η Αμερική δεν είναι και τόσο μακριά

Καληνωρίσματα επισκέπτες και αναγνώστες.

Δεκαετία του 80'. Ταχυδρομείο. Ένα γράμμα έφτανε με παραλήπτη τον Γιάννη Σπυριδάκη! Ποιος μπορεί να ταχυδρόμησε σε ένα ανήλικο τυχαίο παιδί του Ηρακλείου; Άλλος με τέτοιο όνομα στην Λορέντζου Μαβίλη 23 δεν υπήρχε, οπότε ναι, πρέπει να ήμουν εγώ. Ήταν το γράμμα του αδερφού μου από την Αμερική. Εκείνο που μου έδινε πάντα το κίνητρο να πιστεύω πως υπάρχει κάτι εκεί έξω, καλύτερο από αυτό που ζούσα ή νόμιζα ότι θα ζήσω.

Έκτοτε, τα ταξίδια εκείνου από την Αμερική ή τα δικά μου στην Αμερική είχαν πέρα από πλούσια συναισθήματα και πλούσια υλικά αγαθά. Θυμάμαι το πρώτο walkman και ύστερα το περιβόητο πρώτο walkman sports της Sony. Εκείνο το κίτρινο, το αδιάβροχο με κίτρινα ακουστικά και τεχνολογία auto reverse της κασέτας. Κι ύστερα θυμάμαι τα πρώτα mini disc, τα πρώτα ασύρματα τηλέφωνα με τηλεφωνητή, τις πρώτες κάμερες ή boombox. Θυμάμαι παράξενες μικροσυσκευές για τη μητέρα μου, πολλές 90s gadgeτιες για τον πατέρα μου και τόσα άλλα.

Μπορώ να σας απαριθμήσω σε τεράστια έκταση, τι περιείχαν αυτές οι βαλίτσες πάνω-κάτω όλα αυτά τα χρόνια, αλλά φοβάμαι πως όλο και κάποιος τελωνειακός θα είναι αναγνώστης μου και λέω να μην συνεχίσω. Θα σας γράψω όμως για την διπλή λαχτάρα! Να υποδεχτείς το αγαπημένο σου πρόσωπο που τόσο σου έχει λείψει, αλλά και το να... ανοίξεις την βαλίτσα -έτσι- σαν αρπακτικό! Εκεί ανάμεσα στα ρούχα, οι συσκευασίες και οι χύμα συσκευές (γιατί δεν χωρούσαν τα κουτιά στις βαλίτσες). Ποιο ή... ποια θα ήταν τα δώρα σου σε αυτό το ταξίδι; Δεν έχει σημασία τι είχες ζητήσει νωρίτερα (σαν απάντηση στην ερώτηση: "τι να σου φέρω απ' την Αμερική";), σημασία έχει αυτά που έβλεπες και ήξερες ότι ήταν δικά σου!

Θυμάμαι τα πρώτα λεφτά που έβγαλα στην Αμερική με την δουλειά μου. Τα λεφτά που μου έδιναν την ευκαιρία να αγοράζω μόνος μου όλα όσα ήθελα και χρειαζόμουν για τον χειμώνα στην Ελλάδα. Τα δολάρια με τα οποία επέστρεφα στην πατρίδα και την πρώτη εργάσιμη της επιστροφής μου, έτρεχα στην πλησιέστερη Εμπορική Τράπεζα για να τα αλλάξω προς 410 περίπου δραχμές το ένα, έχοντας εξασφαλίσει ήδη απ' το καλοκαίρι όλα τα έξοδα της χρονιάς στο σχολείο και με τις παρέες μου.

Σήμερα, μερικές δεκαετίες μετά, τα αδέρφια μου ρώτησαν εμένα και τα παιδιά μου, την κλασική ερώτηση: "τι να σου φέρω απ' την Αμερική"; Ούτε τα παιδιά μου, ούτε εγώ βρήκαμε κάτι που να χρειαζόμαστε από την μακρινή(;) αυτή χώρα. Αν ήθελα μια ηλεκτρονική συσκευή, θα την έπαιρνα από εδώ. Αν χρειαζόμουν κάτι ιδιαίτερο που δεν είχαν στα τοπικά καταστήματα, θα το έψαχνα στο google για να το προμηθευτώ από κάποιο eshop. Δεν βρήκα κάτι που να υπάρχει εκεί και να το χρειάζομαι επειδή δεν το βρίσκω εδώ. Ακόμα και το δολάριο δεν αξίζει ούτε καν ένα ευρώ.

Τελικά, μάλλον που σήμερα η Αμερική δεν είναι και τόσο μακριά κι ας παραμένει το ταξίδι δέκα ώρες και δεκαπέντε λεπτά στο πήγαινε και 8 ώρες και τριάντα λεπτά, στο έλα. Όπως είπα, δεν βρήκα κάτι που να υπάρχει εκεί και να το χρειάζομαι, εκτός από την ίδια και τα αδέρφια μου. Τα πατατάκια και η sprite απ' τον αυτόματο πωλητή σε μια άβολη καρέκλα βλέποντας τους Yankees του O'Neill, του Pettitte, του Williams, του Posada, του Rivera και του Jeter και τα αμέτρητα εικοσάλεπτα στο Hoboken ψάχνοντας μία θέση στάθμευσης. Τελικά, η απόσταση είναι αρκετά σχετική. Yanni Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

στο κενό οι κατηγορίες Trump κατά Obama

Οι επικεφαλής της Επιτροπής Πληροφοριών της Γερουσίας, απορρίπτουν τις καταγγελίες του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, ότι ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα, υπέκλεπτε τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του.

Μα... οι κατηγορίες δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα ακόμα επικοινωνιακό τρικ για να σπιλώσει την υπόληψη ενός προέδρου με τον οποίο απέχει έτη φωτός μακριά. Προφανώς τώρα εκτέθηκε διπλά, άλλα αυτό ήταν θέμα χρόνου να συμβεί...

 Διαβάστε περισσότερα.. »

συγκλονιστικό video από αστυνομική καταδίωξη που κατέληξε στον θανάσιμο τραυματισμό του

Αστυνομικοί στην Καλιφόρνια πυροβόλησαν και σκότωσαν έναν 33χρονο, πατέρα 6 παιδιών.

Ο Μάικλ Άντονι Πέρεζ αρνήθηκε να σταματήσει το φορτηγάκι που οδηγούσε σε σήμα των αστυνομικών. Σπάζοντας τα τζάμια και πετώντας νερό μέσα στο φορτηγάκι, οι αστυνομικοί επιχείρησαν να κατεβάσουν τον Πέρεζ από το όχημά του και, όταν το κατάφεραν, εκείνος βγήκε κρατώντας πίσω από την πλάτη του ένα μαχαίρι.

Στη θέα του, οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ, τραυματίζοντας θανάσιμα τον νεαρό πατέρα

Αν ο τύπος έβγαλε μαχαίρι όπως καταφανέστατα φαίνεται, δικαιολογούνται τα πυρά, όμως γιατί ο ύποπτος πάντα σχεδόν εξ επαφής τραυματίζεται θανάσιμα; Χάθηκαν τα πόδια ή άλλα σημεία του σώματος που δεν είναι ζωτικής σημασίας;

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ μαθήματα αμερικανικής ιστορίας ή... american history

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Αν περιμένατε λόγω τίτλου να κλικάρετε το παρόν άρθρο και να σας πεταχτεί ο Edward Norton με τη σβάστικα κάνατε λάθος. Καταχράστηκα απλά τον τίτλο της ταινίας αυτής για έναν προβληματισμό ο οποίος θα θυμίσει κάτι από τις απαρχές τούτης εδώ της τίμιας στήλης, τότε που επικεντρωνόμασταν σε ιστορικά θέματα με αναφορές στο σήμερα. Δεν θέλω να αναφερθώ καθόλου στην εκλογή Trump, χωρίς να αμφισβητώ βέβαια το ότι θα απασχολήσει τον ιστορικό του μέλλοντος, είμαι σίγουρη όμως πως πολλά έχετε διαβάσει (και πολλά ακόμη θα διαβάσετε) κι έχετε αρχίσει να κουράζεστε.  Δράττομαι μόνο του συμβάντος για να ξεκινήσω ένα συνοπτικό ταξίδι στην ιστορία της Αμερικής.

Οι πρώτοι πολιτισμοί στην Αμερικανική ήπειρο φώλιασαν στην κεντρική Αμερική. Συγκεκριμένα, γύρω στο 300 π. Χ. κάνουν την εμφάνισή τους οι Μάγιας στο Μεξικό, οι οποίοι απέκτησαν γραφή και προόδευσαν σε ζητήματα μαθηματικών και αστρονομίας, δεν έμελε όμως να επιβιώσουν αργότερα από τον 9ο αι. μ.Χ.. Τον 14ο αι. μ.Χ, εμφανίζονται δύο ακόμη γνωστοί μας πολιτισμοί: Οι Αζτέκοι στην περιοχή του Μεξικού και οι Ίνκας στο Περού, οι οποίοι γνώρισαν άσχημο τέλος από τους Ισπανούς κατακτητές τον 16ο αιώνα.

Ορόσημο αποτέλεσε το έτος 1492, όταν ο Κολόμβος έφτασε στην αμερικανική ήπειρο, την εποχή που το φαινόμενου του αποικισμού γιγαντωνόταν. Τα πράγματα δεν άργησαν να πάρουν την τροπή που γνωρίζουμε, με τη Κεντρική και Νότια Αμερική να περνά σε Ισπανικά και Πορτογαλικά χέρια, με εξολόθρευση του γηγενούς στοιχείου, μαζικούς εκχριστιανισμούς και φοβερές λεηλασίες. Όσον αφορά το Βόρειο κομμάτι της ηπείρου, εκείνο το διεκδίκησαν Ολλανδοί, Γάλλοι και Άγγλοι, για να καταφέρουν έπειτα από σκληρές συγκρούσεις να κυριαρχήσουν οι τελευταίοι και να εφαρμόσουν απάνθρωπες πρακτικές στην εξόντωση των γηγενών, για να εγκαταστήσουν έπειτα αποίκους.

Η ρόδα της ιστορίας όμως γυρνά, και η άδικη και άνιση μεταχείριση της μητρόπολης δεν άργησε να προκαλέσει δυσφορία στην αποικία. Το αποτέλεσμα; "Αμερικανική Επανάσταση" και "Πόλεμος της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας" το 1775-1783. Ο πόλεμος έληξε νικηφόρα για την αποικία, η οποία τότε συγκροτεί ένα νέο, ανεξάρτητο κράτος: τις Η.Π.Α! Με την ορμή του νικητή οι Ήνωμένες Πολιτείες επεκτείνονται εδαφικά πολεμώντας το Μεξικό και την Ισπανία (για το Πουέρτο Ρίκο και τις Φιλιππίνες), βιώνουν έναν σκληρό εμφύλιο πόλεμο, αγοράζουν την Αλάσκα και τη Λουιζιάνα, γιγαντώνονται οικονομικά και γίνονται πόλος έλξης για εκατομμύρια ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο. 

Παράλληλα, στα νότια της ηπείρου το 1820 αποτινάσσεται ο Ισπανικός ζυγός, έπειτα από πόλεμο μέσα από τον οποίο αναδείχθηκαν σημαντικές προσωπικότητες. Ο βασιλιάς της Πορτογαλίας, μέσα στο επαναστατικό κλίμα δεν μπορούσε παρά να χαρίσει στην Βραζιλία την ελευθερία της.

Με την πάροδο του χρόνου και με τις παγκόσμιες συνθήκες να θυμίζουν το γνωστό καζάνι του βράζει, ο πλανήτης συνταράχθηκε από τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Οι Η.Π.Α. βρέθηκαν και τις δύο φορές στη μεριά των νικητών, για να κονταροχτυπηθούν έπειτα με τη Ρωσία στον λεγόμενο " Ψυχρό Πόλεμο", για να νικήσει κι αυτήν την αναμέτρηση το 1989, όταν το κομμουνιστικό καθεστώς κατέρρευσε.

Σημαντικό κεφάλαιο της αμερικανικής ιστορίας αποτέλεσε η ανάμειξη στους Ασιατικούς εμφυλίους μεταξύ εθνικιστών και κομμουνιστών, αφενός στην Κορέα, στην οποία επήλθε διαίρεση που κρατά μέχρι σήμερα αφού δεν υπήρξε ουσιαστικός νικητής, αφετέρου στο Βιετνάμ, από το οποίο οι Η.Π.Α. αποχώρησαν νικημένες και ταπεινωμένες. 

Στις μέρες μας οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρυθμιστή στα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα του πλανήτη, δίχως να έχει όμως την άλλοτε αδιαμφισβήτητη κυριαρχία της. Βρίσκονται σε σημείο κομβικό, καθώς έχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της ψήφου της και να παρακολουθήσει της επιπτώσεις της στον υπόλοιπο πλανήτη... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ~ γυρίζει σελίδα ο πλανήτης ή ξημερώνει άλλη μια μέρα στην δουλειά;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αύριο είναι Δευτέρα. Για προσωπικούς μου λόγους, η μέρα που ξημερώνει θα είναι πολύ διαφορετική απ' τις υπόλοιπες της ζωής μου, όμως για μια στιγμή... Υπάρχει μια περίπτωση να μην είμαι ο μόνος!

Αύριο, θα είναι η πρώτη Δευτέρα που ξημερώνει με πρόεδρο των ΗΠΑ ή αλλιώς "πλανητάρχη" έναν μη πολιτικό ζάμπλουτο επιχειρηματία. Και μην με παρεξηγήσετε, είναι πολύ εύκολο να αποτύχει κανείς στην διαχείριση μιας χώρας είτε δεν είναι πολιτικός είτε είναι επαγγελματίας πολιτικός με ένα βιογραφικό στο οποίο η προϋπηρεσία του πολιτικού ξεκινάει απ' τα χρόνια του δεκαπενταμελούς του σχολείου! Υποθέτω πως κάποιον βάζει το μυαλό σας.

Και δεν κάνω πλάκα. Είναι γεγονός πως σε συζήτηση που είχα χθες με γνωστό, άκουσα το εξής οξύμωρο: "Μαλάκες αμερικανοί. Πήγαν και ψηφίσαν αυτόνε"; Αφού επιβεβαίωσα πως κι εγώ κι ο συνομιλητής μου είμαστε αμιγώς έλληνες, του αποκρίθηκα: "Πας καλά ρε; Εδώ εμείς ψηφίσαμε τον Τσίπρα, θα κατηγορήσουμε εκείνους που ψηφίσανε τον Τραμπ";

Αλλά ας μην είμαι τόσο αυστηρός. Είναι αλήθεια πως οι δυο τους μοιράζονται κάποια κοινά, όπως το ότι κατάφεραν να εξαπατήσουν τον κόσμο για να κερδίσουν τις εκλογές. Κάτι που στην περίπτωση του Τραμπ βέβαια, αναμένεται να επιβεβαιωθεί, ενώ στου δικού μας ανθρώπου, επιβεβαιώνεται ήδη από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης λέτσων, αμόρφωτων και πέτσινων μπουφάν. Αλλά και πάλι δε θέλω να φαίνομαι αυστηρός, γιατί όλα δείχνουν πως ο Τραμπ διορίζει (ναι καλά το έγραψα) κυβέρνηση ακόμα πιο άσχετη.

Ο Τραμπ είναι ένας απρόβλεπτος αλαζόνας κι αυτό τον καθιστά επικίνδυνο. Κανείς δεν ξέρει πόσο θα επιμείνει στις ριζοσπαστικές του απόψεις αψηφώντας τους κινδύνους παράβλεψης των διπλωματικών κανόνων και των άτυπων κανονισμών που διέπουν την θέση του. Αυτό που ξέρει είναι πως τα λεφτά του μπορούν να αγοράσουν τα πάντα, ακόμα και ένα πολιτικό καπρίτσιο.

Δεν μας νοιάζει και πολύ τι θα κάνει στη χώρα του. Αν θα μειώσει τη φορολογία ή οι πολιτικές του θα μεγαλώσουν το χάσμα πλουσίων και φτωχών. Μας νοιάζει όμως αν τινάξει στον αέρα τις εμπορικές συναλλαγές με την δική μας Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας νοιάζει αν δημιουργήσει συμμαχία με την Βρετανία και την Ρωσία που θα λειτουργήσει ενάντια στην Ευρώπη. Μας νοιάζει αν αποφασίσει να καταστρέψει την Κίνα. Καλώς ή κακώς οι αποφάσεις αυτού του εγωκεντρικού ανθρώπου μπορούν πλέον να επηρεάσουν την ζωή μας, κυριολεκτικά από αύριο... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ τεχνολογία και τράμπ – αγάπη ή μίσος;

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Πριν λίγες ώρες, ο Ντόναλτ Τράμπ ορκίστηκε ως ο 45^ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Ξεπερνώντας το αρχικό σοκ που προκαλεί από μόνη της η φράση αυτή, πρέπει να αποδεχτούμε ότι για τα επόμενα 4 χρόνια η κυβέρνηση θα ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους και θα ηγείται αυτής ο Τράμπ. Τι σημαίνει αυτή η προεδρία όμως για την τεχνολογία και την επιστήμη;

Νομίζω δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η Προεδρία των Η.Π.Α. είναι η πιο σημαντική δουλειά στον πλανήτη και δεν χρειάζεται να τονίσουμε την επιρροή που ασκεί η πολιτική των Η.Π.Α. σε όλον τον κόσμο (καλώς ή κακώς). Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε απόφαση παρθεί στο Καπιτώλιο, θα επηρεάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλο τον πλανήτη.

Και ενώ γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές την στάση του 45^ου Προέδρου γύρω από πολλά θέματα, εντούτοις, γνωρίζουμε πολύ λίγα όσο αφορά το τι σκέφτεται να κάνει με την τεχνολογία. Πραγματικά, αν εξαιρέσουμε το πόσο λατρεύει το Twitter, νομίζω είμαστε εντελώς στο σκοτάδι γύρω από τα άλλα θέματα!

Μπορούμε, όμως, να κάνουμε κάποιες εικασίες βασιζόμενοι στο τι έχει πει ως τώρα σε συνεντεύξεις και ομιλίες του. Για να δούμε κάποια από τα πιο βασικά θέματα:

Κρυπτογράφηση και προσωπικό απόρρητο:

Ο Τραμπ έχει τονίσει πάρα πολλές φορές ότι θέλει να επενδύσει στον στρατό, να περάσει στην επίθεση και να αυξήσει τις δυνάμεις των μυστικών υπηρεσιών των Η.Π.Α. Έχει, επίσης τονίσει, ότι θέλει να επαναφέρει την νομοθεσία που επιτρέπει στην NSA την συλλογή δεδομένων των Αμερικανών πολιτών. Ο ίδιος, μάλιστα, ζήτησε να μποϋκοτάρουν την Αμερικανική Apple όταν αυτή αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις μυστικές υπηρεσίες και να παραδώσει τα κλειδιά κρυπτογράφησης ώστε να μπορούν οι πράκτορες να έχουν πρόσβαση σε όλες τις συσκευές της Apple. Δεν έχει γίνει αναφορά σε συγκεκριμένη πολιτική στάση ή επικείμενες νομοθεσίες, αλλά, τα πρώτα δεδομένα δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικά.

Κυβερνοπόλεμος:

Και εδώ, τα πράγματα δεν φαντάζουν και πολύ θετικά. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. ξεκαθάρισε πολλές φορές την στάση του, όταν ρωτήθηκε για θέματα πολέμου και τόνισε ότι είναι πλέον καιρός η Αμερική να σταματήσει να αμύνεται και να περάσει στην επίθεση. Έχει δηλώσει ότι θέλει να επαναπροσδιορίσει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες των υπηρεσιών που υπάγονται στο Υπουργείο Άμυνας και να δημιουργήσει ομάδες οι οποίες θα επιτίθονται σε άλλες χώρες και θα χακάρουν κυβερνήσεις.

Net Neutrality:

Η νομοθεσία αυτή χαρακτηρίζει όλα τα δεδομένα που μετακινούνται στο Διαδίκτυο ως ίσα και απαγορεύει στους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου να χρεώνουν αυξημένες τιμές για να δώσουν προτεραιότητα σε ορισμένα δεδομένα. Ο Τράμπ δεν έχει καθαρή γνώμη γύρω από το συγκεκριμένο θέμα (ουσιαστικά, δεν γνωρίζει καν τι είναι όλο αυτό το νομοσχέδιο και τι σκοπό εξυπηρετεί), αλλά, κρίνοντας από το γεγονός ότι είναι κάτι που υπερψηφίστηκε υπό την Προεδρία Ομπάμα, δεν θα μας κάνει καθόλου εντύπωση αν το καταργήσει. Μην ξεχνάμε ότι είναι επιχειρηματίας ο ίδιος και αυτό αντιτίθεται στις αρχές του περί κερδοφορίας, κλπ.

Ενέργεια:

Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει ουσιαστική πρόοδος στον τομέα της ενέργειας. Καινοτομίες όπως ηλεκτρικά αυτοκίνητα, οικιακές μπαταρίες, κλπ. είναι πλέον πραγματικότητα χάρη στις επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν εν αφθονία από τον Ομπάμα. Η Κυβέρνηση Ομπάμα ήταν μάλιστα η πρώτη Κυβέρνηση που δημιούργησε θέση για Υπεύθυνο Τεχνολογίας και Καινοτομίας. Ο Τραμπ από την άλλη, υποσχέθηκε ότι θα ελευθερώσει όλα τα αποθέματα των Η.Π.Α. σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και κάρβουνο. Όλα αυτά σε μια απόπειρα να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να δείξει ότι η Αμερική μπορεί να σταθεί στα πόδια της χωρίς να αγοράζει ενέργεια από άλλες χώρες. Όλη αυτή η δραστηριότητα αναμένεται να καλυφθεί οικονομικά από την κατάργηση όλων των επιδοτήσεων προς τις εναλλακτικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Μετανάστευση:

Το θέμα αυτό δεν αγγίζει μόνο την τεχνολογία αλλά είναι σημαντικό να το αναλύσουμε γιατί πολλές εταιρίες της Silicon Valley στηρίζονται σε «ξένο ταλέντο» το οποίο μεταναστεύει στην Αμερική όπου η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να αξιοποιήσει αυτό το εργατικό δυναμικό. Η Κυβέρνηση Τράμπ, όμως, σε μια απόπειρα να δείξει ότι «οι ξένοι έρχονται και κλέβουν τις δουλειές από τους τίμιους και εργατικούς Αμερικανούς», αναμένεται είτε να καταργήσει την χορήγηση της Βιζας αυτής, είτε να την κάνει εξαιρετικά ακριβή και πολύπλοκη.

Είναι απορίας άξιο πώς μπορείς να διατυμπανίζεις ότι θέλεις να προάγεις τις Αμερικανικές εταιρίες και ταυτόχρονα να ζητάς μποϋκοτάζ έναντι της Apple και να κόβεις την επιχορήγηση προς την Tesla; Πώς μπορείς να εγγυηθείς ότι θα κάνεις την «Αμερική τρανή, ξανά» (Make America great again), όταν κόβεις την πρόσβαση των εταιριών σε εξειδικευμένο και ταλαντούχο προσωπικό;

Αβεβαιότητα, εκνευρισμός και απορία είναι τα συναισθήματα που χαρακτηρίζουν την Silicon Valley από την ημέρα των εκλογών και μετά. Το μέλλον της τεχνολογίας δείχνει να κινδυνεύει και μέχρι να λάβουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με την στάση του Τράμπ και της Κυβέρνησής του δεν θα είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε την πιθανή ζημιά. +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ amasia

πως οι εφαρμογές της επιστήμης & της τεχνολογίας επιδρούν στην κοινωνία του σήμερα

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis 

Μία νέα υπερήπειρος έχει αρχίσει να δημιουργείται και θα έχει υπερισχύσει εις βάρος άλλων στα επόμενα 250 εκατομμύρια χρόνια. Η συγκεκριμένη είδηση έγινε γνωστή πριν 3-4 χρόνια, αλλά μέχρι σήμερα προσελκύει το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ανθρώπων, καθώς καινούργια στοιχεία έρχονται συνέχεια στο φως.

Σύμφωνα με την θεωρία δημιουργίας της νέας αυτής υπερηπείρου, την οποία οι επιστήμονες αποκαλούν Amasia, η Βόρεια και Νότια Αμερική θα ενωθούν, ενώ η Καραϊβική Θάλασσα και ο Αρκτικός Ωκεανός θα εξαφανιστούν, κι όλα αυτά θα συμβούν εξαιτίας της κίνησης των τεκτονικών πλακών. Πιο συγκεκριμένα, η Αμερική και ότι έχει προκύψει από αυτή, θα κινηθούν σε τροχιά σύγκρουσης με την Ευρώπη και την Ασία. Όταν η σύγκρουση αυτή πραγματοποιηθεί και η ξηρά κυριαρχήσει επί του υγρού στοιχείου, τότε θα έχουμε τη νέα υπερήπειρο, δήλωσε ο Δρ. Ross Mitchel του Πανεπιστημίου του Yale και επικεφαλής της έρευνας. 

Ευτυχώς που δεν θα ζούμε τότε έχω να πω εγώ. Φανταστείτε τι έχει να γίνει. Πέρα, δηλαδή, από κάποιες φυσικές καταστροφές που μπορεί να συμβούν, το μεγαλύτερο κακό δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ποιος φιλόδοξος ηγέτης δεν θα επιθυμούσε να επεκτείνει την κυριαρχία του σε μία υπερήπειρο; Τα συμφέροντα θα είναι πολλά, και φυσικά πολλοί θα είναι και αυτοί που θα τα διεκδικήσουν. Αλίμονο στους επόμενους...+el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η εποχή των ατάλαντων πολιτικών

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Μία εβδομάδα έμεινε για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και, αν και είμαστε εδώ πολύ απασχολημένοι με τα κανάλια, τον Παππά, το ΣτΕ, τον Τσίπρα, το χρέος, το κούρεμα, τα ελληνοτουρκικά και ούτω καθεξής, οφείλουμε σιγά σιγά να στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας και να ασχοληθούμε με το τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, και γιατί μας αφορά άμεσα (η πολιτική, έτσι όπως έχουν δομηθεί τα συστήματα κρατών, έχει πάψει να είναι εθνική υπόθεση του κάθε κράτους), και γιατί αυτό θα μας δώσει την ευκαιρία να κάνουμε κάποιες πολύ ωραίες (;) παρατηρήσεις.

Διότι τι γίνεται όταν για το τιμόνι μίας από τις πλέον σημαντικές δυνάμεις του κόσμου, ενός ρυθμιστικού παράγοντα με καθοριστική δύναμη, μάχονται δύο αμφιβόλου ποιότητας υποψήφιοι; Και μιλάω για ποιότητα όχι μόνο ηθική, αλλά και πολιτική. Μπορεί στ' αλήθεια κάποιος από τους δύο αυτούς ανθρώπους να επωμιστεί αυτό το φορτίο; Η Χίλαρυ Κλίντον, μία γνήσια εκπρόσωπος του πολιτικού κατεστημένου με ντουλάπα γεμάτη σκελετούς και ο Ντόνταλντ Τραμπ, ένας άνθρωπος που ακροβατεί ανάμεσα στη γραφικότητα και την επικινδυνότητα, διαθέτουν στο ελάχιστο την πολιτική στόφα και την οξυδέρκεια να αναλάβουν τα ηνία και να οδηγήσουν τον πλανήτη, ή έστω τη χώρα τους; Πολύ αμφιβάλλω.

Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Και για να μην στοχοποιούμε μόνο την Αμερική, ας περάσουμε και στα καθ' ημάς. Η Ευρώπη περνά ιστορικά μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της. Μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ζει και αναπνέει με το φόβο της τρομοκρατίας, είναι απόλυτα διχασμένη, έχει να αντιμετωπίσει, να προστατέψει, να περιθάλψει και να ενσωματώσει έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Κι όλα αυτά, χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα, με τους... "ηγέτες" της να αναλώνονται σε συναντήσεις επί συναντήσεων, επισκέψεις επί επισκέψεων και δηλώσεις επί δηλώσεων χωρίς καμία ουσία. Είτε επειδή είναι θολωμένοι από την πίστη στην ιδέα της Ευρωπαϊκής ένωσης (χλωμό), είτε επειδή γνωρίζουν ότι δεν τους συμφέρει να θίξουν τις υπάρχουσες καταστάσεις λόγω αδυναμίας ή/και ανικανότητας (καθόλου χλωμό), συνεχίζουν να μεγαλώνουν το χάσμα που έχει καταστήσει την Ευρώπη "Ήπειρο δύο ταχυτήτων", κάνοντας ένα ολέθριο λάθος για το οποίο θα τους καταδικάσει η ίδια η Ιστορία... Πριν από εκείνη όμως, τους καταδικάζουν οι ίδιοι οι λαοί τους: χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που είδε τη δημοτικότητά του πρόσφατα να αγγίζει πυθμένα.   Για τα δικά μας τα εν Ελλάδι, μη μιλήσουμε καλύτερα.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Όμως αυτό είναι μία αντίφαση. Σήμερα, που έχουμε μπροστά μας πιο καθαρό από ποτέ τον χάρτη της ιστορίας, σήμερα, που οι στρατηγικές της επικοινωνίας και η πολιτική επιστήμη έχουν αναβαθμιστεί και αποτελούν ξεχωριστούς επιστημονικούς κλάδους σ' όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια, σήμερα, που η τεχνολογία μας επιτρέπει την πρόσβαση στη γνώση αγόγγυστα και απεριόριστα, σήμερα, που οι πολίτες των κρατών είναι πιο μορφωμένοι και σχετικοί με τα πράγματα από ποτέ, που μπορεί κανείς να συζητήσει παντού πολιτικά, να μπει σε site, να ακούσει, να διαβάσει... Σήμερα, δεν μπορούμε να σταυρώσουμε μία μεγάλη ηγετική πολιτική φυσιογνωμία. Έναν άνθρωπο που θα εκμεταλλευτεί όλα αυτά και θα προσθέσει το ταλέντο του. Λείπει το ταλέντο; Είναι η παιδεία μας παραπάνω απ' όσο πρέπει τεχνοκρατική ή λάθος διαρθρωμένη; Μήπως φταίνε κάποια συμφέροντα που έχουν πάρει στα χέρια τους την πολιτική και την πλάθουν σαν πλαστελίνη;

Δεν ξέρω κι εγώ πραγματικά ποια είναι η απάντηση, μπορώ να κάνω παρά μόνο υποθέσεις. Περιμένω στα σχόλια και τις δικές σας απόψεις. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ τα παγκόσμια χτυπήματα των "κλόουν" προκαλούν ανατριχίλα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Είναι γεγονός πως, ειδικά μετά το "It" του S.King, η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν βρίσκει πλέον τους κλόουν αστείους. Δεν ξέρω αν γι' αυτό φταίει το έντονο μακιγιάζ-μάσκα που καλύπτει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, τα ζωγραφισμένα, παγωμένα χαμόγελα ή η σωρεία των θρίλερ που ακολούθησαν το "It", πάντως φαινόμενα σαν αυτά που θα περιγραφούν παρακάτω καθόλου δεν βοηθούν στην αποκατάστασης της ουσίας των πραγμάτων, δηλαδή του στερεοτύπου του κλόουν ως διασκεδαστή.

H πρώτη σύλληψη

Όλα ξεκίνησαν από την Νότια Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου άρχισαν σποραδικά να εμφανίζονται άτομα ντυμένα με στολή κλόουν σε περιοχές κοντά σε δάση. Υπήρξε μάλιστα μαρτυρία ότι ένας απ' αυτούς τους "κλόουν" παρακινούσε τα παιδιά να τον ακολουθήσουν στο δάσος. Κι ενώ κάποιοι προσπαθούσαν να αποδώσουν τα συμβάντα σε παιδική φαντασία ή σε φαρσέρ (με υπερβολικά κακό χιούμορ), το φαινόμενο διασπειρόταν σε πολλές περιοχές μεταξύ των οποίων: Βόρεια Καρολίνα, Τζόρτζια και Κεντάκι, στο οποίο μάλιστα έμελλε να έχουμε και την πρώτη σύλληψη ενός εκ των "κλόουν". Όπως είναι λογικό, οι φήμες ξεκίνησαν να οργιάζουν για τη φύση και τους σκοπούς των ατόμων αυτών, προκαλώντας κλιμακούμενη αναστάτωση στις τοπικές κοινωνίες, με αποκορύφωμα τα συμβάντα σε πανεπιστήμια της Πενσυλβάνια και της Μασαχουσέτης, με φοιτητές να χάνουν τον έλεγχο και να παρεκτρέπονται στην είδηση πως ένας κλόουν υπάρχει στον πανεπιστημιακό χώρο. Η "μόδα" (;;;;) αυτή δεν άργησε να εξαπλωθεί και σε άλλα σημεία του πλανήτη, με τους "κλόουν-τρομοκράτες" να κάνουν την εμφάνισή τους στην Ευρώπη (στο Νιούκαστλ της Αγγλίας)  αλλά και στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.

Οι αρχές κατευθύνονται στο ότι πρόκειται για άτομα που επιθυμούν (και καταφέρνουν...) να προκαλέσουν τον πανικό και τη σύγχυση, χωρίς απαραίτητα να βλάψουν σωματικά κάποιον, αφού παρά την υπερπληθώρα καταγγελιών δεν υπάρχει κανένα κρούσμα βίας. Αναφορικά τώρα με το τι μπορεί να παρακινήσει έναν άνθρωπο να μπει στη διαδικασία να μασκαρευτεί, να βαφτεί κλόουν και να κυκλοφορήσει στους δρόμους με μόνο στόχο να πάρει χαρά και ικανοποίηση από τον πανικό των περαστικών, αυτό είναι ένα πιο βαθύ και δύσκολο θέμα, που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο αν αναλογιστούμε το εύρος του φαινομένου.

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το να δούμε πως θα εξελιχθεί στο μέλλον όλη αυτή η ιστορία, αν θα "ξεφουσκώσει" ή αν θα κατορθώσουν τελικά οι "κλόουν" να προκαλέσουν μαζική υστερία. Όπως και να' χει πάντως, πρόκειται σίγουρα για μία ιστορία που μοιάζει βγαλμένη από κινηματογραφικό φιλμ και θα χαραχθεί στα παγκόσμια χρονικά. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΡΕΤΡΟΣΠΕΚΤΙΒΑ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ όταν έσκασε η φούσκα

κάθε πρόσωπο ή γεγονός του παρελθόντος, κρύβει ένα μήνυμα προβληματισμού για το μέλλον

Οικονομική κρίση

2007-2008

Οι απαρχές της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης

Έχετε δει την ταινία «The big short»; Αν όχι, νομίζω πως πρέπει να την δείτε. Ίσως να μην καταλάβετε πολλά, αλλά σίγουρα θα μάθετε κάποια πράγματα σχετικά με την οικονομική κρίση που ξεκίνησε από την Αμερική το 2007, επηρεάζοντας στη συνέχεια τον χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τα προβλήματα ξεκίνησαν στον τομέα των ακινήτων και συγκεκριμένα στην αγορά στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης και την αλόγιστη χρήση δομημένων επενδυτικών προϊόντων που εξαρτώνταν άμεσα από τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων από τα οποία παράγονταν. Η προσπάθεια απομάκρυνσης του πιστωτικού και επιτοκιακού κινδύνου από τις τράπεζες, η μετατροπή στάσιμων κεφαλαίων σε εμπορεύσιμους τίτλους και η μετακίνηση των σύνθετων επενδυτικών τίτλων στις καταστάσεις ειδικών οντοτήτων, προκάλεσαν ένα "ντόμινο" αλυσιδωτών αντιδράσεων στον αμερικανικό και ευρωπαϊκό τραπεζικό και κτηματομεσιτικό τομέα. Τι έγινε, λοιπόν, όταν έσκασε η φούσκα;

Το μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η οικονομία σαφώς επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Το φαινόμενο αυτό, όμως, έχει και εδώ αλυσιδωτές συνέπειες; ανεργία, φτώχεια, ψυχικές ασθένειες, αυτοκτονίες... Όπως βλέπουμε και στην ταινία, λίγοι άνθρωποι μέσα στους πολλούς προέβλεψαν αυτό το μεγάλο «μπαμ», και μάλιστα το εκμεταλλεύτηκαν για να πλουτίσουν. Είναι όμως δυνατόν ολόκληρο το σύστημα να μην είχε προσέξει το πρόβλημα της φούσκας; Πρόκειται για σχέδιο κατάρρευσης της οικονομίας ή για λάθος; Σε ότι αφορά τα οικονομικά, ένα είναι σίγουρο: ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια, ειδικά όταν άλλοι πλουτίζουν σε βάρος μας.+el. gk. 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΠΙΣΩ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ πως οι g7 φρόντισαν να μας κοροϊδέψουν ξανά (video)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν είναι πολλές οι μέρες που οι περιβόητοι G7, δηλαδή οι εφτά πιο ισχυρές χώρες του κόσμου, συναντήθηκαν στην Ιαπωνία αυτή τη φορά με δια μέσου των ηγετών τους. Μια συνάντηση που παραδοσιακά μπορεί να αλλάξει την ροή της ιστορίας αν εκείνοι το θέλουν.

Συνήθως ότι βγαίνει στην δημοσιότητα είναι αυτό που ο κόσμος θέλει να ακούσει και αν κάποτε -θυμάμαι- είχαν συναντηθεί για τον πόλεμο στην Γάζα βγάζοντας σαν πόρισμα πως οι εχθροπραξίες πρέπει να σταματήσουν (αλλά δεν σταμάτησαν) ποιος μου λέει εμένα ότι αυτό που πραγματικά είπαν, δεν ήταν "άσε τους εβραίους να βομβαρδίσουν για να βγάλουν εκεί τα απωθημένα τους";

Φέτος η θεματολογία ήταν ξανά η αναμενόμενη:

Κλασικά η οικονομία απασχόλησε με θέματα όπως η ανάγκη τόνωσης της ανάπτυξης, πάταξη της ανεργίας και προσπάθεια κατανομής του πλούτου σωστά. Δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση να έχει αναφερθεί στην συζήτηση και η Ελλάδα με μία συνομιλία σαν...
- "Ρε Άνκελα, τι γίνεται με αυτούς τους έλληνες";
- "Αχ! Μην μου μιλάς για αυτούς βρε Μπαράκ. Δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη με δαύτους".
Σε κάθε περίπτωση δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση να μην δόθηκε καμία λύση σε κανένα οικονομικό ζήτημα, αφού τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί εδώ και χρόνια, ο πλούτος έχει μετατοπιστεί σε άλλα σημεία και υπό ον φόβο γενικότερων φαινομένων καμία κυβέρνηση δεν έχει το σθένος να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις.

Το επόμενο ζήτημα που απασχόλησε τους G7 ήταν το προσφυγικό, όμως αλήθεια τι μπορεί να ενδιαφέρει αυτό το κρίσιμο ζήτημα -τουλάχιστον άμεσα- τον αμερικανό, καναδό και ιάπωνα πρόεδρο; Όσο τα κράτη μέλη δείχνουν άρνηση την εξεύρεση πραγματικής λύσης, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το θέμα αυτό, ειδικά μετά τις συνεχόμενες τουρκικές προκλήσεις. Και κανένας Obama δεν μπορεί να κάνει κάτι για αυτό.

Το επόμενο θέμα που συζήτησαν στο στρογγυλό πανάκριβο τραπέζι τους ήταν και το πιο ενδιαφέρον γι' αυτούς, το Brexit. Βλέπετε επ' αυτού, το ενδιαφέρον έρχεται και από τις δύο μεριές του Ατλαντικού. Προφανώς οι Μέρκελ και Ολάντ δεν θέλουν να χάσουν την Αγγλία από την Ένωση, ακόμα και με την παράουρη (που λέμε και στην Κρήτη) συμμετοχή της. Η Αγγλία είναι ένας σημαντικός εταίρος και η Ευρώπη την έχει ανάγκη. Από την άλλη έχω ξαναγράψει πως η Αγγλία είναι το γνωστό τσιράκι των ΗΠΑ. Συνεπώς οι Αμερικανοί θέλουν πάση θυσία την Αγγλία στην Ένωση για να έχουν έτσι, την δική τους άσκηση επιρροής στην Ευρώπη. Το κάνουν χρόνια και δεν θέλουν προφανώς να χάσουν αυτό το προνόμιο σήμερα.

Εν κατακλείδι η συνεδρίαση των G7 φέτος ήταν η αποθέωση της υποκρισίας. Το όπως πάντα, ασαφές αποτέλεσμα, χάιδεψε τα αυτιά το μέσου παγκόσμιου πολίτη και φυσικά η σκληρή καθημερινότητα σε κοινωνικό, πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο θα συνεχιστεί ακριβώς όπως και χθες... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »