ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ θέλω την μαμά

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Χαίρεται. Μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο επισκέψεις, κόσμο να μπαίνει και να βγαίνει στο σπίτι μας, φαγητό εκτός σπιτιού, εκδρομές στη θάλασσα διαπίστωσα πόσο προσκολλημένη είναι η μικρή μου κόρη μαζί μου. Δεν είχα διαπιστώσει το μέγεθος αυτής της κατάστασης αλλά βλέποντάς την να μην πηγαίνει σε άλλα πρόσωπα κατάλαβα ότι περνάει το λεγόμενο άγχος αποχωρισμού.

Μια κατάσταση τέτοια φέρνει την μητέρα σε πολύ δύσκολη θέση μιας και δεν μπορεί να λείπει από το οπτικό πεδίο του παιδιού η μητέρα, το παιδί πιέζεται  ότι η μητέρα του το εγκαταλείπει και ξεκινάει ένας φαύλος κύκλος που είναι δύσκολο να βγει κανείς. Συζητώντας με μία ψυχολόγο φίλη μου μου είπε ότι σε αυτή την περίπτωση πρέπει να φερόμαστε στο παιδί σαν να είναι μεγάλο. Να του εξηγούμε ακριβώς τα βήματα που θα ακολουθήσουν στην καθημερινότητά μας και να τα εφαρμόζουμε πιστά. Ένα παράδειγμα που μου ανέφερε είναι ότι όταν για παράδειγμα φεύγουμε το πρωί για να πάμε στην δουλειά πρέπει να εξηγούμε στο παιδί ότι θα φύγουμε να πάμε για εργασία, και ότι θα επιστρέψουμε να τα πάρουμε είτε μετά τον ύπνο τους είτε μετά το φαγητό, είτε μετά από μία δραστηριότητα. Ένας άλλος τρόπος για να βοηθήσουμε το παιδί είναι να μην ανταποκρινόμαστε αμέσως στα κλάματα και στις φωνές του παιδιού. Να το καθησυχάζουμε ότι θα το πάρουμε αγκαλιά μόλις τελειώσουμε την δουλειά που κάνουμε εκείνη την στιγμή και ότι είναι σε ασφαλής χέρια είτε αυτή είναι η γιαγιά είτε είναι μια baby sitter. Μια άλλη συμβουλή που μου έδωσε είναι επίσης να κάνουμε μικρούς αποχαιρετισμούς. Για παράδειγμα θέλουμε να κάνουμε μια δουλειά σε άλλο δωμάτιο του σπιτιού τότε να του πούμε ότι θα πάμε στο άλλο δωμάτιο και να επιστρέψουμε σε μικρό χρονικό διάστημα. 

Εμπειρικά αυτό που έχω να πω είναι ότι όταν η καθημερινότητα μέσα στο σπίτι είναι συγκεκριμένη είναι πιο εύκολο για το παιδί να προσαρμοστεί. Όταν όμως ο αποχωρισμός γίνεται για λίγες ώρες ή για λίγες μέρες μέσα στην εβδομάδα τότε το παιδί δυσκολεύεται να προσαρμοστεί. Επίσης, όταν βλέπουμε ότι το παιδί δεν το παρηγορούμε όσο είμαστε ακόμη μαζί του τότε ο καλύτερος τρόπος για να ηρεμήσει είναι να φύγουμε και να του διασφαλίζουμε ότι επιστρέψουμε. Καλή συνέχεια. +Ioanna Mpourdouvali 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΚ-ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ 5 χρόνια μαμά

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Χαίρεται. Σε μόλις δύο ημέρες θα συμπληρωθούν ακριβώς πέντε χρόνια από τότε που αντίκρυσα πρώτη φορά το μωρό μου, το πρώτο μου παιδί. Πέντε χρόνια μαμά και η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως. Η προτεραιότητα για την δουλειά, για τον ύπνο, για τις βραδιές με ταινίες και πίτσες, για καφέ με τις φίλες μου κτλ...αντικαταστάθηκαν με ξενύχτια, με θηλασμό, με παιδικά τραγούδια, με ανάγνωση παραμυθιών κοκ. Αυτός είναι ο κόσμος μου πλέον, αυτή είναι η καθημερινότητά μου.

Αυτά τα πέντε χρόνια άλλαξα πολύ, τόσο πολύ που κοιτάζοντας πίσω δεν ξέρω αν έχει μείνει κάτι από την παλιά Ιωάννα. Ξέρω ότι προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη για εμένα, για εσένα μωρό μου. Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής σου ήμασταν ο μπαμπάς, εσύ και εγώ και μετά ήρθε το δεύτερο μωράκι μας ή το μουτζουράκι μας όπως συνηθίζεις να την αποκαλείς και έπρεπε να μάθεις να μας μοιράζεσαι. Κάποιες φορές ήταν περισσότερο εύκολο και άλλες πολύ δύσκολο. Μέχρι και σήμερα προσπαθείς από την μια να δεχτείς ότι δεν είναι όλα για εσένα και από την άλλη έχεις αυτόν τον πολύ όμορφο τρόπο να μοιράζεσαι ακόμα και όταν δεν θες, ακόμα και όταν δυσανασχετείς με την αντικειμενικά ζωηρή αδερφούλα σου.

Για εμένα είσαι ο ήλιος που από εσένα παίρνω το φως και συνθέτω το όμορφο καθημερινό μας τοπίο και άλλες φορές που δεν τα καταφέρνω γιατί είμαι πολύ κουρασμένη ή άυπνη και μετά έρχονται οι τύψεις που η μέρα μας δεν ήταν τόσο όμορφη όσο η προηγούμενη. Αν με στεναχωρεί κάτι πολύ είναι όταν δεν καταφέρνω να με ξεπεράσω για να σε βλέπω πάντα να χαμογελάς. Όμως θέλω να ξέρεις ότι πραγματικά προσπαθώ πολύ, μωρό μου. Ίσως κάποτε όταν διαβάσεις τούτες τις λίγες λέξεις να καταλάβεις πόσο σε αγαπώ, ότι είσαι το μωρό μου και νιώθω ότι για πάντα έτσι θα είσαι. Να με συγχωρέσεις που πολλές φορές τα δικά μου θέλω τα κάνω δικά σου γιατί νομίζω, νιώθω, αισθάνομαι ότι είναι για το δικό σου καλό. Με ενδιαφέρει τόσο πολύ η ευτυχία σου που όταν χαμογελάς, είσαι πιο φωτεινή από τον ήλιο και είναι αυτή η δική μου μικρή επιβεβαίωση ότι κάτι κάνω καλά. Μα ακόμα και όταν είσαι κατσούφα, γκρινιάρα, απότομη και αρχίζεις να μου λες αυτά τα μικρά ή και μεγάλα που σε προβληματίζουν. +Ioanna Mpourdouvali 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »