Καληνωρίσματα επισκέπτες και αναγνώστες.
Απόγευμα Δευτέρας, λίγες ώρες απομόνωσης και περισυλλογής. Ένα κομπόδεμα εμπειριών και αναμνήσεων, με ξεφτισμένες άκρες απ' τα λάθη και τα "αν" που δεν επαληθεύτηκαν. Κάνω μερικά βήματα, ίσα για να νιώσω πόσο κατάκοπος κατάντησα απ' την καταπόνηση των εξουθενωμένων εγκεφαλικών μου κυττάρων. Αν τα παιδιά απορροφούν τη γνώση σαν σφουγγάρια, τότε οι μεσήλικες είναι αυτοί που στύβουν αυτά τα σφουγγάρια, προκαλώντας έναν ηθικό και πνευματικό στραγγαλισμό της λογικής.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα -άλλα όχι μέχρι τέλους- γιατί νιώθω την καρδιά μου να σταματά για μερικά θρύμματα του δευτερολέπτου. Προσπαθώ να μπω στη θέση όλων εκείνων που ξεκινούν τη Δευτέρα δίαιτα, την Άνοιξη το γυμναστήριο, το Σεπτέμβρη μία καινούρια σχολική χρονιά, την Κυριακή μία νέα αγωνιστική ενώ προχθές έχασαν έναν τελικό και χαμογελάω πίσω απ' τα χείλη μου. Απορώ, πως ο Θεός κατάφερε να φτιάξει ένα εκ φύσεως ανθεκτικό ον που κουβαλά τόση απαισιοδοξία. Υποψιάζομαι πως πρέπει να υπάρχει λόγος πίσω απ' αυτό.
Και παραδέχομαι πως εγώ ανήκω στη μη τέμνουσα γραμμή που αγγίζει το μηδέν αλλά ποτέ δεν το κουτουλάει, ενώ άλλοι, ανακάλυψαν, νίκησαν, πρωτοπόρησαν, καινοτόμησαν, πλούτισαν βρε αδερφέ. Οπότε ναι, όλοι αυτοί, είναι η απόδειξη ότι αξίζει να προσπαθείς για κάτι, αρκεί να το βρεις ή... να σε βρει εκείνο.
Ξέρεις, συχνά είναι και ζήτημα συγκυριών. Εκεί που ξεκινάς τη μέρα σου κάνοντας την πρωινή προσευχή σου στο τιμόνι, το ραδιόφωνο σε αποσπά γιατί παίζει το αγαπημένο σου τραγούδι, ή η κοπέλα που διασχίζει το δρόμο με ένα σχεδόν φόρεμα. Οπότε -τσακ- πάει η συγκέντρωση, πάει και η προσευχή. Κάπως έτσι προκύπτουν όλα. Από μία κακή μέρα. Και τι είναι μία κακή μέρα; Μα αυτό εξαρτάται από τον καθένα. Το αποτέλεσμα είναι αμέτρητα αγύριστα λάθη. Το εξής ένα!
Το σημερινό μου πόνημα, είναι στην πραγματικότητα άκρως αισιόδοξο. Παραδειγματίζει τον αναγνώστη του, για το πως πρέπει να διαχειριστεί το αύριο. Ω μα φυσικά και αν έπρεπε να φορέσω γυαλιά ηλίου όταν επέλεγα το αύριο, θα προτιμούσα να βουτήξω στα λάθη του παρελθόντος μου. Βλέποντας καθαρά, το πολύ-πολύ να σε τυφλώσει ο ήλιος και αν επιλέξεις λάθος, να το έχεις κάνει εσύ. Με τη δική σου προσωπική μαλακία. Θα είσαι βέβαιος όμως, ότι πάτησες το λάθος κουμπί στο χειριστήριο της ζωής κι όχι ότι δεν ήταν καν στην πρίζα. Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το