ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο πιο δολοφονικός δρόμος που δεν θα τελειώσει ποτέ και που βρίσκεται

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έχω γράψει ξανά για τον Β.Ο.Α.Κ. που μπορεί ηχητικά να θυμίζει φίδι, όμως το μόνο που δαγκώνει είναι η νεολαία της Κρήτης. Πρόκειται για τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης, ουσιαστικά την Εθνική Οδό που ενώνει την Δυτική άκρη του νησιού με την Ανατολική.

Ο δρόμος αυτός αποτελεί ένα σύγχρονο γιοφύρι της Άρτας, αφού για δεκαετίες τώρα -οπότε και κρίθηκε απαραίτητη η ύπαρξή του- φτιάχνονται μικρά μικρά κομμάτια του, με αποτέλεσμα όταν έχει ολοκληρωθεί ένα κάποια χρόνια μετά να έχει απαξιωθεί άλλο. Στον δρόμο αυτό συναντά κανείς ορισμένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία των δρόμων σε ολόκληρη την Ευρώπη και είναι στατιστικό γεγονός πως κάθε χρόνια θρηνούμε τον πληθυσμό ενός χωριού στην άσφαλτο του ΒΟΑΚ με την πλειοψηφία των θυμάτων να είναι άνθρωποι κάτω των 35 ετών.

Πριν συνεχίσω, είναι θεμιτό να αναφέρω πως εμείς εδώ στην Κρήτη δεν έχουμε οδηγική παιδεία. Δεν ξέρουμε να ανάβουμε φλας όταν αλλάζουμε λωρίδα, δεν ξέρουμε τι είναι η ΛΕΑ γι'αυτό και της συμπεριφερόμαστε σαν μια επιπλέον λωρίδα στον δρόμο, ενώ όσο πιο πολύ αλκοόλ έχουμε καταναλώσει τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκίνηση του ράλι που θα πραγματοποιήσουμε αμέσως μετά... Και φυσικά, όποιον πάρει ο χάρος, γιατί είναι γεγονός πως πολλοί από τους θανάτους στον ΒΟΑΚ τους μετράμε εξαιτίας άλλων.

Αφού ξεκαθαρίσαμε ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να αλλάξει ο κρητικός οδηγός και αφού σημειώσω πως είναι ευθύνη του κράτους να υπάρχει περιπολικό ανά μερικά χιλιόμετρα, γιατί αλλιώς ουδείς συνετίζεται, μπορώ χωρίς τύψεις να επιστρέψω στον ΒΟΑΚ.

Και αυτό θα το κάνω γιατί είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σαν επιβάτης αλλά και σαν οδηγός και στην Εγνατία Οδό και στην Αττική Οδό αλλά και στην νέα Ιονία Οδό. Όλες τους χρήσιμες, απαραίτητες για την ανάπτυξη της χώρας και τις μεταφορές, όμως για μισό λεπτό... Που είναι η Κρήτη σε αυτόν τον σχεδιασμό; Ειδικά όταν στους δρόμους της για περίπου 6 μήνες τον χρόνο οδηγούν εκατοντάδες αυτοκίνητα επιπλέον από αυτά που έχουν νοικιάσει οι επισκέπτες μας.

Η προκλητική απαξίωση έρχεται φυσικά από τους πολιτικούς. Δεκάδες δεσμεύσεις, ελάχιστες υλοποιήσεις και όπως ανέφερα παραπάνω, αυτές αφορούν τμήματα και μάλιστα όχι ενιαία (άλλοι ανάδοχοι, άλλοι δρόμοι, καμία συνοχή). Τελευταίος στην λίστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης που διαβεβαίωσε σε πρόσφατη επίσκεψη του στην Κρήτη πως ο ΒΟΑΚ θα γίνει ενώ σε μια κρίση ειλικρίνειας δήλωσε πως είναι πιθανό να μπουν διόδια έστω μόνο για τους επισκέπτες, κάτι για το οποίο συμφωνώ απόλυτα.

Δεν ξέρω αν θα γίνει ή πότε θα ολοκληρωθεί ο δρόμος. Ξέρω πως τα καθημερινά τροχαία της Κρήτης οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην εγκατάλειψη του τόπου που προσφέρει τα περισσότερα, από την κεντρική διοίκηση της χώρας. Συνεπώς, να χαίρεστε και την Εγνατία και την Αττική. Αφήστε μας εμάς, να σκοτωνόμαστε εδώ... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ γουρουνι στο σακι

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Το καλοκαίρι αποτελεί την εποχή του έτους που ανθούν οι εκδηλώσεις στην επαρχία. Είναι η εποχή του χρόνου που οι καλλιτέχνες περιοδεύουν σε όλη την Ελλάδα... Το δικό μας, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΡΗΤΗΣ, για την εαρινή σεζόν ανέβασε το «ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΣΤΟ ΣΑΚΙ»  του Georges Feydeau, μία ελαφριά κωμωδία παρεξηγήσεων με μουσικοχορευτικά σκετσάκια (Vaudeville).

Για τον Συγγραφέα
Ο Georges Feydeau είναι γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας κωμωδιών (φάρσα, κωμωδία παρεξηγήσεων, Vaudeville {Βωντβίλ} - είδος που ανανέωσε). Μέσα από τα έργα του καυτηριάζει κυρίως τη μετριότητα της αστικής τάξης του 19ου την οποία γελοιοποιεί στα έργα του.

Για το έργο
Το "γουρούνι στο σακί" (Chat en poche, όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος) είναι γραμμένο το 1888. Είναι ελαφριά κωμωδία παρεξηγήσεων σε τρεις πράξεις, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1892 στο Théâtre Déjazet.
Υπόθεση
Ο Πακαρέλ είναι ένας ευκατάστατος νεόπλουτος αστός που φιλοδοξεί να παρουσιάσει το έργο της κόρης του στην Όπερα των Παρισίων. Προτίθεται λοιπόν να προσλάβει έναν διάσημο τενόρο για να πρωταγωνιστήσει, και κάπως έτσι ξεκινάει μια σειρά συμπτώσεων και παρεξηγήσεων. Καταστάσεις στις οποίες η λογική και το παράλογο συναντιούνται.

Για την παράσταση
Παρακολουθήσαμε την παράσταση στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου στα Χανιά. Πρόκειται για μία ανάλαφρη κωμωδία παρεξηγήσεων με μουσικοχορευτικά σκετσάκια ενσωματωμένα στην πλοκή του έργου. Ένα έργο ανάλαφρο και ευχάριστο για όσους θέλουν να περάσουν μία όμορφη βραδιά του φετινού καλοκαιριού και να πάρουν μια γεύση από το θεατρικό είδος βωντβίλ, όπως το ανανέωσε ο Georges Feydeau και όπως το διαχειρίστηκε σκηνοθετικά ο Γιάννης Καραχισαρίδης. Το σκηνικό minimal με σύγχρονες πινελιές. Τα κοστούμια ταίριαζαν με τους χαρακτήρες. Οι μουσικές επιλογές έξυπνες και ταιριαστές. Οι ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις των ρόλων τους με συνέπεια αναδεικνύοντας τις κωμικές πτυχές των ηρώων που υποδύθηκαν. Σημειώνοντας και κάποιες "ατέλειες" της παράστασης θα επικεντρωνόμασταν στα χορευτικά σκετσάκια τα οποία ήταν κάπως άτονα καθώς τους έλειπε η ζωντάνια και η σπιρτάδα. Όσον αφορά το κείμενο αυτό καθ' αυτό ήταν κάπως κουραστικές και ίσως περιττές οι αναφορές των ηρώων που εξηγούσαν τις κινήσεις και τις σκέψεις τους, καθώς, εν τέλει, δεν προκαλούσαν το γέλιο στο κοινό. Κλείνοντας να αναφέρουμε το μήνυμα αισιοδοξίας της παράστασης το οποίο συνοψίστηκε επιτυχώς στους στίχους του τραγουδιού, που ακούστηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης, "Always Look on the Bright Side of Life"...

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Έρση Βασιλικιώτη
ΔΙΑΣΚΕΥΗ - ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιάννης Καραχισαρίδης
ΣΚΗΝΙΚΑ – ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Αντώνης Χαλκιάς
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Βάλια Μαργαρίτη
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Έλια Βεργανελάκη
ΔΙΑΝΟΜΗ
Πακαρέλ: Δημήτρης Πιατάς
Ντυφωσσέ: Θανάσης Τσαλταμπάσης
Λαντερνώ (γιατρός): Γιώργος Γιαννόπουλος
Μάρθα (γυναίκα του Πακαρέλ): Αλεξάνδρα Παλαιολόγου
Αμαντίν (γυναίκα του Λαντερνώ): Μαρία Γεωργιάδου
Ζυλί: Δήμητρα Σιγάλα
Λανουά Ντε Βω: Γιάννης Δρακόπουλος
Τιμπύρς (υπηρέτης του Πακαρέλ): Βασίλης Πουλάκος
ΧΟΡΗΓΟΣ: Συνεταιριστική Τράπεζα Χανίων
ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΕΡΤ2 – ERT WORLD – EΡΤ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ / STAR / OTE ΤV /
MME ΚΡΗΤΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ
ΚΡΗΤΗ: Ώρα έναρξης στις 21:30
ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΕΜΠΡΟΣΝΕΡΟΣ
ΤΡΙΤΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΧΑΝΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΧΑΝΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΚΑΝΤΑΝΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΚΙΣΣΑΜΟΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ
ΤΡΙΤΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΣΗΤΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 27 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΡΕΘΥΜΝΟ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ  ΠΕΡΑΜΑ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ
ΤΡΙΤΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  ΑΡΧΑΝΕΣ
ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Ώρα έναρξης στις 21:00

1. ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ                 ΠΕΜΠΤΗ            3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ               ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ & ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ
2. ΡΑΦΗΝΑ                      ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ       4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ           ΘΕΑΤΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
3.  ΑΙΓΙΟ                         ΚΥΡΙΑΚΗ            6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ              ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
4. ΜΑΝΗ        ΔΕΥΤΕΡΑ            7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ             ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ 3˚ΚΜ ΠΛΑΤΣΑΣ-ΜΗΛΕΑΣ
5. ΚΑΛΑΜΑΤΑ                  ΤΡΙΤΗ                8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ              ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ
6. ΗΛΙΔΑ                         ΤΕΤΑΡΤΗ           9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ               ΘΕΑΤΡΟ ΗΛΙΔΑΣ
7. ΑΓΡΙΝΙΟ                      ΠΕΜΠΤΗ          10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ             ΚΙΝ/ΦΟΣ "ΕΛΛΗΝΙΣ"
8. ΠΡΕΒΕΖΑ          ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ     11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ             ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ
9. ΛΕΥΚΑΔΑ                     ΣΑΒΒΑΤΟ         12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ             ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
10. ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ                ΚΥΡΙΑΚΗ          13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ             ΛΙΜΑΝΙ ΑΜΦΙΛΟΧ
11. ΓΙΑΝΝΕΝΑ        ΠΕΜΠΤΗ          17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ      ΘΕΑΤΡΟ Ε.Η.Μ. (ΦΡΟΝΤΖΟΣ)
12. ΚΑΣΤΟΡΙΑ                 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ     18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ                 ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΥΝΟ
13. ΒΕΡΟΙΑ         ΣΑΒΒΑΤΟ         19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ                 ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ
14. ΣΕΡΡΕΣ                     ΚΥΡΙΑΚΗ          20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ                ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Τ.Ε.Ι.
15. ΣΥΚΕΣ  ΔΕΥΤΕΡΑ  21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΚΕΩΝ "Μ. ΚΑΤΡΑΚΗΣ"
16. ΚΑΒΑΛΑ    ΤΡΙΤΗ & ΤΕΤΑΡΤΗ          22 & 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ         ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ
17. ΞΑΝΘΗ     ΠΕΜΠΤΗ      24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ             ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
18. ΣΑΠΕΣ       ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ      25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ               ΑΝΟΙΧΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
19. ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ  ΚΥΡΙΑΚΗ & ΔΕΥΤΕΡΑ       27 & 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ    ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗΣ
20. ΚΟΜΟΤΗΝΗ      ΤΡΙΤΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ      ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
21. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ   ΤΕΤΑΡΤΗ & ΠΕΜΠΤΗ   30 & 31 ΑΓΟΥΣΤΟΥ        ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ
22. ΒΟΛΟΣ  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ   ΥΠΑΙΘ. ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΛΟΥ
23. ΠΕΙΡΑΙΑΣ   2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ   ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
24. ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ    ΔΕΥΤΕΡΑ            4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ               ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ
25. ΑΡΤΕΜΙΔΑ              ΤΡΙΤΗ                5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ           ΛΙΜΑΝΙ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
26. ΧΑΛΑΝΔΡΙ   ΤΕΤΑΡΤΗ   6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΜΑΤΙΑΣ
27. ΒΥΡΩΝΑΣ    ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ   8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ "Μ. ΜΕΡΚΟΥΡΗ"
28. ΠΑΠΑΓΟΣ                  ΣΑΒΒΑΤΟ           9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ          ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ
29. ΑΙΓΑΛΕΩ                   ΤΡΙΤΗ               12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ           ΘΕΑΤΡΟ "ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΝΩΤΗΣ"
30. ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ            ΤΕΤΑΡΤΗ           13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ            ΘΕΑΤΡΟ "ΘΑΝ. ΒΕΓΓΟΣ"
31. ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ                ΣΑΒΒΑΤΟ           16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ        ΘΕΑΤΡΟ "Α. ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ"

+Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ επισκεπτόμενος την γενέτειρα του yannidakis

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Σήμερα είναι μέρα για εξομολογήσεις και... κρητικές κριτικές!

Το τριήμερο της Πρωτομαγιάς που μόλις μας πέρασε, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ την πόλη του Ηρακλείου (πρώτη φορά στην Κρήτη!) με σκοπό να παρευρεθώ σε ένα γάμο δύο πολύ καλών μου φίλων. Η κοπέλα Ηρακλειώτισσα και ο... λεγάμενος εξ Αθήνας, αποφάσισαν να ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου, πατροπαράδοτα στον τόπο της νύφης. Η εμπειρία και η "ιστορία" που θα μοιραστώ μαζί σας αυτήν την Τετάρτη. χαρακτηρίζεται από πολλά και διάφορα στοιχεία, όμως, πρωτίστως, από πολύ φαΐ και... ρακί φυσικά!


Έπειτα από μια πολύ σύντομη πτήση την περασμένη Παρασκευή, φτάσαμε στο αεροδρόμιο Νίκος Καζαντζάκης περίπου στις 22:00 (αν θυμάμαι καλά), όπου και πήραμε ταξί για να μας πάει στο ξενοδοχείο που θα μέναμε, το οποίο όπως πληροφορήθηκα μετέπειτα, βρισκόταν κοντά στην "Χανιόπορτα". Με τον ταξιτζή, ο οποίος ήταν ευγενέστατος, ευχάριστος και καλαμπουρτζής, είχαμε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα σχετικά με τους γάμους στην Κρήτη και το αν ντόπιες παντρεύονται αθηναίους, θεσσαλονικιούς κλπ ή το αντίστροφο. Μάλλον πειράχτηκε λίγο που του είπα ότι η νύφη ήταν από την Κρήτη και τους την κλέψαμε! Στα "κατά" του συγκεκριμένου "σκηνικού" θα βάλω την "αόριστη" ταρίφα της διαδρομής από το αεροδρόμιο στην πόλη, η οποία από ότι φαίνεται κυμαίνεται στα 12 με 15 ευρώ, ανάλογα τα κέφια του ταξιτζή! (Μάλλον υπαίτια είναι η κουβέντα που προηγήθηκε για τις νύφες...).

Εκείνο το βράδυ το ζεύγος μας υποδέχθηκε σε ένα τοπικό εστιατόριο με πολύ εύγευστα πιάτα και πρωτότυπες/πρωτόγνωρες για εμένα γεύσεις όπως αρνάκι με ένα περίεργο, ονομαστικά, ενδημικό φυτό το οποίο ήταν πεντανόστιμο (ας μας βοηθήσουν οι γνώστες του yannidakis σε αυτό!). Ενώ είχαμε ήδη φάει πριν την πτήση μας, μπορώ να πω ότι συνεχίσαμε να δειπνούμε (και να πίνουμε) όλο το βράδυ. Κουρασμένοι αλλά και "σκασμένοι", οδηγηθήκαμε προς το ξενοδοχείο...

Την επόμενη μέρα, την μέρα του γάμου, έπειτα από μια "επιδρομή" στον μπουφέ του ξενοδοχείου για πρωινό, κάναμε μια σύντομη βόλτα στην παράκτια περιοχή του Ηρακλείου για ένα σύντομο καφέ. Στο ενδιάμεσο "τσιμπήσαμε" και κάτι έτσι ώστε να αντέξουμε μέχρι το βράδυ στο τραπέζι του γάμου. Που να ξέραμε στα κρητικά τραπέζια πρέπει να πας νηστικός για τρεις μέρες... Η τελετή έλαβε χώρα στον ιερό ναό του Αγίου Τίτου, μια από τις πιο ιδιαίτερες εκκλησίες που έχω δει ομολογουμένως, Το τραπέζι του γάμου, πραγματοποιήθηκε σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων περίπου 30 λεπτά από το κέντρο της πόλης. (αυτό με τα πολύχρωμα φώτα απ'έξω για όσους γνωρίζουν!). Μόλις κάτσαμε στο τραπέζι, ξεκίνησαν να έρχονται τα πιάτα της βραδιάς. Και λέω βραδιάς, διότι το κατσίκι και το αρνί "έδινε και έπαιρνε" καθ'όλη την διάρκεια του γεγονότος. "Μιλάμε" για πολύ κρέας... Κάποια στιγμή, υποδεχθήκαμε το ζευγάρι το οποίο χόρεψε το καθιερωμένο τραγούδι του γάμου, ενώ λίγο μετά περάσαμε σε κρητικά ακούσματα. Ευτυχώς, το ζευγάρι είχε προνοήσει πιο πριν και είχε κανονίσει για εμάς μαθήματα παραδοσιακών χορών, εάν και εφόσον θέλαμε να συμμετάσχουμε. Μπορώ να πω ότι για το μισάωρο μάθημα που παρακολούθησα. τα πήγα αρκετά καλά στο πεντοζάλι (και σε ένα άλλο "εύκολο" που δεν θυμάμαι πως λέγεται) ενώ τον Μαλεβιζιώτη τον "σκώτωσα"... Δεν φταίω όμως 100%. Ο λυράρης είχε άγριες διαθέσεις εκείνο το βράδυ! Πέραν του ατελείωτου χορού και κρεατογεύσεων, θα ήθελα να ξεχωρίσω το πεντανόστιμο "γαμοπίλαφο", καθώς επίσης και εκείνα τα τέλεια "μακαρόνια σε ζωμό κρέατος" που μας σέρβιραν νωρίς το πρωί. Και πάλι οδηγηθήκαμε προς το ξενοδοχείο για ανάπαυση, υπερχορτασμένοι.

Την Κυριακή που ξημέρωσε την αφιερώσαμε σε περιήγηση στο κέντρο της πόλης, στα γνωστά "λιοντάρια" αλλά και στην γύρω περιοχή, και σε μεσημεριανό σε ένα μικρό ταβερνάκι, Το φαγητό ακολούθησε ένας καφές σε μια "βεράντα" στο κέντρο της πλατείας, καθώς και βόλτες στα γραφικά σοκάκια της πόλης, Το ίδιο βράδυ, συνεχίσαμε τους περιπάτους σε πλατείες και δρόμους της περιοχής, ενώ δοκιμάσαμε και τον τοπικό γύρο (δεν θα μπορούσαμε να μην φάμε και κάτι ακόμα άλλωστε!). Στα αρνητικά του βραδινού μας, θα βάλω το σχόλιο του σερβιτόρου σχετικά με τις πατάτες στο πιτόγυρο/σουβλάκι, οι οποίες είναι "αυτονόητες" στην Κρήτη και αν δεν ζητήσεις να μην σου βάλουν, θα τις βρεις μέσα στο τυλιχτό. Για την ακρίβεια, στα αρνητικά θα βάλω το "ύφος" του! Κατά τα άλλα, ήταν μια ωραία βραδιά.

Την Δευτέρα της Πρωτομαγιάς, ενώ δεν είχαμε πολύ χρόνο μπροστά μας, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του κέντρου (από ότι μας είχαν πει τουλάχιστον) δοκιμάζοντας πιάτα όπως "πατάτες τηγανητές με στάκα", "χοχλιούς μπουρμπουριστούς", "κόκορα με χυλοπίτες" και πολλά άλλα... Το λούκούλιο γεύμα ολοκλήρωσε ένα λικέρ ροδάκινό, ένα περίεργο γλυκό άσπρης κρέμας και φυσικά μια μαντινάδα σε ένα χαρτάκι για τον κάθε ένα μας. Όπως καταλαβαίνετε, αποχωρήσαμε από το νησί με τουλάχιστον 5 κιλά ο καθένας μας, αλλά, προσωπικά, δεν μετανιώνω για τίποτα!

Εν κατακλείδι, η σύντομη επίσκεψη μου στην πατρίδα του yannidakis, αποδείχθηκε μια πολύ καλή εμπειρία την οποία έχω σκοπό να επαναλάβω, αφού αισθάνομαι ότι δεν είχα την ευκαιρία να κάνω όλα όσα θα ήθελα και να επισκεφθώ τα μέρη που έπρεπε να δω. Μαζί θα συνοδευτεί και μια επίσκεψη στην πόλη των Χανίων, μιας και όπως με πληροφόρησαν (συγνώμη αν ακουστεί κάπως αυτό!) είναι ακόμα πιο ωραία και πιο γραφική. Συνιστώ ανεπιφύλακτα μια επίσκεψη σας και ένα ταξίδι στην Κρήτη για το φετινό καλοκαίρι. Μόνο όρεξη για φαγητό να έχετε, πιστέψτε με πως αρκεί...

ΥΓ: Η σημερινή εξομολόγηση λοιπόν αφορά την επίσκεψη μου στην πόλη του Ηρακλείου, χωρίς να ειδοποιήσω τον κ. Σπυριδάκη μιας και ο χρόνος παραμονής ήταν αρκετά περιορισμένος! Στο νησί της Κρήτης λοιπόν θα πω...

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

εικόνες από το τριτοκοσμικό Ηράκλειο και ένας Δήμος που ειρωνεύεται

Εικόνες τριτοκοσμικής πόλης αντικρίζει κανείς εδώ και καιρό στην οδό Γιαννίκου 55 στο κέντρο του Ηρακλείου στην Κρήτη. Πρόκειται για μια περιοχή που αναβαθμίστηκε πρόσφατα καθώς βρίσκεται πίσω από το νεόδμητο Πολιτιστικό Κέντρο που κόστισε πολλά εκατομμύρια στον Δήμο.

Κι όμως, περνώντας κανείς μπροστά από το συγκεκριμένο σημείο γίνεται μάρτυρας της απόλυτης ειρωνείας, καθώς ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο στέκει περιφραγμένο από τον Δήμο και μάλιστα με την αντίστοιχη δημοτική σήμανση, προφανώς για να προσέχουν οι περαστικοί.

Ακριβώς μπροστά από το σημείο υπάρχει ένας τεράστιος λάκκος ο οποίος μετά από μια χαλαρή βροχόπτωση μετατρέπεται σε μία άκρως επικίνδυνη "λίμνη" όχι μόνο για τους πεζούς, αλλά ακόμα και για τα αυτοκίνητα.

Και ενώ έχουν προηγηθεί πολλές συστάσεις προς τον Δήμο, οι... υπεύθυνοι θεωρούν πως η ταμπέλα είναι αρκετή για να προστατέψει τους πολίτες από κάποιο ενδεχόμενο ατύχημα, ενώ σαν... πρόσθετα μέτρα, έχουν αλλάξει την περίφραξη δύο φορές! Ουσιαστικά πρόκειται για την απόλυτη ειρωνεία.

Το κερασάκι στην τούρτα είναι τα μόνιμα μπάζα και σκουπίδια μπροστά από το κτίριο αλλά και η δυσοσμία από... κότες που εκτρέφονται σε παρακείμενα κτίρια!

Αναρωτιέται κανείς τι πρέπει να γίνει για να ευαισθητοποιηθούν ουσιαστικά οι αρμόδιοι πριν θρηνήσουμε θύματα. +Yanni Spiridakis

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ παραλίες των χανίων: αναμνήσεις και συναισθήματα

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis!

Οι μαγικές παραλίες του νομού Χανίων είναι αμέτρητες. Η καθεμία ξεχωριστή, ιδιαίτερη, πρωτότυπη και τόσο μα τόσο ερωτεύσιμη! Διανύουμε το καλοκαίρι, την εποχή που ούτως ή άλλως νιώθουμε πιο ξέγνοιαστοι, πιο ελεύθεροι, πιο αυθόρμητοι στην έκφρασή μας, στις αντιδράσεις μας, στις σκέψεις μας… Έτσι λοιπόν, οι σημερινές Σπίθες Αισιοδοξίες είναι και πιο προσωπικές. Ένα συνονθύλευμα αναμνήσεων, προσωπικών εμπειριών και αποτυπώσεων. Μία εξιστόρηση γεγονότων και εξωτερίκευση ενδόμυχων σκέψεων από τη δική μου οπτική, με τον τρόπο που εγώ η ίδια έζησα αυτές τις παραλίες, πώς στιγματίστηκαν στη μνήμη μου και τα συναισθήματα που μου μετέφεραν και κουβαλάνε μαζί τους… 

Πάμε λοιπόν να "ταξιδέψουμε" σε μαγικές παραλίες των Χανίων με πυξίδα μας προσωπικές εντυπώσεις που τελικά τις διαμόρφωσαν!

Μπάλος

Μπάλος, 2012

Έχω επισκεφτεί τον Μπάλο μία μόνο φορά και αυτή μέσω της δύσβατης και όχι κλασικής διαδρομής, δηλαδή οδικώς και όχι με το καραβάκι. Είχαμε ξεκινήσει αργά το απόγευμα, χωματόδρομος, κανένα άλλο αυτοκίνητο γύρω μας. Από τη μία πλευρά βουνό από την άλλη γκρεμός και θάλασσα. Δέος και φόβος για το γεμάτο αντιθέσεις τοπίο που διασχίζουμε. Μετά από αρκετή ώρα "περιπλάνησης", ο δρόμος τελειώνει και η συνέχεια για την πρόσβαση στην παραλία είναι υποχρεωτικά με τα πόδια, μέσω ενός εξίσου δύσβατου μονοπατιού. Ανέγγιχτη φύση, τα, "παραδοσιακά" θα έλεγε κανείς, κρι-κρι γύρω μας και μοναχά εμείς. Η λαχτάρα μου να φτάσω στην ξακουστή παραλία του Μπάλου ήταν τόση που σχεδόν έτρεχα, αγνοώντας τα μικρο-εμπόδια γύρω μου. Μοναδική στάση, το πρώτο σημείο από το οποίο άρχισε πλέον να διακρίνεται ο πολυπόθητος προορισμός. Αναγκαστική, αυθόρμητη στάση, τόσο λόγω του πρώτου ξαφνιάσματος όσο και της πρώτης αποτύπωσης του μαγευτικού "πλαισίου" που μας περιέλαβε. Οι πρώτες αναμνήσεις δημιουργούνται… Όταν ο ήλιος έδυε, φτάσαμε στον προορισμό μας. Ένας άδειος από κόσμο Μπάλος, όλος δικός μας. Λευκή άμμος, μικρές νησίδες να εμφανίζονται απρόοπτα μπροστά μας και ένα αίσθημα ελευθερίας να με κυριαρχεί. Δε μείναμε πολύ, νύχτωνε, έπρεπε να προλάβουμε να επιστρέψουμε στο αυτοκίνητο. Έτσι, ξεκινήσαμε γρήγορα για το δρόμο του γυρισμού. Κατά την ανάβαση, ρίχναμε κλεφτές ματιές πίσω μας. Χαζεύαμε το ηλιοβασίλεμα και τα χρώματα που άλλαζαν τα νερά από γαλάζια σε πορτοκαλί και μετά από πολύ λίγο, βαθύ μπλε. Ο δρόμος του γυρισμού άρχισε μόλις απλώθηκε το σκοτάδι γύρω μας. Η ίδια δύσβατη και τόσο "διχασμένη" λόγω του τοπίου διαδρομή, μοιάζει πλέον επικίνδυνη, αλλά παράλληλα, αποτελεί άλλη μία ευκαιρία εξερεύνησης, αφού πλέον έχει μεταμορφωθεί… Η αγωνία για το πότε θα φτάσουμε η ίδια με την πρώτη φορά. Μόλις αντικρίσαμε το τερματικό σημείο, η αγωνία τελειώνει, μαζί της και η τόσο μαγική περιπέτειά μας!

Φαλάσαρνα

Φαλάσαρνα, 2016

Απεραντοσύνη… Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό και ίσως να μην χρειάζεται άλλη για να περιγράψει αυτήν την παραλία. Απέραντη αμμώδης παραλία, απέραντη Μεσόγειος θάλασσα, απέραντο λοφώδες τοπίο γύρω μας. Το μόνο όριο; Ο ορίζοντας. Δείχνει ένα τέλος, αλλά και ένα χάος παράλληλα. Ένα όμορφο χάος όμως, από αυτά που θέλεις να τα κοιτάς και να χαθείς εκεί για πάντα. Στα Φαλάσαρνα, χρειάζεται χρόνος. Χρόνος για να νιώσεις αυτήν την απεραντοσύνη που τονίζεται ακόμα περισσότερο με την ύπαρξη του ορίου. Αν δεν υπήρχε ο ορίζοντας, τόσο ξεκάθαρος απέναντί σου, δε θα μπορούσες να την αντιληφθείς στο μέγιστο βαθμό. Χρειάζεται χρόνος για να περιπλανηθείς στα ταξίδια του μυαλού που ξεκινούν αυθόρμητα σε αυτό το μέρος, μόνο κοιτάζοντας τη θάλασσα. Η θάλασσα… Καταγάλανα νερά, κρυστάλλινα, διάφανα. Μια βουτιά αρκεί για να αναζωογονηθείς, δε φτάνει όμως για να την χορτάσεις. Ηρεμία, όνειρα και απεραντοσύνη… Ατέλειωτη απεραντοσύνη…

Σεϊτάν Λιμάνι

Σεϊτάν Λιμάνι, 2015

Εκεί απλά νιώθεις πόσο μικρός είσαι απέναντι στη φύση. Ο δύσκολος, απότομος και γεμάτος εμπόδια δρόμος που πρέπει να διασχίσεις για να φτάσεις στην παραλία δε σε εμποδίζει καθόλου στο να την επισκεφτείς. Αποτελεί και αυτός κομμάτι της νέας εξόρμησης. Κάνοντας το πρώτο βήμα στην παραλία, αντιλαμβάνεσαι πόσο μικροσκοπική είναι. "Μυτερές" βουνοκορφές απλώνονται γύρω σου και ορίζουν το μέρος στο οποίο επιτρέπεται να καθίσεις. Μπροστά θάλασσα, ένας μικρός και απότομα βαθύς κολπίσκος περικυκλωμένος από ψηλά βράχια. Πίσω σου μία δύσβατη περιοχή, μοιάζει με μικρό φαράγγι. Σε προκαλεί να την διασχίσεις, να τρυπώσεις στα κρυφά σημεία της και να ανακαλύψεις τις ομορφιές του τόσο αντισυμβατικού τοπίου της. Το όλο τοπίο αλλάζει ανάλογα με τις διαθέσεις του καιρού. Όταν επικρατεί άπνοια, γίνεται λίγο πιο γλυκό και φιλικό προς εσένα. Όταν έχει αέρα, όλα γίνονται δυσκολότερα έως και επικίνδυνα. Τα δυνατά θαλάσσια ρεύματα σε τραβάνε όλο και πιο βαθειά, με αποτέλεσμα τα «άγρια» βράχια δίπλα σου να μοιάζουν η μόνη σωτηρία σου για να μην παρασυρθείς εκτός του κόλπου. Είναι αντιφατικό μέρος… Από τη μία, νιώθεις πως όταν βρίσκεσαι εκεί, γίνεσαι δέσμιος του τόπου αυτού. Δε σε αφήνει να φύγεις. Σε περικυκλώνει από παντού  βάζοντάς σου στενά όρια σε όποια πλευρά και αν κοιτάξεις. Από την άλλη, μοιάζει να σε διώχνει κάποιες φορές…Όχι φανερά, αλλά ύπουλα… Είτε με τα τεράστια κύματα της θάλασσας, είτε με τους απότομους, τόσο σε μορφή όσο και σε χαρακτήρα βράχους… Υπάρχει κάτι το απρόσιτο σε αυτήν την παραλία και ίσως, αυτό το απρόσιτο είναι που, τελικά, την κάνει ασυγκράτητα γοητευτική…

Ελαφονήσι

Ελαφονήσι, 2015

Ποικιλομορφία… Το να περπατά κανείς στο Ελαφονήσι είναι μία περιπέτεια γεμάτη κρυμμένους θυσαυρούς. Πραγματικά, δεν ξέρω τι θα συναντήσω! Αρχικά, βλέπω την απέραντη παραλία με τις νησίδες με την ρόζ άμμο και τα κρυστάλλινα, σαν από παραμύθι βγαλμένα νερά… Κόσμος, ομπρέλες και ξαπλώστρες γεμάτες, κίνηση, ένταση, ενέργεια. Κάποια στιγμή φτάνω στους αμμώδεις λοφίσκους με τα κέδρα και τα προστατευμένα διάφορων ειδών φυτά να σχηματίζουν μονοπάτια. Ξεκινώ να περιηγούμαι, ώσπου το ήδη διαμορφωμένο μονοπάτι σε οδηγεί στην άλλη πλευρά. Μία άθικτη παραλία, σαν από θαύμα, σαν μυστήριο το πώς έφτασα εκεί, με καλοσωρίζει και με καλεί να μείνω εκεί για την υπόλοιπη μέρα. Η θάλασσα; Ακόμα πιο παγωμένη, ακόμα πιο κρυστάλλινη, ακόμα πιο αναζωογονητική! Ξαπλώνω στη ροζ άμμο και ο καυτός ήλιος με καίει μέχρι να… συνειδητοποιήσω ότι κάτι έχω παραλείψει. Κοιτάζω γύρω μου με μια πιο προσεχτική ματιά. Ένα πλήθος από λοφίσκους με περιμένει να το εξερευνήσω. Ξεκινώ να περπατάω και να ανεβαίνω από λόφο σε λόφο μέχρι που αντιλαμβάνομαι το μέγεθος του τοπίου που προσπαθώ να εξερευνήσω. Δέος… Άπειροι λοφίσκοι, κέδρα παντού και όλα μοιάζουν τόσο που δεν μπορώ να προσανατολιστώ… Όμως, να! Κάποια στιγμή, διακρίνω τις γνωστές αμμώδεις νησίδες που χωρίζουν την πανέμορφη αυτή παραλία σε επιμέρους τμήματα και ακριβώς από πίσω;

 Η Κρήτη, επιβλητική και εντυπωσιακή, δεσπόζει απέναντί μου και μου αποδεικνύει τη δύναμη, την ομορφιά και την υπεροχή της, που δεν μπορώ να βρω αλλού…+Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »