ΑΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ~ η σύνοδος που (δεν) θα νικήσει την ζημία του κορονοϊού

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ανέκαθεν οι ηγέτες αυτού του κόσμου συνεδρίαζαν για να αποφασίσουν τον μέλλον το δικό σου και το δικό μου. Θα θυμάστε περιπτώσεις ιστορικών συνεδριάσεων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όπου αποφασίστηκε η διεύρυνση της Ευρωζώνης με νέα μέλη ή εκείνες τις μαραθώνιες συνεδριάσεις με πρωταγωνίστρια την Ελλάδα με πιο -ίσως- μακάβρια εκείνη όπου το αχτύπητο δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης τα έκαναν μούσκεμα κερδίζοντας ξενύχτια, χτυποκάρδια και ένα μνημόνιο παραπάνω.

Σήμερα, η παγκόσμια οικονομία δοκιμάζεται εκ νέου. Προφανώς οι ζημιές είναι τόσο μεγάλες που το κουτσουρεμένο άνοιγμα του τουρισμού είναι απλά ένα μπάλωμα στην γιγάντια τρύπα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες που η διαχείριση είναι κεντρική για καθεμιά από τις πενήντα πολιτείες της, τα πράγματα είναι πιο... ομοιόμορφα αν μου επιτρέπεται τον όρο.

Στην Ευρώπη ανέκαθεν υπήρχε η ανώμαλη συμφωνία της μερικής ομόνοιας. Από την Κοινή Αγροτική Πολιτική την δεκαετία του εβδομήντα, στο κοινό νόμισμα της νέας χιλιετίας. Όμως πολύ συχνά -ιδιαίτερα σε τέτοιες κρίσεις- αυτά που μας χωρίζουν μοιάζουν περισσότερα από εκείνα που μας ενώνουν σαν Ευρωπαίοι πολίτες.

Αυτές τις μέρες έχουμε μια πολύ σημαντική Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες με κύριο θέμα το Ταμείο Ανάκαμψης που αυτό το διάστημα έγινε φύλλο και φτερό από τα φτωχότερα κράτη για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κρίσης του κορονοϊού. Μην γελιέστε, στην Ευρώπη οι Βόρειοι (πλούσιοι) γίνονται ακόμα πλουσιότεροι δανείζοντας με επιτόκιο στους Νότιους (φτωχούς). Είναι τόσο γραφικό όσο ακούγεται. Το Ταμείο Ανάκαμψης όμως, δεν είναι δάνειο. Είναι ένα καλά οργανωμένο και προσεγμένο εργαλείο αποδέσμευσης ενός τεράστιου ευρωπαϊκού κουμπαρά. Ένας κουμπαράς που άδειασε και οι πλούσιοι ακόμα και αν δεν τους ανήκουν τα λεφτά του (κουμπαρά) κάνουν αυτές τις μέρες την επανάσταση τους θιγμένοι από τις ανάγκες των φτωχών. 

Μάταια ο Charles Michel προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα και να βρει συμβιβαστικές λύσεις να καθησυχαστούν οι Βόρειοι που ουσιαστικά αποτελούνται από τις: Αυστρία, Δανία, Γερμανία, Ολλανδία και Σουηδία. Μάταια τους έταξε μεγαλύτερο ποσό επιστροφής στις τσέπες τους έως και εκατό εκατομμύρια ευρώ. Μάταια πρότεινε να μειωθεί το ποσό του Ταμείου Ανάκαμψης αυξάνοντας το διαθέσιμο ποσό για όσες χώρες έχουν ανάγκη για να παίρνουν και το κατιτίς τους σε τόκους.

Ξέρετε κάτι; Προσπαθώ να μπω στην θέση τους. Να σκεφτώ ότι δεν είναι οι "κακοί" και να δεχτώ ότι προσπαθούν να ικανοποιήσουν τους κρατικούς προϋπολογισμούς τους και την ευημερία του τόπου τους και καλά κάνουν. Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου δεν εντοπίζεται στους πλούσιους Βόρειους αλλά στο ότι πενήντα χρόνια μετά η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να ενώσει όλα τα κράτη-μέλη της υπό μία ενιαία πολιτική σε όλα. 

Αυτή η θαυμάσια διαφορετική Ευρώπη, των ανεπτυγμένων, των κουλτουριάρηδων, του τουρισμού, της βιομηχανίας, της γεωργίας, της καινοτομίας, ακόμα χωρίζεται σε χώρες, μπλοκ, γεωγραφικούς προσδιορισμούς και τοπικά συμφέροντα. Αντ' αυτών, σκεφτείτε μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη έναντι άλλων ενωμένων κρατών, όπως.... οι Η.Π.Α. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

κατιτοίς