ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ ο george floyd δεν ήταν μαύρος, ήταν άνθρωπος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ο άνθρωπος στην αρχική του παρουσία στην γη, δεν είχε και πολλές διαφορές από τα ζώα. Έγινε βίαιος για να επιβληθεί, να επιβιώσει, να τραφεί. Και όταν τα κατάφερε ή μάλλον για να τα καταφέρει, συνασπίστηκε. Όχι από αγάπη για τον συνάνθρωπο, αλλά από ανάγκη για τους αρχικούς του στόχους. Από τότε έως σήμερα, ο άνθρωπος σαν οντότητα το μόνο που άλλαξε ήταν το ότι ανέπτυξε συναισθήματα. το αρχικό του ένστικτο παρέμεινε ίδιο. Μπορεί σήμερα να μην έχει να αντιμετωπίσει, αρκούδες και δεινόσαυρους(!) για να επιβιώσει, όμως αυτή η έμφυτη και εσωτερική του ανάγκη για επιβίωση υπάρχει στον ίδιο βαθμό.

Και ύστερα, ήρθε ο πόλεμος. Ο πόλεμος ορίστηκε από την ανάγκη του ανθρώπου αυτή τη φορά όχι απόλυτα για να επιβιώσει, αλλά να επιβληθεί. Ο Χίτλερ ήθελε να επιβάλει το δήθεν ανώτερο έθνος του στον υπόλοιπο κόσμο και μπορεί κατά βάθος να υπάρχουν ικμάδες ανάγκης επιβιώσεις και εδώ, στην ουσία ωστόσο το θεματικό πλάνο αφορούσε την επιβολή. Και μπορεί να μετράμε δύο παγκόσμιους πολέμους στην Ιστορία μας, όμως αυτό δεν είναι απόλυτο. Έχουμε ζήσει περισσότερους, χωρίς όπλα, χωρίς ορατούς εχθρούς, χωρίς εφοδιασμένα όπλα.

Την ανάγκη για επιβολή που πηγάζει από την ανάγκη για επιβίωση σε μια αρρωστημένη της έκδοση, την βλέπουμε στον άνθρωπο από καταβολής. Την βλέπουμε στο σχολείο με το γνωστό bullying, την βλέπουμε στους εργασιακούς χώρους, στις γειτονιές ή ακόμα και μέσα από τις θέσεις εξουσίας. 

Κανένας λευκός δεν είναι ανώτερος κάποιου μαύρου. Το γεγονός ότι οι έγχρωμοι συνάνθρωποι μας διαδηλώνουν αυτήν την περίοδο, το βρίσκω λίγο υποτιμητικό για εκείνους. Οι... μαύροι, δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα, πολιτική ιδεολογία ή θρησκευτική αίρεση για να έχει υπέρμαχους και αντίπαλους. Είναι απλά... άνθρωποι! Είναι κάτι σαν να φτιάχναμε κίνημα όλοι εμείς που έχουμε μεγάλη μύτη, αλλά ως εδώ. Το γεγονός ότι οι μαύροι αντιμετωπίζονται κάπως με θετικό ή αρνητικό τρόπο έγκειται στις καταβολές της ιστορίας τους στις ΗΠΑ όπου ζούσαν υποδουλωμένοι και χωρίς δικαιώματα.

Κάποια στιγμή αυτό άλλαξε συνταγματικά. Έκτοτε, έμενε να περάσει και στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Όσοι σήμερα βλέπουν ακόμα "μαύρους" έχουν σοβαρές ανασφάλειες που έχουν τις ρίζες τους -πάλι- στην επιβίωση και τελικά στην επιβολή, Ο αστυνομικός που σκότωσε πρόσφατα τον George Floyd στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά την σύλληψη του και τα οποία μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ (γιατί το yannidakis είναι σελίδα προβληματισμού και όχι προβολής ειδήσεων), δείχνουν πως ο άνθρωπος αυτός πριν από δολοφόνος, είναι πρώτα ψυχολογικά διαταραγμένος. Θα διαπιστώσετε στο πολυμεσικό που παραθέτω, πως δεν βγάζει το γόνατό του πάνω από τον σχεδόν νεκρό κρατούμενο του, μέχρι να του το πουν οι γιατροί που έφτασαν στο σκηνικό, παρά τις παρακλήσεις του κόσμου που έχει ήδη μαζευτεί εκεί.

Και ναι, πολλοί έγχρωμοι συνάνθρωποι μας έχουν χάσει την ζωή τους από την κατάχρηση εξουσίας των αστυνομικών και φυσικά το #blacklivesmatter  επικαιροποιήθηκε και φυσικά το "I can't breathe" έγινε σύνθημα. Κανείς δεν μπορεί να κρύψει τα γεγονότα και να μην δηλώσει την δυσαρέσκεια του. Όμως εδώ θέλω να απευθύνω ένα ερώτημα στην φιλελεύθερη κοινωνία που αυτές τις μέρες διαδηλώνει: αλήθεια θέλουμε να φωνάξουμε για τους μαύρους; Θέλουμε να στηρίξουμε τους μαύρους; Ως τι; ως φυλή; ως κίνημα; ως ιδεολογία; ως κάποιο είδος υπό προστασία; Πόσο γελοία ακούγονται όλα τα παραπάνω!

Οι μαύροι είναι άνθρωποι, όπως εγώ έχω μεγάλη μύτη, όπως εσύ έχεις φακίδες ή εσύ γκρίζα μαλλιά. Και κάποιοι κάπου εκεί έξω βγάζουν ζωώδη ένστικτα ανασφάλειας που κρύβεται πίσω από την προσπάθεια επιβολής, σκοτώνοντας ανθρώπους. Δεν ξέρω, δεν βλέπω τι χρώμα δέρμα έχουν, αν είναι πλούσιοι ή αν έχουν μεγάλη μύτη. Επαναλαμβάνω: κάποιοι σκοτώνουν ανθρώπους. Αυτό δεν σας είναι αρκετό; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

No white man is superior to a black man. The fact that our fellow human beings are protesting at the moment, I find it a little derogatory for them.