Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ ο πόλεμος των εξαρχείων έχει χαμένο εσένα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν υπάρχει επέτειος, δεν υπάρχει ημέρα μνήμης, δεν υπάρχει γιορτή, υπάρχει μόνο η αφορμή. Η αφορμή για μερικές δεκάδες απροσάρμοστα να διαλύσουν την πόλη τους κάνοντας έναν αγώνα γελοιότητας και κενότητας.

Μερικές δεκάδες -λέγω- απροσάρμοστα χωρίς φιλοσοφία, ιδεολογία, στόχους και ουσία, κατέβηκαν από τα βόρεια προάστια και τις γύρω περιοχές της πρωτεύουσας, προμηθεύτηκαν τις αντιασφυξιογόνες τους μάσκες, τα μπουκάλια της μπύρας με όλα τα υλικά που απαιτούν οι βόμβες Μολότοφ, τα πιστόλια ευθείας βολής φωτοβολίδων, μερικές ελληνικές σημαίες και... έναν τροχό και κατέβηκαν για το καθιερωμένο ραντεβού κάποιας γιορτής, κάποιας επετείου, τέλος πάντων μιας αφορμής.

Εχθές και πάλι γίναμε στο ίδιο έργο θεατές. Οι αναρχικοί ανόητοι ως είθισται, έκαψαν ελληνική σημαία και για πρώτη φορά δοκίμασαν να τροχίσουν την ιστορική πύλη της εισόδου του Πολυτεχνείου. Ακόμα κι αυτό δεν είχε νόημα, αφού... για καμπόσες ώρες αποτελούσε το προπύργιο τους, οπότε... γιατί να το κόψουν;

Εκτός από τον τροχό όμως, χθες είδαμε πόσο οργανωμένοι όσο και θρασείς μπορούν να γίνουν μέσα στην κενότητα τους. Επιτέθηκαν στην λεωφόρο Αλεξάνδρας ακόμα και στο ύψος της Γενικής Αστυνομική Διεύθυνσης Αττικής -όπως διάβασα κάπου δηλαδή, στο κέντρο επιχειρησιακής διεύθυνσης της Αστυνομίας- τόσο θρασείς ήταν, αλλά για μισό λεπτό...

...Πραγματικά τώρα; 5.000 αστυνομικοί χρειάζονται επιχειρησιακό σχέδιο για να κάνουν καλά 150 άπλυτους χωρίς προοπτική και ουσία; Και τελικά το αποτέλεσμα να είναι πάντα το ίδιο; Σπασμένα μάρμαρα, καμμένοι κάδοι, αυτοκίνητα και χιλιάδες καταστροφές δημόσιας περιουσίας;

Είναι αργά μετά τα μεσάνυχτα και το τηλέφωνο χτυπάει. Κάθε εργάτης καθαριότητας πρέπει να σηκωθεί απ' το βράδυ για να καθαρίσει με κάθε τρόπο τα γυαλιά τα πλαστικά, τα σίδερα και τα ξύλα, ώστε το πρωί οι δρόμοι της πρωτεύουσας (και των άλλων πόλεων) να θυμίζουν πρωτεύουσα, να είναι έστω προσπελάσιμοι από τα αυτοκίνητα όλων όσων εργάζονται...

...Όσων εργάζονται και πληρώνουν φόρους. Αλήθεια, τους φόρους σας τους πληρώσατε; Το ελπίζω γιατί εγώ, εσύ, εμείς είμαστε εκείνοι που πληρώνουμε τις καταστροφές αυτές. Τα λεφτά μας γίνονται διορθώσεις στα μάρμαρα, τους κάδους και τα θρανία που κάηκαν και έσπασαν, αντί για μία παραπάνω θέση εργασίας ή μία αύξηση σε κάποιο σημαντικό επίδομα. Τα 19(!!!) άτομα που συνέλαβαν δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν για όλα αυτά. Και εδώ θα ταίριαζε να κατακρίνω την κυβέρνηση για την ανοχή της Αστυνομίας, όμως δεν είναι επί της παρούσης μιας και το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες από όλους τους συνδυασμούς χρωμάτων που έκατσαν στην γλυκιά κυβερνητική καρέκλα.

Επιτρέψτε μου τέλος, να μην γράψω ότι εξοργίστηκα με το κάψιμο της ελληνικής σημαίας. Αυτό θα συνέβαινε αν γινόταν από νοήμονες οργανισμούς και συμπολίτες μας. Τα άλογα όντα της καταστροφής δεν πρεσβεύουν καμία ιδεολογία και καμία άποψη, οπότε το κάψιμο της σημαίας δεν σημαίνει απολύτως τίποτα είτε για αυτούς, είτε για εμένα από αυτούς. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ μακεδονία - πρέσπες με επιστροφή (;)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Χειμώνας του 1992. Μαθητής ακόμα παρακολουθούσα στην τηλεόραση τα ηχηρά συλλαλητήρια για την Μακεδονία ακόμα κι αν έως τότε δεν την είχα επισκεφτεί. Ο καιρός πέρασε, ο κόσμος ξέχασε. Οι αθηναίοι βρίζουν τους μακεδόνες (π.χ. με αφορμή τον αθλητισμό), η ελληνική κυβέρνηση απομακρύνεται από την Μακεδονία με εξαίρεση το τεράστιο έργο της Εγνατίας οδού και την ίδια ώρα οι σκοπιανοί φτιάχνουν αγάλματα με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο.

η εικόνα είναι αντιπροσωπευτική. Πέραν της χειραψίας, η υψωμένη γροθιά του
προέδρου των σκοπίων, δείχνει ποιος έχει κερδίσει από τη συμφωνία 
Και ξαφνικά… Σήμερα! Οι προηγούμενες κυβερνήσεις συμβιβάστηκαν με ένα ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της μακεδονίας) λες και αυτό δεν είχε μέσα το όνομα Μακεδονία και η σημερινή, πήρε αγκαλιά των πρόεδρο των Σκοπίων και υπέγραψαν μαζί μια συμφωνία που θυσίαζε σ’ όλο τον κόσμο το όνομα της Μακεδονίας απλά και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των αμερικανών που ήθελαν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Ο Τσίπρας γύρισε από τις Πρέσπες όπου και υπογράφτηκε η συμφωνία, περήφανος και ωσάν θριαμβεβευτής, όμως ακόμα αναζητώ στις πολιτικές αναλύσεις να βρω, τι τελικά κέρδισε η Ελλάδα για να παραχωρήσει ένα μέρος της Ιστορία της στα μικρά και ασήμαντα Σκόπια.

Κρατώντας την πρώτη απορία μου, τα πράγματα χειροτερεύουν αφού βλέπουμε ότι ο έλληνας πρωθυπουργός είναι έτοιμος να φέρει την συμφωνία των Πρεσπών στην Ελληνική Βουλή, εκεί που τον περιμένει η άρνηση συγκατάθεσης του αρχηγού της συμπολίτευσης και λόγο που αυτή η κυβέρνηση στέκεται ακόμα όρθια, του Καμμένου. Σε περίπτωση που… παρεξηγήθηκε η παραπάνω μου πρόταση, να σημειώσω πως ουδεμία εκτίμηση δεν έχω στον άνθρωπο που θυσίασε την ιδεολογία του για μία καρέκλα, όμως να που έχει ο καιρός γυρίσματα και ο Καμμένος δείχνει να θέλει να σώσει ότι σώζεται από την ιδεολογία του κόμματος του και να καταψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών με συνέπεια το ισχυρό ενδεχόμενο να διαλυθεί η κυβέρνηση και να πάμε σε πρόωρες εκλογές(;)

Μα, αν είναι έτσι, τότε πείτε μου γιατί ο Τσίπρας ρισκάρει να ρίξει την κυβέρνηση του με μία συμφωνία που κανένας έλληνας δεν επιθυμεί; Αυτή -σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε- είναι η δεύτερη απορία μου. Τι κερδίζει η Ελλάδα από αυτήν την συμφωνία και μάλιστα κόντρα στην κοινή γνώμη;

Η συμφωνία έγινε. Οι σκοπιανοί έχουν ήδη υπερψηφίσει στην δική τους Βουλή το περιεχόμενο της και είναι έτοιμοι να αναθεωρήσουν το Σύνταγμα τους. Εδώ, αυτή η διαδικασία θα ξεκινήσει προσεχώς. Είναι πολύ αργά για να αλλάξει; Στην Βουλή φτάνει ως τελεσίδικο ή μπορεί να αναστραφεί; Και αν γίνει αυτό, τότε τι συνέπειες θα έχει αυτό σε διεθνές επίπεδο; Θα εκτεθούμε απέναντι στους γείτονες ή πολύ περισσότερο απέναντι στην Διεθνή Κοινότητα, το ΝΑΤΟ και βασικά τις ΗΠΑ που καλωσόρισαν την συμφωνία με διθυράμβους; Και σε τελική ανάλυση, αυτό είναι τόσο κακό ώστε να θέλουμε να το αποφύγουμε;

Ολοκληρώνοντας θέλω να σημειώσω πως το συγκεκριμένο ζήτημα ανήκει πλέον στην σφαίρα του ρομαντικού. Δεν υπάρχει πολίτης αυτού του πλανήτη που να γνωρίζει την χώρα αυτή ως Σκόπια και όχι ως μακεδονία. Με άλλα λόγια, ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι! +Yanni Spiridakis

ΥΓ.
Πιστός σε ότι έχω ανακοινώσει, στο yannidakis η συγκεκριμένη χώρα θα αναγράφεται ως Σκόπια. Αν για συγκεκριμένο λόγο πρέπει να την αναφέρω ως μακεδονία, αυτή θα γράφεται με πεζό "μ". Μακεδονία με κεφαλαίο, είναι μία... 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ παρελαύνοντας σε 12 ναυτικά μίλια

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Καλώς ή κακώς, κάθε Εθνική μας επέτειος παρουσιάζει κατά μία τρομερή σύμπτωση, μία διαχρονικότητα. Δεν θα μπω στην διαδικασία να κάνω αναδρομή για να αποδείξω αυτό που υποστηρίζω, αρκεί η φετινή επέτειος που βρίσκει την Ελλάδα σε ένα Εθνικά ιδιόμορφο μονοπάτι.

Ζήσαμε την ημέρα όπου μια κυβέρνηση Αριστεράς αποφάσισε να ενεργοποιήσει ένα κυριαρχικό δικαίωμα που εξασφαλίζεται από την Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας (Ν.2321/1995) σε μια καθαρά συμβολική και ανούσια μεν κίνηση, που καμία άλλη κυβέρνηση όμως δεν είχε τολμήσει ως τώρα. Αναφέρομαι στην επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια στα Δυτικά. Οι εκεί γείτονες μας, όπως η Ιταλία και η Αλβανία έχουν προβεί σε αυτήν την κίνηση προ πολλού, οπότε γιατί εμείς όχι;

Η απάντηση βρίσκεται στην άλλη άκρη της επικράτειας και συγκεκριμένα στο Αιγαίο και στα σύνορα με την τουρκία. Είναι γνωστό πως αν επεκταθεί η αιγιαλίτιδα ζώνη αντιστοίχως από ανατολάς, όχι απλά θα κόψουμε κάθε δίοδο διέλευσης της τουρκικής ναυσιπλοΙας αλλά ουσιαστικά θα δικαιούμαστε ως και τις παραλίες τους σε πολλές περιπτώσεις! Εξού και γιατί το 1995 όπου θεσπίστηκε αυτή η Συμφωνία, η τουρκία απείλησε με πόλεμο χωρίς προστριβές. Για λόγους καλής γειτνίασης η Ελλάδα ποτέ δεν εφάρμοσε την Συνθήκη στο Αιγαίο, αλλά ούτε και αλλού, μέχρι σήμερα.

Αντίθετα η τουρκία την εφάρμοσε και στην Μαύρη Θάλασσα και στην Μεσόγειο και ακριβώς αυτό κάνει σήμερα και η ελληνική κυβέρνηση παραμονές της επετείου για την 28η Οκτωβρίου.

Γιατί όμως η αντιπολίτευση γκρινιάζει; Ισχύει η άποψη ότι εφόσον έγινε η επέκταση μόνο από την Δύση, αυτομάτως παραδεχόμαστε πως το Αιγαίο είναι περιοχή ειδικών συνθηκών; Νομίζω πως η απάντηση είναι ότι πιο αυτονόητο υπάρχει σήμερα στην εξωτερική μας πολιτική. Προφανώς και το Αιγαίο είναι περιοχή ειδικών συνθηκών. Καμία επίσημη ή ανεπίσημη παραδοχή δεν θα αλλάξει τίποτα εδώ επί της ουσίας.

Δέχομαι μόνο ότι η όλη ιστορία αφορά μια κίνηση τακτικής εν όψη εκλογών και απλά τα αντιπολιτευόμενα κόμματα ζηλεύουν! Όμως αυτό δεν θα έπρεπε να αφορά τον μέσο έλληνα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι πως μέρες που ‘ναι, βλέπουμε τούρκικες φρεγάτες να αλωνίζουν στην κυπριακή ΑΟΖ, κυβερνητικά χείλη της γείτονας να ακονίζουν μαχαίρια βασιζόμενα σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες και την ίδια ώρα, ακριβώς λίγο μετά την παρέλαση, την ελληνική κυβέρνηση να αιωρείται κινδυνεύοντας με εθνικό αυτογκόλ από τα ίδια τα μέλη της… συγκυβέρνησης Και του χρόνου(;) +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ ποιος σκότωσε τον ζακ κωστόπουλο;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Και ξαφνικά, ενώ διάβαζα την καθημερινή μου ειδησεογραφία συναντάω με κεφαλαίο έναν Ζακ -λέει- Κωστόπουλο. Πριν καν ενημερωθώ περί τίνος πρόκειται αναρωτήθηκα αν αποτελεί κάποιον διάσημο ομογενή ή απλά μια ψωνάρα του ελληνικού θεάματος.

Πριν όμως σχολιάσουμε ποιος ήταν, καλό είναι να μείνουμε εντελώς αντικειμενικά στο γεγονός. Ένας νεαρός μπήκε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο και κλειδώθηκε από την αυτόματη πόρτα ασφαλείας. Στην προσπάθεια του να ξεφύγει πανικόβλητος, έσπασε την τζαμαρία σε κατάσταση πανικού όμως για κακή (του) τύχη ακριβώς απ' έξω περίμενε ο ιδιοκτήτης που βλέποντας την περιουσία του να βάλλεται και να δέχεται επίθεση, αντέδρασε και ο ίδιος βίαια περιμένοντας τον αρχικά να βγει από την τζαμαρία και κατόπιν να τον κλωτσήσει είτε από αγανάκτηση είτε προσπαθώντας να τον ακινητοποιήσει.

Η ιστορία έγραψε πως ο νεαρός εξέπνευσε. Προφανώς καρφώθηκε από γυαλί στην προσπάθεια του να δραπετεύσει; Ύστερα από την αντιδραστική επίθεση του ιδιοκτήτη; Στην προσπάθεια του να ξεφύγει εκ νέου; Ως αυτήν την στιγμή δεν το γνωρίζουμε. Κανείς ποτέ δεν θα ήθελε να δει τον νεαρό νεκρό, όμως ποιος φταίει για τον θάνατο του;

Μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον 77χρονο ιδιοκτήτη που προφανώς αντέδρασε βλέποντας έναν ληστή μέσα στο κατάστημα του; Σαν ιδιοκτήτης επιχείρησης και μάλιστα έχοντας υποστεί την ψυχοφθόρα εμπειρία της παραβίασης και ληστείας στο δικό μου κατάστημα, νομίζω πως θα αντιδρούσα πολύ πιο βίαια, απ' ότι ο "αρνητικός" πρωταγωνιστής της ιστορίας.

Πως μπορεί κανείς να αθωώσει τον νεαρό που μπήκε να ληστέψει και να εγκληματίσει;

Η είδηση αυτή δεν θα μας απασχολούσε για περισσότερο από δύο μέρες. Κανένας δεν θα διοργάνωνε συλλαλητήρια, δεν θα βλέπαμε βουλευτές και πολιτικούς να τοποθετούνται επί του θέματος, δεν θα είχαμε καν αντίδραση της Αστυνομίας -που κι αυτή κατηγορήθηκε- επειδή κλήθηκε να καταστείλει τον δράστη...

...αν δεν ήταν, ομοφυλόφιλος, οροθετικός και διάσημος στους κύκλους των εναλλακτικών που κατά κόρων προβάλλονται σήμερα. Η politically correct ταμπέλα του ήταν "ακτιβιστής". Όμως για μένα εκείνος -ο Θεός να τον αναπαύσει- και οι όμοιοι του, είναι επικίνδυνοι πούστηδες λόγω της μεταδοτικής αρρώστιας που κουβαλάνε στο σώμα μα και στο μυαλό διαδίδοντας μηνύματα και ιδεολογίες για την παρά φύση ζωή του ανθρώπου. Την ανώμαλη δηλαδή.

Δεν συνδέω την απόπειρα ληστείας με την προσωπική του κατάντια. Υπάρχουν πολλοί κατά τ' άλλα αξιοπρεπείς πούστηδες που ζουν με τις άρρωστες ιδιαιτερότητες τους χωρίς να γίνονται θέαμα, να προκαλούν και να ζουν εις βάρος της κοινωνίας. Ίσως, ως εκείνη την ημέρα και ο Ζακ (Ζαχαρίας άραγε;) να ήταν περίπου ένας από αυτούς, όμως θέλησε -για τον οποιοδήποτε λόγο- να παρανομήσει και δυστυχώς δεν πρόλαβε να τιμωρηθεί από τον νόμο, αλλά από ένα μοιραίο ατύχημα που του στοίχισε την ζωή. Ένα ατύχημα που όμως ο ίδιος προκάλεσε+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 5 Αυγούστου 2018

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ μια φωτιά που καίει ακόμα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Όσοι με διαβάζετε αυτά τα 12 και πλέον χρόνια, ξέρετε καλά πως δεν βιάζομαι να ασχοληθώ με την επικαιρότητα ακριβώς για να μπορώ να προβληματιστώ και στην μετέπειτα εξέλιξη του κάθε γεγονότος. Εδώ και μέρες η Ελλάδα θρηνεί τα θύματα της καταστροφικής και φονικής φωτιάς που έπληξε τον νομό Αττικής.

Όσο ο κόσμος καιγόταν, ήταν αγνοούμενος ή χαροπαλεύε σε κάποιο νοσοκομείο, εμείς από την πολυθρόνα του σπιτιού μας, μαθαίναμε κάθε τόσο για μία οικογενειακή ιστορία με τραγικό τέλος. Την 13χρονη αθλήτρια, τον 13χρονο πιτσιρικά που έψαχναν οι γονείς του, τον πατέρα με το παιδί του, τον ενήλικα που κάηκε εν κινήσει ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει και πολλά ακόμα.

Όσο κοινότυπος κι αν γίνω δεν θα σας κρύψω ότι λύγισα όταν έμαθα για τα δίδυμα 9χρονα κοριτσάκια που βρέθηκαν καμμένα αγκαλιά με την γιαγιά και τον παππού τους. Δεν θα σας κρύψω πως τα έκανα εικόνα να προσπαθούν να τρέξουν με τους παππούδες τους όταν η φωτιά τα έκανε να κραυγάζουν από το κάψιμο ώσπου να χάσουν τις αισθήσεις τους πριν σβήσει και η καρδούλα τους σφιχταγγαλιασμένα με τους ηρωικούς παππούδες που σίγουρα έβαλαν το κορμί τους μπροστά στην άκαρδη φωτιά που πλησίαζε δαιμονικά μανιακή.
...αχ.....επιτρέψτε μου ένα διάλειμμα παρακαλώ (γιατί σκέφτομαι τα δικά μου σχεδόν συνομήλικα παιδιά)...................................................................
Την ίδια ώρα σκέφτομαι τους δύο γονείς που προφανώς είχαν αφήσει τα παιδιά στους γονείς τους για να πάνε ίσως στην δουλειά, να τα αναζητούν με αγωνία, να τα αναγνωρίζουν επιπόλαια σε δύο άλλα που είχαν διασωθεί και αφού διαψεύδονται να σφίγγεται η καρδιά τους, να ιδρώνει το σώμα τους, μέχρι την στιγμή της τελικής ταυτοποίησης και κατάρρευσης.

Γράφω αυτά και αισθάνομαι πολύ ανάξιος. Τα γράφω και ζητώ συγγνώμη από όλους τους γονείς που πενθούν τα παιδιά τους, ενώ τα δικά μου μπορούν ακόμα να χαμογελούν υγιέστατα. Το μόνο που έχω να τους πω είναι πως κάθε βράδυ τα παιδιά μου προσεύχονται για εκείνα και πως πάνε λίγες μέρες που πήγα στο νοσοκομείο να δώσω αίμα παίρνοντας μαζί μου τα δικά μου παιδιά για να μαθαίνουν, να διδάσκονται στην προσφορά, τον εθελοντισμό και στην συμπόνοια.

Ελπίζω όσοι άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί να μην είχαν παρά λίγα δευτερόλεπτα οδύνης. Αυτοί όμως έφυγαν. Τι γίνεται με τους άλλους;

  • Τους μεροκαματιάρηδες που επέζησαν αλλά δεν θα μπορούν να δουλέψουν ξανά ζητιανεύοντας εμετικά κρατικά επιδόματα;
  • Τους γονείς που έμειναν πίσω θρηνώντας το μόνο που δεν μπορεί να αντικατασταθεί; Τα ίδια τους τα παιδιά;
  • Τους νέους που παραμορφώθηκαν από τα εγκαύματα και πάνω στην νεότητα και την εμφάνιση τους βάσιζαν όλο τους το αύριο;
  • Τους χρεωμένους που κατάφεραν στις "πλαστικές εποχές των δανείων" να αποκτήσουν ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο που έγιναν στάχτες και τώρα δεν πρέπει να αρχίσουν απλά απ' την αρχή στην χειρότερη δυνατή περίοδο, αλλά από τα υπόγεια;
  • Τους επαγγελματίες που είδαν περιουσία και πηγή εισοδήματος να γίνεται μια άμορφη μάζα και τώρα ανάλογα με την ηλικία τους, οι προοπτικές εκμηδενίζονται;
Σε αυτούς δεν μπορώ να πω τίποτα. Τίποτα.

Τίποτα δεν θα πω και για όσους θα εξεταστούν για πιθανές ευθύνες. Ίσως κάποιοι καταδικαστούν με φυλακή ή ακόμα και με εξαγοράσιμες ποινές. Εξ όσων γνωρίζω (τη στιγμή που γράφω τούτο το πόνημα) ακόμα και μια υπουργική παραίτηση, δεν έγινε δεκτή. Τόσο άψογα έγιναν όλα σύμφωνα με τον κύριο Τσίπρα.

Το μόνο που θα πω είναι ένα ευχαριστώ στους επαγγελματίες και εθελοντές που μπήκαν μέσα στην φωτιά με άγνοια κινδύνου για να σώσουν ότι δεν σωζόταν. Γιατί μάλλον που ήρωες υπάρχουν τελικά ακόμα κι αν δεν κάνουν θαύματα...

Θα ήθελα να κλείσω με κάτι που με τρώει. Πόσοι από αυτοί που κάηκαν ζωντανοί, είχαν μαλώσει το πρωί ή την προηγούμενη μέρα με δικούς τους ανθρώπους; Πόσοι δεν πρόλαβαν να πουν σ' αγαπώ στα παιδιά τους ή συγγνώμη στους φίλους τους; Προσπαθήστε να εκτιμήσετε ότι έχετε και όχι ότι χάσατε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. +Yanni Spiridakis

Υ.Γ.
δεν αμέλησα να συνοδεύσω το άρθρο μου με φωτογραφία/ες, απλά το δικό μου το κείμενο δεν αφορούσε τόσο την φωτιά, όσο τους ανθρώπους που συσχετίστηκαν με αυτή κι έτσι οι φωτογραφίες που θα ταίριαζαν θα ήταν αποκρουστικές

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το jason-αντιγόνη είναι ένα θύμα της εξελικτικής μαλακίας του σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν είναι ταινία φαντασίας ούτε κάποιο σενάριο απ' το μέλλον. Είναι γεγονός του "σήμερα" και είτε θα νιώσεις πουριτανός είτε πολύ μεγάλος σε ηλικία είτε κάτι άλλο που δεν θα το γράψω εδώ.

Έχουμε λοιπόν έναν άντρα που δεν ξέρω ποια μύγα τον τσίμπησε αλλά στηριζόμενος στους νόμους του κράτους άλλαξε το όνομα του σε Jason. Να τον έλεγαν Ιάσονα; Αγνοώ... Προφανώς είχε φαγούρα στον κώλο του από καιρό και όταν η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να νομιμοποιήσει σχεδόν κάθε παρά φύσιν δραστηριότητα μεταξύ ομοφυλόφιλων ή παράουρα (που λέμε και στην Κρήτη) σεξουαλικώς προσδιορισμένων, εκείνος το πήγε ένα βήμα πιο πέρα τραβώντας κι άλλο το σκοινί.

Η απαίτηση του σήμερα, είναι να προστεθεί δίπλα στο νόμιμο Jason και το όνομα Αντιγόνη το οποίο θα εξισορροπεί το φύλλο του. Για την ακρίβεια απαιτεί από την ελληνική δικαιοσύνη να του αναγνωρίσει νομίμως το δικαίωμα να μην έχει φύλλο και να χρησιμοποιείται για αυτόν η αντωνυμία  "το".

Ο Jason, η Αντιγόνη, τώρα σε μία συσκευασία του ενός... είναι το... Αυτό!


Διάβασα σε διάφορα άρθρα της επικαιρότητας για την δράση του... "αυτό" και ενώ δηλώνει ακτιβιστή και υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παράλληλα έχει και πλούσια δράση σαν φιλόζωο και πάει λέγοντας. Αισθάνεται τόσο πολύ ότι προσφέρει που στο τέλος απλά θέλει να απολαύσει αυτήν την "ουδετερότητα" που διεκδικεί στα ελληνικά δικαστήρια, ακόμα κι αν στο τέλος αναγκαστεί να προσφύγει στα ευρωπαϊκά.

Αρκετά με αυτό. Ας προβληματιστούμε λίγο. Εγώ είμαι περήφανος που είμαι άντρας, είμαι επίσης περήφανος που μου αρέσουν οι γυναίκες και απολαμβάνω να τις βλέπω να τονώνουν και να εκφράζουν την θηλυκότητα τους. Μ' αρέσει να μιλάω με άντρες για διάφορα αντρικά πράγματα, όπως και να συναναστρέφομαι με γυναίκες για να έχω συζητήσεις που άπτονται των ενδιαφερόντων τους. Τώρα με έναν... ουδέτερο άνθρωπο δεν ξέρω πως θα μπορούσα να φερθώ ειδικά αν έμοιαζε όπως ο τύπος, δηλαδή να φοράει φορέματα και μακιγιάζ και να έχει πιο πολλές τρίχες από μένα!

Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να διαφέρουμε και να ξεχωρίζουμε. Να επιδεικνύουμε την διαφορετικότητά μας εφόσον αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας. Όμως στην πάροδο του χρόνου και στην εξέλιξη της κοινωνίας, χάσαμε την αίσθηση του προσδιορισμού της έννοιας της προόδου είτε ανθρωπολογικά είτε εννοιολογικά είτε κοινωνικά. Έχουμε τόσο μεγάλη αγωνία για να επηρεάσουμε αυτήν την εξέλιξη που καταλήγουμε να βάζουμε την σφραγίδα μας άμεσα ή έμμεσα σε οποιαδήποτε μαλακία απλά φαντάζει διαφορετική και προσποιούμαστε με τόσο πάθος ότι μας αρέσει που στο τέλος όχι απλά την υιοθετούμε αλλά την πιστεύουμε και ιδεολογικά+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ τα μυστήρια του ελληνικού!

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Παρακολουθούσα όλον αυτόν τον καιρό με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον (κι όχι μόνο λόγω προσωπικού προσανατολισμού) τα όσα λέγονταν και γράφονταν για το διαβόητο πλέον Ελληνικό με την επένδυσή του, που "πρόκειται οπωσδήποτε να ξεβαλτώσει τη χώρα", και τους "κακούς" της υπόθεσης, τους μοχθηρούς αρχαιολόγους που διακαώς επιθυμούν να αποτελέσουν τροχοπέδη στην προσπάθεια αυτή. Αυτή είναι πάνω κάτω η εικόνα που προωθήθηκε στο ευρύ κοινό από αρκετά, πάντα συγκεκριμένα, μέσα ενημέρωσης. Επειδή λοιπόν η Ιστορία είναι στη βάση της υπόθεση παροντική, θεώρησα ότι αυτή εδώ η στήλη αποτελεί ένα αξιοσημείωτο βήμα για να ακουστούν κάποια επιπλέον μικρά σχόλια...


Αν θέλουμε να διατεινόμαστε ότι διατηρούμε ως κράτος μία κάποια, στοιχειώδη, αξιοπρέπεια και ότι αποτελούμε μία ευνομούμενη πολιτεία, είναι αδιανόητο να απαιτούμε, σκανδαλωδώς ανοιχτά, να παραβιαστεί ο Αρχαιολογικός (αλλά και ο οποιοσδήποτε!) Νόμος και το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας. Όχι μόνο στο Ελληνικό, την κορυφή του παγόβουνου, όχι μόνο στα ζητήματα πολιτισμού, αλλά σε κάθε περίσταση. Ο Νόμος είναι Νόμος ακριβώς για να μην πλάθεται κατά βούλησιν του εκάστοτε υποκειμένου. Αν δεν ικανοποιεί πια ο υπάρχων, ας αλλάξει. Προτιμότερο από το να ξεφτιλιστεί τελείως.

Μα, ας προχωρήσουμε λίγο στο ζουμί της υπόθεσης: Θα ματαιωθεί η επένδυση από την παρουσία των αρχαιολόγων; Ορίστε; Απ' όσο μπορώ να γνωρίζω κάτι τέτοιο μάλλον δεν ευσταθεί, αφού αν ήταν έτσι σ' ολόκληρη τη χώρα δεν θα υπήρχε ούτε καλύβα... Αποτελούν απειλή οι αρχαιότητες για την περάτωση της επένδυσης; Εφόσον η Αρχαιολογική Υπηρεσία και η επενδυτική εταιρεία λειτουργήσουν αμφότερες σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και με σεβασμό στην περιοχή και το παρελθόν της, όχι μόνο απειλή δεν αποτελούν, αλλά μάλλον διαφήμιση!

Όλη αυτή η συζήτηση, πρέπει μάλλον να αποτελέσει αφορμή να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με τον πολιτισμό. Ναι, η χώρα διψά για μεγάλες επενδύσεις, αλλά αν ήμασταν έστω και στο ελάχιστο σοβαροί, θα εξασφαλίζαμε τον άρτον ημών μόνο και μόνο από τον τουρισμό μας, ο οποίος με κάθε νέα ανακάλυψη, κάθε νέο εύρημα, τονώνεται και λίγο παραπάνω. Πριν λίγες μέρες η Αθήνα βραβεύτηκε ως η πόλη με την μεγαλύτερη δυναμική πολιτιστικού προορισμού στα "LCDA", τα λεγόμενα "Όσκαρ των Μουσείων". Μπορεί να μην το ακούσατε, όμως συνέβη, κι είναι ένα καλό βήμα στην πορεία προς την Ελλάδα που δεν παρακαλά κανέναν να επενδύσει σ' εκείνη, δεν είναι πρόθυμη να ρημάξει πολιτισμό και νόμους με κάθε κόστος, αλλά υψώνει το κεφάλι και προστατεύει την κληρονομιά της προς όφελος της ανθρωπότητας. +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το "αιγαίον" που έκλεισε άνοιξε τη συζήτηση για το νέο προφίλ της αθήνας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
«Σχεδόν αιώνας πέρασε! Το «αιγαίον» κλείνει εδώ έναν κύκλο! Αισιοδοξούμε να γλυκάνουμε και πάλι τους πελάτες μας σε νέες συνθήκες στο προσεχές μέλλον». Μ' αυτές τις δύο σειρές, ένα ακόμη μαγαζί-σύμβολο της Αθήνας αποχαιρέτισε το -μεγάλο- κοινό του και προστέθηκε στη λίστα των, εξίσου ιστορικών και θρυλικών (και δεν χρησιμποιώ καταχρηστικά τους όρους, πως αλλιώς θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς αφού η ζωή τους άγγιξε τον αιώνα) μαγαζιών της πόλης που πέρασαν στο παρελθόν όπως το "Τηνιακό" και το "Floral".

Η μελαγχολία που προξενούν τέτοιες ειδήσεις κατά βάση δεν εδράζεται ούτε στο κατά πόσο είχε ο καθένας για στέκι το εκάστοτε μαγαζί, ούτε στο κατά πόσο εκτιμούσε το εμπορεύσιμο προϊόν του. Βασίζεται κυρίως στο ότι, για όσους τουλάχιστον αγαπούν ειλικρινά αυτήν την πόλη με τα καλά της και τα στραβά της, κάθε φορά που κλείνει ένα τέτοιο μαγαζί, ξηλώνεται κι ένα παράσημο κι απ' τη στολή της Αθήνας. Ένα κομμάτι-φορέας της διαδρομής της, ένας μάρτυρας για το πως έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Πέρα από παράθυρα νοσταλγίας, αυτά τα τόσο παλιά μαγαζιά αποτελούν και παράθυρα ιστορίας.

Και κάπως έτσι, σποραδικά αλλά κομμάτι-κομμάτι και σταθερά, η Αθήνα χάνει στοιχεία της ταυτότητάς της και αλλάζει. Γίνεται ίσως πιο μοντέρνα, ίσως και πιο ξένη όμως. Η αξιολόγηση της αλλαγής αυτής είναι άμεσα εξαρτώμενη από το βλέμμα που την εξετάζει, αλλά φαντάζομαι ότι απ' τα γραφόμενά μου θα έχετε καταλάβει περίπου που τοποθετούμαι...

Ένα ερώτημα που προκύπτει εξετάζοντας το ζήτημα από ελαφρώς διαφορετική οπτική είναι αυτό που δεν αφορά την πόλη αυτή καθαυτή, αλλά την ψυχή της. Τους πολίτες της. Και εξηγούμαι: είναι δίκαιο να επιρρίπτουμε όλη την ευθύνη για τη διαμόρφωση της νέας Αθήνας στην "κρίση" που μαστίζει σύσσωμη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια; Ή μήπως αυτός που αλλάζει και ψάχνει να βρει την ταυτότητά του σε ταραγμένους καιρούς, είναι ο Αθηναίος;

Τροφή για σκέψη.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η ελληνοτουρκική ορχήστρα νέων στην κρήτη

Καληνωρίσματα από το +yannidakis


Συμπληρώνοντας 10 χρόνια η Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων - Greek - Turkish Youth Orchestra (GTYO) περιοδεύει από 01/09 ως 08/09 σε Ρόδο, Κρήτη, Αθήνα και Ελευσίνα. 

Λίγα λόγια για την Ορχήστρα

Η Ορχήστρα αποτελείται από 60 περίπου νέους μουσικούς, Έλληνες και Τούρκους, ηλικίας μεταξύ 18-28. Τα μέλη της συναντιούνται κάθε καλοκαίρι για πρόβες, πριν δώσουν συναυλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και της Τουρκίας. Μέχρι σήμερα, η Ορχήστρα έχει εμφανιστεί σε ιδιαιτέρως σημαντικούς τόπους της Ελλάδας, όπως το Ηρώδειο, το αίθριο του Μουσείου της Ακρόπολης, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, και σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας (Seferihisar, Cesme, Istanbul, Ankara). 

Η ιδρύτρια και πρόεδρος της Ορχήστρας είναι η Leni Konialidis. Σε αυτή την περιοδεία, την ορχήστρα θα διευθύνει η ανερχόμενη μαέστρος Ζωή Ζενιώδη, η οποία είναι η πρώτη Ελληνίδα μαέστρος στα 10 χρόνια λειτουργίας του θεσμού αυτού, επιπλέον, είναι και η πρώτη γυναίκα με διδακτορικό στη διεύθυνση ορχήστρας στην Ελλάδα.

Στόχος της Ορχήστρας είναι η προώθηση της φιλίας και της επικοινωνίας μέσω της μουσικής των δύο κρατών συμβάλλοντας στο να ξεπεραστούν παρελθούσες αλλά και σημερινές διαφορές. Μέσα από τη μουσική τα μέλη της επιθυμούν να μεταδώσει μια συναισθηματική και ενοποιητική εμπειρία, οι ίδιοι μέσα από τη συνεργασία τους είναι σε θέση να μοιράζονται συναισθήματα, χωρίς να μιλάνε μία κοινή μητρική γλώσσα. Επικοινωνούν μέσα από τη μουσική, γιατί στη μουσική δεν υπάρχουν τα όρια που επικρατούν στον υπόλοιπο κόσμο, γιατί η μουσική ενώνει και ενώνεται...

Κατά τη διάρκεια των 10 χρόνων λειτουργίας της, η ορχήστρα αντιμετώπισε θετικά σχόλια από τον ελληνικό και τουρκικό Τύπο, ενώ η θερμή υποδοχή που είχε από το κοινό και στις δύο χώρες συνέβαλε στην πεποίθηση ότι η μουσική χτίζει τις γέφυρες για να έρθουν πιο κοντά οι άνθρωποι. +Elena Alefantinou 

Info: 
1/9: Ρόδος (Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου)
4/9: Ηράκλειο (Κηποθέατρο Νίκος Καζαντζάκης)
5/9: Ρέθυμνο (Ενετικό Φρούριο Φορτέτσα)
7/9: Ελευσίνα (Πολιτιστικό Κέντρο Λ. Κανελλόπουλος) 
8/9 - Αθήνα (Ζάππειο) 

Πρόγραμμα 
J.Brahms, Hungarian dances no.1 and no.5
J.Haydn, Concerto for violoncello and orchestra no.2 in D major op.101
P.I.Tschaikovsky, Symphony no.5 in E minor op.64

Soloist: Gokce Bahar Oytun, violoncello
Conductor: Zoe Zeniodi

Παρακολουθείστε εδώ το ντοκιμαντέρ για την Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων:

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί δεν είμαι εναντίον του survivor

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στο yannidakis δεν προβοκάρουμε ή γελοιοποιούμε, απλά προβληματιζόμαστε. Και σήμερα, είναι μια πολύ ταιριαστή μέρα να ασχοληθούμε με το Survivor καθώς απ' ότι πληροφορήθηκα, ολοκληρώθηκε το παιχνίδι το οποίο παρακολούθησαν έως και 80% των ελλήνων τηλεθεατών.

Προσωπικά δεν το παρακολούθησα, όπως και κανένα από τα αντίστοιχα παιχνίδια της προηγούμενης δεκαετίας. Όμως το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι είναι αδύνατο να χλευάσεις την συντριπτική πλειοψηφία των τηλεθεατών. Εγώ είδα κόσμο να μην παραδέχεται ότι παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενώ τελικά διαπίστωνα ότι το έκανε... Είδα κόσμο να μην έχει άλλο θέμα συζήτησης και άλλον να διαμαρτύρεται ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο της προκοπής στην ελληνική τηλεόραση.

Ας είμαστε λίγο αντικειμενικοί επ' αυτού. To παιχνίδι απ' ότι ψάχτηκα, έμαθα και είδα, ήταν μια πανάκριβη και τεράστια παραγωγή, με δεκάδες έλληνες συντελεστές να αφήνουν τα σπίτια τους για κάπου πέντε μήνες και να πηγαίνουν στον Άγιο Δομίνικο. Από άποψης πλοκής, θα έλεγα πως δεν ήταν καθόλου αδιάφορο αφού οι τηλεθεατές παρακολουθούσαν καθημερινές μάχες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όχι απλά μερικούς κακομοίρηδες να στριφογυρίζουν γύρω από έναν καναπέ.

Αν είμαι υπέρμαχος του Survivor; Όχι! Δεν θα το έβλεπα ποτέ. Προσωπικά το θεωρώ χάσιμο χρόνου, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν σέβομαι όσους το έκαναν. Εγώ στο σπίτι μου έχω nova και όταν γυρνάω το βράδυ παρακολουθώ ότι με ενδιαφέρει ανάμεσα σε εκατοντάδες κανάλια. Όμως δεν θα κατακρίνω το Survivor ή οτιδήποτε άλλο καταφέρνει να αγγίζει κάθε φορά το 80% της πλειοψηφίας. Το αν αυτό το ποσοστό υποδηλώνει και το είδος και την ποιότητα του συγκεκριμένου δείγματος, ε, αυτό είναι ένας άλλος... προβληματισμός! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ καλοκαίρι στην πόλη: όταν ο εφιάλτης παίρνει σάρκα και οστά

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είχα τη φίλη μου απαρηγόρητη στο τηλέφωνο και προσπαθούσα να την πείσω πως δεν πειράζει που φέτος δεν θα μπορέσει να φύγει ούτε ένα τριήμερο για διακοπές. Αν και -spoiler alert- δεν με έπεισε ότι κατάφερα να την βάλω και πολύ στο πνεύμα της σκέψης μου, αποκόμισα απ' τη συζήτησή μας την ιδέα γι' αυτόν εδώ τον προβληματισμό, άρα αυτόματα την κατατάσσω στις πετυχημένες συζητήσεις. Αν λοιπόν κι εσείς δεν θα πάτε διακοπές ή έχετε κάποιον δικό σας άνθρωπο που είναι σ' αυτήν την κατάσταση και το στράβωμα όσο να κάνεις είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα, συνεχίστε με ελαφρώς μεγαλύτερη προσοχή την ανάγνωση.


Αρχικά, πρέπει να έχουμε όλοι πλήρη συνείδηση για την εποχή που ζούμε. Όσοι καταφέρουν να ξεφύγουν είναι οι τυχεροί της υπόθεσης, οι υπόλοιποι δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ξεκούρασής τους μόνο και μόνο επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά! Διεκδικείστε τα συστατικά των διακοπών απ' το δικό σας το μετερίζι: μπάνιο, χαλάρωση, καλό φαγητό, διασκέδαση κτλ (για τον καθένα από μας οι "διακοπές" έχουν τη δική τους σημασία). Μονοήμερες αποδράσεις σε κοντινούς παραδείσους ή εξοχικά φίλων, παρουσία στα ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα που οργανώνονται κάθε καλοκαίρι στις μεγάλες πόλεις (από συναυλίες μέχρι θερινά σινεμά και bazaar, όλα ανθίζουν όταν ανοίγει ο καιρός). Οργανώστε special μέρες για να φροντίσετε τον εαυτό σας και να γεμίσετε νέες εμπειρίες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σας: μπείτε στα χ,ψ deals, κλείστε ένα μασάζ, μία μέρα paintball, ένα δωμάτιο απόδρασης. Οι ιδέες πραγματικά είναι ανεξάντλητες.

Η μιζέρια μπορεί να είναι ένα πραγματικά αδηφάγο ον, μπορεί να πλησιάσει όμως το εκάστοτε άτομο μόνο αν αυτό το επιτρέψει. Οι ζωές μας (κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά οικουμενικά, είτε πρόκειται είτε δεν πρόκειται να... "διακοπάρουμε" φέτος) θα ήταν πολύ πιο όμορφες αν εκτιμούσαμε πιο πολύ όσα έχουμε και προσπαθούσαμε να δουλέψουμε ρεαλιστικά στη βελτίωση των υπαρχουσών συνθηκών, αντί να βρισκόμαστε σε μία συνεχή κλάψα για όλα μας λείπουν. Ζούμε περιμένοντας: περιμένοντας τις διακοπές, περιμένοντας μια αργία, περιμένοντας τα Χριστούγεννα, το Πάσχα. Κι αφήνουμε να φεύγουν απ' τα χέρια μας οι στιγμές, μεταθέτοντας τη χαρά σε ένα απώτερο εξιδανικευμένο μέλλον. Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, βάλτε στόχο να το ζήσετε, όπως κι αν έχουν οι συνθήκες. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ σκουπίδια τόπος, σκουπίδια άνθρωποι

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Έκανα πολύ υπομονή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το άρθρο περιμένοντας να έχει τελειώσει επιτέλους η απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα. Κυρίως εκείνων που προσελήφθησαν με  συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ξεκίνησαν με τους συμβαλλόμενους να γνωρίζουν εξ αρχής ότι μετά το πέρας του χρόνου αυτού θα έμεναν χωρίς δουλειά.

Αυτοί λοιπόν οι τύποι με τους συναδέλφους τους, κατάφεραν σε λίγες μέρες να κάνουν την Ελλάδα έναν τεράστιο σκουπιδότοπο. Και ξέρετε έχει πλάκα να το βλέπεις στις ειδήσεις, όμως όταν η βρωμιά αυτή απειλεί την δημόσια υγεία με τεράστιες εστίες μικροβίων δίπλα σε σχολεία, παιδικές χαρές, κοινόχρηστους χώρους και σπίτια, τότε η κατάσταση γίνεται σοβαρή, πολύ περισσότερο όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε μία περίοδο που αφενός η Ελλάδα πλήττεται από έναν δυνατό καύσωνα και αφετέρου σε μία περίοδο που η εικόνα της Ελλάδας ταξιδεύει σ' ολόκληρο τον κόσμο μέσω των τουριστών και επισκεπτών μας.

Σε μία τέτοια περίοδο λοιπόν κάποιοι αποφασίζουν να διαλύσουν την χώρα ξεσπώντας σε ανθρώπους που δεν φταίνε. Τους απλούς πολίτες. Θα μπορούσαν κάλλιστα να πάνε έξω από Υπουργεία, Περιφέρειες και Δήμους και να αδειάσουν ένα απορριμματοφόρο προκαλώντας δυσαρέσκεια σε εκείνους που σχετίζονται και με το ζήτημα για το οποίο... "αγωνίζονται". Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγρότες οι οποίοι αντί να διαμαρτυρηθούν στα αντίστοιχα Υπουργεία ή άλλους χώρους αγροτικού ενδιαφέροντος, κλείνουν δρόμους και δυσκολεύουν την ζωή των συμπολιτών τους. Πως μια απεργία μπορεί να έχει νόημα και να τύχει αναγνώρισης από την κοινή γνώμη όταν πολεμάει λάθος στόχο;

Τώρα -διαβάζω στην ειδησεογραφία- οι εργαζόμενοι δίνουν μάχη με τα σκουπίδια υπό αντίξοες συνθήκες. Θυμήστε μου παρακαλώ γιατί θα πρέπει να τους λυπηθώ. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν ο will smith και η οικογένειά του μας μάζεψαν τα σκουπίδια

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Καθώς είμαστε μακριά από αυτό που λέμε μολυσμένες πόλεις, δεν άντεξα να βλέπω αυτές τις πανέμορφες παραλίες της Ελλάδας γεμάτες με σκουπίδια. Είδα γλάρους πνιγμένους από πλαστικά. Κάποιοι πέθαναν επειδή έφαγαν ψάρια που είχαν φάει αυτά τα πλαστικά. Τέσσερις πανέμορφοι άνθρωποι, μαζί με την μητέρα μου και εμένα, μαζέψαμε 22 γεμάτες σακούλες σκουπιδιών από τρεις παραλίες στους Αντίπαξους. Όταν βλέπουμε αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση ή στο κινητό, μας φαίνονται πολύ μακρινές. Όταν όμως τις βλέπεις μπροστά σου, νιώθω ότι είναι ανθρώπινη ευθύνη να κάνουμε το καλύτερο δυνατό (άμεσα και έμμεσα), όσο μικρή και αν είναι η πράξη αυτή. Αν ξεκινήσουμε όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, θα καταφέρουμε να κάνουμε την διαφορά. Ελπίζω σήμερα να καταφέραμε να επιμηκύνουμε και να διατηρήσουμε την ομορφιά και την ύπαρξη της τοπικής θαλάσσιας ζωής" έγραψε η κόρη του Will Smith στο Instagram, και συνόδευσε μάλιστα το post της με ένα όχι-και-τόσο-τιμητικό φωτορεπορτάζ που επιβεβαίωσε τα λεγόμενά της.

Και για να προλάβω τη λογική σκέψη σας, το πρόβλημα δεν είναι ότι οι τουρίστες που έπεσαν πάνω στο ρυπαρό υπερθέαμα έτυχε να 'ναι celebrities, ενισχύεται βέβαια από το γεγονός ότι τα ρεζιλίκια μας έφτασαν μέχρι Χόλυγουντ μεριά, αλλά τέλος πάντων αυτό το προσπερνώ. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να χωνέψω είναι ότι τελικά, μετά από τόσες καμπάνιες, σποτάκια, ενημερώσεις, άρθρα, βιντεάκια, προμόσιον, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, ακόμη και τώρα έπρεπε να φιλοτιμηθεί κάποιος τρίτος, κάποιος επισκέπτης, κάποιος που στο φινάλε δεν είναι και η αρμοδιότητά του για να επιληφθεί του θέματος. Κι όχι μόνο αυτό, μετά τους "βάζουμε και χέρι"... Καλά για το ζήτημα της πρόληψης και της οικολογικής μας συνείδησης δεν θα κάνω καν αναφορά γιατί θα μελαγχολήσω και είναι κρίμα!

Η απάντηση της τοπικής αυτοδιοίκησης: "Στους Παξούς και στους Αντίπαξους αθροιστικά πρέπει να υπάρχουν πάνω από 100 παραλίες μικρές και μεγάλες. Από όλες αυτές τις παραλίες, κατά σύμπτωση η δεσποινίδα Σμιθ, πήγε στην πιο απρόσιτη που υπάρχει, στη βορειοδυτική ακτή των Παξών, που έχει μέτωπο στην Αδριατική. Όπως ξέρετε οι παραλίες που είναι ανοιχτές στο πέλαγος μπορούν να γεμίσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή σκουπίδια, αφού στην Αδριατική υπάρχουν νησίδες από σκουπίδια που επιπλέουν και μπορεί να παρασυρθούν ανά πάσα στιγμή από τον καιρό. Όμως επειδή έχω εικόνα πολύ πρόσφατη του νησιού καθώς εγώ κάθε δεύτερη, τρίτη μέρα πηγαίνω στους Αντίπαξους με ένα ταχύπλοο που έχει ο δήμος για να μεταφέρουμε σκουπίδια από ένα λιμανάκι που έχει εκεί, και ελέγχουμε και τις ακτές. Από τον περίπλου του νησιού δεν έχουμε συγκεντρώσει ποτέ πάνω από 6-7 σακούλες. Πώς είναι δυνατόν η κοπέλα αυτή, από μία παραλία, την οποία από τις φωτογραφίες  δεν μπορώ να προσδιορίσω το πού είναι ακόμη και εγώ που είμαι γέννημα θρέμμα πώς γίνεται να μάζεψε 22 σακούλες. Πού βρήκε 22 σακούλες; Είναι απίστευτα υπερβολικό αυτό το νούμερο". 

Διότι αγαπητέ μου αναγνώστη, ναι, αυτό είναι το πρόβλημα! Ο αριθμός από τις σακούλες, η τετραγωνική τους ρίζα και δεν συμμαζεύεται. Α ναι, και το γεγονός πως βρέθηκαν σε απομακρυσμένη παραλία όλα αυτά τα "όμορφα" ευρήματα, λες και η παραλία αυτή λόγω της απόστασής της από τον πυρήνα ζωής του νησιού αποκόβεται ως δια μαγείας από τις αρμοδιότητες των όποιων υπευθύνων! Δικαιολογίες made in Greece.

Το καλοκαίρι δεν έχει φτάσει ακόμη ούτε στα μισά του, γι' αυτό το εν λόγω πάθημα πρέπει να κρούσει σε όλους μας τις καμπάνες της συνείδησης: οι φορείς να αφυπνιστούν και να σιγουρευτούν ότι είναι απολύτως έτοιμοι να υποδεχθούν τους τουρίστες που έρχονται να αφήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, και οι πολίτες απ' τη μία να πράττουμε τα αυτονόητα τακτοποιώντας τα σκουπίδια τους σωστά, και από την άλλη αν βλέπουν ότι οι υπεύθυνοι ολιγωρούν, να αναλάβουμε οι ίδιοι πρωτοβουλία, παίρνοντας παράδειγμα απ' την οικογένεια Smith!
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο φελπς, ο καρχαρίας, ο άρτος και τα θεάματα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Η μητέρα των μαχών". Ο 23 φορές χρυσός ολυμπιονίκης με τα χρώματα της Αμερικής στην κολύμβηση Μάικλ Φέλπς, ένας αθλητής των ρεκόρ και των προκλήσεων, πρόκειται να αντιμετωπίσει στην ανοιχτή θάλασσα έναν... κυρίαρχό της. Έναν καρχαρία. Το event, το οποίο θα καλυφθεί από το Discovery Channel, ανακοίνωσε ο ίδιος ο αθλητής στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ενώ για περισσότερες λεπτομέρειες θα αναγκαστούμε όλοι να κάνουμε λίγες μέρες υπομονή.

Η πρώτη αντίδραση, τουλάχιστον για την πλειοψηφία, είναι ο εντυπωσιασμός και ο θαυμασμός για αυτόν τον άνθρωπο που αξιώνει να τα βάλει με ένα απ΄ τα πιο δυνατά πλάσματα της θάλασσας και να βγει νικητής. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για εκκωφαντικό δείγμα της έμφυτης αλαζονείας του ανθρώπινου είδους που θεωρεί ότι μπορεί να επιβληθεί ολοκληρωτικά στη φύση... Εν έτει 2017 και φαίνεται πως είμαστε πιο χαμένοι στους κόλπους της από ποτέ. Αναζητάμε το ρόλο μας μέσα της μανιωδώς, πάντα όμως με λάθος τρόπο, και πάντα διεκδικώντας τον τίτλο του κυρίαρχου.

Ενεργοποιώντας λίγο τα κριτικά μας φίλτρα όμως σε σχέση μ' αυτόν τον αξιοπερίεργο αγώνα, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε "γιατί;". Γιατί ένας από τους πλέον διακεκριμένους αθλητές της ιστορίας παίρνει μία τέτοια απόφαση, που μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το κύρος του; Γιατί κάπου, κάποιος θεώρησε ότι αυτή είναι μία αξιόλογη ιδέα που πρέπει να προωθηθεί; Έχουμε μάλλον απύθμενη ανάγκη να καταναλώσουμε ως κοινωνία, να καθίσουμε παθητικά και να απολαύσουμε ένα ακραίο (αλλά, ας μη γελιόμαστε, κενό από άποψη ποιότητας περιεχομένου) θέαμα για να ανεβάσει την αδρεναλίνη μας -μπας και θυμηθούμε πως είναι-, και υπάρχουν πάρα, μα πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω πρόθυμοι να μας "ταΐσουν" ό,τι ακριβώς ζητάει ο οργανισμός μας, για να γεμίσουν την τσέπη τους. Διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα -ποιο άλλο;- το Κολοσσαίο.

Μήπως όμως σήμερα, τη στιγμή αυτή ακριβώς που διαβάζετε αυτές τις αράδες, είμαστε πιο πεινασμένοι για "άρτο και θεάματα" από ποτέ; Απ' τα reality shows που όσο πιο σκληρά είναι τόσο πιο πολύ σαρώνουν μέχρι την εμμονή με τα social media, σ' όλη αυτή την έκταση κινηθείτε για να βρείτε την απάντηση. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ μωσαϊκό ειδήσεων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
  1. Σεισμός: Πάντα στη χώρα μας καραδοκεί ένας σεισμός. Παρόλα αυτά η οργάνωση μας και ως χώρα και ως πολίτες ατομικά περιορίζεται στην αντιμετώπιση των συνεπειών και όχι στην πρόληψη ώστε να περιορίζονται -όσο γίνεται- οι ζημιές, οι καταστροφές και, κυρίως, τα θύματα. 
  2. Eurogroup: Να γελάσω, να κλάψω; Τα νέα πάντως είναι γνωστά: Όπως όλοι έχουμε καταλάβει, ο κ. Τσίπρας παίρνει και θα συνεχίσει να παίρνει μέτρα με τρόπο όμως που δεν οδηγεί σε εξυγίανση, γιατί -εκτός των άλλων- έχει κι έναν κομματικό στρατό να συντηρήσει. Από την άλλη, εκλογές δεν πρόκειται να κάνει αν δεν επιτύχει τη μείωση του χρέους (που διαρκώς διαλαλεί), γιατί κάτι πρέπει να έχει να λέει στον προεκλογικό του αγώνα... πάντως έχω μεγάλη περιέργεια να δω που θα καταλήξει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ... 
  3. Πανελλήνιες: οδεύουν προς το τέλος τους, καλή επιτυχία και, κυρίως, καλή τύχη στο αυριανό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της χώρας μας. Δεν είναι παρά πολύς καιρός που πέρασα κι εγώ τα ίδια, ωστόσο, είναι αρκετός για να δώσω μια συμβουλή: το παν είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Κι αν δεις πως δεν το αγαπάς ή πως δεν κάνεις γι' αυτό, να έχεις το θάρρος να αλλάζεις δρόμο. Κι αν πάλι οι συγκυρίες δεν σε βοηθούν να έχεις την ψυχραιμία να βρεις την καλύτερη δυνατή λύση.

    Αφήνοντας τις φυσικές, πολιτικές και κοινωνικές καταστροφές, να κλείσουμε με κάτι ευχάριστο: χθες έκλεισαν τα 20 χρόνια από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου καλαθοσφαίρισης από την εθνική Ελλάδος το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην αλλαγή του αθλητικού σκηνικού στην χώρα μας καθιστώντας για χρόνια το μπάσκετ το δημοφιλέστερο άθλημα στη χώρα μας. +Elena Alefantinou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πως ένα σχολείο στο Ηράκλειο ξεγύμνωσε το συντηρητισμό μας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Eίναι ένα θέμα που δίχασε αρκετά όσους το αντιλήφθηκαν τις μέρες που μας πέρασαν. Πρόκειται για το ρίσκο που πήρε ένα σχολείο στο Ηράκλειο, όπως διαβάσαμε στο ekriti.gr, να ξεφύγει από τα πατροπαράδοτα και να βάλει ως θέμα στην έκθεση της Β' Λυκείου ένα ζήτημα που αφορούσε το reality που σημάδεψε τη φετινή τηλεοπτική σεζόν, το survivor. Για το survivor τα έχουμε ξαναπεί από εδώ (και μάλλον θα συνεχίσουμε να τα λέμε αφού ο ΣΚΑΪ αποφάσισε να βγάλει από τη μύγα ξύγκι και να το προβάλλει μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιουλίου!), σαν τηλεοπτικό προϊόν και ειδικά όπως το βλέπουμε στην Ελλάδα δεν είναι και το αγλάισμα του πολιτισμού, αλλά σαν πηγή προβληματισμού και περίσκεψης είναι ιδανικό. Μάλλον δεν σκέφθηκαν έτσι και οι γονείς ορισμένων μαθητών βέβαια οι οποίοι εξέφρασαν κάποια δυσαρέσκεια, όπως και πολλοί συμπολίτες όταν το θέμα πήρε έκταση στα sites και τα social media, με το επιχείρημα "μα πως είναι δυνατόν η παιδεία να ξεπέφτει σε τόσο ευτελή θέματα;". Αξίζει βέβαια πριν προχωρήσουμε στον προβληματισμό μας, να παραθέσουμε και την απάντηση που έδωσε εκπρόσωπος των καθηγητών του σχολείου στο site που αποκάλυψε το ζήτημα, για να έχουμε μία σφαιρικότερη άποψη:

"Σας ενημερώνω καταρχάς ότι το διασκευασμένο κείμενο που τέθηκε προς διαπραγμάτευση είναι της Α. Νίνη με τίτλο: "Όσα μου έμαθε το Survivor για τη ζωή (και τον καπιταλισμό)". Ότι στην παραγωγή λόγου οι μαθητές κλήθηκαν να γράψουν, με αφορμή το Survivor, ένα άρθρο για τα αποτελέσματα των ψυχαγωγικών και ενημερωτικών προϊόντων των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης στην πνευματική ανάπτυξη των νέων και να διατυπώσουν τις προτάσεις τους για το πώς πρέπει οι νέοι να αντιμετωπίζουν τα προϊόντα αυτά. Επομένως, τα θέματά μας είναι απολύτως συνεπή τόσο όσον αφορά στη στοχοθεσία του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας γενικά, αλλά και στην ύλη της Β΄ τάξης ειδικά, όπου υπάρχει αντίστοιχο θέμα για τα ριάλιτι στο σχολικό βιβλίο".

Αν και προσωπικά βρήκα την παραπάνω απάντηση αποστομωτική, θα ήθελα να επιμείνω παραπάνω στο ζήτημα. Κι αυτό γιατί πλέον αρχίζει και με τρομάζει το πόσο συντηρητικοί είμαστε ως κοινωνία. Στο άκουσμα του "θέμα survivor σε σχολείο" η ραχοκοκαλιά μας αναρίγησε και τα κεφάλια μας γύρισαν 360 μοίρες, χωρίς καν να ξέρουμε το θέμα ολόκληρο, χωρίς καν να μας νοιάζει αν είναι όντως κάτι πρωτότυπο και παραγωγικό, παρά μόνο γιατί περιείχε την απαγορευμένη λέξη: survivor. Θέλουμε φαίνεται να συνεχίσουμε να έχουμε μία παιδεία εντελώς απομονωμένη κοινωνικά, κλεισμένη στο δικό της μικρόκοσμο στον οποίο δεν υπάρχει επίκαιρο ή μη, όλα διακρίνονται από μία ασφαλή ρευστότητα. Θέλουμε αυτά τα παιδιά (τα οποία παρεμπιπτόντως του χρόνου δίνουν πανελλήνιες κι έπειτα βγαίνουν από τη σχολική αποστείρωση) να μην επεξεργάζονται κριτικά, να μην έχουν άποψη. Θέλουμε απλά να τους πετάξουμε σ' ένα χαρτί ένα θέμα τύπου "το περιβάλλον" ή "το χάσμα των γενεών" κι έξω απ' την πόρτα: να' ναι χαρούμενα αυτά γιατί δεν θα κουράσουν το μυαλό τους, οι καθηγητές γιατί δεν θα κουραστούν κι εκείνοι με τη σειρά τους και πολύ με τη διόρθωση κι οι γονείς γιατί έπεσε ένα θέμα... "με κύρος"¨.

Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε αγαπημένοι. Και, μεταξύ μας, κάτι ψιθυρίζεται στα πέριξ ότι ο γιαλός δεν είναι ποτέ στραβός...

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »