ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ η διάσπαση της κυβέρνησης είναι η τιμωρία του βιασμού της εθνικής και ιστορικής κληρονομιάς μας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Περίμενα καρτερικά μέχρι να επέλθει το οριστικό διαζύγιο της συγκυβέρνησης, να πάρει η μη αυτοδύναμη κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης και να ψηφιστεί η συμφωνία των Πρεσπών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, πριν να θίξω τον προβληματισμό μου.

Η αλήθεια είναι πως λίγο πολύ η αλυσίδα των γεγονότων που μόλις προανέφερα ήταν αρκετά διαφαινόμενη σε σημείο που θα έλεγε κανείς πως είναι και προσχεδιασμένη. Καμία διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης δεν έγινε με τους σκοπιανούς, ερήμην της ηγεσίας και των μελών των Ανεξάρτητων Ελλήνων και κατ' επέκταση καμία συμφωνία όπως προέκυψε. Η πλευρά Καμμένου ήξερε και η πλευρά Τσίπρα επίσης ήξερε τις αντιδράσεις των "συν-κυβερνητών" του.

Η παράσταση συλλογής ψήφων για να εξασφαλιστεί η ισχύς της κυβέρνησης, μονοπώλησε τα μέσα ενημέρωσης, εγώ όμως δεν "το 'φαγα".  Για την Συμφωνία των Πρεσπών είχαμε προβληματιστεί πρόσφατα οπότε δεν έχει νόημα να μιλήσουμε ξανά για ένα προδιαγεγραμμένο πούλημα μιας ονομασίας πάνω και στην οποία βασίστηκε η Ιστορία του Έθνους μας.

Προσωπικά πρέπει να ομολογήσω πως φοβάμαι διότι η κυβέρνηση της χώρας μας αυτή τη στιγμή βασίζεται στην στήριξη των Ξένων Δυνάμεων. Χάνοντας τα μέλη της Δεξιάς συγκυβέρνησης ουσιαστικά χρειάστηκε να βγάλει απ' το συρτάρι κομπιουτεράκια υπολογισμού βουλευτών που θα της επέτρεπαν να συνεχίζει να κυβερνά τον τόπο. Αλήθεια πόσο εθνικά φρόνιμο σας ακούγεται αυτό;

Την τελευταία φορά που μία ελληνική κυβέρνηση (για εντελώς διαφορετικούς λόγους και τρόπους) στηρίχτηκε σε ξένες δυνάμεις και πήγε κόντρα στο θέλημα του λαού και τελικά ακόμα και των βουλευτών της, απομονώθηκε και παραιτήθηκε. Ήταν πρόσφατα η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου που πήρε πάνω της όλη την πολιτική ευθύνη λαθών δεκαετιών για τα οποία προφανώς δεν έφερε το σύνολο της ευθύνης). Την ίδια ώρα, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κλείσει τα αυτιά του υπογράφοντας την μία μετά την άλλη, σοβαρές συμφωνίες που έκαναν και κάνουν μεγάλη ζημιά στην χώρα. Είτε οικονομική είτε πολιτιστική και Ιστορική.

Η διάσπαση της κυβέρνησης ήρθε πολύ αργότερα απ' ότι περίμενα -καρέκλα είναι αυτή και πολύ γλυκιά η παντ' έρμη*- όμως αποτελεί μια πραγματικότητα και πλέον ο κύριος Τσίπρας θα πρέπει να έρθει προ των ευθυνών του και αντιμέτωπος με τις ευθύνες και την πραγματικότητα. Αν δεν το κάνει κατ' επιλογή, θα το κάνει η ίδια η ιστορία που ο ίδιος επέλεξε να γράφει με μαύρο μαρκαδόρο και παραβιάζοντάς την. +Yanni Spiridakis

* παντ' έρμη (κρητικό ιδίωμα) : άτιμη

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο τσίπρας επιβεβαίωσε τον χειρότερο μου φόβο και έρχεται φέτος...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πάντοτε η ομιλία του εκάστοτε πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ήταν βαρύνουσας σημασίας. Αυτό βέβαια ακόμα και στις μέρες μας αποτελεί μια ανόητη ουτοπία, αφού ξέρουμε πολύ καλά πως ουσιαστικά είναι το Βήμα του ψεύδους. Αμέτρητα ψέματα έχουμε ακούσει εδώ και δεκαετίες από αυτές τις ομιλίες και σε αυτές φυσικά χοροστατεί ο σημερινός μας πρωθυπουργός που λίγο πριν γίνει κυβέρνηση μοίρασε ένα σωρό άτοπες υποσχέσεις οι οποίες και τον οδήγησαν στο Μαξίμου.

Φέτος... οι υποσχέσεις ήταν εξίσου σημαντικές με εκείνη την χρονιά. Ακούσαμε για έξοδο από το Μνημόνιο και για επενδύσεις. Το κόμμα που ήθελε να μας βγάλει από το ευρώ και να διώξει όλους τους επενδυτές επειδή "έτσι θα ξεπουλούσαμε την χώρα μας στους ξένους", σήμερα μετατρέπει το Grexit σε Grinvest και αναζητά επενδυτές για να βρει φρέσκο χρήμα.

Ποτέ δεν διαφώνησα με τα θέλω του Αλέξη Τσίπρα. Ήθελε το καλό της χώρας, ήθελε την σωτηρία των κατώτερων στρωμάτων και την κάθαρση -την όποια κάθαρση- το πρόβλημα μου αφορούσε την ομάδα του που πάντοτε έκρινα πως είναι τόσο άσχετη που καταντάει επικίνδυνη για την χώρα. Θυμηθείτε τον Βαρουφάκη με τα πέτσινα μπουφάν σε συναντήσεις ηγετών ή τις άτοπες δηλώσεις βουλευτών στην Υγεία, την Κοινωνία κλπ.

Αυτό που έγραφα από εδώ, ήταν ότι ο Τσίπρας ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Και δεν μπορούσε επειδή δεν ήξερε. Και δεν ήξερε επειδή δεν είχε ανθρώπους να τον πλαισιώσουν έτσι ώστε να του μάθουν και να του καλύψουν την αμάθειά του.

Κατά συνέπεια, ούτε σήμερα μπορώ να αφεθώ στα όμορφα λόγια του για έξοδο από το Μνημόνιο και για τρελές επενδύσεις που θα έρθουν και θα αλλάξουν την εικόνα της χώρας με έργα και μείωση  της ανεργίας. Δύο μέρες μετά τις εξαγγελίες, οι εργαζόμενοι στον χώρο της εξόρυξης, υπάλληλοι ενός εκ των μεγαλύτερων επενδυτών μας εδώ, έμειναν στον δρόμο και η σφαλιάρα των εξαγγελιών ήρθε πολύ πριν καν ο χρόνος της ξεθωριάσει.

Θέλω να σταθώ και σε κάτι ακόμα. Η χώρα θα βγει από το Μνημόνιο και θα μπει στις αγορές, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι έλληνες θα ανασάνουν. Η λιτότητα θα τρώει στο τραπέζι μας και θα κοιμάται στο κρεβάτι μας. Επίσης, δεν μπορώ να ακούω πως η κυβέρνηση Τσίπρα έβγαλε την χώρα από το Μνημόνιο. Η κυβέρνηση Τσίπρα καθυστέρησε την χώρα να βγει από το Μνημόνιο κατά τουλάχιστον ένα χρόνο... Οποιαδήποτε άλλη και να ήταν θα είχε φέρει τα ίδια αποτελέσματα! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι συριζα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Με το σημερινό μου άρθρο, δεν κάνω βήματα πίσω, δεν αλλάζω γνώμη και δεν παραδέχομαι τίποτα. Στο παρόν, θα μιλήσω για την ανάγκη που υπάρχει να ενωθούμε και να παλέψουμε με ομόνοια. Βλέπετε, ακόμα και ο πιο δύσπιστος αναγνώστης μου, δεν θα πίστευε ποτέ ότι θα ερχόταν ότι θα έγραφα σε κείμενό μου υπέρ του Αλέξη Τσίπρα και της χαβαλετζίδικης κυβέρνησής του.

Κι όμως... Έτσι ή αλλιώς (μα πιο πολύ αλλιώς), ήρθε η στιγμή που η Ελλάδα κέρδισε πολιτικά. Ουσιαστικά δεν νίκησε ποτέ μιας και η νίκη αυτή σήμερα έρχεται μετά από απανωτές σφαλιάρες. Πλέον όμως ο Τσακαλώτος πήγε σε ένα Eurogroup ναι μεν με το ίδιο τσαλακωμένο λινό σακάκι (σαν τον Γιάννη Ιωαννίδη ένα πράμα), αλλά με την αυτοπεποίθηση του νικητή. Οι... εταίροι αναγνώρισαν επιτέλους τα πεπραγμένα και για πρώτη φορά μίλησαν οι ίδιοι για ελάφρυνση του χρέους. Για πρώτη φορά, η συμφωνία μιας εκταμίευσης όχι μόνο ήταν άνω του αναμενόμενου αλλά και δεν συνοδεύτηκε από νέα μέτρα (ίσως γιατί αυτά είχαν ήδη ψηφιστεί).

Το μεγάλο κέρδος όμως δεν ήταν τίποτα από τα παραπάνω. Το χειροπιαστό κέρδος για μένα και για σένα, ήταν πως για πρώτη φορά η συμφωνία της εκταμίευσης συνοδεύτηκε από ένα πρόγραμμα που θα εφαρμοζόταν κατ' αντιστοιχία με μέτρα ανάπτυξης. Με προσέλκυση επενδύσεων και με άμεση σύνδεση της ευημερίας και της βιωσιμότητας της χώρας. Γιατί... η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη τόσο από αύξηση μισθών και συντάξεων. Δεν έχει ανάγκη τόσο από μείωση της φορολογίας (τρέμουν τα χέρια μου που το έγραψα αυτό) και των εισφορών, όσο έχει ανάγκη από προσέλκυση επενδύσεων για να μειωθεί η ανεργία και να αναστηθεί το εμπόριο, η οικοδομή και η εργασία.

Και τώρα που με κάποιον μαγικό και κωλόφαρδο τρόπο η κυβέρνηση κατάφερε να φέρει την χώρα σε μία κατάσταση στην οποία απαλλαγμένη από νέα μέτρα θα μπορέσει να συγκεντρωθεί σε κυβερνητικό έργο προσέλκυσης επενδύσεων και πολιτικών ανάπτυξης, τώρα πρέπει όλοι να την στηρίξουμε! Πρέπει να συνεργαστούμε ζητώντας της να πράξει τα αυτονόητα. Να φέρει Κεφάλαια με προοπτικές θέσεων εργασίας, να φέρει βιώσιμα σχέδια ανάπτυξης ή διάσωσης οργανισμών που παράγουν. Τώρα δεν έχει νόημα η απεργία και οι κινητοποιήσεις. Τώρα είμαστε όλοι στην ίδια πλευρά και πρέπει να βοηθήσουμε, να διευκολύνουμε αυτήν την κυβέρνηση να πετύχει. Αν δεν τα καταφέρει, τότε... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δείξε μου τι φοράς να σου πω ποιος είσαι

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Για τη σημασία της χειραψίας θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι. Ξεχνιέται τις τελευταίες δεκαετίες και πολύ περισσότερο, όπως έχει πει η Ελένη Βλάχου για τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς, όταν "οι εποχές είναι τυραννισμενες".

Στη χειραψία σφίγγεις το δεξί χέρι με δύναμη, όχι χλιαρά λες και το χέρι είναι μαραμένο μαρούλι. Με αυτό τον τρόπο δείχνεις ότι δε φοβάσαι να παρουσιαστείς μπροστά σε κάποιον.

Χαριτολογώντας θα πω ότι ένας Έλληνας νεοαριστερός κάτι τέτοια τα αντιπαθεί σφόδρα γιατί τα θεωρεί "κουραφέξαλα". Γενικά, με ενοχλεί να βλέπω καλοντυμένους και  μοσχομυριστους ανθρώπους μόνο τα βράδια του Σαββάτου. Παρατηρώ, πως υπάρχει κάποιου είδους απροθυμία για περιποίηση όταν πρόκειται να πάμε στη δουλειά μας. Μάλλον γιατί οι απολαβές είναι λίγες.

Πιστεύω ότι με μια καθώς πρέπει εμφάνιση κερδίζει πολλά κάποιος. Αποκτά άλλο κύρος κι ενδεχομένως μια μεγαλύτερη σιγουριά για τον εαυτό του. Η ενδυματολογία μας έχει κάποιους κώδικες που αποκαλύπτουν σε ένα μεγάλο ποσοστό τι χαρακτήρες είμαστε.

Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι την επιλογή ντυσίματος του Τσίπρα... ξέρετε, που το παίζει "δήθεν" και δε φορά γραβάτα.  Φανταζόμουν τις προάλλες τον Τσίπρα να φορά γραβάτα και να ομολογεί -όπως έκανε πρόσφατα- ότι τα φουσκωμένα τιμολόγια της ΔΕΗ οφείλονται στη φετινή βαρυχειμωνιά...

Ευτυχώς, ο πρωθυπουργός, όπως και όλοι οι υπόλοιποι καταλάβαμε με πίκρα γιατί δεν πρόκειται να βάλει ποτέ γραβάτα. Το αψεγάδιαστο στυλ δε χωρά παιδικές γελοιότητες. Σαφώς, δε θέλω να πω πως οι γραβατωμένοι υπάγονται σε υψηλότερο level, ίσως όμως η πολιτική να αρκείται στο ρετρό στυλ της, άλλωστε δεν είναι εποχές για σπουδαίες αλλαγές. +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ~ γυρίζει σελίδα ο πλανήτης ή ξημερώνει άλλη μια μέρα στην δουλειά;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αύριο είναι Δευτέρα. Για προσωπικούς μου λόγους, η μέρα που ξημερώνει θα είναι πολύ διαφορετική απ' τις υπόλοιπες της ζωής μου, όμως για μια στιγμή... Υπάρχει μια περίπτωση να μην είμαι ο μόνος!

Αύριο, θα είναι η πρώτη Δευτέρα που ξημερώνει με πρόεδρο των ΗΠΑ ή αλλιώς "πλανητάρχη" έναν μη πολιτικό ζάμπλουτο επιχειρηματία. Και μην με παρεξηγήσετε, είναι πολύ εύκολο να αποτύχει κανείς στην διαχείριση μιας χώρας είτε δεν είναι πολιτικός είτε είναι επαγγελματίας πολιτικός με ένα βιογραφικό στο οποίο η προϋπηρεσία του πολιτικού ξεκινάει απ' τα χρόνια του δεκαπενταμελούς του σχολείου! Υποθέτω πως κάποιον βάζει το μυαλό σας.

Και δεν κάνω πλάκα. Είναι γεγονός πως σε συζήτηση που είχα χθες με γνωστό, άκουσα το εξής οξύμωρο: "Μαλάκες αμερικανοί. Πήγαν και ψηφίσαν αυτόνε"; Αφού επιβεβαίωσα πως κι εγώ κι ο συνομιλητής μου είμαστε αμιγώς έλληνες, του αποκρίθηκα: "Πας καλά ρε; Εδώ εμείς ψηφίσαμε τον Τσίπρα, θα κατηγορήσουμε εκείνους που ψηφίσανε τον Τραμπ";

Αλλά ας μην είμαι τόσο αυστηρός. Είναι αλήθεια πως οι δυο τους μοιράζονται κάποια κοινά, όπως το ότι κατάφεραν να εξαπατήσουν τον κόσμο για να κερδίσουν τις εκλογές. Κάτι που στην περίπτωση του Τραμπ βέβαια, αναμένεται να επιβεβαιωθεί, ενώ στου δικού μας ανθρώπου, επιβεβαιώνεται ήδη από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης λέτσων, αμόρφωτων και πέτσινων μπουφάν. Αλλά και πάλι δε θέλω να φαίνομαι αυστηρός, γιατί όλα δείχνουν πως ο Τραμπ διορίζει (ναι καλά το έγραψα) κυβέρνηση ακόμα πιο άσχετη.

Ο Τραμπ είναι ένας απρόβλεπτος αλαζόνας κι αυτό τον καθιστά επικίνδυνο. Κανείς δεν ξέρει πόσο θα επιμείνει στις ριζοσπαστικές του απόψεις αψηφώντας τους κινδύνους παράβλεψης των διπλωματικών κανόνων και των άτυπων κανονισμών που διέπουν την θέση του. Αυτό που ξέρει είναι πως τα λεφτά του μπορούν να αγοράσουν τα πάντα, ακόμα και ένα πολιτικό καπρίτσιο.

Δεν μας νοιάζει και πολύ τι θα κάνει στη χώρα του. Αν θα μειώσει τη φορολογία ή οι πολιτικές του θα μεγαλώσουν το χάσμα πλουσίων και φτωχών. Μας νοιάζει όμως αν τινάξει στον αέρα τις εμπορικές συναλλαγές με την δική μας Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας νοιάζει αν δημιουργήσει συμμαχία με την Βρετανία και την Ρωσία που θα λειτουργήσει ενάντια στην Ευρώπη. Μας νοιάζει αν αποφασίσει να καταστρέψει την Κίνα. Καλώς ή κακώς οι αποφάσεις αυτού του εγωκεντρικού ανθρώπου μπορούν πλέον να επηρεάσουν την ζωή μας, κυριολεκτικά από αύριο... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ο τσίπρας μοίρασε λεφτά γιατί όμως δεν πρέπει να μας αρέσει;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Τις μέρες των Χριστουγέννων όλοι ξεφεύγουμε, είτε με τον καλό είτε με τον κακό τρόπο. Είναι η εποχή που ανταλλάζουμε ευχές και όλοι ξέρουμε πως οι περισσότερες είναι αδύνατες, άπιαστες, μέχρι και ψευδείς!

Είναι η εποχή που ο πρωθυπουργός μας επέλεξε να διανείμει το πλεόνασμα του προϋπολογισμού από δω κι από κει. Και ενώ σαν ιδέα αυτό φάνηκε πολύ καλό, στον σημερινό προβληματισμό θα σας αποδείξω πως το ζήτημα έχει αρκετές προεκτάσεις. Μπορεί ο μικρός Αλέξης να έτρεξε να μοιράσει το πρώτο του χαρτζιλίκι στον παππού και την γιαγιά του, όμως όχι μόνο δεν ρώτησε τους γονείς του που τελικά τον έβαλαν να ζητήσει άδεια απ' τα αδέρφια του, αλλά δεν ψώνισε και παιχνίδια από τα μαγαζιά που τον πλήρωσαν το χαρτζιλίκι. Α-πα-πα-πα-πα, πολύ κακό αυτό!

Αρχικά έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε πως προέκυψε αυτό το πλεόνασμα. Σίγουρα δεν προέκυψε από το κόψιμο των συντάξεων και από τις περικοπές των εργαζομένων στο Δημόσιο. Τα λεφτά να ξέρετε πως πάντα έρχονται από τις παραγωγικές τάξεις. Τις εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών, την υπερφορολόγηση, την αύξηση των τιμών και την απόδοση όλων των "περιμετρικών" φόρων που πλέον μας κατακλύζουν. Αυτή η ομάδα ανθρώπων κατάφερε να σώσει την Ελλάδα (ως τώρα) και ας έχει υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές και απώλειες που μετριούνται σε πλήγματα γενεών.

Παίρνει τα λεφτά λοιπόν από την μοναδική μερίδα ανθρώπων που μπορούν να σώσουν την Ελλάδα (παραγωγή, μείωση της ανεργίας, εμπόριο) τους επιχειρηματίες δηλαδή και τα διαθέτει που; στους συνταξιούχους!!! Και εδώ έχει πολύ ενδιαφέρον να πούμε ότι οι συνταξιούχοι πλέον δεν είναι οι τυπικοί γέροι που έχουν κομπόδεμα κάτω απ' το στρώμα και τα υπόλοιπα πάνε στα φάρμακα και τα καφενεία. Όχι, όλοι. Είναι πολλοί που ζουν ολόκληρες οικογένειες ανέργων (των παιδιών τους και των εγγονιών τους δηλαδή) με αυτές τις συντάξεις και από αυτήν την άποψη το χρήμα κυκλοφορεί και πάλι κανονικά. Είναι όμως αυτό υγιές;

Ο συνταξιούχος πρέπει να ταΐζει τον τριαντάρη οικογενειάρχη ή ο επιχειρηματίας να του δίνει δουλειά;

Το άλλο που έχει ενδιαφέρον να θέσουμε είναι η αντίδραση της Ευρώπης από την μονομερή αντίδραση του πρωθυπουργού να μοιράσει το πλεόνασμα όπως εκείνος ήθελε. Αλήθεια; Οι αντιδράσεις σημαίνουν άρση εθνικής κυριαρχίας; Ίσως... αν ξύπνησες χθες μετά από ύπνο που κρατούσε απ' το 2010! Όμως αλήθεια τι θα έλεγες εσύ αν δάνειζες σε κάποιον λεφτά, στο τέλος του περίσσευαν μερικά και αντί να τα επενδύσει με τρόπο που να βγάλει πιο εύκολα εκείνα που σου χρωστάει, εκείνος τα πετάει σε αδιέξοδες τσέπες;

Επίσης, αυτή η ιστορία ήταν μια πολύ καλή αφορμή για εθνική συνεννόηση στη Βουλή. Κανείς δεν θα ρίσκαρε το πολιτικό κόστος στο να αρνηθεί στους συνταξιούχους την ενίσχυση οπότε προς στιγμήν σκέφτηκε κανείς ότι ίσως ήρθε η ώρα να δούμε χειραψίες στο Κοινοβούλιο. Αμ, δε... Η αντίδραση των κομμάτων ήταν ακόμα πιο ακατανόητη, όταν η Χρυσή Αυγή, η κυβέρνηση και οι κομουνιστές ψήφισαν όλοι το ίδιο πράγμα, όμως οι της Νέας Δημοκρατίας (και του Ποταμιού) επέλεξαν απλά να απουσιάσουν ή να δηλώσουν "παρών". Αυτό δηλαδή τι σημαίνει; Πολιτική αγνωμοσύνη; Τι μήνυμα στέλνει από ένα κόμμα που θέλει αύριο να γίνει κυβέρνηση αλλά φοβάται να αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας απόφασης χωρίς υψηλό κίνδυνο; Σε κάνει, να λες: "τόσο άχρηστοι πια":

Η κίνηση του Τσίπρα να μοιράσει τα λεφτά δεν έγινε σε στιγμή αλαζονείας. Το κλίμα στην Ευρώπη είναι αρκετά συμπονετικό. Αφού πέρασε τις δοκιμασίες τους, νομίζω πως έχει αρχίσει να γίνεται ένας από αυτούς, οπότε μπορεί να πάρει μερικά χτυπήματα στην πλάτη παραπάνω. Είναι όμως αυτά αρκετά; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ένας απολογισμός για το ταξίδι του b. obama στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πρώτο σημείο που αξίζει να σταθεί κανείς είναι το παρασκήνιο πριν τον ερχομό του.

Όπως ήταν αναμενόμενο καμία συζήτηση δεν έγινε περί χρέους, όπως διατυμπάνιζαν πολλοί. Έπραξε το αναμενόμενο, δηλαδή, διατήρησε την πάγια θέση του επί του θέματος και ως απερχόμενος πλέον πρόεδρος. 

Δεύτερο σημείο που αξίζει να σταθεί κανείς είναι ο λόγος του και οι συμβολικές διαστάσεις του.

Ο λόγος του Barack Obama ήταν ένας ύμνος στη Δημοκρατία και στις παγκόσμιες διαστάσεις της. Ήταν ένας λόγος που άρμοζε να ειπωθεί από έναν δημοκρατικό ηγέτη κατά το τελευταίο του ταξίδι του ως πρόεδρος των ΗΠΑ πριν παραδώσει τη σκυτάλη της ηγεσίας σε έναν -όπως όλα δείχνουν- λαϊκιστή. Μου θύμισε τον επιτάφιο λόγο του Περικλή -δια χειρός Θουκυδίδη- που υμνούσε το μεγαλείο της Αθήνας, της πόλης όπου γεννήθηκε και άκμασε η Δημοκρατία (εικάζω ότι μπορεί ο επιτάφιος λόγος του Θουκυδίδη να αποτέλεσε και πηγή έμπνευσής όσων ασχολείθηκαν με τη σύνταξη του λόγου του). 

Τρίτο σημείο που αναπόφευκτα στέκεται κανείς είναι στην σύγκριση των δύο ηγετών.

Αναφανδόν ο Barack Obama κέρδισε τις εντυπώσεις! Όχι γιατί αυτός είναι ο πλανητάρχης και ο Τσίπρας ο Πρωθυπουργός της γεμάτης προβλήματα «Ελλαδίτσας», μα γιατί ο πρώτος φάνταζε εμπνευσμένος δημοκρατικός ηγέτης, ενώ ο δεύτερος πολιτικός μετρίων δυνατοτήτων. Σημασία δεν έχει αν υπήρξαν ή αν υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι μέτριοι Έλληνες και μη πολιτικοί, σημασία έχει να μάθουμε –ιδίως εμείς οι νεότεροι- από ποιους πρέπει να παραδειγματιζόμαστε. Ασχέτως με τον ιδεολογικό χώρο που ανήκει ο καθένας, ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποτελεί πρότυπο πολιτικού προς μίμηση. Βέβαια, δίπλα στον «τραμπούκο» Trump ένας «μαγκάκος» πάντα είναι πιο συμπαθής. Όμως, το ζητούμενο είναι να εξελισσόμαστε εμείς και να επιθυμούμε το καλύτερο δυνατό που μπορούμε να έχουμε, ή να περιμένουμε την τύχη να φέρει στο προσκήνιο άτομα που να είναι χειρότερα από εμάς για να φαντάζουμε εμείς απλώς ικανοποιητικοί; 

Στον δυτικό κόσμο υπάρχει πολιτική κρίση, διάγουμε την εποχή των μετρίων, των λαϊκιστών, των ημιμαθών. Είναι ωραία να υπάρχουν και μερικά φωτεινά παραδείγματα που να δυναμώνουν την σπίθα της ελπίδας για ένα αύριο όχι τέλειο -γιατί τέλειο δεν υπάρχει- μα το καλύτερο δυνατό που μπορεί να υπάρξει…

Ο ενικός και η στάση του Τσίπρα με Ομπάμα - Πήρε «φωτιά» το Τwitter [εικόνες]

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δεθ η 81η και η αλαζονεία του τσίπρα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Ένας σκεπτόμενος άνθρωπος από τα φοιτητικά χρόνια του Τσίπρα που έβγαινε στα κανάλια και το έπαιζε επαναστατημένο νιάτο με κοτσίδες και outfit Εξαρχείων, ότι ο τύπος ή πολλά λεφτά έχει και βγαίνει και τα λέει ή δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται.

Θέλετε να σας πω τι παίζει, βάσει όσων γνωρίζω από δημοσιογραφικές πηγές ισχύουν και οι παραπάνω δύο περιπτώσεις. Είναι γόνος πλούσιας οικογένειας. Ο πατέρας του διατηρεί κατασκευαστική εταιρία και είχε πάντα ανταγωνισμό με την εταιρία που διατηρούσε ο κ. Μπόμπολας, ο οποίος τυγχάνει να είναι και μέτοχος στον τηλεοπτικό σταθμό Mega.

Τον κ. Τσίπρα ωστόσο, παρά τα 42 χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του, τον διακατέχει το αίσθημα του λαϊκισμού. Ο προεκλογικός αγώνας του 2012 και αργότερα του 2015 του έδωσαν το χρονικό περιθώριο να παρουσιαστεί ως εθνοσωτήρας μιας και έλεγε ότι θα σκίσει τα μνημόνια και ότι ο βασικός μισθός θα πάει στα 751 ευρώ (εδώ γελάμε και κλαίμε μαζί).

Και πες, οκ. Μέσα στην απελπισία μας τον πιστέψαμε ορισμένοι (εγώ όχι)! Όμως κι αυτός δεν ησυχάζει, παρά μόνο έπαψε να κυκλοφορεί στους αθηναϊκούς δρόμους -με τι μούτρα άλλωστε.

Αυτές τις ημέρες γίνεται η 81η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. Κάθε χρόνο γίνονται κάποιες προγραμματικές δηλώσεις, για τα μάτια του κόσμου, και το εκάστοτε πολιτικό κόμμα καλείται να απαντήσει σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων πάνω σε όσα αναφέρουν οι πολιτικοί αρχηγοί.

Τι γίνεται όμως όταν χάνονται θέσεις εργασίας από το τηλεοπτικό προσκήνιο που ως γνωστόν, η τηλεόραση, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Το να κλείσουν αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί βρίσκεται προ των πυλών. Οι δημοσιογράφοι πλέον έχουν χάσει την αντικειμενική τους ματιά απέναντι στις οποιεσδήποτε εξελίξεις και υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στον Αλέξη όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω:

Πιστεύω πως δεν είναι επικίνδυνο αυτό που πάει να γίνει με τις τηλεοπτικές άδειες καθώς είναι μια μεγάλη αλλαγή στο τοπίο των media και θα πρέπει να περάσει καιρός για να τη χαρακτηρίσουμε ως πετυχημένη ή όχι. Αυτό που είναι όμως ανησυχητικό είναι η αλαζονεία του Πρωθυπουργού μας, που πιο κυνικός από ποτέ, επιδιώκει τον κοινωνικό κανιβαλισμό ανάμεσα στους δημοσιογράφους της ΕΡΤ και των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης μιας και μιλά με όρους εκδίκησης.

Ένας ηγέτης οφείλει να ενώνει και όχι να διασπά και να σπέρνει τη διχόνοια όπως είχε γίνει και με το Δημοψήφισμα αν θυμάστε. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι άκρως επικίνδυνος και θρασύδειλος, αλλά αγαπά ο Θεός τον κλέφτη αγαπά και τον νοικοκύρη... +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τσίπρας και trump - το ρίσκο και ο κίνδυνος της εξουσίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Καλώς ή κακώς ο καθένας μπορεί να έχει μια δική του άποψη σχετικά με το τι είναι δημοκρατία. Και αυτό δημοκρατία είναι. Και στα πλαίσια της δημοκρατίας είναι καλό να υπάρχουν απόψεις, διαφορετικές και αντικρουόμενες απόψεις, αρκεί αυτές να εκφράζονται σε νόμιμα πλαίσια.

Θυμάμαι για παράδειγμα όταν για πρώτη φορά η Χρυσή Αυγή μπήκε στο Κοινοβούλιο, να γράφω πως είναι θετικό το ότι όπως υπάρχει εκπροσώπηση της άκρας Αριστεράς να υπάρχει και εκπροσώπηση της άκρας Δεξιάς. Και το έλεγε κάποιος που ήταν πολύ μακριά ιδεολογικά, από τα Δεξιά. Τελικά αποδείχτηκαν εγκληματίες, όμως αυτό δεν αφορά την θεωρία του γεγονότος.

Το νέο παράξενο φαινόμενο που υπάρχει στον πολιτικό κόσμο σήμερα, είναι ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump με τον οποίο έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν, θα ασχοληθούμε ξανά στο μέλλον, όμως εγώ θα σταθώ σε ένα δίλημμα που έθεσε προχθές η αντίπαλος του και εκπρόσωπος των Δημοκρατικών, Hillary Clinton: "Θέλουμε αλήθεια να δώσουμε σε αυτόν τον άνθρωπο τα κλειδιά των πυρηνικών κεφαλών"; Όσοι γνωρίζουν την οξύτητα των απόψεων και αντιδράσεων του αλλά και τις ιδιόμορφες πρακτικές, αντιλαμβάνονται πως το ερώτημα αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον. Ίσως ο Trump να είναι η φωνή που πρέπει να ακουστεί εκεί στις ΗΠΑ. Είναι όμως αυτή που πρέπει να πάρει τα σκήπτρα των αποφάσεων;

Στην Ελλάδα ο Αλέξης Τσίπρας αντικατέστησε τον

απαρχαιωμένο Φλωράκη, την προβλέψιμη Δαμανάκη και τον όλο φωνές Αλαβάνο με μεγάλη επιτυχία αφού κατάφερε εκτός από το να δώσει υπόσταση (και μετέπειτα "εξουσία") στους απανταχού κουκουλοφόρους και να εφαρμόσει πιεστική αντιπολίτευση και κριτική που πραγματικά ασκούσε πίεση στην όποια κυβέρνηση. Όταν όμως έφτασε η ώρα να αναλάβει τα ηνία της χώρας, αποδείχτηκε -μαζί με το επιτελείο του- ανίκανος, άπειρος, άσχετος και τελικά επικίνδυνος. Η Ελλάδα έχασε με τον Τσίπρα και ο Τσίπρας έχασε με τα νέα του καθήκοντα. Αυτό δεν αναιρεί την σπουδαία του παρουσία ως "ο απέναντι", αλλά ως εκεί.

Και το γενικεύω. Ο καλός αμυντικός δεν μπορεί είναι και καλός επιθετικός. Κάποια πράγματα είναι καλά όταν συμβαίνουν με τον σωστό τρόπο. Διαφορετικά είναι επικίνδυνα και γυρίζουν αντίστροφα στην επίδραση τους. Και αυτό είναι κακό. Και αυτό δεν είναι δημοκρατία. Δεν είναι κοινωνική ή πολιτική ωριμότητα.

Είναι καλό να ζυγίζουμε τις επιλογές μας, είναι καλό βασικά, να έχουμε επιλογές. Δεν αξίζει όμως να ρισκάρουμε δίνοντας περισσότερη εξουσία σε κάποιον απ' ότι του πρέπει. Δε νομίζετε; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »