Καληνωρίσματα επισκέπτες και αναγνώστες.
Πρόκειται για την πρώτη μου δημοσίευση από τότε που το yannidakis έγινε η βιογραφική μου σελίδα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι δημοσιεύσεις μου εδώ θα χάσουν την ταυτότητα των προβληματισμών.
Έτσι, συνδυάζοντας τα δύο αυτά στοιχεία -του προβληματισμού και της προσωπικής μου ταυτότητας- θα κάνω μια σύντομη αναδρομή πριν επιστρέψω στο παρόν. Τότε που το όνειρο μου ήταν να γίνω δημοσιογράφος και να γράφω επιμένοντας ωστόσο να μην διαβάζω! Ένα από τα πρώτα μου αντικρουόμενα στοιχεία στον χαρακτήρα μου. Ήταν ακριβώς τότε που οι δασκάλες μου και αργότερα οι καθηγήτριες μου επέμεναν να εκμηδενίζουν τις εκθέσεις και την εν γένη γραφή μου. Ήταν τότε που έπρεπε να παρατήσω το όνειρο της γραφής γιατί αυτό μου επέβαλαν. Και το πέτυχαν!
Ασχολήθηκα με κάτι διαφορετικό, σπούδασα κάτι διαφορετικό, όμως εκεί έγινε κάτι επίσης αντικρουόμενο. Αναπτύχθηκε το στοιχείο της φαντασίας και της δημιουργικότητας μου. Μερικές σελίδες βιβλίων και κάποιες πανεπιστημιακές εργασίες, μου έδειχναν πώς δεν γεννήθηκα για να γίνω δημοσιογράφος ή συγγραφέας. Η γραφή μου δεν ήταν συγγραφική. Δεν ήμουν ο επόμενος Καζαντζάκης και King. Η γραφή μου ήταν δημιουργική.
Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου στο κεφάλαιο κε' και στους στίχους 14-30, ο Ιησούς προσπάθησε να εξηγήσει στους αγράμματους ακροατές του πως οι άνθρωποι έχουν χαρίσματα, λέγοντάς τους την παραβολή των "ταλάντων". Το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας με αυτά. Και αν εκείνα τα χρόνια οι δυνατότητες, οι ευκαιρίες και οι προοπτικές ήταν πολύ συγκεκριμένες, σήμερα τα πάντα είναι ευκολότερα και περισσότερα!
 |
| πηγή εικόνας: lindau-nobel.org |
Σήμερα, τέσσερις δεκαετίες μετά από την δική μου πρώτη ανάσα, αισθάνομαι πιο δημιουργικός από ποτέ. Αποζητώ ηρεμία και στιγμές συγκέντρωσης για να εκφράσω αυτήν την δημιουργικότητα. Όταν ξαπλώνω τις νύχτες αισθάνομαι κατάκοπος από τις σκέψεις που συνεχώς κατακλύζονται από νέες στερώντας μου τον χρόνο της ξεκούρασης και της ξεγνοιασιάς. Καθημερινά βομβαρδίζω το πεδίο της παραγωγικότητας μου με νέες ιδέες που άλλοτε προσπαθώ να μεταδώσω κι άλλοτε να μετουσιώσω σε ένα είδος ρεαλιστικής εφαρμογής. Αυτό που παράλληλα αναζητώ είναι το πεδίο εφαρμογής τους.
Το πρόβλημα είναι πώς όταν ξεκίνησα να ξεδιπλώνω αυτήν την ικανότητα τα χρήματα δεν ήταν το παν. Τα αμέτρητα άρθρα και δημοσιεύσεις μου σε εφημερίδες και ιστοσελίδες ήταν απλά μια αθώα έκφραση. Σήμερα, όμως αυτοπεριορίζομαι γιατί εκ των πραγμάτων αυτές οι σκέψεις, αυτή η δημιουργικότητα πρέπει να συνδέεται κάθε φορά με μια οικονομική ανταμοιβή. Σήμερα, κανείς δεν θα σου πει μπράβο για μια ωραία ιδέα. Σήμερα δεν αρκεί καν αυτό. Κάθε ιδέα, κάθε δημιουργία πρέπει να κοστολογείται. Δεν είμαι -βλέπετε- καλλιτέχνης. Ένας μεσοαστός είμαι που βιοπορίζομαι από αυτές τις σκέψεις και μια-δυο ακόμα αρχές. Το 2008 τον ακούσαμε να λέει “If you're good at something, never do it for free”.
Αναπολώ -σαν γραφικός μεσήλικας- την εποχή που είχα τον χρόνο να δημιουργώ τζάμπα. Που είχα το περιθώριο να φτιάξω λάθη και να σκεφτώ ατοπίες. Σήμερα, εγκλωβισμένος στα δικά μου δεδομένα αναζητώ ακόμα το πεδίο εφαρμογής της δημιουργικότητας μου. Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
