Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ξέρετε... στην Ελλάδα το χάος που επικρατεί είναι πολυεπίπεδο και γενικά πολύπλοκο. Υπάρχει λοιπόν μία λανθασμένη εντύπωση για πολλά πράγματα που θα ήθελα να μας προβληματίσει λίγο σήμερα.
Λένε -για παράδειγμα- για τους έλληνες ότι είναι τεμπέληδες και αράζουν στις καφετέριες για καφέ (κάποτε φραπέ, πλέον φρέντο, σωστά;) όταν όμως είναι βεβαιωμένο από ανεξάρτητη διεθνή αρχή πως οι έλληνες είναι από τους πιο σκληρά εργαζομένους στην Ευρώπη. Εγώ δεν ξεχνάω πως υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα ελλήνων που μεταναστεύουν και καταλήγουν να διαπρέπουν σε διάφορους τομείς.
Ύστερα, διαβάζουμε πως οι έλληνες δεν παράγουν τίποτα, δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα και είναι γενικά ανειδίκευτοι, όμως κάθε χρόνο γινόμαστε περήφανοι για τις διεθνείς διακρίσεις στον αθλητισμό και στην επιχειρηματικότητα, με προϊόντα που βραβεύονται, πατέντες που χρηματοδοτούνται ή δημιουργίες που κάνουν το γύρω του κόσμου.
Λένε πως ο έλληνας έχει γίνει υποχείριο της νοοτροπίας του Δυτικού κόσμου και πλέον δέχεται την πληροφορία χωρίς κριτική σκέψη, χωρίς γνώσεις και χωρίς ενδιαφέροντα, όμως όσο κι αν κάτι τέτοιο προσεγγίζει μια νέα πραγματικότητα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο νεαρός έλληνας της εποχής της κρίσης αρχίζει να ενηλικιώνεται με περισσότερες στερήσεις, με περισσότερο ενδιαφέρον για την πολιτική, με μεγαλύτερο άγχος για την γενική εικόνα της χώρας εκτός από την δική του προσωπική εξέλιξη της προσωπικότητας.
Αν με ρωτάτε, πιστεύω πως και οι μεν και οι δε απόψεις εμπεριέχουν αρκετή δόση αλήθειας. Το θέμα είναι αφενός το πως διαχειρίζεσαι την αλήθεια σου και αφετέρου το πως διαχειρίζεσαι την εικόνα σου. Πρόσφατα στο διαδίκτυο πέτυχα τις συμβουλές μιας καθηγήτριας στους φοιτητές της, που ήταν αυτές:
Κοιτάξτε λίγο τι είπε η φοβερή αυτή καθηγήτρια στα παιδιά. Δεν τους είπε να μην κοιμούνται. Δεν τους είπε να μην διασκεδάζουν. Δεν τους έδωσε καν συμβουλές για το πόσο χρόνο πρέπει να κάνουν το καθένα από τα παραπάνω (ύπνο, διάβασμα, διασκέδαση). Αυτό που τους έδωσε είναι μία αναλογία για το πως αυτά τα στοιχεία πρέπει να βρίσκονται στην ζωή τους. Τους έδωσε δηλαδή μία λύση στο πως θα τα διαχειριστούν.
Όσοι είναι ή ήταν φοιτητές ξέρουν καλά πόσο ελκυστικός είναι ο ύπνος και η διασκέδαση. Όμως... τι μένει για μετά;
Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι και το πρόβλημα της Ελλάδας. Η διαχείριση. Δεν είναι κακό να βγαίνεις για φραπέ όπως δεν είναι κακό να έχεις απορροφήσει τα Δυτικά πρότυπα ζωής, όμως... κατά πόσο είσαι σε θέση να διαχειριστείς τους πόρους, το ταλέντο ή τις ικανότητές σου ώστε να επωφεληθείς κι εσύ αλλά και το γενικό σύνολο από αυτές; +Yanni Spiridakis
Λένε -για παράδειγμα- για τους έλληνες ότι είναι τεμπέληδες και αράζουν στις καφετέριες για καφέ (κάποτε φραπέ, πλέον φρέντο, σωστά;) όταν όμως είναι βεβαιωμένο από ανεξάρτητη διεθνή αρχή πως οι έλληνες είναι από τους πιο σκληρά εργαζομένους στην Ευρώπη. Εγώ δεν ξεχνάω πως υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα ελλήνων που μεταναστεύουν και καταλήγουν να διαπρέπουν σε διάφορους τομείς.
Ύστερα, διαβάζουμε πως οι έλληνες δεν παράγουν τίποτα, δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα και είναι γενικά ανειδίκευτοι, όμως κάθε χρόνο γινόμαστε περήφανοι για τις διεθνείς διακρίσεις στον αθλητισμό και στην επιχειρηματικότητα, με προϊόντα που βραβεύονται, πατέντες που χρηματοδοτούνται ή δημιουργίες που κάνουν το γύρω του κόσμου.
Λένε πως ο έλληνας έχει γίνει υποχείριο της νοοτροπίας του Δυτικού κόσμου και πλέον δέχεται την πληροφορία χωρίς κριτική σκέψη, χωρίς γνώσεις και χωρίς ενδιαφέροντα, όμως όσο κι αν κάτι τέτοιο προσεγγίζει μια νέα πραγματικότητα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο νεαρός έλληνας της εποχής της κρίσης αρχίζει να ενηλικιώνεται με περισσότερες στερήσεις, με περισσότερο ενδιαφέρον για την πολιτική, με μεγαλύτερο άγχος για την γενική εικόνα της χώρας εκτός από την δική του προσωπική εξέλιξη της προσωπικότητας.
Αν με ρωτάτε, πιστεύω πως και οι μεν και οι δε απόψεις εμπεριέχουν αρκετή δόση αλήθειας. Το θέμα είναι αφενός το πως διαχειρίζεσαι την αλήθεια σου και αφετέρου το πως διαχειρίζεσαι την εικόνα σου. Πρόσφατα στο διαδίκτυο πέτυχα τις συμβουλές μιας καθηγήτριας στους φοιτητές της, που ήταν αυτές:
Όσοι είναι ή ήταν φοιτητές ξέρουν καλά πόσο ελκυστικός είναι ο ύπνος και η διασκέδαση. Όμως... τι μένει για μετά;
Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι και το πρόβλημα της Ελλάδας. Η διαχείριση. Δεν είναι κακό να βγαίνεις για φραπέ όπως δεν είναι κακό να έχεις απορροφήσει τα Δυτικά πρότυπα ζωής, όμως... κατά πόσο είσαι σε θέση να διαχειριστείς τους πόρους, το ταλέντο ή τις ικανότητές σου ώστε να επωφεληθείς κι εσύ αλλά και το γενικό σύνολο από αυτές; +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
