Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικογένεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικογένεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ η ωραία (κατεψυγμένη) κοιμωμένη

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Μια πρωτόγνωρη απόφαση έλαβε Αγγλικό δικαστήριο τον περασμένο μήνα η οποία δημιούργησε πολλά ηθικά ερωτήματα γύρω από την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να αναλάβει τον ρόλο του Θεού.

Ένα κορίτσι 14 ετών που έπασχε από καρκίνο και βρισκόταν στα τελευταία στάδιά του, χωρίς ελπίδες ανάρρωσης, ζήτησε, μετά θάνατον, το σώμα της να καταψυχθεί κρυογενικά και να διατηρηθεί ώστε στο μέλλον να μπορέσει να «ξαναζήσει». Το αίτημα αυτό είναι πρωτοφανές για τα Αγγλικά δεδομένα και το δικαστήριο, το οποίο ανέλαβε να εκδικάσει το ζήτημα αυτό, αποφάσισε να επιτρέψει στο κορίτσι να κάνει το αίτημα της πραγματικότητα!


Η νεαρή κοπέλα είχε γράψει γράμμα στον δικαστή της υπόθεσης όπου, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι: «Είμαι μόλις 14 ετών και αν και ξέρω ότι θα πεθάνω, δεν θέλω να πεθάνω. Δεν επιθυμώ να ταφώ στο έδαφος, αλλά επιθυμώ το σώμα μου να διατηρηθεί με την ελπίδα ότι στο μέλλον θα βρεθεί θεραπεία για τον καρκίνο μου.»

Ο δικαστής, δήλωσε εντυπωσιασμένος από το θάρρος, την ωριμότητα και την γενναιότητα του κοριτσιού, αλλά το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τον πατέρα της ο οποίος ήταν (και είναι) κάθετα αρνητικός στην διαδικασία αυτή.

Επιστημονικά, η κρυογενική είναι η διαδικασία κατάψυξης στους -120 βαθμούς Κελσίου με στόχο την διατήρηση ζωτικών στοιχείων. Η τεχνολογία υπάρχει ήδη και χρησιμοποιείται για την διατήρηση οργάνων, ιστού δέρματος αλλά ακόμα και εμβρύων!


Στην Ρωσία και στις ΗΠΑ υπάρχουν ήδη μονάδες που προσφέρουν την κρυογενική κατάψυξη σε ανθρώπους (εκεί θα «ταφεί» και η συγκεκριμένη κοπέλα). Το κόστος της διαδικασίας αγγίζει τις £36,000 λίρες Αγγλίας. Αλλά πέρα από το οικονομικό, η δυνατότητα ψύξης ολόκληρου ανθρώπου όχι μόνο δεν είναι δυνατή αλλά αγγίζει τα όρια της επιστημονικής φαντασίας, σύμφωνα με εγκεκριμένους επιστήμονες του χώρου. Για την ακρίβεια, ακόμα και με τα έμβρυα, το ποσοστό αποτυχίας είναι αρκετά υψηλό ώστε η μέθοδος να θεωρείται αξιόπιστη.


Ο εγκέφαλός μας, τα κύτταρά μας, τα όργανά μας και άλλα ευαίσθητα κομμάτια του οργανισμού μας είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσουν σε μια μακροχρόνια κρυογενική κατάσταση. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια πολύπλοκη μηχανή η οποία δεν έχει κουμπί Start/Stop. Φυσικά, το πιο σημαντικό επιχείρημα κατά της μεθόδου αυτής είναι ότι η κοπέλα έχει ήδη πεθάνει. Άρα δεν μιλάμε πλέον για μια απλή συντήρηση αλλά για ανάσταση!!

Το πιο σημαντικό όμως στην όλη υπόθεση είναι το ηθικό κομμάτι. Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι η επιστήμη προσπαθεί να αναλάβει τον ρόλο του Θεού με αποτέλεσμα να οδηγείται σε επικίνδυνα μονοπάτια. Υπάρχει, φυσικά, και το κομμάτι οικογένεια. Οι γονείς του κοριτσιού ήταν διαζευγμένοι και ενώ η μητέρα ήταν υπέρ της διαδικασίας, ο πατέρας ήταν αντίθετος. Μια τέτοια απόφαση διχάζει οικογένειες και τις οδηγεί στα δικαστήρια όταν το πιο κεφαλαιώδες, κομμάτι σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι η οικογένεια να είναι δεμένη και να βρίσκεται μαζί με τον άνθρωπό της που περνάει τις τελευταίες ώρες εν ζωή.


Τέλος, υπάρχει το φιλοσοφικό ερώτημα που λέει ότι ακόμα και αν η επιστήμη καταφέρει και κάνει αυτά τα άλματα που απαιτούνται και σε 200 χρόνια (θεωρητικά) καταφέρει να αποψύξει αυτούς τους ανθρώπους και να τους επαναφέρει στην ζωή έχοντας θεραπεύσει και τις ασθένειές τους, τι είδους ζωή περιμένει αυτούς τους ανθρώπους; Θα «ξυπνήσουν» σε ένα άγνωστο περιβάλλον, σε μια άγνωστη εποχή, χωρίς οικογένεια, φίλους, γνωστούς, χωρίς τίποτα που να τους συνδέει με το παρελθόν και με το ποιοι πραγματικά είναι. Πολλοί πιστεύουν ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα αντέξουν αυτό το σοκ και θα επιχειρήσουν να αυτοκτονήσουν. Αλλά ακόμα και να δεν φτάσουν σε αυτό το σημείο, πώς θα ενσωματωθούν στην κοινωνία εκείνη και πώς θα ζήσουν την ζωή τους;


Η στήλη αυτή υποστηρίζει πάντα την τεχνολογία, την καινοτομία, τα επιτεύγματα και τον ανθρώπινο νου και τις δυνατότητές του. Πάντα πιστεύουμε ότι η τεχνολογία μπορεί να κάνει θαύματα! Υπάρχουν όμως μερικές καταστάσεις που καλύτερο είναι να μείνουν για πάντα ένα μυστήριο για τον άνθρωπο … +Vassilis Anastasiadis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ είναι λες και έχουμε χωριστεί από τον μπαμπά

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Χαίρεται. Η καθημερινότητα μέσα στην οικογένεια τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει πολύ. Το παραδοσιακό καθημερινό μεσημεριανό τραπέζι που καθόταν όλη η οικογένεια γύρω από αυτό έχει αντικατασταθεί στην καλύτερη των περιπτώσεων με το κυριακάτικο τραπέζι που όλη η οικογένεια κάθεται γύρω από αυτό για να φάει. Αυτό και μόνο δηλώνει την απουσία των γονιών μέσα από το σπίτι. Μια απουσία που πολλές φορές γίνεται έντονα αισθητή στο παιδί και την φανερώνει. Αφορμή για τούτο το άρθρο στάθηκε η μεγάλη μου κόρη, όταν ένα βράδυ που καθόμασταν στο τραπέζι και τρώγαμε τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, έβαλε τα κλάματα και μου είπε "μαμά τώρα τελευταία είναι λες και έχουμε χωριστεί από τον μπαμπά. Μαμά μου λείπει ο μπαμπάς μου και αφού δεν τον έχω εδώ θα τον δω μέσα από φωτογραφίες. Αυτό δεν μου αρέσει όμως θέλω όλη την οικογένειά μου μαζί".

Είναι αυτές οι φορές που δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις, δεν ξέρεις πως ακριβώς να καθησυχάσεις το παιδί και πως να του εξηγήσεις αυτό που βιώνει απλά. Μέσα μου εκείνη την στιγμή έσπασα όμως με περισσό θάρρος είπα στο παιδί την αλήθεια. Ο μπαμπάς λείπει και θα λείπει για αρκετές μέρες διότι έχει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα στην δουλειά του. Ο μπαμπάς δουλεύει  για να έχουμε όσα χρειαζόμαστε. Οι σκέψεις μου πολλές. Είναι δυνατόν μια εβδομάδα που το παιδί δεν έχει δει τον μπαμπά του, όπως τις προηγούμενες, να αισθάνεται τόσο έντονα συναισθήματα; Να νιώθει σαν να έχει αποκοπεί από την οικογένεια του; Και αν αισθάνεται έτσι το δικό μου παιδί τότε πως αισθάνεται ένα παιδί χωρισμένων γονιών; 

Μια φίλη μου ψυχολόγος μου είπε: πολύ ωραίο το γεγονός ότι το παιδί εκφράζει αυτό που αισθάνεται. Λέμε την αλήθεια  στα παιδιά  μας και προσπαθούμε να τους δίνουμε λίγες στιγμές από τον μπαμπά τους. Είτε το πρωί πριν φύγει για να πάει στην εργασία του, είτε με μια επίσκεψη στον χώρο εργασίας του,  είτε με ένα τηλεφώνημα είτε μέσω τεχνολογίας με web camera κτλ. Μιλάμε για τον μπαμπά τους στα παιδιά μας, είναι μέλος της οικογένειας και αυτό το δείχνουμε συνέχεια. Του τηλεφωνούμε, τον καληνυχτούμε, τον βάζουμε συνέχεια μέσα στην καθημερινότητά μας με διάφορα τρικ όπως ας ρωτήσουμε τον μπαμπά αν μας επιτρέπει να κάνουμε αυτό κτλ. Και μιας και την προηγούμενη Κυριακή λέγαμε χρόνια πολλά στους μπαμπάδες μας χρόνια πολλά και στον μπαμπά των παιδιών μου, χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες. +Ioanna Mpourdouvali 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »