ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ στην eurovision νικητής είναι πάντα το διαφορετικό

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πείτε με ρομαντικό ή ανόητο, όμως ανήκω σε αυτό το ποσοστό των ρομαντικών ανόητων που ακόμα παρακολουθεί με ενδιαφέρον και απολαμβάνει την Eurovision εκείνο το ετήσιο ανοιξιάτικο σαββατόβραδο. Εκείνον τον πολύχρωμο και πολυμορφικό διαγωνισμό ανθρώπων, λαών, ιδεών, μουσικής και τέχνης.

Για κάποιο λόγο η Eurovision υπήρξε πάντοτε κάτι πολύ-πολύ διαφορετικό. Ιδίως τότε που κάθε χώρα αντιπροσωπευόταν με τραγούδι γραμμένο στην εντόπια γλώσσα της. Η ανταλλαγή και προβολή ακουσμάτων και τέχνης, ήταν τόσο ιδιαίτερη ώστε όπου κι αν ψάξετε δεν θα βρείτε μια παρόμοια διοργάνωση πουθενά στον κόσμο.

Από την πίστα της, έχουν περάσει πολλές και διαφορετικές φυσιογνωμίες που θα τους ονομάσουμε καλλιτέχνες. To 1988 ήταν η φωνή της Celine Dion με την συνέχεια στην καριέρα της να την γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά. Όμως πριν και ειδικά μετά από εκείνη είδαμε μασκαράδες, συγκροτήματα, χορευτές, διάσημους ή άσημους, πειραματιστές ή... οραματιστές. Αν κάτι υπάρχει και είναι διαφορετικό τότε σίγουρα πρέπει να ακουστεί σε εκείνον τον διαγωνισμό.

Τελικά όμως, πως κερδίζεις την Eurovision; Νομίζω πως δεν υπάρχει απάντηση εδώ. Βλέπετε, εκεί που ένα χορευτικό κομμάτι κατακτά την πρωτιά, την επόμενη χρονιά μια λιτή μπαλάντα κάνει την μεγάλη ανατροπή. Κι εκεί που μια προκλητικά ντυμένη ερμηνεύτρια κάνει την εμφάνιση της, ξαφνικά κάποιοι γελοιωδώς ντυμένοι τύποι τραγουδούν metal και κερδίζουν εξίσου!

Το μυστικό νομίζω πως βρίσκεται σε κάτι που ξεπερνά την ποιότητα της μουσικής, των στίχων και των ικανοτήτων του ερμηνευτή. Βρίσκεται στην διαφορετικότητα του. Από άντρες transexual, μέχρι γυναίκες λεσβίες. Από παράξενα χορευτικά μέχρι μοιρολόγια σε τοπικές διαλέκτους. Κι αν πέρσι μια εκκεντρική ερμηνεύτρια κέρδισε τον διαγωνισμό πόσο αναμενόμενο ήταν να πάρει την σκυτάλη ένας... κανονικός τύπος πάνω σε ένα πιάνο που τραγούδησε μία μπαλάντα; Δεν θα έπαιρνα και όρκο αν πρώτα δεν μάθαινα πως ο νέος μας νικητής, ο Ολλανδός Duncan Laurence δεν ήταν αμφιφυλόφιλος! Το έμαθα την επόμενη του διαγωνισμού, όμως αυτό μου έδωσε αρκετές εξηγήσεις...

Αν κάτι με ενοχλεί και γενικά κουράζει στην Eurovision είναι οι πολιτικές προεκτάσεις και οι γειτονικές ψήφοι (βλέπε τα κλασικά 12άρια Ελλάδας και Κύπρου ή αντίστοιχα των σκανδιναβικών χωρών). Πέρα όμως από αυτό πρέπει να υπάρχει κάτι διαφορετικό! Και πιστέψτε με αν αυτό αφορά την σεξουαλικότητα του ερμηνευτή, τότε αμέσως οι πιθανότητες νίκης αυξάνονται δραματικά.

Δεν ξέρω αν πρέπει να επικροτούμε την ομοφυλοφιλία και την προβολή μιας ανώμαλης ζωής, σίγουρα όμως πρέπει να προβληματιστούμε για το κατά πόσο αυτά θα πρέπει να είναι το κριτήριο της νίκης ακόμα κι αν κανείς δεν το παραδέχεται. Στο μεταξύ εγώ θα παραμείνω ρομαντικός και θα συνεχίσω να απολαμβάνω τον διαγωνισμό ακούγοντας μουσική και θαυμάζοντας όμορφα σκηνικά και εντυπωσιακές χορογραφίες! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ eurovision 2016 - τα καλά, τα κακά και τα... άσχημα

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Πάει και ο 61ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision...Τι; Δεν τον είδατε διότι είχαμε αποκλειστεί; Ενδεχομένως, αυτός να ήταν ένας από τους καλούς λόγους για να τον παρακολουθήσετε (!), παρόλα αυτά, μεταξύ μας, δεν χάσατε και "πολλά". Τώρα βέβαια θα μου πείτε "εδώ ο κόσμος καίγεται· με την Eurovision θα ασχολούμαστε" - και δίκιο θα έχετε- όμως καλό είναι να ξεχνιόμαστε και να αφήνουμε στην άκρη "τα δικά μας" που και που. Δεν ξέρω τι άποψη έχετε επί του θέματος, όμως τα τελευταία χρόνια ο θεσμός γίνεται ολοένα και πιο.. αδιάφορος. Αδιαμφισβήτητα, το ESC έχει ένα αρκετά μεγάλο και σταθερό κοινό το οποίο ακολουθεί τα τραγουδιστικά του δρώμενα σε.. χρόνια βάση, όμως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το event αυτό δεν "είναι" όπως "ήταν", και δεν είμαι σίγουρος αν θα μπορέσει να "ξαναγίνει όπως ήταν". Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα που φιλοξένησε φέτος τον διαγωνισμό, η Σουηδία, έκανε (παραπάνω από) φιλότιμες προσπάθειες έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι αρκετά εντυπωσιακό και... αναβαθμισμένο, συγκριτικά με τις πρόσφατες προηγούμενες χρονιές. Ας κάνουμε λοιπόν ένα σύντομο review με τα "+", τα "-" και τα.. "whatever" της φετινής διοργάνωσης, έτσι για να κάνετε ένα catch up και εσείς που δεν περάσατε το σαββατόβραδο σας μπροστά στην τηλεόραση (ή, έστω, συντροφιά με την συχνότητα της ΕΡΤ).

The "GOOD"

- Η όλη Παραγωγή
Ο χώρος, τα σκηνικά και η τεχνολογία των graphics που συνόδευσαν τα περισσότερα τραγούδια ήταν εντυπωσιακά. Σίγουρα μια "Σουηδία" μπορεί να διαθέσει ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό σε σχέση με κάποια άλλη χώρα, όμως δεν έχει καμία υποχρέωση να το κάνει. Οι σουηδοί θεωρούνται από τους μεγαλύτερους fan του ESC, και φέτος, πραγματικά, το απέδειξαν. 12 points go to... Sweden!

- Ο Justin Timberlake
Μου άρεσε αρκετά, σαν κίνηση, η συμμετοχή ενός τόσο μεγάλου ονόματος στον φετινό διαγωνισμό και θεωρώ ότι είναι κάτι που το ESC το χρειαζόταν. Τέτοιες συμμετοχές θα έπρεπε να γίνονται από καιρό. Δεν ξέρω αν το budget της εκάστοτε χώρας επηρεάζει το αν μπορεί να γίνει μια τέτοια φιλοξενία (ή αν ο Star ανταμείβεται από την διαφήμιση των τραγουδιών του σε ένα τόσο μεγάλο κοινό), όμως ελπίζω να δούμε κάτι αντίστοιχο και του χρόνου. (Ακόμα και με όνομα μικρότερου βεληνεκούς). 10 points go to... Justin!

- Η απουσία της χώρας μας
Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι το τραγούδι δεν άρεσε σε κανέναν, αλλά και ότι υπήρχαν -μακράν- καλύτερα κομμάτια (από όλες τις απόψεις), δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θα ήθελε να έχουμε έστω και τις απειροελάχιστες πιθανότητες να κερδίσουμε. Το τελευταίο που θέλουμε στην παρούσα φάση είναι να αναλάβουμε την διοργάνωση του θεσμού. Αν η εκπροσώπηση μας από τους Argo με το Utopian Land έγινε με αυτό το σκεπτικό, ο στόχος επετεύχθη! H ΕΡΤ, βέβαια, λέει άλλα... 8 points go to... Greece! (for not being there...)

- Η Κύπρος στον τελικό
Δεν ξέρω αν οι Minus One αντέγραψαν κάποιο άλλο συγκρότημα και κατά πόσο το τραγούδι ήταν original, όμως αφενός, οι αντιγραφές τραγουδιών είναι κάτι που γίνεται εδώ και πολύ καιρό (τώρα το θυμηθήκαμε;) και το κομμάτι ήταν ωραίο, και αφετέρου, μακάρι και εμείς (αλλά και άλλες χώρες) να έστελναν τραγούδια επηρεασμένα από άλλα (αντί για αυτά που στέλνουν εν τέλει). Επίσης, είναι γεγονός ότι η Κύπρος έχει αδικηθεί πολλές φορές στο παρελθόν, μη φτάνωντας στον τελικό, όποτε άξιζε να περάσει. 7 points go to... Cyprus! (for being there...)  

The "BAD"    

- Euro(?)vision
Και εκεί που προβληματιζόσουν για την συμμετοχή κάποιων χωρών, σε έναν διαγωνισμό που φέρει τον τίτλο "Eurovision", τσουπ, σου πετάγεται και μια Αυστραλία από το πουθενά για να σε αποτελειώσει. Δεν νομίζω ότι με ενοχλεί η "διεύρυνση" του διαγωνισμού, όσον αφορά τις χώρες που συμμετέχουν, όπως δεν μου κακοφάνηκε που ήρθε ο Justin Timberlake και όχι κάποιος Ευρωπαίος καλλιτέχνης. Μακάρι να συμμετείχε όλος ο πλανήτης! (Για αυτό, και το τοποθετώ εδώ κάπου στην μέση της λίστας). Όμως, το όνομα του διαγωνισμού αρχίζει και μοιάζει κάπως... περίεργο στο άκουσμα. Ίσως θα πρέπει να να γίνει κάτι σε: "Eurovision & friends" or something. 6 points go to... geography! (welcome Australia!)

- Η έναρξη... επίδειξη μόδας
Ωραίο και διαφορετικό, σαν ιδέα για τον διαγωνισμό, η παρουσίαση των συμμετεχόντων σε μορφή πασαρέλας και σίγουρα η μόδα είναι "μόδα" (και χωρίς περιορισμούς), όμως οι ενδυμασίες των μοντέλων που συνόδευσαν τους τραγουδιστές ήταν ολίγον τι... εκκεντρικές. Σίγουρα μια άποψη καθαρά υποκειμενική. Oh well... 5 points go to... Project Runaway!

Ας μην πω τι μου θυμίζουν όλα αυτά γύρω του καλύτερα...

- Τα... ψιλο-αδιάφορα τραγούδια
Δεν υπήρχε κάποιο που να κέντρισε αρκετά το ενδιαφέρον, ενώ πολλά από αυτά προωθήθηκαν αρκετά από τα υπέροχα γραφικά, σε συνδυασμό με το concept που είχαν. Όχι ότι ήταν "κακά" κομμάτια, αλλά δεν είχαν και κάτι ιδιαίτερο (φυσικά υπήρχαν και εξαιρέσεις -ειδικά στο σύνολο τους σε σχέση με άλλες χρονιές). Για να καταλάβετε, όταν μαζί με τους φίλους, που είχαμε μαζευτεί για να δούμε το ESC, συζητάγαμε το ποιος θεωρούσε ο καθένας μας ότι θα κέρδιζε, όταν ρωτήθηκα, απάντησα: "νομίζω θα κερδίσει το δέντρο"! Όχι ότι το τραγούδι της Ουκρανίας ήταν κακό, όμως δεν θεωρώ ότι έβγαζε και κάτι... νικητήριο. (Maybe that's just me) 4 points go to... the majority of the songs!

The "UGLY"
- Ο όρος "απευθείας ανάθεση"
Κατανοώ ότι δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα για την διοργάνωση ενός διαγωνισμού-εκπομπής, με σκοπό να επιλεγεί ένα κομμάτι που θα μας εκπροσωπήσει, όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν επιχείρημα για να δικαιολογήσουμε το "γιατί τελικά στείλαμε τους Argo". Δεν έχεις χρήματα για μια εκπομπή; Κάνε ένα televoting. Δώσε κάπως την ευκαιρία να αποφασίσει ο κόσμος για το ποιος θα πάει. Κανείς δεν ζήτησε να στηθεί μια υπερπαραγωγή... 3 points go to... silly excuses!

- Η "επιτροπή" βαθμολογίας και το φιάσκο με την Πολωνία
Δεν ξέρω ποιος "έξυπνος" είχε αυτήν την φαεινή ιδέα (να συμμετέχει και επιτροπή, πέραν του κοινού, στη βαθμολογία), αλλά θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Ναιιιι Ναιιιι, ξέρω ότι γίνονται ανταλλαγές πόντων στο ESC και ότι ο κάθε ένας ψηφίζει τον γείτονα του (όπως λένε), όμως δεν θεωρώ ότι με την εισαγωγή μιας τέτοιας παραμέτρου αποφεύγεται αυτό το φαινόμενο. Από την μία, δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος ψήφισε τι και γιατί, από την άλλη, η περίπτωση της Πολωνίας φέτος, αποτελεί δείγμα του γιατί η "οποιαδήποτε" επιτροπή, δεν είναι (ποτέ) αντιπροσωπευτική του γενικού συνόλου. 2 points go to... the Jury!

- Η... ξινίλα της Ρωσίας για την νίκη της Ουκρανίας.
Με την πρόφαση ότι απαγορεύεται το πολιτικό περιεχόμενο στους στοίχους των τραγουδιών που συμμετέχουν στο διαγωνισμό, η Ρωσία ζητά την ακύρωση των αποτελεσμάτων του ESC και την νίκη της Ουκρανίας. Το τραγούδι της τελευταίας έγινε αποδεκτό, αφού θεωρήθηκε ότι έχει ιστορικό και όχι πολιτικό περιεχόμενο. (βλέπε και παρακάτω "Μαρίζα Κωχ - Παναγιά μου ESC 1976"). 1 point goes to... haters! (δεν έχει 0 points, δυστυχώς).

Όταν σχολίασα πιο πάνω "το event αυτό δεν "είναι" όπως "ήταν", και δεν είμαι σίγουρος αν θα μπορέσει να "ξαναγίνει όπως ήταν"", ίσως αναφερόμουν σε "κάτι" που προσωπικά αισθάνομαι ότι λείπει από το θεσμό και θεωρώ ότι έχει χαθεί. Με εξαίρεση την φετινή χρόνια (και αυτό όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι κυρίως), πιστεύω πως η "αίγλη" του ESC δεν υπάρχει τα τελευταία έτη, και o χαρακτήρας του έχει, μάλλον, αλλοιωθεί. Τι φταίει; Είναι, ίσως, που έχει αλλοιωθεί η ταυτότητα της κάθε χώρας και ο τρόπος που εκπροσωπείται, και που έχουμε μπερδέψει το πολιτικό με το πολιτιστικό και με το πολιτισμικό. Είναι, ίσως, μια γενική σύγχυση και το γεγονός ότι, πλέον, ακούς ένα τραγούδι και αν δεν δεις -κάτω δεξιά στην οθόνη- ποια χώρα εκπροσωπεί, δεν θα καταλάβεις από μόνος σου την προέλευση του. Στο γενικό σύνολο, ο πήχης φέτος σίγουρα ανέβηκε. Το θέμα, όμως, είναι μέχρι που μπορεί να φτάσει, από εδώ και πέρα.

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »