Τι είναι αυτό που μας "τραβάει" στους άλλους; Τι μας προκαλεί το ενδιαφέρον για γνωρίσουμε κάποιον; Τι είναι εκείνο που διεγείρει τις αισθήσεις μας; Τι μας κάνει να..."καρδιοχτυπάμε"; Είναι αυτό το ανεξήγητο "
κάτι" για το οποίο έχει χυθεί πολύ μελάνι, έχουν χαλάσει πληκτρολόγια, έχουν "
γυριστεί" ταινίες και έχουν αφιερωθεί τραγούδια. Ακόμα και μετά από τόσο κόπο και προσπάθεια για να δοθεί μια ερμηνεία, το ίδιο, παραμένει ένα κοσμικό μυστήριο ανάμεσα στα άλλα πολλά αυτού του σύμπαντος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι διαφέρει ανά περίπτωση ανθρώπου και το ακόμα
(λίγο λιγότερο) πιθανό είναι να ποικίλει και ανά χρονική και "
ψυχολογική" περίοδο. Μαγνητίζει, προσελκύει, καθηλώνει και... αφοπλίζει θα έλεγε κανείς, έχοντας πάντα τα ίδια γνωστά αποτελέσματα. Μην το μπερδέψετε με τον έρωτα ή την αγάπη όμως. Αυτό για το οποίο μιλάμε σήμερα είναι η ρίζα αυτού -η πηγή του "
κακού", ίσως- που οδηγεί σε όλα τα προηγούμενα.
Ψηλός, μελαχρινός, πρασινομάτης, ή, αδύνατη, ξανθιά, γαλαζομάτα. Τσουπωτός, γλυκούλης και με χιούμορ, ή, ζουμερή, τσαχπίνα και εύστοχη στις παρατηρήσεις. Πολλά τα γούστα, και ακόμα περισσότερα τα κριτήρια. Ενώ όμως, σίγουρα, η... βιτρίνα είναι αυτή που μας "
προσκαλεί" στην γνωριμία με έναν άλλο άνθρωπο, η όσφρηση "
σου λέει" είναι αυτή που αρχικά μας ψιθυρίζει στο αυτάκι: "
ω ναι! αυτός/αυτή σου αρέσει!". Μην με ρωτάτε"
πώς" και "γιατί". Οι "
ειδικοί" τα λένε. Ας μην σταθούμε όμως ούτε σε αυτό. Ας επικεντρωθούμε σε αυτό το "
κάτι" που αναφέραμε αρχικά. Δύσκολο και δυσεύρετο πολλές φορές το άτιμο. Όταν όμως βρεθεί, ολόκληρο το "
σκηνικό" γύρω μας αλλάζει. Ούτε ο ενθουσιασμός, ούτε κάτι άλλο μπορεί να μας μπερδέψει και πλανεύοντας μας να νομίζουμε ότι είναι ένα απλό ενδιαφέρον μιας καινούργιας γνωριμίας αυτό που αισθανόμαστε.
Είναι αυτό που κάποιοι λένε χημεία. Άλλοι το αποκαλούν "
χτυποκάρδι". Κάποιο θα σου πουν ότι μάλλον "
θα σου πονέσει το δοντάκι". Άλλοι ότι "ταιριάζετε" όπως σας βλέπουν. Εσύ, ίσως στην αρχή το αρνηθείς. Ενδέχεται και να το αγνοήσεις. Μπορεί να προσπαθήσεις να μην το δεις, όμως είναι εκεί μπροστά στα μάτια σου. Αυτό το "
κάτι" σε περιμένει μπροστά σου.
Εσύ, τι περιμένεις λοιπόν; "Κάτι" άλλο;
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou
