ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ μινωίτισσες: οι μεγάλες κυρίες που χάραξαν τον δρόμο της σύγχρονης γυναίκας (εικόνες)

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Γύρω στο 3.000 π.Χ, εμφανίστηκε στην Κρήτη ένας πολιτισμός που ύψωσε παράστημα στον Αιγαιακό χώρο και που με την πάροδο του χρόνου ξεχώρισε στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Ένας πολιτισμός με ξεχωριστή ταυτότητα, πολύχρωμος, διακοσμητικός, ειρηνικός, αυτάρκης αλλά και με φιλοσοφικό υπόβαθρο (η εμμονή με τις σπείρες και τα συστήματα κύκλων στα μινωικά αγγεία κάθε άλλο παρά τυχαία είναι- δηλώνει την αέναη συνέχεια των πραγμάτων). Ένας πολιτισμός που μέσα σ' όλες του τις ιδιαιτερότητες, δείχνει να έχει πάντα υπόψιν του, σε κάθε έκφανση, το γυναικείο φύλο: ο Μινωικός Πολιτισμός.

Η "Θεά των Όφεων"

Δεν είναι τυχαίο που ίσως η χαρακτηριστικότερη εικόνα του μινωικού πολιτισμού είναι μία γυναικεία θεότητα: Η "Θεά των Όφεων", που δαμάζει με δυναμισμό τα φίδια και προτάσσει τα στήθη της χωρίς συστολή, χαρακτηριστικό ρηξικέλευθο αν σκεφτούμε την μετέπειτα αρχαιοελληνική παράδοση. Παράλληλα, οι γυναίκες στη μινωική Κρήτη υπηρετούσαν τη θρησκεία κι από το πόστο της ιέρειας, σε μεγάλο μάλιστα βαθμό. Επισήμανση: το γεγονός ότι θεότητες και ιέρειες αποδίδονται ορισμένες φορές γυμνόστηθες στην εικονογραφία δεν σημαίνει ότι έτσι κυκλοφορούσαν και οι απλές, καθημερινές γυναίκες, δεν έχουμε επαρκή στοιχεία γι' αυτό.

Οι γυναίκες όμως δεν ήταν μόνο θεές και ιέρειες για τους μινωίτες. Ήταν και μητέρες, αποτελούσαν την αρχή της αλυσίδας της ζωής και της συνέχειας της Κρήτης, κι αυτό τις καθιστούσε αξιόλογους κοινωνικούς παράγοντες. Σε μία κοινωνία με μητριαρχική δομή (σύνηθες φαινόμενο στην προϊστορία), η μινωίτισσα κοίταζε στα μάτια τον άνδρα χωρίς να χαμηλώνει το βλέμμα. Έχαιρε της εκτιμήσεως και του σεβασμού του συνόλου του αντίθετου φύλου κι έπαιρνε μέρος στις κοινωνικές εκδηλώσεις και σε αθλήματα όπως τα λεγόμενα "ταυροκαθάψια", όπως μας μαρτυρά και η παρακάτω τοιχογραφία:  

Παρά το δυναμισμό όμως και το κύρος της θέσης τους, οι γυναίκες εκείνης της εποχής δεν έπαυαν να είναι γυναίκες και να θέλουν να έχουν φροντισμένη την εικόνα τους. Η εικονογραφία τις παρουσιάζει με εντυπωσιακές φούστες με φραμπαλάδες, διακοσμημένες ποδιές, περίτεχνες κομμώσεις και ιδιαίτερα ψηλά καπέλα, ενώ όπως μαρτυρούν τοιχογραφίες απ' τη ζωή τους δεν έλειπε και το μακιγιάζ! Η "Παριζιάνα", εντυπωσιάζει με τα κόκκινα χείλη της:

Τα πράγματα που έχουμε να επισημάνουμε γι' αυτές τις θαυμάσιες γυναίκες είναι πραγματικά πάρα πολλά. Μία σύγχρονη γυναίκα, διαβάζοντας τα παραπάνω σίγουρα χαμογελά νιώθοντας οικειότητα, ίσως ενδόμυχα και περηφάνεια γι΄ αυτές τις γυναίκες που παρά τις τεράστιες διαφορές των εποχών, κάπως τους μοιάζουν. Κι αν με την κατάρρευση του μινωικού πολιτισμού και τη μετέπειτα εξάπλωση του μυκηναϊκού άρχισε σιγά σιγά να φθίνει ο ρόλος της, η γυναίκα βρήκε στην πορεία της ιστορίας τον δρόμο της και διεκδίκησε τη θέση της στην κοινωνική κονίστρα. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ mother you are my sunshine

8 Μαΐου ήταν η γιορτή της μητέρας. Πόσο υπέροχο είναι να έχεις μια γλυκά μαμά, με τη δική της, ξεχωριστή μυρωδιά που σε αγαπά όσο κανείς σε αυτό τον κόσμο και σε προσέχει πολύ. Σου δίνει ένα ζεστό και καθαρό σπίτι, γευστικό φαγητό και πολύτιμες συμβουλές που βάζουν σε τάξη στο μυαλό σου (ανεξαρτήτως ηλικίας).

Μάνα είναι μόνο μία. Όσο και να σου τη «σπάει» όταν τακτοποιεί τα προσωπικά σου αντικείμενα, όσο κι αν ξενυχτά γιατί έχει το άγχος πού γυρνάς τη νύχτα, όσες φορές κι αν «μπουκάρει» ανοίγοντας ξαφνικά την πόρτα του δωματίου την ώρα που μιλάς με το αμόρε στο τηλεφωνίνι και λέτε τι χρώμα εσώρουχα φοράτε (χαχα) ή όταν λέει να βάλεις τη ζακετούλα σου, εσύ την αγαπάς και πάντα σε αυτή γυρίζεις.

Εγώ δεν πρόλαβα να τα ζήσω όλα αυτά με τη δική μου μαμά. Όμως ξέρω πως με προστατεύει από εκεί που είναι και μου αφήνει το περιθώριο να πάρω μαθήματα ζωής προστατεύοντάς με συγχρόνως από κακοτοπιές.

Σαφώς δεν περιμένω μία ημέρα για να τη θυμηθώ. Την κουβαλώ μέσα μου κάθε ημέρα που περνά. Κανείς δε λησμονεί τη μάνα, ιδιαίτερα αν εκείνη δε ζει.

Δε είναι μόνο οι εννέα μήνες της κύησης, οι πόνοι της γέννας, ο θηλασμός που συνέχισε να σας ενώνει όταν τα σώματά σας χωρίστηκαν... Η μαμά σου στερήθηκε για να είσαι σήμερα εδώ και να διαβάζεις όσα γράφω. Όταν σε έβαζε για ύπνο εκείνη διάβαζε βιβλία ψυχολογίας για να σε αναθρέψει σωστά και να γίνεις πολύτιμος άνθρωπος γι΄αυτή την κοινωνία. Φρόντιζε να σου προσφέρει πολλά που ενδεχομένως να έχεις δεδομένα όπως η τροφή, η ένδυση, η μόρφωση, η ψυχαγωγία κλπ.

Κι αν σε εκνευρίζει λίγο, σιγά! Να την αγαπάς όπως σε αγαπάει γιατί δε χωρούν εγωισμοί όταν ο άλλος φύγει.

Υ.Γ.1: Απώτερο σκοπό κάθε μάνα έχει να γίνετε πανομοιότυποι! Ας μιλήσει η επιστήμη γι΄αυτό!

Υ.Γ.2: Οι ψυχολόγοι λένε ότι εάν γράψεις σε ένα χαρτί τα χαρακτηριστικά τα δικά σου, σε ένα άλλο της μαμάς σου και τα συγκρίνεις, θα διαπιστώσεις πόσα κοινά έχετε!
Y.Γ.3: «Οι περισσότερες μητέρες είναι φιλόσοφοι από ένστικτο» Χάριετ Μπίτσερ Στόου, συγγραφέας.

 Διαβάστε περισσότερα.. »