Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ YANNIDAKIS.NET
Στη σημερινή δεύτερη εισαγωγική ανάρτηση στο yannidakis θα παρουσιάσω συνοπτικά την διάρθρωση του χώρου ο οποίος απαρτίζεται από άρθρα προβληματισμού τα οποία καθημερινά πλαισιώνονται από συνοπτικές ειδήσεις που παρουσιάζονται αντικειμενικά και με σχετικές παραπομπές. Οι προβληματισμοί καταχωρούνται κάθε μέρα στις 13:00.
Οι Δευτέρες κάθε μήνα παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα τίθεται το μεγάλο “Ερώτημα του Μήνα” στο οποίο οι αναγνώστες συμμετέχουν όλη την εβδομάδα με την αντίστοιχη ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Την επόμενη Δευτέρα του μήνα παρουσιάζεται στη σελίδα η “Συνέντευξη του Μήνα” όπου εκπρόσωπος κάποιου κλάδου ή ακόμα και ένας άνθρωπος που… έχει κάτι να πει, απαντά σε καίρια ερωτήματα που αφορούν όλους μας. Η συνέντευξη προβληματίζει όλους μας και η σκυτάλη παραδίδεται στους αναγνώστες όπου και την σχολιάζουν.
Η τρίτη Δευτέρα του μήνα είναι η πιο παιχνιδιάρικη! Στην “Διάδραση του Μήνα” το κείμενο είναι μόνο το ερέθισμα. Κάθε θέμα καταλήγει στο ερέθισμα του πρώτου αναγνώστη που συνεχίζει το θέμα με τη μορφή σχολιασμού, τον οποίο ακολουθεί ο επόμενος αναγνώστης κ.ο.κ.
Την τέταρτη Δευτέρα κάθε μήνα παρουσιάζεται ένα θέμα που άπτεται του τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων με έναν πιο πρακτικό τρόπο. Το “Case Study του Μήνα” εξετάζει πρακτικές περιπτώσεις με διδακτικά αποτελέσματα.
Οι Τρίτες είναι αφιερωμένες στους αναγνώστες. Προτάσεις, κείμενα, σκέψεις και προβληματισμοί όπως εσείς τους γράφετε και θέλετε να δημοσιευτούν, τους στέλνετε στο yannidakis@hotmail.com και κάθε Τρίτη προβληματίζετε όλοι εσείς τους υπόλοιπους αναγνώστες.
Την Τετάρτη και Πέμπτη υπάρχει ελεύθερη θεματολογία όπου και θίγονται ζητήματα της κοινωνίας, της πολιτικής, της ψυχολογίας κ.α.
Τις Παρασκευές κάθε μήνα παρουσιάζεται ο “Μύθος του Μήνα” που αποτελεί ένα ταξίδι στη μυθοπλασία με κύριο γνώμονα το μυστήριο, τον ρεαλισμό και τις διδαχές.
Τα Σαββατοκύριακα παρουσιάζονται πολλές ενότητες στις 12:00 και 19:00 οι οποίες περιλαμβάνουν παλαιές αναρτήσεις με τη μορφή αναδημοσιεύσεων (“Αναδρομές Σαββατοκύριακου”), την παρουσίαση μουσικών τραγουδιών με έναν εναλλακτικό τρόπο στους “Μουσικούς Κωδικούς”, βραβεύσεις ιστολογίων, παρουσίαση των άρθρων μου στην εφημερίδα FreeVox κ.α.
Στα δεξιά της σελίδας υπάρχουν ενότητες που σας ανακατευθύνουν στους προβληματισμούς της κάθε ημέρας, καθώς η ροή των ενημερωτικών καταχωρήσεων είναι μεγάλη. Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να εγγράφεστε στις καθημερινές ενημερώσεις της σελίδας απλά καταχωρώντας το ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο.
Έχετε πάντα άμεση πρόσβαση σε παλαιότερα άρθρα κατηγοριοποιημένα κατάλληλα, ενώ εύκολα μπορείτε να ανατρέξετε σε παλιά αφιερώματα του yannidakis και να διαβάσετε άλλα ιστολόγια που έχουν βραβευθεί από εδώ.
Σας προσκαλώ σε ένα μεγάλο ταξίδι ενημέρωσης και προβληματισμού με τα φτερά μιας νυχτερίδας στους ουρανούς του Μεγάλου Κάστρου με συνέπεια, περιέργεια, διάθεση για έρευνα και καθημερινή συναναστροφή με μοτίβο τα γνωστά και άγνωστα της κοινωνία μας. Εκτός από τον σχολιασμό και την συμμετοχή σας στις ενότητες της σελίδας, στείλτε τα κείμενα/προβληματισμούς σας για να δημοσιευτούν την επόμενη Τρίτη :[
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
από POLITIKIANALISI
Πολιτική... made in media...
Γεια σας,
καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και καλό κουράγιο...
Τις τελευταίες ημέρες τα δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες εναγωνίως στοιχηματίζουν για τις αλλαγές που θα κάνει ο πρωθυπουργός στον επικείμενο ανασχηματισμό.
Πραγματικά η στάση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, δημιουργεί το ερώτημα αν ο ρόλος τους είναι να παρουσιάζουν τις ειδήσεις ή να τις δημιουργούν. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος ότι ανάλογα με τα συμφέροντα του κάθε μέσου, αλλάζουν και τα πρόσωπα που προβάλλονται.
Αν κοιτάξουμε τα αρχεία των εφημερίδων, ακριβώς έναν χρόνο πριν, θα δούμε ότι έγραφαν πως ο τότε Πρωθυπουργός, κος Κ. Καραμανλής, ετοίμαζε διάγγελμα για προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Μάλιστα έκαναν λόγο για την ανακοίνωση των εκλογών "από ώρα σε ώρα". Μπορεί να έπεσαν έξω στον χρόνο, όμως το αποτέλεσμα ήταν ίδιο.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Από την κυβέρνηση υποστηρίζεται ότι οι όποιες αλλαγές σε πρόσωπα, θα έχουν την μορφή αντικαταστάσεων. Όμως από τα media μαθαίνουμε ότι θα γίνει "σαρωτικός" ανασχηματισμός και δημιουργία "οβάλ γραφείου" στο Μέγαρο Μαξίμου.
Προφανώς ο λόγος αυτής της πίεσης προς την κυβέρνηση είναι για να λάβουν θέσεις κλειδιά πολιτικοί που μπορούν να "υποστηρίξουν" τα συμφέροντα κάθε εκδοτικού ή ενημερωτικού ομίλου.
Ο ρόλος όλων αυτών των δημοσιογράφων δεν είναι να ενημερώνει την κυβέρνηση για τις επόμενες κινήσεις της, ώστε να μην βρεθεί αντιμέτωπη μαζί τους. Ο ρόλος τους είναι να ενημερώνει τους πολίτες για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και να τους αφήνει το περιθώριο να κρίνουν. Αλλιώς μιλάμε για "κατευθυνόμενη" δημοσιογραφία...
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Τα Μέσα Ενημέρωσης αναφέρουν μόνο χαζές ή απρόσεκτες απαντήσεις και όχι χαζές ή άδικες ερωτήσεις.
Colin Powell, 1937-, Αμερικανός στρατιωτικός & πολιτικός
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
από POLITIKIANALISI
Πολιτική... made in media...
Γεια σας,
καλό μήνα, καλό φθινόπωρο και καλό κουράγιο...
Τις τελευταίες ημέρες τα δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες εναγωνίως στοιχηματίζουν για τις αλλαγές που θα κάνει ο πρωθυπουργός στον επικείμενο ανασχηματισμό.
Πραγματικά η στάση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, δημιουργεί το ερώτημα αν ο ρόλος τους είναι να παρουσιάζουν τις ειδήσεις ή να τις δημιουργούν. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος ότι ανάλογα με τα συμφέροντα του κάθε μέσου, αλλάζουν και τα πρόσωπα που προβάλλονται.
Αν κοιτάξουμε τα αρχεία των εφημερίδων, ακριβώς έναν χρόνο πριν, θα δούμε ότι έγραφαν πως ο τότε Πρωθυπουργός, κος Κ. Καραμανλής, ετοίμαζε διάγγελμα για προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Μάλιστα έκαναν λόγο για την ανακοίνωση των εκλογών "από ώρα σε ώρα". Μπορεί να έπεσαν έξω στον χρόνο, όμως το αποτέλεσμα ήταν ίδιο.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Από την κυβέρνηση υποστηρίζεται ότι οι όποιες αλλαγές σε πρόσωπα, θα έχουν την μορφή αντικαταστάσεων. Όμως από τα media μαθαίνουμε ότι θα γίνει "σαρωτικός" ανασχηματισμός και δημιουργία "οβάλ γραφείου" στο Μέγαρο Μαξίμου.
Προφανώς ο λόγος αυτής της πίεσης προς την κυβέρνηση είναι για να λάβουν θέσεις κλειδιά πολιτικοί που μπορούν να "υποστηρίξουν" τα συμφέροντα κάθε εκδοτικού ή ενημερωτικού ομίλου.
Ο ρόλος όλων αυτών των δημοσιογράφων δεν είναι να ενημερώνει την κυβέρνηση για τις επόμενες κινήσεις της, ώστε να μην βρεθεί αντιμέτωπη μαζί τους. Ο ρόλος τους είναι να ενημερώνει τους πολίτες για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και να τους αφήνει το περιθώριο να κρίνουν. Αλλιώς μιλάμε για "κατευθυνόμενη" δημοσιογραφία...
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Τα Μέσα Ενημέρωσης αναφέρουν μόνο χαζές ή απρόσεκτες απαντήσεις και όχι χαζές ή άδικες ερωτήσεις.
Colin Powell, 1937-, Αμερικανός στρατιωτικός & πολιτικός
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis - ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΜΙΑΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
Καληνωρίσματα από το Μεγάλο Κάστρο του Ηρακλείου. Καλώς ορίσατε σε μια σελίδα τόσο καινούρια, όσο και παλιά. Το yannidakis αποτελεί τη μεταφορά του ιστολογίου yannidakis liveτο οποίο δραστηριοποιείται από τον Μάιο του 2006. Μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια το yannidakis.net φιλοδοξεί να αποτελέσει τον κύριο τρόπο καθημερινού προβληματισμού στο διαδίκτυο.
Επιτρέποντας μια σύντομη παρουσίαση, σας προσκαλώ να μελετήσετε τις νέες ΕΝΟΤΗΤΕΣ της σελίδας οι οποίες χωρίζονται στους καθημερινούς προβληματισμούς της ημέρας (ένας ανά ημέρα στις 13:00), τα αφιερώματα σε ποικίλους τομείς, την έκθεση προτάσεων και ιδεών μου και συνοπτικές επιλεγμένες ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και τον κόσμο παρουσιασμένες κατάλληλα για να προβληματίσουν. Αυτός είναι και ο σκοπός. Σε μια περίοδο και σε ένα μέσο (το διαδίκτυο) όπου η πληροφορία κατακλύζει τους ανθρώπους και η μετάδοση της είναι πιο εύκολη από ποτέ, αυτό το διαφορετικό που επιδιώκεται, είναι ο προβληματισμός που μπορεί να προκαλέσει ένα γεγονός ή μια έκφραση ιδεών σε ποικίλα θέματα της πολιτικής, της κοινωνίας, του πολιτισμού.
Στη σελίδα συχνά διενεργούνται μεγάλα εβδομαδιαία ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ σε διάφορα θέματα ενώ πάντα είναι προσβάσιμα τα παλαιότερα από το αντίστοιχο μενού. Ίσως όμως η πιο διάσημη ενότητα στο yannidakis είναι οι καθημερινές βραβεύσεις ιστολογίων ή ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ και η οποία κάθε τέλος του μήνα διαφημίζει το νικητήριο ιστολόγιο ενισχύοντας έτσι την προσπάθεια και ωθώντας τον συναγωνισμό για την περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας των αναρτήσεων.
Τα κείμενα που παρουσιάζονται στη σελίδα είναι αποκλειστικά δικής μου έμπνευσης και έκφρασης και φέρω την αποκλειστική ευθύνη για το περιεχόμενο, τη σύνταξη και τις συνέπειες αυτών. Εξαιρείται η ενότητα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ όπου το λόγο έχουν οι αναγνώστες της σελίδας, καθώς και τα όποια σχόλια τα οποία θα σέβομαι και δε θα λογοκρίνω όσο τηρούν τους κανόνες δεοντολογίας. Κατόπιν των παραπάνω, μια γυναικεία πινελιά κρίνεται απαραίτητη για την διατήρηση της καλαισθησίας του χώρου κι αυτή ακούει στις εξαιρετικές γραφιστικές ικανότητες της Αναστασίας Γκεβρέκη που αποτελεί την ψηφιακή απεικόνιση της φαντασίας μου στο κάθε γραφικό που κοσμεί το yannidakis και τις ενότητές του.
Το κύριο χαρακτηριστικό, ο στόχος, η φιλοδοξία μα πάνω απ’ όλα η δέσμευση του yannidakis προς τους αναγνώστες του, είναι η συνέπεια. Οι καταχωρήσεις είναι καθημερινές και οι προβληματισμοί δίνουν ραντεβού κάθε μέρα στις 13:00 ενώ τα Σαββατοκύριακα στις 12:00 και 19:00 μπορείτε να διαβάζετε διάφορες ψυχαγωγικές ενότητες. Η εμπειρία των τεσσάρων ετών στο blogging μόνο σαν ευθύνη μεταφράζεται προς όλους όσους επιλέξετε να διασταυρώσετε την ανάγκη για ενημέρωση με την επιθυμία για προβληματισμό :[
Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
yannidakis - ΑΠΟΨΕ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
TA ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΨΕ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010
yannidakis - ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
κάθε Τρίτη η πένα ανήκει στους αναγνώστες του yannidakis. Στείλτε στο yannidakis@hotmail.com το παράπονο, την καταγγελία, την θεωρία, την άποψη, τον προβληματισμό σας και θα δημοσιευτεί ώστε να προβληματιστούμε από κοινού επ' αυτού
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
yannidakis - CASE STUDY ΤΟΥ ΜΗΝΑ
δημοσιεύεται κάθε τέταρτη Δευτέρα του μήνα και αφορά την πιο πρακτική ενότητα της σελίδας, αφού παρουσιάζονται και αναλύονται αληθινά παραδείγματα επιχειρήσεων, οργανισμών ή ομάδων που πέτυχαν ή απέτυχαν σε συγκεκριμένους τομείς δράσης
yannidakis - ΔΙΑΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
δημοσιεύεται κάθε τρίτη Δευτέρα του μήνα και ουσιαστικά πρόκειται για το κείμενο που δίνει το ερέθισμα της συμμετοχής στους αναγνώστες μέσω των σχολίων τους να συνεχίζουν δραστικά την εξέλιξη του κειμένου. Ο επόμενος αναγνώστης συνεχίζει από κει που ο τελευταίος σταμάτησε κλπ.
yannidakis - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
δημοσιέυεται κάθε δεύτερη Δευτέρα του μήνα και πρόκειται για τον προβληματισμό που βασίζεται στην συνέντευξη ανθρώπων διαφόρων κλάδων και ιδιαιτερότητας που θίγουν απ' την οπτική τους σημαντικά ζητήματα
yannidakis - ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
δημοσιεύεται κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα και αποτελεί ένα άρθρο το οποίο καταλήγει σε ένα ερώτημα. Οι αναγνώστες θα μπορούν να συμμετέχουν, επιλέγοντας απάντηση από την αντίστοιχη ψηφοφορία που βρίσκεται στα δεξιά της σελίδας
Σάββατο 31 Ιουλίου 2010
yannidakis - FREEVOX
Τα άρθρα της συμμετοχής μου στο τεύχος #31 του
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΗΛΙΟΣ
Πριν πολλά χρόνια θα αποτελούσε σενάριο επιστημονικής φαντασίας για αμερικανούς σεναριογράφους, όμως η αλήθεια είναι πως το σενάριο είναι αλήθεια από το 2007 οπότε και ο δορυφόρος HELIOS IIB πήρε θέση σε τροχιά γύρω απ’ τη Γη. Η Ελλάδα δεν έχει απλά βαφτίσει την αποστολή (Ήλιος) αλλά αποτελεί βασικό συντελεστή του εγχειρήματος μαζί με τις Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία και Ισπανία. Ο δορυφόρος έχει μεταξύ άλλων κύριο χαρακτηριστικό την στρατιωτική δραστηριότητα, όμως χρησιμοποιείται και επιχειρηματικά. Ένα από τα κυριότερα οφέλη της χώρας μας από την εκμετάλλευση του δορυφόρου αποτελεί η συλλογή φωτογραφιών για κρατικούς ή επιχειρηματικούς σκοπούς, δραστηριότητα που τα προηγούμενα χρόνια γινόταν με την αγορά τους από άλλες χώρες που χρησιμοποιούσαν άλλους δορυφόρους. Η “άγνωστη Ελλάδα” σε αυτόν τον τομέα (ελάτε, παραδεχτείτε πως δεν μας είχατε ικανούς για συμμετοχή σ’ ένα τέτοιο πρόγραμμα) εδώ και λίγο καιρό έχει το προνόμιο να πατάει γερά το στρατιωτικό της πόδι. Πρόκειται για την υπηρεσία Scalp EG που επιτρέπει τον ακριβή εντοπισμό βολής σε μια ενδεχόμενη στόχευση. Πιο αναλυτικά, οι διαχειριστές της υπηρεσίας έχουν πλήρη λεπτομερή εικόνα ενός στόχου ακόμα και σε ένα γραφείο σε ένα στρατόπεδο της τουρκίας. Η βολή μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για την ακριβή διαδρομή της βολής η οποία είναι φυσικά κατευθυνόμενη!
Η ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Το ζήτημα εδώ δεν το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να βομβαρδίσει με ακρίβεια έναν εχθρικό στόχο, αλλά το κατά πόσο η χώρα των τόσων προβλημάτων μπορεί να επενδύει στην άμυνα και την τεχνολογία. Θα θυμάστε τον HELLAS SAT ο οποίος είναι ένας ακόμη δορυφόρος ελληνικής προέλευσης και ο οποίος έχει καθαρά τηλεπικοινωνιακή χρήση. Μάλιστα τις υπηρεσίες του πουλάει στην Κύπρο, τη Νότια Αφρική, την Αλβανία και σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο δορυφόρος «ευθύνεται» για μερικές από τις πιο σύγχρονες υπηρεσίες που παρέχονται σήμερα στην Ελλάδα στην τηλεφωνία με τη μέθοδο του Internet Protocol (IP) και το διαδίκτυο που μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες βιντεοκλήσης και πολλές διαδραστικές υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες του HELLAS SAT χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα σε πολλές επιχειρήσεις με αυξημένες τηλεπικοινωνιακές απαιτήσεις, αλλά και σε και σε κρατικούς οργανισμούς.
ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΘΕΟΥ
Η Ελλάδα συμμετέχει με εξαίρετους επιστήμονες και στο περιβόητο πείραμα CERN. Ο διάσημος επιταχυντής αδρονίων έχει προκαλέσει σάλο θεωριών συνομωσίας και μυστικών κυβερνητικών αποκαλύψεων γύρω απ’ το τι κρύβει στην πραγματικότητα η δράση του. Η σύγκρουση σωματιδίων με σκοπό την αναπαράσταση των συνθηκών που επικρατούσαν κατά τη δημιουργία των πλανητικών συστημάτων ή αλλιώς, Big Bang προχωράει αργά αλλά σταθερά και η Ελλάδα έχει απλώσει πλοκάμια και εδώ. Κορυφαίος όλων ο καθηγητής της Οξφόρδης Εμμανουήλ Τσεσμελής που αποτελεί μέλος του διευθυντικού τμήματος του πειράματος ενώ και ο καθηγητής φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, Χρήστος Ελευθεριάδης αποτελεί βασικό παράγοντα της πρακτικής του πειράματος.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ NASA
Η σημαντικότερη όμως επιστημονική κοινότητα βρίσκεται στις ΗΠΑ και την NASA κι εκεί κατά καιρούς πολλά ονόματα της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας έχουν ακουστεί σε πολλούς κλάδους. Από την φυσική, ως την Αστροφυσική και πάει λέγοντας. Ίσως ο πιο διάσημος εξ αυτών να είναι ο Διδάκτωρ Αθανάσιος Οικονόμου ο οποίος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των επιχειρησιακών δράσεων της NASA αφού είναι υπεύθυνος του σχεδιασμού του εξοπλισμού που φέρουν τα διαστημόπλοια. Αποστολές στη Σελήνη, τον Άρη, τον Κρόνο «απ’ τα χεράκια μας». Στον οργανισμό της NASA εργάζονται αρκετοί έλληνες επιστήμονες.
Είναι γεγονός πως δεκάδες έλληνες ανά τον κόσμο και ομογενείς μας, δεύτερης ή τρίτης γενιάς αποτελούν μέλη σε μερικά από τα σημαντικότερα ερευνητικά κλιμάκια οιουσδήποτε κλάδου και πολλών επιστημονικών οργανισμών και πανεπιστημίων. Δεν είναι τυχαίο πως στην Ελλάδα υφίσταται ο ΑΙΤ (Athens Information Technology) που μεταξύ άλλων επαινεί και διαδίδει το έργο ελλήνων επιστημόνων ανά τον κόσμο. Είναι άλλωστε γεγονός πως είτε σε κρατικό είτε σε ατομικό επίπεδο, η Ελλάδα παρά τα σοβαρότατα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, είναι κοινά παραδεχτό πως διατηρεί μια εξαιρετικά σεβαστή και διακριτή θέση απέναντι στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, δικαιολογώντας –στο μέτρο του δυνατού- τις ελληνικές ρίζες της επιστήμης.
άρθρο 2ο: ΑΦΟΡΜΗ ΡΙΖΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ;
Λένε για το καλοκαίρι πως γενικά προσφέρεται για χαλάρωση σε κάθε τομέα. Συνηθίζεται να υπάρχει λιγότερη πίεση στην εργασία κι όλα φαίνονται να μειώνονται, από το άγχος, μέχρι το… πλήθος των ρούχων. Πολύ διάσημες είναι οι σχέσεις που συνάπτονται το καλοκαίρι. Ο κόσμος βγαίνει περισσότερο, είναι πιο κοινωνικός και ως εκ τούτου έχει περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσει σχέσεις. Σχέσεις φιλικές, γιατί όχι; Το καλοκαίρι όμως ο ερωτισμός εκκρίνεται όσο κι ο ιδρώτας στο σώμα μας και τα φλερτ είναι περισσότερα και πιο έντονα. Κι αν ακόμα η εποχή αυτή αποτελεί ένα διάλειμμα από το σχολείο ή από το άγχος της εργασίας, ο χρόνος είναι αρκετός για πολλά φλερτ ή έναν δυνατό έρωτα. Όνειρα που γίνονται πραγματικότητα. Και ύστερα; Το καλοκαίρι τελειώνει, το ζευγάρι μαζεύεται, φανερώνει την αλήθεια του και επιστρέφει αναγκαστικά στον άσχημο ρυθμό του άγχους και των εκκρεμοτήτων, στον καθένα γκρεμίζεται το όνειρο της σχέσης που είχε χτίσει το καλοκαίρι και αυτό σημαίνει αυτομάτως το τέλος της μικρής, αλλά έντονης σχέσης. Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων, χτίζει τη σχέση ανεξάρτητα από την εποχή ή το χρόνο. Ίσως μια σχέση που μπαίνει από νωρίς στην αλήθεια και την πραγματικότητα του καθένα, δοκιμάζεται νωρίς και δίνει έγκαιρα τα διαπιστευτήριά της. Ίσως υστερεί στο ρομαντισμό, στην πρόκληση της ελευθερίας, όμως φροντίζει να καλλιεργεί από νωρίς τις βάσεις για μια σχέση με διάρκεια. Άραγε τι μας καλύπτει εμάς; Τρεις μήνες μπορούν να πραγματοποιήσουν το όνειρο μας κι αν ναι, το ζητούμενο είναι ο εφήμερος ερωτισμός ή το χτίσιμο μιας σχέσης; Εσείς ποια σχέση θα επιλέγατε αυτό το καλοκαίρι;
ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑΤΕΣ
Κι αν το καλοκαίρι αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για νέες σχέσεις, τότε γιατί να μην μπορεί να σηματοδοτεί την αρχή για πιο ριζικές αλλαγές στη ζωή μας; Το τέλος της “σεζόν” όπως συνηθίζουμε να λέμε αυτήν την περίοδο περίπου προσφέρεται πολλές φορές για απολογισμό της περιόδου που πέρασε για πολλούς. Για άλλους αποτελεί την απαρχή μιας νέας ιδιόμορφης περιόδου όπως είναι οι 3-4 θερινοί μήνες. Εδικά φέτος όμως, πολλοί οικογενειακοί προϋπολογισμοί θα πρέπει να επανεξεταστούν οπότε ας παρουσιάσουμε σήμερα μια πρόταση και μια καθοριστική αλλά ενδιαφέρουσα λύση.
Λύση που πρώτοι προσέφεραν στον εαυτό τους πολλοί συνάνθρωποί μας, αφήνοντας τις πόλεις στις οποίες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ή στις οποίες μετακόμισαν για σπουδές και ένα καλύτερο αύριο, για να εγκατασταθούν μόνιμα σε χωριά της νησιωτικής ή ηπειρωτικής Ελλάδας. Για να αξιολογήσουμε το εγχείρημα, αρκεί να μελετήσουμε τον τρόπο διαβίωσής τους τότε και τώρα. Προφανώς η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. υγείας) είναι σημαντική. Η διασκέδαση και η εύρεση εργασίας χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό. Οι σπουδές και η πρόσβαση στην πληροφορία και τις εξελίξεις είναι άμεση. Όμως όλα υποβαθμίζονται όταν το βιοτικό επίπεδο υποβαθμίζεται. Οι μετακινήσεις γίνονται αγκάθι κόντρα σ’ όλα τα παραπάνω, ο κόσμος αποξενώνεται και η έννοια του περιβάλλοντος χάνει την ουσιαστική της μορφή στους έντονους ρυθμούς ζωής του ανθρώπου.
Μια εγκατάσταση σε ένα χωριό συνδέει το καλώδιο της διαβίωσης του ανθρώπου με τη φύση. Η εύρεση εργασίας είναι δυσκολότερη και σίγουρα μακριά από τα περισσότερα επιστημονικά πεδία κατάρτισης. Χρήσιμο είναι να υπάρχει περιουσία (σπίτι ή κάποια καλλιεργήσιμη έκταση) και το μόνο που μένει μετά είναι η προσαρμογή στους νέους πιο αργούς, ανθρώπινους ρυθμούς ζωής. Η επαφή με την φύση στην αρχή ξυπνά ρομαντικά ένστικτα, όμως σύντομα ξεκινούν τα πρακτικά προβλήματα όπως είναι ο αποκλεισμός λόγω καιρικών συνθηκών ή περιορισμού των δρομολογίων και οι περιορισμένες επιλογές στο καθετί. Και πάλι όμως, αυτά τα λίγα που υπάρχουν τελικά, είναι αυθεντικά, αληθινά και άμεσα προσβάσιμα.
Έτσι, προκύπτει το δίλημμά για μια νέα αρχή εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ίσως είναι το καταλληλότερο καλοκαίρι για να αναλογιστούμε αν αυτό που αναζητούμε είναι μια εφήμερη σχέση λίγων καλοκαιρινών μηνών ή μια πλήρη αναδιάρθρωση της ζωής μας. Δε θα είμαστε οι πρώτοι. Αν μπορέσαμε να αφήσουμε το αυτοκίνητο στην άκρη χρησιμοποιώντας το ποδήλατο για τις μετακινήσεις μας, τότε μπορούμε να αφήσουμε την πόλη για να γευτούμε την απλότητα μιας μικρής κοινωνίας. Κι εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα: Μια ευκαιρία για μια νέα μόνιμη ζωή θα σας έβρισκε…;
yannidakis - ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ: ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Μια φορά σε έναν καιρό σε ένα τοπικό σχολείο της πόλης τα παιδιά ονειρεύονταν ένα καλύτερο αύριο. Παντού γύρω τους άκουγαν για το πως τα πράγματα θα είναι δύσκολα όταν μεγαλώσουν. Το πρότυπο των γονιών τους με μια καλή δουλειά και οικογένεια θα ήταν πολύ μακρινό για εκείνα. Όμως ο Λευτέρης ονειρευόταν την Ιουλία κι εκείνη ως το πιο ντροπαλό κορίτσι του σχολείου αρκούνταν στο να του στέλνει χαμόγελα ελπίδας.
Οι δυο τους μιλούσαν αρκετά στο σχολείο, η Ιουλία ήταν πολύ καλή μαθήτρια κι ο Λευτέρης ένα πολύ καλό παιδί. Δε θα έλεγε κανείς πως ξεχώριζαν από τα υπόλοιπα παιδιά, 
όμως σίγουρα οι δυο τους είχαν μια ξεχωριστή επικοινωνία. Ήταν συμμαθητές για πολλά χρόνια μέχρι που έφηβοι έζησαν ο ένας τον άλλο να μεγαλώνουν και να αποκτούν περισσότερα ενδιαφέροντα. Δεν ήταν όμως τόσο απλά τα πράγματα γιατί η Ιουλία είχε αυστηρούς γονείς και οι έξοδοι της ήταν περιορισμένοι και με αυστηρή επίβλεψη. Ο Λευτέρης δεν ήταν άγνωστος στην οικογένειά της όμως είχε λάβει το μήνυμα πως… “μπορεί να κοιτάει, αλλά όχι ν’ αγγίζει”.
όμως σίγουρα οι δυο τους είχαν μια ξεχωριστή επικοινωνία. Ήταν συμμαθητές για πολλά χρόνια μέχρι που έφηβοι έζησαν ο ένας τον άλλο να μεγαλώνουν και να αποκτούν περισσότερα ενδιαφέροντα. Δεν ήταν όμως τόσο απλά τα πράγματα γιατί η Ιουλία είχε αυστηρούς γονείς και οι έξοδοι της ήταν περιορισμένοι και με αυστηρή επίβλεψη. Ο Λευτέρης δεν ήταν άγνωστος στην οικογένειά της όμως είχε λάβει το μήνυμα πως… “μπορεί να κοιτάει, αλλά όχι ν’ αγγίζει”.Αυτό δεν τον εμπόδιζε ποτέ να προσεγγίζει την Ιουλία. Συχνά οι δυο νέοι βρισκόντουσαν μαζί με αφορμή το διάβασμα, μια ταινία στον κινηματογράφο, μια ωραία εκδήλωση του πολιτιστικού συλλόγου. Ο Λευτέρης φρόντιζε σε κάθε ευκαιρία να δείχνει στην Ιουλία πως ήταν ερωτευμένος κι εκείνη αποκλείεται να μην το είχε καταλάβει. Άλλωστε παντού τριγύρω τους οι νέοι δημιουργούσαν έρωτες, τους χαλούσαν και ξανά απ’ την αρχή. “Άραγε νοιώθουν σαν εμένα” μονολογούσε ο Λευτέρης και συνεχώς έψαχνε την αφορμή να ξετυλίξει τα συναισθήματα του στην Ιουλία. Όμως αν όλα ήταν ιδέα του; Τα χαμόγελα, τα πειράγματα, ήταν όλα απλά δείγματα μια καλής φιλικής σχέσης; Θα τα χαλούσε όλα στο όνομα μιας χαζής ερωτικής εξομολόγησης;
Κι έτσι ο δειλός Λευτέρης συνέχιζε να ονειρεύεται την Ιουλία κι εκείνη να του χαμογελά τυραννικά ώσπου έφτασε η εποχή για την μεγάλη δοκιμασία των μαθητών. Τις εξετάσεις για κάποιο κολλέγιο, για την επίτευξη ενός μεγάλου στόχου.
- "Λευτέρη έχεις σκεφτεί που θέλεις να σπουδάσεις;
- Εσύ;
- Δεν ξέρω. Σε κάποια μεγάλη πόλη ίσως.
- Κι εγώ". Έλεγε ο Λευτέρης σκεφτόμενος πως το μόνο που ήθελε ήταν να είναι μαζί της
- "Λευτέρη έχεις σκεφτεί που θέλεις να σπουδάσεις;
- Εσύ;
- Δεν ξέρω. Σε κάποια μεγάλη πόλη ίσως.
- Κι εγώ". Έλεγε ο Λευτέρης σκεφτόμενος πως το μόνο που ήθελε ήταν να είναι μαζί της
Το αύριο δεν άργησε να έρθει και οι δυο φίλοι ξεκίνησαν τις διακοπές του καλοκαιριού με την αγωνία των αποτελεσμάτων. Ο Λευτέρης στο όνομα της ελπίδας του ότι οι δυο τους θα μετακόμιζαν σε κάποια μεγάλη πόλη για σπουδές, καταπίεσε κάθε του επιθυμία για να ανοίξει στην Ιουλία την καρδιά του. Τα πράγματα όμως ήταν αρκετά μακριά απ’ όσο υπολόγιζε. Κανένα από τους δύο δεν κατάφερε να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο, άλλωστε οι προνομιούχοι για φέτος ήταν ελάχιστοι. Η απογοήτευση των παιδιών για το μέλλον και ο φόβος για την ανακοίνωση στους γονείς ήταν μεγάλος. Η οικογένεια του Λευτέρη αποφάσισε να τον στείλει στο εξωτερικό για σπουδές, όμως ο αυστηρών αρχών πατέρας της Ιουλίας αποφάσισε πως η αποτυχία ήταν και το αποτέλεσμα της ζωής της. Έτσι την ανάγκασε να βρει μια δουλειά χωρίς μια ευκαιρία για άλλες σπουδές.
Ο Λευτέρης σύντομα προσαρμόστηκε σε μια νέα πραγματικότητα, μακριά από τους φίλους του, μα πολύ περισσότερο μακριά από το όνειρό του, την Ιουλία. Η προσωπικότητα 
του ξεχώρισε και έγινε δημοφιλής ανάμεσα στις νέες του παρέες. Οι γυναίκες δεν ήταν πια κάτι τόσο πολύπλοκο και όσα εκείνος ονειρευόταν το χαμόγελο της Ιουλίας τόσο οι συμφοιτήτριες του τον προσέγγιζαν απειλητικά. Δεν πέρασαν πολλά έτη για να αποκτήσει ο Λευτέρης τις πρώτες του σχέσεις, ποτέ όμως δεν ξέχασε το απωθημένο του. Ποτέ όμως δεν επικοινώνησε μαζί της. Φοβόταν τόσο να σηκώσει το τηλέφωνο ο πατέρας της, ίσως τον κατηγορούσε για την αποτυχία της κόρης του. Ο Λευτέρης σκεφτόταν την Ιουλία ακόμα κι όταν έκανε έρωτα με άλλες κοπέλες.
του ξεχώρισε και έγινε δημοφιλής ανάμεσα στις νέες του παρέες. Οι γυναίκες δεν ήταν πια κάτι τόσο πολύπλοκο και όσα εκείνος ονειρευόταν το χαμόγελο της Ιουλίας τόσο οι συμφοιτήτριες του τον προσέγγιζαν απειλητικά. Δεν πέρασαν πολλά έτη για να αποκτήσει ο Λευτέρης τις πρώτες του σχέσεις, ποτέ όμως δεν ξέχασε το απωθημένο του. Ποτέ όμως δεν επικοινώνησε μαζί της. Φοβόταν τόσο να σηκώσει το τηλέφωνο ο πατέρας της, ίσως τον κατηγορούσε για την αποτυχία της κόρης του. Ο Λευτέρης σκεφτόταν την Ιουλία ακόμα κι όταν έκανε έρωτα με άλλες κοπέλες.Στο μεταξύ η Ιουλία είχε καταφέρει να γίνει γραμματέας σε ένα γραφείο διοίκησης και συμβουλευτικών επιχειρήσεων στην πόλη. Τα λεφτά δεν ήταν πολλά όμως το ότι κατάφερνε να ξεφεύγει κάθε μέρα από την γειτονιά της, την γέμιζε ευχαρίστηση. Ο Νώντας ήταν οδηγός της εταιρείας και γνωστός της οικογένειας της. Ο λόγος του είχε βοηθήσει για να προσληφθεί η Ιουλία και τώρα που τα ωράριά τους ταίριαζαν την έφερνε στη δουλειά και την γυρνούσε σπίτι. Δεν της άρεσε το ότι ήταν της γειτονιάς όμως ήταν πάντα πολύ καλός μαζί της.
- “Σε βάζω σε τόσο κόπο κάθε μέρα βρε Νώντα”
- “Όσο σε βλέπω να χαμογελάς δεν υπάρχει κόπος. Χαιρέτα μου τον πατέρα σου”
Η Ιουλία με ένα χτιστό χαμόγελο γύρισε κι εκείνη τη μέρα στο σπίτι.
- “Σε βάζω σε τόσο κόπο κάθε μέρα βρε Νώντα”
- “Όσο σε βλέπω να χαμογελάς δεν υπάρχει κόπος. Χαιρέτα μου τον πατέρα σου”
Η Ιουλία με ένα χτιστό χαμόγελο γύρισε κι εκείνη τη μέρα στο σπίτι.
Είχαν περάσει πέντε ή έξι χρόνια και ο Λευτέρης κατάφερε να τελειώσει τις σπουδές του στη Διοίκηση Επιχειρήσεων οπότε και αποφάσισε να γυρίσει πετυχημένος στην 
οικογένεια του απλά και μόνο για να ξεκινήσει από κει την εύρεση εργασίας, χορτασμένος από εμπειρίες, σε σπουδές και γυναίκες.
οικογένεια του απλά και μόνο για να ξεκινήσει από κει την εύρεση εργασίας, χορτασμένος από εμπειρίες, σε σπουδές και γυναίκες.Η άφιξη του βρήκε τους περήφανους γονείς συγκινημένους, ο ίδιος όμως είχε πάντα μια εκκρεμότητα στο βάθος του μυαλού του. Πέρασε αρκετές ημέρες στις οποίες συναντούσε παλιούς φίλους, όμως σε κανέναν δεν άνοιξε θέμα για την Ιουλία. Περίμενε να μάθει για εκείνην από αλλού. Μέχρι τότε συνέχιζε να βγαίνει με τους παλιόφιλους απ’ το σχολείο. “Ρε συ; Εσύ δεν σπούδασες διοίκηση; Να ρωτήσουμε τον Νώντα που δουλεύει οδηγός σε μια τέτοια εταιρεία. Δεν ξέρω λεπτομέρειες, αλλά κάτι τέτοιο κάνει. Αυτός θα σε βοηθήσει. Τον θυμάσαι τον Νώντα έτσι; Αυτός παντρεύεται την… πως την λένε, που κάνατε παρέα στο σχολείο;”
- “Την Ιουλία”; ρώτησε ο Λευτέρης που μόλις είχε ασπρίσει ολόκληρος.
- “Μπράβο, την Ιουλία. Μαζί δουλεύουνε”.
- “Την Ιουλία”; ρώτησε ο Λευτέρης που μόλις είχε ασπρίσει ολόκληρος.
- “Μπράβο, την Ιουλία. Μαζί δουλεύουνε”.
- “Ήξερα ότι έχεις έρθει, αλλά δεν ήξερα γιατί δεν ήρθες να με βρεις” του είπε με ένα αόριστο ύφος.
- “Έμαθα ότι παντρεύεσαι και δεν ήθελα να…” ψέλλισε ο Λευτέρης.
- “Να, τι; Τι σημασία έχει; Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω στον Νώντα. Έχουμε τόσα να θυμηθούμε!” Είπε κάπως ειρωνικά η Ιουλία.
- “ή να ξεχάσουμε” ψιθύρισε εκείνος,
- “Τι είπες;” ρώτησε δυναμικά η φίλη του.
- “Τίποτα. Θα χαρώ να τον γνωρίσω”. Κάτι μόλις είχε διαλυθεί στον Λευτέρη. Ίσως ήταν τα όνειρά του. Ίσως.
Και η συνάντηση δεν άργησε να γίνει. Ο Νώντας ήταν ένας καλός τύπος. Όσο κι αν ήθελες να τον μισήσεις, δεν μπορούσες. Ήταν αμοιβαίο. Ο Νώντας προσκαλούσε συνέχεια τον Λευτέρη σε ότι κι αν έκανε. Έβγαιναν για ποτό, για μπάλα, για διασκέδαση. Άλλοτε μόνοι τους, άλλοτε με την Ιουλία. Εκείνη προσπαθούσε να ερμηνεύσει την παρέα των δύο αντρών, ο Λευτέρης όμως ένοιωθε ότι την απολάμβανε. Είχε αφήσει πίσω του την Ιουλία;
Πέρασε αρκετός καιρός έτσι. Λευτέρης και Νώντας ήταν πλέον δυο καλοί φίλοι. Το βράδυ μάλιστα ο Λευτέρης ήταν καλεσμένος στο σπίτι του ζευγαριού για λίγες ώρες χαλάρωσης στην βεράντα. Ο Λευτέρης έφτασε σπίτι πολύ χαλαρός πλέον με τους δυο τους.
- “Ήταν απ’ τη δουλειά. Χρειάζονται το υπηρεσιακό αυτοκίνητο για ένα δρομολόγιο. Πρέπει να πάω και θα γυρίσω αύριο. Εσείς καθίστε” είπε ο Νώντας κρατώντας το τηλέφωνο.
- “Θέλεις να έρθω για παρέα”; πρότεινε πρόθυμος ο Λευτέρης.
- “Όχι ρε. Πείτε τα εσείς και τα λέμε αύριο” απάντησε βιαστικά ο Νώντας κι έφυγε.
Τώρα ο Λευτέρης και η Ιουλία κάθονταν σιωπηλοί στη βεράντα. Τυχαία αντάλλασσαν βιαστικές ματιές όμως έδειχναν να απολαμβάνουν την βραδινή ησυχία. Ο Λευτέρης τώρα 
άρχισε να κοιτά πιο επίμονα την Ιουλία σα να προετοίμαζε κάτι. Ναι, ήθελε να της μιλήσει.
- “Ξέρεις…” ξεκίνησε τελικά να λέει.
- “Μην το αρχίσεις. Δε θα καταλήξει καλά. Πες κάτι άλλο ή φύγε” τον πρόλαβε εκείνη
- “..όμως δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο. Το μόνο που σκέφτομαι είναι τα χρόνια που άφησα να περάσουν και πόσο αυτά με βασανίζουν”. Η Ιουλία πολύ σκεπτική προσπάθησε να απαντήσει, όμως ο Λευτέρης που την είχε πλησιάσει έκλεισε απαλά με το δάχτυλο του τα χείλη της και προσπάθησε να την φιλήσει. Εκείνη αρχικά δεν αντιστάθηκε και χωρίς να αντιδρά τον άφησε να την φιλά χωρίς εκείνη να κινεί τα χείλη της. Σε δευτερόλεπτα είχε αποτραβηχτεί “…όμως Λευτέρη τώρα είναι αργά. Τώρα είναι πολύ αργά. Δεν ήμουν σίγουρη όμως αισθανόμουν αυτόν τον έρωτα από μικρή. Ήταν στο χέρι σου να κάνεις κάτι γι’ αυτό κι εσύ άφησες να χωριστούμε για να έρθεις μετά από χρόνια να ζητήσεις τι; Να είναι όλα όπως παλιά; Επειδή εσύ τώρα είσαι διαθέσιμος; Λυπάμαι, αλλά πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι δε γίνεται πια. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ” ξέσπασε σε έντονο ύφος η Ιουλία και κατευθύνθηκε προς την εξώπορτα για να τον συνοδεύσει στην έξοδο. Όπως κι έγινε.
άρχισε να κοιτά πιο επίμονα την Ιουλία σα να προετοίμαζε κάτι. Ναι, ήθελε να της μιλήσει.- “Ξέρεις…” ξεκίνησε τελικά να λέει.
- “Μην το αρχίσεις. Δε θα καταλήξει καλά. Πες κάτι άλλο ή φύγε” τον πρόλαβε εκείνη
- “..όμως δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο. Το μόνο που σκέφτομαι είναι τα χρόνια που άφησα να περάσουν και πόσο αυτά με βασανίζουν”. Η Ιουλία πολύ σκεπτική προσπάθησε να απαντήσει, όμως ο Λευτέρης που την είχε πλησιάσει έκλεισε απαλά με το δάχτυλο του τα χείλη της και προσπάθησε να την φιλήσει. Εκείνη αρχικά δεν αντιστάθηκε και χωρίς να αντιδρά τον άφησε να την φιλά χωρίς εκείνη να κινεί τα χείλη της. Σε δευτερόλεπτα είχε αποτραβηχτεί “…όμως Λευτέρη τώρα είναι αργά. Τώρα είναι πολύ αργά. Δεν ήμουν σίγουρη όμως αισθανόμουν αυτόν τον έρωτα από μικρή. Ήταν στο χέρι σου να κάνεις κάτι γι’ αυτό κι εσύ άφησες να χωριστούμε για να έρθεις μετά από χρόνια να ζητήσεις τι; Να είναι όλα όπως παλιά; Επειδή εσύ τώρα είσαι διαθέσιμος; Λυπάμαι, αλλά πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι δε γίνεται πια. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ” ξέσπασε σε έντονο ύφος η Ιουλία και κατευθύνθηκε προς την εξώπορτα για να τον συνοδεύσει στην έξοδο. Όπως κι έγινε.
Ο Λευτέρης έφυγε μεθυσμένος από τη γεύση των χειλιών της και ζαλισμένος από τα λόγια της. Εκείνη έμεινε στη βεράντα ως το ξημέρωμα. Ανίκανη για οποιαδήποτε κίνηση της είχαν πέσει οι τιράντες μένοντας γυμνόστηθη και ιδρωμένη από την καυτή και βασανιστική βραδιά μέχρι που ο θόρυβος μιας νυχτερίδας την ξύπνησε απ’ το λήθαργο.
Ο Λευτέρης αραίωσε πολύ από τη ζωή του Νώντα. Αν και εκείνος τον καλούσε συχνά σπίτι ή έξω για διασκέδαση αυτός συνήθως απέφευγε ευγενικά τις προσκλήσεις. Η επίσημη δικαιολογία του ήταν μια καινούρια γνωριμία που είχε. Μόνο τότε ο Νώντας καταλάβαινε κλείνοντάς του το μάτι. Υπήρχαν φορές που μετά τη δουλειά έβγαιναν για λίγο, όμως με την Ιουλία είχαν συναντηθεί ελάχιστες φορές, για ελάχιστο χρόνο με ελάχιστα λόγια.
Δεν είχαν περάσει πολλές ημέρες από τότε, όταν ο Νώντας περιχαρής έφερε στην εταιρεία τα προσκλητήρια του γάμου. Αφού τα μοίρασε σε όλους τους κάλεσε για μια μπύρα εκεί κοντά στη δουλειά αμέσως μόλις σχολούσαν. Κανείς δε θα μπορούσε να αρνηθεί έστω για λίγο. Ούτε ο Λευτέρης. Ούτε καν η Ιουλία. Η παρέα ήταν μεγάλη και η Ιουλία έδειχνε ευτυχισμένη. Ο Λευτέρης όμως δεν ήταν πεπεισμένος. Την κοιτούσε επίμονα προσπαθώντας να υποκλέψει στο βλέμμα της μια αφορμή για να σκεφτεί πως κάτι δεν πάει καλά μαζί της. Μια σπίθα για μια φωτιά που ο ίδιος πριν χρόνια είχε σβήσει. Δεν τα κατάφερε. Κι όχι μόνο αυτό. Τα βλέμματά τους αυτή τη φορά δεν διασταυρώθηκαν ούτε μία φορά. Αυτό ήταν. Η επόμενη φορά που αναγκαστικά θα ξαναβλεπόντουσαν θα ήταν στο γάμο της, εκεί που ο Λευτέρης θα την προσέγγιζε για να της ευχηθεί. Να της ευχηθεί τί, άραγε;
Η μέρα έφτασε. Και ο κόσμος είχε ήδη φτάσει στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας περιμένοντας τη νύφη. Ο Λευτέρης δεν ήταν εκεί, αλλά ποιός θα το πρόσεχε αυτό εκείνη τη στιγμή; Σίγουρα όχι η Ιουλία. Η οποία τελικά έφτασε με τον κόσμο να χειροκροτεί για την πολύ όμορφη στιγμή των δύο νέων. Ήταν όλα υπέροχα. Το ζευγάρι θα παντρευόταν σε ένα ανοιχτό ‘ξωκλήσι το οποίο ήταν στολισμένο ονειρικά από τα πρώτα βήματα της νύφης στο σημείο που το αυτοκίνητο θα την άφηνε, έως ψηλά το γραφικό καμπαναριό με όμορφες ροζ κορδέλες.
Η νύφη έκανε τα πρώτα βήματα και ο πατέρας της την παρέδωσε στον Νώντα χαμογελώντας. Οι δυο τους πλησίασαν το βήμα ‘μπρος στον ιερέα. Η Ιουλία έτρεμε και το ιδρωμένο της χέρι έκανε το Νώντα να της δώσει ένα πεταχτό…
…δεν πρόλαβε για τίποτα. Ο κόσμος πίσω τους άρχισε να φωνάζει πανικόβλητα. Κοίταξαν ψηλά. Ένας άντρας κρεμόταν από τις ροζ κορδέλες στο καμπαναριό. Ήταν ο Λευτέρης.
…δεν πρόλαβε για τίποτα. Ο κόσμος πίσω τους άρχισε να φωνάζει πανικόβλητα. Κοίταξαν ψηλά. Ένας άντρας κρεμόταν από τις ροζ κορδέλες στο καμπαναριό. Ήταν ο Λευτέρης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)