Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είναι μία συζήτηση αυτή σχετικά με τον εθελοντισμό που έχει απασχολήσει τις νεότερες τουλάχιστον γενιές αρκετές φορές. Οι αρετές του, θεωρητικά είναι δεδομένες: προσφορά στο κοινωνικό σύνολο (και δη σε μία εποχή που η ανεργία, η αίσθηση αδυναμίας που την περιβάλει και η κατάθλιψη βαδίζουν χεράκι χεράκι), προϋπηρεσία στον εκάστοτε τομέα, κοινωνικοποίηση, νέες εμπειρίες κ.τ.λ. Στις ενδόμυχες σκέψεις πολλών όμως δεν παύουν να υπάρχουν ενστάσεις: από το ότι η προσφορά δωρεάν εργασίας καταστρατηγεί τα εργασιακά δικαιώματα όλων μας και αναιρεί τους αγώνες των εργαζομένων, μέχρι το ότι οδηγεί σε αδράνεια τον κρατικό μηχανισμό, ο οποίος καθησυχάζεται από την ύπαρξη των ευαισθητοποιημένων πολιτών και δεν πασχίζει όσο θα έπρεπε για την επίλυση των εκάστοτε ζητημάτων. Και όσο κι αν διαφωνούσα ανέκαθεν με τα παραπάνω (αλήθεια τώρα, θεωρεί κανείς ότι αν σταματήσει ο κόσμος να προσφέρει εθελοντισμό τα κράτη θα συνετιστούν και θα συμμαζέψουν τα στραβά τους; αμφιβάλλω...), πάντα ήθελα να το δοκιμάσω στην πράξη, φοβούμενη μήπως επιβεβαιωθεί το "έξω απ' τον χορό πολλά τραγούδια λέμε" του λαού. Σήμερα λοιπόν, έχοντας πρόσφατη μία ανάλογη εμπειρία, αλλά και μέσα στο κλίμα περίσκεψης των ημερών του Πάσχα, θα ήθελα να προσεγγίσω βιωματικά τον εθελοντισμό και να σας καταθέσω τα αποτελέσματά του πειραματισμού μου αυτού.
Ας το πιάσουμε από την αρχή: υπάρχουν πολλές -μα πάρα πολλές- ομάδες που έχουν την ανάγκη μας, καθώς βρίσκονται στο περιθώριο της κρατικής φροντίδας (καλά, όχι ότι οι υπόλοιποι είμαστε και στο επίκεντρο, τρόπος του λέγειν). Μικρά παιδιά, προσφυγόπουλα και μη, αδέσποτα ζωάκια, το ίδιο το περιβάλλον, οικονομικά ασθενείς συμπολίτες και ούτω καθεξής, κομμάτια όλοι και όλα μίας πραγματικότητας που για τους γνωστούς λόγους διαμορφώνεται όπως διαμορφώνεται. Κομμάτια όμως κι εμείς, που, αξιοποιώντας τη δύναμη που διαθέτουμε ως μέρος του συνόλου, μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή. Ξέρετε, πολύς κόσμος έχει τη διαστρεβλωμένη εντύπωση για τον εθελοντισμού του ακτιβιστή που κρεμιέται πάνω στο τελευταίο δέντρο του πάρκου για να μην το κόψουν. Εθελοντής όμως δεν είναι μόνο αυτός. Είναι κι εκείνος που κάθε φορά που πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ παίρνει ένα πακέτο μακαρόνια κι ένα εβαπορέ για το κοινωνικό παντοπωλείο. Είναι κι εκείνος που φιλοξενεί ένα αδεσποτάκι στο σπίτι του μέχρι να υιοθετηθεί. Κι εκείνος που διδάσκει δωρεάν αρχαία και μαθηματικά στο γειτονόπουλό του που δεν έχει τη δυνατότητα να πάει σε φροντιστήριο. Κι εκείνος που πηγαίνει μία φορά στο τόσο και δίνει λίγο αίμα ή μυελό των οστών. Ξέρετε τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Δίνουν απλά λίγο από τον ελεύθερο χρόνο τους, βοηθώντας τους συνανθρώπους τους και τοποθετώντας σπόρους ενδιαφέροντος και αγάπης σε μία αλλοτριωμένη κοινωνία. Χρειάζεται μόνο λίγη θέληση!
Όσον αφορά τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις, αυτά είναι σίγουρα διαφορετικά στον καθένα. Προσωπικά, ένιωσα την ευχαρίστηση του να φεύγει για λίγο ο φακός της ζωής μου από τον δικό μου μικρόκοσμο και ανθρώπους και να εστιάζει αλλού, την ικανοποίηση της προσφοράς αλλά και μίας νέας, ιδιαίτερης εμπειρίας. Πολλοί αναφέρουν ότι είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διευρύνεις τον κοινωνικό σου κύκλο αλλά και να αποκτήσεις προϋπηρεσία στον τομέα σου, ενώ για άλλους είναι μία διαδικασία αναζήτησης της προσωπικής ταυτότητας. Αυτά βέβαια όσον αφορά τους εθελοντές. Όσον αφορά τους αποδέκτες της προσπάθειας, που δεν είναι απλά και μόνο οι άμεσοι θεωρητικά αποδέκτες αλλά ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, τα αποτελέσματα είναι μόνο δύο: ικανοποίηση και ελπίδα. Γι' αυτό, μην αργείτε: γίνετε η αλλαγή που θέλετε να δείτε στον κόσμο! +Κωνσταντίνα Πορφυρού
Όσον αφορά τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις, αυτά είναι σίγουρα διαφορετικά στον καθένα. Προσωπικά, ένιωσα την ευχαρίστηση του να φεύγει για λίγο ο φακός της ζωής μου από τον δικό μου μικρόκοσμο και ανθρώπους και να εστιάζει αλλού, την ικανοποίηση της προσφοράς αλλά και μίας νέας, ιδιαίτερης εμπειρίας. Πολλοί αναφέρουν ότι είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διευρύνεις τον κοινωνικό σου κύκλο αλλά και να αποκτήσεις προϋπηρεσία στον τομέα σου, ενώ για άλλους είναι μία διαδικασία αναζήτησης της προσωπικής ταυτότητας. Αυτά βέβαια όσον αφορά τους εθελοντές. Όσον αφορά τους αποδέκτες της προσπάθειας, που δεν είναι απλά και μόνο οι άμεσοι θεωρητικά αποδέκτες αλλά ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, τα αποτελέσματα είναι μόνο δύο: ικανοποίηση και ελπίδα. Γι' αυτό, μην αργείτε: γίνετε η αλλαγή που θέλετε να δείτε στον κόσμο! +Κωνσταντίνα Πορφυρού
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
