Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αν ανήκετε σε αυτούς που παρακολουθούν καθημερινά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και την αντίστοιχη επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενδεχομένως να συλλάβετε τον σημερινό προβληματισμό λίγο πιο εύκολα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η επικαιρότητα είναι τόσο πρωτότυπη που αποκλείονται όλοι οι υπόλοιποι. Γι' αυτό, καλό είναι να δούμε που βρισκόμαστε σήμερα, σαν Ελλάδα στο διεθνές στερέωμα.
Αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη επικρατεί ένας πολύ ενδιαφέρον αναβρασμός που ουσιαστικά καλύπτει μερικά φλέγοντα ζητήματα στα εσωτερικά πολλών χωρών λόγω κυρίως επικείμενων εκλογών. Αντ' αυτού έχει ξεκινήσει ένας διπλωματικός πόλεμος εντυπώσεων εναντίον Δύσης και τουρκίας. Οι Γερμανοί απορρίπτουν σχεδόν καθημερινά αιτήματα των τούρκων για διάφορες δραστηριότητες εντός γερμανικών συνόρων, ενώ ήρθαν και οι Ολλανδοί να ζητήσουν απαγόρευση στο Κοράνι (ω! τι Δημοκρατία, Θεέ μου). Την ίδια ώρα, μαντίλες, μπούρκες και όλα τα συναφή μουσουλμανικά... αξεσουάρ διώκονται κανονικά και με το νόμο σε πολλές χώρες ή περιφέρειες πολλών χωρών στην Ευρώπη. Η τουρκία απαντά πάντα με θράσος και έτσι και προχθές έκανε δηλώσεις για μια ναζιστική Γερμανία κλπ.
Αυτά συμβαίνουν λίγο έξω από εμάς, διότι στην Ελλάδα ο χρόνος κυλάει σε έναν διαφορετικό κόσμο. Εμείς, προωθούμε διάταγμα για να μπει η τούρκικη γλώσσα στα σχολεία της Θράκης, ετοιμάζουμε τζαμιά, ασχολούμαστε με το Survivor και εκπομπές ανάδειξης ταλέντου, ζώντας στον δικό μας παράλληλο κόσμο που επισκιάζει την υπερφορολόγηση και ένα νέο ασφαλιστικό ικανό να κλείσει πάνω από τις μισές επιχειρήσεις που έχουν μείνει ανοιχτές.
Αν θέλετε να ξέρετε, αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε άλλωστε πως αυτές βαίνουν προς την ολοκλήρωση τους κι εμείς πρέπει να χαρούμε όταν πλησιάζουμε μία αναθεματισμένη δεκαετία που... διαπραγματευόμαστε και όταν τελικά δεν έχουμε άλλη επιλογή καλούμαστε να νομοθετήσουμε διαλύοντας την εργατική τάξη.
Και επειδή εγώ δεν είμαι παρά ένας τυχαίος αρθρογράφος, γιατί δεν διαβάζετε την έκθεση του Διεθνούς Νομισματιικού Ταμείου που ξεκαθαρίζει πως για να μπει στο πρόγραμμα απαιτεί την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Αυτό δεν χτυπάει κανένα καμπανάκι; Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί γιατί η Ελλάδα έχει μείνει απελπιστικά μόνη να παράγει βαμβάκι και σταφύλια χωρίς να μπορέσει να προσελκύσει ούτε μία επένδυση της προκοπής; Και όλοι -μα όλοι- περιμένουμε την τουριστική περίοδο για να κινηθεί η οικονομία πέντε μήνες!
Έως τώρα, οι αντιδράσεις ήταν φιλολογικές, έπρεπε να έρθει ο πρώτος ΕΦΚΑ για να ζήσουν όλοι τον τρόμο του νέου ασφαλιστικού. Όταν λέω όλοι αναφέρομαι στους ελάχιστους νόμιμους επιχειρηματίες της Ελλάδας που κόβουν όλες τις αποδείξεις ή δεν έχουν τρόπο να αποκρύψουν έσοδα. Ναι, αυτοί είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη τους που ίσως λάβουν μετάλλιο ανδρείας από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τελειώσει η κρίση (τα παιδιά τους, γιατί οι ίδιοι δεν θα ζουν).
Ένα παράδειγμα είναι οι πράκτορες του ΟΠΑΠ. Ένας κλάδος που έχει κατηγορηθεί, ποτέ όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως στα χρόνια της κρίσης έχει στηρίξει το κράτος όσο κανένας, έχοντας σημαντικούς τζίρους οι οποίοι είναι βεβαιωμένοι κατά 100% και άρα πλήρως φορολογημένοι και πλήρως επιβαρυμένοι με όλα τα νέα τερτίπια του κράτους (ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ κλπ. τέλη). Δεν είναι το παρόν άρθρο στο οποίο θα εξετάσουμε την κοινωνική διάσταση των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, όχι όσο ο παράνομος τζόγος ανθεί υπό τα αδιάφορα μάτια της τοπικής κοινωνίας, οπότε έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αυτός ο κλάδος αφενός πωλήθηκε από το κράτος σε μία τσέχικη εταιρεία στα πλαίσια της αποκρατικοποίησης και αφετέρου τώρα βάλλεται από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς με μειώσεις προμήθειας και πολλά εξοργιστικά ακόμα.
Ολοκληρώνοντας αυτό το ποτ-πουρί της σημερινής ουσιαστικής επικαιρότητας (αφήνουμε έξω Πόρσε αυτοκίνητα και προσωπικές στιγμές ανθρώπων) δεν είναι να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν έχει σπάσει καμία βιτρίνα και δεν έχει καεί κανένας κάδος στους ελληνικούς δρόμους; Την ίδια ώρα που ο ΕΛΣΤΑΤ αποστόμωσε για τα καλά την κυβέρνηση αφού κατέληξε σε μεγάλη ύφεση της τάξεως του 1,1% αντί της προσδοκούμενης ανάπτυξης το δ΄τρίμηνο το 2016. Επιπροσθέτως, ο νέος ΕΦΚΑ είναι η ταφόπλακα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όμως σε μια κοινωνία που (σχεδόν) ουδείς δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα, μάλλον και αυτό θα περάσει στα ψιλά γράμματα... Κι έτσι μπορούμε εδώ στην Ελλάδα να παρακολουθούμε talent show όσο η κυβέρνηση θα... διαπραγματεύεται! +Yanni Spiridakis
Αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη επικρατεί ένας πολύ ενδιαφέρον αναβρασμός που ουσιαστικά καλύπτει μερικά φλέγοντα ζητήματα στα εσωτερικά πολλών χωρών λόγω κυρίως επικείμενων εκλογών. Αντ' αυτού έχει ξεκινήσει ένας διπλωματικός πόλεμος εντυπώσεων εναντίον Δύσης και τουρκίας. Οι Γερμανοί απορρίπτουν σχεδόν καθημερινά αιτήματα των τούρκων για διάφορες δραστηριότητες εντός γερμανικών συνόρων, ενώ ήρθαν και οι Ολλανδοί να ζητήσουν απαγόρευση στο Κοράνι (ω! τι Δημοκρατία, Θεέ μου). Την ίδια ώρα, μαντίλες, μπούρκες και όλα τα συναφή μουσουλμανικά... αξεσουάρ διώκονται κανονικά και με το νόμο σε πολλές χώρες ή περιφέρειες πολλών χωρών στην Ευρώπη. Η τουρκία απαντά πάντα με θράσος και έτσι και προχθές έκανε δηλώσεις για μια ναζιστική Γερμανία κλπ.
Αυτά συμβαίνουν λίγο έξω από εμάς, διότι στην Ελλάδα ο χρόνος κυλάει σε έναν διαφορετικό κόσμο. Εμείς, προωθούμε διάταγμα για να μπει η τούρκικη γλώσσα στα σχολεία της Θράκης, ετοιμάζουμε τζαμιά, ασχολούμαστε με το Survivor και εκπομπές ανάδειξης ταλέντου, ζώντας στον δικό μας παράλληλο κόσμο που επισκιάζει την υπερφορολόγηση και ένα νέο ασφαλιστικό ικανό να κλείσει πάνω από τις μισές επιχειρήσεις που έχουν μείνει ανοιχτές.
Αν θέλετε να ξέρετε, αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε άλλωστε πως αυτές βαίνουν προς την ολοκλήρωση τους κι εμείς πρέπει να χαρούμε όταν πλησιάζουμε μία αναθεματισμένη δεκαετία που... διαπραγματευόμαστε και όταν τελικά δεν έχουμε άλλη επιλογή καλούμαστε να νομοθετήσουμε διαλύοντας την εργατική τάξη.
Έως τώρα, οι αντιδράσεις ήταν φιλολογικές, έπρεπε να έρθει ο πρώτος ΕΦΚΑ για να ζήσουν όλοι τον τρόμο του νέου ασφαλιστικού. Όταν λέω όλοι αναφέρομαι στους ελάχιστους νόμιμους επιχειρηματίες της Ελλάδας που κόβουν όλες τις αποδείξεις ή δεν έχουν τρόπο να αποκρύψουν έσοδα. Ναι, αυτοί είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη τους που ίσως λάβουν μετάλλιο ανδρείας από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τελειώσει η κρίση (τα παιδιά τους, γιατί οι ίδιοι δεν θα ζουν).
Ένα παράδειγμα είναι οι πράκτορες του ΟΠΑΠ. Ένας κλάδος που έχει κατηγορηθεί, ποτέ όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως στα χρόνια της κρίσης έχει στηρίξει το κράτος όσο κανένας, έχοντας σημαντικούς τζίρους οι οποίοι είναι βεβαιωμένοι κατά 100% και άρα πλήρως φορολογημένοι και πλήρως επιβαρυμένοι με όλα τα νέα τερτίπια του κράτους (ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ κλπ. τέλη). Δεν είναι το παρόν άρθρο στο οποίο θα εξετάσουμε την κοινωνική διάσταση των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, όχι όσο ο παράνομος τζόγος ανθεί υπό τα αδιάφορα μάτια της τοπικής κοινωνίας, οπότε έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αυτός ο κλάδος αφενός πωλήθηκε από το κράτος σε μία τσέχικη εταιρεία στα πλαίσια της αποκρατικοποίησης και αφετέρου τώρα βάλλεται από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς με μειώσεις προμήθειας και πολλά εξοργιστικά ακόμα.
Ολοκληρώνοντας αυτό το ποτ-πουρί της σημερινής ουσιαστικής επικαιρότητας (αφήνουμε έξω Πόρσε αυτοκίνητα και προσωπικές στιγμές ανθρώπων) δεν είναι να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν έχει σπάσει καμία βιτρίνα και δεν έχει καεί κανένας κάδος στους ελληνικούς δρόμους; Την ίδια ώρα που ο ΕΛΣΤΑΤ αποστόμωσε για τα καλά την κυβέρνηση αφού κατέληξε σε μεγάλη ύφεση της τάξεως του 1,1% αντί της προσδοκούμενης ανάπτυξης το δ΄τρίμηνο το 2016. Επιπροσθέτως, ο νέος ΕΦΚΑ είναι η ταφόπλακα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όμως σε μια κοινωνία που (σχεδόν) ουδείς δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα, μάλλον και αυτό θα περάσει στα ψιλά γράμματα... Κι έτσι μπορούμε εδώ στην Ελλάδα να παρακολουθούμε talent show όσο η κυβέρνηση θα... διαπραγματεύεται! +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
