Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis πέμπτης - ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ
Καληνωρίσματα. Σε μια κρίσιμη για την Ελλάδα περίοδο, το καλοκαίρι προσφέρθηκε για λίγη ακόμα εθνική περηφάνια επ’ αφορμής των αθλητικών δρώμενων όπως τότε, το 2004 με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως αναμέναμε. Η εθνική του ποδοσφαίρου αποκλείστηκε νωρίς και άδοξα από τον πρώτο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής και η αντίστοιχη της καλαθοσφαίρισης πριν από λίγες μέρες αποκλείστηκε απογοητεύοντας στην αντίστοιχη διοργάνωση της τουρκίας.
Σε έναν αθλητικό αγώνα φυσικά η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα και μάλιστα ανάγει το ευγενές πνεύμα της άμιλλας. Εξετάζοντας όμως το παρασκήνιο 
όχι απλά της ήττας αλλά του κάθε παιχνιδιού, μπορούμε συχνά να καταλήξουμε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Ειδικά για την εθνική της καλαθοσφαίρισης ως έλληνες φίλαθλοι έχουμε πολλά παράπονα. Μπροστά σε χιλιάδες κόσμου στο ΟΑΚΑ και αμέτρητους τηλεθεατές οι παίκτες μας έχασαν την αυτοσυγκράτησή τους και άρχισαν να ραπίζουν αντιπάλους παίκτες της φιλικής μας (εθνικής) Σερβίας. Το θέαμα ήταν αποτρόπαιο από ανθρώπους, αθλητές, επαγγελματίες, πρότυπα που φορούσαν το εθνόσημο. Η ομόνοια της ομάδας χάθηκε κι έτσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο που ξεκίνησε αμέσως μετά η εθνική δεν κατάφερε να αγωνιστεί ποιοτικά σε κανέναν αγώνα. Στον κρίσιμο αγώνα με την τουρκία, μπροστά στο φανατισμένο κοινό της, οι έλληνες ξέχασαν πως είναι καλύτερη ομάδα, ξέχασαν πως είναι έλληνες και υποτάχθηκαν στις ορέξεις των αφηνιασμένων τούρκων. Η Ελλάδα αποκλείστηκε νωρίς από παίκτες που αν πιστέψουμε τα διάφορα δημοσιεύματα, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα της ομάδας την οποία εκπροσωπούσαν. Παίκτες που άλλοτε μας έκαναν εθνικά περήφανους, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είναι ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες και φέρθηκαν σαν ερασιτέχνες.
όχι απλά της ήττας αλλά του κάθε παιχνιδιού, μπορούμε συχνά να καταλήξουμε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Ειδικά για την εθνική της καλαθοσφαίρισης ως έλληνες φίλαθλοι έχουμε πολλά παράπονα. Μπροστά σε χιλιάδες κόσμου στο ΟΑΚΑ και αμέτρητους τηλεθεατές οι παίκτες μας έχασαν την αυτοσυγκράτησή τους και άρχισαν να ραπίζουν αντιπάλους παίκτες της φιλικής μας (εθνικής) Σερβίας. Το θέαμα ήταν αποτρόπαιο από ανθρώπους, αθλητές, επαγγελματίες, πρότυπα που φορούσαν το εθνόσημο. Η ομόνοια της ομάδας χάθηκε κι έτσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο που ξεκίνησε αμέσως μετά η εθνική δεν κατάφερε να αγωνιστεί ποιοτικά σε κανέναν αγώνα. Στον κρίσιμο αγώνα με την τουρκία, μπροστά στο φανατισμένο κοινό της, οι έλληνες ξέχασαν πως είναι καλύτερη ομάδα, ξέχασαν πως είναι έλληνες και υποτάχθηκαν στις ορέξεις των αφηνιασμένων τούρκων. Η Ελλάδα αποκλείστηκε νωρίς από παίκτες που αν πιστέψουμε τα διάφορα δημοσιεύματα, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα της ομάδας την οποία εκπροσωπούσαν. Παίκτες που άλλοτε μας έκαναν εθνικά περήφανους, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είναι ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες και φέρθηκαν σαν ερασιτέχνες.Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τους παίκτες της εθνικής του ποδοσφαίρου. Πάλεψαν, αγωνιστήκαν, όμως μετά το τέλος των αγώνων ο Κυριάκος, ο Γκέκας, ο Τζόρβας και ο Διαμαντίδης (στην καλαθοσφαίριση) ανακοίνωσαν την αποχώρηση τους από την εθνική ομάδα. Με τον τρόπο που το βλέπω εγώ, είναι σα να λέει ο στρατιώτης πως δεν δέχεται να πολεμήσει για τη χώρα του. Υπερθεματίζω; Ίσως. Όμως ο διεθνείς είναι υπηρέτης της εθνικής ομάδας του κι όχι επιλεκτικός μισθοφόρος που όταν δεν επιλέγεται ως βασικός αποχωρεί. Έχετε χρέος στην χώρα που σας ανέδειξε. Δυστυχώς ή ευτυχώς η φήμη της Ελλάδας εξαρτάται από σας …κι εσείς;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΘΛΗΤΕΣ :[
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
από Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο ... κι εμείς κρυφό καμάρι!
Σχολικά είδη, ο εποχικός γονικός μπελάς
Oι μαθητές στα θρανία και οι γονείς στα... ταμεία. Την προσεχή Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία και ήδη στα βιβλιοπωλεία και στα καταστήματα χαρτικών ειδών παρατηρείται ο συνήθης κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνωστισμός. Οπως προκύπτει μάλιστα από μια έρευνα αγοράς, το... σχολικό καλάθι μπορεί να γεμίσει με κόστος από 33 ως και 164 ευρώ! Το κόστος της πρώτης ημέρας δε στο σχολείο ποικίλλει ανάλογα με τη διάθεση και το πορτοφόλι των γονέων, καθώς μόνο για τα απαραίτητα απαιτούνται πολλά ευρώ, αν προσθέσουμε στα είδη αυτά και τα σχολικά βοηθήματα και τα ξενόγλωσσα βιβλία.
Και αν θα περίμενε κάποιος ότι αυτή την εποχή τα βιβλιοπωλεία κάνουν χρυσές δουλειές, απατάται. Καθώς φαίνεται, τα συνοικιακά βιβλιοπωλεία πιέζονται ολοένα και περισσότερο από τον ανταγωνισμό των μεγάλων καταστημάτων, είτε αυτά είναι μεγάλες αλυσίδες χαρτοπωλείων είτε αλυσίδες παιχνιδιών ή ακόμα και σουπερμάρκετ που έχουν εισαγάγει σχολικά είδη και έχουν τη
δυνατότητα να πουλάνε τα προϊόντα τους σε καλύτερη τιμή.
«Οι μεγάλες αλυσίδες είχαν τη δυνατότητα να διαφημίζονται από τις αρχές Αυγούστου. Αυτό σίγουρα παίζει ρόλο και επηρεάζει κάπως την πελατεία» λέει ο κ. Νίκος Κουρουμπάς, ο οποίος διατηρεί βιβλιοπωλείο στο Κουκάκι, αλλά προσθέτει ότι «στα μικρά μαγαζιά η εξυπηρέτηση είναι πιο φιλική και θα προσεχτεί ο πελάτης περισσότερο. Στο μεγάλο κατάστημα θα κοιτάξουν απλώς να του δώσουν κάτι πρόχειρα». Σημειώνει πάντως ότι η κρίση έχει χτυπήσει και τις σχολικές αγορές. «Πλέον ο κόσμος αγοράζει τα απολύτως απαραίτητα.Κάποτε έμπαιναν για να αγοράσουν π.χ. έναν ντοσιέ και έπαιρναν και κάτι άλλο που έβλεπαν και τους άρεσε.Αυτό δεν υπάρχει πια.Μπαίνουν με λίστα και ας μην προέρχονται από ιδιωτικά που δίνουν τέτοιες» .
Οι αυξήσεις στον ΦΠΑ έχουν ανεβάσει τις τιμές σε σχέση με πέρυσι, κάτι που φυσικά κάθε οικογένεια μετράει στον προϋπολογισμό της, δεδομένου ότι η αγοραστική ικανότητα έχει μειωθεί. Ο κ. Σωτήρης Χιώτης , ιδιοκτήτης χαρτοπωλείου, τονίζει ότι «οι τιμές εφέτος έχουν αυξηθεί γύρω στο 7% ως 10% και η κίνηση της πελατείας παρουσιάζει πτώση περίπου 20%. Οι δύο αυξήσεις του ΦΠΑ έπαιξαν τον ρόλο τους. Μπορεί και πάλι όμως κάποιος να τη “βγάλει” φθηνά, καθώς υπάρχουν είδη για όλα τα πορτοφόλια».
Φαίνεται πάντως ότι οι καταναλωτές δεν αγοράζουν ακόμα με μοναδικό κριτήριο τη χαμηλή τιμή αγνοώντας την ποιότητα, αλλά προσπαθούν όσο μπορούν τα συνδυάσουν. «Δεν έχει έρθει ακόμα κάποιος να μου πει ότι διαθέτει 50 ευρώ και θέλει να δώσω μια λίστα με προϊόντα που να μην ξεπερνούν αυτό το ποσό.
Προσπαθούν όσο μπορούν να πάρουν φθηνά και καλά υλικά» σημειώνει ο κ. Χιώτης.
Εμπορος και πελάτης
Ο κ. Περικλής Λιβάς, ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου, λέει: «Ο κόσμος προσπαθεί να ξοδέψει λιγότερα. Η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω των μεγάλων καταστημάτων, γιατί πλέον δεν έχουν σχολικά είδη μόνο τα καταστήματα παιχνιδιών αλλά και τα σουπερμάρκετ.Προσπαθούμε να κρατάμε σταθερές τις τιμές, απορροφήσαμε την πρώτη αύξηση του ΦΠΑ,όχι όμως και τη δεύτερη.Τσάντα 52 ευρώ την πουλάμε 26, και με κάθε πεντάδα τετραδίων δίνουμε και ένα πακέτο μαρκαδόρους. Αυτά είναι που μπορούν να κάνουν τα συνοικιακά μαγαζιά».
Ο κ. Κώστας λέει: «Ιδιες τιμές βλέπω σε σχέση με πέρυσι. Ισως βέβαια να παίζει ρόλο ότι εφέτος ψωνίσαμε από αλυσίδα καταστημάτων, όπου πάντα οι τιμές είναι πιο χαμηλές. Προτιμάμε να παίρνουμε τα πιο φθηνά ποιοτικά, όχι τα πιο φθηνά γενικά, παρ΄ ότι η αγοραστική μας δυνατότητα έχει μειωθεί. Εμείς εφαρμόζουμε και το εξής:Επειδή η μια κόρη είναι τώρα Β΄ Γυμνασίου και η άλλη Α΄ Λυκείου, πολλές φορές η μεγαλύτερη δίνει κάποιο σχολικό εργαλείο της στη μικρότερη, κι έτσι εξοικονομούνται χρήματα».
«Σπατάλες»
Η κυρία Μπέλλα Μουρατιάν (δίπλα, με τα παιδιά της) λέει: «Οι τιμές παραμένουν σταθερές. Επιλέγω να αγοράζω και από μεγάλα καταστήματα λόγω των τιμών αλλά και από συνοικιακά γιατί έχουν καλύτερα προϊόντα και σε προσέχουν περισσότερο. Επιπλέον κάνουν και εκπτώσεις, αν ο καταστηματάρχης σε γνωρίζει κόβει από την τιμή. Ως τώρα έχω δαπανήσει 150 ευρώ και για τα δύο παιδιά μου, κι ακόμη δεν τα έχουμε πάρει όλα. Κάνουμε και σπατάλες. Οταν αφορά τα παιδιά, δεν μπορώ να πω ότι παίρνουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα».
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
από Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο ... κι εμείς κρυφό καμάρι!
Σχολικά είδη, ο εποχικός γονικός μπελάς
Oι μαθητές στα θρανία και οι γονείς στα... ταμεία. Την προσεχή Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία και ήδη στα βιβλιοπωλεία και στα καταστήματα χαρτικών ειδών παρατηρείται ο συνήθης κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνωστισμός. Οπως προκύπτει μάλιστα από μια έρευνα αγοράς, το... σχολικό καλάθι μπορεί να γεμίσει με κόστος από 33 ως και 164 ευρώ! Το κόστος της πρώτης ημέρας δε στο σχολείο ποικίλλει ανάλογα με τη διάθεση και το πορτοφόλι των γονέων, καθώς μόνο για τα απαραίτητα απαιτούνται πολλά ευρώ, αν προσθέσουμε στα είδη αυτά και τα σχολικά βοηθήματα και τα ξενόγλωσσα βιβλία.
Και αν θα περίμενε κάποιος ότι αυτή την εποχή τα βιβλιοπωλεία κάνουν χρυσές δουλειές, απατάται. Καθώς φαίνεται, τα συνοικιακά βιβλιοπωλεία πιέζονται ολοένα και περισσότερο από τον ανταγωνισμό των μεγάλων καταστημάτων, είτε αυτά είναι μεγάλες αλυσίδες χαρτοπωλείων είτε αλυσίδες παιχνιδιών ή ακόμα και σουπερμάρκετ που έχουν εισαγάγει σχολικά είδη και έχουν τη
δυνατότητα να πουλάνε τα προϊόντα τους σε καλύτερη τιμή.
«Οι μεγάλες αλυσίδες είχαν τη δυνατότητα να διαφημίζονται από τις αρχές Αυγούστου. Αυτό σίγουρα παίζει ρόλο και επηρεάζει κάπως την πελατεία» λέει ο κ. Νίκος Κουρουμπάς, ο οποίος διατηρεί βιβλιοπωλείο στο Κουκάκι, αλλά προσθέτει ότι «στα μικρά μαγαζιά η εξυπηρέτηση είναι πιο φιλική και θα προσεχτεί ο πελάτης περισσότερο. Στο μεγάλο κατάστημα θα κοιτάξουν απλώς να του δώσουν κάτι πρόχειρα». Σημειώνει πάντως ότι η κρίση έχει χτυπήσει και τις σχολικές αγορές. «Πλέον ο κόσμος αγοράζει τα απολύτως απαραίτητα.Κάποτε έμπαιναν για να αγοράσουν π.χ. έναν ντοσιέ και έπαιρναν και κάτι άλλο που έβλεπαν και τους άρεσε.Αυτό δεν υπάρχει πια.Μπαίνουν με λίστα και ας μην προέρχονται από ιδιωτικά που δίνουν τέτοιες» .
Οι αυξήσεις στον ΦΠΑ έχουν ανεβάσει τις τιμές σε σχέση με πέρυσι, κάτι που φυσικά κάθε οικογένεια μετράει στον προϋπολογισμό της, δεδομένου ότι η αγοραστική ικανότητα έχει μειωθεί. Ο κ. Σωτήρης Χιώτης , ιδιοκτήτης χαρτοπωλείου, τονίζει ότι «οι τιμές εφέτος έχουν αυξηθεί γύρω στο 7% ως 10% και η κίνηση της πελατείας παρουσιάζει πτώση περίπου 20%. Οι δύο αυξήσεις του ΦΠΑ έπαιξαν τον ρόλο τους. Μπορεί και πάλι όμως κάποιος να τη “βγάλει” φθηνά, καθώς υπάρχουν είδη για όλα τα πορτοφόλια».
Φαίνεται πάντως ότι οι καταναλωτές δεν αγοράζουν ακόμα με μοναδικό κριτήριο τη χαμηλή τιμή αγνοώντας την ποιότητα, αλλά προσπαθούν όσο μπορούν τα συνδυάσουν. «Δεν έχει έρθει ακόμα κάποιος να μου πει ότι διαθέτει 50 ευρώ και θέλει να δώσω μια λίστα με προϊόντα που να μην ξεπερνούν αυτό το ποσό.
Προσπαθούν όσο μπορούν να πάρουν φθηνά και καλά υλικά» σημειώνει ο κ. Χιώτης.
Εμπορος και πελάτης
Ο κ. Περικλής Λιβάς, ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου, λέει: «Ο κόσμος προσπαθεί να ξοδέψει λιγότερα. Η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω των μεγάλων καταστημάτων, γιατί πλέον δεν έχουν σχολικά είδη μόνο τα καταστήματα παιχνιδιών αλλά και τα σουπερμάρκετ.Προσπαθούμε να κρατάμε σταθερές τις τιμές, απορροφήσαμε την πρώτη αύξηση του ΦΠΑ,όχι όμως και τη δεύτερη.Τσάντα 52 ευρώ την πουλάμε 26, και με κάθε πεντάδα τετραδίων δίνουμε και ένα πακέτο μαρκαδόρους. Αυτά είναι που μπορούν να κάνουν τα συνοικιακά μαγαζιά».
Ο κ. Κώστας λέει: «Ιδιες τιμές βλέπω σε σχέση με πέρυσι. Ισως βέβαια να παίζει ρόλο ότι εφέτος ψωνίσαμε από αλυσίδα καταστημάτων, όπου πάντα οι τιμές είναι πιο χαμηλές. Προτιμάμε να παίρνουμε τα πιο φθηνά ποιοτικά, όχι τα πιο φθηνά γενικά, παρ΄ ότι η αγοραστική μας δυνατότητα έχει μειωθεί. Εμείς εφαρμόζουμε και το εξής:Επειδή η μια κόρη είναι τώρα Β΄ Γυμνασίου και η άλλη Α΄ Λυκείου, πολλές φορές η μεγαλύτερη δίνει κάποιο σχολικό εργαλείο της στη μικρότερη, κι έτσι εξοικονομούνται χρήματα».
«Σπατάλες»
Η κυρία Μπέλλα Μουρατιάν (δίπλα, με τα παιδιά της) λέει: «Οι τιμές παραμένουν σταθερές. Επιλέγω να αγοράζω και από μεγάλα καταστήματα λόγω των τιμών αλλά και από συνοικιακά γιατί έχουν καλύτερα προϊόντα και σε προσέχουν περισσότερο. Επιπλέον κάνουν και εκπτώσεις, αν ο καταστηματάρχης σε γνωρίζει κόβει από την τιμή. Ως τώρα έχω δαπανήσει 150 ευρώ και για τα δύο παιδιά μου, κι ακόμη δεν τα έχουμε πάρει όλα. Κάνουμε και σπατάλες. Οταν αφορά τα παιδιά, δεν μπορώ να πω ότι παίρνουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα».
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis τετάρτης - ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΙΑΣ DREAM TEAM ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Καληνωρίσματα. Οι προσεχείς ημέρες και εβδομάδες θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον στην πολιτική σκηνή της χώρας. Αυτό είναι δεδομένο. Σε λίγες μέρες ο πρώτος σταθμός αυτού του καταιγισμού εξελίξεων θα αποτελεί η ομιλία του πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το επόμενο βήμα θα είναι η εκταμίευση της δεύτερης δόσης του μεγάλου δανείου που εξασφάλισε η Ελλάδα χάρις στις θυσίες όλων μας, ακολουθεί η συμπλήρωση ενός χρόνου από την ανάληψη της κυβέρνησης από το Πα.Σο.Κ, οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η έγκριση του προϋπολογισμού από το Ecofin και η ψήφιση του από το Ελληνικό Κοινοβούλιο λίγο πριν πούμε όλοι “Καλά Χριστούγεννα”. Κάπου ενδιάμεσα ετοιμαστείτε για αναταραχές με μεγάλες απεργίες και πολλά επεισόδια στο κέντρο των μεγάλων πόλεων.
Όλα αυτά είναι εν γνώση του κυρίου Παπανδρέου ο οποίος με αιφνιδίασε ικανοποιώντας τις φήμες περί ανασχηματισμού ο οποίος και έγινε. Μα, γιατί 
κάνουμε ανασχηματισμό σε μια κυβέρνηση; Οι βασικοί λόγοι είναι δύο. Αφενός όταν το σχήμα δεν ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του και αφετέρου όταν ο κορεσμός του χρόνου διακυβέρνησης εμποδίζει την αντικειμενική και παραγωγική εργασία. Τι απ’ όλα αυτά συνέβησαν κύριε Παπανδρέου; Στην περσινή ορκωμοσία των υπουργών και υφυπουργών δεν μιλούσαμε όλοι για την dream team της πολιτικής; Οι μεγάλες τομές στην οικονομία, το εργασιακό και την παιδεία δεν γίνονται βάση προγράμματος; Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν εξάρθρωσε κι άλλη τρομοκρατική οργάνωση, δεν μείωσε την μικρό-εγκληματικότητα με την ομάδα “ΔΙΑΣ”; Γιατί τέτοιο ανακάτεμα στην τράπουλα;
κάνουμε ανασχηματισμό σε μια κυβέρνηση; Οι βασικοί λόγοι είναι δύο. Αφενός όταν το σχήμα δεν ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του και αφετέρου όταν ο κορεσμός του χρόνου διακυβέρνησης εμποδίζει την αντικειμενική και παραγωγική εργασία. Τι απ’ όλα αυτά συνέβησαν κύριε Παπανδρέου; Στην περσινή ορκωμοσία των υπουργών και υφυπουργών δεν μιλούσαμε όλοι για την dream team της πολιτικής; Οι μεγάλες τομές στην οικονομία, το εργασιακό και την παιδεία δεν γίνονται βάση προγράμματος; Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν εξάρθρωσε κι άλλη τρομοκρατική οργάνωση, δεν μείωσε την μικρό-εγκληματικότητα με την ομάδα “ΔΙΑΣ”; Γιατί τέτοιο ανακάτεμα στην τράπουλα;Με αυτόν τον ανασχηματισμό η κυβέρνηση επιχειρεί να κερδίσει μα καταλήγει να χάνει πολύτιμο χρόνο. Τα νέα μέλη στα νέα τους καθήκοντα θα πρέπει να ενημερωθούν, να εξοικειωθούν πριν αποδώσουν. Μεθαύριο στην ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ θα ακούσουμε πως το δεύτερο έτος διακυβέρνησης θα στηριχτεί στην αναπτυξιακή πορεία για το χτύπημα της ανεργίας και της φοροδιαφυγής. Όπως έχω γράψει επανειλημμένως, αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος. Είναι απαίτηση του ελληνικού λαού, είναι απαίτηση και του ιδίου του κόμματος που παρά τους τριγμούς άντεξε το πολιτικό κόστος που επέφεραν τα μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση.
Τελικά, είναι σίγουρο πως δεν υπάρχει ομάδα dream team στην πολιτική. Όχι αυτήν την εποχή τουλάχιστον. Στηρίζω τα νέα μέλη της κυβέρνησης στα νέα τους καθήκοντα απλά επειδή η συνεργασία κράτος-πολίτη είναι μονόδρομος για το κοινό καλό. Αυτό δε σημαίνει πως συμβιβάζομαι με τον ανασχηματισμό με τον οποίο διαφωνώ κάθετα. Σημαίνει όμως πως απαιτώ έστω από την… ανασχηματιζόμενη κυβέρνηση την ανάπτυξη που δικαιούμαι ως έλληνας πολίτης.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ :[
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗΣ
‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗ
από Clopy & Paste
Γιατί όχι και στη χώρα μας πρόσβαση στις σημαντικότερες ηλεκτρονικές εκδόσεις (;)
Συνεχίζοντας την "οδύσσεια" της γνώσης, το τελευταίο διάστημα πραγματοποιώ μεταδιδακτορική έρευνα στο Columbia University (in the City of New York).
Να σας σημειώσω ότι τις πανεπιστημιακές μου σπουδές (σε όλες τις βαθμίδες) τις πραγματοποίησα σε ελληνικό Πανεπιστήμιο της περιφέρειας.
Με μεγάλη μου ευχάριστη έκπληξη, τις τελευταίες μέρες διαπιστώνω ότι το Columbia έχει πρόσβαση όχι μόνο σε ένα τμήμα των ηλεκτρονικών δημοσιεύσεων που υπάρχουν στα ελληνικά Πανεπιστήμια, αλλά σχεδόν παντού. Οι εκδοτικοί οίκοι παρέχουν ακόμα και τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή.
Η απορία που μου δημιουργείται είναι η εξής: Μια ολόκληρη χώρα δεν έχει δυνατότητα να παρέχει πρόσβαση στις σημαντικότερες ηλεκτρονικές εκδόσεις; Μπορεί το μέγεθος του Columbia να μην συγκρίνεται με κανένα Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, όμως η πρόσβαση στην Ελλάδα πραγματοποιείται από έναν κεντρικό φορέα. Συνεπώς θεώρω ότι θα ήταν δυνατόν.
Να λάβουμε υπόψη ότι οι ερευνητές στην Ελλάδα έχουν σε πολλές περιπτώσεις αποδείξει ότι είναι στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Συνεπώς υπάρχει το κίνητρο για να υπάρξει πρόσβαση σε όλες τις σημαντικές πληροφορίες, το οποίο θα φέρει και οικονομικό όφελος.
Σε περίπτωση που το κόστος θα ήταν απαγορευτικό, για ποιο λόγο δεν γίνονται περικοπές στα διαμοιραζόμενα βιβλία με αντιστάθμιση την ηλεκτρονική πρόσβαση; Γιατί οι Έλληνες εκδότες δεν παρέχουν τέτοια δυνατότητα; Με έναν σύντομο υπολογισμό οι φοιτητές στην Ελλάδα είναι περίπου 500.000, εάν υπολογισθεί το κόστος των βιβλίων που δίνονται θα ξεπερνάει τα 50.000.000 ανά εξάμηνο. Φυσικά δεν γνωρίζω πόσο κοστίζει η ηλεκτρονική πρόσβαση, αλλά είμαι βέβαιος ότι με 100.000.000 θα υπήρχε πρόσβαση τουλάχιστον στα σημαντικότερα ηλεκτρονικά έντυπα (συμπεριλαμβανομένων και των βιβλίων).
Μπορεί όλα αυτά που αναφέρω να πάνε στον κάδο των αχρήστων, αλλά ως γέννημα θρέμα του ελληνικού πανεπιστημίου επιθυμώ την πραγματική βελτίωση των υπηρεσιών του και αυτή ξεκινάει μόνο εφόσον υπάρχει θέληση για κάτι δημιουργικό με όραμα. Η κλασσική μορφή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Κλείνοντας, για αποφυγή παρεξηγήσεων, τα βιβλία θα πρέπει να συνυπάρχουν στα πανεπιστήμια με πρωταρχικό άξονα την πρόσβαση στις ηλεκτρονικές εκδόσεις και τον εμπλουτισμό των βιβλιοθηκών με το απαραίτητο υλικό. Μια τέτοια λύση θα δημιουργήσει και εμπιστοσύνη και πίστη για το όραμα στην εκπαίδευση.
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
από Clopy & Paste
Γιατί όχι και στη χώρα μας πρόσβαση στις σημαντικότερες ηλεκτρονικές εκδόσεις (;)
Συνεχίζοντας την "οδύσσεια" της γνώσης, το τελευταίο διάστημα πραγματοποιώ μεταδιδακτορική έρευνα στο Columbia University (in the City of New York).
Να σας σημειώσω ότι τις πανεπιστημιακές μου σπουδές (σε όλες τις βαθμίδες) τις πραγματοποίησα σε ελληνικό Πανεπιστήμιο της περιφέρειας.
Με μεγάλη μου ευχάριστη έκπληξη, τις τελευταίες μέρες διαπιστώνω ότι το Columbia έχει πρόσβαση όχι μόνο σε ένα τμήμα των ηλεκτρονικών δημοσιεύσεων που υπάρχουν στα ελληνικά Πανεπιστήμια, αλλά σχεδόν παντού. Οι εκδοτικοί οίκοι παρέχουν ακόμα και τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή.
Η απορία που μου δημιουργείται είναι η εξής: Μια ολόκληρη χώρα δεν έχει δυνατότητα να παρέχει πρόσβαση στις σημαντικότερες ηλεκτρονικές εκδόσεις; Μπορεί το μέγεθος του Columbia να μην συγκρίνεται με κανένα Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, όμως η πρόσβαση στην Ελλάδα πραγματοποιείται από έναν κεντρικό φορέα. Συνεπώς θεώρω ότι θα ήταν δυνατόν.
Να λάβουμε υπόψη ότι οι ερευνητές στην Ελλάδα έχουν σε πολλές περιπτώσεις αποδείξει ότι είναι στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Συνεπώς υπάρχει το κίνητρο για να υπάρξει πρόσβαση σε όλες τις σημαντικές πληροφορίες, το οποίο θα φέρει και οικονομικό όφελος.
Σε περίπτωση που το κόστος θα ήταν απαγορευτικό, για ποιο λόγο δεν γίνονται περικοπές στα διαμοιραζόμενα βιβλία με αντιστάθμιση την ηλεκτρονική πρόσβαση; Γιατί οι Έλληνες εκδότες δεν παρέχουν τέτοια δυνατότητα; Με έναν σύντομο υπολογισμό οι φοιτητές στην Ελλάδα είναι περίπου 500.000, εάν υπολογισθεί το κόστος των βιβλίων που δίνονται θα ξεπερνάει τα 50.000.000 ανά εξάμηνο. Φυσικά δεν γνωρίζω πόσο κοστίζει η ηλεκτρονική πρόσβαση, αλλά είμαι βέβαιος ότι με 100.000.000 θα υπήρχε πρόσβαση τουλάχιστον στα σημαντικότερα ηλεκτρονικά έντυπα (συμπεριλαμβανομένων και των βιβλίων).
Μπορεί όλα αυτά που αναφέρω να πάνε στον κάδο των αχρήστων, αλλά ως γέννημα θρέμα του ελληνικού πανεπιστημίου επιθυμώ την πραγματική βελτίωση των υπηρεσιών του και αυτή ξεκινάει μόνο εφόσον υπάρχει θέληση για κάτι δημιουργικό με όραμα. Η κλασσική μορφή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Κλείνοντας, για αποφυγή παρεξηγήσεων, τα βιβλία θα πρέπει να συνυπάρχουν στα πανεπιστήμια με πρωταρχικό άξονα την πρόσβαση στις ηλεκτρονικές εκδόσεις και τον εμπλουτισμό των βιβλιοθηκών με το απαραίτητο υλικό. Μια τέτοια λύση θα δημιουργήσει και εμπιστοσύνη και πίστη για το όραμα στην εκπαίδευση.
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis τρίτης - ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ; ΟΙ U2
Ξέρω πως αυτή η ενότητα είναι των αναγνωστών και εδώ δημοσιεύονται αποκλειστικά και μόνο δικά τους κείμενα, όμως θα ήθελα τα εγκαίνια να τα κάνω εγώ με παρακάτω θέμα στο οποίο μου είναι αδύνατο να είμαι αντικειμενικός.
Όταν ένα συγκρότημα σαν τους U2 ανακοινώνουν την έλευση τους στην Ελλάδα, τότε αγοράζεις το εισιτήριο σκεπτόμενος πως θα παρακολουθήσεις το κορυφαίο rock συγκρότημα των τελευταίων δύο δεκαετιών σε μια βραδιά μουσικής πανδαισίας. Η μέρα έρχεται και η Αθήνα είναι ο επόμενο σταθμός της περιοδείας για την οποία έχεις ακούσει τόσα πολλά.
Οι U2 ανεβαίνουν στη σκηνή με τα φώτα αναμμένα και εκεί σκέφτεσαι ότι κάτι ξεχωριστό, πρωτότυπο συμβαίνει. Προφανώς επηρεασμένος απ’ το ότι 
πρόκειται για την ακριβότερη παραγωγή έχεις πολλές προσδοκίες. Και όλα ξεδιπλώνονται όπως και η οθόνη στην κορυφή της σκηνής που άλλαζε παραστάσεις και σχήματα (!) σε κάθε τραγούδι. Ο Bono δεν είναι αμερικανάκι που μεγάλωσε σε βίλες, αλλά ένας ιρλανδός που έζησε στο πετσί του την τρομοκρατία και σήμερα ασχολείται περισσότερο με την κοινωνία και την πολιτική απ’ ότι με την μουσική του. Ίσως αυτή να είναι η επιτυχία της μουσικής, του συγκροτήματος. Η πολιτική, η οικονομία, η κοινωνία. Ανάμεσα στα τραγούδια έδειξε πως ένας ιρλανδός ξέρει καλά τι πάει να πει ελληνική κρίση και πως πρέπει να έχει δύναμη ο λαός στις κρίσιμες αυτές στιγμές. Ο Bono παρουσίασε τα μέλη του συγκροτήματος παρομοιάζοντας τον καθένα με μια ιστορική ελληνική προσωπικότητα (Οδυσσέας, Απόλλωνας, Δίας). Εκεί ακριβώς έστειλε το σπουδαιότερο πολιτικό μήνυμα: Τον εαυτό του τον παρομοίασε με τον Μέγα Αλέξανδρο. Τον έλληνα Μέγα Αλέξανδρο. Ελπίζω να το κατάλαβαν όλοι αυτό…
πρόκειται για την ακριβότερη παραγωγή έχεις πολλές προσδοκίες. Και όλα ξεδιπλώνονται όπως και η οθόνη στην κορυφή της σκηνής που άλλαζε παραστάσεις και σχήματα (!) σε κάθε τραγούδι. Ο Bono δεν είναι αμερικανάκι που μεγάλωσε σε βίλες, αλλά ένας ιρλανδός που έζησε στο πετσί του την τρομοκρατία και σήμερα ασχολείται περισσότερο με την κοινωνία και την πολιτική απ’ ότι με την μουσική του. Ίσως αυτή να είναι η επιτυχία της μουσικής, του συγκροτήματος. Η πολιτική, η οικονομία, η κοινωνία. Ανάμεσα στα τραγούδια έδειξε πως ένας ιρλανδός ξέρει καλά τι πάει να πει ελληνική κρίση και πως πρέπει να έχει δύναμη ο λαός στις κρίσιμες αυτές στιγμές. Ο Bono παρουσίασε τα μέλη του συγκροτήματος παρομοιάζοντας τον καθένα με μια ιστορική ελληνική προσωπικότητα (Οδυσσέας, Απόλλωνας, Δίας). Εκεί ακριβώς έστειλε το σπουδαιότερο πολιτικό μήνυμα: Τον εαυτό του τον παρομοίασε με τον Μέγα Αλέξανδρο. Τον έλληνα Μέγα Αλέξανδρο. Ελπίζω να το κατάλαβαν όλοι αυτό…Και η συνέχεια ήταν το ίδιο πολιτικοποιημένη. Ο γνωστός πρεσβευτής καλής θέλησης της UNESCO στήριξε ακτιβιστές που βασανίζονται ή φυλακίζονται, ύμνησε το περιβάλλον, στήριξε τους αστροναύτες και τραγούδησε γι’ αυτό που τα περισσότερα τραγούδια του λένε, την αγάπη. Κι απ’ την άλλη ο κόσμος που έδειξε γιατί οι U2 αποτελούν αγαπημένη συνήθεια εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Παιδιά που απλά πρόλαβαν την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου και ροκάδες με άσπρα μαλλιά ή με ταλαιπωρημένη πλέον κοτσίδα και ζαρωμένα τατουάζ που ήξεραν κάθε στίχο!
Ας μην αναλωθούμε στα διαδικαστικά. Την πιο ακριβή περιοδεία που έγινε ποτέ. Την πιο πολύπλοκη σκηνή που στήθηκε ποτέ. Τις περιστρεφόμενες γέφυρες και την οθόνη που αποσυντίθεται για να αλλάξει μορφή και σχήμα ανάλογα με το “θέμα” που είχε το κάθε τραγούδι. Η ανατριχιαστική φωνή του Bono και η τέλεια οργάνωση. Ας προβληματιστούμε μ’ όλα εκείνα που οι U2 έθιξαν στη συναυλία τους. Σίγουρα στους επόμενους και προηγούμενους σταθμούς τους θα έθιξαν διάφορα τοπικά ζητήματα. Σίγουρα οι ομιλίες του που μεταφράζονταν ζωντανά με υπότιτλους στην μεγάλη οθόνη δε θα είναι τόσο ξεχωριστές για τους έλληνες. Κι όμως μετά το τέλος της συναυλίας οι παρακάτω φράσεις ανήκουν στον Bono: “'Incredible people”, “Incredible place…”, “Wow!' We won't forget this…”. Άλλωστε στην επίσημη σελίδα έγραψαν πως στην Ελλάδα ακούστηκε η περισσότερη φασαρία από κάθε άλλο σταθμό ως τώρα. Το γήπεδο που διοργάνωσε τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες ως τώρα, ήταν αυτό που φιλοξένησε την καλύτερη στάση της ιστορικότερης περιοδείας που έχει γίνει ποτέ… ως τώρα στην ίδια, πολύπαθη Ελλάδα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έζησε την πιο «elevate» βραδιά.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ :[
Περιμένω τους δικούς σας προβληματισμούς στο yannidakis@hotmail.com για να δημοσιευτούν την ερχόμενη Τρίτη
Περιμένω τους δικούς σας προβληματισμούς στο yannidakis@hotmail.com για να δημοσιευτούν την ερχόμενη Τρίτη
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΔΥΝΑΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ
Η επίδραση του Facebook στη ζωή μας, η αναπαραγωγή του φθηνού μας εαυτού στο κυνήγι της αποδοχής
Εάν λίγα χρόνια πριν μου λέγανε ότι η ερώτηση του μέλλοντος θα ήταν "έχεις facebook", θα κοίταγα απορημένος. Ήρθε η μέρα όμως που αυτό έγινε πραγματικότητα. Οι διαπροσωπικές σχέσεις πέρασαν σε νέο επίπεδο και η προθυμία μας να ξεμπροστιάζουμε κάθε τι προσωπικό και ιδιωτικό μας, χωρίς κανένας να μας υποχρεώνει άμεσα έγινε και αυτό αυτονόητο. Πλέον δε φωτογραφιζόμαστε για την ανάμνηση μιας ωραίας στιγμής, αλλά για να προβάλλουμε τις φωτογραφίες μας στο facebook, ξορκίζοντας
ανασφάλειες και ταΐζοντας τη ματαιοδοξία του ασήμαντου στα σημαντικά εαυτού μας. Ανέραστη διαδικασία κάθε φωτογραφία, κρύα, υποκριτική διαδικασία. Μέχρι χθες περπατούσαμε στο δρόμο αποπνέοντας ο ένας στον άλλο μυστήριο και γοητεία για αυτό που μέσα μας κρυμμένο μας έκανε δεκαδικούς πολύπλοκους, σήμερα όλοι ακέραιοι απολαμβάνουμε το μεγαλείο της απολυτότητας και μεγαλοπιανόμαστε πίσω από ηλεκτρονικά προφίλ, ενός εαυτού που η κοινωνία μας ζήτησε να έχουμε.
Και άντε και όλα αυτά γίνανε και τώρα μαζεμένοι όλοι μαζί, σε γειτονιές του ένα κλικ μακριά, χαίρουμε μιας συμφωνίας μυστικής, γιατί και πάλι αναλωνόμαστε σε φθηνές λέξεις; Γιατί οι σκέψεις μας είναι μαγνήτες εύκολης αποδοχής και επιβράβευσης μασημένης τροφής, μικροκλιματικής εμβέλειας; Αφού ξέρεις ότι τα "θέλω σου" είναι άλλο χρώμα, γιατί βλέπεις τα πράγματα φιλτραρισμένα μέσα από τους φακούς της μόδας και των τάσεων; Γιατί δε σπας τα δεσμά του κοινωνικού προτύπου που σε κρατάει ημιτελή σαν άνθρωπο;
Σήμερα άφησες ένα μήνυμα στον τοίχο σου.
Σε έκανε καλύτερο άνθρωπο; Επηρέασες δημιουργικά τα γύρω μάτια; Τόλμησες να μιλήσεις για όσα αφορούν τη ζωή σου; Έδωσες τροφή για λίγους; Μήπως τελικά η φράση σου βρίσκει συμπόνια σε μερικά "likes" ικανοποιώντας την εγωκεντρικότητά σου;
Πόσο πολύ πρέπει να ψάξει κανείς να βρει μηνύματα ουσίας και σκέψεις με τόλμη σε αυτό το "facebook". Δεν ζούμε σε εποχές αθώες, κάποιοι παίζουν με το μυαλό μας, ένα μέσο σαν το "facebook" που η ροή και η μετάδοση ειδήσεων και μηνυμάτων γίνεται με τόσο γρήγορους ρυθμούς πρέπει να έχει μέρα με τη μέρα πιο βαθιά μηνύματα. Δημοσιεύσεις για να κάνουμε ο ένας τον άλλον καλύτερο. Προστασία της ιδιωτικότητάς μας και σεβασμό στον εαυτό μας, με ανάλωση λιγότερου χρόνου σε παιχνίδια και δραστηριότητες δίχως ουσία, που γίνονται εθιστικές και πολλές φορές αυτοσκοπός για πολλούς χρήστες αυτού του ιστού κοινωνικής δικτύωσης.
Η προβολή ενός fashion εαυτού που ζει πολλά και είναι μέσα σε όλα, καλό είναι να γίνει προβολή θετικών μηνυμάτων. αξιόλογων ιδεών και καθημερινών σκέψεων με κριτική σκοπιά. Όλα τα άλλα πυροτεχνήματα δεν έχουν το ανάλογο φως στη ζωή μας, παρά μόνο αποθεώνουν βιτρίνες και συντηρούν μια κατάσταση σπατάλης νοημοσύνης.
Εάν ισχύει ότι ο Θεός ξέρει τα πάντα για σένα, τότε μη δίνεις στο Θεό σου ανεξέλεγκτα στοιχεία για τη ζωή σου, αδειάζοντας με ευκολία κάθε γωνιά του μυαλού σου. Μη μένεις γυμνός με δική σου πρωτοβουλία. Ο Θεός της εποχής είναι η Google. Ρώτα τη Google ποιος είσαι, τι κάνεις, με ποιους μιλάς, τι λες, τι πιστεύεις τι ελπίζεις και τι μισθό παίρνεις. Εύκολα θα πάρεις απαντήσεις. Όσο βέβαια οι σκέψεις σου είναι η αναπαραγωγή ενός υποκριτικού εαυτού, ψηφοθηρικών προθέσεων "like" δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι...
ΥΓ: Κάνοντας ένα "google search" τη φράση "facebook privacy" διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει στα αυτόματα αποτελέσματα που εμφανίζονται (πατώντας facebook pri___). Τόσο πολύ δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς άλλος να κάνει ποτέ ανάλογο ψάξιμο, η μήπως η google επιμελώς μας δείχνει μόνο αυτό που θέλει να δούμε;
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
ΔΥΝΑΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ
Η επίδραση του Facebook στη ζωή μας, η αναπαραγωγή του φθηνού μας εαυτού στο κυνήγι της αποδοχής
Εάν λίγα χρόνια πριν μου λέγανε ότι η ερώτηση του μέλλοντος θα ήταν "έχεις facebook", θα κοίταγα απορημένος. Ήρθε η μέρα όμως που αυτό έγινε πραγματικότητα. Οι διαπροσωπικές σχέσεις πέρασαν σε νέο επίπεδο και η προθυμία μας να ξεμπροστιάζουμε κάθε τι προσωπικό και ιδιωτικό μας, χωρίς κανένας να μας υποχρεώνει άμεσα έγινε και αυτό αυτονόητο. Πλέον δε φωτογραφιζόμαστε για την ανάμνηση μιας ωραίας στιγμής, αλλά για να προβάλλουμε τις φωτογραφίες μας στο facebook, ξορκίζοντας
ανασφάλειες και ταΐζοντας τη ματαιοδοξία του ασήμαντου στα σημαντικά εαυτού μας. Ανέραστη διαδικασία κάθε φωτογραφία, κρύα, υποκριτική διαδικασία. Μέχρι χθες περπατούσαμε στο δρόμο αποπνέοντας ο ένας στον άλλο μυστήριο και γοητεία για αυτό που μέσα μας κρυμμένο μας έκανε δεκαδικούς πολύπλοκους, σήμερα όλοι ακέραιοι απολαμβάνουμε το μεγαλείο της απολυτότητας και μεγαλοπιανόμαστε πίσω από ηλεκτρονικά προφίλ, ενός εαυτού που η κοινωνία μας ζήτησε να έχουμε.
Και άντε και όλα αυτά γίνανε και τώρα μαζεμένοι όλοι μαζί, σε γειτονιές του ένα κλικ μακριά, χαίρουμε μιας συμφωνίας μυστικής, γιατί και πάλι αναλωνόμαστε σε φθηνές λέξεις; Γιατί οι σκέψεις μας είναι μαγνήτες εύκολης αποδοχής και επιβράβευσης μασημένης τροφής, μικροκλιματικής εμβέλειας; Αφού ξέρεις ότι τα "θέλω σου" είναι άλλο χρώμα, γιατί βλέπεις τα πράγματα φιλτραρισμένα μέσα από τους φακούς της μόδας και των τάσεων; Γιατί δε σπας τα δεσμά του κοινωνικού προτύπου που σε κρατάει ημιτελή σαν άνθρωπο;
Σήμερα άφησες ένα μήνυμα στον τοίχο σου.
Σε έκανε καλύτερο άνθρωπο; Επηρέασες δημιουργικά τα γύρω μάτια; Τόλμησες να μιλήσεις για όσα αφορούν τη ζωή σου; Έδωσες τροφή για λίγους; Μήπως τελικά η φράση σου βρίσκει συμπόνια σε μερικά "likes" ικανοποιώντας την εγωκεντρικότητά σου;
Πόσο πολύ πρέπει να ψάξει κανείς να βρει μηνύματα ουσίας και σκέψεις με τόλμη σε αυτό το "facebook". Δεν ζούμε σε εποχές αθώες, κάποιοι παίζουν με το μυαλό μας, ένα μέσο σαν το "facebook" που η ροή και η μετάδοση ειδήσεων και μηνυμάτων γίνεται με τόσο γρήγορους ρυθμούς πρέπει να έχει μέρα με τη μέρα πιο βαθιά μηνύματα. Δημοσιεύσεις για να κάνουμε ο ένας τον άλλον καλύτερο. Προστασία της ιδιωτικότητάς μας και σεβασμό στον εαυτό μας, με ανάλωση λιγότερου χρόνου σε παιχνίδια και δραστηριότητες δίχως ουσία, που γίνονται εθιστικές και πολλές φορές αυτοσκοπός για πολλούς χρήστες αυτού του ιστού κοινωνικής δικτύωσης.
Η προβολή ενός fashion εαυτού που ζει πολλά και είναι μέσα σε όλα, καλό είναι να γίνει προβολή θετικών μηνυμάτων. αξιόλογων ιδεών και καθημερινών σκέψεων με κριτική σκοπιά. Όλα τα άλλα πυροτεχνήματα δεν έχουν το ανάλογο φως στη ζωή μας, παρά μόνο αποθεώνουν βιτρίνες και συντηρούν μια κατάσταση σπατάλης νοημοσύνης.
Εάν ισχύει ότι ο Θεός ξέρει τα πάντα για σένα, τότε μη δίνεις στο Θεό σου ανεξέλεγκτα στοιχεία για τη ζωή σου, αδειάζοντας με ευκολία κάθε γωνιά του μυαλού σου. Μη μένεις γυμνός με δική σου πρωτοβουλία. Ο Θεός της εποχής είναι η Google. Ρώτα τη Google ποιος είσαι, τι κάνεις, με ποιους μιλάς, τι λες, τι πιστεύεις τι ελπίζεις και τι μισθό παίρνεις. Εύκολα θα πάρεις απαντήσεις. Όσο βέβαια οι σκέψεις σου είναι η αναπαραγωγή ενός υποκριτικού εαυτού, ψηφοθηρικών προθέσεων "like" δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι...
ΥΓ: Κάνοντας ένα "google search" τη φράση "facebook privacy" διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει στα αυτόματα αποτελέσματα που εμφανίζονται (πατώντας facebook pri___). Τόσο πολύ δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς άλλος να κάνει ποτέ ανάλογο ψάξιμο, η μήπως η google επιμελώς μας δείχνει μόνο αυτό που θέλει να δούμε;
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
από Greek Hoopz
Και τώρα τι κάνουμε;
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που η εθνική ομάδα έμεινε έξω από την 8άδα μιας μεγάλης διοργάνωσης. Ήταν ξανά σε τουρκικό έδαφος, στο Ευρωμπάσκετ του 2001, όταν οι Γερμανοί μας άφηναν έξω από τα προημιτελικά του τουρνουά και ταυτόχρονα μας στερούσαν τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2002. Από το 2003 μέχρι και το 2009, η Ελλάδα ήταν παρούσα στις 8 καλύτερες ομάδες σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Επόμενο λοιπόν η σημερινή αποτυχία να μας αφήνει ένα μεγάλο αίσθημα απογοήτευσης. Από την άλλη, σίγουρα κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι είμαστε που αποτύχαμε. Το θέμα είναι όμως τι κάνουμε από εδώ και πέρα...
Το πρώτο πράγμα που οφείλει να απασχολήσει τους υπεύθυνους από σήμερα το πρωί κιόλας, είναι το πως θα καλυφθεί το μεγάλο κενό που αφήνει στην εθνική ομάδα ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Κακά τα ψέματα: Ο χθεσινοβραδινός Δημήτρης Διαμαντίδης είναι αναντικατάστατος, όχι μόνο για την εθνική ομάδα αλλά και για οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Ο Καστοριανός άσος αποφάσισε να σταματήσει να αγωνίζεται στην εθνική ομάδα. Η απόφαση του οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους και όποιος τον χαρακτηρίσει "λιποτάκτη", "προδότη" ή ότι άλλο, θα είναι το λιγότερο γραφικός. Φυσικά θα του άξιζε να τερματίσει την καριέρα του στην εθνική με ψηλά το κεφάλι αλλά ο αθλητισμός δεν τα φέρνει πάντα όπως τα θέλουμε.
Από εκεί και πέρα, ύστερα από μια τέτοια μεγάλη αποτυχία, πρέπει να βρούμε τι έφταιξε. Η δικαιολογία που ακούγεται ευρέως από χθες το βράδυ, είναι πως η εθνική ομάδα αποπροσανατολίστηκε εξαιτίας του καβγά στο "Ακρόπολις". Κανείς βέβαια δεν αναρωτιέται γιατί δεν συνέβη το ίδιο και με τους Σέρβους, οι οποίοι συνεχίζουν στο τουρνουά. Επειδή πολύ απλά, οι Σέρβοι "καθάρισαν" το μυαλό τους από το άσχημο περιστατικό του ΟΑΚΑ και αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτοί δεν κατέβηκαν στο Μουντομπάσκετ για να κάνουν μικροπολιτική και φτηνή αντιπολίτευση αλλά κατέβηκαν για να παίξουν μπάσκετ. Αυτοί δεν διαθέτουν προπονητή μαριονέτα αλλά έναν τεχνικό με κύρος και άποψη, του οποίου ο λόγος είναι νόμος. Αυτοί δεν διαθέτουν ανθρώπους στην ομοσπονδία τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν την εθνική ομάδα ως μέσο για την παραγοντική τους ανέλιξη. Αυτοί δεν διορίζουν σκάουτερς στην εθνική τους ομάδα, μόνο και μόνο επειδή τυγχάνουν πατριωτάκια και φιλαράκια του γενικού γραμματέα της ομοσπονδίας τους. Αυτοί δεν βγήκαν να διαφημίσουν πως θα ηττηθούν επίτηδες ώστε να πετύχουν καλύτερο διασταύρωμα στη φάση των "16", με αποτέλεσμα να στοχοποιηθούν από όλους όσους σχετίζονται με το τουρνουά. Ήταν φανερό από τον τρόπο που σφύριζαν οι διαιτητές σήμερα, πως η Ελλάδα και να μπορούσε να κερδίσει, δεν θα κέρδιζε, μια εξέλιξη για την οποία σας είχαμε προϊδεάσει.
Φυσικά υπάρχουν και αγωνιστικοί λόγοι για την αποτυχία. Η κακή αμυντική συμπεριφορά, η αδυναμία αντιμετώπισης της άμυνας ζώνης και το τραγικό rotation είναι οι σημαντικότεροι. Δεν έχω τη διάθεση να επεκτείνω περισσότερο σε τεχνικά στοιχεία, αλλά προφανώς ο Καζλάουσκας έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την αποτυχημένη φετινή πορεία της εθνικής. Να τον δικάσουμε και να τον σταυρώσουμε όμως, δεν έχει καμία απολύτως αξία τη δεδομένη στιγμή. Ούτως ή άλλως ο Λιθουανός θα αποχωρήσει από τον πάγκο της εθνικής, αφού το συμβόλαιό του λήγει μετά το Μουντομπάσκετ. Το μέλλον του πάγκου είναι αυτό που έχει σημασία πλέον και όχι το παρελθόν. Κυρίως όμως αυτό που έχει σημασία, είναι να καταλάβουν ορισμένοι, πως η εθνική ομάδα είναι ομάδα όλων των Ελλήνων μπασκετόφιλων και όχι προσωπικό τσιφλίκι του καθενός. Αμφιβάλλω κατά πολύ βέβαια αν η προχωρημένη τους ηλικία, τους επιτρέπει να συνειδητοποιήσουν κάτι τέτοιο...
Υ.Γ. 1: Το Μουντομπάσκετ φυσικά συνεχίζεται και το blog θα συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς. Εμείς δεν είμαστε ούτε δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, ούτε άνθρωποι της ΕΟΚ, ώστε να πιστεύουμε πως η Ελλάδα είναι το "μπασκετικό κέντρο του πλανήτη". Μπάσκετ παίζεται παντού και όπως αποδεικνύεται υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι μπορούν να το παίξουν καλύτερα από εμάς.
Υ.Γ. 2: Κύκλοι κοντά στα κέντρα αποφάσεων υποστήριζαν χθες πως ο επόμενος ομοσπονδιακός προπονητής θα είναι Έλληνας. Πάντως έχει βουίξει εδώ και καιρό η πιάτσα για το ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής της εθνικής. Λέγεται πως έκανε την χάρη στην ΕΟΚ να πάρει έναν Έλληνα παίκτη στην ομάδα του, για να μη βρεθεί στα αζήτητα και πλέον περιμένει να ανταμειφθεί για την πράξη του. Γράφτηκε επίσης πως και η ίδια η ΕΟΚ τον γουστάρει και έβαλε "λυτούς και δεμένους" ώστε να "μην πιάσει λιμάνι" στις αρχές του καλοκαιριού. Για να δούμε...
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
από Greek Hoopz
Και τώρα τι κάνουμε;
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που η εθνική ομάδα έμεινε έξω από την 8άδα μιας μεγάλης διοργάνωσης. Ήταν ξανά σε τουρκικό έδαφος, στο Ευρωμπάσκετ του 2001, όταν οι Γερμανοί μας άφηναν έξω από τα προημιτελικά του τουρνουά και ταυτόχρονα μας στερούσαν τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2002. Από το 2003 μέχρι και το 2009, η Ελλάδα ήταν παρούσα στις 8 καλύτερες ομάδες σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Επόμενο λοιπόν η σημερινή αποτυχία να μας αφήνει ένα μεγάλο αίσθημα απογοήτευσης. Από την άλλη, σίγουρα κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι είμαστε που αποτύχαμε. Το θέμα είναι όμως τι κάνουμε από εδώ και πέρα...
Το πρώτο πράγμα που οφείλει να απασχολήσει τους υπεύθυνους από σήμερα το πρωί κιόλας, είναι το πως θα καλυφθεί το μεγάλο κενό που αφήνει στην εθνική ομάδα ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Κακά τα ψέματα: Ο χθεσινοβραδινός Δημήτρης Διαμαντίδης είναι αναντικατάστατος, όχι μόνο για την εθνική ομάδα αλλά και για οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Ο Καστοριανός άσος αποφάσισε να σταματήσει να αγωνίζεται στην εθνική ομάδα. Η απόφαση του οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους και όποιος τον χαρακτηρίσει "λιποτάκτη", "προδότη" ή ότι άλλο, θα είναι το λιγότερο γραφικός. Φυσικά θα του άξιζε να τερματίσει την καριέρα του στην εθνική με ψηλά το κεφάλι αλλά ο αθλητισμός δεν τα φέρνει πάντα όπως τα θέλουμε.
Από εκεί και πέρα, ύστερα από μια τέτοια μεγάλη αποτυχία, πρέπει να βρούμε τι έφταιξε. Η δικαιολογία που ακούγεται ευρέως από χθες το βράδυ, είναι πως η εθνική ομάδα αποπροσανατολίστηκε εξαιτίας του καβγά στο "Ακρόπολις". Κανείς βέβαια δεν αναρωτιέται γιατί δεν συνέβη το ίδιο και με τους Σέρβους, οι οποίοι συνεχίζουν στο τουρνουά. Επειδή πολύ απλά, οι Σέρβοι "καθάρισαν" το μυαλό τους από το άσχημο περιστατικό του ΟΑΚΑ και αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτοί δεν κατέβηκαν στο Μουντομπάσκετ για να κάνουν μικροπολιτική και φτηνή αντιπολίτευση αλλά κατέβηκαν για να παίξουν μπάσκετ. Αυτοί δεν διαθέτουν προπονητή μαριονέτα αλλά έναν τεχνικό με κύρος και άποψη, του οποίου ο λόγος είναι νόμος. Αυτοί δεν διαθέτουν ανθρώπους στην ομοσπονδία τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν την εθνική ομάδα ως μέσο για την παραγοντική τους ανέλιξη. Αυτοί δεν διορίζουν σκάουτερς στην εθνική τους ομάδα, μόνο και μόνο επειδή τυγχάνουν πατριωτάκια και φιλαράκια του γενικού γραμματέα της ομοσπονδίας τους. Αυτοί δεν βγήκαν να διαφημίσουν πως θα ηττηθούν επίτηδες ώστε να πετύχουν καλύτερο διασταύρωμα στη φάση των "16", με αποτέλεσμα να στοχοποιηθούν από όλους όσους σχετίζονται με το τουρνουά. Ήταν φανερό από τον τρόπο που σφύριζαν οι διαιτητές σήμερα, πως η Ελλάδα και να μπορούσε να κερδίσει, δεν θα κέρδιζε, μια εξέλιξη για την οποία σας είχαμε προϊδεάσει.
Φυσικά υπάρχουν και αγωνιστικοί λόγοι για την αποτυχία. Η κακή αμυντική συμπεριφορά, η αδυναμία αντιμετώπισης της άμυνας ζώνης και το τραγικό rotation είναι οι σημαντικότεροι. Δεν έχω τη διάθεση να επεκτείνω περισσότερο σε τεχνικά στοιχεία, αλλά προφανώς ο Καζλάουσκας έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την αποτυχημένη φετινή πορεία της εθνικής. Να τον δικάσουμε και να τον σταυρώσουμε όμως, δεν έχει καμία απολύτως αξία τη δεδομένη στιγμή. Ούτως ή άλλως ο Λιθουανός θα αποχωρήσει από τον πάγκο της εθνικής, αφού το συμβόλαιό του λήγει μετά το Μουντομπάσκετ. Το μέλλον του πάγκου είναι αυτό που έχει σημασία πλέον και όχι το παρελθόν. Κυρίως όμως αυτό που έχει σημασία, είναι να καταλάβουν ορισμένοι, πως η εθνική ομάδα είναι ομάδα όλων των Ελλήνων μπασκετόφιλων και όχι προσωπικό τσιφλίκι του καθενός. Αμφιβάλλω κατά πολύ βέβαια αν η προχωρημένη τους ηλικία, τους επιτρέπει να συνειδητοποιήσουν κάτι τέτοιο...
Υ.Γ. 1: Το Μουντομπάσκετ φυσικά συνεχίζεται και το blog θα συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς. Εμείς δεν είμαστε ούτε δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, ούτε άνθρωποι της ΕΟΚ, ώστε να πιστεύουμε πως η Ελλάδα είναι το "μπασκετικό κέντρο του πλανήτη". Μπάσκετ παίζεται παντού και όπως αποδεικνύεται υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι μπορούν να το παίξουν καλύτερα από εμάς.
Υ.Γ. 2: Κύκλοι κοντά στα κέντρα αποφάσεων υποστήριζαν χθες πως ο επόμενος ομοσπονδιακός προπονητής θα είναι Έλληνας. Πάντως έχει βουίξει εδώ και καιρό η πιάτσα για το ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής της εθνικής. Λέγεται πως έκανε την χάρη στην ΕΟΚ να πάρει έναν Έλληνα παίκτη στην ομάδα του, για να μη βρεθεί στα αζήτητα και πλέον περιμένει να ανταμειφθεί για την πράξη του. Γράφτηκε επίσης πως και η ίδια η ΕΟΚ τον γουστάρει και έβαλε "λυτούς και δεμένους" ώστε να "μην πιάσει λιμάνι" στις αρχές του καλοκαιριού. Για να δούμε...
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
yannidakis δευτέρας - ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: ΕΝΑ ΧΑΠΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ UNHAPPY
Δε ζητάω να μου απαντήσετε τι είναι αυτό που σας φοβίζει. Αν ψάξετε βαθιά μέσα σας με ειλικρίνεια θα το/τα βρείτε. Κατά κεί κοντά θα έχετε κρυμμένες και μερικές από τις δυσάρεστες αναμνήσεις σας από εμπειρίες. Θανάτους, χωρισμούς, εκτρώσεις, τροχαία και ένα σωρό άλλα που δώσατε ή και δίνετε αγώνα για να τα ξεπεράσετε.
Ολλανδοί και αμερικανοί επιστήμονες τώρα είναι πολύ κοντά στην κυκλοφορία ενός χαπιού που περιορίζει την προπρανολόλη, την ουσία που σχετίζεται 
με την αρτηριακή πίεση. Μια τέτοια επέμβαση αποσκοπεί στον έλεγχο της περιοχής του εγκεφάλου που σχετίζεται για αισθήματα του φόβου και του θυμού. Ένα χάπι που θα επεμβαίνει μερικώς στην ανθρώπινη φύση με σκοπό να σβήνει άσχημες αναμνήσεις ή εμπειρίες. Το χάπι έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε ανθρώπους οι οποίοι βελτίωσαν κατά πολύ την ψυχολογία τους, ενώ οι δοκιμές σε ζώα έδειξαν πως είναι δυνατό να αποβάλλουν το φόβο.
%2520(j).jpg&imgrefurl=http://www.agoraartas.com/2010_03_23_archive.html&usg=__Kq4SQNegb_2M3Icu463tWbd7_YQ=&h=327&w=481&sz=11&hl=el&start=0&zoom=1&tbnid=T3y9npNSSScplM:&tbnh=140&tbnw=206&prev=/images%3Fq%3Dhappy%2Bpeople%26hl%3Del%26sa%3DX%26rlz%3D1G1GGLQ_ELGR321%26biw%3D1000%26bih%3D821%26tbs%3Disch:1&itbs=1&iact=rc&dur=518&ei=W52ETNvjE82X4gbU1o3SBA&oei=W52ETNvjE82X4gbU1o3SBA&esq=1&page=1&ndsp=16&ved=1t:429,r:11,s:0&tx=129&ty=83 "http://www.google.gr/imgres?imgurl=http://www.bigideasnetwork.com/images/happy%2520people1%2520(web)%2520(j).jpg&imgrefurl=http://www.agoraartas.com/2010_03_23_archive.html&usg=__Kq4SQNegb_2M3Icu463tWbd7_YQ=&h=327&w=481&sz=11&hl=el&start=0&zoom=1&tbnid=T3y9npNSSScplM:&tbnh=140&tbnw=206&prev=/images%3Fq%3Dhappy%2Bpeople%26hl%3Del%26sa%3DX%26rlz%3D1G1GGLQ_ELGR321%26biw%3D1000%26bih%3D821%26tbs%3Disch:1&itbs=1&iact=rc&dur=518&ei=W52ETNvjE82X4gbU1o3SBA&oei=W52ETNvjE82X4gbU1o3SBA&esq=1&page=1&ndsp=16&ved=1t:429,r:11,s:0&tx=129&ty=83")
με την αρτηριακή πίεση. Μια τέτοια επέμβαση αποσκοπεί στον έλεγχο της περιοχής του εγκεφάλου που σχετίζεται για αισθήματα του φόβου και του θυμού. Ένα χάπι που θα επεμβαίνει μερικώς στην ανθρώπινη φύση με σκοπό να σβήνει άσχημες αναμνήσεις ή εμπειρίες. Το χάπι έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε ανθρώπους οι οποίοι βελτίωσαν κατά πολύ την ψυχολογία τους, ενώ οι δοκιμές σε ζώα έδειξαν πως είναι δυνατό να αποβάλλουν το φόβο. Ακριβώς εκεί έγκειται και η αντίρρηση των πολέμιων του χαπιού. Αν σκεφτούμε έναν άνθρωπο με παντελή έλλειψη φόβου, τι μένει; Ένας ανεξέλεγκτος δίχως τύψεις οργανισμός που ίσως να μπορεί να σκοτώνει και να εγκληματεί χωρίς ενδοιασμούς. Η απουσία του φόβου και κάθε κακής σκέψης μειώνει την κριτική μας σκέψη, ωθεί τον καθένα σε δίχως άλλο επιλογές μονομερείς που δε θα περιλαμβάνουν την εκ των προτέρων υποψία των συνεπειών μιας πράξης. Αυτό είναι που με τρομάζει εμένα!
Από την άλλη, πολλοί άνθρωποι με τραυματικές εμπειρίες όπως ανέφερα παραπάνω, θα μπορούν πιο εύκολα να συνεχίσουν τη ζωή τους, χωρίς να βασανίζονται σε σκέψεις, όνειρα και αμφιβολίες. Χωρίς να είναι υπερβολικά επιφυλακτικοί. Θα μπορούν να κάνουν μια νέα αρχή! Την ίδια ώρα οφείλουμε να εξετάσουμε για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των ιατρικών ανακαλύψεων, το θέμα της επέμβασης του ανθρώπου στη φυσική ροή ζωής. Τελικά εμείς θα παίρναμε αυτό το χάπι για προσωπική χρήση, θα το συστήναμε σε γνωστούς; Θεωρούμε τη χρήση του ως μια θετική συνεισφορά της επιστήμης στην υγειά του ανθρώπου;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ :[
Καταχωρήστε την απάντηση σας επιλέγοντας απάντηση από το ερωτηματολόγιο που βρίσκεται ακριβώς δεξιά
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
από i-Live.gr
U2: πανδαισία μουσικού ονείρου στο ΟΑΚΑ
Οι U2 ξεσήκωσαν το κοινό με τη συναυλία τους χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ, 13 χρόνια μετά από την εμφάνιση τους στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα».
Ο Μπόνο λίγο πριν αρχίσει να ερμηνεύει τις μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος δήλωσε στο κοινό: «Συγγνώμη που αργήσαμε να έρθουμε σε αυτόν τον μυθικό τόπο».
H συναυλία ξεκίνησε στις 8,15 το βράδυ με την εμφάνιση των Snow Patrol.
Περίπου στις 9,30 το βράδυ ανέβηκαν στην εντυπωσιακή σκηνή οι U2 και ξεσήκωσαν το κοινό με τα τραγούδια τους.
Το σκηνικό της περιοδείας που είχε τίτλο «360 μοίρες» ήταν φαντασμαγορικό, παρείχε άριστη ορατότητα από όλες τις πλευρές του σταδίου: ένα κυλινδρικό σύστημα βίντεο που αποτελείται από πλέγμα οθονών LED και μια ατσάλινη κατασκευή που βρίσκεται 150 πόδια (45 μέτρα) από το έδαφος πάνω από μια τεράστια σκηνή με περιστρεφόμενες γέφυρες.
Το συγκρότημα παρουσίασε ένα ρόκ υπερθέαμα με «διαστημόπλοια», τεχνολογία και ξεσήκωσαν τα πλήθη με τα θρυλικά τους τραγούδια.
O Μπόνο αναφέρθηκε στο Παλαιστινιακό και αφιέρωσε ένα τραγούδι στην ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Βιρμανία, Αουνγκ Σαν Σούου Κίι.
Επίσης, δεν παρέλειψε να σχολιάσει την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, προτρέποντας τους πολίτες να παλέψουν και να αντέξουν στις δύσκολες καταστάσεις.
«Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα εξαιτίας των Ελλήνων. Η Ιρλανδία είναι μια υπέροχη χώρα εξαιτίας των Ιρλανδών», τόνισε ο Μπόνο.
Ο τραγουδιστής παρομοίασε κάθε μέλος του συγκροτήματος με ένα Έλληνα θεό ή ήρωα, ενώ για τον εαυτό του κράτησε το ρόλο του Μέγα Αλέξανδρου.
Ανάμεσα στα τραγούδια που ερμήνευσαν ήταν : With or without you, One Love, Space oddity, Ιt’s a beautiful day, Mysterious Ways, Where The Streets Have No Name.
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Απαγόρευση καπνίσματος...
Είμαι φανατικός αντικαπνιστής. Είμαι φασίστας; Δεν το κατάλαβα... Μπορούν οι καπνιστές να καπνίζουν σε ΟΛΟΥΣ τους εξωτερικούς χώρους αρκεί να είναι ανοιχτοί από τις δύο πλευρές. Τι άλλο θέλουν δηλαδή; Να καπνίζουν παντού; Ε ας αφήσουν και σε εμάς τους μη καπνιστές τους χώρους της επιφάνειας του πλανήτη που είναι κλειστοί... Μην τα θέλουν όλα δικά τους!!!
Όταν η Ν.Δ. είχε κάνει έναν νόμο που μπορούσαν όλοι να ικανοποιηθούν, το πρόβλημά τους ήταν... οικονομικό. Ε τώρα δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Δεν χρειάζονται ειδικές εγκαταστάσεις. Ήρθε η ώρα και οι καπνιστές να σεβαστούν το κομμάτι του πληθυσμού που δεν καπνίζει. Νομίζω είμαι σαφής. Αν δεν θέλουν θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου που είναι πολύ ελαφρύτερες από τις συνέπειες που είχαμε οι μη καπνιστές από τον καπνό τους.
Στο σπίτι μου δεν καπνίζουμε. Ούτε εγώ, ούτε η αραβωνιαστικιά μου. Όταν έχουμε φίλους τους αφήνουμε να καπνίσουν, αλλά όχι όλοι μαζί και έχουμε πάντα ανοιχτό το παράθυρο. Στους κλειστούς δημόσιους χώρους όμως που συνευρίσκονται καπνιστές και μη καπνιστές, ο μη καπνιστής έχει το απόλυτο δικαίωμα της καθαρής ατμόσφαιρας. Και ναι... δεν με ενδιαφέρει αν η ατμόσφαιρα είναι βρώμικη από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων... ΟΥΤΕ αυτοκίνητο έχω!!! Έχω ποδήλατο. Και βγαίνω έξω για να κλάνω...!!! Δεν δέχομαι λοιπόν κουβέντα πάνω σε αυτό το θέμα. Ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί και θα εφαρμοστεί...
Σημείωση: Η απαγόρευση για τα μπαλκόνια έχει να κάνει μόνο με τους δημόσιους χώρους (μπαλκόνια εταιριών, δημοσίων υπηρεσιών, νοσοκομείων και τα λοιπά). Όχι με τα σπίτια!!! Έλεος με την μαλακία των δημοσιοκάφρων!!!!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ ΜΕ ΕΥΕΠΗΡΕΑΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 28 Ιουλίου 2007
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ ΜΕ ΕΥΕΠΗΡΕΑΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Ευεπηρέαστοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί. Είναι στο χαρακτήρα κάποιων ανθρώπων η αναποφασιστικότητα και η δυσκολία λήψης αποφάσεων σε περιόδους κρίσης.
Πραγματικά, η διαχείριση κρίσεων αποτελεί ένα θεμελιώδη κλάδο της διοίκησης επιχειρήσεων και εγώ προεκτείνω τον όρο στην ίδια μας τη ζωή. Είναι πολύ σημαντικό στις ποικίλες καταστάσεις που αντιμετωπίζει ο καθένας μας, να μπορεί να ελιχθεί εύκολα ώστε να παίρνει εύκολα και αποφασιστικά τη λιγότερο ζημιογόνα απόφαση.
Και καλό είναι να σταθούμε σε αυτό, αφού είναι δεδομένο πως καμιά απόφαση δεν εξασφαλίζει εκ των προτέρων την απόλυτη επιτυχία ή την επίτευξη του θεμιτού στόχου. Έτσι, οφείλουμε να μετράμε με βάση υποκειμενικά κριτήρια, το ρίσκο που περιλαμβάνει η κάθε απόφαση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν εκείνοι οι οποίοι έχουν πρόβλημα λήψης αποφάσεων. Και το χειρότερο είναι να επηρεάζονται από τρίτους για την απόφασή τους αυτοί. Ακόμα και μια λανθασμένη απόφαση θα έχει το βάρος της δικής μας ευθύνης αποκλειστικά. Αντίθετα εφόσον συμβουλή από τρίτο, μας οδηγήσει σε λάθος απόφαση, υπάρχει πρόβλημα με την κατανομή ευθυνών και αναπόφευκτα, περαιτέρω κρίση.
Ανάλογα με το θέμα, υπάρχουν και «ειδικοί» που επί πληρωμή παρέχουν συμβουλές σε ενδιαφερόμενους. Μπορώ κάλλιστα να φέρω το παράδειγμα των αναλυτών στοιχήματος που συμβουλεύουν τους παίκτες του παιχνιδιού για τις καλύτερες επιλογές. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα είμαι σε θέση να παρατηρήσω ότι τα αποτελέσματα είναι χαρακτηριστικά σπάνια επιτυχημένα.
Αρκετά σεμινάρια με θέμα τη διαχείριση κρίσεων δίνουν τη δυνατότητα σε ανθρώπους να μάθουν τεχνικές στις οποίες θα μπορούν να αποφασίζουν πιο ορθολογικά και σύντομα, ώστε να μπορούν να ανακτούν την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και γνώση που απαιτεί μια ορθή απόφαση.
Το ζήτημα των αναποφάσιστων και εκείνων που επηρεάζονται εύκολα αποτελεί βασική πηγή μειονεκτημάτων που απορρέουν από λανθασμένη διαχείριση κρίσεων.
yannidakis - FREEVOX: ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ, ΕΛΛΗΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΣΟΥ
Το πρώτο άρθρο της συμμετοχής μου στο τεύχος 32 του FREEVOX
ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ, ΕΛΛΗΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΣΟΥ
Καληνωρίσματα. Το ζέσταινα πολύ το θέμα αυτό, αλλά προχθές πήρα το έναυσμα για να το γράψω. Μου το έδωσε ένα αυτοκίνητο στην παραλιακή του Ηρακλείου όπου υπάρχουν δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση. Ανέμελος εγώ στην αριστερή λωρίδα να προχωρώ πιο γρήγορα από τα αυτοκίνητα της δεξιάς κοντοφτάνω ένα που παραβίαζε τη δική του λωρίδα μέχρι που όταν φτάνω δίπλα του δε θέλει πολύ να πέσει πάνω μου. Κλασικά κορνάρω για να ξεστραβωθεί και εκείνος το κάνει αρχίζοντας με στα μπινελίκια, για τα οποία γλίτωσε την αντίδραση μου εξαιτίας της συνοδού μου που σεβάστηκα.
Εξάλλου έχω γράψει πολλές φορές ότι στο Δήμο Ηρακλείου γίνεται μια επαναστατική προσπάθεια για περισσότερο πράσινο, για την ανάδειξη ιστορικών μνημείων, καθαρότερη πόλη, πιο λειτουργική και φιλική προς όλους. Προσπάθεια που ο κόσμος επικροτεί σε θεωρητικό επίπεδο, για παράδειγμα με τα συντριπτικά ποσοστά επανεκλογής του δημάρχου στις προηγούμενες εκλογές.
Στο πρακτικό επίπεδο όμως το σκηνικό αλλάζει. Ο κόσμος δείχνει πως δεν ξέρει να σέβεται αυτό που του προσφέρεται. Οι νέοι δρόμοι χρησιμοποιούνται για μεγαλύτερες ταχύτητες και παράνομη στάθμευση. Οι χώροι πρασίνου για να πετούν τσιγάρα και να μαζεύονται ναρκομανείς, οι πεζόδρομοι για να “χώνονται” τα δίκυκλα και οι φρεσκοβαμμένοι τοίχοι ως πίνακας διαμαρτυρίας ή εκδήλωσης αθλητικής ομάδας.
Ως επί το πλείστον γινόμαστε μάρτυρες ασέβειας των όσων το κράτος προσφέρει προς εμάς. Μπορεί να είναι λίγα, μπορεί να έχουν καθυστερήσει πολύ, όμως κάποια υπάρχουν, δημιουργήθηκαν και αντιμετωπίζονται με ασέβεια. Βασικός υπεύθυνος η οικογένεια που δεν καταφέρνει να μεταδώσει αρχές, φταίει και το κράτος που έως τώρα έκλεινε και κλείνει τα μάτια στην κακή χρήση των δημόσιων χώρων με μερικά μέτρα “πυροτεχνήματα” που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.
Μας αξίζουν τέτοια έργα υποδομής; Δε μπορεί, πρέπει να δικαιούμαστε και εμείς μια καλύτερη Ελλάδα, όμως πρέπει και να μάθουμε να την απολαμβάνουμε, να τη σεβόμαστε, να την εκμεταλλευόμαστε ιδανικά κι όχι επιβαρύνοντας το κοινό καλό. Αυτή η νοοτροπία, πέστε μου, πως αλλάζει;
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΥ: ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 11 Ιουνίου 2009
ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
Κάποιες θέσεις έχουν ιδιάζουσα βαρύτητα και σημασία στην κοινωνία ενός σπιτιού, μια μικρής επιχείρησης ή ακόμα και ολόκληρου του κράτους. Μία θέση, ένας τίτλος δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με κάποιο επάγγελμα.
Ας σκεφτούμε τη θέση ενός αξιωματικού, του βασιλιά (κάποτε), του ιδρυτή μια μεγάλης οργάνωσης, του ιδιοκτήτη ενός παλιού καφενείου. Δεν έχει σημασία το χρήμα που εισρέει σε εκείνον ή στον οργανισμό που εκπροσωπεί. Κάθε θέση από αυτές και άλλες, έχει μια φήμη, μια αξία, μια ιστορία.
Όταν κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που η θέση, το αξίωμα μένει κενό (βλέπε θάνατος, σύνταξη, απόσυρση) τίθεται ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, αυτό της αντικατάστασης. Ποιος θα είναι ικανός να αναλάβει επάξια τη θέση του προκατόχου του συνεχίζοντας το ίδιο ποιοτικά;
Αναπόφευκτα ο διάδοχος θα πέσει θύμα σύγκρισης και μάλιστα αυστηρής κριτικής. Οι δράσεις του θα σημάνουν αφορμή για δριμεία αμφισβήτηση και το περιθώριο ελιγμών θα περιορίζεται με κάθε ευκαιρία.
Ίσως μαζί του φέρει έναν αέρα ανανέωσης. Ίσως οι καινοτομίες και οι φρέσκες ιδέες του να είναι ότι χρειαζόταν και η πολύ ενέργεια που φέρνει ένας νεότερος άνθρωπος να κινητοποιήσουν θετικά όλους τους εμπλεκόμενους του κλάδου.
Αν όμως το μέλλον φέρει δυσάρεστα αποτελέσματα ή τελοσπάντων χειρότερα απ’ ότι παλαιότερα, αντιλαμβάνεστε πως όλοι θα τρέξουν να κατατροπώσουν τον δύσμοιρο αποτυχημένο διαχειριστή.
Είδαμε φέτος το θάνατο του Batman να λαμβάνει χώρα μέσα από το επίσημο comic του και λίγο αργότερα ένα νέο comic είχε τίτλο «BATTLE FOR THE COWL». Ίσως ο μασκοφόρος Bruce Wayne είχε πεθάνει, όμως ο Batman δε γίνεται να σταματήσει τη δράση του. Ποιος λοιπόν θα φορούσε τη μάσκα του; Ποίος θα κρινόταν άξιος; Ο Robin, το Nightwing, ή o Jason Todd; Απάντηση δε δόθηκε ποτέ. Ως τώρα.
Έτσι είναι. Η απάντηση δε μπορεί να δοθεί εύκολα και ο διάδοχος θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Θα φανεί αν εκμεταλλεύτηκε μια τυχόν συγγένεια ή ίδρωσε για να φτάσει στην κορυφή της θέσης τιμώντας τον προκάτοχο, σεβόμενος το έργο που βρήκε και χαράσσοντας το όραμα για το αύριο.
yannidakis - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
Καλώς όρισες. Μόλις γεννήθηκες. Το σκέφτηκες καλά; Δεν έχει ώρα που σταμάτησες τα πρώτα κλάματα και κάποιος βρέθηκε να σου εξηγήσει πως είσαι τόσο μικρός, ένας τίποτα. Που να’ ξερες πως έτσι θα παραμείνεις! Κι όμως αυτό το τίποτα πρέπει να γίνει κάτι. Έτσι σε “ποτίζουν” μ’ οτιδήποτε προκειμένου να κάνεις το οτιδήποτε. Δεν έχεις χρόνο, δεν είσαι μικρός. Ο χρόνος σου έληξε τη στιγμή που άρχιζε. Αν άρχισες να νοιώθεις πόνο αντί για οτιδήποτε άλλο, τότε αρχίζεις να καταλαβαίνεις.
Σύντομα μαθαίνεις πως είναι να ζεις. Σε πληγώνουν στο σπίτι και σε χτυπούν στο σχολείο. Μην φανταστείς ότι θα περάσει. Είναι η μικρογραφία αυτού που θα ζεις για πάντα στο εξής. Κι αν τύχει να είσαι έξυπνος και δεξιοτέχνης με χαρίσματα, τότε θα σε μισούν γι’ αυτό και θα ζηλεύουν που καν υπάρχεις. Έχεις εκεί μια επιλογή και είναι να τρελαθείς ή να γίνεις σαν αυτούς. Κι αν η νεότητά και ο ενθουσιασμός της ζωής σου έδινε δύναμη για όλα, τότε μπράβο: Μόλις έγινες 20 χρονών. Όχι, δεν κέρδισες τίποτα. Πρέπει να διαλέξεις το μέλλον σου. Μια καριέρα βασισμένη σ’ όλες αυτές τις αρχές που πήρες απ’ το σπίτι, το σχολείο και το περιβάλλον σου. Δεν το ξέρεις, μα είσαι φοβισμένος και γι’ αυτό δεν σε βοηθά η καρδιά σου στην επιλογή.
Έλα, ξέρεις πως να χαλαρώσεις. Κάνε την προσευχή σου και πήγαινε να ψάξεις ένα κορμί να περάσεις τη βραδιά σου. Αλλιώς, απλά άνοιξε την τηλεόραση. Ξέρεις πόσο σε αγαπά η τηλεόραση. Μόλις τελειώσει μαζί σου, θα αισθάνεσαι τόσο έξυπνος και δυνατός, τόσο ανεξάρτητος και ελεύθερος. Απέκτησες την αυτοπεποίθηση που (άλλοι έκριναν πως) χρειαζόσουν. Και τώρα ξέρεις ποιός είναι ο στόχος. Ν’ ανέβεις εκεί ψηλά. Έχει χώρο και για σένα. Να γίνεις ο καλύτερος, να είναι όλοι χειρότεροί σου. Μάθε να λειτουργείς σαν εκείνους. Χαμογέλα ενώ σκοτώνεις, νοιώσε την ευγνωμοσύνη σ’ εκείνους που ποδοπατάς για να αναρριχηθείς. Θα κερδίσεις τη θέση σου εκεί πάνω και θα είσαι όμοιος μ’ αυτούς που είναι ήδη εκεί.
Αν γεννήθηκες, τότε λυπάμαι μα το πολύ να είσαι ένας ήρωας της εργατικής τάξης. Σε στεναχώρησα; Άνοιξε την τηλεόραση να γίνεις καλά :[
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis – ΕΝΑΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΠΙΟ ΚΑΥΤΟΣ ΑΠ’ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Καληνωρίσματα. Πραγματοποιώντας μια τελευταία εισαγωγική προσέγγιση του yannidakis.net σήμερα, οφείλω να δώσω το στίγμα των επόμενων ημερών. Το καλοκαίρι που πέρασε δεν μας άφησε αδιάφορους στα θέματα επικαιρότητας. Αναμφισβήτητα αγανάκτηση προκάλεσαν για ένα ακόμη θέρος οι πυρκαγιές που έκαψαν και πάλι πολλά στρέμματα ελληνικής γης. Μετά το προπέρσινο θρίλερ στην Αρχαία Ολυμπία, ένα άλλο σημείο πολιτιστικής (κι όχι μόνο) κληρονομιάς κινδύνεψε και τελικά καταστράφηκε. Πρόκειται για το φοινικόδασος στην Πρέβελη Ρεθύμνου.
Τα προβλήματα που προκλήθηκαν την περίοδο του καλοκαιριού δεν ταλαιπώρησαν μόνο τους κάτοικους της χώρας αλλά και τους πολυάριθμους 
τουρίστες μας. Τον οικονομικό πνεύμονα της Ελλάδας. Απεργίες φορτηγών που άφησαν χωρίς βενζίνη τους δρόμους, απεργίες ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας που καθήλωσαν τα αεροπλάνα στα αεροδρόμια και διαδηλώσεις αριστερών ομάδων σε κρουαζιερόπλοια που έδεναν στον Πειραιά, ήταν αρκετά για να πλήξουν θανάσιμα τη χώρα σε μια περίοδο που η εθνική ενότητα φαντάζει μονόδρομος. Για την ιστορία πάντως και παρά τα όσα ακούγονται, ο τουρισμός φέτος σημείωσε άνοδο σε σχέση με πέρσι. Μας λυπήθηκαν; Η οικονομική κρίση εξαλείφεται στα γειτονικά κράτη, η διαφημιστική μας καμπάνια ήταν πιο αποφασιστική; Διαλέξτε!
τουρίστες μας. Τον οικονομικό πνεύμονα της Ελλάδας. Απεργίες φορτηγών που άφησαν χωρίς βενζίνη τους δρόμους, απεργίες ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας που καθήλωσαν τα αεροπλάνα στα αεροδρόμια και διαδηλώσεις αριστερών ομάδων σε κρουαζιερόπλοια που έδεναν στον Πειραιά, ήταν αρκετά για να πλήξουν θανάσιμα τη χώρα σε μια περίοδο που η εθνική ενότητα φαντάζει μονόδρομος. Για την ιστορία πάντως και παρά τα όσα ακούγονται, ο τουρισμός φέτος σημείωσε άνοδο σε σχέση με πέρσι. Μας λυπήθηκαν; Η οικονομική κρίση εξαλείφεται στα γειτονικά κράτη, η διαφημιστική μας καμπάνια ήταν πιο αποφασιστική; Διαλέξτε!Το καλοκαίρι ξεκίνησε με Παγκόσμιο Κύπελλο (στο ποδόσφαιρο) και τελειώνει με την ίδια διοργάνωση στην καλαθοσφαίριση και την Ελλάδα παρούσα άλλοτε ως πρωταγωνίστρια κι άλλοτε όχι. Ο αθλητισμός περιελάμβανε Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων για πρώτη φορά με 5 γαλανόλευκα μετάλλια, τον Ολυμπιακό εκτός Ευρώπης από τον Αύγουστο και τον ΠΑΟΚ να αλώνει την Πόλη υψώνοντας λάβαρο επανάστασης.
Η πολιτική σκηνή όπως κάθε καλοκαίρι είναι μια ταχύτητα πίσω κι αν η πρώτη χρονιά διακυβέρνησης Πα.Σο.Κ στιγματίστηκε από νέα μέτρα τα όποια παρά τις μαζικές διαδηλώσεις στηρίχτηκαν από τους πολίτες στις δημοσκοπήσεις, τότε μένει να δούμε την επόμενη χρονιά. Με την υπόσχεση πως δε θα υπάρξουν νέα μέτρα μένει να δούμε πόσο οι πολίτες θα αντέξουν τα ισχύοντα και κατά πόσο υπάρχει βούληση να συνοδευτούν από αναπτυξιακά προγράμματα.
Ο χειμώνας αναμένεται καυτός, περισσότερο κι απ’ το καλοκαίρι που σιγά-σιγά περνάει. Ήδη από σήμερα τα ταμπελάκια “NO SMOKING” αναμένεται να κατακλύσουν τους δημόσιους χώρους. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ. Το yannidakis θα βρίσκεται ψηφιακά παντού. Σ’ όλη την Κρήτη, σ’ όλη την Ελλάδα, σ’ όλο τον κόσμο. Μαζί θα προβληματιστούμε στα γνωστά και άγνωστα που συμβαίνουν γύρω μας με καλοπροαίρετη κριτική και ουσιαστική συμμετοχή.
Ξεκινάμε από αύριο και την Κυριακή την κανονική ροή των καταχωρήσεων εγκαινιάζοντας τις ενότητες “ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ”, “FREEVOX” και “ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ”, ενώ από την Δευτέρα 13:00 ξεκινάμε τους καθημερινούς μας προβληματισμούς με συνοδοιπόρους όλους εσάς :[
yannidakis ‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΠΕΜΠΤΗΣ
‘καταχώρηση τσι μέρας’ - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΠΕΜΠΤΗΣ
navarino-s
Και άντε να μιλήσεις τώρα για Ελεύθερο Χρόνο !!!
Εκείνο που θα κάνει αύριο τους ιστορικούς του μέλλοντος και τους κοινωνιολόγους -καθώς θα μελετάνε την περίοδο που διανύουμε- να βγαίνουν έξω από τα ρούχα τους, δεν θα είναι τόσο οι στατιστικές και οι οικονομικοί δείκτες όσο αυτή η ραγδαία και καταιγιστική αφαίρεση των κοινωνικών κατακτήσεων. Ποτέ δεν αναιρεθήκαν τόσα πολλά μέσα σε τόσο λίγο χρόνο! Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς χωρίς να μελαγχολήσει!
Εκείνο όμως που μου κάνει εμένα την μεγαλύτερη εντύπωση από όλα, είναι το ότι μέσα στο φόβο της ανεργίας και τον πανικό της απόλυσης, πάει να ξεχαστεί εντελώς η έννοια του Ελεύθερου Χρόνου και οι ευεργετικές για την ψυχική υγεία των εργαζομένων συνέπειες του. Μιλάω για τους εργαζόμενους και όχι για τους άνεργους και τους υποαπασχολούμενους των οποίων ο «ελεύθερος χρόνος» είναι ένας ψυχικός καταναγκασμός που οδηγεί στην κατάθλιψη.
Όπου υπάρχει τώρα δουλειά, τα ωράρια έχουνε γίνει αιώνες χωρίς κανείς να τολμάει να ζητήσει επιπλέον κάποια αμοιβή γιατί ο φόβος φυλάει τα έρημα. Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν 20 χρόνια, εκεί στα τέλη του ’80, η διεύρυνση του Ελεύθερου Χρόνου με μείωση των ωρών εργασίας συνιστούσε την αιχμή των εργατικών διεκδικήσεων όλων των συνδικάτων της Ευρώπης. Στη Γαλλία, μάλιστα, είχαν κερδίσει το 35ωρο, που δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα ή το έφαγε και αυτό η μαρμάγκα της κρίσης.
Γιατί πώς να το κάνουμε ρε παιδιά: καλά τα λεφτά αλλά καλύτερο το χουζούρεμα στο κρεβάτι, η βόλτα με αγαπημένα σου πρόσωπα, το ξενύχτι και η συζήτηση, να κοιτάς ανάσκελα το ταβάνι ή να λύνεις σουντόκα και να κάνεις ότι θέλεις στη σχόλη της Κυριακής! Στη σχόλη της Κυριακής που πρέπει να την κρατήσουμε με τα δόντια, που πρέπει να σηκωθούνε και οι πέτρες αν τολμήσουν να επιτρέψουν το άνοιγμα των καταστημάτων. Και τα λέω αυτά γιατί ο κόσμος είναι μπερδεμένος και έτοιμος να ενδώσει και σε αυτό: βλέπω κάτι μωράχαυλες κυρίες να βγαίνουν στα μαρκούτσια της τηλεόρασης και να δηλώνουν ενθουσιασμένες με την ιδέα να μπορούν να ψωνίζουν και την Κυριακή!!!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
navarino-s
Και άντε να μιλήσεις τώρα για Ελεύθερο Χρόνο !!!
Εκείνο που θα κάνει αύριο τους ιστορικούς του μέλλοντος και τους κοινωνιολόγους -καθώς θα μελετάνε την περίοδο που διανύουμε- να βγαίνουν έξω από τα ρούχα τους, δεν θα είναι τόσο οι στατιστικές και οι οικονομικοί δείκτες όσο αυτή η ραγδαία και καταιγιστική αφαίρεση των κοινωνικών κατακτήσεων. Ποτέ δεν αναιρεθήκαν τόσα πολλά μέσα σε τόσο λίγο χρόνο! Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς χωρίς να μελαγχολήσει!
Εκείνο όμως που μου κάνει εμένα την μεγαλύτερη εντύπωση από όλα, είναι το ότι μέσα στο φόβο της ανεργίας και τον πανικό της απόλυσης, πάει να ξεχαστεί εντελώς η έννοια του Ελεύθερου Χρόνου και οι ευεργετικές για την ψυχική υγεία των εργαζομένων συνέπειες του. Μιλάω για τους εργαζόμενους και όχι για τους άνεργους και τους υποαπασχολούμενους των οποίων ο «ελεύθερος χρόνος» είναι ένας ψυχικός καταναγκασμός που οδηγεί στην κατάθλιψη.
Όπου υπάρχει τώρα δουλειά, τα ωράρια έχουνε γίνει αιώνες χωρίς κανείς να τολμάει να ζητήσει επιπλέον κάποια αμοιβή γιατί ο φόβος φυλάει τα έρημα. Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν 20 χρόνια, εκεί στα τέλη του ’80, η διεύρυνση του Ελεύθερου Χρόνου με μείωση των ωρών εργασίας συνιστούσε την αιχμή των εργατικών διεκδικήσεων όλων των συνδικάτων της Ευρώπης. Στη Γαλλία, μάλιστα, είχαν κερδίσει το 35ωρο, που δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα ή το έφαγε και αυτό η μαρμάγκα της κρίσης.
Γιατί πώς να το κάνουμε ρε παιδιά: καλά τα λεφτά αλλά καλύτερο το χουζούρεμα στο κρεβάτι, η βόλτα με αγαπημένα σου πρόσωπα, το ξενύχτι και η συζήτηση, να κοιτάς ανάσκελα το ταβάνι ή να λύνεις σουντόκα και να κάνεις ότι θέλεις στη σχόλη της Κυριακής! Στη σχόλη της Κυριακής που πρέπει να την κρατήσουμε με τα δόντια, που πρέπει να σηκωθούνε και οι πέτρες αν τολμήσουν να επιτρέψουν το άνοιγμα των καταστημάτων. Και τα λέω αυτά γιατί ο κόσμος είναι μπερδεμένος και έτοιμος να ενδώσει και σε αυτό: βλέπω κάτι μωράχαυλες κυρίες να βγαίνουν στα μαρκούτσια της τηλεόρασης και να δηλώνουν ενθουσιασμένες με την ιδέα να μπορούν να ψωνίζουν και την Κυριακή!!!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)