ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η ελληνοτουρκική ορχήστρα νέων στην κρήτη

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Συμπληρώνοντας 10 χρόνια η Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων - Greek - Turkish Youth Orchestra (GTYO) περιοδεύει από 01/09 ως 08/09 σε Ρόδο, Κρήτη, Αθήνα και Ελευσίνα. 

Λίγα λόγια για την Ορχήστρα

Η Ορχήστρα αποτελείται από 60 περίπου νέους μουσικούς, Έλληνες και Τούρκους, ηλικίας μεταξύ 18-28. Τα μέλη της συναντιούνται κάθε καλοκαίρι για πρόβες, πριν δώσουν συναυλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και της Τουρκίας. Μέχρι σήμερα, η Ορχήστρα έχει εμφανιστεί σε ιδιαιτέρως σημαντικούς τόπους της Ελλάδας, όπως το Ηρώδειο, το αίθριο του Μουσείου της Ακρόπολης, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, και σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας (Seferihisar, Cesme, Istanbul, Ankara). 

Η ιδρύτρια και πρόεδρος της Ορχήστρας είναι η Leni Konialidis. Σε αυτή την περιοδεία, την ορχήστρα θα διευθύνει η ανερχόμενη μαέστρος Ζωή Ζενιώδη, η οποία είναι η πρώτη Ελληνίδα μαέστρος στα 10 χρόνια λειτουργίας του θεσμού αυτού, επιπλέον, είναι και η πρώτη γυναίκα με διδακτορικό στη διεύθυνση ορχήστρας στην Ελλάδα.

Στόχος της Ορχήστρας είναι η προώθηση της φιλίας και της επικοινωνίας μέσω της μουσικής των δύο κρατών συμβάλλοντας στο να ξεπεραστούν παρελθούσες αλλά και σημερινές διαφορές. Μέσα από τη μουσική τα μέλη της επιθυμούν να μεταδώσει μια συναισθηματική και ενοποιητική εμπειρία, οι ίδιοι μέσα από τη συνεργασία τους είναι σε θέση να μοιράζονται συναισθήματα, χωρίς να μιλάνε μία κοινή μητρική γλώσσα. Επικοινωνούν μέσα από τη μουσική, γιατί στη μουσική δεν υπάρχουν τα όρια που επικρατούν στον υπόλοιπο κόσμο, γιατί η μουσική ενώνει και ενώνεται...

Κατά τη διάρκεια των 10 χρόνων λειτουργίας της, η ορχήστρα αντιμετώπισε θετικά σχόλια από τον ελληνικό και τουρκικό Τύπο, ενώ η θερμή υποδοχή που είχε από το κοινό και στις δύο χώρες συνέβαλε στην πεποίθηση ότι η μουσική χτίζει τις γέφυρες για να έρθουν πιο κοντά οι άνθρωποι. +Elena Alefantinou 

Info: 

1/9: Ρόδος (Παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου)

4/9: Ηράκλειο (Κηποθέατρο Νίκος Καζαντζάκης)

5/9: Ρέθυμνο (Ενετικό Φρούριο Φορτέτσα)

7/9: Ελευσίνα (Πολιτιστικό Κέντρο Λ. Κανελλόπουλος) 

8/9 - Αθήνα (Ζάππειο) 

Πρόγραμμα 

J.Brahms, Hungarian dances no.1 and no.5

J.Haydn, Concerto for violoncello and orchestra no.2 in D major op.101

P.I.Tschaikovsky, Symphony no.5 in E minor op.64

Soloist: Gokce Bahar Oytun, violoncello

Conductor: Zoe Zeniodi

Παρακολουθείστε εδώ το ντοκιμαντέρ για την Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων:

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η μαγική ιδιότητα της μουσικής και το μυστικό που μοιραζόμαστε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μια από τις πιο τυπικές ερωτήσεις που ακούς μεταξύ δύο ανθρώπων που γνωρίστηκαν μόλις τώρα, είναι "τι μουσική ακούς" και η συντριπτική πλειοψηφία πλέον απαντάει με το τετριμμένο πια, "δεν έχω πρόβλημα, όλα τα ακούω", όμως αν εξαιρέσουμε εκείνη την μικρή μειοψηφία ανθρώπων που τελικά δεν αγαπούν την μουσική και το λένε περισσότερο τυπικά, οι υπόλοιποι απλά ψεύδονται ακόμα και χωρίς να το καταλάβουν! Βλέπετε, όλοι μας, έχουμε ένα, άντε δύο, άντε τρία μουσικά ήδη τα οποία ασκούν μια παράξενη δύναμη μέσα μας.

Εγώ μεγάλωσα στην χρυσή εποχή των 80s εκεί που η μουσική ήταν κάτι σαν την φυσιολογική προέκταση του σώματος και της ομιλίας των ανθρώπων. Έζησα το κλασικό ροκ (πριν να ονομαστεί κλασικό!) και είδα τους θρύλους της μουσικής στο ξεκίνημα τους. Είναι φυσιολογικό λοιπόν να λατρέψω το Rock και τις περισσότερες κατηγορίες του. Να ξεσπάσω με το Metal και κάπου εκεί ανάμεσα ο έρωτας με την Κλασική (και γενικά ορχηστρική) Μουσική που προέκυψε στο πρώτο μου κονσέρτο που παρακολούθησα από κοντά. Ενδιάμεσα πέρασα εφηβικούς έρωτες με τον Κώστα Μπίγαλη και τον Θάνο Καλλίρη, θαύμασα την φωνή του Νίκου Πορτοκάλογλου, του Γιάννη Κότσιρα και του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Και κάπου εκεί ανάμεσα, όσο μάθαινα να αγαπώ τον τόπο μου και την παράδοσή του, άρχισα να απολαμβάνω την Κρητική παραδοσιακή μουσική. Και θα σας φανεί ιδιαίτερο, αλλά δεν μπορώ να μην σημειώσω τον θαυμασμό μου για την Βυζαντινή Μουσική. Τόσο δύσκολη, τόσο ποιητικά και ηχητικά καλλιτεχνική, δεν μπορώ να μην ανατριχιάσω κάθε Κυριακή που ακούω τον ψάλτη και φίλο μου, Γιώργο Παπαστεφανάκη να χαϊδεύει τα αυτιά μου με την γλυκύτητα της φωνής του.

Και κάπως έτσι κυλάει μια ζωή, γεμάτη με ακούσματα, γιατί ισχύει πως... όταν πεθάνω, το soundtrack της ζωής μου θα είναι μια κασέτα με ατέλειωτα χιλιόμετρα τυλιγμένης ταινίας! Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς μουσική σε κάθε στιγμή της ημέρας, σε κάθε υπόσταση, σε κάθε εμπειρία ή γεγονός, σε κάθε στιγμή που έζησα από τότε που θυμάμαι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στα τέλη της δεκαετίας του 80' που απέκτησα το πρώτο μου Walkman και έφερα την μουσική κυριολεκτικά πάνω μου!

Και πιστεύω πως λίγο-πολύ, ο καθένας από εσάς έχει μια ιδιαίτερη μουσική προσωπική ιστορία για να διηγηθεί και σίγουρα θα περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά ακούσματα..

Όμως...

Βαθιά μέσα μας, υπάρχει ένα είδος μουσικής που σε περιμένει σε κάθε δυσκολία της ζωής σου. Είναι αυτό το είδος που θα ακούσεις για να πάρεις δύναμη, που το άκουσμά του θα σε ανταμείψει για μια επιτυχία και η ένταση του θα σου δώσει την ευκαιρία να ξεσπάσεις. Είναι το είδος της μουσικής που όταν δεν έχεις έμπνευση για το ποια λίστα μουσικής θα ακούσεις σήμερα, γυρνάς εκεί για να είσαι σίγουρος ότι θα το απολαύσεις.,

...και για μένα αυτός, είναι ο ύμνος της μουσικής ολότητας

Και ξέρεις... η μουσική έχει μια μαγική ιδιότητα που εγώ δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού. Μπορεί να την ακούς στα θεόρατα ηχεία μιας πλατείας ή ενός μπαρ μαζί με άλλα διακόσια άτομα, μπορεί να χορεύετε όλοι μαζί παρέα στον ακριβώς ίδιο ρυθμό ή ακόμα και να τραγουδάτε φωναχτά συγχρόνως τους στίχους, όμως... την ίδια ώρα το μυαλό και η καρδιά ταξιδεύει με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο στην ερμηνεία των στίχων και στην δύναμη της μελωδίας. Γιατί όσο κι αν η μουσική διαδίδεται μέσω του ανεξάντλητου ήχου, είναι τόσο, μα τόσο προσωπική... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ήμασταν στην παρουσίαση του νέου δίσκου του Γιάννη Χαρούλη! (ρεπορτάζ)

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Η αίθουσα εκδηλώσεων της Φιλοσοφικής είχε αρχίσει να μαζεύει από νωρίς κόσμο. Και πιο συγκεκριμένα, στη συντριπτική του πλειοψηφία, φοιτητόκοσμο. Ο λόγος, ήταν η παρουσίαση του νέου δίσκου του Γιάννη Χαρούλη, "Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου", σε ποίηση Κωστή Παλαμά και μελοποίηση Λουκά Θάνου.  Όπως αντιλαμβάνεστε, ήταν αναμενόμενο να γίνει το αδιαχώρητο! 

Στην... αναμονή!

Λίγο μετά τις 12 και μισή, η εκδήλωση ξεκίνησε προκαλώντας ανακούφιση στο κοινό που είχε αρχίσει να σιγοβράζει. Η κοσμήτορας της Φιλοσοφικής δρ. Ελένη Καραμαλέγκου, ο καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας του ΕΚΠΑ Ε. Γαραντούδης και η Μαργαρίτα Μάτσα, διευθύνουσα σύμβουλος της δισκογραφικής MINOS EMI, που επιμελήθηκε τον δίσκο αυτό, όλοι τους έλαβαν αρχικά για λίγο το μικρόφωνο, προλογίζοντας την εκδήλωση. Εκτενείς ήταν οι αναφορές στη σημασία του έργου αυτού του Παλαμά, τη διαχρονική του υπόσταση, τη μορφή του κεντρικού χαρακτήρα, του "Γύφτου", αλλά και τον νευραλγικό ρόλο που έπαιξε η ερμηνεία του Γ. Χαρούλη στο συνολικό αποτέλεσμα του δίσκου.

Έπειτα, το λόγο έλαβε ο συνθέτης που ανέλαβε το γοητευτικό και τολμηρό εγχείρημα να μελοποιήσει χωρία από αυτό το έργο του Παλαμά, ο Λουκάς Θάνος. Το εντυπωσιακό του βιογραφικό, που όπως άφησε να διαφανεί συνοδεύεται από μία δυναμική προσωπικότητα, μας προϊδέασε για την ποιότητα αυτού που επρόκειτο να ακούσουμε. Έκλεισε το λόγο του με μία μουσική απαγγελία, με ένα ποίημα γραμμένο από το Σικελιανό για τον Παλαμά την ημέρα της κηδείας του:

"...Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει..."

Τότε είχε έρθει η ώρα να λάβει τη σκυτάλη η μουσική. Ο Γ. Χαρούλης, από τους αγαπημένους όπως αποδείχθηκε του νεανικού κοινού, ευδιάθετος, χαλαρός, αλλά και με καίριο και ουσιαστικό σχόλιο στα ζητήματα που έθιγε, ήταν απολαυστικός. Η φωνή του κρύσταλλο, οι μουσικές του Θάνου κάτι περισσότερο από εξαιρετικές, με εσωτερικό δυναμισμό και καθαρότητα, μας θύμισαν πόσο μαγικό είναι η μουσική να προέρχεται από όργανα κι όχι υπολογιστές. 

Το πιο όμορφο απ' όλα όμως ξέρετε ποιο ήταν; Το ότι βρεθήκαμε σε μία αίθουσα τόσοι νέοι άνθρωποι, για να μοιραστούμε στιγμές με καλή μουσική και την ποίηση ενός ανθρώπου που, όσο λατρεύτηκε από τη δική του γενιά, τόσο απαξιώθηκε από τη σύγχρονη κριτική. Αποτελεί λοιπόν αυτός ο δίσκος, αυτή η μουσική, μία αφορμή για να γυρίσουμε λιγάκι πίσω και να κοιτάξουμε ξανά λίγο καλύτερα το παλαμικό έργο, τα εφόδια που απλόχερα χάρισε στην εξέλιξη της νεοελληνικής ποίησης. Ποιος ήταν αυτός ο 14 φορές υποψήφιος για Νόμπελ λογοτεχνίας άνδρας, που η μοίρα δεν του έκανε ποτέ το χατήρι; Είναι άραγε οι στίχοι του αναχρονιστικοί, ή μήπως εμείς κάνουμε το λάθος να κρίνουμε ποιήματα που γράφτηκαν περί τα 100 χρόνια πριν με σημερινά κριτήρια αγνοώντας το ιστορικό context της εποχής; Μήπως χάνουμε έτσι σημαντικά διαχρονικά νοήματα;

Καμία απάντηση. Τροφή για σκέψη.  

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι αποχρώσεις της μουσικής που ξυπνούν τις αισθήσεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σας αρέσει να ακούτε μουσική; Εμένα πολύ! Και όταν λέω πολύ, εννοώ πως ακόμα και την Μεγάλη Παρασκευή θέλω να ακούσω μια μελωδία. Κάτι που θα μου αρέσει ιδιαίτερα και τότε θα ανέβει η ψυχολογία μου.

Τι γίνεται όμως όταν αναπάντεχα συναντάς ένα μουσικό ο οποίος είναι έτοιμος να απογειώσει τη μουσική σου φαντασία; Τότε τα πράγματα αλλάζουν. Ανακαλύπτεις πώς παράγεται η μουσική και μαθαίνεις να ακούς ένα τραγούδι ολόκληρο. Mαθαίνεις να κάνεις focus στα λόγια και την αρμονία της μουσικής που συνοδεύει τους στίχους.

Εκτιμώ τους ανθρώπους που γνωρίζουν μουσική. Κρύβουν ευαισθησίες που οι υπόλοιποι, που δεν έχουμε μουσικές γνώσεις, δεν διαθέτουμε (οκ, δεν είμαι απόλυτη σε αυτό). Πάντως παρατηρούν μικρές ηχητικές λεπτομέρειες που σε εμάς, τους απλούς, διαφεύγουν.

Όλοι έχουμε έναν μουσικό μέντορα και του επιτρέπουμε να μας ξεναγήσει σε άγνωστα μουσικά μονοπάτια εκεί που η τουρκο-μπαρόκ κουλτούρα και το κιτς δεν έχουν καμία απολύτως θέση. Η καρδιά μας πλημμυρίζει με εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις που μετά από μια κοπιαστική ημέρα μας γαληνεύουν αναπάντεχα και αυτομάτως μας γεμίζουν με συναισθήματα και αναμνήσεις.

Η μουσική δεν ερεθίζει μόνο τα αυτιά μας αλλά και την ψυχή μας. Υπερέχει των άλλων τεχνών. Πώς θα υπήρχε ο χορός για παράδειγμα αν δε συνοδευόταν από μουσική. Τι αξία θα είχε μια ταινία αν δεν υπήρχε μουσική ταυτότητα, μια μουσική που θα εντείνει την αγωνία του θεατή... +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »