η εξέλιξη του ψέματος που έγινε αλήθεια

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Θα σας εξομολογηθώ μια αμαρτία μου. Μικρός έλεγα συχνά ψέματα. Ήταν τόσο ευχάριστο να μπορώ να ξεφεύγω από καταστάσεις που θα με έφερναν σε δύσκολη θέση που η συνήθεια αυτή εξελίχθηκε με έναν λίγο περισσότερο τεχνικό τρόπο στην συνέχεια.

Με λίγη μελέτη και περισσότερη εσωτερική ανάλυση, διαπίστωσα πως το ψέμα είναι... κακό! 

"Όποιος λέει ψέματα πέφτει μες τα αίματα κι όποιος λέει αλήθεια έχει του Χριστού βοήθεια" μου μάθαινε η μάνα μου από μικρό και σιγά-σιγά αντιλήφθηκα πως η... επιστήμη του ψέματος είχε πολλές πτυχές με πρώτη και καλύτερη, την κοινώς ομολογούμενη, εκείνη των λευκών ψεμάτων.

Ως "λευκό ψέμα" νοείται κάποιο μικρό ψέμα που λέει κανείς για να προστατεύσει κάποιον για τον οποίο νοιάζεται. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουμε λίγο-πολύ όλοι. Εκείνοι που χρησιμοποιήσαμε τέτοια ψέματα σε έναν ασθενή αγαπημένο μας πρόσωπο για να μην τον αγχώσουμε περαιτέρω ή σε ένα παιδί για να μην το φοβίσουμε άσκοπα.

πηγή εικόνας: media.npr.org

Στο πέρασμα του χρόνου όμως, διαπίστωσα πως λευκά ή μη λευκά τα ψέματα, εξακολουθούσαν να είναι -πώς να το πω- κακά! Δεν έχει σημασία συχνά η πρόθεση σου εφόσον την προσεγγίζεις με έναν λάθος τρόπο. Και το χειρότερο; Στα ψέματα πρέπει πάντα να θυμάσαι τι είπες! Άσχημο, ειδικά για εμένα που έχω την τάση να μην θυμάμαι πράγματα (εξού και γιατί τόσο οργανωμένος με σημειώσεις κλπ.). Το γεγονός αυτό ήταν ένα άλλο πλήγμα για μένα. Γιατί να πρέπει να θυμάμαι κάτι που δεν συνέβη όταν μου είναι ήδη δύσκολο συχνά να θυμάμαι το αληθινό γεγονός καθαυτό;

Και κάπως έτσι έφτασα στο επόμενο στάδιο της απόκρυψης στοιχείων. Βλέπετε, αν κάτι απλά το αποκρύψεις, ε... δεν είναι ψέματα. Είναι απλά η απόκρυψη της αλήθειας, σωστά; Αυτό το εργαλείο ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο στην ζωή μου, γιατί συχνά προστάτευσα αγαπημένα μου πρόσωπα από μια πονεμένη ίσως αλήθεια και την ίδια στιγμή δεν είχα ψευδομαρτυρήσει. Όμως να που ακόμα κι αν δεν λες ψέματα, ακόμα κι αν απλά αποκρύπτεις την αλήθεια ή μέρος αυτής, θα πρέπει και πάλι να θυμάσαι τι τελικά φανέρωσες και τι απέκρυψες. Σωστά; Συνεπώς η δική μου προσωπική δυσκολία να εκφραστώ τοιουτοτρόπως ήταν και πάλι άκαρπη.

Μετά όμως. Αχ! Μετά ήρθε το Marketing. Ήρθαν διάφορες τεχνικές ωραιοποίησης της αλήθειας στην ζωή μου. Οι σπουδές μου εκεί, καθώς και τα μετέπειτα σεμινάρια που παρακολούθησα, μου δίδαξαν πως τα ψέματα και οι αποκρύψεις δεν οδηγούν πουθενά. Είναι μια αληθινή εξαπάτηση και εγώ ουδέποτε δεν ήμουν τέτοιος άνθρωπος, οπότε σίγουρα δεν θα με χαρακτήριζαν τα παραπάνω.

Η ωραιοποίηση της αλήθειας όμως; "The taste for the theatrical" όπως είπε ένας μεγάλος δάσκαλος το 2008; Αυτό ακουγόταν σαν μια ιδιαίτερα ελκυστική λύση για εμένα στο πρόσφατο παρελθόν και παρόν μου. Βλέπετε, λένε για τους ειδικούς στο marketing πως είναι ψεύτες. Λένε ψέματα για να διαφημίσουν ένα προϊόν ή μια υπηρεσία, όμως αυτό δεν ισχύει. Είναι όπως όταν συντάσεις ένα βιογραφικό. Εκεί που πολλοί πέφτουν στο ατόπημα να γράψουν ψέματα, όμως όλοι ξέρουμε πως στο βιογραφικό ποτέ δεν πρέπει να γράφουμε ψέματα, πρέπει απλά να ωραιοποιούμε την αλήθεια μας! Στην ουσία οι επαγγελματίες του τομέα αυτού, απλά δουλεύουν στα δυνατά σημεία μιας εταιρείας ή ενός προϊόντος για να φανούν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και ωραιοποιούν τις όποιες αδυναμίες των. Που είναι το ψέμα;

Κατά συνέπεια, οι τεχνικές του marketing, αυτή η δεδουλευμένη κατάρτιση στην θεατρική προσέγγιση, έφεραν πιο αληθή, ντόμπρα και χειροπιαστά αποτελέσματα. Πλέον είμαι περήφανος γιατί ποτέ δεν λέω ψέματα. Δεν έχω την ανάγκη. Τα χρόνια, οι παραστάσεις και οι εμπειρίες μου με έφεραν στο σημείο να αντιμετωπίζω την ζωή όπως είναι και ουδέποτε να πέφτω θύμα μιας εξωτερικής έδρας ελέγχου όπου θα φοβάμαι να πω την αλήθεια μου στα αγαπημένα μου πρόσωπα, τους συγγενείς μου ή στον εργοδότη μου. Πλέον δεν χρειάζεται να θυμάμαι τι είπα και σε ποιον. Μου αρκεί να λέω αυτό που σκέφτομαι και όλη μου την αλήθεια. Ο τρόπος που θα το κάνω αυτό βέβαια, θα είναι πάντα το μικρό μου μυστικό! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ