Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2023

το δίσεκτο 2024 και το τάλαντο που θέλω να θερίσω

Καληνωρίσματα επισκέπτες και αναγνώστες.
Κάποτε πίστευα στους ανθρώπους. Κι ύστερα πίστευα πως είμαι το κέντρο του κόσμου. Σύντομα κατάλαβα το πόσο ασήμαντος είμαι και θεωρούσα πώς κάθε άνθρωπος έχει έναν σκοπό να εκπληρώσει.

Χρειάστηκαν 40 ολόκληρα χρόνια για να συνειδητοποιήσω πως τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύουν. Στην πραγματικότητα είμαστε τόσο μόνοι που η παρουσία μας δεν έχει καμία σημασία, κανένα νόημα, καμία ουσία. Αυτό όμως που μας διαφοροποιεί από ένα τυχαίο μυρμήγκι που περπατάει εκεί έξω, είναι ένα δώρο Θεού. Το γεγονός ότι για κάποιο λόγο Εκείνος επέλεξε το ανθρώπινο είδος για να είναι καθ' εικόνα και καθ' ομοίωση Του.

Έτσι, μαζί με την ασημαντικότητά μας, πήραμε δώρο και ένα τάλαντο. Κάποιοι το πέταξαν στα σκουπίδια. Άλλοι το αγνόησαν. Οι περισσότεροι δεν το ανακάλυψαν ποτέ. Σε κάποιους ήταν η επιστημονική σκέψη που μετέτρεψε την αδυναμία τους σε δύναμη. Σε άλλους ήταν η φωνή, που μετέτρεψε τη φτώχεια τους σε έναν παράδεισο. Σε μερικούς ήταν οι αθλητικές ικανότητες που τους έδωσαν ένα διέξοδο σε μία αδιέξοδη ζωή. Σε ορισμένους ήταν η δομή του λόγου, που αποτέλεσαν το εισιτήριο να ξεφύγουν απ' τα στενά όρια της εποχής τους.

Χρησιμοποιώντας κανείς το τάλαντό του, δεν είναι απαραίτητο να μείνει στην Ιστορία. Αρκεί να αναχθεί σε κάτι περισσότερο από ένα απλό μυρμήγκι. Ας πούμε ότι αυτή είναι η εκ Θεού αποστολή του.

Κλείνοντας τη χρονιά που φεύγει σε λίγες ώρες, αναλογίζομαι πόσοι συνάνθρωποι μας δεν πρόκειται ποτέ να ανακαλύψουν το τάλαντό τους. Άλλοι δολοφονήθηκαν εν ώρα εργασίας/υπηρεσίας, άλλοι βρέθηκαν στη λάθος στιγμή, στο λάθος σημείο, άλλοι ήταν επιβάτες οχημάτων χωρίς έλεγχο κι άλλοι ίσως έκαναν ένα μοιραίο λάθος. Λυπάμαι τόσο γι' αυτούς τους ανθρώπους που βουρκώνω στη σκέψη ότι δεν πρόλαβαν να εκπληρώσουν το σκοπό τους κι ελπίζω ο Θεός να έχει ένα άλλο σχέδιο για εκείνους.

Ένα νέο έτος όμως είναι προ των πυλών. Στην πραγματικότητα ο χρόνος δεν χωρίζεται, αλλά για εμάς τους ανθρώπους, αυτός ο διαχωρισμός μας προστατεύει από το χάος. Έτσι κι εγώ, από καιρό τώρα, έχω πάρει το θάρρος να "βαφτίσω" αυτό το δίσεκτο έτος ως το δικό μου έτος. Το έτος που έθεσα τον πήχη ψηλά για να αρχίσω από φέτος να θερίζω. Ελπίζοντας πως έχω βρει κι εγώ το τάλαντό μου και έχοντας περάσει χρόνια που το έχω σπείρει από δω κι από κει, ελπίζω πως φέτος θα αρχίσει η εποχή του θερισμού για μένα. Αυτή η αριθμητική συμμετρία ζυγών αριθμών που σημαίνουν πολλά για μένα, έρχεται όσο είμαι εν ζωή, ερεθίζοντας τους δικούς μου ψυχαναγκαστικούς αισθητήρες που μου έδωσαν το έναυσμα να είμαι τόσο αισιόδοξος.

Ας μη γελιέμαι. Παραμένω ένα μυρμήγκι με ένα τάλαντο. Παραμένω ένας άνθρωπος μόνος μέσα σε μία πυκνοκατοικημένη κοινωνία, έχοντας κοντά μου ακριβώς τον αριθμό των αγαπημένων μου προσώπων που απαιτούνται για να μην εξαϋλωθεί η οντότητα μου και έχοντάς μακριά μου τον αριθμό των αγαπημένων μου προσώπων, που οι διάφορες επιλογές, μου τους στέρησαν. Αυτά είναι τα δεδομένα και αυτά τα υλικά της κατσαρόλας της ζωής.

Κατά μία αναρχική θεωρία μου, το 2024 θα ολοκληρωθεί σε 14 μήνες κι έτσι, όλα όσα θέλω να πετύχω σε αυτό το έτος έχουν διορία ως και τον Φεβρουάριο του -για εσάς- 2025. Κλείνοντας, ίσως θα ήθελα να αποκλείσω το συγγραφικό μου τόνο και να αναφέρω μερικές επιγραμματικές κουκκίδες των υλικών της κατσαρόλας μου. Τη Σοφία, για τη στήριξη, την κατανόηση και τη διάθεση. Τη Δέσποινα για την ανατριχιαστική εμπειρία να βλέπω τον εαυτό μου να μεγαλώνει. Τη Δήμητρα για την πρόκληση να κεντρίσω το ενδιαφέρον της. Το Νίκο, για τη δύναμη του να με στηρίζει ακόμα και μόνο με τις αναμνήσεις. Το Βάκη, του οποίου ακόμα αντηχούν στις επιλογές μου, οι επιρροές του. Και του Βασίλη, του ανθρώπου που ανακάλυψε πρώτος το τάλαντό του και κάθε μέρα η σκέψη του, μου δίνει την ηρεμία να ανακαλύπτω το δικό μου.

Εύχομαι καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους σας, αλλά ειδικά για φέτος και για πρώτη φορά στη ζωή μου, εύχομαι καλή χρονιά σε εμένα. Η δική μου ιστορία έχει δείξει, ότι σε περιόδους δικής μου ευημερίας, κανείς δεν έχασε από όσους ήταν κοντά μου, ακόμα κι αν αυτοί ήταν άλλοτε αμέτρητοι κι άλλοτε, ένας. Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το