Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ο μύθος του σπηλαίου παρουσιάζει την αίσθηση που έχουν οι άνθρωποι με τον πραγματικό κόσμο. Είναι μια πολλαπλή αλληγορία, αναπτύσσοντας τον κόσμο των ιδεών.
Μια ομάδα ανθρώπων ζουν όλη τους τη ζωή μέσα σε μια σπηλιά, αλυσοδεμένοι και το μόνο που μπορούν να δουν είναι οι σκιές που δημιουργούνται από την φωτιά που καίει πίσω τους. Πιστεύουν λοιπόν ότι αυτές οι σκιές είναι ο πραγματικός κόσμος αφού μόνο αυτό τους επιτρέπουν να δουν, πίστεψαν ότι είναι πραγματικό. Αν καταφέρουν να αποτινάξουν τα δεσμά τους και να ανέβουν στην επιφάνεια θα καταλάβουν ότι ό,τι νόμιζαν τόσο καιρό για τον πραγματικό κόσμο δεν είναι παρα μόνο μια οφθαλμαπάτη. Όμως είναι δύσκολο να σπάσουν τις αλυσίδες που τους κρατούν φυλακισμένους και ακόμα πιο δύσκολα θα μπορέσουν να δουν το φως του ηλίου χωρίς να τρομάξουν και να θέλουν να γυρίσουν πίσω εκεί οπού είχαν μάθει να ζουν στη σκιά, καθώς το φως της αλήθειας μας τυφλώνει όταν έχουμε ζήσει χρόνια στο σκοτάδι. Οι περισσότεροι θα επιστρέψουν πίσω στην σπηλιά.
Οι δεσμώτες συμβολίζουν όλους εμάς τους καθημερινούς ανθρώπους που προτιμάμε να ζούμε στη σκιά και στα σκοτάδια του ψεύτικου κόσμου της ύλης αρνούμενοι να καταλάβουμε ότι η αληθινή γνώση δεν προέρχεται από τις αισθήσεις μας αλλά από την γνώση και την σκέψη. Κάποιοι θα αντιδράσουν και θα αναζητήσουν τον ήλιο κάποιοι άλλοι θα παραμείνουν δέσμιοι πιστεύοντας σε αυτήν την πραγματικότητα που τους επιτρέπετε να ξέρουν.
Ο μύθος του σπηλαίου του Πλάτωνα μπορεί να γράφτηκε πριν 2.500 περίπου χρόνια αλλά ήταν και θα συνεχίσει να είναι πάντοτε επίκαιρος. Μπορεί να ερμηνεύτηκε ποικιλοτρόπως αυτό που μένει κοινό σε όλες τις ερμηνείες είναι το καταναγκαστικό σκότος που επιβάλεται στον κατά τα άλλα ελεύθερο άνθρωπο από την αρχή της ζωής του, οι παρωπίδες που του φοράνε υποχρεώνοντας τον να βλέπει ό,τι οι άλλοι του επιβάλουν, ζώντας μια ζωή σκλαβωμένος, υπηρετώντας σκοπούς "ανωτέρων".
Τελικά οι πραγματικότητα είναι πολυδιάστατη; +maria karantai