ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ αξίζει να (χαμο)γελάς; (funny videos)

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis 

Δεν έχει περάσει καλά-καλά το πρώτο τρίμηνο του 2016 και –όμως- έχω την αίσθηση ότι έχουν συμβεί τόσα πολλά· τόσα, που θα μπορούσαν να γεμίσουν μια ολόκληρη δεκαετία με κοσμοϊστορικά γεγονότα, και να περισσέψουν και άλλα για την επόμενη! Παράλληλα, κιόλας, αναρωτιέμαι αν “ο κόσμος έχει ανεβάσει ταχύτητες αυτές τις μέρες και τα κάθε-είδους-δρώμενα έχουν πάρει φωτιά ή πάντοτε έτσι κινούταν και, απλώς, εγώ το αντιλήφθηκα τώρα”.

“Και που είσαι ακόμα!” είναι η απάντηση που λαμβάνω και η παρατήρηση που μου κάνουν όλοι, όταν σχολιάζω τις ξέφρενες εξελίξεις του σήμερα και –κατά βάθος- μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω αυτήν την ανησυχία. Είναι, νομίζω, λίγο η περίοδος που είναι αρκετά ιδιόμορφη, λίγο που είμαστε στο «επίκεντρο» (καλά, πάντα ήμασταν αλλά πλέον έχουμε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο), λίγο που μας «φθονούν» όλοι οι περισσότεροι, λίγο που μισιόμαστε μεταξύ μας, λίγο που μας φταίνε όλα, λίγο που η Σελήνη είναι στους ιχθείς… (ε, δεν θέλει και πολύ…).

Επειδή όμως «το τελευταίο» που θέλει κάποιος, είναι να ακούσει για μία ακόμη κακή/στενάχωρη/αρνητική/εξ’ από δω/”unlike” είδηση στα μέσα της εβδομάδας του, και επειδή την γκρίνια την τρώμε με το κουτάλι αυτόν τον καιρό και έχουμε μπουχτίσει, σήμερα θα περάσουμε… ευχάριστα. Σήμερα θα ξεφύγουμε για λίγο από τις σκοτούρες και τα προβλήματα μας, έστω και για λίγο, και θα (χαμο)γελάσουμε.

                                                 "When Wednesday is over, the week is over...!"

Γιατί "αξίζει" να το κάνουμε; Έχουμε, το λιγότερο, 3 λόγους…

1) «Το γέλιο δίνει ζωή». Ναι, όσο “κλισέ”και να ακούγεται, ένας λόγος για να (χαμο)γελάσεις είναι ένας λόγος για να σου φτιάξει η διάθεση, δηλαδή η μέρα, δηλαδή μέρος της ζωής σου. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ο άνθρωπος ο οποίος «διασκεδάζει-ευθυμεί» (με μέτρο!) απολαμβάνει μια καλύτερη ποιότητα ζωής, σε επίπεδο υγείας, ψυχικά και σωματικά.

2) «Το γέλιο και το χαμόγελο είναι όντως μεταδοτικό». Και έχοντας το 1) κατά νου, ποιός δεν θα ήθελε να προσφέρει και όλα τα παραπάνω σε όλους τους υπόλοιπους; Αν δεν το πιστεύετε για δείτε αυτό:

Δεν (χαμο)γελάσετε και εσείς;

3) «Το six pack». Το γέλιο ενισχύει και βοηθάει με διάφορους τρόπους τον οργανισμό μας έτσι ώστε να ανταπεξέρχεται καλύτερα στην σωματική άσκηση. Με το καλοκαίρι να καταφτάνει με ταχύτατους ρυθμούς, προλαβαίνετε-δεν προλαβαίνετε να ξεκινήσετε σήμερα laughter yoga (και τα σχετικά) για να είστε έτοιμοι για την παραλία!

Ας μην καθυστερούμε άλλο όμως και ας (χαμο)γελάσουμε...

με τις τούμπες μας...!

με αυτά που διαβάζουμε και ακούμε...!

με τους μπαμπάδες του κόσμου...!

με black φάρσες...!

με αναπάντεχες αντιδράσεις ζώων...!

με τον Daffy Duck να νομίζει ότι είναι ο Robin Hood...!

και φυσικά με αυτούς που προσπαθούν να ΜΗΝ (χαμο)γελάσουν...!

  "Smile, tomorrow will be worse..."

Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας, οι σκοτούρες και τα προβλήματα που μας περιτριγυρίζουν καταπλακώνουν και αποσυνθέτουν το οποιοδήποτε κίνητρο, αλλά και διάθεση, για γέλιο ή για ένα "απλό" χαμόγελο. Και αφού το να (χαμο)γελάς είναι κάτι εκ φύσεως μεταδοτικό, πολύ λογικό είναι να μην υπάρχουν και οι αντίστοιχες αφορμές για να το κάνουμε (όχι όσες υπήρχαν κάποτε, τουλάχιστον). Παρόλα αυτά, αξίζει να θυμόμαστε ότι ο παραμικρός λόγος για ένα μας γέλιο ή χαμόγελο είναι σίγουρα μοναδικός, τόσο για εμάς όσο και για τους υπόλοιπους. Ας μην τους στερήσουμε την σπάνια αυτή ευκαιρία, στερώντας την  -πρωτίστως- από τον εαυτό μας.  

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "φρέντι, η αγελάδα"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis 

Ενώ ο τίτλος του σημερινού κειμένου ενδέχεται να θυμίζει ήρωα παιδικού παραμυθιού και να παραπέμπει σε κάποια φανταστική ιστορία, στην πραγματικότητα αναφέρεται σε αληθινό περιστατικό, για το οποίο ενημερώθηκα περίπου 2 μέρες πριν.

"Μια αγελάδα στην Ν. Υόρκη, ενώ περίμενε στην ουρά αναμονής του τοπικού σφαγείου το.. τέλος της, συνειδητοποίησε πως δεν είναι ακόμα η.. ώρα της και αποφάσισε να δραπετεύσει (μεταξύ μας, δεν την αδικώ)." Περισσότερες λεπτομέρειες για το γεγονός, καθώς και στιγμιότυπα από τον.. Φρέντι Μέρκιουρι (όπως ονομάστηκε αργότερα η αγελάδα) να τρέχει στους δρόμους ελεύθερος και ξέγνοιαστος (;), θα βρείτε εδώ.

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αναρωτηθεί αν τα ζώα έχουν αντίληψη για ορισμένα πράγματα, διαίσθηση για το τι θα (τους) συμβεί, καθώς και την ικανότητα της προσαρμοστικότητας (ή στην συγκεκριμένη περίπτωση, της "μη"). Πρωτόγνωρες συμπεριφορές, που καταγράφονται κατά καιρούς στο ζωικό βασίλειο, όπως οι "μαζικές αυτοκτονίες" δελφινιών, οι ασυνήθιστες σχέσεις μεταξύ κυνηγού-θηράματος (όπως φαίνεται και στο παρακάτω video) και η περίεργη συμπεριφορά τους πριν από κάποιο έντονο φυσικό φαινόμενο, ενισχύουν την άποψη πως τα ζώα αντιλαμβάνονται και αισθάνονται περισσότερα από όσα νομίζουμε. Δεν είναι απλώς.. "ζώα" όπως θεωρούμε, και αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται ευρέως αντιληπτό, με τα καθημερινά γεγονότα να το αποδεικνύουν.

 

Ας επιστρέψουμε όμως στο περιστατικό  του.. δραπέτη.

Προτού συνεχίσω, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι πρόθεση μου ούτε να "το παίξω φιλόζωος", ούτε να φανεί ότι κατηγορώ τα πλήθη, βγάζοντας τον εαυτό μου απ' έξω. Θεωρώ το κρέας, στην οποιαδήποτε μορφή του, από τα πιο εύγευστα είδη τροφής που υπάρχουν και φοράω jeans σε καθημερινή, σχεδόν, βάση. Δεν έχω όμως βλάψει άμεσα ή έμμεσα και συνειδητά κάποιο ζωντανό όν (πέρα από ορισμένα έντομα όπως μύγες, κατσαρίδες, κουνούπια!).

Πίσω στον.. Φρέντι λοιπόν. Αφήνοντας στην άκρη την απόδραση και το φινάλε της ιστορίας, θα ήθελα να αναλογιστούμε για λίγο, τι ήταν αυτό που μπορεί να τον "οδήγησε" στην απόδραση αυτή. Μπορώ να σκεφτώ 2 εκδοχές, μέχρι στιγμής. Ή ο Φρέντι, ως πιο.. ζωηρή αγελάδα από τις υπόλοιπες, βρήκε μια τυχαία ευκαιρία και διέφυγε, ή προσπάθησε να αποδράσει "ενστικτωδώς". Σε γενικές γραμμές, τα ζώα που έχουν μεγαλώσει στην αιχμαλωσία και εκτρέφονται ευπρεπώς (ιδίως τα οικόσιτα και τα εξημερωμένα), δεν παρουσιάζουν τάσεις φυγής, συνεπώς η πρώτη εκδοχή, μάλλον, δεν ισχύει. Ένα ζώο, επιθυμεί να ξεφύγει από το περιβάλλον που έχει μεγαλώσει και συνηθίσει, όταν δυσχεραίνονται οι συνθήκες διαβίωσης του (και συνεπώς η επιβίωση του), με οποιοδήποτε τρόπο· είτε μέσω κακουχιών, όπως η έλλειψη τροφής και η κακομεταχείριση, είτε από μια άμεση απειλή της ζωής του. Οι τραυματικές εμπειρίες που μπορεί να κουβαλάει και να του δημιουργούν τις τάσεις αυτές, αλλά και οι εικόνες που του έχουν αποτυπωθεί, είναι συνήθως άμεσα συνδεδεμένες με βίαια περιστατικά που έχει βιώσει.

Είναι πραγματικά τρομαχτικό και συγκλονιστικό το πόσο βαθιά στην μνήμη ενός ζώου μπορεί να χαραχθεί η βία που του έχει ασκηθεί από τον άνθρωπο, με τον δεύτερο να αγνοεί αυτό το γεγονός ή απλά να μην θέλει να το κατανοήσει.

Προσωπικά, θα συνέδεα την απόδραση αυτή περισσότερο με τα βιώματα του.. Φρέντι, παρά με το ότι διαισθάνθηκε (κάπως) το επικείμενο τέλος του (χωρίς να το αποκλείω βέβαια). Θέλοντας να υποστηρίξω την άποψη αυτή όμως, αισθάνομαι ότι δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Όλα όσα θέλω να γράψω, συνοψίζονται τέλεια στο ακόλουθο και εξαιρετικό ντοκιμαντέρ, το οποίο θα σας παρακαλούσα να παρακολουθήσετε, αφιερώνοντας λίγο από τον χρόνο σας. Ονομάζεται Earthlings, είναι βραβευμένο και πολύ πιθανόν να το ξέρετε/έχετε ήδη δει, αφού κυκλοφορεί από το 2005. Εξηγεί και παρουσιάζει τα στάδια και τους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος "εκμεταλλεύεται" τα ζώα, χρησιμοποιώντας οπτικό υλικό προερχόμενο από κρυφές κάμερες τοποθετημένες μέσα σε διάφορες εγκαταστάσεις που στεγάζουν ζώα. Παράλληλα προβληματίζει με διάφορους τρόπους, παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα πίσω από το πέπλο και καταλήγει σε ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα. Περιέχει αρκετά σκληρές, όμως πέρα για πέρα αληθινές, εικόνες.

 
Το άρθρο για τον.. Φρέντι και την, φαινομενικά "ευτυχή", ιστορία της απόδρασης του, στάθηκε, απλώς, η αφορμή έτσι ώστε να αναφερθώ στο σημερινό θέμα. Η κακοποίηση των ζώων είναι γεγονός. Κακοποίηση κατά την διάρκεια της ζωής ενός ζώου, αλλά και λίγο πριν το τέλος της. "Κρυφά", αλλά και απροκάλυπτα. Το γνωρίζουμε όλοι και το βλέπουμε καθημερινά. Δεν ξέρω όμως αν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας ή αν απλώς προσπαθούμε να το αγνοήσουμε και, εν τέλει, να το ξεχάσουμε. Πόσο νοιαζόμαστε και πόσο μας ενδιαφέρει στ' αλήθεια; Που σταματάει η "εκμετάλλευση" και που ξεκινάει η "κακοποίηση"; Μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτά τα δύο; Πόσο διατεθειμένοι είμαστε να το κάνουμε; Είμαστε τόσο.. διαφορετικοί και τόσο "ανώτεροι" από τα υπόλοιπα όντα, έτσι ώστε να μπορούμε να αποφασίσουμε ποιός θα υποφέρει και ποιός όχι; Ειλικρινά δεν ξέρω. Κλείνοντας όμως, θα ήθελα να σημειώσω και το εξής: Θέλοντας να ελέγξω πάλι την συγκεκριμένη είδηση, βρήκα τυχαία ένα παρόμοιο περιστατικό που είχε γίνει πέρυσι σε μια άλλη περιοχή. Σε αυτό, η αγελάδα που διέφυγε θανατώθηκε με πυροβολισμό, αφού παρουσίασε επικίνδυνη και εχθρική συμπεριφορά κατά την σύλληψη της. Διότι οι αγελάδες είναι, εκ φύσεως, άκρως επιθετικές όπως όλοι γνωρίζουμε...

Χμμ.. Μάλλον ήρθε και πάλι η ώρα να επιστρέψουμε, βολικά-βολικά, στην πρώτη εκδοχή που ανέφερα παραπάνω. Ίσως, τελικά, να ήταν και.. τυχαία η απόδραση. Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν (τουλάχιστον για τον.. Φρέντι).

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ CASE STUDY: αναζητούνται πολυεθνικές επενδύσεις για ανάπτυξη

Καληνωρίσματα. Μία τυπική πολυεθνική εταιρεία σήμερα, που έως τώρα δραστηριοποιούνταν

στην Ευρώπη μελετάει δείκτες, διαβάζει δημοσιεύματα και ενημερώνεται για τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, περίπου όπως κι εμείς ενημερωνόμαστε από τα δελτία ειδήσεων τα τελευταία χρόνια.

Αν το κλίμα φόβου καλλιεργείται στην δική μας καθημερινότητα, φαντάζεστε πως κάτι παρόμοιο θα συμβαίνει και σε αυτές τις εταιρείες. Αυτές βέβαια είχαν μία έξυπνη εναλλακτική και ακριβώς αυτή δείχνουν πως χρησιμοποίησαν. Πρόκειται για την φυγή τους από την Ήπειρο. Ότι η Γερμανία και η Ολλανδία δεν πλήττονται από την κρίση όσο εμείς (και η Ισπανία και η Ιταλία και η Πορτογαλία κ.ο.κ.) δεν σημαίνει πως αποτελεί για αυτές τις εταιρείες επιβεβαίωση για υγιείς επενδύσεις, γιατί σε αντίθεση με εμάς, αυτές οι εταιρείες σε μεγάλο βαθμό αντιλαμβάνονται τις ευρωπαϊκές χώρες-μέλη ως ενιαία δύναμη. Η κρίση λοιπόν (για εκείνους) δεν είναι ελληνική, είναι πανευρωπαϊκή!

Τα αποτελέσματα φάνηκαν μέσα στο 2012 όπου πάνω από σαράντα δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις μετακόμισαν σε περισσότερο… ασφαλείς αγορές όπως της Αμερικής και της Ασίας. Όταν λοιπόν ακούμε από δω κι από κει πως οι ευρωπαϊκές δράσεις για την Ελλάδα αφορούν το σύνολο της Ένωσης, ξέρουμε πως αυτό είναι αλήθεια. Ας θυμηθούμε ποιο ήταν το αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των χωρών για τη σύνταξη του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού του 2013. Οι χώρες προσπαθούσαν να πετύχουν λίγα έξοδα, συντηρητικές πολιτικές υπό τον φόβο της οικονομικής κατρακύλας τύπου ντόμινο και η Ευρώπη ζητούσε εξωστρέφεια στην οικονομική πολιτική για να ενθαρρυνθούν οι επιχειρηματικές επενδύσεις.

Μήπως είναι πολύ αργά για την αναστροφή του κλίματος; Ήδη οι AIG, Shell, Vodafone, GlaxoSmithKline, όπως και πολλές ακόμα έχουν αποσύρει κεφάλαια, ρευστό, επενδύσεις, έχουν αλλάξει πολιτικές και πλέον απειλούν ανοιχτά την οικονομία της Ευρώπης, την ανεργία και όλα όσα σχετίζονται με αυτά. Είναι βέβαιο πως η ευρωπαϊκή αγορά είναι μία μεγάλη και ελκυστική αγορά. Αυτό όμως προϋποθέτει πως ο ευρωπαίος πολίτης θα έχει την ευχέρεια να ξοδέψει και πως οι πολιτικές στον ευρωπαϊκό χώρο, θα είναι ικανές να προσελκύσουν νέες επενδύσεις και να στηρίξουν τις ήδη υπάρχουσες. Αν αυτό γίνει, είναι βέβαιο πως οι εταιρείες θα επιστρέψουν και θα επενδύσουν χωρίς φόβο και πάλι. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΑΠΡΙΛΙΟΥ ~ όταν το φτηνό είναι ποιοτικό (Bic)

Καληνωρίσματα. Ως μαθητής στο σχολείο είχα ακούσει για την φήμη ενός διάσημου καθηγητή στην μουσική που ήταν στο σχολείο για πολλά χρόνια. Ήταν ο “Βικ”. Λίγο αργότερα διαπίστωσα πως το όνομα του καθηγητή ήταν Ζαχαρενάκης και το “Βικ” ήταν απλά ένα παρατσούκλι. Έχετε ακούσει στην αρχή της χρονιάς που κάθε καθηγητής εισηγείται τι χρειάζεται για το μάθημά του; Στυλό, μαρκαδόρους, τετράδια κλπ.; Ο Ζαραρενάκης ήθελε ένα πεντάγραμμο και έναν στυλό Βικ!

Η εταιρεία Bic δεν είναι ελληνική, όμως αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας από τη δεκαετία του ‘70 με τα πιο γνωστά της προϊόντα όπως τα στυλό, τα οι αναπτήρες και τα ξυριστικά. Η φιλοσοφία της εταιρείας ήταν η πιο άμεση που μπορεί κανείς να βρει στην αγορά: η αμεσότητα! Έφτιαξε προϊόντα απλά στον σχεδιασμό και την χρήση, οικονομικά και εύχρηστα. Επικεντρώθηκε στην αξιοπιστία τους διασφαλίζοντας πως δεν θα σπάσουν, δεν θα κολλήσουν, δε θα είναι ελαττωματικά και κατάφεραν να γίνουν προσιτά διοχετεύοντας τα στην παγκόσμια αγορά με όπλο το πολύ χαμηλό κόστος τους, που ποτέ δεν θυσίασε την ποιότητα και αποδοτικότητα.

Είναι χαρακτηριστικό πως το 79% των σαράντα έξι εκατομμυρίων προϊόντων της Bic φτιάχνονται σε δικά της εργοστάσια, ένα από τα οποία υπάρχει στην Ελλάδα που από το 1974 παράγει όλα τα είδη ξυριστικών της, εκεί. Μόνο πέρσι περισσότερα από εννιακόσια σαράντα εκατομμύρια ξυριστικά εξήχθησαν από την Ελλάδα σε εκατόν πενήντα τρεις χώρες! Δεν είναι τυχαίο πως η γενικότερη προσεκτική στρατηγική πολιτική της εταιρείας, έχει ως αποτέλεσμα να εξακολουθεί να έχει κέρδη ακόμα και σε περίοδο κρίσης.

Το μαύρο ανθρωπάκι με τα κίτρινα ρούχα έχει καταφέρει να εισχωρήσει στα σπίτια μας σε τεράστιες ποσότητες των διαφόρων ειδών της απλά επειδή ακόμα κι αν δεν τα αγοράσουμε (-“έχεις έναν στύλο”; –“κράτα τον” και -“έχετε φωτιά”: –“κρατήστε τον, έχω πολλούς”), τα βρίσκουμε ελεύθερα και σε τεράστιες ποσότητες. Τα έχουμε συνηθίσει, τα χρησιμοποιούμε γιατί είναι προσιτά, εύκολα στη χρήση και σχεδόν δωρεάν. Δεν θα είναι το δώρο μας στα γενέθλια ενός φίλου, θα είναι όμως σίγουρα ο πιστός, κρυφός και παρασκηνιακός φίλος που βγάζει την σκληρή δουλειά. Ο “Βικ” ντε! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΙΟ… ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΜΑΡΤΙΟΥ ~ όταν ο ιδιωτικός παράγοντας καταστρέφει μια δημόσια εταιρεία (ΑΓΝΟ)

Καληνωρίσματα. Την δεκαετία του 50’ ιδρύθηκε η πρώτη γαλακτοβιομηχανία της Βορείου Ελλάδας και μάλιστα με εξαιρετικές προοπτικές μιας και έως τότε δεν υπήρχε επαρκές δίκτυο μεταφοράς του γάλακτος στην περιοχή. Πρόκειται για την “Αγνό”. Η εταιρεία στηρίχτηκε καθώς ουσιαστικά ήταν δημοσίου χαρακτήρα και μάλιστα δημιουργήθηκε από την ένωση αγροτικών γαλακτοκομικών και άλλων συνεταιρισμών της Θεσσαλονίκης. Ουσιαστικά οι παραγωγοί με την ίδρυση αυτής της εταιρείας έλυσαν το πρόβλημα διανομής και πιστοποίησης της παραγωγής τους σε γάλα και αργότερα σε άλλα προϊόντα. Η Βόρεια Ελλάδα είχε το γάλα της και ο κόσμος έδειχνε να το στηρίζει αυτό. Δεν είναι τυχαίο, πως λίγα χρόνια μετά τα προϊόντα της “Αγνό” έφτασαν μέχρι και την Κρήτη!

Η μοιραία χρονιά για την εταιρεία ήταν το 1999 όταν και κρίθηκε απαραίτητο να αποκρατικοποιηθεί και να δοθεί ύστερα από διαγωνισμό σε ιδιώτη. Μάλιστα ήταν τόσο το ενδιαφέρον που μεγάλα ονόματα του κλάδου ενδιαφέρθηκαν με σημαντικές προσφορές να εξαγοράσουν την εταιρεία. Ανάμεσα σε αυτές η (αυτόνομη ακόμα) “Δέλτα” και η “Φάγε”. Τον διαγωνισμό κέρδισε τελικά η εταιρεία “Κολιός”. Για τη συμφωνία αυτή, διαβάζουμε τότε δημοσιεύματα περί διαφθοράς στην εξαγορά και αδιαφανείς όρους που δεν εξασφάλιζαν τους εργαζομένους και τους παραγωγούς.

Αυτά θα μπορούσαν να έχουν μικρή σημασία αν η εταιρεία συνέχιζε την αναπτυξιακή της πορεία, αν εκμεταλλευόταν το μεγάλο της δίκτυο στην Βόρεια Ελλάδα και διασφάλιζε το δίκτυο της εκεί καλλιεργώντας τον δυνατό ανταγωνισμό στον κλάδο. Η ανάπτυξη όμως αυτή σταμάτησε στο γνωστό πρόβλημα της ταμειακής ρευστότητας. Κανείς δεν ξέρει που πήγαν τα λεφτά που θα έπρεπε να επενδυθούν στην εταιρεία και ξαφνικά τα προβλήματα άρχισαν με εργαζομένους απλήρωτους και κυρίως με παραγωγούς απλήρωτους. Κάπως έτσι η νέα διοικούσα κέρδισε χρόνο, ο οποίος όμως πέρασε ανεκμετάλλευτος. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι αποκαρδιωτικό. Το 2012 η Αγνό κατέθεσε αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 99’ ενώ νωρίτερα ο Κολιός ζητούσε “κούρεμα” στα χρέη και εξαιρέσεις που έπληξαν ανεπανόρθωτα το κύρος της εταιρείας.

Για μία ακόμη φορά μία εταιρεία πέφτει στα χέρια νέας διοίκησης που την συρρικνώνει, απορροφά τις ταμειακές και αναπτυξιακές της προοπτικές και την οδηγεί σε εξαφάνιση. Στην περίπτωση της Αγνό δεν καταστρέφονται μόνο οι εργαζόμενοι της αλλά και δεκάδες παραγωγοί που όχι μόνο δεν θα πληρωθούν αλλά πλέον θα αναζητήσουν και λύσεις διάθεσης της παραγωγής τους σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ~ η νέα παγκόσμια τάση φέρνει επενδύσεις, λεφτά και θέσεις εργασίας στην ελλάδα

Καληνωρίσματα. Αυτόν τον μήνα δε θα αναλωθούμε με κάποια συγκεκριμένη εταιρεία και την ιστορία της. Θα ασχοληθούμε με μία νέα τάση η οποία μας αφορά όλους. Πολυεθνικές εταιρείες αρχίζουν σιγά-σιγά να επενδύουν στην Ελλάδα.

Από το 2009 γράφω στο yannidakis πως δεν αρκεί να λαμβάνονται νέα μέτρα λιτότητας, πρέπει να συνδυάζονται με μέτρα ανάπτυξης. Τέσσερα χρόνια μετά που πέρασαν με βάναυσα μέτρα και ελάχιστα έως αμελητέας ουσίας προγράμματα τόνωσης της αγοράς, ήρθε επιτέλους ένα ουσιαστικά καλό νέο. Η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση νόμων και τροποποίηση άλλων που επιτρέπουν την απλούστερη προσέλκυση επενδύσεων, κατέστησαν την Ελλάδα πιο προσιτή σε αγορές και σε συνάρτηση με τα νέα δεδομένα στην αγορά εργασίας με ευέλικτους όρους και χαμηλότερους μισθούς, αλλά και με τα πρώτα ελπιδοφόρα μηνύματα της μείωσης της γραφειοκρατίας, η Ελλάδα αρχίζει να γίνεται ένας μικρός παράδεισος για επενδύσεις.

Όλοι ξέρουν την δυναμική που έχει η χώρα μας. Τεράστιες προοπτικές εξαιτίας του τουρισμού αλλά και της γεωστρατηγικής της θέσης με τα λιμάνια. Σκεφτόμενοι επιχειρηματικά, μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε την ευκαιρία του να επενδύσουμε σε μία τόσο ποιοτική περιοχή με ένα μικρό ποσό λόγω της απαξίωσης που επέφερε η οικονομική κρίση. Εγώ θα τολμούσα να πω πως όσοι επιθυμούν να επενδύσουν στην χώρα μας, πρέπει να βιαστούν καθώς η προσεχής ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) θα επαναφέρει την Ελλάδα σε υψηλότατα επίπεδα κι έτσι λογικά η Ελλάδα θα γίνει και πάλι μια ακριβή χώρα(;). Ως τότε λοιπόν αναμένουμε επενδύσεις.

Τι όμως μας προσφέρουν οι επενδύσεις; Το προφανές. Εταιρείες που θα δραστηριοποιούνται στα εργοστάσια μας, θα παράγουν προϊόντα που θα διατίθενται στην ελληνική αγορά ή θα εξάγονται στο εξωτερικό. Οι μηχανές των εργοστασίων που ασυνείδητοι επιχειρηματίες έκλεισαν για να πάνε στην Βουλγαρία σε μια πράξη σύγχρονης εθνικής (και επιχειρηματικής) προδοσίας, θα λαδωθούν και πάλι. Τα αφεντικά θα είναι ξένοι επιχειρηματίες και τα προϊόντα ξένων συμφερόντων, όμως  τα βασικά οφέλη θα τα καρπωθούμε εμείς. Το ελληνικό κράτος με την φορολογία, ο έλληνας άνεργος από τις νέες θέσεις εργασίας και η ελληνική αξιοπρέπεια που επιτέλους θα παράγει ξανά κάτι.

Την αρχή την έκανε η Unilever που άρχισε να παράγει στην Ελλάδα με προοπτική όχι μόνο να καλύψει τις ανάγκες της τοπικής αγοράς αλλά και να εξάγει στο εξωτερικό προϊόντα που θα φτιάχνονται εδώ. Την σκυτάλη πήρε η Henkel που ετοιμάζεται να δραστηριοποιηθεί παρομοίως στην χώρα μας, ενώ νέες επενδύσεις αρχίζουν να αχνοφαίνονται στον ορίζοντα. Η Phillip Morris αποφάσισε να επενδύσει και να δραστηριοποιηθεί στις εγκαταστάσεις του Παπαστράτου μεταφέροντας την παραγωγή της από άλλα εργοστάσια της Ευρώπης. Η Hewlett-Packard δεν θα παράγει στην Ελλάδα, θα την χρησιμοποιήσει όμως για να μεταφέρει τα προϊόντα της στην Ευρώπη και αλλού. Συγκεκριμένα, η εταιρεία προχώρησε σε συμφωνίες με το λιμάνι του Πειραιά και Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος προκειμένου να μεταφέρει τα προϊόντα της από την Ελλάδα στο εξωτερικό. Είναι ακριβώς η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας που ανέφερα παραπάνω. Αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα έχει βάλει στο στόχαστρο εδώ και καιρό η εταιρεία που διαχειρίζεται το λιμάνι του Πειραιά, η Cosco που πλέον ζητά να αγοράσει το 60% του προκειμένου να προχωρήσει σε επενδύσεις που θα ανέρχονται σε ένα δισεκατομμύριο ευρώ! Οι πληροφορίες πάντως λένε πως ένας από τους μεγαλύτερους κολοσσούς στην Αμερική, η Walmart έρχεται και στην Ελλάδα προχωρώντας σε συμφωνία μαμούθ με αλυσίδα καταστημάτων της Βορείου Ελλάδας, προκειμένου να προχωρήσει στην δημιουργία περισσότερων από εκατό καταστήματα στην Ελλάδα και στα υπόλοιπα Βαλκάνια.

Πρόκειται για μία περίπτωση win-win. Η Ελλάδα κερδίζει, εκείνοι κερδίζουν. Πρόκειται για μία ιστορική ευκαιρία να ορθοποδήσουμε οικονομικά και αναπτυξιακά, μειώνοντας παράλληλα την ανεργία και προπαντός επανεκκινώντας την ελληνική παραγωγική μηχανή που είχε από καιρό χαθεί στην απόγνωση και την αφάνεια. Στο βάθος του τούνελ υπάρχει (ελληνικό) φως και έρχεται από το εξωτερικό! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ η επιτυχία του ποιοτικού προσιτού (Zara)

Καληνωρίσματα. Όταν μαθαίνεις πως ο Αμάνσιο Ορτέγκα έγινε φέτος ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, τότε θέλεις σίγουρα να μάθεις τι έχει κάνει (καλό) στη ζωή του. Ο εβδομηνταεξάχρονος ισπανός επιχειρηματίας είναι ο ιδιοκτήτης του ομίλου Inditex που δε θα ήταν κάτι σπουδαίο αν εκτός τις Pull & Bear, Massimo Dutti, Bershka, Stradivarius, Oysho, Uterqüe δεν είχε στις τάξεις της και την φίρμα Zara.

Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει ποτέ, όμως ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση που ο μέσος πολίτης διανύει σε μία περίοδο, τα καταστήματα Zara (προφέρονται Θάρα και όχι Ζάρα) είναι πάντα γεμάτα! Μπορεί ο τζίρος να έχει μειωθεί (στην Ελλάδα ή στη γενέτειρα τους, Ισπανία) όμως ο κόσμος συνεχίζει να πηγαίνει συχνά στα καταστήματα του και να ελέγχει τις νέες παραλαβές στο κατάστημα. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Η απάντηση κρύβεται στα παιδικά χρόνια του ιδιοκτήτη της εταιρείας που λέγεται πως μεγάλωσε σε μία πολύ φτωχή οικογένεια με πατέρα εργάτη και μάνα υπηρέτρια. Ο Αμάνσιο δεν σπούδασε, όμως κατάφερε να κάνει μεροκάματα αρχικά στον κλάδο της ραπτικής και ύστερα πιο ειδικά σε ότι αφορούσε τη μόδα. Εκείνο πάντως που κατάλαβε από πολύ μικρός, ήταν πως τα ωραία ρούχα μπορούσαν να τα έχουν οι πολύ πλούσιοι. Ε, ακριβώς αυτό έβαλε σαν σκοπό της ζωής του να αλλάξει. Και το έκανε! Ίδρυσε το Zara, αγόρασε καλά υφάσματα αλλά από περιοχές που μπορούσε να τα βρει φτηνά και άρχισε να φτιάχνει ποιοτικά ρούχα με ωραία σχέδια με αποτέλεσμα σε πολύ λίγο χρόνο να γίνει γνωστός και τα ρούχα του ανάρπαστα.

Αυτά έγιναν την δεκαετία του εξήντα, όμως πέντε δεκαετίες αργότερα τίποτα δεν δείχνει να έχει αλλάξει. Ο επιχειρηματίας παραμένει σταθερά μακριά από τα φώτα της διασημότητας με ελάχιστες δημόσιες εμφανίσεις και μηδαμινές συνεντεύξεις, ενώ όπως λένε οι συνεργάτες του είναι απλός στον χαρακτήρα του. Η επιχείρηση παρά τα κέρδη και την άνοδο του τζίρου της, έμεινε σταθερή στο πρότυπο καλή ποιότητα σε προσιτή τιμή, κάτι που πολλού μπορεί να διαφημίζουν, όμως εκείνος το κατάφερε! Και τι άλλο κατάφερε; Να κάνει την Zara του, την νούμερο ένα εταιρεία ένδυσης στον κόσμο με χίλια εξακόσια πενήντα εννιά καταστήματα σε ογδόντα τέσσερις χώρες σε τρεις ηπείρους. Σε αυτά προσθέστε πως στην Κίνα θα πουλάει και μέσω διαδικτύου.

Ο επιχειρηματίας φέτος βγαίνει στην σύνταξη όμως πρόλαβε να δει τον εαυτό του να αυξάνει τον πλούτο του κατά 32,2% που σημαίνει κάτι σε σαράντα έξι δισεκατομμύρια εξακόσια εκατομμύρια ευρώ και να γίνεται τρίτος πιο πλούσιος άνθρωπος πίσω από τον Κάρλος Σλιμ και τον Μπιλ Γκέιτς. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί πως παρά τη σύνταξη θα παραμείνει ενεργός επιχειρησιακά ενώ οι αντικαταστάτες του θα είναι στενοί συνεργάτες και η κόρη του.

Αυτό δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι να κρατήσει η εταιρεία τον χαρακτήρα που την έκανε κυριολεκτικά νούμερο ένα. Την ποιότητα στην προσιτή τιμή! Το σημερινό… μάθημα διδάσκει πως ο επιχειρηματίας πρέπει να έχει ζήσει τις ανάγκες του πελατειακού του στόχου. Ο Ορτέγκα ήταν φτωχός όμως ονειρευόταν να φοράει ωραία ρούχα που έδειχναν ακριβά και φορούσαν πλούσιοι ακόμα και με μικρό εισόδημα. Εκείνος έκανε το όνειρο του πραγματικότητα όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά και σε εκατομμύρια καταναλωτών. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΩΝ ZARA

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ επιχειρηματικός νικητής χωρίς κόπο (HTC)

Καληνωρίσματα. Θυμάμαι τα πρώτα κινητά τηλέφωνα δύο δεκαετίες πριν. Κάποια τεράστια motorola που παρότι ήταν τραγικά μεγάλα, ήταν πολύ εκκεντρικό αν χρησιμοποιούσες στον δρόμο ένα από αυτά. Η φορητότητα δικαίωσε την motorola και έδωσε την πάσα σε πολλές εταιρείες να αναπτυχθούν σε αυτόν τον κλάδο.

Κολοσσοί του κλάδου των ηλεκτρονικών, ασχολήθηκαν με την κινητή τηλεφωνία μικραίνοντας τις συσκευές και κάνοντάς τις πιο αρεστές στο κοινό. Εδώ στην Ευρώπη βέβαια που εξελιχθήκαμε πιο γρήγορα στην συγκεκριμένη αγορά, δύο ευρωπαϊκές εταιρείες κράτησαν τα σκήπτρα για χρόνια. Η φιλανδική ΝΟΚΙΑ και η σουηδική Ericsson. Το τηλέφωνο υπόκειται σε συνεχείς αλλαγές και βελτιώσεις σε μέγεθος, λειτουργικότητα και ταχύτητα, ώσπου έφτασε ο καιρός για τα πρώτα “έξυπνα κινητά”. Αυτούς τους μικρούς υπολογιστές που θα έκαναν πολύ περισσότερα από το να παίρνουν τηλέφωνα!

Η αγορά αυτή ήταν πολλά υποσχόμενη και το ελεύθερο πεδίο βάλθηκε να εκμεταλλευτεί μία νέα εταιρεία από την Ταϊβάν όταν το 1997 λανσαρίστηκε για πρώτη φορά στην αγορά φτιάχνοντας έξυπνα κινητά τηλέφωνα και αργότερα ηλεκτρονικές ταμπλέτες. Το όνομα αυτής… HTC.

Η HTC είχε έτοιμο το πεδίο στο οποίο θα απασχολούνταν. Δεν ήταν ανάγκη να πρωτοτυπήσει, απλά να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες. Ποτέ δεν έγινε η νούμερο ένα εταιρεία αφού σύντομα τα σκήπτρα των έξυπνων τηλεφώνων πήρε η Apple με το i-phone, όμως το μερίδιο αγοράς ήταν ικανοποιητικό και όντως μάλλον η σπουδαιότερη ανταγωνίστρια της Apple σε συσκευές (HTC) με το επίσης ανταγωνιστικό λειτουργικό σύστημα (Android), ήταν φανερό πως θα είχε πολλαπλά οφέλη από αυτήν την μη-κορεσμένη αγορά.

Η HTC ξεκίνησε σαν windows phone, όμως σύντομα εκμεταλλεύτηκε το λειτουργικό android όντας έτσι το αντίπαλο δέος του i-os. Εύκολα άφησε πίσω της σε πωλήσεις πρώην κολοσσούς όπως η NOKIA και χωρίς κανένα ιστορικό στον συνεχώς εξελισσόμενο κλάδο της τεχνολογίας κατάφερε να καθιερωθεί χωρίς ποτέ της να πρωτοτυπήσει ή να λανσάρει μία δική της καινοτομία. Αυτό σημαίνει αρπάζω την ευκαιρία :[

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΚΑΙ ΓΡΑΨΤΕ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ HTC ΑΠΟ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ τέλος στην κρίση και στην ελλάδα (ΦΑΓΕ)

Καληνωρίσματα. Έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές με επιχειρήσεις που είτε μεγάλωσαν είτε συρρικνώθηκαν με την πολιτική που ακολούθησαν, όμως η επικαιρότητα μου δίνει την αφορμή να προβληματιστούμε πάνω σε μία πετυχημένη επιχείρηση που πριν μερικές εβδομάδες γύρισε σελίδα. Αυτή τη σελίδα θα εξετάσουμε σήμερα.

Η ΦΑΓΕ είναι η γαλακτοβιομηχανία που τροφοδοτεί αμέτρητα σπίτια από τα τρία εργοστάσια της σε όλη την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με πλήθος προϊόντων, αξίζει να σημειώσουμε τα γιαούρτια της που είναι διάσημα σε όλη την Ευρώπη. Δεν θα ξεχάσω όταν ήμουν στην Αγγλία, πως μπροστά στο δίλημμα να καταπονηθώ με το αγγλικό ανούσιο γάλα, αγόραζα τα γιαουρτάκια total τα οποία έγραφαν με μεγάλα γράμματα “live”. Θα θυμάστε και στην Ελλάδα το… ζωντανό γιαούρτι. Η ΦΑΓΕ λοιπόν, η μεγάλη εξαγώγιμη εταιρεία στο εξωτερικό έχει και ένα ακόμα εργοστάσιο στις Ηνωμένες Πολιτείες οπού και εξυπηρετεί την τοπική αγορά.

Κανείς δεν χρειάζεται να παρουσιάσει την ραγδαία εξέλιξη της εταιρείας που απασχολεί χίλια άτομα και μόνο πέρσι σε περίοδο ύφεσης, ο τζίρος της ξεπέρασε τα τριακόσια ογδόντα πέντε εκατομμύρια ευρώ. Η ιστορία της εταιρείας ξεκίνησε το 1926 οπού το εξαιρετικό γιαούρτι έγινε γνωστό σε όλη την Αττική, σύντομα σε όλη την Ελλάδα και μέχρι τη δεκαετία του ογδόντα άρχισε να πωλείται στην αγορά της Αμερικής, αφού ακόμα και τα γιαούρτια που προσπάθησαν να το αντιγράψουν χρησιμοποίησαν την φράση “Greek Style Yogurt”. Η ΦΑΓΕ ήταν από τις πρώτες εταιρείες που άρχισαν να εφαρμόζουν σύγχρονες μεθόδους marketing και αυτό φάνηκε από την αρχή με το λογότυπο: “Δεν θα φτιάχναμε ποτέ ένα προϊόν που δεν θα δίναμε στα παιδιά μας”.

Μπορεί η κρίση να μην επηρέασε ιδιαίτερα τον τζίρο της εταιρείας, αυτό όμως δε σημαίνει πως σαν επιχείρηση δεν πλήχτηκε από τις πολιτικές λιτότητας. Οι επιχειρηματίες της οικογένειας Φιλίππου που ξεκίνησαν το ένδοξο όνομα, αποφάσισαν να μεταφέρουν την έδρα της εταιρείας στο Λουξεμβούργο! Από εκεί θα γίνεται η παγκόσμια διαχείριση της εταιρείας με σκοπό την ενίσχυση της εταιρικής δομής και την ενδυνάμωση της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας. Ξεχνάμε την ΦΑΓΕ που πλέον μετονομάζεται σε FAGE International SA και στην Ελλάδα θα διαχειρίζεται από την Dairy Industry που ήταν ως τώρα θυγατρική της, ενώ για τις υπόλοιπες χώρες την διαχείριση θα έχει η FAGE Luxembourg S.a.r.l., μία επίσης νεοσύστατη θυγατρική.

Η κίνηση αυτή αφενός αναδεικνύει την φιλοδοξία της εταιρείας και την προοπτική που χαράζει για το μέλλον και αφετέρου στέλνει σαφές μήνυμα πως γυρνάει την πλάτη της στην ελληνική οικονομία. Προφανώς θα διατηρήσει τα εργοστάσια της στην Ελλάδα, όμως δεν μιλάμε για μία ελληνική εταιρεία στο εξής, δεν μιλάμε για έναν σύμμαχο του ελληνικού κράτους για την προσπάθεια που κάνουμε να ξεπεράσουμε την ύφεση. Η… FAGE αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τα επιχειρηματικά πλεονεκτήματα της και να κλείσει το παράθυρο της κρίσης μα και της Ελλάδας μαζί. Επιχειρηματικά δεν μπορούμε παρά να βάλουμε άριστα στους κυρίους Φιλίππου, εθνικά όμως, σαν έλληνες, ίσως πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σε πιο… ελληνικά προϊόντα; :[ 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΑΓΕ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ αναζητώντας την καλύτερη μάρκα

Καληνωρίσματα. Πολλές φορές συμβαίνει η φήμη και η επιτυχία του μερικού να επικαλύπτει το γενικό. Μην ανησυχείτε, θα μπω σύντομα σε παραδείγματα, θέλω απλά να σας εισάγω σε έναν κόσμο όπου άνθρωποι ή προϊόντα δεν νίκησαν απλά τον ανταγωνισμό, αλλά και την ίδια την ιστορία!

Ξεκινάω με τα εύκολα, βρίσκοντας ονόματα ανθρώπων του αθλητισμού που κατάφεραν να ξεπεράσουν το ίδιο τους το άθλημα. Για παράδειγμα δεν είναι σπάνιες οι εκφράσεις που επαινούν μια καλή αθλητική προσπάθεια όπως “ούτε ο Jordan να ‘σουν” ή “μου θύμισες τον Maradona”! Άλλοι θα σημειώσουν: “σιγά μην είσαι ο Superman” κανείς όμως δε θα πει: “σίγα μην είσαι υπερδύναμος”, σωστά; Ακριβώς, γιατί υπάρχει μια σειρά ανθρώπων που κατάφεραν με τις ικανότητες και τις επιδόσεις τους να ξεπεράσουν τον κλάδο τους, να αφήσουν τα ονόματα τους στην ιστορία ως πιο δυνατές έννοιες απ’ ότι τον ίδιο τον κλάδο στον οποίο υπηρέτησαν.

Μια αντίστοιχη δραστηριότητα συμβαίνει και στα προϊόντα (ή υπηρεσίες). Για παράδειγμα το λογότυπο ή η ονομασία της Coca Cola είναι πολύ περισσότερα από μια απλή ετικέτα αναψυκτικών, δε νομίζετε; Η απλή απόδειξη σε αυτό είναι πως πολλές φορές θέλοντας να ζητήσουμε ένα αναψυκτικό, ζητάμε απλά μία Coca Cola! Ξεκινάω από την συγκεκριμένη εταιρεία καθώς αποτελεί την πρώτη εταιρεία σε αναγνωρισιμότητα στον κόσμο, ποιά είναι δεύτερη; Η IBM και δικαίως. Σκεφτείτε μόνο πως μόνο στο άκουσμα της, σχεδόν κανείς από τον μέσο χρήστη υπολογιστών δε θα αμφισβητήσει την αξία του προϊόντος. Σκεφτείτε το: “Στο πουλάω 200€ και είναι ΙΒΜ, έτσι;” Η λίστα των εταιρειών είναι μακρά και βασικά αφορά εταιρείες των οποίων το όνομα είναι αρκετό να επικαλύψει το είδος που εκπροσωπεί ενώ συνήθως διασφαλίζει και την ποιότητα που αναζητεί ο πελάτης.

Ένας τρόπος να αναδειχθεί μια εταιρεία σε πρότυπο όπως τα παραπάνω στις συνειδήσεις των καταναλωτών, είναι με το να αποτελεί μία πολυεθνική δύναμη της αγοράς. Τα παραπάνω παραδείγματα ικανοποιούν τη συνθήκη αυτή, υπάρχουν όμως κι άλλα όπως η εταιρεία ενδυμάτων ΖΑRA (που προφέρονται “θάρα” και όχι ζάρα όπως οι έλληνες επιμένουν) η οποία ίσως αποτελεί την πιο διάσημη εταιρεία ρούχων στην Ισπανία κι όχι μόνο, ίσως η αναγνωρισιμότητα της να είναι πολύ υψηλή και στην Ελλάδα, στην Αγγλία ή την Αμερική όμως να είναι παντελώς άγνωστη! Αντίστοιχα, η ΙΟΝ είναι συνυφασμένη με την ελληνική σοκολάτα, όμως για μισό λεπτό… Μήπως η Lacta δεν είναι; Στο σημείο αυτό το ζήτημα περιπλέκεται, αφού η Lacta ανήκει στην Kraft και αυτό δεν την κάνει καθόλου, μα καθόλου ελληνική. Όταν λοιπόν θέλουμε να μιλήσουμε για την καλύτερη ή πιο αναγνωρισμένη εταιρεία στην Ελλάδα, μπορούμε να συμπεριλάβουμε την Coca Cola ή την Lacta; Κι αν όχι, πόσο ρεαλιστική θα είναι η λίστα που τελικά θα φτιάξουμε;

Είναι γεγονός πως υπάρχουν προϊόντα που όχι απλά ξεπερνάνε τα σύνορα τους, αλλά και ολόκληρο τον κλάδο στον οποίο ανήκουν. Τέτοιου είδους προϊόντα δεν είναι απλά κορυφαία στο είδος τους, ξεπερνούν ακόμα και την διαμόρφωση της έννοιας του κορυφαίου. Συστατικά; Η καλή ποιότητα ασφαλώς, αλλά κυρίως… το άριστο marketing :[

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΑΦΟΥ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

CASE STUDY ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ~ η δημιουργικότητα είναι ακόμα ζωντανή στην ελλάδα

Καληνωρίσματα. Είναι αλήθεια πως οι ελληνικές επιχειρηματικές διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς, λίγο προβάλλονται στη χώρα μας. Κακό marketing; Δεν ξέρω. Αυτό δε σημαίνει πως οι ελληνικές εταιρείες του είδους δεν είναι διάσημες στο εξωτερικό.

Σαν βασικό παράδειγμα αναφέρω την ύπαρξη εταιρειών διαφήμισης που έχουν αποσπάσει διεθνή βραβεία για κάποια διαφήμιση τους σαν αυτές που θαυμάζουμε καθημερινά στην ελληνική τηλεόραση. Υπάρχουν φορές που το προϊόν καθεαυτό δεν αρκεί για να απογειώσει τις πωλήσεις. Συχνά χρειάζεται ο κατάλληλος τρόπος προώθησής του και είναι αλήθεια πως οι διαφημίσεις μπορούν να δώσουν ακριβώς εκείνο που χρειάζεται καθιερώνοντας το προϊόν στην (καταναλωτική) συνείδηση του πελάτη.

Δεν είναι όμως μόνο η διαφήμιση στο κομμάτι της προώθησης. Σπουδαίο ρόλο παίζει και η σχεδίαση ενός προϊόντος καθώς η πρώτη εικόνα μπορεί να κερδίσει τις εντυπώσεις ή αντίθετα να απωθήσει έναν υποψήφιο πελάτη. Ειδικά φέτος στα European Design Awards που έλαβαν χώρα με τη συμμετοχή 523 γραφείων που προέρχονται από 34 ολόκληρες χώρες, η επιχειρηματική Ελλάδα κατάφερε να συμμετέχει με 20 διακρίσεις και 5 χρυσά μετάλλια! Ας τα δούμε:

Το λογότυπο της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερης κομψότητας λογότυπο με λιτές γραμμές που θυμίζουν το πεντάγραμμο ή μια άρπα, ενώ συνδυάζουν αρμονικά χρώματα που θυμίζουν πολυπολιτισμικότητα. Ένα δίκαιο χρυσό μετάλλιο στην G!

Η συσκευασία του Eleia Olive Oil, αποτελεί ένα θαυμάσιο κομμάτι της σύγχρονης αντίληψης του εμπορίου παραδοσιακών προϊόντων που αφθονούν στην χώρα μας. Ένα υπέροχο μπουκάλι, ένα λογότυπο που με στιβαρή γραμματοσειρά και τόνο από φύλλο ελιάς, δίνουν το στίγμα του ποιοτικού και συνάμα παραδοσιακού που έφτιαξε η Bob Studio.

Στην κατηγορία της Brüken ήταν απαραίτητο να τονιστεί η έννοια της συσκευασίας. Τετράγωνα και ρόμβοι που τέμνονται δίνουν την αίσθηση της συνδεσμικότητας που αποτελεί ακριβώς το ευρύτερο νόημα της συσκευασίας. Με υπέροχα χρώματα που είναι αφενός έντονα και αφετέρου αισθητικά ωραία στο μάτι, ένα ακόμα βραβείο προστέθηκε στην mouse graphics.

Το animation του Tonight απέσπασε το επόμενο χρυσό βραβείο για ελληνική εταιρεία. Ένα υπέροχο κινούμενο σχέδιο που μας δείχνει δύο ερωτευμένους νέους σχεδιασμένους απλοϊκά από την nomint.

Τέλος το Balkan Tales που βασίζεται στην αντίθεση των χρωμάτων με ένα κλασικό σχήμα που δηλώνει ένταση και σιγουριά ενώ την ίδια ώρα μπορούμε να δούμε τρία σχήματα να ενώνονται σε ένα στο λογότυπο που δημιούργησε η dolphins.

Η ελληνική καινοτομία, επιχειρηματικότητα και προπάντων δημιουργικότητα είναι κάτι παραπάνω από ζωντανή ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε. Οι άνθρωποι αυτοί –νέοι στην πλειοψηφία τους- δείχνουν τον δρόμο για την ανάδυση της χώρας :[

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΣΥΓΧΑΙΡΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΥΤΕΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός δευτέρας ~ CASE STUDY ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ (Μαρινόπουλος)

Καληνωρίσματα. Στην Αθήνα του 1893 μία οικογένεια με το όνομα Μαρινόπουλος ξεκίνησε τη δράση της με αυτό που τότε φάνταζε κάτι σαν φαρμακείο. Όμως αυτό που σε εμάς έγινε γνωστό δεν έγινε μέχρι το 1962 οπότε και άνοιξε το πρώτο κατάστημα αγορών (όπως λέμε supermarket). Ο Μαρινόπουλος είχε ήδη ένα σημαντικό μερίδιο αγοράς, όμως η τεράστια επενδυτική του κίνηση ήταν η σύναψη συνεργασίας με την Carrefour το 1992. Σε πολύ λίγο διάστημα η νέα γαλλική εταιρεία είχε πολλά σημεία παρουσίας και τεράστιο μερίδιο αγοράς κάνοντας την, την πιο πετυχημένη εταιρεία στην Ελλάδα στον κλάδο της. Η επιτυχία της εταιρείας εξαργυρώθηκε με επενδύσεις. Συγκεκριμένα ο Μαρινόπουλος ίδρυσε ή έφερε στην Ελλάδα το franchise των FAMAR, Carrefour, Star Bucks, GAP, Marks & Spencer και SEPHORA. Πολύ σύντομα οι εταιρείες αυτές είχαν καταστήματα, στην Κύπρο, τα Βαλκάνια, ακόμα και στην Αυστρία υπό τις επενδύσεις του Μαρινόπουλου. Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να αμφισβητήσει την στρατηγική του που ποντάρει κυρίως στις επενδύσεις.

Η γαλλική εταιρεία Carrefour αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους αγορών στην Ευρώπη με τεράστια παρουσία. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να συνεχίσει την καλή της πορεία στην Ελλάδα αφού αφενός είχε ένα τεράστιο μερίδιο αγοράς στην Ελλάδα, αφετέρου όμως η βροχή από παραβιάσεις του υγειονομικού επιβάρυναν κατά πολύ την φήμη της εταιρείας που αρχικά δεν έδινε καμία βαρύτητα σε ελληνικά προϊόντα, κάτι που μετά την έναρξη της κρίσης στη χώρα μας, επέδρασε αρνητικά στο καταναλωτικό κοινό. Τελικά οι γάλλοι αποφάσισαν  να αναθέσουν κατ’ αποκλειστικότητα το όνομα και τα δικαιώματα χρήσης του Carrefour για την Ελλάδα, την Κύπρο, Βουλγαρία, Αλβανία και τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες στην οικογένεια Μαρινόπουλου. Βέβαια, ο βασικότερος λόγος αποχώρησής του είναι η οικονομική κρίση. Οι δυσοίωνες προβλέψεις για την ελληνική οικονομία έχουν σαν αποτέλεσμα να είναι επίφοβες οι προοπτικές για την εταιρεία. Κόντρα στο ρεύμα πάντως, ο Μαρινόπουλος ανακοίνωσε επενδύσεις τριακοσίων πενήντα εκατομμυρίων ευρώ για την ανασυγκρότηση της εταιρείας και αυτό ίσως δώσει πνοή στην εταιρεία αλλά και την ελληνική οικονομία γενικότερα.

Να λοιπόν που η οικονομική κρίση τερμάτισε μια στρατηγική συνεργασία, ανοίγοντας έτσι μία νέα μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία. Άλλωστε ο Μαρινόπουλος εδώ και περισσότερα από εκατό χρόνια δείχνει πως ανέκαθεν ήξερε να επενδύει στρατηγικά.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ CARREFOUR :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

προβληματισμός δευτέρας ~ CASE STUDY ΙΟΥΛΙΟΥ: ΕΝΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Καληνωρίσματα. Πολλές φορές απογοητευμένοι από την κατάσταση στην Ελλάδα, αναζητούμε μια ρανίδα ελπίδας για τη χώρα αυτή. Αναζητούμε μερικά φωτεινά παραδείγματα, εξαιρέσεις που αξίζει να ακολουθήσουμε και να στηρίξουμε προωθώντας ένα καλύτερο όνομα για τη χώρα. Το έναυσμα αυτό μας δίνει η εταιρεία με την οποία θα ασχοληθούμε σήμερα.

 

Ο Γιώργος Κορρές, απόγονος αξιοσέβαστης οικογένειας, γύρισε από τις σπουδές του στην Φαρμακευτική το 1996 στην Ελλάδα και αποφάσισε να δημιουργήσει μια εταιρεία στην οποία ουσιαστικά θα συνδύαζε τις πανεπιστημιακές του γνώσεις και την αγάπη του στην ομοιοπαθητική με φαρμακευτικά προϊόντα με εφαρμογή σε πολλούς τομείς. Η πρωτότυπη ιδέα αυτή με βασικό συστατικό τα φυσικά υλικά που απλόχερα προσφέρει η ελληνική λύση, του έδωσαν την απαραίτητη ώθηση να δημιουργήσει σύντομα ένα “δυνατό” brand name με διεθνή αναγνώριση. Στόχος του Κορρέ δεν ήταν (όπως έχουμε δει σε άλλα case studies) η επέκταση σε πολλές δραστηριότητες μακριά από το φάσμα της ομοιοπαθητικής, αλλά η εδραίωση της παρουσίας του στο εξωτερικό. Πράγματι, ο Κορρές μέσα σε δέκα χρόνια κατάφερε να διαμορφώσει ένα σπουδαίο όνομα στην αγορά σε όλο τον κόσμο και να καθιερωθεί για την ποιότητα των προϊόντων του και την προσοχή στον τρόπο διάθεσης και εφοδιαστικής.

 

Τα προϊόντα του Κορρέ σήμερα φτάνουν τα τετρακόσια με πολλές διεθνείς πιστοποιήσεις που διατίθενται με ένα άρτια δομημένο σύστημα διαμονής σε περισσότερες από τριάντα χώρες και αφορούν την περιποίηση του προσώπου, του σώματος, των μαλλιών και πολλές φαρμακευτικές λύσεις. Ουσιαστικά βέβαια, ο Κορρές πουλάει ακριβά, φυσικά ελληνικά προϊόντα που ο παππούς και η γιαγιά μας στέλνουν δώρο από το χωριό. Η επιτυχία της εταιρείας έγκειται ακριβώς εκεί. Στην μεταποίηση του προϊόντος με τέτοιο τρόπο (άρωμα, ποιοτική συσκευασία) ώστε να φαντάζει δυσεύρετο (και ποιος διαφωνεί πως είναι), υψηλής ποιότητας και άξιο κατανάλωσης. Και δεν μιλάμε για μια εξαπάτηση του καταναλωτική, αλλά για μια επιχειρηματική ιδιοφυία η οποία έχει τύχει πολλαπλών εγχώριων και διεθνών βραβεύσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό είτε από άποψης ποιότητας προϊόντων, είτε λόγω ακριβώς των χαρακτηριστικών της εταιρείας.

 

Ο Κορρές εδώ και καιρό δραστηριοποιείται και στο διαδίκτυο με διάθεση των προϊόντων του μέσω αυτού, ενώ θα σημειώσω και εδώ πως οι προσεκτικές επιχειρηματικές του κινήσεις έχουν δημιουργήσει μια σταθερή μετοχή στο Χρηματιστήριο εδώ και χρόνια ακόμα και σε περιόδους τόσο μεγάλων κρίσεων. Δεν είναι τυχαίο πως όλα αυτά αποτελούν εξαργύρωση των σημαντικότατων πιστοποιήσεων σε προϊόντα, εγκαταστάσεις και εφοδιαστική, ένα τρίπτυχο που ακολουθεί πλήρως φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους δικαιολογώντας έτσι το κάτι παραπάνω στην τιμή των προϊόντων που όμως φέρουν αυτό το σπάνιο –πλέον- made in Greece και μας προτρέπουν να τα στηρίξουμε, να τα αγοράσουμε, να τα προτιμήσουμε έναντι ελαφρώς φθηνότερων ξένων προϊόντων της αγοράς.

 

Μήπως ήρθε η ώρα να δώσουμε και εμείς τα εύσημα στον έλληνα επιχειρηματία για την τόλμη του να επιμείνει ελληνικά την περίοδο που άλλοι μεταναστεύουν στα Βαλκάνια; Μήπως ήρθε η ώρα να στηρίξουμε τις ελληνικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ελληνικές φυσικές πρώτες ύλες; Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε καλλυντικά, είδη υγιεινής και φαρμακευτικά προϊόντα; Ο Κορρές είναι η νέα παγκόσμια εναλλακτική ποιοτική πρόταση και αποτελεί παράδειγμα για κάθε έλληνα επιχειρηματία.

 

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΤΕ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΡΕ :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »