μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Χαίρεται. Λίγο πολύ όλοι οι γονείς ερχόμαστε αντιμέτωποι από τις πρώτες μέρες της ζωής των παιδιών μας με την γκρίνια τους. Παιδιά που κλαίνε, που γκρινιάζουν, που δεν ικανοποιούνται ότι και αν τους προσφέρουμε. Είτε χάδι, είτε αγκαλιά, είτε κούνημα. Από τους μεγαλύτερους ακούμε έχει κολικούς το μωρό, από άλλους ακούμε πεινάει δεν χορταίνει μην το θηλάζεις μόνο δώσε και ένα μπουκάλι με συμπλήρωμα. Ό,τι και αν είναι ομολογώ ότι με έφτανε στα όρια μου, αμφισβητώντας με ως μητέρα.
Σιγά σιγά όμως μεγαλώνουν και αρχίζουν να αποκτούν την δική τους προσωπικότητα. Άλλα παιδιά τα λες όμορφα και ότι φέρονται σας πριγκίπισσες ή πρίγκιπες, άλλα τα λες χαρούμενα γιατί γελάνε συνεχώς, άλλα τα χαρακτηρίζεις έξυπνα μα το δικό μου δεύτερο μωρό θα το χαρακτηρίσω αστείο. Είναι εκείνο που σε κάνει να γελάς, που είναι συνεχώς σαν να βλέπεις μια ταινία με καρτούν. Το γλυκό μου Δημητράκη ακόμα και όταν κοιμάται σαν το παρακολουθείς πάλι θα γελάσεις. Είναι ο δικός της τρόπος να σε κάνει να ξεχνιέσαι από τις έννοιες σου, είναι ο δικός της τρόπος να μην γκρινιάζεις όταν σε ξυπνάει τα βράδια. Δεν είναι μόνο όσα λέει ένα παιδί και το κάνουν αστείο, είναι και οι κινήσεις του, το περπάτημά του, ο τρόπος που διεκδικεί κάτι. Ακόμα και όταν το μαλώνεις ένα παιδί μπορεί να παραμένει αστείο με τις γκριμάτσες του. Ακόμα, και όταν βγαίνει από την γνωστή ¨γωνία της σκέψης¨ πάλι αστείος μπορεί να είναι ο τρόπος που θα ζητήσει ¨νώμη¨ δηλαδή. συγγνώμη.
Κάπως έτσι, καλλιεργώντας τα όμορφα στοιχεία των παιδιών μας οι μέρες μας κυλούν ομαλά. Σαν επικεντρωθούμε στα θετικά τους στοιχεία τα αρνητικά σιγά σιγά εκμηδενίζονται. Μιλώντας τις προάλλες με μια φίλη μου ψυχολόγο, μου έλεγε ότι εσύ θα μένεις στα θετικά, τα αρνητικά δεν θα τα συζητάς για να μην παραμένει αυτή η εικόνα στο παιδί. Όλοι μας λοιπόν οι γονείς ας επικεντρωθούμε στα θετικά στοιχεία των παιδιών μας, είτε αυτά μας εκφράζουν είτε όχι. Ας γίνουμε χαρούμενοι μαζί τους με τον τρόπο που διασκεδάζουν μια τους δραστηριότητα, ας τα παινέψουμε με μια ζωγραφιά τους και ας είναι μουτζούρες, γιατί εκείνα εκείνη την στιγμή νιώθουν ότι έχουν κάνει ένα μεγάλο έργο τέχνης. Ας κάνουμε κούνια μαζί τους γιατί εκείνα νιώθουν ότι αγκαλιάζουν τον ουρανό. Και έτσι έχουμε δημιουργήσει τον δικό μας επίγειο Παράδεισο, την αγκαλιά μας, το σπίτι μας. Καλό μεσημέρι. +Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
