Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Μερικές χιλιετίες προτού αρχίσουμε να παίζουμε tichu με φίλους ή γνωστούς στο facebook, ο άνθρωπος αναζήτησε ομαδικούς τρόπους διασκέδασης και ψυχαγωγίας, μέσα από πέτρινες μακέτες, πήλινα ζάρια και ξύλινα πιόνια, θέλοντας ,αφενός, να περάσει ευχάριστα την ώρα του και, αφετέρου, να αναπτύξει τις πνευματικές του ιδιότητες. Ξεφυλλίζοντας την αρχαία ιστορία και κάνοντας μια παύση στην πρώιμη Εποχή του Χαλκού, διαβάζουμε για τον πολιτισμό των Jiroft και μια από τις πρώτες καταγεγραμμένες μορφές επιτραπέζιου παιχνιδιού, η οποία απεικονίζεται και στην εικόνα στα αριστερά. Αντίστοιχα, ενώ μεταφερόμαστε στην αρχαία Αίγυπτο, περίπου το 3000 π.χ., βλέπουμε τα επιτραπέζια παιχνίδια Senet και Mehen, με το πρώτο να έχει δυνατούς συνδέσμους με την θρησκεία των Αιγυπτίων, αφού λόγω της φύσεως του, οι νικητές θεωρούνταν ότι είχαν την εύνοια των θεών, και το δεύτερο να παραμένει ακόμα ένα μυστήριο, όσον αφορά τους κανόνες, το περιεχόμενο και το είδος του. Κίνα, Ινδία, Μεσοποταμία, αλλά και Μέση Αμερική, ακολούθησαν δημιουργώντας τα δικά τους παιχνίδια της εποχής, κάθε ένα με ξεχωριστά χαρακτηριστικά, ανάλογα τον πολιτισμό που τα εφήυρε, και με ένα από αυτά (το Go) να παίζεται μέχρι σήμερα.
Αρκετά χρόνια αργότερα, γύρω στα τέλη του 15ου αιώνα, το σκάκι, ένα από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια στρατηγικής για 2 παίχτες, παίρνει την σημερινή, τελική του μορφή και κηρύσσεται παιχνίδι ευγενών και μορφωμένων. Φτάνοντας σιγά σιγά στις αρχές του 20ου αιώνα, βλέπουμε και την δημιουργία του Monopoly, ένα από τα πιο επιτυχημένα και εμπορικά επιτραπέζια παιχνίδια όλων των εποχών, του οποίου ο αρχικός στόχος δημιουργίας του ήταν η κατανόηση του φορολογικού συστήματος από τον απλό κόσμο (!). Και να ήταν μόνο το Monopoly. Μαζί με τον ερχομό της μεγάλης, αλλά και (αργότερα) της μικρής, οθόνης η βιομηχανία των επιτραπέζιων παιχνιδιών γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Ο καταιγισμός ιδεών και περιεχομένου ερχόμενη από τα προαναφερθέντα μέσα είναι τεράστια και τα παιχνίδια αυτά καταφέρνουν να κατακτήσουν μικρούς και μεγάλους.
Το επόμενο "βήμα" μετά την κυκλοφορία αυτοτελών επιτραπέζιων παιχνιδιών, καταφτάνει με τα επιτραπέζια παιχνίδια ρόλων (RPG), όπως και με τα επιτραπέζια παιχνίδια με "επεκτάσεις", οι οποίες αποτελούν "συνέχειες" των πρωτοτύπων τους και ουσιαστικά εμβαθύνουν το περιεχόμενο αλλά και την υπόθεση του καθενός ξεχωριστά, προσφέροντας μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τα πρώτα, συγκεκριμένα, δίνουν την δυνατότητα στον παίχτη να αισθανθεί μέρος μιας επικής -συνήθως- ιστορίας και να υποδυθεί έναν ρόλο που έχει πλάσει ο ίδιος στο μυαλό του, η οποία συνήθως διαρκεί από μερικούς μήνες μέχρι και χρόνια. Επιτραπέζια παιχνίδια με ατελείωτες επαναλήψεις, διαφορετικές κάθε φορά, αλλά και διάρκεια που μπορεί να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό gamer. Από τα πιο γνωστά της κατηγορίας είναι τα παιχνίδια το Dungeons and Dragons, το Descent: Journeys in the Dark, καθώς επίσης και το κλασικό, πλέον, Hero Quest. 
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
