ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ κατάλαβε κανείς (για)τι ψηφίσαμε σήμερα;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Υπέροχη μέρα σήμερα! Η μέρα που ο λαός, η μάζα, οι... πολλοί έχουν εκείνοι την εξουσία. Έστω για μία μέρα. Αυτές οι μαγικές ώρες που δεν υπάρχουν πολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, καθώς όλοι αγωνιούν για την γνώμη, την οπτική και την δύναμη που ασκεί εξίσου ο έμπορας, ο βιομήχανος, ο υπάλληλος, ο άνεργος, ο μαθητής. Ο πολίτης που ανεξάρτητα από την οικονομική του άνεση, το μορφωτικό επίπεδο, το κοινωνικό υπόβαθρο και την ηλικιακή του βάση, θα έχει ίση συμμετοχή στην ανάδειξη εκείνων που από την επόμενη μέρα θα αποφασίζουν για εμάς σε τοπικό ή διεθνές επίπεδο.

Δεν είναι τυχαίο που επιλέγω να δημοσιεύσω τούτο τον προβληματισμό λίγο πριν την εκπνοή της εκλογικής διαδικασίας. Σκοπός μου δεν είναι να επηρεάσω, αλλά να αναρωτηθώ μαζί σας κατά πόσο σήμερα εκτός τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ψηφίσαμε υποψήφιους ευρωβουλευτές με τα σωστά κριτήρια.

Παρακολουθώ εδώ και μέρες-εβδομάδες τον προεκλογικό αγώνα των προέδρων κάποιων κομμάτων που υπόσχονται μισθούς, παροχές, συγκεκριμένες πολιτικές που όλες άπτονται σε εθνικό επίπεδο. Κανένας Αλέξης Τσίπρας και κανένας Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μας προετοίμασε για την πολιτική που υποψήφιοί τους θα υποστηρίξουν στο Ευρωκοινοβούλιο αν βγουν. Έτσι κι αλλιώς μιλάμε απλά για 21 άτομα από τα συνολικά 751...

Όσοι από εμάς ασχολούνται λίγο παραπάνω, γνωρίζουμε τα πολιτικά ρεύματα που υπάρχουν στο ευρωκοινοβούλιο και πως αυτά εκπροσωπούνται στην Ευρωβουλή, όμως τι ακούσαμε φέτος για τους στόχους αυτών των αντιπροσωπειών; Τι στόχους έχουν οι Αριστεροί; Τι οι Πράσινοι; Και τι οι Ευρωσκεπτικιστές;

Πολύ φοβάμαι πως το μόνο που ακούσαμε ήταν για μια νέα μέρα που θα... ξημερώσει από αύριο που θα στείλει σαφές μήνυμα στον ελληνικό λαό, είτε για την ανατροπή, είτε για την εδραίωση της υπάρχουσας πολιτικής, είτε για οτιδήποτε αφορά την καθημερινότητα του έλληνα και ανήκει στην δύναμη ενός έλληνα πρωθυπουργού.

Μα... αλήθεια, τι σημασία έχει η ελληνική κυβέρνηση στην σημερινή ημέρα; Αν οι έλληνες πολίτες ψήφισαν στις Ευρωεκλογές για να επευφημήσουν ή να τιμωρήσουν τον Τσίπρα, τότε είναι προφανές πως πολύ καλά κάνουν εκεί στα έδρανα της Ευρωβουλής και μας χλευάζουν, μας αγνοούν και μας υποθάλπουν εν πολλοίς.

Αύριο θα γίνουμε μάρτυρες του εκλογικού αποτελέσματος. Οι έλληνες πολιτικοί θα αποκωδικοποιήσουν το μήνυμα του αποτελέσματος με βάση τα εθνικά ζητήματα. Θα διαβάζουμε και θα ακούμε για τον Τσίπρα που έχασε, τον Μητσοτάκη που κέρδισε ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Θα ακούμε για σενάρια πρόωρων εκλογών και το σκηνικό τοπικής ανάλωσης θα πάρει φωτιά την ίδια ώρα που η νέα σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου θα ξεκινήσει, θα αρχίζει να δραστηριοποιείται ερήμην μας αφού εμείς θα έχουμε στραμμένη την προσοχή μας καθαρά στον τρόπο που εμείς ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές, δηλαδή σαν μια απλή δημοσκόπηση... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο μακρον στην κορυφή της γαλλιας και η ευρώπη περιμένει

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Βάλε ένα παιδάκι τριών χρονών να σου φτιάξει ένα σπιτάκι με τουβλάκια. Αν μετά από λίγα λεπτά δεν είναι ικανοποιημένο με το αποτέλεσμα, θα διαλύσει ότι έχει χτίσει και ή θα τα παρατήσει ή θα αρχίσει απ' την αρχή. Στις γαλλικές εκλογές παραλίγο να δούμε την Ευρώπη να διαλύεται σαν χάρτινος πύργος.

Γιατί η υποψήφια Λε Πεν έχει δίκιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τόσα πολλά προβλήματα που... ήθελε να πάρει την Γαλλία (της) και να σηκωθεί να φύγει απ΄αυτήν, αφήνοντας την μάλιστα να καταστραφεί ολοσχερώς, καθώς την Γαλλία δεν υπάρχει Ε.Ε. Έλα όμως που δεν μιλάμε για ένα τρίχρονο παιδάκι που παραλίγο να γκρεμίσει ένα πύργο από τούβλα αλλά για ένα ισχυρό οικοδόμημα το οποίο μπορεί να μπάζει από παντού, έχει ωστόσο ισχυρές προοπτικές και πολλοί έχουν στηριχτεί σε αυτό για να ξεδιπλώσουν το επιχειρηματικό, κοινωνικό, καλλιτεχνικό, οικονομικό και πολιτικό τους όραμα.

Κι έτσι... πρόεδρος είναι αυτός ο νεαρός τύπος που ευτυχώς είναι πιο όμορφος από τον Τσίπρα κι έτσι δεν πρόκειται να ακούσω ξανά ότι ο Αλέξης είναι ο πιο όμορφος ηγέτης στην Ευρώπη και να βγάζω σπυριά απ' τα νεύρα μου. Ότι είναι όμορφος βέβαια δε σημαίνει ότι ξέρει να διαλέγει γυναίκες. Όπως έλεγε και ένας γνωστός μου πριν μερικά χρόνια "εμένα η γυναίκα μου δεν έχει γεννηθεί ακόμα" και ο Μακρόν πήγε και παντρεύτηκε μια γυναίκα λίγο πριν την σύνταξη.

Πέρα από την πλάκα, ο Μακρόν έδειξε να γνωρίζει το πρόβλημα της Ευρώπης και βασικά να γνωρίζει το πρόβλημα της Γαλλίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας νέος θα μας κοροϊδέψει(...) όμως οι θέσεις του και ειδικά ο τρόπος για τον οποίο τοποθετήθηκε για την Ελλάδα, μας δείχνουν ότι την δεδομένη στιγμή δείχνει ο πιο ικανός να μανατζάρει την Γαλλία.

Και ίσως η Γαλλία να αποτελεί την κύρια προτεραιότητα του Μακρόν όμως η Ευρώπη περιμένει πολλά από αυτόν όπως και από κάθε γάλλο ηγέτη κάθε φορά. Συνεπώς πριν σχολιάσουμε την εκλογή του καλό είναι να τον αφήσουμε να δώσει πρώτα το στίγμα της διακυβέρνησης του εντός και εκτός συνόρων και γιατί όχι, να δείξει ακριβώς τις προθέσεις του στο ελληνικό ζήτημα. Μέχρι τότε "vive la france" +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ είναι οι τούρκοι τόσο πολιτικά ανίδεοι ή βλέπουμε τα πρώτα στάδια ενός μεγάλου σχεδίου;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Γράφουμε συχνά για την τουρκία. Το υλικό που έρχεται από τους γείτονες είναι άφθονο και πάντοτε μας προσφέρει έναν ενδιαφέρον προβληματισμό. Ουσιαστικά σήμερα, δεν έχει αλλάξει κάτι τρομακτικό, όμως η επικαιρότητα έβαλε το λιθαράκι της να μας δώσει για σήμερα ένα δίλημμα από το οποίο προκύπτει η εξής ερώτηση: η τουρκία είναι μια πονηρή χώρα που έχει καταστρώσει ένα πανέξυπνο σχέδιο ή είναι τόσο πολιτικά ανισόρροπη που ακολουθεί την πολιτική της πρόκλησης μέχρι να απομονωθεί πλήρως από την πολιτική σκηνή;

Ας μην απαντήσουμε ακόμα. Αυτήν την εβδομάδα συνεχίστηκαν οι αψιμαχίες μεταξύ Ευρώπης και τουρκίας, με την Ολλανδία να απαγορεύει στον Ερντογάν να πραγματοποιήσει συγκέντρωση και εκείνον να αντιδράσει με αναστολή των διπλωματικών σχέσεων με την χώρα των Οράνιε, αλλά και να εξαπολύει επιθέσεις. Την ίδια ώρα η Γερμανία άφησε να διαρρεύσει πως εξετάζει να μεταφέρει την μία από τις δύο στρατιωτικές της βάσεις από την τουρκία σε κάποια άλλη χώρα, όπως η Κύπρος κ.α. Ούτε αυτό "έπεσε κάτω" αφού υπήρξαν νέες επιθέσεις από Ερντογάν και άλλους αξιωματούχους προς την Γερμανία και την Ευρώπη γενικά.

Και επειδή κάθε επίθεση προς την Ευρώπη που... σέβεται τον εαυτό της, έχει μέσα και λίγο Ελλάδα, μείναμε άφωνοι όταν διαβάσαμε πως σε τζαμί της Ξάνθης βρέθηκαν όπλα και πυρομαχικά! Συμβάντα σαν αυτό είναι ότι χειρότερο για την ελληνική ηγεσία αφού το θέμα της τουρκίας είναι μία "καυτή πατάτα". Κανείς δεν θέλει να την αγγίξει, αλλά αν έρθει στα χέρια του ξέρει καλά πως δεν μπορεί να την αγνοήσει. Έτσι, μπορεί ο ιμάμης να έχει συλληφθεί ωστόσο όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορεί να είναι (μόνο) αυτός ο εγκληματίας.
Και εδώ αρχίζει μια σειρά από ερωτήματα:
~ υπάρχει δράση από συμμορία που βρίσκεται στην περιοχή;
~ κάποιοι υποκινούνται από το μητρικό κράτος της τουρκίας;
~ υπάρχει συνωμοσία που υποκινεί ο Γκιουλέν;
~ ήταν αυτά μόνο μερικά απ' τα όπλα που τούρκοι φυλάσσουν στην χώρα μας εξυπηρετώντας κάποιο ανώτερο εθνικό σχέδιο κατά της Ελλάδας;

Αφήνουμε τις Αρχές να κάνουν την δουλειά τους, αν και επειδή το ζήτημα είναι κρίσιμο πολιτικά και διπλωματικά, γνωρίζουμε ότι η Αστυνομία έχει όρια που δεν της επιτρέπεται να υπερβεί, συνεπώς, προσωπικά δεν περιμένω και πολλά... τουλάχιστον όχι δημόσια.

Κάτι που μας φέρνει στο αρχικό ερώτημα. Ποιο είναι τελικά το σχέδιο της τουρκίας; Ετοιμάζει κάτι πολύ μεγάλο με φυσικό ορμητήριο το εύκολο θύμα που ονομάζεται Ελλάδα ή απλά υποπίπτει σε τόσα πολλά ατοπήματα λόγω πολιτικής ασχετοσύνης και φανατικής ιδεολογίας; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η ευρώπη αλλάζει δηλαδή όλα θα μείνουν ίδια #EU60

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η προχθεσινή υπογραφή της Διακήρυξης της Ρώμης από τους "27" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ένα γεγονός σαν αυτά που θα διδάσκονται στην Ιστορία τα παιδιά μας.

Πόσο όμως ουσιαστικό είναι το κείμενο αυτής; Πριν προχωρήσω σε έναν σύντομο σχολιασμό του για να θέσω τον προβληματισμό της ημέρας, κρίνω σκόπιμο να διαβάσετε όλοι το κείμενο, οπότε το παραθέτω αυτούσιο:
"Η Διακήρυξη της Ρώμης (25 Μαρτίου 2017)

Εμείς, οι ηγέτες των 27 κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ αισθανόμαστε υπερήφανοι για τα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ενότητας αποτελεί ένα τολμηρό και μακρόπνοο σχέδιο. Πριν από εξήντα χρόνια, ανακάμπτοντας από την τραγωδία δύο παγκοσμίων πολέμων, αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αναγεννήσουμε από τις στάχτες της την ήπειρό μας. Οικοδομήσαμε μια μοναδική Ένωση με κοινά θεσμικά όργανα και ισχυρές αξίες, μια κοινότητα ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, μια σημαντική οικονομική δύναμη με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας
Η ευρωπαϊκή ενότητα ξεκίνησε σαν ένα όραμα λίγων και μετουσιώθηκε σε ελπίδα των πολλών.
Και μετά η Ευρώπη έγινε ξανά μία. Σήμερα, είμαστε ενωμένοι και δυνατότεροι, εκατοντάδες
εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη επωφελούνται από τη ζωή σε μια διευρυμένη Ένωση
που έχει ξεπεράσει τις παλιές διαφορές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει πρωτοφανείς προκλήσεις, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και
στο εσωτερικό της: περιφερειακές συρράξεις, τρομοκρατία, αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις,
προστατευτισμός, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, Ενωμένοι, είμαστε αποφασισμένοι να
αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο και να προσφέρουμε στους
πολίτες μας ασφάλεια, αλλά και νέες ευκαιρίες.

Θα καταστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρότερη και πιο ανθεκτική, μέσα από ακόμα
μεγαλύτερη ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ μας και μέσα από την τήρηση κοινών κανόνων.
Η ενότητα είναι αναγκαιότητα, αλλά και ελεύθερη επιλογή μας. Το κάθε κράτος μόνο του, θα
είχε περιθωριοποιηθεί από την παγκόσμια δυναμική. Μόνο αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να
επηρεάσουμε τη δυναμική αυτή και να προστατεύσουμε τα κοινά μας συμφέροντα και αξίες.
Θα προχωρούμε ενωμένοι, με διαφορετικούς ρυθμούς και ένταση όπου χρειάζεται, αλλά πάντα
προς την ίδια κατεύθυνση, όπως έχουμε κάνει και στο παρελθόν, τηρώντας τις Συνθήκες
και διατηρώντας πάντα ανοιχτή την πόρτα σε εκείνους που θα θελήσουν να συμμετάσχουν
αργότερα. Η Ένωσή μας είναι ενιαία και αδιαίρετη.

Στα επόμενα δέκα χρόνια επιθυμούμε μια Ένωση ασφαλή, ευημερούσα, ανταγωνιστική, βιώσιμη
και κοινωνικά υπεύθυνη και με τη βούληση και την ικανότητα να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο
στον πλανήτη και να διαμορφώνει την παγκοσμιοποίηση. Επιθυμούμε μια Ένωση όπου οι πολίτες
της θα έχουν νέες ευκαιρίες για πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη και οικονομική μεγέθυνση.
Επιθυμούμε μια Ένωση που θα παραμένει ανοικτή στις ευρωπαϊκές χώρες που σέβονται τις αξίες
μας και δεσμεύονται να τις προαγάγουν.

Σε αυτή την εποχή αλλαγών και έχοντας επίγνωση των ανησυχιών των πολιτών μας, δεσμευόμαστε
ως προς το θεματολόγιο της Ρώμης και δηλώνουμε ότι θα καταβάλουμε προσπάθειες για να
υλοποιήσουμε:

1. Μια ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη: μια Ένωση όπου όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται
ασφαλείς και θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα, όπου τα εξωτερικά μας σύνορα θα είναι
ασφαλή, εφαρμόζοντας μια αποτελεσματική, υπεύθυνη και βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική
που θα σέβεται τα διεθνή πρότυπα· μια Ευρώπη αποφασισμένη να καταπολεμήσει την
τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα.

2. Μια ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη: μια Ένωση που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις
απασχόλησης· μια Ένωση στην οποία μια ισχυρή, διασυνδεδεμένη και εξελισσόμενη ενιαία
αγορά που θα ενσωματώνει τις τεχνολογικές μετεξελίξεις, και ένα σταθερό και ισχυρότερο
ενιαίο νόμισμα θα διανοίγουν οδούς ανάπτυξης, συνοχής, ανταγωνιστικότητας, καινοτομίας και
συναλλαγών, κατά κύριο δε λόγο για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις· μια Ένωση που θα
προωθεί τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από επενδύσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
και θα εργάζεται για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης· μια Ένωση
όπου οι οικονομίες θα συγκλίνουν· μια Ένωση όπου ο ενεργειακός εφοδιασμός θα
διασφαλίζεται και θα είναι οικονομικά προσιτός και το περιβάλλον καθαρό και ασφαλές.

3. Μια κοινωνική Ευρώπη: μια Ένωση που θα εδράζεται στη βιώσιμη μεγέθυνση, θα προωθεί την
οικονομική και κοινωνική πρόοδο αλλά και τη συνοχή και τη σύγκλιση, ενώ θα προστατεύει
παράλληλα την ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς· μια Ένωση που θα λαμβάνει υπόψη της
την ποικιλομορφία των εθνικών συστημάτων και τον βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι
κοινωνικοί εταίροι· μια Ένωση που θα προάγει την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών
καθώς και τα δικαιώματα και τις ίσες ευκαιρίες για όλους· μια Ένωση που θα μάχεται την
ανεργία, τις διακρίσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια· μια Ένωση όπου οι νέοι θα
λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και κατάρτιση και θα μπορούν να σπουδάζουν
και να αναζητούν εργασία σε όλη την ήπειρο· μια Ένωση που θα διατηρεί την πολιτιστική μας
κληρονομιά και θα προωθεί την πολιτιστική πολυμορφία.

4. Μια ισχυρότερη Ευρώπη στην παγκόσμια σκηνή: μια Ένωση που θα διευρύνει τις υφιστάμενες
εταιρικές σχέσεις, θα οικοδομεί νέες και θα προάγει τη σταθερότητα και την ευημερία στην
άμεση γειτονία της ανατολικά και νότια, αλλά και στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και
παγκοσμίως· μια Ένωση έτοιμη να αναλάβει περισσότερες ευθύνες και να συνδράμει για τη
δημιουργία μιας περισσότερο ανταγωνιστικής και ολοκληρωμένης αμυντικής βιομηχανίας· μια
Ένωση που θα δεσμεύεται να ενισχύει την κοινή της ασφάλεια και άμυνα, και σε συνεργασία
και συμπληρωματικά με τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου λαμβάνοντας υπόψη τις
εθνικές συνθήκες και τις νομικές δεσμεύσεις· μια Ένωση που θα συμμετέχει ενεργά στα
Ηνωμένα Έθνη και θα προστατεύει ένα πολυμερές σύστημα που θα βασίζεται σε κανόνες, θα
είναι υπερήφανη για τις αξίες της και θα προστατεύει τους πολίτες της, θα προωθεί το ελεύθερο
και δίκαιο εμπόριο καθώς και μια θετική παγκόσμια πολιτική για το κλίμα.

Θα επιδιώξουμε τους στόχους αυτούς πεπεισμένοι ότι το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια
μας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το καλύτερο μέσο για την επίτευξη των στόχων μας.

Δεσμευόμαστε ότι θα ακούμε και θα ανταποκρινόμαστε στις ανησυχίες που εκφράζουν οι πολίτες
μας και ότι θα συνεργαζόμαστε με τα εθνικά μας κοινοβούλια. Θα συνεργαζόμαστε στο
αποδοτικότερο κάθε φορά επίπεδο, είτε είναι το ενωσιακό, το εθνικό, το περιφερειακό ή το τοπικό
και με πνεύμα εμπιστοσύνης και καλόπιστης συνεργασίας, μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ
αυτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Θα
δώσουμε τον απαραίτητο χώρο ελιγμών στα διάφορα επίπεδα ώστε να ενισχυθούν η καινοτομία
και το δυναμικό μεγέθυνσης της Ευρώπης. Επιθυμούμε η Ένωση να είναι μεγάλη στα μεγάλα
ζητήματα και μικρή στα μικρά. Θα προάγουμε μια δημοκρατική, αποτελεσματική και διαφανή
διαδικασία λήψης αποφάσεων και καλύτερα αποτελέσματα.

Εμείς, οι ηγέτες, συνεργαζόμενοι στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και μεταξύ των
θεσμικών μας οργάνων, θα διασφαλίσουμε ότι θα εφαρμοστεί το σημερινό θεματολόγιο ώστε να
αποτελέσει την αυριανή πραγματικότητα. Έχουμε ενωθεί για το καλύτερο. Η Ευρώπη είναι το
κοινό μας μέλλον."

Όπως θα δείτε, έχω σημειώσει με πορτοκαλί χρώμα δυο φράσεις στις οποίες θέλω να σταθώ. Από τη μια γίνεται πλέον σαφές και επίσημα ότι η Ευρώπη προχωράει με διαφορετικό ρυθμό για κάθε μέλος της. Ουσιαστικά γίνεται μια σαφέστατη αναφορά στην Ελλάδα και σε άλλα πιο αδύναμα μέλη που πλέον και επίσημα δεν θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Το ξέρουμε, το βιώνουμε εδώ και καιρό και πλέον το υπογράψαμε κιόλας, γιατί όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε είναι σωστό.

Γιατί ο κακός μαθητής στην τάξη δεν μπορεί να αναγκάζει τον δάσκαλο να πηγαίνει πίσω στην ύλη στερώντας το δικαίωμα της προόδου από τους καλύτερους μαθητές. Και όπου πρόοδο, μιλάμε για ανάπτυξη. Στην οικονομία, στην βιομηχανία και σε τομείς που έχουμε ήδη μείνει πίσω. Και όχι στον τουρισμό που είναι η καραμέλα της ευημερίας στην Ελλάδα επειδή έτυχε να βρισκόμαστε σε έναν τόπο που προσφέρει πολλές ευκαιρίες τουριστικής ανάπτυξης.

Το δεύτερο που σημείωσα είναι ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη. Οι λέξεις αυτές ακούγονται σαν καρφί στην καρδιά! Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και χρόνια σε μία κατάσταση που δεν αποσκοπεί στην ανάπτυξη ή τον πλούτο, αλλά απλά, στην βιωσιμότητα! Η ευημερία φυσικά έρχεται πολύ αργότερα. Αν οι "27" μπορούν να δεσμευτούν σε μια βιώσιμη Ευρώπη, τότε ναι, αυτό σημαίνει ότι έχουμε ελπίδες να δουν κοινωνικά και αποτελεσματικά το πρόβλημα μας.

Η Διακήρυξη της Ρώμης είναι μια κόλλα χαρτί που με ενθουσιασμό υπέγραψαν οι ηγέτες της Ευρώπης, συνοδεύοντας την υπογραφή αυτή από χαμόγελα, πόζες στους φωτογράφους και γραφικές δηλώσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Αν όμως όντως θα αξίζει να περάσει και στα βιβλία της Ιστορίας θα φανεί από τον τρόπο που τα γραφόμενα της θα εφαρμοστούν. Έως τότε θα είμαστε ακόμα ζωντανοί... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ γιατί η ελλάδα δεν είναι ανάμεσα στις καλύτερες χώρες για να ζεις;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έχω ξαναγράψει πως εμείς οι έλληνες έχουμε μια εντύπωση που αγγίζει τα όρια της ουτοπίας, πως ζούμε σε έναν μαγικό κόσμο, σε ένα ονειρικό μέρος, σε μία χώρα που όλοι θα ζήλευαν για να είναι πάντοτε εδώ.

Κατά κάποιο τρόπο σπουδαιολογούμε τόσο πολύ τον ήλιο, την θάλασσα και την φέτα, που ξεχνάμε την ουσία και η οποία είναι πως βγαίνουμε ελάχιστα για να απολαύσουμε τον ήλιο, σπάνια προλαβαίνουμε να φτάσουμε σε μια παραλία το καλοκαίρι και καταναλώνουμε κατά βούληση τροφή αμφιβόλου αξίας παραμερίζοντας την φέτα και όλα τα συστατικά της υγιεινής διατροφής. Ουσιαστικά λοιπόν σαν έλληνες είμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση από άλλους πολίτες της Δύσης, αφού για διάφορους και διαφορετικούς λόγους δεν απολαμβάνουμε αυτά που η χώρα μας παρέχει.

Την ίδια ώρα διαβάζουμε δαγκώνοντας τα δόντια μας, τις καλύτερες πόλεις και χώρες για να ζει κανείς σήμερα. Για φέτος, η Βιέννη είναι η πόλη που συγκέντρωσε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που την κάνουν ιδανική πόλη για να ζει κανείς και ανάμεσα τους θα βρει κανείς στοιχεία όπως η πολιτική σταθερότητα, η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση, η εγκληματικότητα, η ψυχαγωγία και οι μεταφορές και όχι απλά ο ήλιος και η... θάλασσα!

Η λίστα είναι τόσο... αντικειμενική που δεν φοβάται να αποκλείσει πόλεις όπως το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Παρίσι κλπ. Ενώ είναι προφανές πως Σκανδιναβία, Γερμανία, Καναδάς και Αυστραλία κατέχουν τα πρωτεία. Για του λόγου το αληθές παραθέτω όλη την πρώτη δεκάδα:
1.Νορβηγία
2.Δανία
3.Ισλανδία
4.Ελβετία
5.Φινλανδία 
6.Ολλανδία, 
7.Καναδάς 
8.Νέα Ζηλανδία, 
9.Αυστραλία 
10.Σουηδία

Οι δεκάδα αυτή προκύπτει αυτή τη φορά από στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών και ενώ έχουν ενδιαφέρον θα πρέπει να έχετε παρατηρήσει ως τώρα ότι πουθενά δεν βρίσκεται η Ελλάδα ή κάποια πόλη της, στις λίστες αυτές και η οποία βρίσκεται κάπου μετά το 80.

Ωπ! Τι έγινε; Ξαφνικά δεν είναι τόσο σημαντική η θάλασσα και ο ήλιος; Μα φυσικά και δεν είναι εκτός και αν η λίστα αφορά τους καλύτερους προορισμούς για τις διακοπές σου. Εκεί, σταθερά η χώρας μας βρίσκεται σε πολύ υψηλές θέσεις και όχι άδικα. Όμως μιλάμε για διακοπές. Για ένα μέρος που πας δέκα μέρες τον χρόνο και μετά επιστρέφεις σε ένα άλλο -το δικό σου- συναντώντας και πάλι την οργάνωση, τις προοπτικές, την ασφάλεια, τις παροχές. Όλα εκείνα δηλαδή που δεν θέλεις για τις διακοπές σου, αλλά για όλη σου την ζωή και που είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις τον ήλιο και την θάλασσα για να τα διασφαλίσεις.

Και οφείλω να πω όλη την αλήθεια. Αν δεν ήμουν έλληνας, το πρώτο μέρος που θα επισκεπτόμουν για διακοπές, θα ήταν η Ελλάδα. Η ιστορία της, οι μύθοι, το φαγητό, η χαλάρωση και... ως εκεί. Μετά θα είχα ανάγκη να επιστρέψω στον τόπο μου. Για να δουλεύω και οι κόποι μου να ανταμοίβονται έχοντας παράλληλα χρόνο για την οικογένεια μου και την διασκέδασή μου. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

οι τούρκοι εισέβαλαν στην Ευρώπη μέσω του hacking

Μαζική επιχείρηση πειρατείας λογαριασμών στο twitter έλαβε χώρα το πρωί της Τετάρτης, με στόχο επίσημους λογαριασμούς κυβερνητικών οργανισμών και πολιτικών στη Γαλλία, αλλά και μέσων ενημέρωσης σε ΗΠΑ και Βρετανία. Αναρτώντας υβριστικά hashtags με αναφορές στη "ναζιστική Γερμανία και  Ολλανδία", οι χάκερ από την Τουρκία άλλαξαν και τις φωτογραφίες των προφίλ, αντικαθιστώντας τες με εικόνες της τουρκικής σημαίας. 

Η κίνηση αυτή συνάδει απόλυτα στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί. Εξάλλου λίγο νωρίτερα έλεγα πως η ένταση αυτή πολώνει το κλίμα και τους πολίτες δημιουργώντας μια ένταση από την οποία κανείς δεν κερδίζει. Η μεταφορά αυτής της κόντρας στο επίπεδο της τεχνολογίας, είναι μια φυσική εξέλιξη. 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

νέο επεισόδιο στις σχέσεις Ευρώπης-τουρκίας

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε εκ νέου την Τετάρτη την Ολλανδία ότι «σφαγίασε περισσότερους από 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους» στη Σρεμπρένιτσα, εξαπολύοντας νέα επίθεση κατά της Ολλανδίας, καθώς εντείνεται η διπλωματική κρίση μεταξύ των δύο χωρών.

Συνεχίζει να προκαλεί ο τούρκος πρόεδρος έχοντας πλέον τραβήξει την γραμμή πίσω από τις σχέσεις του με την Ευρώπη οι οποίες βρίσκονται πλέον σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι χθες και σήμερα κατηγορούσαν την τουρκία, όμως αυτές οι λεκτικές επιθέσεις μπρος και πίσω το μόνο που καταφέρνουν είναι να πολώσουν το κλίμα.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

Οι εργοδότες θα μπορούν πλέον να απαγορεύουν τη μαντίλα και γενικότερα εμφανή θρησκευτικά σύμβολα στους υπαλλήλους τους, υπό προϋποθέσεις, αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Οι δικαστές έκριναν ότι ένας εσωτερικός κανόνας μίας επιχείρησης που απαγορεύει στους εργαζόμενους να φορούν εμφανή πολιτικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά σύμβολα δεν συνιστά ευθεία διακριτική μεταχείριση.

Αν κάτι χαρακτήριζε την Ευρώπη και γενικά τη Δύση, αυτή ήταν η ελευθερία και η δημοκρατία. Να που και εδώ αυτά τείνουν να εκλείψουν. Ναι, είναι προφανές ότι όλα γίνονται μετά τα κρούσματα τρομοκρατίας και παράνομης μετανάστευσης. Ναι, είναι φανερός ο φόβος της Δύσης σε παντός είδους διαχωρισμούς που μπορεί να ωθήσουν την βία, όμως από πότε στο όνομα των παραπάνω πρέπει να καταπατείται το δικαίωμα στην ελεύθερη και ειρηνική έκφραση;

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ένα update στην σημερινή ευρωπαϊκή ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν ανήκετε σε αυτούς που παρακολουθούν καθημερινά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και την αντίστοιχη επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενδεχομένως να συλλάβετε τον σημερινό προβληματισμό λίγο πιο εύκολα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η επικαιρότητα είναι τόσο πρωτότυπη που αποκλείονται όλοι οι υπόλοιποι. Γι' αυτό, καλό είναι να δούμε που βρισκόμαστε σήμερα, σαν Ελλάδα στο διεθνές στερέωμα.

Αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη επικρατεί ένας πολύ ενδιαφέρον αναβρασμός που ουσιαστικά καλύπτει μερικά φλέγοντα ζητήματα στα εσωτερικά πολλών χωρών λόγω κυρίως επικείμενων εκλογών. Αντ' αυτού έχει ξεκινήσει ένας διπλωματικός πόλεμος εντυπώσεων εναντίον Δύσης και τουρκίας. Οι Γερμανοί απορρίπτουν σχεδόν καθημερινά αιτήματα των τούρκων για διάφορες δραστηριότητες εντός γερμανικών συνόρων, ενώ ήρθαν και οι Ολλανδοί να ζητήσουν απαγόρευση στο Κοράνι (ω! τι Δημοκρατία, Θεέ μου). Την ίδια ώρα, μαντίλες, μπούρκες και όλα τα συναφή μουσουλμανικά... αξεσουάρ διώκονται κανονικά και με το νόμο σε πολλές χώρες ή περιφέρειες πολλών χωρών στην Ευρώπη. Η τουρκία απαντά πάντα με θράσος και έτσι και προχθές έκανε δηλώσεις για μια ναζιστική Γερμανία κλπ.

Αυτά συμβαίνουν λίγο έξω από εμάς, διότι στην Ελλάδα ο χρόνος κυλάει σε έναν διαφορετικό κόσμο. Εμείς, προωθούμε διάταγμα για να μπει η τούρκικη γλώσσα στα σχολεία της Θράκης, ετοιμάζουμε τζαμιά, ασχολούμαστε με το Survivor και εκπομπές ανάδειξης ταλέντου, ζώντας στον δικό μας παράλληλο κόσμο που επισκιάζει την υπερφορολόγηση και ένα νέο ασφαλιστικό ικανό να κλείσει πάνω από τις μισές επιχειρήσεις που έχουν μείνει ανοιχτές.

Αν θέλετε να ξέρετε, αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε άλλωστε πως αυτές βαίνουν προς την ολοκλήρωση τους κι εμείς πρέπει να χαρούμε όταν πλησιάζουμε μία αναθεματισμένη δεκαετία που... διαπραγματευόμαστε και όταν τελικά δεν έχουμε άλλη επιλογή καλούμαστε να νομοθετήσουμε διαλύοντας την εργατική τάξη.

Και επειδή εγώ δεν είμαι παρά ένας τυχαίος αρθρογράφος, γιατί δεν διαβάζετε την έκθεση του Διεθνούς Νομισματιικού Ταμείου που ξεκαθαρίζει πως για να μπει στο πρόγραμμα απαιτεί την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Αυτό δεν χτυπάει κανένα καμπανάκι; Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί γιατί η Ελλάδα έχει μείνει απελπιστικά μόνη να παράγει βαμβάκι και σταφύλια χωρίς να μπορέσει να προσελκύσει ούτε μία επένδυση της προκοπής; Και όλοι -μα όλοι- περιμένουμε την τουριστική περίοδο για να κινηθεί η οικονομία πέντε μήνες!

Έως τώρα, οι αντιδράσεις ήταν φιλολογικές, έπρεπε να έρθει ο πρώτος ΕΦΚΑ για να ζήσουν όλοι τον τρόμο του νέου ασφαλιστικού. Όταν λέω όλοι αναφέρομαι στους ελάχιστους νόμιμους επιχειρηματίες της Ελλάδας που κόβουν όλες τις αποδείξεις ή δεν έχουν τρόπο να αποκρύψουν έσοδα. Ναι, αυτοί είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη τους που ίσως λάβουν μετάλλιο ανδρείας από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τελειώσει η κρίση (τα παιδιά τους, γιατί οι ίδιοι δεν θα ζουν).

Ένα παράδειγμα είναι οι πράκτορες του ΟΠΑΠ. Ένας κλάδος που έχει κατηγορηθεί, ποτέ όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως στα χρόνια της κρίσης έχει στηρίξει το κράτος όσο κανένας, έχοντας σημαντικούς τζίρους οι οποίοι είναι βεβαιωμένοι κατά 100% και άρα πλήρως φορολογημένοι και πλήρως επιβαρυμένοι με όλα τα νέα τερτίπια του κράτους (ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ κλπ. τέλη). Δεν είναι το παρόν άρθρο στο οποίο θα εξετάσουμε την κοινωνική διάσταση των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, όχι όσο ο παράνομος τζόγος ανθεί υπό τα αδιάφορα μάτια της τοπικής κοινωνίας, οπότε έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αυτός ο κλάδος αφενός πωλήθηκε από το κράτος σε μία τσέχικη εταιρεία στα πλαίσια της αποκρατικοποίησης και αφετέρου τώρα βάλλεται από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς με μειώσεις προμήθειας και πολλά εξοργιστικά ακόμα.

Ολοκληρώνοντας αυτό το ποτ-πουρί της σημερινής ουσιαστικής επικαιρότητας (αφήνουμε έξω Πόρσε αυτοκίνητα και προσωπικές στιγμές ανθρώπων) δεν είναι να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν έχει σπάσει καμία βιτρίνα και δεν έχει καεί κανένας κάδος στους ελληνικούς δρόμους; Την ίδια ώρα που ο ΕΛΣΤΑΤ αποστόμωσε για τα καλά την κυβέρνηση αφού κατέληξε σε μεγάλη ύφεση της τάξεως του 1,1% αντί της προσδοκούμενης ανάπτυξης το δ΄τρίμηνο το 2016. Επιπροσθέτως, ο νέος ΕΦΚΑ είναι η ταφόπλακα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όμως σε μια κοινωνία που (σχεδόν) ουδείς δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα, μάλλον και αυτό θα περάσει στα ψιλά γράμματα... Κι έτσι μπορούμε εδώ στην Ελλάδα να παρακολουθούμε talent show όσο η κυβέρνηση θα... διαπραγματεύεται! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ οι αντίθετοι βίοι ελλάδας και κύπρου, τα συγχαρητήρια και το παράπονο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Εδώ στην Ελλάδα έχουμε την εντύπωση ότι ένα ταξίδι κάπου στην Βόρεια ή Κεντρική Ευρώπη μας μεταφέρει σε έναν κόσμο μαγικό, παραμυθένιο και χωρίς προβλήματα. Δεν είναι έτσι. Η Ευρώπη πέρασε από την ίδια κρίση, όπως και οι ΗΠΑ και εμείς. Η διαφορά ήταν στο υπόβαθρο. Στο ήδη υπάρχον χρέος, στο πόσο ανθεκτική ήταν η κάθε αγορά, στο πόσο παραγωγική ήταν η κάθε χώρα, στον τρόπο που η καθεμιά διαχειρίστηκε το πρόβλημα. Και νομίζω πως όλοι μπορείτε να αντικαταστήσετε τις μεταβλητές, έτσι;

Σήμερα λοιπόν, η Κοινοτική ανεργία έπεσε στο 10% για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια. Έδειξε λοιπόν πως επιτέλους η Ευρώπη ανακάμπτει παρά τα προβλήματα της. Έδειξε πως το φάντασμα της κρίσης, ήταν (και είναι) όντως διαχειρίσιμο. Έδειξε πως όχι μόνο υπάρχει ελπίδα, αλλά το αποτέλεσμα είναι πλέον πραγματικό. Ο κόσμος επιστρέφει στις δουλειές, απασχολείται, ξεκινάει καριέρες και μπορεί να προγραμματίζει την ζωή του ξανά.

Ακούγεται τόσο ουτοπικό αυτό για τον έλληνα που πλέον είναι δύο στάδια πίσω. Δηλαδή όχι μόνο δεν έχει δει σημάδια ευημερίας, αλλά δεν ελπίζει καν σε αυτά. Λογικό αν σκεφτείς πως η... κρίση στην Ελλάδα είναι χρονικά παρατεταμένη και ποιοτικά καθηλωτική στον ελληνικό πληθυσμό που πλέον βλέπει την ανεργία να παγιώνεται πάνω από 20% (23,5%). Προφανώς αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή οι ελληνικές επιχειρήσεις κλείνουν λόγω υπερφορολόγησης και επιβολής τρίτων φόρων, τα όποια πλεονάσματα διανέμονται στους συνταξιούχους (και όχι στην παραγωγική τάξη) και ουσιαστικά κανείς δεν θέλει να επενδύσει εδώ, ακριβώς λόγω τη φορολογίας. Το κωμικοτραγικό της όλης υπόθεσης είναι πως όποτε δεν τους "βγαίνουν" τα νούμερα, απλά αυξάνουν την φορολογία! Ουσιαστικά τροφοδοτούν έναν φαύλο κύκλο που δεν θα τελειώσει ποτέ με αυτά τα δεδομένα.

Στο άλλο άκρο της απασχόλησης στην Ευρώπη βρίσκεται η γειτονική μας Κύπρος. Με την σταθερά συνεχόμενη μείωση της ανεργίας σε ποσοστό περίπου 11% ένα νούμερο που ξαναλέω πως συνεχώς μειώνεται, οι Κύπριοι έκαναν κάτι πάρα πολύ απλό. Είδαν την κρίση σαν ευκαιρία. Παράλληλα έβλεπαν τις καταθέσεις τους να περικόπτονται για ένα διάστημα, όμως πειθάρχησαν, υπέμειναν και πολύ σύντομα ανταμείφθηκαν. Πλέον διαφημίζουν την χαμηλή τους φορολογία και προσκαλούν "ανοιχτά" και με αξιώσεις κάθε διεθνή επιχείρηση να πάει και να επενδύσει εκεί. Γιατί όχι; Η Κύπρος έχει καλό περιβάλλον, χαμηλή εγκληματικότητα και παρουσιάζει βήματα τρομερής ανάπτυξης. Δεν διστάζουν μάλιστα να προσκαλέσουν τις επιχειρήσεις που θα αλλάξουν έδρα από την Αγγλία λόγω Brexit. Αν συνδυάσουμε όλα τα παραπάνω με το άλλο επίτευγμα περί επιπέδου ζωής που είναι σταθερά στην πρώτη εικοσάδα των χωρών παγκοσμίως, τότε ποιος δεν θέλει να πάει εκεί για να εργαστεί και να μεγαλώσει με ηρεμία την οικογένειά του;

Η ειρωνεία σε όλο αυτό, είναι πως η Ελλάδα είναι "μαγαζί γωνία". Αν είχε μικρή φορολογία θα έκαναν όλοι ουρά να επενδύσουν εκεί. Γνωρίζοντας τα πλεονεκτήματα της γεωγραφικής της θέσης, τα εκατομμύρια επισκεπτών που έχει κάθε χρόνο, αλλά και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που εξ ορισμού διαθέτει η χώρα μας. Οι Κύπριοι για να φτάσουν στο επίπεδο αυτό, έπρεπε να βάλουν το κεφάλι κάτω, να εργαστούν σε υποδομές, σε επίτευξη στόχων που τους επέτρεψαν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ και να εναρμονιστούν με τις Δυτικές ανάγκες για να προσελκύσουν τον κόσμο που οι ίδιοι ήθελαν. Μπράβο τους! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί να φοβόμαστε σήμερα για την ιταλία (πριν έρθει το αύριο);

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Το σημερινό, είναι ένα κείμενο που πραγματικά δεν θέλω να γράψω. Κι αυτό διότι αφορά μια πολιτική προσέγγιση που μόνο προσέγγιση δεν είναι. Βλέπετε, η νίκη του "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος στην Ιταλία, κουβαλά μαζί του πολλά και ακραία σενάρια που αγγίζουν εκτός από την Ιταλία, την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν επιθυμώ λοιπόν να γίνω προάγγελος πολιτικής δυστοκίας απλά και μόνο για να κάνω τον έξυπνο, οπότε θα μείνω στο σήμερα.

Στον προβληματισμό που προκύπτει άμεσα, δηλαδή. Γιατί, μπορεί ο Ρέντσι να κατεβάζει την Ιταλία σε εκλογές που μπορούν να φέρουν την χώρα (του) ακόμα και εκτός Ευρώπης, μπορεί η Ελλάδα να βρεθεί ξέμπαρκη χωρίς έναν από τους απειροελάχιστους συμμάχους που είχε στο τραπέζι των Ευρωπαϊκών Επιτροπών, μπορεί ακόμα και το #Brexit να γίνει Itexit και ξαφνικά μια μπάλα σε μέγεθος χιονοστιβάδας, να αρχίσει να κατρακυλάει διαλύοντας όλο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όμως εμείς δεν μπορούμε να γράψουμε για αυτά πριν να έχουμε και πιο σοβαρές ενδείξεις.

Το σήμερα λοιπόν, μπορεί να είναι αρκετά επικίνδυνο από μόνο του χωρίς όλα τα παραπάνω που αναφέρω. Βλέπετε, ήδη στην Ευρώπη συντάσσονται επιτροπές αντιμετώπισης των συνεπειών που μπορεί να έχει η παραίτηση Ρέντσι. Και δεν είναι ότι ο Ρέντσι ήταν το αγαπημένο παιδί της Ευρώπης (αχ.. που είναι ο Σίλβιο), όμως ήταν συνεργάσιμος "παίκτης" και στήριζε την Ευρωπαϊκή ανάπτυξη της Ιταλίας. Ο φόβος έρχεται από όλους αυτούς που αναμένεται να ανέβουν τα σκαλιά της Ιταλικής εξουσίας. Όπως και στην περίπτωση της Αγγλίας, η Ευρώπη εξετάζει πολύ σοβαρά όλα τα ενδεχόμενα και ψάχνει τρόπους αντιμετώπισης για το καθένα από αυτά.

Γιατί μπορεί η Αγγλία να μην έγινε ποτέ ισότιμο μέλος στην Ένωση, η Ιταλία όμως όχι μόνο ήταν και είναι πλήρες μέλος, αλλά αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της παλιάς ΕΟΚ. Η Ιταλία αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης της Ευρώπης και κύριο σύμμαχο σε κάθε απόφαση εξωτερικής πολιτικής (θυμηθείτε στρατιωτικές παρεμβάσεις από δω κι από κει). Κανείς δεν αντέχει να χάσει την Ιταλία και ένα παραπάνω η Ελλάδα που σε όλα τα χρόνια αρνητικής μεταχείρισης από όλους, Γαλλία και Ιταλία φάνηκε να αποτελούν τον κύριο σύμμαχο και υποστηρικτή μας.

Τι λέει αυτό το κείμενο σήμερα; Μου θυμίζει παλιά ιταλική ταινία που ο νέος κατεβαίνει από την βέσπα του στα πλατιά πέτρινα σκαλιά της μελαχρινής κοπέλας που φοράει ατημέλητα λευκά φορέματα και την παρακαλάει τραγουδιστά και με τα δάχτυλα ζουλιχτά (όπως κάνουν οι ιταλοί) να μείνει κοντά του και να μην φύγει μακριά στο μονοπάτι της μοναξιάς. Τι θα κάνει εκείνη; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η εποχή των ατάλαντων πολιτικών

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Μία εβδομάδα έμεινε για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και, αν και είμαστε εδώ πολύ απασχολημένοι με τα κανάλια, τον Παππά, το ΣτΕ, τον Τσίπρα, το χρέος, το κούρεμα, τα ελληνοτουρκικά και ούτω καθεξής, οφείλουμε σιγά σιγά να στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας και να ασχοληθούμε με το τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, και γιατί μας αφορά άμεσα (η πολιτική, έτσι όπως έχουν δομηθεί τα συστήματα κρατών, έχει πάψει να είναι εθνική υπόθεση του κάθε κράτους), και γιατί αυτό θα μας δώσει την ευκαιρία να κάνουμε κάποιες πολύ ωραίες (;) παρατηρήσεις.

Διότι τι γίνεται όταν για το τιμόνι μίας από τις πλέον σημαντικές δυνάμεις του κόσμου, ενός ρυθμιστικού παράγοντα με καθοριστική δύναμη, μάχονται δύο αμφιβόλου ποιότητας υποψήφιοι; Και μιλάω για ποιότητα όχι μόνο ηθική, αλλά και πολιτική. Μπορεί στ' αλήθεια κάποιος από τους δύο αυτούς ανθρώπους να επωμιστεί αυτό το φορτίο; Η Χίλαρυ Κλίντον, μία γνήσια εκπρόσωπος του πολιτικού κατεστημένου με ντουλάπα γεμάτη σκελετούς και ο Ντόνταλντ Τραμπ, ένας άνθρωπος που ακροβατεί ανάμεσα στη γραφικότητα και την επικινδυνότητα, διαθέτουν στο ελάχιστο την πολιτική στόφα και την οξυδέρκεια να αναλάβουν τα ηνία και να οδηγήσουν τον πλανήτη, ή έστω τη χώρα τους; Πολύ αμφιβάλλω.

Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Και για να μην στοχοποιούμε μόνο την Αμερική, ας περάσουμε και στα καθ' ημάς. Η Ευρώπη περνά ιστορικά μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της. Μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ζει και αναπνέει με το φόβο της τρομοκρατίας, είναι απόλυτα διχασμένη, έχει να αντιμετωπίσει, να προστατέψει, να περιθάλψει και να ενσωματώσει έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Κι όλα αυτά, χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα, με τους... "ηγέτες" της να αναλώνονται σε συναντήσεις επί συναντήσεων, επισκέψεις επί επισκέψεων και δηλώσεις επί δηλώσεων χωρίς καμία ουσία. Είτε επειδή είναι θολωμένοι από την πίστη στην ιδέα της Ευρωπαϊκής ένωσης (χλωμό), είτε επειδή γνωρίζουν ότι δεν τους συμφέρει να θίξουν τις υπάρχουσες καταστάσεις λόγω αδυναμίας ή/και ανικανότητας (καθόλου χλωμό), συνεχίζουν να μεγαλώνουν το χάσμα που έχει καταστήσει την Ευρώπη "Ήπειρο δύο ταχυτήτων", κάνοντας ένα ολέθριο λάθος για το οποίο θα τους καταδικάσει η ίδια η Ιστορία... Πριν από εκείνη όμως, τους καταδικάζουν οι ίδιοι οι λαοί τους: χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που είδε τη δημοτικότητά του πρόσφατα να αγγίζει πυθμένα.   Για τα δικά μας τα εν Ελλάδι, μη μιλήσουμε καλύτερα.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Όμως αυτό είναι μία αντίφαση. Σήμερα, που έχουμε μπροστά μας πιο καθαρό από ποτέ τον χάρτη της ιστορίας, σήμερα, που οι στρατηγικές της επικοινωνίας και η πολιτική επιστήμη έχουν αναβαθμιστεί και αποτελούν ξεχωριστούς επιστημονικούς κλάδους σ' όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια, σήμερα, που η τεχνολογία μας επιτρέπει την πρόσβαση στη γνώση αγόγγυστα και απεριόριστα, σήμερα, που οι πολίτες των κρατών είναι πιο μορφωμένοι και σχετικοί με τα πράγματα από ποτέ, που μπορεί κανείς να συζητήσει παντού πολιτικά, να μπει σε site, να ακούσει, να διαβάσει... Σήμερα, δεν μπορούμε να σταυρώσουμε μία μεγάλη ηγετική πολιτική φυσιογνωμία. Έναν άνθρωπο που θα εκμεταλλευτεί όλα αυτά και θα προσθέσει το ταλέντο του. Λείπει το ταλέντο; Είναι η παιδεία μας παραπάνω απ' όσο πρέπει τεχνοκρατική ή λάθος διαρθρωμένη; Μήπως φταίνε κάποια συμφέροντα που έχουν πάρει στα χέρια τους την πολιτική και την πλάθουν σαν πλαστελίνη;

Δεν ξέρω κι εγώ πραγματικά ποια είναι η απάντηση, μπορώ να κάνω παρά μόνο υποθέσεις. Περιμένω στα σχόλια και τις δικές σας απόψεις. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ καλωσορίζουμε την σλοβακία στην γλάστρα της ευρώπης

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Εδώ και λίγες μέρες το τιμόνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει περάσει στην Σλοβακία. Πρόκειται για την εθιμοτυπική δημοσίευση που κάνω κάθε εξάμηνο που αλλάζει η προεδρεύουσα χώρα. Πλέον αυτή η δημοσίευση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αφού μπορεί κάθε χώρα να ξεκινάει με προσδοκίες και συγκεκριμένη λίστα στοχεύσεων για το κάθε εξάμηνο προεδρίας της, όμως πάντα οι προτεραιότητες αυτές παραγκωνίζονται από την Κεντρική Διοίκηση και την εκάστοτε θεματολογία που προκύπτει.

Η Σλοβακία φέτος αναλαμβάνει για πρώτη φορά και εκτός αυτού έχει μια σειρά από άλλες μικρομεσαίες χώρες ως συμμάχους από τις οποίες ζητάει να συμβάλλουν στην απόσπαση περισσότερων εξουσιών στα κράτη μέλη της Ένωσης και στον περιορισμό εξουσίας της Κομισιόν. Ο στόχος της Σλοβακίας είναι λογικός και δίκαιος, δεν είναι όμως εφαρμόσιμος.

Ειδικά αυτήν την εποχή που η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης με πολλά ανοιχτά μέτωπα, όπως το brexit, την τρομοκρατία, το προσφυγικό και την οικονομική κρίση, κανείς από την κεντρική διοίκηση της Ευρώπης δεν αφήνει απολύτως τίποτα στην τύχη. Όλοι θα πουν πως η Σλοβακία είναι ένας άξιος εταίρος που δεν έχει απασχολήσει αρνητικά την Ευρώπη κλπ. όμως κανένας δεν την εμπιστεύεται να οδηγήσει στ' αλήθεια την Ευρώπη.

Μπορεί να είναι έλλειψη εμπιστοσύνης και άρα προσβολή στους νόμους της ισότητας που υποτίθεται διέπουν την Κοινότητα, μπορεί να είναι όμως και σωστό καθότι είναι αδύνατο να αλλάζει διοικητικά χέρια κάθε έξι μήνες η Ευρώπη. Αυτό θα μπέρδευε και θα οπισθοδρομούσε την Ένωση. Η προεδρία αυτή θα μπορούσε να έχει πολιτιστικούς, ιστορικούς ή τουριστικούς προσανατολισμούς και τότε όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι, αλλά ως εκεί, δε νομίζετε; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ γιατί σίγουρα η ελλάδα θα διασωθεί

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Θα σας πω τι ακριβώς διάβασα σήμερα το πρωί σε γνωστή ιστοσελίδα. Ο τίτλος λέει "Υπομονή δύο χρόνια" και αμέσως μετά αναφέρει: "Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο είναι βασικοί πρωταγωνιστές τους ελληνικού προγράμματος. Με αυτή την έννοια η Ελλάδα η οποία έχει χρηματοδοτηθεί ήδη με περίπου 230 δις ευρώ ευρωπαϊκών πόρων πρέπει απαραιτήτως να πετύχει."

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαστε ένα βήμα πριν αρχίσουν να εφαρμόζονται τα πιο επώδυνα μέτρα που έχουν ψηφιστεί ποτέ. Τις συνέπειες τους δεν τις έχουμε δει ακόμα και τα αποτελέσματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Περισσότεροι άνθρωποι θα μεταναστεύσουν, περισσότεροι θα αυτοκτονήσουν, ακόμα πιο πολύ θα πέσουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας και πάει λέγοντάς.

Ακόμα κι έτσι θα επιζήσουμε (οι περισσότεροι) όπως το κάνουμε εδώ και καμπόσα χρόνια, τρία μνημόνια και αμέτρητες στερήσεις. Και ξέρετε κάτι; Αυτό που γράφει πάνω-πάνω, το πιστεύω. Καμία χώρα δεν συμφέρει να διαλυθεί η Ελλάδα. Δεν είναι θέμα αγάπης, είναι θέμα εξάρτησης. Η Ένωση είναι ήδη υπ' ατμών μετά το Brexit και η διατήρηση της είναι θέμα υψίστης σημασίας. Ούτε η Κύπρος ούτε η Μάλτα υπάρχει το περιθώριο να πάθουν κάτι. Η Ευρώπη είναι υπεύθυνη για την κατάσταση των μελών της και αν χώρες εντός της αρχίσουν να καταρρέουν η αλυσίδα αρνητικών συνεπειών θα είναι τόσο μεγάλη που η Ελλάδα δε θα είναι πια καθόλου σημαντική. Κι αυτό δεν συμφέρει κανένα από τα υφιστάμενα μέλη.

Δε ξέρω αν το 2018 θα συζητήσουμε για σημαντική ελάφρυνση του βάρους που σηκώνουν οι έλληνες, ή αν αυτή η συζήτηση τις παραμονές θα μεταφερθεί στο 2019, 2020 και πάει λέγοντάς. Ξέρω όμως ότι κανείς τους δεν θέλει η Ελλάδα να καταρρεύσει. Καλώς ή κακώς η χώρα είναι μια καθαρά Δυτική δύναμη με έντονο καταναλωτικό ενδιαφέρον και σημαντικό αγοραστικό δυναμικό για το μέγεθος της. Η... διάσωση της, μόνο κέρδη μπορεί να τους προσφέρει και αυτό το ξέρουν και αυτοί και εμείς. Το ξέρουν..; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ μερικοί το προτιμούν να τελειώνει σε exit

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Την ημέρα του δημοψηφίσματος (Πέμπτη) εξηγούσα τους λόγους που οι βρετανοί έπρεπε να ψηφίσουν να μείνουν στην Ευρώπη. Φυσικά στην Ιστορία η λογική σπάνια πρυτανεύει, οπότε όλοι ξέρουμε το αποτέλεσμα.

Και επειδή το yannidakis αναφέρεται σε σκεπτόμενους αναγνώστες, γνώστες της πραγματικότητας, παρακάμπτω το κομμάτι της ενημέρωσης σχετικά με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Μεγάλη Βρετανία και προχωράω κατ' ευθείαν στις επιπτώσεις. Όχι εκείνες που έχετε διαβάσει μαζικά αυτές τις μέρες, αλλά εκείνες που αφορούν λίγο πιο ακραία -αν και απολύτως ρεαλιστικά- σενάρια.

Το αρνητικό σενάριο θέλει τον μέσο άγγλο να πέφτει σε μία βαθύτατη οικονομική κρίση τα επόμενα 2-3 χρόνια. Η Στερλίνα θα υποτιμηθεί αρκετά έναντι του ευρώ περιορίζοντας την αγοραστική αξία. Αυτό σημαίνει πως τα εισαγωγικά προϊόντα θα ακριβύνουν και ολοένα και λιγότεροι τουρίστες θα ξοδεύουν εκτός Αγγλίας (π.χ. ως τουρίστες). Παράλληλα η ανεργία ενώ έπεφτε σταθερά κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, πλέον δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση για αυτό αφού οι επιχειρήσεις θα προσπαθήσουν να διαφυλάξουν τα περιθώρια κέρδους τους στις νέες συνθήκες, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Πλήγμα θα δεχτούν και οι μη άγγλοι που εργάζονται στο νησί αφού πιθανότατα πλέον θα χρειάζονται βίζα και διαφορετικές συνθήκες παραμονής. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε ένα κύμα φυγής για πολλούς επιστήμονες, καλλιτέχνες, αθλητές που δραστηριοποιούνται σήμερα εκεί, ότι κι αν σημαίνει αυτό για την παραγωγικότητα και ανάπτυξη της Αγγλίας.

Το χειρότερο σενάριο όμως έχει και άλλου είδους ζητήματα όπως αυτά των σχέσεων της Αγγλίας με τα άλλα μέλη της Βρετανίας. Για παράδειγμα η Σκωτία και η Βόρειος Ιρλανδία ψήφιζαν μαζικά υπέρ της παραμονής στην Ένωση. Τώρα και μετά από το αποτέλεσμα που τους αποκλείει απ' αυτήν κάνουν ήδη σενάρια για νέο τοπικό δημοψήφισμα που θα έχει σαν θέμα την αποχώρηση από την Μεγάλη Βρετανία και την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξεχωριστά αναφέρω το Γιβραλτάρ στο οποίο οι πολίτες ψήφισαν με 90% το remain και αυτό άνοιξε την όρεξη της Ισπανίας η οποία τώρα ζητάει ανοιχτά το κρατίδιο πίσω, μετά την παραχώρηση του στους Βρετανούς. Εδώ θα δούμε πολλά νέα επεισόδια μετά τις αυριανές εκλογές στην Ισπανία και την νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί.

Οι συνέπειες όμως δεν αφορούν μόνο τους Βρετανούς. Ήδη Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία κ.α. είτε καθολικά είτε μέσω των Δεξιών πολιτικών τους εκφάνσεων, έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ ενός δικού τους δημοψηφίσματος με θέμα την έξοδο από την Ευρώπη. Προφανώς αυτό είναι πολύ τραβηγμένο, όμως δείχνει την τάση, δε νομίζετε;

Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να ομολογήσουμε όλοι πως είναι τρομακτικό να βλέπουμε την Ιστορία να αλλάζει, επειδή κάποιοι έκαναν σημαδάκι σε ένα χαρτί εν μία νυκτί, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό τις συνέπειες της ενδεχόμενης πράξης τους και στηριζόμενοι σε διαφημιστικές καμπάνιες πάνω σε λεωφορεία και σε ομιλίες πολιτικών (όχι και τόσο αξιόπιστων προσώπων δηλαδή...). +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »