ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η "μπλε φάλαινα" και τα καμπανάκια που μας χτυπά...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Είμαι  σίγουρη πως κάτι θα έχετε ακούσει αυτές τις μέρες για τη "μπλε φάλαινα", την ιντερνετική πρόκληση αυτοκτονίας που έχει βάλει στο μάτι τους εφήβους όλου του πλανήτη και, αισίως, και της χώρας μας. Μέσα σε 50 ημέρες, οι νέοι καλούνται να εκπληρώσουν κάποιες "δοκιμασίες", αρχικά ανώδυνες, όπως η παρακολούθηση ενός θρίλερ, έπειτα όλο και πιο επικίνδυνες (αυτοτραυματισμοί, χρήση χαπιών κ.α.) για να καταλήξουν στην τελική δοκιμασία της 50ης ημέρας, την αυτοκτονία. Η προσέγγιση γίνεται μέσω social media, και, όσο λυπηρό κι αν ακούγεται, αρκετά παιδιά έχουν ενδώσει στην πρόκληση παγκοσμίως, με ορισμένα απ' αυτά να φτάνουν ως το τέλος της και το στάδιο της αυτοκτονίας.

Ο δημιουργός του φονικού "παιχνιδιού", ο μόλις 21 ετών Philip Lis, η δίκη του οποίου θα γίνει τον Νοέμβριο που μας έρχεται, χωρίς καμία μεταμέλεια υποστηρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ πως η ιδέα του αποτελεί μία καθαρή εφαρμογή της "φυσικής επιλογής", χαρακτηρίζει τα θύματά του "βιολογικά απόβλητα" και υποστηρίζει για τις δεκάδες εφήβων που έχασαν μ' αυτόν τον αφύσικο και άδικο τρόπο τη ζωή τους πως: "πέθαναν χαρούμενοι, τους έδωσα ό,τι δεν είχαν στην πραγματική ζωή... τη ζεστασιά, την κατανόηση και την επικοινωνία".

Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για ένα θέμα που δένει το στομάχι μας κόμπο και μας κάνει να αναρωτιόμαστε, είτε το εξετάσουμε απ' τη μεριά του θύτη είτε απ' τη μεριά των θυμάτων, μέχρι που μπορεί να φτάσει τελικά ο άνθρωπος. Ωστόσο πρέπει να έχουμε τη νηφαλιότητα και την ηρεμία να διεισδύσουμε βαθύτερα και να αναζητήσουμε τις βαθύτερες κοινωνικές του ρίζες. Ο προβληματισμός βλέπετε σήμερα δεν αφορά την ανθρώπινη διαστροφή, αυτή σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Αφορά το γεγονός πως, υπάρχουν σήμερα έφηβοι που μπορούν να χειραγωγηθούν από αγνώστους στο ίντερνετ σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να τερματίσουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή... Ολοφάνερα πλέον, ακόμη και σήμερα που η παρουσία της τεχνολογίας είναι πιο έντονη στη ζωή μας από ποτέ, φαίνεται πως δεν έχουμε μπορέσει μέσω της παιδείας μας να παρέχουμε στη νέα γενιά τα κατάλληλα εφόδια (που δεν είναι άλλα από ορθή κρίση και λογική) ώστε να τη διαχειριστούν με σώφρονα τρόπο. Κι αν στη μία πλευρά του διπόλου των αιτιών βρίσκεται η παιδεία, στο άλλο δυστυχώς βρίσκεται η σύγχρονη οικογένεια, με τους διαβρωμένους και χαλαρούς δεσμούς...

Σας παραθέτω αντί για επίλογο τα στοιχεία επικοινωνίας με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Αν υποπέσει κάτι στην αντίληψή σας, μη διστάσετε:
Τηλέφωνο: 11188
Ε-mail: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
Αpplication): CYBERΚΙD
Τwitter: @CyberAlertGR

+Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο σκοπός αγιάζει τα μέσα... κοινωνικής δικτύωσης;

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Η CIFAS, βρετανική Μ.Κ.Ο, και το Leeds Building Society έβαλαν στόχο να αποδείξουν ότι ζούμε σε μία εποχή που η πρόσβαση στα προσωπικά μας δεδομένα είναι κάτι παραπάνω από εύκολη. Γι' αυτό το λόγο οργάνωσαν το παρακάτω κοινωνικό πείραμα: ενημερώνοντας τους πελάτες πως ένα like ισοδυναμεί με έναν δωρεάν καφέ και αποσπώντας το όνομά τους, προσπαθούσαν μέσα σε 3 λεπτά να αντλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία γι' αυτούς από όλα τα social media. Όπως θα δείτε στο βίντεο τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά:

Δεν σκοπεύω να μηρυκάσω το ζήτημα για άλλη μία φορά: είναι δεδομένο ότι η συλλογή προσωπικών δεδομένων είναι απόλυτα εφικτή έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες. Το ερώτημα είναι αρχικά, αν αξίζει τον κόπο όλη αυτή η έκθεση, κι αν είναι απαραίτητη. Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, τα πράγματα είναι αδιαμφισβήτητα περίπλοκα. Γιατί πλέον, όσο και να θέλει κάποιος λόγω προσωπικών επιλογών να αποσπαστεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι ανέφικτο. Κυριαρχούν στην επικοινωνία (γρήγορη και δωρεάν), γίνονται αντικείμενο και όργανο εργασίας, πομποί τέχνης, επιβάλλουν lifestyle. Η, οργουελικής φύσης, παρουσία τους στην καθημερινή ζωή είναι τέτοια που απαγορεύει κάθε απαγκίστρωση απ' αυτά.

Το χρυσό κλειδί της ισορροπίας λοιπόν έρχεται ως απάντηση στο δεύτερο ερώτημα που θέσαμε: η χρήση των social media δεν προϋποθέτει απόλυτη παράδοση του εαυτού μας στο βωμό τους. Είναι όργανα στο ανθρώπινο χέρι, που ανάλογα με τη χρήση τους κρίνεται ο χαρακτήρας τους. Οπότε εδώ επικαλούμαστε τη λογική, τη σύνεση και την επαγρύπνηση του κάθε ατόμου. Όταν το όφελος μετατρέπεται σε υποτέλεια, έρχεται η ώρα να κάνουμε πίσω. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ internet: αναφαίρετο δικαίωμα; η κίνα διαφωνεί!

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Το 2011, ο Ο.Η.Ε., για πρώτη φορά, έφερε στο προσκήνιο την συζήτηση για την πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Τότε, είχε συζητηθεί η κρισιμότητα και αναγκαιότητα του να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να έχουν έστω και μια υποτυπώδη πρόσβαση στον Κυβερνοχώρο. Αν και υπήρξε σαφής υποστήριξη από αρκετά κράτη-μέλη, εντούτοις το πλάνο δεν προχώρησε. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το 2016 και την Ημέρα Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α (4^η Ιουλίου) για να συμβεί πραγματικότητα! 

Το Ανώτατο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. επέλεξε την Δευτέρα να συμπεριλάβει την πρόσβαση στο Ίντερνετ στα κεφαλαιώδη και αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα. Και αυτό είναι μια υπερβολικά σημαντική εξέλιξη που δεν θα μπορούσε να φτάσει σε καλύτερο χρονικό σημείο! Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά κάποια σημαντικά κομμάτια της είδησης αυτής.

Ο Ο.Η.Ε. έχει συντάξει το άρθρο 19, που είναι κομμάτι μιας από τις πιο σημαντικές και ουσιαστικές διακηρύξεις του, αυτής των Παγκοσμίων ΑνθρωπίνωνΔικαιωμάτων. Στο άρθρο 19 είχε προσθέσει πριν λίγα χρόνια μια παράγραφο που έλεγε ότι «τα ίδια δικαιώματα που έχει ο άνθρωπος εκτός Διαδικτύου, οφείλει να έχει και εντός». Η προσοχή τότε είχε στραφεί στην ελευθερία της έκφρασης αλλά και της ιδιωτικής ζωής.

Αυτό το οποίο πρόσθεσε αυτή την εβδομάδα είναι ένας ακόμα θεμελιώδης λίθος σε αυτή την διακήρυξη και ουσιαστικά αναφέρει ότι «καταδικάζουμε ομόφωνα τις όποιες προσπάθειες, από κυβερνητικές και μη, οργανώσεις της φίμωσης της Διαδικτυακής ελευθερίας και της πρόσβασης στο Διαδίκτυο». Αυτό το οποίο καταφέρνει να περάσει η παράγραφος αυτή είναι το μήνυμα ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται ελευθερία πρόσβασης στον Κυβερνοχώρο και μάλιστα τα κράτη οφείλουν να φροντίσουν για την πρόσβαση αυτή.

Μάλιστα, το 2015, ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα είχε δηλώσει ότι η πρόσβαση στο Ίντερνετ δεν είναι πολυτέλεια αλλά βασικό και κυρίαρχο δικαίωμα για όλους. Και είχε υποσχεθεί μάλιστα ότι οι Η.Π.Α θα προσπαθήσουν να επεκτείνουν την υποδομή τους ώστε να μπορέσουν να προσφέρουν έστω και μια βασική πρόσβαση σε αυτό.

Και, όπως τονίσαμε πιο πάνω, δεν θα μπορούσε αυτό να γίνει σε καλύτερη χρονική στιγμή. Τον τελευταίο καιρό είναι πολλά τα παραδείγματα κρατών που περιορίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την πρόσβαση των πολιτών τους στο Διαδίκτυο και σε συγκεκριμένες υπηρεσίες του. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Τουρκίας η οποία, αμέσως μετά την τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο της Κων/πολης, μπλόκαρε την πρόσβαση σε όλες τις σελίδες και εφαρμογές μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Στο Μπαχρέιν και την Ινδία, η πρόσβαση στο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας κόπηκε όταν ξέσπασαν ταραχές και διαδηλώσεις κατά των τοπικών κυβερνήσεων.

Στην Αλγερία, έκοψαν την πρόσβαση στο Διαδίκτυο για όλη την εξεταστική περίοδο των σχολείων ώστε να αποτρέψουν στους μαθητές να «κλέψουν».

Και για να μην μακρηγορούμε, να τελειώσουμε με το εξής στατιστικό: το 2015 καταγράφηκαν 15 περιστατικά όπου η πρόσβαση στο Διαδίκτυο κόπηκε εντελώς, ενώ από την αρχή του 2016 έχουν ήδη καταγραφεί 20.

Η διακήρυξη του Ο.Η.Ε. κάνει αναφορά σε πολλά θέματα σχετικά με την «ψηφιακή ζωή» και την πρόσβαση στο Διαδίκτυο και δεν σταματάει μόνο στην πρόταση που αναφέραμε παραπάνω. Αναφέρει ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες ενσωμάτωσης ακόμα μεγαλύτερου ποσοστού του πληθυσμού σε αυτούς που έχουν πρόσβαση στο Ίντερνετ, αναγνωρίζει τις δυνατότητες για παροχή εκπαίδευσης σε απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, αναγνωρίζει την συμβολή της τεχνολογίας και της καινοτομίας στην πρόοδο του ανθρωπίνου γένους, δίνει βαρύτητα στην ασφάλεια και την τήρηση της ιδιωτικής ζωής, κλπ.

Ο λόγος που αναφέραμε μόνο το συγκεκριμένο κομμάτι της διακήρυξης («καταδικάζουμε ομόφωνα τις όποιες προσπάθειες, από κυβερνητικές και μη, οργανώσεις της φίμωσης της Διαδικτυακής ελευθερίας και της πρόσβασης στο Διαδίκτυο») είναι γιατί αυτό ήταν και το μόνο σημείο τριβής μεταξύ των κρατών (και ομολογώ ότι το περίμενα, προσωπικά). Ενώ 70 κράτη συμφώνησαν στην πλήρη έκταση του κειμένου, εντούτοις, ορισμένα πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση στην συγκεκριμένη παράγραφο και ζήτησαν την διαγραφή της προκειμένου να βάλουν την υπογραφή τους. Τα κράτη αυτά ήταν (και πείτε μου αν σας προκαλεί εντύπωση κάποιο από αυτά): Ρωσία, Κίνα, Σαουδική Αραβία, Ινδία, Ν. Αφρική.

Δυστυχώς, οι διακηρύξεις του Ο.Η.Ε. δεν είναι δεσμευτικές και δεν μπορεί κανείς να επιβάλλει την τήρησή τους. Είναι μονάχα κατευθυντήριες γραμμές και συμβουλευτικά, και αυτό σημαίνει ότι για το άμεσο μέλλον τουλάχιστον, μπορούμε να μην επισκεφθούμε τα παραπάνω κράτη!

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και με αυτές τις αντιρρήσεις, το κείμενο είναι πολύ σημαντικό και καθιστά το Ίντερνετ αναγκαίο, πολύτιμο και βασικό ανθρώπινο αγαθό. Καθόλου άσχημα για μια τεχνολογία που είναι μόλις 25 ετών!

 +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »