you've got to take this moment στο +yannidakis
Η αξεστοσύνη είναι σαν πίσσα στην αμμουδερή παραλία των διαπροσωπικών σχέσεων. Φυτρώνει σε περιβόλι σπαρμένο με σαβουάρ βιβρ και ξεπετιέται σαν το άλιεν μέσα από ιταλικά κοστούμια.
Όσο κι αν είσαι μεγαλωμένος από Ελβετίδες νταντάδες, μπορεί να είσαι ο πιο άξεστος του κόσμου. Η αξεστοσύνη δεν έχει να κάνει με τους καλούς τρόπους που εφευρέθηκαν για ανθρώπους δίχως έμφυτη ευγένεια. Μπορείς να κάνεις χειροφιλήματα και να μην είσαι ικανός να ζήσεις κομψά.
Ο αγενής και ο άξεστος είναι σαν μακρινά ξαδέλφια. Θα μπορούσαν να είναι δύο υδραυλικοί. Ο αγενής δεν θα σου έλεγε «καλημέρα», ο άξεστος θα σου φώναζε «έλα να δεις» και θα σου έδειχνε το αηδιαστικό πράγμα που βούλωνε την αποχέτευσή σου.
Ο άξεστος πάει παντού.
Μπορεί να σε πετύχει στο σαλονάκι διακεκριμένης αεροπορικής εταιρίας και να καταφέρει να σε κάνει να νιώσεις στα πιο αγριεμένη ΚΤΕΛ... Να ουρλιάζει: «Φέρε μου την τσάντα» και να φας τη Louis Vuitton της άξεστης στο κεφάλι. Ίσως να σου στείλει και λίγα μόρια βρομιάς από τον άξεστο κόσμος της, που εισχωρούν στη μύτη σου με το «έτσι θέλω».
Με την απλή αγένεια εκνευρίζεσαι, αλλά ζεις καλύτερα - δεν έχεις να θυμηθείς τόσα πολλά.
Την αγένεια ίσως καταφέρεις να τη συγχωρήσεις διότι ο αγενής μπορεί να είναι ένας κακούλης, αντικοινωνικός, στριμμένος, μισάνθρωπος και επειδή του γυρίζεις τα άντερα δε σε ρωτάει «τι κάνετε;» Η αξεστοσύνη αντιθέτως μπορεί να 'χει αξεσουάρ ευγένειας.
Την αξεστοσύνη δεν την κολλάς, αν την έχεις, δεν την ξεφορτώνεσαι θεωρητικώς, με πέντε καλούς τρόπους έχεις καθαρίσει.
Η αξεστοσύνη ευδοκιμεί σε προσωπικότητες που δεν έχουν διάθεση να αποκρύπτουν ασχήμιες της καθημερινότητας, δεν στολίζουν λιγάκι, δεν στολίζουν ποτέ. Είναι έμφυτη αλλά και επίκτητη. Παραδείγματος χάρη τα ζώα δεν είναι άξεστα, αλλά απλώς αγενή, καθώς, το να είσαι άξεστος συνιστά προσπάθεια στο να διαδίδεις όλα τα άσχημα.
Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
