μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα
Χαίρεται. Αρχές Σεπτεμβρίου η θάλασσα μας υποδέχεται θεωρητικά για αρκετά μπάνια ακόμη όμως έτσι είναι; Αρχίζει σιγά σιγά στο μυαλό μας να τριγυρνάει η ιδέα του σχολείου, του πρωϊνού ξυπνήματος, του διαβάσματος, των εξετάσεων, των ξένων γλωσσών, των δραστηριοτήτων. Τα παιδιά μετά από μία τόσο μεγάλη παύση δεν νιώθουν και τόσο έτοιμα για την επάνοδό τους. Από την μία θέλουν, βλέπουν τις φωτογραφίες των συμμαθητών τους με λαχτάρα, θέλουν να τους δουν να παίξουν, να ανταλλάξουν εμπειρίες του καλοκαιριού και από την άλλη η έννοια και μόνο ότι θα πρέπει να ξυπνούν το πρωϊ και να ακολουθούν κανόνες της δασκάλας τα αγχώνει.
Κάπου εδώ έρχεται ο αγιασμός. Η ευλογημένη αυτή μέρα που χτυπάνε τα ξυπνητήρια ασταμάτητα μήπως και μας πάρει ο ύπνος και πάμε στο σχολείο μας και συναντάμε τους παλιούς αλλά και τους νέους μας συμμαθητές. Τα χαμόγελα, οι αγκαλιές και το πιάσιμο των χεριών μεταξύ τους μας γεμίζει χαμόγελα, μας ευχαριστεί, μας λυτρώνει. Και εμείς που φέτος πάμε νηπιαγωγείο κρατάω σαν φυλαχτό τα λόγια του ιερέα που μας έκανε τον αγιασμό. Όχι πίεση φέτος στα παιδιά μας, όχι πίεση αλλά χάδια, αγάπη στοργή, υπομονή, ηρεμία. Αφήστε τα παιδιά να παίξουν μας έλεγε αυτή την χρονιά διότι την άλλη θα αρχίσουν τα μικρά τους προβλήματα.
Εσείς που έχετε μεγαλύτερα παιδιά που πάνε στο δημοτικό, στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο που αγωνίζεστε μαζί τους χρειάζεστε μεγαλύτερη υπομονή και εκείνα μεγαλύτερη κατανόηση. Θέλουν ακόμα περισσότερο όσο μεγαλώνουν την στοργή την αγάπη και την αναγνώριση των κόπων τους. Αυτή η αγάπη θα τα συνοδεύει σε όλη τους την ζωή και όχι η επιτυχία ή η αποτυχία ενός διαγωνίσματος. Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά και στον δικό μου άγγελο που κάθε χρόνο πετάει όλο και πιο ψηλά αλλά και πιο μακριά, πάντα όμως με συνοδοιπόρο της την αγάπη μας.+Ioanna Mpourdouvali
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
