Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Κεφάλαιο 1: Το συμβάν
Κι ενώ η Θεσσαλονίκη βρισκόταν στην κατάψυξη που λέτε, με αρκετό χιόνι, αρκετό κρύο και αρκετό κόσμο που χρειαζόταν να ανταπεξέλθει σ' αυτήν την καθημερινότητα κάνοντας υπομονή, διαδραματίστηκε η εξής σκηνή απείρου κάλλους:
Την εικόνα κατέγραψε η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Μακεδονία», Σοφία Χριστοφορίδου. |
Για την ιστορία, το λεωφορείο έφυγε μετά από αρκετή καθυστέρηση ΧΩΡΙΣ τον επιβάτη!
Κεφάλαιο 2: Τα κοινωνικά αντανακλαστικά
Το ζήτημα δεν άργησε να "ταξιδέψει" και να γίνει ευρύτερα γνωστό, ξεσηκώνοντας όπως είναι λογικό αντιδράσεις στον κυβερνοχώρο. Πέρα από την εκάστοτε προσωπική άποψη για το θέμα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να παρακολουθήσει στα social και σχόλια των αντίστοιχων άρθρων κανείς το πόσο εύκολα δημιουργούνται "στρατόπεδα" και πόσο χαιρόμαστε να τσακωνόμαστε και να επιβάλλουμε τη θέση μας ο ένας στον άλλον! Είναι άραγε ν' απορεί κανείς με το συμβάν αυτό καθαυτό; Αφού ολοφάνερα είμαστε όλοι ως κοινωνία στα πρόθυρα να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλο... Μην αφήνοντας μάλιστα και τις μετριοπαθείς και λογικές φωνές να πρυτανεύσουν.
Κεφάλαιο 3: Ο προβληματισμός
Ο προβληματισμός εδώ περιστρέφεται γύρω από το δίπολο γραπτού και άγραφου νόμου, ηθικής και δικαιοσύνης, που έχει απασχολήσει τον άνθρωπο σχεδόν από τις πρώτες συγκροτημένες κοινωνίες, αφού όλες αυτές αποτελούν αρχές απαραίτητες για την ομαλή κοινωνική συμβίωση. Ο κανονισμός είναι σαφής και επιβάλλει στάσεις μόνο στα προκαθορισμένα σημεία, η ανθρωπιά όμως δεν σου επιτρέπει ν' αφήσεις έναν συνάνθρωπό σου έξω στο κρύο, να περιμένει το επόμενο λεωφορείο (το οποίο μέχρι να έρθει πιθανότατα να έχει καλοκαιριάσει και να μην υπάρχουν τέτοια προβλήματα!).
Τι κάνεις λοιπόν;
Παραβαίνεις τον κανόνα, που έχει θεσπιστεί με σκοπό ακριβώς τον συντονισμό τέτοιων καταστάσεων και παίζει ρόλο συνεκτικό σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία ή καταπατάς το ανθρώπινο ηθικό αίσθημα που σου λέει να βοηθήσεις τον συνάνθρωπο;
Είσαι πρόθυμος να υποστείς τις κυρώσεις αφενός ή να αντιμετωπίσεις τις εσωτερικές και εξωτερικές φωνές τύψεων αφετέρου;
Εν τέλει, είσαι πάνω απ' όλα πολίτης ή άνθρωπος; Τι πρέπει να είσαι για να λειτουργήσει καλύτερα όλο αυτό το σύνολο το οποίο όλοι μας συναποτελούμε;
Επίλογος
Δεν μπορώ να ξέρω αν ο οδηγός εκείνος του ΟΑΣΘ συλλογίστηκε όλα τα παραπάνω και κατέληξε στην απόφαση που κατέληξε ή αν δεν του πέρασαν καν από το μυαλό και λειτούργησε βάσει βολής και ασφάλειας. Μπορώ όμως να ξέρω πως μας έδωσε αρκετή τροφή για σκέψη και προβληματισμό, και τη δυνατότητα να κάνουμε ένα καλό φινάλε στο σημερινό κείμενο:
Εσείς; Τι θα κάνατε στη θέση του;
+Κωνσταντίνα Πορφυρού