you've got to take this moment στο +yannidakis
Οι τσακωμοί, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι μια σάχλα και όσοι υποστηρίζουν ότι είναι το αλατοπίπερο σε μια σχέση μάλλον έχουν αποτύχει παταγωδώς τόσο στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεών τους όσο στο να σταυρώσουν σχέση.
Όχι, δεν είμαι απόλυτη. Ειλικρινά, είμαι σε μια ηλικία που δεν έχω το ψυχικό σθένος, αν θέλετε, να μπαίνω στη διαδικασία να τσακώνομαι για ανοησίες. Όλο αυτό, πέρα από ανούσιο, είναι παράλληλα βαρετό και ειδεχθές. Όχι, δεν είναι «ίντρα κίνκυ». Προκαλεί αφόρητη ξενέρα και φθείρει σε μεγάλο βαθμό τη σχεσουλίτσα.
Μου έχει τύχει να είμαι μπροστά σε κάποιον που φώναζε για πράγματα που δεν ίσχυαν. Έτσι απλά, κοίταξα με ύφος, τύπου: «Τώρα σοβαρά?», «Δε ζω αυτήν την παράνοια Θεέ μου». Μετά με έπιασαν τα γέλια, τελείως αυθόρμητα. Ο άλλος εκνευρίστηκε πιο πολύ μαζί μου. Υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις πως ήθελε να χειροδικήσει, μα η ανατροφή του δεν του το επέτρεπε.
Δεν έχω διάθεση να νευριάζω, ειδικότερα όταν βρίσκομαι στο σπίτι μου - στη χαλαρή φωλιά μου που με αποσπά από το νευρικό έξω κόσμο. Εφαρμόζοντας αυτή την τακτική, παρατηρώ πως ποτέ δεν είχα την επιθυμία να πάω στις Φιλιππίνες για να βρω τον εαυτό μου. Στο τέλος της ημέρας ασχολούμαι λίγο με εμένα και αναλογίζομαι τι έκανα σωστά και τι λάθος.
Κοιμάμαι με ευκολία. Δε φταίει η κούραση. Το αποδίδω στο γεγονός ότι τα πάω καλά με εμένα. Δεν καληνυχτίζω μόνο εμένα αλλά και την υπόλοιπη «κομπανία» και το βράδυ είναι πραγματικά όμορφο. Nastazia A
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
