you've got to take this moment στο +yannidakis
Αφιερωμένο σε δυο πρώην μοναχικές ψυχές...
-Γεια σας, η κυρία Ελεονώρα Μελέτη;
-Παραλίγο.
Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο. Ο λόγος του τηλεφωνήματος ήταν καθαρά επαγγελματικός. Γνωρίζονταν μονάχα εξ όψεως. Η χρονική περίοδος που έτυχε να μιλήσουν ήταν πραγματικά δύσκολη και για τους δυό. Εκείνος δούλευε καθημερινά μέσα στη ζέστη. Εκείνη ήταν μια πολυάσχολη γυναίκα. Δυναμική, γεμάτη όνειρα. Τους ένωνε το γεγονός ότι και οι δυο ήταν τσακισμένοι και προδομένοι από ανθρώπους.
Εκείνη, ετοίμαζε ένα συνέδριο και προσπαθούσε μέσω γνωστών να βρει κάποιον να τη διαφωτίσει με τις γνώσεις του. Eκείνος όχι μόνο τη διαφώτισε, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει με τη συμμετοχή του κι εκείνη χάρηκε πολύ!
Η συνομιλία των δύο νέων δεν ήταν τυπική. Αν και ήταν λίγα τα λεπτά της συνομιλίας τους άρχισαν να γελούν μεταξύ τους και να λένε ιστορίες. Κλείνοντας το τηλέφωνο, ξάπλωσαν και οι δυό την ίδια περασμένη ώρα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη τους.
Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Μαΐου, πάνω στον οργασμό της άνοιξης, λίγο πριν τη χαρά του καλοκαιριού.
Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησε και δεύτερο, και τρίτο, και τέταρτο, και πέμπτο...
Και έτσι κύλησε όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Με τηλεφωνήματα και λιγοστά μηνύματα.
Παρά την κούρασή της εκείνη χαιρόταν να βλέπει εισερχόμενη κλήση από εκείνον. Δεν τους πτοούσε η κούρασή τους. Κάθε βράδυ μιλούσαν τουλάχιστον ένα δίωρο.
Εκείνη, ήξερε βαθιά μέσα της πως κάποια μέρα θα βρεθεί τυλιγμένη στη ζεστή αγκαλιά του. Και όταν αυτό συνέβη ήξερε πως ήρθε η ώρα να τακτοποιηθούν όλα μέσα της. Και το πάλεψε πολύ. Γνώριζε πως εάν επέλεγε να μείνει κοντά του θα έπρεπε αρχικά να ψάξει τον εαυτό της για να καταλάβει το μυστηριώδες μυαλό του. Έπρεπε να γίνει αντάξια των περιστάσεων προκειμένου να του δείξει ότι είναι εκεί γι' αυτόν και δε χωρά κανένας άλλος μέσα της!
To soundtrack στις βόλτες τους:
+Nastazia A
-Γεια σας, η κυρία Ελεονώρα Μελέτη;
-Παραλίγο.
Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο. Ο λόγος του τηλεφωνήματος ήταν καθαρά επαγγελματικός. Γνωρίζονταν μονάχα εξ όψεως. Η χρονική περίοδος που έτυχε να μιλήσουν ήταν πραγματικά δύσκολη και για τους δυό. Εκείνος δούλευε καθημερινά μέσα στη ζέστη. Εκείνη ήταν μια πολυάσχολη γυναίκα. Δυναμική, γεμάτη όνειρα. Τους ένωνε το γεγονός ότι και οι δυο ήταν τσακισμένοι και προδομένοι από ανθρώπους.
Εκείνη, ετοίμαζε ένα συνέδριο και προσπαθούσε μέσω γνωστών να βρει κάποιον να τη διαφωτίσει με τις γνώσεις του. Eκείνος όχι μόνο τη διαφώτισε, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει με τη συμμετοχή του κι εκείνη χάρηκε πολύ!
Η συνομιλία των δύο νέων δεν ήταν τυπική. Αν και ήταν λίγα τα λεπτά της συνομιλίας τους άρχισαν να γελούν μεταξύ τους και να λένε ιστορίες. Κλείνοντας το τηλέφωνο, ξάπλωσαν και οι δυό την ίδια περασμένη ώρα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη τους.
Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Μαΐου, πάνω στον οργασμό της άνοιξης, λίγο πριν τη χαρά του καλοκαιριού.
Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησε και δεύτερο, και τρίτο, και τέταρτο, και πέμπτο...
Και έτσι κύλησε όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Με τηλεφωνήματα και λιγοστά μηνύματα.
Παρά την κούρασή της εκείνη χαιρόταν να βλέπει εισερχόμενη κλήση από εκείνον. Δεν τους πτοούσε η κούρασή τους. Κάθε βράδυ μιλούσαν τουλάχιστον ένα δίωρο.
Εκείνη, ήξερε βαθιά μέσα της πως κάποια μέρα θα βρεθεί τυλιγμένη στη ζεστή αγκαλιά του. Και όταν αυτό συνέβη ήξερε πως ήρθε η ώρα να τακτοποιηθούν όλα μέσα της. Και το πάλεψε πολύ. Γνώριζε πως εάν επέλεγε να μείνει κοντά του θα έπρεπε αρχικά να ψάξει τον εαυτό της για να καταλάβει το μυστηριώδες μυαλό του. Έπρεπε να γίνει αντάξια των περιστάσεων προκειμένου να του δείξει ότι είναι εκεί γι' αυτόν και δε χωρά κανένας άλλος μέσα της!
To soundtrack στις βόλτες τους:
+Nastazia A
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
