Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Μέσα Μεγάλης Εβδομάδας σήμερα και μιας και η ατμόσφαιρα των ημερών πριν το Πάσχα χαρακτηρίζονται από μια θρησκευτική "μουντίλα" (μέχρι την γεύση των πρώτων κοψιδιών και της παραδοσιακής μαγειρίτσας φυσικά...) σήμερα αποφάσισα να κάνω έναν παραλληλισμό-προβληματισμό -δύο σε ένα, σετάκι ας πούμε- έτσι για να δώσω μια "σπίθα αισιοδοξίας" (που θα έλεγε και μια συνάδελφος) στο αναγνωστικό μας κοινό.
Ξέρετε κάτι; Είμαι ρεαλιστής μέχρι ένα βαθμό. Μου αρέσει επίσης να βλέπω τα πράγματα όπως είναι έως ένα σημείο. Από εκεί και πέρα όμως, αρέσκομαι ιδιαίτερα στο να βλέπω την όποια θετική πλευρά των πραγμάτων, καθώς και να παρατηρώ την λάμψη της ελπίδας και της ευμενής κατάληξης που περιμένει εκειιιιί στο βάθος. Γνωρίζω πολύ καλά ότι διανύουμε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο σαν χώρα, καθώς επίσης και πως το άμεσο μέλλον προβλέπεται ενδεχομένως χειρότερο. Όχι από εμένα φυσικά, αλλά από τα λεγόμενα του περίγυρου μου και τον κόσμου εν γένει. Οι συνθήκες διαβίωσης -και μη- γίνονται ολοένα και δυσκολότερες και η απελπισία του κόσμου συνεχώς αυξάνεται. Στα πρόσωπα όλων είναι ζωγραφισμένη μια περίεργη έκφραση, της οποίας τα επικρατέστερα συναισθήματα αδυνατούν να αναλύσουν όλοι. Απογοήτευση; Αγανάκτηση; Θυμός; Όλα παίζουν και όλα θα μπορούσαν να αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα των Ελλήνων του 2017. Σε ποιόν ή σε ποιους όμως διοχετεύονται τα προαναφερθέντα συναισθήματα; Εδώ οι απόψεις διίστανται. Άλλοι λένε προς άλλους, "υπαίτιους", ενώ άλλοι δαχτυλοδείχνουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Εγώ θα πω πως απλά υπάρχουν.
Και έτσι όπως σιγά σιγά (και υποθετικά ή όχι) οδηγούμαστε από το κακό στο χειρότερο, έτσι, παράλληλα διανύουμε και την Μεγάλη Εβδομάδα ή αλλιώς, την Εβδομάδα των... Παθών. Ότι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί, βρίσκεται στο διάβα μας και, καλώς ή κακώς, πρέπει να τα υποστούμε. Όμως (μεγάλο Όμως!) θυμηθείτε το τι ακολουθεί στο τέλος αυτής. Και μπορεί θεάνθρωποι να μην είμαστε, όμως παρ'όλα αυτά, παραμένουμε... άνθρωποι. Θα υπάρξει Ανάσταση και για εμάς.
Καλό Πάσχα και καλές γιορτές σε όλους εσάς, με τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν!
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou
Και έτσι όπως σιγά σιγά (και υποθετικά ή όχι) οδηγούμαστε από το κακό στο χειρότερο, έτσι, παράλληλα διανύουμε και την Μεγάλη Εβδομάδα ή αλλιώς, την Εβδομάδα των... Παθών. Ότι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί, βρίσκεται στο διάβα μας και, καλώς ή κακώς, πρέπει να τα υποστούμε. Όμως (μεγάλο Όμως!) θυμηθείτε το τι ακολουθεί στο τέλος αυτής. Και μπορεί θεάνθρωποι να μην είμαστε, όμως παρ'όλα αυτά, παραμένουμε... άνθρωποι. Θα υπάρξει Ανάσταση και για εμάς.
Καλό Πάσχα και καλές γιορτές σε όλους εσάς, με τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν!
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
