ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ πώς η φαντασία γίνεται πραγματικότητα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Έχει τύχει να δείτε κάποιον στην τηλεόραση και να έχετε το ένστικτο πως αυτό τον άνθρωπο τον ξέρετε καλά;

Εμένα αυτό μου συνέβη πριν 1,5 χρόνο. Έτυχε να δω έναν άνδρα νεαρής ηλικίας στην τηλεόραση. Ήταν καλεσμένος σε εκπομπή, και μου έκανε εντύπωση το πόσο χαριτωμένος ήταν μέσα σε όλο το άγχος που τον διακατείχε. Ήταν τόσο επικοινωνιακός. Είχε πολύ ζεστή χροιά και ο λόγος τους ήταν σταθερός και στρωτός. 

Όσο περνούσε η ώρα και τον έβλεπα ένιωθα τσιμπήματα στο στομάχι μου. Ούτε μικρή δεν το πάθαινα αυτό με ηθοποιούς στο σινεμά.

Όταν τελείωσε η εκπομπή τον είχα όλη την υπόλοιπη ημέρα στο μυαλό μου. Προσπαθούσα να φέρω στο μυαλό μου την ωραία και μεστή φωνή του. Την πιο χαρακτηριστική φωνή στον κόσμο. Η ματιά του είχε μια σπίθα αισιοδοξίας και λαχτάρας και αυτό με συνεπήρε ακόμα περισσότερο. Χωρίς να το καταλάβω, ο άνδρας αυτός έγινε μέρος της καθημερινότητάς μου. Έφερνα τη μορφή του στο μυαλό μου και χαμογελούσα. Αυτό συνέβαινε για περίπου πέντε μήνες.

Ενώ η ζωή μου κυλούσε φυσιολογικά, κάπου στις αρχές του προηγούμενου Νοεμβρίου, είχα κλείσει ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας με δύο φίλες μου για φαγητό. Βρισκόμουν στο σταθμό των Κάτω Πατησιών και περίμενα να έρθει το τρένο μου. Τότε συνέβη το αναπάντεχο. Ό,τι πιο περίεργο μου έχει συμβεί ποτέ!! 

Ένας κύριος που βρισκόταν πίσω μου πλησίασε στο αυτί μου και με ρώτησε ευγενικά αν γνώριζα τι ώρα ήταν...
Ένιωσα να με λούζει ένα κρύος ιδρώτας... Με διαπέρασε ένα ρίγος γιατί κάτι μου θύμιζε... Γυρνάω απότομα και ήταν ΑΥΤΟΣ! Άρχισα να τρέμω.

Ψέλλισα πως δεν ήξερα τι ώρα ήταν κοιτώντας τον αποσβολωμένη. Μου λέει: ''Μα βλέπω ότι φοράτε ρολόι, γι' αυτό ρώτησα εσάς''. Κοιτάω το χέρι μου. Όντως φορούσα. Τα πόδια μου είχαν κοπεί. Ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί και ταυτόχρονα ήθελα να τον βομβαρδίσω με χίλιες ερωτήσεις. ''Σας παρακαλώ θα μου πείτε; Γιατί έχω κάνει λάθος ρύθμιση στην ώρα του τηλεφώνου μου...'' 
''Φυσικά'', του είπα. ''Είναι 22:22''. 

''Τρελαίνομαι για τους διπλούς αριθμούς'', απάντησε. ''Σημαδιακό, χρωστάω κέρασμα'' είπε και χαμογέλασε. 

Ακύρωσα το ραντεβού με τις φίλες μου. Δε θυμάμαι καν τι δικαιολογία βρήκα να πω. Συστηθήκαμε μέσα στο τρένο και πήγαμε για ποτό. 

Ήταν όντως αυτός που είχα δει στην τηλεόραση. Δεν ξέρω αν συνωμοτεί το σύμπαν τελικά ή εάν κάποια πράγματα είναι καθαρά θέμα timing. Ακόμα δεν μπορώ να δώσω λογική εξήγηση για το πως συνέβησαν όλα αυτά. Ίσως η τύχη να ευνοεί αυτούς που θέλουν κάτι πολύ. Αυτή ήταν η μεγαλύτερή μου τύχη μέχρι σήμερα...  Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ δημοσιογραφική δεοντολογία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Με αφορμή το σχόλιο και την επακόλουθη απόλυση του παρουσιαστή ειδησεογραφικών νέων του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, Κ. Μπογδάνου, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφική δεοντολογία - την οποία στη χώρα μας συχνά δεν τιμά η πλειοψηφία των δημοσιογράφων. Ο Κ. Μπογδάνος εξέφρασε την προσωπική του γνώμη, σχετικά βιαστικά (ίσως επειδή είχε περιορισμένο τηλεοπτικό χρόνο, ίσως γιατί δεν πολυσκέφτηκε την βαρύτητα των λεγομένων του, ίσως επειδή αποτελεί σύνηθη ελληνική τηλεοπτική τακτική, ίσως, ίσως... ) και χωρίς, εκείνη τη στιγμή, να εκθέσει τα απαραίτητα επιχειρήματα ή τεκμήρια. Ωστόσο, το να βγαίνει κανείς στην τηλεόραση και να λέει ότι θέλει χωρίς επιπτώσεις ή συνέπειες είναι σύνηθες στη χώρα μας, πολλώ μάλλον στο πολιτικό τοπίο (το παρατηρούμε συχνά σε επίπεδο δηλώσεων από υπουργούς και δικαστικούς υπαλλήλους). Η ατιμωρισία επανειλημμένα αποτελεί τον κανόνα σε αυτή τη χώρα. Θα μου πείτε από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή... Ωστόσο, πρόκειται για αρχή; Προφανώς και όχι, καθώς δεν δόθηκε καν η δυνατότητα στον Κ. Μπογδάνο -όπως δήλωσε ο ίδιος- να αναφερθεί στο γεγονός και να εξηγήσει...

Η ελευθερία έκφρασης είναι ένα από τα βασικά ατομικά δικαιώματα σε ένα δημοκρατικό κράτος και δεν πρέπει να παραβιάζεται. Κάθε ένας μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει αρκεί να μην αναφέρεται σε άτομα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Βέβαια, όταν ο λόγος είναι δημόσιος τα επιχείρηματα και τα τεκμήρια πρέπει να είναι ακράδαντα και αληθή. Όπως λοιπόν ο καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας λόγου έτσι έχει και το δικαίωμα να απολογηθεί...

 Επισυνάπτω τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας όπως αναγράφεται στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ:  https://www.esiea.gr/arxes-deontologias/
   +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί δεν είμαι εναντίον του survivor

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Στο yannidakis δεν προβοκάρουμε ή γελοιοποιούμε, απλά προβληματιζόμαστε. Και σήμερα, είναι μια πολύ ταιριαστή μέρα να ασχοληθούμε με το Survivor καθώς απ' ότι πληροφορήθηκα, ολοκληρώθηκε το παιχνίδι το οποίο παρακολούθησαν έως και 80% των ελλήνων τηλεθεατών.

Προσωπικά δεν το παρακολούθησα, όπως και κανένα από τα αντίστοιχα παιχνίδια της προηγούμενης δεκαετίας. Όμως το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι είναι αδύνατο να χλευάσεις την συντριπτική πλειοψηφία των τηλεθεατών. Εγώ είδα κόσμο να μην παραδέχεται ότι παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενώ τελικά διαπίστωνα ότι το έκανε... Είδα κόσμο να μην έχει άλλο θέμα συζήτησης και άλλον να διαμαρτύρεται ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο της προκοπής στην ελληνική τηλεόραση.

Ας είμαστε λίγο αντικειμενικοί επ' αυτού. To παιχνίδι απ' ότι ψάχτηκα, έμαθα και είδα, ήταν μια πανάκριβη και τεράστια παραγωγή, με δεκάδες έλληνες συντελεστές να αφήνουν τα σπίτια τους για κάπου πέντε μήνες και να πηγαίνουν στον Άγιο Δομίνικο. Από άποψης πλοκής, θα έλεγα πως δεν ήταν καθόλου αδιάφορο αφού οι τηλεθεατές παρακολουθούσαν καθημερινές μάχες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όχι απλά μερικούς κακομοίρηδες να στριφογυρίζουν γύρω από έναν καναπέ.

Αν είμαι υπέρμαχος του Survivor; Όχι! Δεν θα το έβλεπα ποτέ. Προσωπικά το θεωρώ χάσιμο χρόνου, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν σέβομαι όσους το έκαναν. Εγώ στο σπίτι μου έχω nova και όταν γυρνάω το βράδυ παρακολουθώ ότι με ενδιαφέρει ανάμεσα σε εκατοντάδες κανάλια. Όμως δεν θα κατακρίνω το Survivor ή οτιδήποτε άλλο καταφέρνει να αγγίζει κάθε φορά το 80% της πλειοψηφίας. Το αν αυτό το ποσοστό υποδηλώνει και το είδος και την ποιότητα του συγκεκριμένου δείγματος, ε, αυτό είναι ένας άλλος... προβληματισμός! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η... "εκδίκηση" της τηλεόρασης

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται το φαινόμενο της επανεμφάνισης δημοφιλών τηλεοπτικών εκπομπών -γνωστά και ως reality show- τα οποία έκαναν "θραύση" προς τα τέλη της δεκαετίας του '90, αλλά και σχεδόν μέχρι το μέσο της δεκαετίας του '00. Όλοι νομίζω θυμόμαστε πολύ καλά τον "πάταγο" που είχε κάνει ο πρωτοεμφανιζόμενος (τότε) "Μεγάλος Αδελφός", και τα πρωτοφανή νούμερα τηλεθέασης τα οποία σημείωνε το κάθε επεισόδιο κατά την προβολή του. Κάθε βράδυ, οι περισσότεροι τηλεθεατές παρέμεναν συντονισμένοι στην τηλεοπτική συχνότητα του καναλιού που το παρουσίαζε, και αποσβολωμένοι παρακολουθούσαν τις "ζωές" των ατόμων που είχαν απομονωθεί σε ένα σπίτι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με σκοπό να διεκδικήσουν ένα μεγάλο χρηματικό έπαθλο.

Στην συνέχεια, και μετά την επιτυχία που σημειώθηκε από το πρώτο, ακολούθησαν κάθε λογής "show" τα οποία πάνω-κάτω είχαν παρόμοιο "concept" με μικρές αλλαγές και διαφοροποιήσεις ανά περίπτωση. Τραγουδιστικά show, κοινωνικά reality, trash εκπομπές, "φάρμες", "μπαρ", "τοίχοι" και "νησιά....επιβίωσης", όλα με την σειρά τους κατέκλυσαν το τηλεοπτικό πρόγραμμα, κατακτώντας το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού. Και δεν ήταν βέβαια μόνο το γεγονός ότι τα show αυτά ήταν άκρως πρωτοποριακά ο λόγος για την επιτυχία τους, αλλά και η υπερδιαφήμιση και υπερέκθεση που εισέπρατταν και από άλλες εκπομπές επίσης. Όπως ήταν φυσικό, κάποια η στιγμή η φούσκα άρχισε να ξεφουσκώνει, και το ενδιαφέρον προς αυτό το είδος τηλεοπτικής ψυχαγωγίας "πήρε την κάτω βόλτα". Αναμφίβολα πολλοί ήταν οι παράγοντες που συντέλεσαν στο γεγονός αυτό, όμως προσωπικά πιστεύω ότι οι αιτίες βρίσκονται κάπου ανάμεσα στο μπούχτισμα του κόσμου, αλλά και την φθορά που είχε αρχίσει να υφίσταται και η τηλεόραση εν γένει.  


Όπως όλα δείχνουν, όμως, η "μικρή οθόνη" δεν είχε πει ακόμα την τελευταία της κουβέντα. Το διάστημα το οποίο ο κόσμος άρχισε να απαρνείται την τηλεόραση, χαρακτηρίζεται από την μεγάλη ακμή του Internet και των παροχών του, καθώς επίσης και από την οικονομική ευχέρεια και εικονική ευημερία που επικρατούσε, οι οποίες έδιναν στον κόσμο πιο πολυτελείς και εναλλακτικές μορφές διασκέδασης από το να μείνουν στο σπίτι και να παρακολουθήσουν τηλεόραση. "Και ύστερα, ήρθε η... κρίση". Τα όρια στενέψαμε και οι επιλογές διασκέδασης του κόσμου μειώθηκαν. Ανέσεις οι οποίες υπήρχαν έπαψαν υπάρχουν και ο κόσμος έπρεπε να στραφεί και πάλι σε οικονομικές μορφές ψυχαγωγίας, όπως η "παραμελημένη"... τηλεόραση". Και η αλήθεια είναι πως η επιστροφή αυτή δεν έγινε αμέσως. Το πλήγμα που επέφερε η οικονομική κρίση και στην τηλεοπτική showbiz ήταν αρκετά μεγάλο, με σειρές και εκπομπές να κόβονται η μια μετά την άλλη. Εργαζόμενοι έχαναν τις δουλειές τους και έμεναν απλήρωτοι, ενώ η λάμψη και η αίγλη που είχε ο χώρος αυτός ήταν πλέον μια θολή ανάμνηση.



Κάπου λοιπόν εκεί προς το τέλος που έμοιαζε να έρχεται, κάποιος ή κάποιοι είχαν την εξής ιδέα: "Αφού ο περισσότερος κόσμος πλέον δεν βγαίνει και μένει μέσα στο σπίτι, γιατί να μην επαναφέρουμε μια δοκιμασμένη-επιτυχημένη-ξεχασμένη συνταγή, έτσι ώστε να τον 'ξανακερδίσουμε';". Έτσι και αλλιώς, δεν είναι ότι θα έχει και άλλη επιλογή για κάποιο άλλο είδος διασκέδασης με την παρούσα κατάσταση που επικρατεί. Και να σου μετά από λίγο καιρό το "φαινόμενο Survivor".

Συμπέρασμα;

Δεν είναι μόνο η νοσταλγία εκείνων των ημερών "ακμής" που έχει λείψει στον κόσμο και φαντασιώνεται να ξαναζεί. Είναι και η αδυναμία να οραματιστεί ένα καλό παρόν, όπως επίσης και ένα καλύτερο μέλλον. Και έτσι. εν τέλει, τουλάχιστον όπως όλα δείχνουν μέχρι τώρα, η τηλεόραση είναι αυτή που θα έχει το "τελευταίο γέλιο", μέσα από αυτήν την εξαναγκαστική επιλογή διασκέδασης που προσφέρει, και η οποία είναι για πολλούς (τους περισσότερους) μονόδρομος.

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ προσπαθώντας να σώσουμε ότι συμβολίζει την υγιή ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Θα προσπαθήσω να είμαι και ρεαλιστής και αντικειμενικός. Λέω θα προσπαθήσω γιατί στο συγκεκριμένο θέμα έχω έντονο το στοιχείο του ρομαντισμού και του συναισθηματισμού.

Όμως πάμε δέκα-δεκαπέντε χρόνια πίσω όπου στην Ελλάδα είχαμε δεκάδες εφημερίδες, με κάθε μεγάλη ομάδα να έχει 2-3 δικές της, κάθε πολιτικό κόμμα το ίδιο και κάθε Κυριακή η εφημερίδα να ήταν ένα σετ δώρου λες και έκανες παραγγελία σε telemarketing. Εγώ ουδέποτε δεν διαφώνησα με όλα αυτά. Ούτε με τον κιτρινισμό, ούτε με τα ροζ φύλλα, ούτε με τα γαλάζια, ούτε με τον κίτρινο Τύπο. Ήταν αυτή η έκφραση της ελευθερίας που με έβρισκε απόλυτα σύμφωνο.

Σήμερα έπρεπε να έρθει η μέρα για να ζήσω το MEGA να κλείνει, το κανάλι που συνέδεσα με την αγάπη μου για την ειδησεογραφία, την ψυχαγωγία και τόσα ακόμα. Το κανάλι που εκείνο το απόγευμα Δευτέρας ο αδερφός μου κουνούσε μα μανία την κεραία μέχρι να πετύχουμε έστω με παράσιτα το λογότυπο του!

Έπρεπε να έρθει η μέρα για να ζήσω το ΔΟΛ να κλείνει. Με αμέτρητες εκδόσεις και άλλες παραγωγές που τελικά άφησαν δεκάδες υπαλλήλους στον δρόμο. Όμως όταν μιλάμε για δημοσιογραφία, για εφημερίδες και κανάλια, δεν είναι μόνο οι απόψεις, μόνο οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί. Είναι η ιδέα. Είναι ο ρομαντισμός. Είναι η ελευθερία της έκφρασης. Και το να βλέπεις ρολά και λουκέτα, είναι ότι πιο βάναυσο μπορώ να σκεφτώ.

Το MEGA είναι τόσο σημαντικό κεφάλαιο που όταν λειτουργούσε με προσωπικό ασφαλείας, συνέχιζε να είναι ανάμεσα στα πρώτα σε τηλεθέαση! Όταν έμαθα ότι ο Μαρινάκης αγόρασε τον ΔΟΛ προσωπικά χάρηκα που δεν θα κλείσει. Από την άλλη, βλέπω να δημιουργείται ένα νέο τοπίο στην τηλεοπτική αγορά όπου και κάθε ιδιοκτήτης ομάδας έχει και ένα κανάλι. Με άλλα λόγια, κάθε πλούσιος αλλά άσχετος με τον λόγο και την ενημέρωση, μπόρεσε να αποκτήσει ένα κανάλι επειδή απλά, μπορούσε... Αυτό δεν είναι υγεία, είναι εμπόριο. Ακόμα κι έτσι όμως, το προτιμώ από ένα νεκρό κανάλι.

Θέλω να κλείσω σημειώνοντας ότι εύχομαι ειλικρινά και ο ΔΟΛ και το MEGA να αναγεννηθούν και να προσφέρουν ποιοτικό έργο. Για μένα αποτελούν δύο σύμβολα της Ελλάδας και επιχειρηματικά και στα ΜΜΕ, συνεπώς ο μαρασμός τους καθρεφτίζει και την γενική κατάντια της χώρας. Ας σώσουμε τα σπουδαία οικοδομήματα της χώρας, για να μπορούμε κι εμείς να εμπνεόμαστε από αυτά με τη σειρά μας. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το twin peaks και η προϊστορία των τηλεοπτικών σειρών

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Το Twin Peaks επιστρέφει! Πρεμιέρα στις 21/5...
Tο Twin Peaks αποτέλεσε σταθμό στην τηλεοπτική ιστορία των σίριαλ γιατί είναι το μεταίχμιο της μετάβασης στην αμερικάνικη τηλεόραση από την παντοκρατορία της σαπουνόπερας στο δημοφιλές σήμερα είδος TVseries. Πρόκειται για μία cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά που συγκεντρώνει αρκετά χαρακτηριστικά της soap οpera. Παρά την δημοτικότητά της, ωστόσο, η σειρά προβλήθηκε για μόλις δύο έτη (1990-1991) λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος των θεατών μετά από μια πρόωρη αποκάλυψη που έγινε στην υπόθεση έπειτα από πιέσεις του καναλιού προς τους δημιουργούς να επισπεύσουν την αποκάλυψη. Πάραυτα, το Twin Peaks ήταν υποψήφιο για πολλά βραβεία και η βαθμολογία του στο IMDb  ανέρχεται στο 8.9!

 
 Αφενός λόγω της επιτυχίας της σειράς, αφετέρου λόγω του άδοξου τέλους τους, το 1992 ο David Lynch σκηνοθέτησε την ταινία Twin Peaks: Fire Walk with Me, το οποίο κατατάσσεται στην κατηγορία των horror films. Το 2015 οι δημιουργοί του, Mark Frost και David Lynch, ανακοίνωσαν την επιστροφή της σειράς. Η πρεμιέρα του 3ου κύκλου θα γίνει στις 21 Μαΐου, 26 χρόνια μετά -κυριολεκτικά και σεναριακά, καθώς η υπόθεση θα μεταφερθεί στο παρόν!

 Όπως προαναφέρθηκε το Twin Peaks βρίσκεται στο μεταίχμιο του τέλους μιας εποχής και της αρχής μιας άλλης όσον αφορά την αμερικανική τηλεόραση. Οι δημοφιλείς σαπουνόπερες παρακμάζουν -αλλά δεν εξαφανίζονται, καθώς παίζονται ως σήμερα- και την πρωτοκαθεδρία παίρνουν οι λεγόμενες TVseries (με αυτοτελή ή μη επεισόδια), με διαφορετική φιλοσοφία από τις σαπουνόπερες.
Όσο ευτελές είδος κι αν θεωρείται η σαπουνόπερα, αποτέλεσε -και αποτελεί, έστω και σε μικρότερη κλίμακα- εμπορική επιτυχία. Αξίζει λοιπόν να διερευνήσουμε το λόγο και, κυρίως, τις κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της επιτυχίας…

Γιατί οι σαπουνόπερες κάνουν εμπορική επιτυχία; Προσφέρουν τελικά κάτι; Είναι ευτελές είδος; Ποια η πορεία της σαπουνόπερας στη Χώρα μας;
Το ότι η σαπουνόπερα θεωρείται ευτελές καλλιτεχνικά είδος το καταμαρτυρεί η ίδια η προέλευση του τίτλου της: «Soap» προέκυψε επειδή το κοινό ήταν ως επί το πλείστον γυναίκες, εύλογα λοιπόν, οι διαφημίσεις είχαν σχέση με απορρυπαντικά κ.α. Και το «opera» λόγω του υπερβολικά μελοδραματικού χαρακτήρα της, (ασφαλώς ειρωνικά δοσμένος ο τίτλος).

Οι σαπουνόπερες ξεκίνησαν στις ΗΠΑ (όπως και σχεδόν καθετί εμπορικό καλλιτεχνικά). Σ’ αυτές ο έρωτας είναι σε πρώτο πλάνο, οι καλοί και αγαθοί ήρωες που περνάνε τα πάνδεινα -μέσα στη χλιδή πάντα, καθώς, κάποιος εκ των δύο πρωταγωνιστών θα είναι από εύπορη οικογένεια- μέχρι να καταλήξουν σε happy end και μέσα σ’ αυτό τον βασικό σκελετό παρακολουθούμε ακόμα: δολοπλοκίες πλουσίων, απαγορευμένους έρωτες, ενδοοικογενειακά προβλήματα, κοινωνικά cliché, κ.α. Σενάρια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε έργα που μπορεί να κρατάνε χρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες! Αν, ωστόσο, αποτελούνται από τα καθιερωμένα 150 επεισόδια τότε μετονομάζονται σε τηλενουβέλες.

Η αιτία της επιτυχίας τους οφείλεται στην έμφαση που δίδεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τα κοινωνικά στερεότυπα. Ακόμα, το κοινό που βλέπει αυτά τα έργα δε θέλει να σκεφτεί ή να κρίνει, ενδιαφέρεται μόνο να περάσει ευχάριστα την ώρα του βλέποντας τον πόνο των ηρώων, τα προβλήματά τους, αλλά και να ταυτιστεί μαζί τους ζώντας μέσα από αυτούς το άπιαστο όνειρο (μεγάλος έρωτας, πλούτη κλπ). Εν ολίγοις, όπως τα παιδιά έχουν τα δικά τους παραμύθια που τα ταξιδεύουν, έτσι, και οι μεγάλοι – και, δη, οι γυναίκες – έχουν τις σαπουνόπερες.


Ας δούμε λίγο τι γίνεται και στη χώρα μας με τις "εισαγόμενες" σαπουνόπερες:


Στην ελληνική τηλεόραση οι ξένες σαπουνόπερες εισήχθησαν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - όταν, δηλαδή, τα ιδιωτικά κανάλια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους και εις το όνομα του κέρδους έριξαν το ευτελές αυτό εμπόρευμα στους τηλεθεατές. Τα Ατίθασα νιάτα, η Τόλμη και Γοητεία, η Σάντα Μπάρμπαρα, Δυναστεία, Χτυποκάρδια στο Beverly Hills είναι μερικές από αυτές που προβλήθηκαν και στην Ελλάδα. Για να ακολουθήσουν στην αυγή της νέας χιλιετίας οι μεξικάνικες, αργεντίνικες και όλες αυτές οι λατινογενείς τηλενουβέλες (Μαρία της γειτονιάς, Εσμεράλντα, κ.α.) και να φτάσουμε στη δεύτερη δεκαετία του 21^ου αιώνα όπου επικρατούν οι τουρκικές τηλενουβέλες! Παράλληλα, βέβαια, αναπτύχθηκαν και εγχώριες σαπουνόπερες: Λάμψη, Καλημέρα Ζωή, Φιλοδοξίες, Βέρα στο δεξί, Έρωτας, Τα μυστικά της Εδέμ, Μπρούσκο, κ.α.

Αν και ευτελές είδος, πιστεύω ότι λίγο-πολύ, όλους μας έχει καθηλώσει μπροστά στην οθόνη κάποια στιγμή στη ζωή μας μία από αυτές τις σαπουνόπερες... Αυτή η οξύμωρη σύνδεση αληθοφάνειας με υπερβολής που παρουσιάζουν οι σαπουνόπερες έμενα προσωπικά με διασκεδάζει!  Όμως, αν ήταν να προτείνω κάτι από αυτό το είδος θα ήταν μόνο το Twin Peaks αυτή η cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά συνδυάζει μοναδικά υψηλή τέχνη και λαϊκή ψυχαγωγία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναβάθμισε την σαπουνόπερα ως είδος. Ενώ, παράλληλα, χρησιμοποίησε τα εργαλεία της σαπουνόπερας (ίντριγκες, οικογενειακές ιστορίες, έρωτες κλπ.) για να σατιρίσει τόσο την ίδια τη σαπουνόπερα ως είδος, όσο και να ασκήσει κριτική στο κοινό της. +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ πως η υποκρισία του ανθρώπου αποκαλύπτεται... τηλεοπτικά

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Άκουσα πρόσφατα ένα εξαιρετικό σχόλιο από κάποιον που είπε πως το Survivor (η γνωστή τηλεοπτική εκπομπή) είναι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ: Κανείς δεν το παρακολουθεί όπως και τον ΣΥΡΙΖΑ κανείς δεν παραδέχεται ότι τον ψήφισε κι όμως την ίδια στιγμή ο μεν ΣΥΡΙΖΑ βγήκε πρώτο κόμμα με τεράστιο ποσοστό ενώ το δε Survivor φτάνει στα 80% τηλεθέασης. Μα... πως γίνεται;

Η απάντηση κρύβεται στην υποκρισία του ανθρώπου. Κατά τον ίδιο τρόπο, κανείς δεν βλέπει το Survivor, κανείς δεν βλέπει τους διαγωνισμούς ανάδειξης ταλέντων μουσικής, κανείς την Eurovision, κανείς τις τούρκικες τηλεοπτικές σειρές!

Συμπτωματικά -ω, τι έκπληξη- εγώ δεν βλέπω καμία από τις άνω εκπομπές, όμως έχω σταματήσει να τις χλευάζω. Ως καθαρά επιχειρηματικά προϊόντα και μάλιστα με μεγάλα κόστη παραγωγής, αποδίδουν τα κέρδη που η τηλεθέαση τους δικαιολογεί και, γιατί όχι; Αν ο κόσμος διασκεδάζει, ξεχνιέται ή απλά αποβλακώνεται έτσι, που ίσως τελικά να είναι και το ζητούμενο για να ξεφεύγει από την καθημερινή του μιζέρια, τότε γιατί όχι; Αν μέσα από αυτά ο καθένας ταυτίζεται με κάποιον ή υποσυνείδητα τον θαυμάζει, ας είναι. Η ουσία είναι πως δεν μπορείς να κοροϊδεύεις την μισή Ελλάδα επειδή παρακολουθεί ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα...

Αυτό που με ενοχλεί είναι να μην παραδέχεται ο άλλος ότι το βλέπει. Γιατί να το κάνει αυτό; Είναι όπως όταν πηγαίνει στην τουαλέτα και μετά δεν πλένει τα χέρια του αλλά φυσικά δεν θα το πει ποτέ στους φίλους ή την κοπέλα του; Είναι αυτή η μυστική ζωή που όλοι λίγο-πολύ θέλουμε να ζούμε; Κι αν είναι έτσι, αλήθεια θέλουμε να σπαταλήσουμε αυτήν μας την ανάγκη στο... X-factor;

Αλλά καλύτερα να μην είμαι τόσο αυστηρός. Ο άνθρωπος είναι υποκριτής. Ανέκαθεν ήταν. Ο άνθρωπος είναι ψεύτης και πλάνος. Οι τηλεοπτικές του συνήθειες είναι απλά μια επίστρωση της υποκρισίας του. Δεν βρίσκω τίποτα παράλογο ή ανατρεπτικό σε όλο αυτό. Δεν εμπιστεύομαι τίποτα από ότι λέει και τίποτα από αυτά που κάνει. Για μένα ο άνθρωπος είναι (κατά κανόνα) ένα μη-αξιοθρήνητο ον και ως εκ τούτου έχει χάσει πλήρως τον σεβασμό μου. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το φαινόμενο "survivor"

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Καθόλου τυχαία η επιλογή της λέξης "φαινόμενο" στον τίτλο. Η δεκαετία άλλαξε από την πρώτη φορά που το είδαμε στην Ελλάδα, η απήχηση του "Survivor" όμως παρέμεινε αμείωτη, για να μην πω ότι τράβηξε και την ανιούσα. Και η μεγάλη του επιτυχία ξέρετε, δεν είναι τα 60άρια στους πίνακες τηλεθέασης. Είναι όλος ο ντόρος που έχει προκαλέσει: θετικά ή αρνητικά, όλοι το σχολιάζουν, κι αυτό του προσδίδει αξία. Τα βίντεο που το αφορούν κατακλύζουν τις "τάσεις" στο youtube. Τα διάφορα site και blog ανεβάζουν κάθε 5 λεπτά ειδήσεις σχετικές μ' αυτό και τα κλικ πέφτουν "στρέιτ θρου" που θα 'λεγε κι ο Ζαμπέτας. 

Πολλοί το κατακρίνουν ως πρόγραμμα χαμηλής ποιότητας. 3 ώρες κάθε βράδυ χαμένες απ' τη ζωή σου για να δεις ανθρώπους να μάχονται σε αγωνίσματα τύπου "το κάστρο του Τακέσι" για ένα παστέλι; Και στο μεσοδιάστημα ίντριγκα και αλληλοθάψιμο μέχρι τελικής πτώσης; Τσουχτερά σχόλια γίνονται επαναλαμβανόμενα για τον μέσο τηλεθεατή, με χαρακτηριστικότερα αυτά που αφορούν το επίπεδό του αλλά και τη λογική της κλειδαρότρυπας που επικρατεί στην κοινωνία μας. Εδώ, θα μου επιτρέψετε να διαφοροποιηθώ ελαφρώς με ένα "ναι μεν, αλλά": προσωπικά, μπορώ να δικαιολογήσω το κοινό. Προφανώς και δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ένα ποιοτικό πρόγραμμα. Αλλά θεωρώ ότι αυτό το διακρίνει και το μεγαλύτερο ποσοστό των φανατικών του. Από που πηγάζει η επιτυχία λοιπόν; Οι εποχές που διανύουμε είναι από αρκετά ως αφόρητα δύσκολες και είναι αναμενόμενη μια στροφή στο πιο εύπεπτο, το πιο απλό, εκείνο που θα ξεκουράσει και θα αδειάσει έστω και λίγες ώρες το γεμάτο προβλήματα μυαλό.  Δεν είναι ο σωστός τρόπος αποφόρτισης, είναι όμως ο πιο εύκολος.

Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της εξάπλωσης. Αφενός, το "survivor" θα κρατήσει μέχρι τον Ιούνιο, οπότε υπάρχει χρόνος για κλιμάκωση του παροξυσμού. Αφετέρου, ο ΑΝΤ1 έχει ήδη κλείσει την "Φάρμα" (ναι ξέρω, τί σας θύμισα τώρα!) για την επόμενη σεζόν. Και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οσμίζομαι ότι δεν θα είναι το μόνο ριάλιτι που θα παίξει τη σεζόν 2017-2018. Ο ΣΚΑΙ άνοιξε τον χορό της ολικής επαναφοράς στα 00's και όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα μπουν σ' αυτόν μετά μεγάλης προθυμίας. Μέχρι να περάσει και πάλι η μόδα, να κορεστεί το τηλεοπτικό κοινό- όσο απέμεινε (έτσι δεν γίνεται πάντα;). Μέχρι τότε, υπομονή.  +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ εξερευνώντας της σαπουνόπερες...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Γιατί Οι σαπουνόπερες κάνουν εμπορική επιτυχία; Προσφέρουν τελικά κάτι; Είναι πράγματι ευτελή θεάματα; Ποια η πορεία τους στη Χώρα μας; Τι συμβαίνει με την cult soap opera “Twin Peaks”;

Οι σαπουνόπερες προσελκύουν μεγάλη μερίδα θεατών και αξίζει να δει κανείς το λόγο και, κυρίως, τις κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της επιτυχίας…

Το ότι η σαπουνόπερα είναι ένα ευτελές καλλιτεχνικά είδος το καταμαρτυρεί η ίδια η προέλευση του τίτλου της: «Soap» προέκυψε επειδή το κοινό ήταν ως επί το πλείστον γυναίκες, εύλογα λοιπόν, οι διαφημίσεις είχαν σχέση με απορρυπαντικά κ.α. Και το «opera» λόγω του υπερβολικά μελοδραματικού χαρακτήρα της, (ασφαλώς ειρωνικά δοσμένος ο τίτλος).

Οι σαπουνόπερες ξεκίνησαν στις ΗΠΑ (όπως και σχεδόν καθετί εμπορικό καλλιτεχνικά). Σ’ αυτές ο έρωτας είναι σε πρώτο πλάνο, οι καλοί και αγαθοί ήρωες που περνάνε τα πάνδεινα - μέσα στη χλιδή πάντα, καθώς, κάποιος εκ των δύο πρωταγωνιστών θα είναι από εύπορη οικογένεια - μέχρι να καταλήξουν σε happy end και μέσα σ’ αυτό τον βασικό σκελετό παρακολουθούμε ακόμα: δολοπλοκίες πλουσίων, απαγορευμένους έρωτες, ενδοοικογενειακά προβλήματα, κοινωνικά cliché, κ.α. Σενάρια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε έργα που μπορεί να κρατάνε χρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες! Αν τώρα αποτελούνται από τα καθιερωμένα 150 επεισόδια τότε μετονομάζονται σε τηλενουβέλες.

Η αιτία της επιτυχίας τους οφείλεται στην έμφαση που δίδεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τα κοινωνικά στερεότυπα. Ακόμα, το κοινό που βλέπει αυτά τα έργα δε θέλει να σκεφτεί ή να κρίνει, ενδιαφέρεται μόνο να περάσει ευχάριστα την ώρα του βλέποντας τον πόνο των ηρώων, τα προβλήματά τους, αλλά και να ταυτιστεί μαζί τους ζώντας μέσα από αυτούς το άπιαστο όνειρο (μεγάλος έρωτας, πλούτη κλπ). Εν ολίγοις, όπως τα παιδιά έχουν τα δικά τους παραμύθια που τα ταξιδεύουν, έτσι, και οι μεγάλοι – και, δη, οι γυναίκες – έχουν τις σαπουνόπερες.

Ας δούμε λίγο τι γίνεται και στη χώρα μας με τις «εισαγώμενες σαπουνόπερες:
Στην ελληνική τηλεόραση οι ξένες σαπουνόπερες εισήχθησαν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - όταν, δηλαδή, τα ιδιωτικά κανάλια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους και εις το όνομα του κέρδους έριξαν το ευτελές αυτό εμπόρευμα στους τηλεθεατές. Τα Ατίθασα νιάτα, η Τόλμη και Γοητεία, η Σάντα Μπάρμπαρα, Δυναστεία, Χτυποκάρδια στο Beverly Hills είναι μερικές από αυτές που προβλήθηκαν και στην Ελλάδα. Για να ακολουθήσουν στην αυγή της νέας χιλιετίας οι μεξικάνικες, αργεντίνικες και όλες αυτές οι λατινογενείς τηλενουβέλες (Μαρία της γειτονιάς, Εσμεράλντα, κ.α.) και να φτάσουμε στη δεύτερη δεκαετία του 21^ου αιώνα όπου επικρατούν οι τουρκικές τηλενουβέλες! Παράλληλα, βέβαια, αναπτύχθηκαν και εγχώριες σαπουνόπερες: Λάμψη, Καλημέρα Ζωή, Φιλοδοξίες, Βέρα στο δεξί, Έρωτας, Τα μυστικά της Εδέμ, Μπρούσκο, κ.α.

Twin Peaks...
Αν και ευτελές είδος πιστεύω ότι λίγο - πολύ όλους μας έχει καθηλώσει μπροστά στην οθόνη κάποια στιγμή στη ζωή μας κάποια σαπουνόπερα από αυτές... Αυτή η οξύμωρη σύνδεση αληθοφάνειας με υπερβολής που παρουσιάζουν οι σαπουνόπερες έμενα προσωπικά με διασκεδάζει!  Όμως, αν ήταν να προτείνω κάτι από αυτό το είδος θα ήταν μόνο το Twin Peaks των David Lynch και Mark Frost, μία cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά που συγκεντρώνει αρκετά χαρακτηριστικά της soap οpera! Η σειρά συνδυάζει μοναδικά υψηλή τέχνη και λαϊκή ψυχαγωγία! Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναβάθμισε την σαπουνόπερα ως είδος. Παράλληλα, χρησιμοποιεί τα εργαλεία της σαπουνόπερας (ίντριγκες, οικογενειακές ιστορίες, έρωτες κλπ.) για να σατιρίσει τόσο την ίδια τη σαπουνόπερα ως είδος, όσο και να ασκήσει κριτική στο κοινό της.

Γενικότερα, το Twin Peaks αποτέλεσε σταθμό στην τηλεοπτική ιστορία των σίριαλ γιατί είναι το μεταίχμιο της μετάβασης στην αμερικάνικη τηλεόραση από την παντοκρατορία της σαπουνόπερας στo δημοφιλές σήμερα είδος TVseries. Παρά την δημοτικότητά της, ωστόσο, η σειρά προβλήθηκε για μόλις δύο έτη (1990-1991) λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος των θεατών μετά από μια πρόωρη αποκάλυψη που έγινε στην υπόθεση έπειτα από πιέσεις του καναλιού, (αυτό θα πει έβαλα τα χεράκια μου και έβγαλα τα ματάκια μου). Πάραυτα, το Twin Peaks ήταν υποψήφιο για πολλά βραβεία και η βαθμολογία του στο IMDb  ανέρχεται 9,00! Tα ευχάριστα, πάντως, είναι ότι οι δημιουργοί του ανακοίνωσαν πως ο τρίτος κύκλος αναμέναμε να κάνει πρεμιέρα στις 21 Μαϊου - 26 χρόνια μετά - και κυριολεκτικά και σεναριακά καθώς η υπόθεση θα μεταφερθεί στο παρόν όπως φημολογείται! Ήδη κυκλοφορεί το trailer της σειράς:

Τα φιλιά μου!  +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το youtube είναι η νέα τηλεόραση!

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, επιβεβαιωμένο από τις στατιστικές και τα δεδομένα των χρηστών του youtube. Το δημοφιλές αυτό δίκτυο, ήρθε για να αντικαταστήσει στις συνειδήσεις των νεότερων τουλάχιστον χρηστών την τηλεόραση, που στα μάτια τους μοιάζει ανήθικη, ξεπερασμένη και επαναλαμβανόμενη. Αντίθετα στο youtube ο καθένας μπορεί να δει ακριβώς ό,τι του ταιριάζει (υπάρχουν κανάλια κάθε περιεχομένου: κωμικά, gaming, ομορφιάς, μόδας, καλλιτεχνικά, αθλητικά, εκμάθησης διαφόρων αντικειμένων, μουσικά κτλ), όποια στιγμή της ημέρας θέλει εκείνος, χωρίς να είναι αναγκασμένος να παρακολουθεί τις παρεμβολές του κάθε σπόνσορα (ή μήπως όχι; θα επανέλθουμε παρακάτω...) αλλά και να κρίνει άμεσα την ποιότητα του προβαλλόμενου αντικειμένου, σχολιάζοντας αλλά και με τα "μαγικά" like και dislike. Δεν είναι να απορεί κανείς λοιπόν με το πόσο δημοφιλές είναι το youtube στους θεμελιωδώς εξοικειωμένους με την τεχνολογία, αν αναλογιστούμε δε και το ότι είναι μία δωρεάν πλατφόρμα, έτσι δεν είναι;

Ακριβώς έτσι είναι, κι η ορμητική δυναμική του γίνεται απόλυτα αισθητή από το γεγονός ότι χρόνια τώρα στο εξωτερικό και προσφάτως και στην Ελλάδα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι επαγγελματίες youtubers, ο αριθμός δηλαδή των subscribers και των views τους τους επιτρέπει να βγάζουν ένα εισόδημα από αξιοπρεπές ως και πάρα πάρα πολύ καλό (όταν μιλάμε για εξωτερικό) από το youtube. Φυσικά αυτό δεν είναι κάτι κακό, τι πιο όμορφο από ανθρώπους που μπορούν να ζουν από αυτό που έχουν μεράκι, να το κάνουν με χαρά και κέφι, να το κάνουν καλά και να επιβραβεύονται γι' αυτό;

Η διαρκώς αυξανόμενη απήχηση αυτή του youtube και στη χώρα μας φυσικά δεν έχει διαφύγει από τους εγκεφάλους των διαφημιστικών εταιριών, οι οποίοι εισέβαλαν μετά την τηλεόραση και σ' αυτό, προσπαθώντας να προωθήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους με έναν εναλλακτικό (και ας είμαστε ειλικρινείς, αρκετά οικονομικότερο) τρόπο. Και κάπου εδώ το κοινό αρχίζει να αντιδρά, καθώς βλέπει το μέσο διαφυγής του από την τηλεόραση να αρχίζει να αποκτά κοινά χαρακτηριστικά μαζί της: έμμεση διαφήμιση (πολλές φορές χωρίς καν disclaimer όπως επιβάλλει το youtube) με την youtuber να χρησιμοποιεί "μόνο κρέμα ματιών τάδε" για παράδειγμα και διαρκής επανάληψη των χορηγών σε σημείο εκνευρισμού λες και ο θεατής έχει μνήμη χρυσόψαρου είναι τα πιο συχνά "παθήματα", ενώ πληθώρα dislike και αρνητικών σχολίων συγκεντρώνουν βίντεο που αφορούν δωρέαν σταλμένα από εταιρίες προϊόντα για δοκιμή από τον youtuber.

Οι θεατές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, φοβούμενοι πως το κάστρο του youtube θα πέσει αμαχητί στη μέγγενη της ''τηλεορασοποίησης", με το περιεχόμενο να υστερεί σταδιακά σε ποιότητα χάριν της ικανοποίησης των χορηγών αλλά και του κυνηγιού των πολυπόθητων views που θα φέρουν χρήματα στο κανάλι τους. Οι youtubers απαντούν πως καλώς ή κακώς τους δίνεται η ευκαιρία να βγάλουν χρήματα και δεν μπορούν να την αφήσουν να πάει χαμένη και πως το κοινό θα πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στις κριτικές τους και να βασιστεί στην ειλικρίνειά τους.

Εσείς; Με ποιους θα συνταχθείτε;

Εύχομαι το 2017 να σας φέρει υγεία, χαρά και ανανεωμένη διάθεση! Καλή Πρωτοχρονιά! +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »