ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ ο ορισμός της τέλειας γυναίκας και τα μη τέλεια κορίτσια του next top model

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Γυναίκες. Έξυπνες, ευχάριστες, χαμογελαστές, ντυμένες όμορφα, βαμμένες, στολισμένες. Τις αγαπάμε, τις προσέχουμε και η ιστορία έχει γράψει σελίδες πολύπλοκης συνύπαρξης μαζί τους.

Για κάποιο λόγο (δεν το ανοίγω αυτό το θέμα γιατί είναι ένα άρθρο μόνο του), η ομορφιά και η εμφάνιση είναι συνυφασμένη με την γυναίκα και δεν αφορά μόνο τους άντρες που προφανώς απολαμβάνουν την θέα μίας όμορφης και καλοντυμένης γυναίκας αλλά και τις ίδιες τις γυναίκες που αρέσκονται στην ποιοτική τους εμφάνιση.

Η αρέσκεια αυτή έγινε επάγγελμα και για την ακρίβεια, πολλά επαγγέλματα. Από την μακιγιέρ, στην κομμώτρια, στην ενδυματολόγο, στον πλαστικό χειρούργο και φυσικά στα μοντέλα!

Αφορμή για τον προβληματισμό τούτο στάθηκε μία εκπομπή (και) της ελληνικής τηλεόρασης η οποία δοκιμάζει νεαρές κοπέλες, διαλέγει εκείνες που αρμόζουν περισσότερο στην εκπαίδευση και μετέπειτα μετατροπή τους σε επαγγελματίες μοντέλα.

Χωρίς να έχω παρακολουθήσει ποτέ την εκπομπή, αλλά γνωρίζοντας ορισμένες περιπτώσεις που έφτασαν ως ξεχωριστά θέματα στην επικαιρότητα, θα σταθώ σε μία κοπέλα που πήγε σαν υποψήφια έχοντας κάνει προσθετική στήθους και χειλιών. Οι… κριτές, οι υπεύθυνοι δηλαδή για το κύρος, την ποιότητα και το αποτέλεσμα της εκπομπής και των διαγωνιζόμενων, απέρριψαν την κοπέλα επειδή ακριβώς είχε κάνει αυτές τις προσθήκες και μάλιστα με έναν όχι και τόσο κομψό τρόπο. Ένας από αυτούς μάλιστα την παρότρυνε να αφαιρέσει ότι είχε προσθέσει και να δοκιμάσει ξανά στον χώρο.

Η κοπέλα ήταν όμορφη, ψηλή, αδύνατη, με στήθος όχι αντιαισθητικά μεγάλο κι όμως δέχτηκε την απόρριψη. Μια απόρριψη που έστειλε το πιο κραυγαλέο μήνυμα σε όλες εκείνες τις όμορφες κοπέλες εκεί έξω που είχαν την ατυχία να προικιστούν από την φύση με μεγάλο ή λίγο μεγαλύτερο στήθος. Αυτό που ίσως για τους άντρες είναι ιδανικό, για τα περιοδικά και τις πασαρέλες είναι απαγορευτικό. Γιατί; Τι έχουν να φοβηθούν τα ρούχα από ένα μεγάλο στήθος; Και για να περάσω στον δικό μου προβληματισμό, τι έχουν να φοβηθούν τα ρούχα από μία γυναίκα που δεν θα έχει τις τέλειες αναλογίες και σε τελική ανάλυση ποιες είναι οι τέλειες αναλογίες; Πώς ορίστηκαν; Γιατί μερικοί πόντοι λιγότεροι σε ύψος ή λίγες καμπύλες είναι τόσο απαγορευτικές; Γιατί να αποκλίνουν από το “τέλειο” ειδικά όταν μιλάμε για κάτι φυσικό;

Και μιας και μιλάμε για φυσικό, καταπιάνομαι από μία άλλη διαγωνιζόμενη στο παιχνίδι υποψήφιων μοντέλων που δεν ήταν ότι πιο φυσικό υπήρξε κι όμως έτυχε σοβαρής εξέτασης από τους υπεύθυνους. Αναφέρομαι σε ένα τραβεστί που γρήγορα οι κριτές κατάλαβαν ότι ήταν άντρας και μάλιστα τον ρώτησαν αν θα προβάρει και μαγιό (συγχωρέστε μου τα γέλια μου). Προφανώς ο υποψήφιος απορρίφθηκε όμως έχει πολύ ενδιαφέρον να μας προβληματίσει το γεγονός ότι διαγωνίστηκε έστω και σαν υποψήφιος.

Έχω ακούσει πως στον χώρο των επαγγελματικών μοντέλων ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, οι συνθήκες βάναυσες και πίσω από τα φώτα της πασαρέλας κρύβονται συνθήκες εξάντλησης, κατάχρησης ακόμα και κακοποίησης ορισμένων κοριτσιών που έχοντας σαν όπλο την εμφάνιση θέλουν να αναδειχτούν και να εξασφαλίσουν ένα καλό μεροκάματο.

Γιατί όμως εμείς σαν καταναλωτές να ενθαρρύνουμε κάτι τέτοιο; Γιατί να δεχόμαστε αυτό το αποτέλεσμα σαν ιδανικό, ενώ στον δρόμο θαυμάζουμε περισσότερο μία γυναίκα με καμπύλες και πλούσιο μπούστο; Μήπως οι ίδιες οι γυναίκες αδικούν τον εαυτό τους όταν υποβαθμίζουν την εξυπνάδα και το φυσικό επίπεδο τους προς χάριν της εμφάνισης και της προσέγγισης του… ιδανικού;

Μιλώντας για την συγκεκριμένη εκπομπή, κρίνω πως καλώς βρίσκεται στην ελληνική τηλεόραση καθότι προφανώς έχει την θεαματικότητα που της επιτρέπει να χρηματοδοτείται. Συνεπώς, μην αναζητήσετε τους υπεύθυνους της χειραγώγησης των νέων γυναικών στους κριτές ή τους παραγωγούς, αλλά ακριβώς στους ίδιους τους τηλεθεατές... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η βία προς τις γυναίκες, οι ευθύνες τους και η λύση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Προ ημερών ήταν η Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των γυναικών. Έχω φτιάξει αφιερώματα σχετικά εδώ στο yannidakis, ωστόσο μου είναι αδύνατο να μην αναφέρω ορισμένα πράγματα και φέτος.

Δεν το συνηθίζω, αλλά παρακάτω παραθέτω ορισμένα στατιστικά στοιχεία και σας παρακαλώ να κάνετε τον κόπο να τα διαβάσετε σκεπτόμενοι πως όλα αυτά δεν είναι νούμερα, αλλά άνθρωποι που πονάνε, έχουν προβλήματα και αδιέξοδα τα οποία στο τέλος μετατρέπονται σε βία!

Θύματα ενδοοικογενειακής βίας από τον σύζυγό τους, είναι οι 8 στις 10 γυναίκες, που απευθύνθηκαν στη γραμμή SOS 15900, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΙΦ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα ενόψει της 25ης Νοεμβρίου, που είναι Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, στο διάστημα από τις 19 Νοεμβρίου 2016 έως 19 Νοεμβρίου 2017, η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 4.266 (85%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές, οι 3.034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.232 κλήσεις (29%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα, κυρίως από φίλους/-ες, γονείς, άλλους συγγενείς και γείτονες.
Από τις 3.034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας, ενώ καμία κλήση δεν υπήρξε για πορνεία ή trafficking.
Τα αιτήματα των κλήσεων αφορούσαν: 1.516 κλήσεις (40%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 976 κλήσεις (26%) σε νομική συμβουλευτική, 191 κλήσεις (5%) σε νομική βοήθεια, 251 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 15 κλήσεις (0%) σε αναζήτηση εργασίας.
Από τις 3.034 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.663 (50%) είναι μητέρες.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι 2.484 (82%) είναι Ελληνίδες, 198 (7%) είναι μετανάστριες και 23 (1%) είναι ΑμεΑ.
Αντίστοιχα, το διάστημα από 1-11-16 έως 31-10-17, οι δομές της ΓΓΙΦ και των Δήμων δέχτηκαν 5.210 γυναίκες, εκ των οποίων οι 4.849 εξυπηρετήθηκαν από τα συμβουλευτικά κέντρα και οι 361 φιλοξενήθηκαν στους ξενώνες του δικτύου υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας.
Το 71% των γυναικών αυτών ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας με δράστη κυρίως τον σύζυγο (νυν/πρώην). Η πλειονότητα των γυναικών ήταν μητέρες με παιδιά (σε ποσοστό 75%). Το 43% των γυναικών είχαν ως αίτημα την ψυχοκοινωνική στήριξη, το 21% τη νομική στήριξη και το 16% απευθύνθηκαν στις δομές για ενημέρωση-πληροφόρηση.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που απευθύνθηκαν στις δομές ανήκε στην ηλικιακή κατηγορία 26-55 ετών (69%) και περιλάμβανε όλα τα μορφωτικά επίπεδα. 

Αν κάνατε τον κόπο να τα διαβάσατε σας παρακαλώ θυμηθείτε πως δεν μιλάμε για αριθμούς αλλά για ανθρώπους που παντρεύτηκαν (ή όχι), έκαναν όνειρα, παιδιά και όπως οι περισσότεροι, στην πορεία βρήκαν εμπόδια. Πότε όμως ένα πρόβλημα ή ένα εμπόδιο δικαιολόγησε την βία;

Θα σταθώ στο 75% των γυναικών που όπως λέει η έρευνα έχουν παιδιά. Είναι γεγονός πως όταν έρθει παιδί/α στην οικογένεια, η γυναίκα αλλάζει. Όμως δεν είναι μόνο η γυναίκα που αλλάζει. Αλλάζουν οι οικονομικές απαιτήσεις, ο χρόνος, οι συνήθειες και τόσα άλλα. Μοιραία, αλλάζει και ο άντρας. Και αυτό δεν το λέω κακοπροαίρετα. Το θέμα είναι το κατά πόσο ο καθένας ενσωματώνει τον νέο του ρόλο στον χαρακτήρα του και είναι πολύ σημαντικό να συμβεί αυτό με ομαλό τρόπο διότι -ας μη γελιόμαστε- δεν πρόκειται για κατοικίδιο! Τα παιδιά φέρνουν αμέτρητες δυσκολίες και περιορισμούς.

Γνωρίζω αμέτρητες περιπτώσεις γονέων που δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον νέο τους ρόλο ή άλλες που δέχτηκαν τον ρόλο του γονέα αλλά στην πορεία έχασαν την ταυτότητα τους σαν εραστές ή έστω σαν σύντροφοι. Οι γυναίκες λέγεται ότι παθαίνουν μελαγχολία ή ακόμα κατάθλιψη, οι άντρες; Ξεσπούν σε νευρικές αντιδράσεις; Η στατιστική λέει πως ναι... Νευρικές αντιδράσεις που συχνά μάλλον οδηγούν σε βία.

Και γιατί βία με δεδομένο πως αυτή έχει σαν στόχο την γυναίκα; Μα... προφανώς επειδή σωματικά/φυσικά είναι η λιγότερο ισχυρή. Με άλλα λόγια, ο άντρας μετατρέπεται σε ένα κανονικό ζώο, εφαρμόζοντας τους νόμους της ζούγκλας όπου το δυνατότερο ζώο επιβάλλεται δια της βίας στο πιο ανίσχυρο!

Είναι η στιγμή που πρέπει να καταλήξω για το αν αυτό είναι περισσότερο εξοργιστικό ή απογοητευτικό. Δώστε μου λίγο χρόνο...

Γιατί, η βία δεν είναι μόνο σωματική. Είναι και λεκτική, είναι και ψυχολογική. Και είμαι σίγουρος ότι εκεί τα ποσοστά θα αλλάζουν, γιατί ετούτες (τις μορφές βίας) δεν τις ασκεί μόνο ο άντρας στην γυναίκα αλλά και το αντίστροφο. Και μπορεί να είναι ζωώδες το να βλέπεις μία γυναίκα με μελανιές και πληγές στο σώμα της, ωστόσο τι γίνεται όταν η ψυχολογία επιδρά στον καθένα από το ζευγάρι; Δεν είναι απλά ένας τσακωμός ή μερικές κακές στιγμές είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως η εξάλειψη του αυτοσεβασμού, η απώλεια της αυτοπεποίθησης και τελικά βαθιές πληγές που φέρνουν την κατάθλιψη, την απομόνωση, την έλλειψη ενδιαφερόντων, τον πανικό ή ακόμα και άλλες παθήσεις που δεν σχετίζονται με την ψυχολογία άμεσα.

Δεν είναι κακό να καταλήξουμε στο ότι δεν πάει άλλο! Αρκεί η διαπίστωση αυτή να γίνει μεθοδευμένα, αντικειμενικά, χωρίς εξωγενείς παράγοντες, με αγάπη και με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Μάλιστα, θα ήταν προτιμότερο αυτό να γίνει πριν ξεσπάσουν φαινόμενα οποιασδήποτε μορφή βίας όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Ήρεμα, πολιτισμένα, με κοινή διαπίστωση και με αμοιβαία επίλυση των εκκρεμοτήτων, όπως ακριβώς θα άξιζε στους δύο ανθρώπους όταν ξεκίνησαν την πορεία τους και όχι σε αυτούς που κατέληξαν να είναι όταν αποφάσισαν να την ολοκληρώσουν.

Επειδή όμως, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που το... ζωικό τους ένστικτο υπερισχύει του όποιου πολιτισμού υπήρξε πάνω τους, υπάρχει και ο άλλος τρόπος: η καταγγελία και η αναζήτηση βοήθειας στην υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Αν λοιπόν εμπλέκεστε ή ξέρετε κάποιον που εμπλέκεται σε τέτοια υπόθεση, έχετε ανθρώπινη υποχρέωση να μην κλείσετε την σελίδα αυτή αν πρώτα δεν καλέσετε το 15900 ή στείλετε στο sos15900@isotita.gr Λύστε το πρόβλημα πριν το αδιέξοδο δεν αφορά μόνο εσάς, αλλά ακόμα και τα παιδιά σας ή το περιβάλλον σας... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ "αποδομωντας" το χαμογελο...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πολλοί θεωρούν ότι "το χαμόγελο είναι ο ψίθυρος του γέλιου"

Το χαμόγελο αποτελεί ένα θαυμάσιο επικοινωνιακό εργαλείο, με το οποίο μπορούν να κτιστούν ανθρώπινοι δεσμοί πάσης φύσεως, από επαγγελματικοί έως ερωτικοί.  Ενδυναμώνει τις κοινωνικές μας συναναστροφές και λειτουργεί "θεραπευτικά" για εμάς και για τους γύρω μας.

Παρακάτω θα παραθέσουμε και αναλύσουμε μερικές ενδιαφέρουσες διατυπώσεις που αφορούν το χαμόγελο και έχουν βασιστεί σε επιστημονικές μελέτες. 

Βρέφος και χαμόγελο

Το χαμόγελο εμφανίζεται κατά την 1η εβδομάδα της ζωής μας, ως ακούσια αντίδραση του νευρικού μας συστήματος. Το χαμόγελο της 1ης εβδομάδας εκδηλώνεται αυτόματα μετά τη λήψη της τροφής. Μετά τη 2η βδομάδα εμφανίζεται ως αντίδραση στις ανθρώπινες φωνές (εξωγενής φάση χαμόγελου). Από την 8η περίπου εβδομάδα το μωρό αρχίζει να χρησιμοποιεί το χαμόγελο ως κοινωνικό/επικοινωνιακό μέσο.

Μελέτες υποστηρίζουν ότι η συχνότητα που εμφανίζεται το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός μωρού μάς δείχνουν και το πόσο υγιές και ικανοποιημένο αισθάνεται μέσα στο περιβάλλον του.

Χαμόγελο = δείκτης μη-επίθεσης

Το χαμόγελο και ο φόβος είναι οι δύο εκφράσεις του προσώπου που τραβούν τους μύες προς τα πίσω, όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα όταν αποτυπώνονται στις εκφράσεις του προσώπου τραβούν τους μύες προς τα εμπρός.

Τόσο ο (ειλικρινά) χαμογελαστός όσο και ο φοβισμένος άνθρωπος δεν επιτίθενται. Η μη-επίθεση έχει ανάγκη από σήματα φιλικότητας. Αυτή τη φιλικότητα δηλώνει το χαμόγελο και κατευνάζει τα πνεύματα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως έχουν δείξει μελέτες, το χαμόγελο είναι το μόνο μορφολογικό στοιχείο που είναι αναγνωρίσιμο από απόσταση 45 μέτρων!!! Κανένα άλλο στοιχείο επικοινωνίας του προσώπου μας, δεν είναι ορατό, παρά μόνο από πολύ κοντινή απόσταση. 

Χαμόγελο και γυναίκα

Οι γυναίκες είναι εκπαιδευμένες να χαμογελούν, ακόμα κι όταν δεν είναι χαρούμενες. Ο ρόλος τους ως "ειρηνοποιών" απαιτεί να χαμογελούν για να εξομαλυνθούν τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται. Ωστόσο, στις μέρες μας που ακολουθούν επαγγελματική καριέρα έχουν συνδυάσει το χαμόγελο με την υποταγή. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που χαμογελούν πολύ στο εργασιακό τους περιβάλλον δίνουν την εντύπωση αδυναμίας, ότι είναι ακίνδυνες ανταγωνιστικά.

Ωστόσο, αγαπητές μου, πριν αποφασίσετε να χαμογελάτε λιγότερο στο εργασιακό σας περιβάλλον, σκεφτείτε ότι οι άνδρες ζουν ένα μας χαμόγελο!!!

Αληθινά Χαμόγελα!

Πώς να διακρίνετε το ειλικρινές χαμόγελο:

1. Ένα αληθινό χαμόγελο διαρκεί από 2-4 δευτερόλεπτα

2. Το αληθινό χαμόγελο διακρίνεται από την ακρίβεια χρόνου, δηλαδή τα προσποιητά χαμόγελα ποτέ δεν εμφανίζονται την ακριβή στιγμή, αλλά λίγο νωρίτερα ή αργότερα από την ακριβή στιγμή μιας συνάντησης, μιας χειραψίας, μιας συνομιλίας κ.α.

3. Στα προσποιητά χαμόγελα υπάρχει ένα είδος ασυμμετρίας στο πρόσωπο: α) έλλειψη ζεστασιάς, β) έλλειψη κίνησης των σφιγκτήρων μυών των οφθαλμών. Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα θέλετε να σιγουρευτείτε για τα ειλικρινή συναισθήματα του συνομιλητή σας κοιτάξτε τον στα μάτια!!!

Και μην ξεχνάτε πώς το χαμόγελο είναι υγεία! Πώς είναι μεταδοτικό! Πώς ακόμα κι αν δεν έχουμε καλή διάθεση, αν χαμογελάσουμε στον εαυτό μας, αμέσως η διάθεσή μας θα αλλάξει!

Εσείς πόσο συχνά χαμογελάτε; Εξασκηθείτε στα χαμόγελα!!! +Elena Alefantinou

Πηγή: "Γέλιο: Η καλύτερη θεραπεία" του Α. Λουπασάκη  

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ άντρες και γυναίκες δεν θα κάνουν ποτέ sex γιατί...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Είναι γεγονός πως εδώ και χρόνια στην ζωή ενός σημερινού ενήλικα της Δύσης, έχει εξανεμισθεί αυτό το "άντρες εναντίον γυναικών". Λίγο οι δράσεις υπέρ της ισότητας, λίγο η εξίσωση με πολλούς τρόπους, των δύο φύλλων. Τελικά, αν είμαστε ίδιοι, γιατί είμαστε τόσο διαφορετικοί;

Αφορμή για το σημερινό κείμενο, στάθηκε η συζήτηση μιας παρέας τριών αντρών από τους οποίους οι δύο ήταν παντρεμένοι.
Ο ένας λέει: "Α, εγώ δεν αντέχω άλλο με τη γυναίκα μου. Σεξ, μία φορά το μήνα κι αυτό μετά από πολύ προσπάθεια".
- "Εγώ είμαι σε πολύ καλύτερη θέση μιας και εμείς με τη γυναίκα μου, το κάνουμε μία φορά την εβδομάδα" δήλωνε κατενθουσιασμένος ο δεύτερος.
Ο τρίτος παρατηρούσε απορημένος την συζήτηση και διστακτικά στην αρχή ρώτησε αν οι δύο πρώτοι μιλούσαν σοβαρά ή ειρωνικά. Όταν κατάλαβε πως οι συνομιλητές του κυριολεκτούσαν έδειξε αιφνιδιασμένος και έτοιμος να μοιραστεί τις δικές του εμπειρίες.

Αρχικά προσπάθησε να κατανοήσει τι είναι αυτό που κάνει τους φίλους του να μην συνευρίσκονται με τις γυναίκες τους. Στην ροή της συζήτησης βγήκαν αρκετά εμπόδια όπως η κούραση, η φθορά, η έλλειψη ενδιαφέροντος, η πίεση της καθημερινότητας κ.α. Τελικά, θα μπορούσε να πει κανείς πως ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα. Είναι όμως έτσι;

Πριν καταλήξουν όλες οι υποθέσεις σε αυτό το δημοφιλές και εύκολο συμπέρασμα θέλησαν να αναλύσουν και την (ερωτική) ζωή του ελεύθερου της παρέας. Ο οικονομικά ανεξάρτητος, με φυσιολογική κοινωνική ζωή και λογικό μέσο όρο εξόδων και κοινωνικών συναναστροφών, όπως και προηγούμενων σχέσεων, νέος, δεν διαφέρει σε πολλά απ' τους φίλους του με την διαφορά πως εκείνος απλά δεν έφτασε κάποια σχέση του έως τα σκαλιά της εκκλησίας.

Ο ίδιος ανέφερε πως οι γυναίκες σήμερα είναι πιο "κλειστές" από ποτέ. Δεν βγαίνουν πολύ κι αν το κάνουν επικεντρώνονται πλήρως στην παρέα τους αρνούμενες να δεχτούν ένα κέρασμα ή λίγο φλερτ από κάποιον που ενδεχομένως θα τις προσεγγίσει σε ένα μπαρ, για παράδειγμα.

Όλοι γνωρίζουμε πως οι γυναίκες είναι εγκεφαλικά όντα, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουν σεξουαλικές ανάγκες και ορμές. Στην ροή της συζήτησης η παρέα συμφώνησε πως ενδεχομένως οι γυναίκες να μην έχουν τις ίδιες σεξουαλικές ανάγκες με έναν άντρα. Εγώ διάβασα σε μελέτες πως οι γυναίκες σήμερα αυνανίζονται σε αρκετά μεγαλύτερα ποσοστά απ' ότι στο παρελθόν, όμως και πάλι σε μικρότερο αριθμό απ' ότι οι άντρες. Μάλιστα η διαφορά (βλ. εικόνα) αντρών-γυναικών είναι αχανής σε σημείο προβληματισμού:

Είναι οι γυναίκες τελικά ανέραστες;

Προτείνω να το κάνουμε κάπως ανάποδα. Ας μιλήσουμε για τον άντρα. Ο άντρας άλλαξε μέσα στα χρόνια. Από εκείνον τον βρωμιάρη εργάτη που γυρνούσε σπίτι και ήθελε φαΐ και παντόφλες, έδερνε και έκανε έρωτα στη γυναίκα του όποτε αυτός ήθελε, πέρασαν πολλά χρόνια και αρκετές διακυμάνσεις για να καταλήξουμε στον άντρα που ασχολείται με την κοινωνική του ζωή όπως και με την εξωτερική του εμφάνιση. Το ξύρισμα είναι κομμάτι της περιποίησης της εμφάνισής του άντρα και όχι απλά της υγιεινής του. Το κούρεμα έγινε χτένισμα και τα ρούχα (του άντρα) απέκτησαν ολόκληρη επιστήμη! Ο άντρας πάει γυμναστήριο, φοράει ακόμα και κρέμες και κοιτάζεται στον καθρέφτη περισσότερο από ποτέ. Συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού, ψωνίζει, αλλάζει πάνες, σέβεται ισότιμα το εισόδημα της γυναίκας και την συνεισφορά της στο σπίτι, θεωρεί αυτονόητο ότι θέλει τον προσωπικό της χρόνο για τις δικές της φίλες και δραστηριότητες και συνουσιάζεται περιμένοντας μέχρι να φτάσει σε οργασμό και η σύντροφός του.

Όμως η γυναίκα δεν έμεινε ευχαριστημένη ούτε με αυτόν τον άντρα!

Η νέα τάση, θέλει τον άντρα... lumbersexual ή σε μια πιο ελεύθερη ελληνική μετάφραση, ξυλοκόπο. Αντιγράφω επί λέξη: "Είναι ο άντρας που μοιάζει σαν να βγήκε κατευθείαν από τα δάση. Εχει καλοφτιαγμένη γενειάδα, παντού τατουάζ, πίνει ουίσκι και η αρρενωπότητά του ξεχειλίζει. Πρόκειται για ένα μοντέλο που οι γυναίκες δείχνουν να προτιμούν και εύχονται να μείνει για πάντα." Διαβάστε όμως και παρακάτω: "Αυτό που χαροποιεί τις γυναίκες είναι ότι ο lumbersexual δεν είναι brutal, άξεστος και βίαιος. Συμπεριφέρεται σαν πραγματικός τζέντλεμαν, αγαπάει την οικογένειά του, έχει αδυναμία στα παιδιά του, μπορεί να αλλάξει ακόμη και πάνες. Επίσης, ξέρει να συμπεριφέρεται με τρόπους και χειρίζεται τις γυναίκες σαν βασίλισσες." Και μην σπεύσετε να ειρωνευτείτε ή να αμφισβητήσετε. Αυτός ο άντρας υπάρχει. Θα τον βρείτε σε κάθε πόλη της Ελλάδας και εκτός αυτής. Και το συγκλονιστικότερο όλων είναι πως πλέον οι τάσεις και οι... καταβολές κυκλοφορούν τόσο γρήγορα λόγω τεχνολογίας, που ξαφνικά βλέπεις καρό πουκάμισα, γενειάδες και τατουάζ λες και έπεσε "ξυλοκοπική επιδημία" απ' την οποία προσβλήθηκαν ένα κάρο (κάρο και καρό, το 'πιασες;) άντρες!

Οπότε τώρα, θα ήθελα να επιστρέψουμε λίγο στην γυναίκα και πάλι. Η γυναίκα ξύπνησε μια μέρα ή μάλλον κοιμήθηκε μια νύχτα και ονειρεύτηκε τον άντρα. Τον φαντασιώθηκε και πλάθοντας σε αυτήν την φαντασία έναν... ξυλοκόπο, έφτασε σε οργασμό! Και κάπως έτσι, λύνεται το παγκόσμιο ανθρωπολογικό μυστήριο της γυναίκας που αρνείται πεισματικά να κάνει σεξ είτε ως παντρεμένη είτε ως ελεύθερη την ίδια ώρα που αυνανίζεται με μηδενικές τιμές τουλάχιστον στα μάτια ενός άντρα.

Και επειδή αυτός ο προβληματισμός κάπου πρέπει να καταλήξει, παραθέτω ένα δικό μου κοινωνικό πείραμα που έκανα μπροστά σε άλλα άτομα. Μια πολύ εντυπωσιακή (στα όρια της πρόκλησης) κοπέλα κατέβαινε μέρα-μεσημέρι το πεζοδρόμιο ακριβώς μπροστά μας, οπότε με περισσό θάρρος την σταμάτησα λέγοντας της:
"Συγγνώμη, θέλω να σε ρωτήσω κάτι". Εκείνη σταμάτησε. "Είσαι πολύ εντυπωσιακή κοπέλα και επειδή γράφω ένα σχετικό άρθρο σε ένα blog, θέλω απλά να σε ρωτήσω αν περιποιήσε τον εαυτό σου έτσι για κάποιο άτομο συγκεκριμένα ή όχι. Μόνο αυτό".
Εκείνη σάστισε για λίγο, χαμογέλασε με κλειστό στόμα και μου είπε κοιτώντας με στα μάτια: "Όχι. Το κάνω για να αρέσω στον εαυτό μου" είπε, χαμογέλασε πιο ελεύθερα και συνέχισε. Βρείτε τώρα εσείς έναν... ξυλοκόπο και κάντε του την ίδια ερώτηση. Ο άντρας δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι ακολουθεί μία τάση, το πιο πιθανό είναι να σου πει ότι τα γένια τα είχε από παλιά, το ίδιο και για το τατουάζ κ.ο.κ.

Και ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα; Οι φαντασιώσεις του άντρα διαμορφώνουν την εμφάνιση της γυναίκας ακριβώς το ίδιο με τις φαντασιώσεις της γυναίκας που διαμορφώνουν την εμφάνιση του άντρα. Υποσυνείδητα όμως, γιατί τελικά ο καθένας το κάνει για τον εαυτό και καταλήγει να πορεύεται ο καθένας παράλληλα μόνος του αφήνοντας το σεξ για κάποια άλλη στιγμή ή εποχή. Είναι όπως με τα κοινωνικά δίκτυα που μας έφεραν τόσο κοντά μεταξύ μας κι όμως την ίδια στιγμή είμαστε όλοι τόσο απομακρυσμένοι... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ γκρίνια κάτω απ' το λιοπύρι

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αρχίζω να ξενερώνω. Εγώ θα έπρεπε να αράζω σε κανά νησί και να έχω και κάποιον που θα είναι πάντα διατεθειμένος να βαστάει την ομπρέλα της θαλάσσης για να μην την πάρει ο ήλιος. Καλή είναι η μαμά του, αλλά τον γιο της τον έκανε γκρινιάρη. Συνέχεια μιζέρια. Δεν έχω το ένα, δεν έχω το άλλο. Με παραμελούν,

-Και τι πάει να πει θες σεξ? Εγώ κοπέλα μου δουλεύω το πρωί (λες και οι υπόλοιποι κάθονται). -Καλή είσαι εμφανισιακά, ωστόσο έχεις κάποια παραπανίσια κιλά, η αδελφή σου είναι ωραιότερη, αλλά μετράει ο εσωτερικός σου κόσμος (ο δικός σου όχι). 

-Δεν μπορώ να συζητήσω μαζί σου δεν έχω όρεξη. 

-Η πρώην μου είχε κάνει αυτό, με την πρώην μου είχαμε πάει στην Κωλοπετινίτσα, τέλεια είχαμε περάσει γιατί ήταν πολύ ρομαντική η διάθεσή μας. 

-Έλα άσε με ξυπνάω πρωί γιατί δουλεύω. Μη μου μιλάς γιατί δουλεύω. 

-Δεν κάνω σχέση γιατί δουλεύω. 

-Είπες κάτι; Δουλεύω. 

-Θα τα πληρώσουμε μισά μισά γιατί αν και δουλεύω δεν έχω χρήματα ούτε για το ice tea σου. 

Tα παραπάνω είναι μια μίξη από μαρτυρίες φιλενάδων μου και δικές μου από άνδρες που κοιτούν να ψιλοβολευτούν ανεξάρτητα που το καλοκαίρι είναι μια χαλαρή εποχή.

Ο μίζερος δεν έχει εποχή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το παράδειγμα ενός τύπου που ήθελα να του κάνω δώρο γενεθλίων και τον παρακαλούσα να πάμε γιατί ήθελε κάτι συγκεκριμένο που του ήταν χρήσιμο εκείνη την περίοδο. Μάλιστα μου είχε πει να μην πάω μόνη μου για το δώρο γιατί σίγουρα δε θα του έπαιρνα αυτό που ήθελε. Αααααα. ΣΟΥΤ πια!

Τι ζόρια τραβάτε ορισμένοι και όλα τα κάνετε δύσκολα και μίζερα; Και άντε πες γεννηθήκατε με τον χαρακτήρα γκρινιάρικου πεντάχρονου, ο γυναικείος πληθυσμός πώς μπορεί να φανεί χρήσιμος στη δυστροπία σας;

Υ.Γ.1: Αν ξανακούσω για πρώην θα κάνω επιστημονική ανάλυση για τα υπέρ και τα κατά του Grexit στον εξυπνάκια, προτού σηκωθώ και φύγω. 

Υ.Γ.2: Δεν είναι ο φεμινισμός αλλά η αγανάκτηση του γεγονότος ότι αναζητούμε έναν καλό άνθρωπο. Απλά! +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η νέα διαφήμιση calvin klein δεν είναι πορνογραφική, είναι δημοκρατική (φωτο)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν είσαι άντρας σαν εμένα, τότε σίγουρα θα έχει συμβεί να εστιάσεις το βλέμμα σου στο άνοιγμα του κοντού φορέματος μιας κοπέλας αναζητώντας τον θησαυρό που κρύβει μέσα της! Αν πάλι είσαι γυναίκα, θα είχε ενδιαφέρον να σχολιάσεις το πως αισθάνεσαι όταν η κοντή σου φούστα τραβιέται κατά λάθος λίγο περισσότερο αφήνοντας σε εκτεθειμένη και ερώτηση bonus: αν το έχεις κάνει ποτέ επίτηδες...

Μέσα στο θέμα (μου) βρίσκεται η νέα διαφημιστική καμπάνια των εσωρούχων της Calvin Klein  στην οποία μεταξύ άλλων υπάρχει η φωτογραφία αυτή:

Ποια ήταν η αντίδραση του κόσμου; Δεν θα μπω στην διαδικασία να την κρίνω, απλά θα μεταφέρω πως κάποιοι μίλησαν για φωτογραφία που τείνει προς το πορνό, άλλοι για εκμετάλλευση των γυναικών, του γυναικείου σώματος, για χειρισμό των γυναικών σαν προϊόν, άλλοι έγραψαν πως η κοπέλα δείχνει μικρή κι άρα ενθαρρύνει τους παιδεραστές. Άλλοι πάλι ανέφεραν πως είναι ωραία, πετυχημένη κλπ. Για τους τύπους να γράψω πως βρήκα πως το μοντέλο karate katia (ή όπως είναι το κανονικό της όνομα) είναι 23 χρονών.

Σειρά μου τώρα. Εγώ θα ήθελα να ξεχωρίσω την καμπάνια αυτή σε δύο μέρη.

Το πρώτο αφορά την φωτογραφία αυτή που ισοφαρίζει την πρώτη μου και εισαγωγική παράγραφο. Η κοπέλα ανοίγει τα πόδια της... ουπς! για να δούμε το εσώρουχο τελικά. Παρά την ασυνήθιστη οπτική γωνία, δεν δείχνει τίποτα περισσότερο απ' ότι μια τυχαία μέση διαφήμιση εσωρούχων, όπου κοπέλες φορούν μόνο τα εσώρουχα τους και τα επιδεικνύουν (για τον σκοπό της διαφήμισης) από μια πιο όρθια οπτική της κάμερας. Ξαφνικά δηλαδή, δεν είναι ότι η κοπέλα μας δείχνει το εσώρουχό της, αλλά το ότι η κάμερα βρέθηκε κάτω απ' τα ανοιχτά της πόδια. Ακόμα κι έτσι, δεν δείχνει απολύτως τίποτα παραπάνω από αυτό που βλέπουμε παντού στις τηλεοράσεις, το διαδίκτυο και τα περιοδικά. Αν διαφωνείτε, είστε τυφλοί.

Το δεύτερο και για μένα πιο σημαντικό, είναι το κείμενο που αναγράφεται πάνω στην φωτογραφική διαφήμιση. flash in #mycalvins αναφέρει και αποτελεί σαφέστατη παρότρυνση στο κοινό της διαφήμισης αυτής να κάνει ακριβώς ότι αναφέρει αυτή η... πρόταση, δηλαδή να δείξουν στιγμιαία (flash) το δικό τους εσώρουχο (mycalvins) και προφανώς υπό το αντίστοιχο hashtag να κοινοποιήσουν την φωτογραφία αυτή στα κοινωνικά τους δίκτυα. Με άλλα λόγια απευθύνουν ένα δημόσιο κάλεσμα στον κόσμο να δείχνει δημόσια τα εσώρουχα του, όπως το μοντέλο στην διαφήμιση, ας πούμε. Ακολουθώντας το hashtag στο twitter παρατήρησα πως οι περισσότεροι χρήστες το χρησιμοποιούν για να αποδοκιμάσουν την παρότρυνση αυτή (γελάω ακόμα με το tweet "I pooped in #mycalvins" όμως αρκετοί είναι αυτή που ακολουθούν αυτήν την τάση (trend) και δείχνουν όντως τα εσώρουχα τους.

Ε... και; Γιατί αυτό είναι απαγορευτικό; Αν μιλάμε για ενήλικες -άντρες και γυναίκες- γιατί θα πρέπει να μας αφορά το αν θέλουν να δείξουν τα εσώρουχα τους, τα ρούχα τους ή τα μπούτια τους; Μ' αρέσει να βλέπω καλλίγραμμες κοπέλες, ωραίους κοιλιακούς από άντρες (οκ, αυτό παραδέχομαι πως το έγραψα για να το παίξω ισότιμος αρθρογράφος) και αδιαφορώ δημοκρατικά αν βλέπω κάποιον να κάνει το ίδιο που δεν μου αρέσει το σώμα του/της.

Κλείνω γράφοντας πως η Calvin Klein κέρδισε. Ακόμα κι αν για κάποιο λόγο, σε κάποια χώρα της απαγόρευαν την διαφήμιση αυτή, ο ντόρος αυτός λειτούργησε υπέρ της. Ο στόχος σε μεγάλο βαθμό επετεύχθη αφού δεκάδες νέοι θα αυτοφωτογραφίζονται αφού αγοράσουν έναν CK εσώρουχο και θα το δημοσιεύουν με περισσή περηφάνια. Όσο για μένα; Καλωσορίζω τη νέα αυτή τάση για τους ευνόητους λόγους της εισαγωγικής μου παραγράφου! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ φεμινισμός: μύθοι και αλήθειες που οι άντρες δεν τα βρίσκουν με τις γυναίκες

you've got to take this moment στο +yannidakis

Στήλες, editorial, πύρινα άρθρα σε περιοδικά κάθε λογής που μεσουρανούσαν προ δεκαετίας και αφορούσαν ποιο φύλο θα επιβληθεί περισσότερο και ποιο καλά στο άλλο. Οι γυναίκες χειραφετήθηκαν και σήκωσαν το λάβαρο του φεμινισμού μπροστά στους άνδρες που δημιούργησαν. Και τι δημιούργησαν; Ευνουχισμένους ανθρώπους, καθώς με κάθε ευκαιρία τους ισοπέδωναν, τους ταπείνωναν γιατί η κουλτούρα τους ήταν τέτοια. Δε φταίνε οι άνδρες αλλά η κοινωνία συνολικά.

Οι άνδρες από την άλλη, προσπαθούν να αποδείξουν στις νέες φεμινίστριες ότι πληρούν όλα τα κριτήρια και μπορούν να είναι άξιοι σύντροφοι γι' αυτές.

Βέβαια για να καταλάβουν οι γυναίκες τα «θέλω» των ανδρών θα πρέπει η σκέψη τους να είναι συλλογική όχι εγωιστική, πράγμα που είναι δύσκολο μιας όταν επιβάλλονται δεν ξεπερνά τίποτα το εαυτό τους.

To επόμενο ερώτημα που τίθεται είναι τελικά πώς οι άνδρες κάνουν λάθος επιλογές γυναικών; Η απάντηση είναι απλή... Μια γυναίκα έχει τον τρόπο να «ρίξει» έναν άνδρα. Φτιάχνεται, στολίζεται, είναι ευγενική και το αγόρι σαγηνεύεται. Σου λέει, δεν μπορεί, αυτή θα είναι καλή. Όταν εκείνη δέσει το γάιδαρο της και συνεχίζει τη σνομπίστικη συμπεριφορά της σαν μια νέα Μαρία Αντουανέτα, το αντικείμενο του πόθου ενός άνδρα αλλάζει και η καημενούλα Αντουανέτα αναρωτιέται πού έφταιξε. Τι το τραγικό έκανε που είναι καταδικασμένη να μείνει μόνη με τον κακό της εαυτό που ούτε η ίδια ανέχεται.,

Η ισότητα των δύο φύλων δεν είναι απλό ζήτημα. Διανύουμε τη χρυσή δεκαετία που τα ψυχοφάρμακα αντικατέστησαν τις Halls γιατί όλα μας φαίνονται βουνό και δεν μπορούμε να λύσουμε βασικά θέματα που θα μας οδηγήσουν στον καλό μας εαυτό. Γιατί πάντα πρέπει να υπάρχουν ανύπαρκτα προβλήματα στις ζωές μας και να τη δυσκολεύουν τόσο; +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »