ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η επέλαση του χιονιά της υποκρισίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Οι τελευταίες μέρες του 2016 και αντίστοιχα οι πρώτες του 2017 ήταν κρύες. Παγωμένες! Μπορεί εσείς εκεί πάνω να έχετε συνηθίσει λίγο-πολύ, όμως εδώ στην Κρήτη ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις! Χιόνια μέσα στην πόλη, ακόμα και στην παραλιακή, αποκλεισμένα χωριά σε χαμηλό υψόμετρο, θερμοκρασίες που άγγιξαν το μηδέν μέσα στην πόλη (του Ηρακλείου) κλπ. Προσωπικά, λατρεύω αυτόν τον καιρό. Τον απολαμβάνω και όπως χαρακτηριστικά λέω, "μυρίζει υγεία"! Όμως δεν είμαι μόνο εγώ.

Πολλοί άνθρωποι ανά την Ελλάδα ή την εντελώς απροετοίμαστη Κρήτη, βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση εξαιτίας αυτού του χιονιά. Μακριά από τις φωτογραφίες χαράς, τους χιονάνθρωπους και τις βόλτες για χιονοπόλεμο, είδαμε αποκλεισμένα χωριά, κομμένο ρεύμα, τροχαία λόγω των παγωμένων δρόμων και... κάτι που θα γράψω λίγο παρακάτω.

Με τον καιρό, τον σεισμό και την φύση γενικά δεν μπορεί κανείς να τα βάλει, μπορεί όμως να προστατευτεί με διάφορους τρόπους, πολλοί από τους οποίους αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας για την ελληνική νοοτροπία. Για πολλά λοιπόν από τα δεινά που βασάνισαν τους συμπολίτες μας αυτές τις μέρες, την ευθύνη έχουν οι... ίδιοι ή τέλος πάντων οι κρατικές υπηρεσίας και η πολιτική προστασία.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μία ακόμα μεταβλητή που όσο εμείς ανάβαμε το τζάκι και ψήναμε λουκάνικα, βρισκόταν στην εξίσωση της κακοκαιρίας στην χώρα μας. Πρόκειται για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, ή όπως αλλιώς θέλετε, πείτε τους. Μιλάμε για ανθρώπους που εδώ και μήνες έχουν μόνιμη κατοικία μια σκηνή εντελώς ακατάλληλη για τον χειμώνα. Άνθρωποι που έζησαν το ίδιο κρύο με εμάς, για εκείνους ενδεχομένως να ήταν ακόμα πιο σοκαριστικό μιας και στον τόπο τους δεν νομίζω να είναι σύνηθες φαινόμενο κακοκαιρία σαν αυτή. Άνθρωποι που είχαν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από το κρύο κι όμως την ίδια ώρα έτρεμαν επειδή πολύ απλά δεν είχαν πουθενά να κρυφτούν. Δεν τους βάζω στην ίδια κατηγορία με τους άστεγους των ελληνικών πόλεων, μιας και οι τελευταίοι είχαν την ευκαιρία έστω για αυτές τις μέρες να στεγαστούν σε ειδικούς χώρους που είχαν δεσμεύσει οι τοπικές διοικήσεις.

Ο σημερινός προβληματισμός δεν είναι πολιτικός. Δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να συζητήσω για το αν αυτοί οι άνθρωποι είναι καλώς μακριά απ' την χώρα τους, για το αν είναι καλώς στην δική μας ή δεν ξέρω τι άλλο. Σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις είναι άνθρωποι. Συνάνθρωποι. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλά παιδιά. Παιδιά που αύριο θα είναι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο πολίτες αυτού του κόσμου. Και αυτοί οι άνθρωποι θα κουβαλούν για πάντα μαζί τους εικόνες πολέμου και τρέμουλο κρύου μέσα στο σκοτάδι μιας σκηνής.

Πρώτος εγώ δηλώνω πόσο απόλαυσα αυτό το κρύο, όμως την ίδια ακριβώς σκέφτομαι τους εργαζόμενους που έμειναν χωρίς δουλειά εκείνες τις μέρες, τους αποκλεισμένους λόγω της μη εξυπηρέτησης των μεταφορών, μα κυρίως αυτά τα παιδάκια που έτρεμαν όσο εμείς βεγγερίζαμε αχνίζοντας στο ζεστό μας τζάμι. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το αδιέξοδο ενός ιδεολόγου επιχειρηματία και η αλλαγή σελίδας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ξέρεις που πας να συμπληρώσεις μία αίτηση και κάποια στιγμή ζητάει το επάγγελμά σου. Δεν ντρέπομαι να πω πως τελευταία δεν ξέρω τι να βάλω εκεί. "Επιχειρηματίας; Ελεύθερος επαγγελματίας; Αυτοαπασχολούμενος; Ιδιοκτήτης επιχείρησης;" Δεν ξέρω τι από αυτά περιγράφει την κατάσταση μου, γνωρίζω όμως πλέον τις συνθήκες με τις οποίες την περιβάλλουν.

Είμαι κάτι λιγότερο από είκοσι συνεχόμενα χρόνια στον εργασιακό στίβο και έχω περάσει και από τις δύο πλευρές του ωκεανού διατηρώντας πάντοτε την ιδεολογία μου πολύ ψηλά. Εννοώ πως έχω υπάρξει υπάλληλος, χαμάλης, έως και σε ένα αξιοσέβαστο σημείο σε άλλη επιχείρηση. Από την άλλη, έγινα εργοδότης και αγωνίστηκα να χτίσω την προσωπική και οικογενειακή μου ευημερία. Και τα κατάφερα. Και πάντα κρατώντας ψηλά την ιδεολογία του να μείνω μακριά απ' το Δημόσιο (ως υπάλληλος) και ποτέ να μην το κλέψω (ως επιχειρηματίας). Ναι, το λέω με μεγάλη περηφάνια πως ότι έκανα, το έκανα χωρίς ουδέποτε να κλέψω το ελληνικό κράτος.

Ναι, είμαι τόσο μαλάκας.

Θέλω να πω... πως φέτος, ένιωσα για πρώτη φορά την ανάγκη να το κάνω. Θέλετε εξαιτίας οικονομικής στενότητας; Θέλετε από εκδίκηση; Και τα δυο ισχύουν σε έναν βαθμό.

Όμως έρχεται μια μέρα στην ζωή ενός μαλάκα που αποφασίζει να μην είναι το ίδιο μαλάκας. Και τότε βλέπει πως ξαφνικά έχει δημιουργηθεί γύρω του ένα θεσμικό πλαίσιο που θέλει στα 100€ που βγάζει, τα 29€ να τα δίνει στην εφορία, τα 27€ στην ασφάλεια του (άσχετα ότι δεν την χρησιμοποιεί, γιατί η δημόσια υγεία είναι εντελώς ανθυγιεινή) και περίπου 15€ πάνε σε έμμεσους φόρους που πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν (ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης, κλπ.). Από τα 100€ μένουν 29 ολόκληρα ευρώ για να πληρώσω κι εγώ όπως κι εσείς, όλα τα πάγια μου έξοδα.

Ξέρετε, στην επιχείρηση μου δεν έχω συνέταιρο, αλλά αν είχα θα φρόντιζα να μοιραζόμαστε την δουλειά για να μην έρχομαι μόνος μου 9 το πρωί και να φεύγω μετά τα μεσάνυχτα, 7 μέρες την εβδομάδα. Οπότε γιατί να έχω το κράτος να παίρνει σχεδόν το 75% του κόπου μου στερώντας μου παράλληλα να έχω κι εγώ αφορολόγητο ή κι εγώ να χρησιμοποιώ το πλαστικό χρήμα για να έχω τα... "προνόμια" που έχουν οι μισθωτοί;

Είναι κάπου εδώ που οφείλεις να τραβήξεις μια γραμμή ...και να χαιρετήσεις.

Το 2005 άφησα δουλειά και ζωή στις ΗΠΑ για να υπηρετήσω μια άλλη ιδεολογία. Αυτή του τοπικιστή. Ήθελα να έρθω στην πατρίδα μου, την Κρήτη και να την υπηρετήσω δίνοντας εδώ ότι μπορώ να προσφέρω.

Δώδεκα χρόνια μετά, στέλνω το πρώτο μου μήνυμα (από τα καμπόσα που θα ακολουθήσουν φέτος στο yannidakis). προς όλους όσους δεν παίρνουν σύνταξη σε αυτό το γηροκομείο που λέγεται Ελλάδα και το μόνο που παράγει, είναι συντάξεις: Φύγετε! Τρέξτε να σωθείτε! Μπορεί εσείς να προλάβετε! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ συζητώντας για τη σύγχρονη ελληνική μετανάστευση

Μεγάλη εκροή ανθρώπινου δυναμικού είχε να σημειωθεί στη χώρα μας από την περίοδο 1946-1977. Πάει καιρός από τότε, όπως αρκετός καιρός έχει περάσει από τότε που η σύγχρονη μετανάστευση της χώρας μας, λόγω της κρίσης, έγινε θέμα στην “The Guardian”. Ωστόσο, το κύμα μετανάστευσης όλο και αυξάνεται δραματικά. Η σημερινή μετανάστευση φέρει τον τίτλο “Generation G” ή/και “Brain Drain”. Εδώ και 6 χρόνια περίπου πολλοί Έλληνες – ιδίως πτυχιούχοι – εξαναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό, διότι, η Ελλάδα της κρίσης, όχι μόνο δεν έχει να τους προσφέρει θέσεις εργασίας, αλλά και το κρατικοδίαιτο σύστημά της θα τους ανάγκαζε να εργάζονται προς ελάχιστης αμοιβής για να θρέφουν άλλους μη-παραγωγικούς συμπολίτες τους. 

Το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης σημειώθηκε, αρχικά, στον ιατρικό τομέα με χιλιάδες Έλληνες γιατρούς να καταφεύγουν κυρίως σε Γερμανία και Σκανδιναβικές χώρες. Ακολουθούν μηχανικοί, οικονομολόγοι, πληροφορικοί, κ.α. Η Μεγάλη Βρετανία έχει επίσης δεχτεί μεγάλο κύμα Ελλήνων μεταναστών, εκεί ανοδικά είναι τα ποσοστά των Ελλήνων εκπαιδευτικών που βρίσκουν σχετικά εύκολα μια θέση στα δημόσια σχολεία της Μ. Βρετανίας λόγω της έλλειψης που παρουσιάζουν σε ανθρώπινο δυναμικό στον εκπαιδευτικό τομέα. Ο Ανδρέας Καρυοφίλης, απόφοιτος του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, μόλις στα 27 του χρόνια είναι πλέον μόνιμος κάτοικος της Αγγλίας, εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο αγγλικό σχολείο και μας μιλάει για την Ελλάδα, το μεταναστευτικό ρεύμα, αλλά και το πιο επίκαιρο, Brexit.

Είσαι μια από τις περιπτώσεις του λεγόμενου "brain drain" που συμβαίνει στη χώρα μας λόγω, πρωτίστως, της οικονομικής κρίσης. Εσένα τι άλλο σε έκανε να φύγεις από τη χώρα εκτός από την κρίση;

Αν και με κολακεύει η έκφραση “brain drain”, δε θεωρώ πως είμαι κάποιο τρομερό μυαλό. Ένα πτυχίο έχω και πολύ ενθουσιασμό για τη δουλειά που κάνω. Υπάρχουν λόγοι που συνδέονται έμμεσα με την κρίση: Πρώτον, το γεγονός ότι θα ήταν αδύνατο να κάνω τη δουλειά των ονείρων μου στην Ελλάδα. Δεύτερον, μία αίσθηση ανταγωνισμού! Τόσοι και τόσοι έφυγαν και το προσπαθούν έξω, συμπεριλαμβανομένου και του αδερφού μου που εργάζεται στη Γερμανία. Είπα: «αφού μπορούν όλοι αυτοί, γιατί όχι κι εγώ;». Πέρα της κρίσης, έχοντας δύο χρόνια εμπειρία στα ιδιαίτερα στην Ελλάδα, συνειδητοποίησα πόσο θεμελιωδώς αντίθετος είμαι με το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, και ιδιαίτερα με την παραπαιδεία, θεωρώ τον εαυτό μου εντελώς αταίριαστο με την κουλτούρα του μέσου νεοέλληνα, και, τέλος, ήμουν ανέκαθεν λάτρης της Αγγλικής γλώσσας! Είπα, λοιπόν: «τώρα που μπορώ να “στύψω την πέτρα”, ας το κάνω σε μία χώρα που θα με ανταμείψει γι’αυτό!».

Αν η Ελλάδα μπορούσε να σου προσφέρει επαγγελματικά όσα η Αγγλία, ή έστω, κάποια από αυτά, θα επέλεγες να μείνεις;Αν η Ελλάδα μπορούσε να μου προσφέρει όσα η Αγγλία, δε θα είχα μπει στη διαδικασία της μετανάστευσης. Συνεπώς θα είχα μείνει! Αυτή τη στιγμή όμως, έχοντας ζήσει σε μια χώρα που υπερέχει σε οργάνωση, αξιοκρατία, προστασία του περιβάλλοντος, συλλογικότητα, επιβολή και τήρηση δίκαιης νομοθεσίας, έχει ανοίξει το μυαλό μου και πλέον πιστεύω πως είναι κάτι πέρα του επαγγελματικού που με κρατάει.


Είναι η "γη της επαγγελίας" το εξωτερικό;Ξεκάθαρα όχι. Εδώ για να κερδίσεις κάτι πρέπει να μοχθήσεις, και μάλιστα δυο φορές περισσότερο από τον ιθαγενή. Ειδικά στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, τα πράγματα είναι πολύ πιο απαιτητικά από άποψη φόρτου εργασίας και συνεχούς αξιολόγησης της δουλειάς σου! Επιπλέον, είσαι μακριά από οικογένεια, φίλους, θάλασσα, ήλιο και καταγάλανο ουρανό! Υπάρχουν όμως θέσεις εργασίας, προοπτικές ανέλιξης, αξιοκρατία, οργάνωση και κοινωνική πρόνοια. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Εγώ έφυγα με το σκεπτικό ότι στα 26 μου είναι πιο σημαντικό να έχω οικονομική ανεξαρτησία, από το να μπορώ να βγω για φραπεδάκι στον ήλιο με τα φιλαράκια μου με τα «μαύρα» από τα ιδιαίτερα.

Τι θα συμβούλευες κάποιον που σκέφτεται να μεταναστεύσει;Θα τού’λεγα: «ακόμη το σκέφτεσαι;». Χαχα! Πέρα από την πλάκα τώρα, βλέπω ανθρώπους τόσο απεγνωσμένους που αφήνουν οικογένεια και παιδιά πίσω και ανεβαίνουν εδώ χωρίς να ξέρουν καν τη γλώσσα! Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό να τα καταφέρεις έτσι έξω, τουλάχιστον όσον αφορά το Λονδίνο! Οπότε, θα συμβούλευα ΕΦΟΔΙΑ. Να γνωρίζεις τη γλώσσα αρκετά καλά, να έχεις κάποια ειδίκευση και να ψαχτείς σχετικά με το επάγγελμά σου ΠΡΙΝ ανέβεις επειδή το κόστος διαμονής είναι υψηλό. Επίσης, μην ανέβεις με «ύφος»! Είναι κάποιοι που νομίζουν ότι θα ανέβουν και θα βγάζουν £40.000 το χρόνο με το καλημέρα! ΝΑΙ, πολλά επαγγέλματα έχουν προοπτικές εισοδηματικής ανέλιξης, αλλά θέλει κόπο και χρόνο. Αν αξίζεις, θα τα φτάσεις! Και αυτό θεωρώ πως πρέπει να σε ‘γεμίζει’ περισσότερο.

Ας έρθουμε και στις πιο πρόσφατες εξελίξεις της χώρας όπου μετανάστευσες: Πιστεύεις ότι το brexit θα αποδειχθεί μελλοντικά καλή επιλογή για τη Μ. Βρετανία; Πως εισέπραξες το κλίμα πριν το δημοψήφισμα και τι κατάσταση επικρατεί αυτό το πρώτο διάστημα; Πιστεύεις θα επηρεάσει σημαντικά τους μετανάστες; Τι είναι αυτό που έκανε τους Βρετανούς να θέλουν να φύγουν από την Ε.Ε.;"Πριν το δημοψήφισμα κανείς δε φαινόταν να πιστεύει ότι θα κερδίσει το «brexit» και όλα κυλούσαν σαν το αποτέλεσμα να ήταν δεδομένο για το «bremain»! Μετά το δημοψήφισμα έγινε ένας χαμός! Οι μετανάστες της Αγγλίας ‘βυθίστηκαν’ στο άγνωστο, πολλοί Άγγλοι ένιωθαν ντροπιασμένοι για την ψήφο τους, ο Πρωθυπουργός υπέβαλλε την παραίτησή του, οι πολιτικοί υπέρμαχοι του «brexit» άρχισαν τις ‘κωλοτούμπες’, η Σκωτία ζήτησε ξανά την ανεξαρτησία της για να παραμείνει εντός Ε.Ε., το Λονδίνο ζήτησε την ανεξαρτησία του για να παραμείνει εντός Ε.Ε. και πολύς κόσμος επιζητά επανάληψη του δημοψηφίσματος. H ισοτιμία της λίρας με το ευρώ έπεσε στο 1.20 από το 1.40 (που ήταν όταν ανέβηκα εγώ) και, γενικότερα, το κλίμα είναι πολιτικά ασταθές. Αυτό που εξέλαβα εγώ ως το πρόβλημα των Βρετανών ήταν οι μετανάστες που ζουν εκμεταλλευόμενοι τα παράθυρα του συστήματος για να εισπράττουν τα επιδόματα που παρέχει η Μ. Βρετανία αποφεύγοντας να δουλεύουν, εις βάρος των (ομολογουμένως βαριά) φορολογούμενων. Ίσως και ένας ‘κακώς νοούμενος’ πατριωτισμός. Όσο για τον ρατσισμό, εγώ προσωπικά, και, γενικά, στο σχολείο που δουλεύω, δεν παρατήρησα ρατσιστικά φαινόμενα. Όταν τελικά γίνει πράξη η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε., φαντάζομαι πως θα χρειάζεται να έχεις διαβατήριο για να ταξιδέψεις και να βγάλεις visa για να διαμένεις εδώ, αλλά δε βλέπω να αλλάζουν και πολλά άλλα πράγματα, ειδικά γι' αυτούς που ήταν ήδη εργαζόμενοι εδώ πριν το δημοψήφισμα. Η Μεγάλη Βρετανία έχει σχετικά ικανούς πολιτικούς και μια ισχυρή, αυτάρκη οικονομία και βλέποντας τη συνεχόμενη παρακμή της Ε.Ε. τα τελευταία χρόνια, θεωρώ πως σε βάθος χρόνου η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας θα της βγει σε καλό και ίσως να αποτελέσει και ένα "μάθημα" για την Ε.Ε. και τις πολιτικές γραμμές που ακολουθεί. Καμιά φορά η λιγότερο δημοφιλής πολιτική απόφαση μπορεί να είναι και η σωστή.

Όσο για τα "εν οικω" τώρα: Τι είναι αυτό που πήγε στραβά στη χώρα μας;Πιστεύω πως είναι πολλά πράγματα σε συνδυασμό που πήγαν στραβά στη χώρα μας. Και στην τελική, όταν τα βλέπω σχετικιστικά, δε μπορώ να κατηγορήσω και κανέναν, ούτε πολιτικούς, ούτε πολίτες. Θεωρώ πως η αρχή του κακού έγινε όταν η Ελλάδα, μια χώρα ρημαγμένη από πολέμους, χωρίς ιδιαίτερη παραγωγικότητα ή βαριά βιομηχανία, προσπάθησε μέσα σε λίγα χρόνια να συμβαδίσει με τις υπόλοιπες τεχνολογικά ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Αποδείχθηκε αδύνατο και καταστροφικό.

Εύστοχη διαπίστωση/απάντηση. Είναι προφανές ότι ανέκαθεν οι Έλληνες ακροβατούσαν μεταξύ ενός δυτικού τρόπου ζωής και μιας ανατολίτικης νοοτροπίας. Πιστεύεις ότι θα βελτιωθεί κάποτε η κατάσταση στην Ελλάδα;Στην Ελλάδα βλέπω να μένουν μόνο οι συνταξιούχοι, οι αργόμισθοι, οι γόνοι ευκατάστατων οικογενειών, αυτοί που εκμεταλλεύονται με τον έναν τρόπο ή με τον άλλον την κρίση (καταστήματα αγοράς χρυσού, εταιρίες ιδιωτικής ασφάλισης, εισοδηματίες κτλ), αυτοί που συμβιβάζονται με τα (πολύ) λίγα και αυτοί που αδυνατούν για οικονομικούς, κυρίως, λόγους να φύγουν έξω! Οπότε, δε βλέπω ποιος θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση και πως. Ίσως αν αυτό το μεταναστευτικό κύμα, μετά από 10-20 χρόνια, επιστρέψει στην Ελλάδα, φέρνοντας χρήμα, εμπειρίες, ιδέες και ανοιχτά μυαλά! Αν και ένας γνωστός μου, που μένει πολλά περισσότερα χρόνια εδώ, μου είπε πως όσο περισσότερο καιρό μένεις στο εξωτερικό, τόσο εξασθενεί η θέλησή σου να επιστρέψεις στην Ελλάδα…

Νομίζω είναι λογικό να εξασθενεί η θέληση για επαναπατρισμό όσο οι λόγοι της κρίσης παραμένουν, και θα παραμένουν όσο δεν αλλάζει είναι η νοοτροπία του νεοέλληνα...

Λοιπόν, Ανδρέα, σε ευχαριστώ πολύ για την εποικοδομιτική συζήτηση που είχαμε. +Elena Alefantinou

Διαβάστε άρθρα σχετικά με την ελληνική μετανάστευση:

https://www.theguardian.com/world/2015/jan/19/young-talented-greek-generation-g-worlds-biggest-brain-drain 

http://www.kathimerini.gr/857036/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/me-ptyxio-7-stoys-10-ellhnes-metanastes

http://www.lifo.gr/now/society/58781

 Διαβάστε περισσότερα.. »