Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Άνθρωπος χωρίς ενδιαφέροντα είναι άνθρωπος αδιάφορος. Κάπως έτσι ξεκίνησα να εκθέτω τις χαοτικές μου σκέψεις -έως τότε- όταν πήρα μπροστά μου ένα λευκό χαρτί ή μια λευκή οθόνη και ξεκίνησα να γράφω. Το χάος μπήκε σε τάξη, οι ιδέες, οι εμπνεύσεις, τα ερεθίσματα απαιτούσαν μια μικρή ικμάδα και ο συγγραφικός μου οργασμός αποτυπωνόταν σύντομα σε ατελείωτες αράδες που άρχισα να δημοσιεύω. Οι δέκα πρώτοι αναγνώστες έγιναν 54, μετά 868, κάποια στιγμή μέτρησα 20.000 και αργότερα δεν έδινα πολύ σημασία. Οι εκατομμύρια φορές που πάτησα το πλήκτρο με την τελεία και εκείνο για να αρχίσω την επόμενη λέξη με κεφαλαίο, έμοιαζαν σαν σκλάβοι του αχόρταγου πάθους μου για την γραφή. Ένα πάθος που μεγάλωνε-μεγάλωνε, έφτασε σε ιδέες, συνεργασίες, διακρίσεις, δημοσιότητα, δικαίωση.
Ώσπου ξαφνικά χάθηκαν οι 20.000, οι 868, οι 54 και οι δέκα. Όχι γιατί σταμάτησα να γράφω ωραία, αλλά επειδή σταμάτησα να γράφω, τελεία.
Και μια μέρα ξυπνάς και είναι Ιούλιος του 2020. Σε αυτό το κενό της συγγραφικής μου ζωής, μεσολάβησαν κοσμοϊστορικά γεγονότα έως και προσωπικές αλλαγές επιπέδου σεισμού στην ζωή μου. Κι όμως, είμαι εδώ και επιλέγω να ανοίξω τα γνώριμα χρώματα του yannidaks και να αρχίσω να πληκτρολογώ. Κι άλλες τελείες, κι άλλα κεφαλαία γράμματα! Είμαι σίγουρος πως για όλο αυτό φταίει το facebook που μου έδινε την δυνατότητα να περνάω τα μηνύματα μου με δύο προτάσεις, με ένα τραγούδι ή μια παράξενη φωτογραφία. Όμως ποτέ δεν κατάφερε να αντικαταστήσει το δικό μου όπλο στις δικές μου μάχες: τον λόγο.
Γιατί το yannidakis είχε ανέκαθεν μία ιδιαίτερη ταυτότητα. Δεν ενημέρωνε προβάλλοντας ειδήσεις. Δεν αντέγραφε προσβλέποντας στην επισκεψιμότητα και το κέρδος. Το yannidakis ήταν και παραμένει, ένα ιστολόγιο κοινωνικού προβληματισμού στα γνωστά και άγνωστα. Αφορά σκεπτόμενους αναγνώστες. Αφορά αναγνώστες που δεν φοβούνται να διαβάσουν. Γιατί εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος. Δεν πρόκειται ποτέ να κρατήσω καμία αντικειμενική στάση. Θα γίνω εριστικός, προκλητικός, επιθετικός, ίσως και βωμόλογος ή πρόστυχος αν χρειαστεί, γιατί οι δικοί μου οι αναγνώστες ήξεραν πάντα να σέβονται την γραφή μου και να προβληματίζονται από αυτή.
Το yannidakis θα έχει πολύ από εμένα μέσα. Γιατί ανέκαθεν ήξερα πως να περνάω τα μηνύματα μου μέσα από τα κείμενα μου. Πολλοί τα διάβαζαν, λίγοι τα αποκωδικοποιούσαν. Και μετά από αυτό το ιδιαίτερο κενό στην συγγραφική μου ζωή, έρχομαι γεμάτος από συμπεράσματα, από συναισθήματα και από ξεκαθαρίσματα. Και θα είναι όλα σε αυτές τις λευκές κόλλες ή οθόνες. Αρκεί να καταφέρετε να τα διαβάσετε.
Με καλωσορίζω λοιπόν ξανά στο yannidakis μου και καλωσορίζω κι εσάς στις αναγνωστικές κερκίδες της αρένας του. Όλοι εσείς οι παλιοί ή οι νέοι που στην πορεία θα συναντηθούμε. Εμείς που το 2006 πληκτρολογήσαμε το πρώτο κεφαλαίο γράμμα, δεν πρόκειται να βάλουμε την τελευταία τελεία το 2020. +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το