Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis δευτέρας - CASE STUDY ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: ΜΙΑ ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑ ΕΓΙΝΕ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ
Καληνωρίσματα. Το 1970 η οικογένεια Δομαζάκη δραστηριοποιούνταν στο χώρο της κτηνοτροφίας σε μια κατ’ εξοχήν περιοχή κατάλληλη για το επάγγελμα, όπως είναι η ενδοχώρα του Νομού Ρεθύμνου. Η διαφορά τούτης της οικογένειας ήταν το ανήσυχο πνεύμα με τα δεδομένα της να είναι τα 100 στρέμματα γης για την μικρή μονάδα παραγωγής χοιρινού κρέατος που κατείχαν. Τα όποια χρήματα απέφερε η επιχείρηση τους επενδύονταν πάντα σ’ αυτή. Αυτό έφερε την εταιρεία να προβεί σε διαδοχικές αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου (€308000 και €130000). Το 1985 οι επενδύσεις έφεραν το πρώτο σύγχρονο σφαγείο που τελικά πιστοποιήθηκε από διεθνείς οργανισμούς (ΕΟΚ: S27). Το 1987 η εταιρεία ξεκίνησε την δραστηριοποίηση στην αγορά των αλλαντικών και λίγο αργότερα το Μετοχικό Κεφάλαιο αυξήθηκε κατά €1030000. Η Creta Farm ήταν γεγονός!
Με τη νέα χιλιετία η οικογένεια Δομαζάκη αποφάσισε να επενδύσει στην εταιρεία περισσότερο από ποτέ. Τα στρέμματα των παραγωγικών μονάδων 
αυξήθηκαν σε 210 και το Μετοχικό Κεφάλαιο εκ νέου κατά €8360000 χρήματα που βοήθησαν στην αγορά ακινήτων στο Ηράκλειο, την Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Πάτρα. Ήταν προφανές πως το δίκτυο έπρεπε να είναι ισχυρό για τα μεγαλεπήβολα σχέδια της εταιρείας. Το 2000 άλλωστε η εταιρεία μπήκε και στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών με τη μετοχή να φτάνει τα 9,76 το 2008. Οι απανωτές αυξήσεις στο μετοχικό κεφάλαιο μεταφράστηκαν σε επενδύσεις. Δημιουργήθηκε η θυγατρική φάρμα Θεσσαλίας (820 στρέμματα) και το 2006 αγοράστηκαν ή επενδύθηκαν φάρμες αξίας €5770000.
αυξήθηκαν σε 210 και το Μετοχικό Κεφάλαιο εκ νέου κατά €8360000 χρήματα που βοήθησαν στην αγορά ακινήτων στο Ηράκλειο, την Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Πάτρα. Ήταν προφανές πως το δίκτυο έπρεπε να είναι ισχυρό για τα μεγαλεπήβολα σχέδια της εταιρείας. Το 2000 άλλωστε η εταιρεία μπήκε και στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών με τη μετοχή να φτάνει τα 9,76 το 2008. Οι απανωτές αυξήσεις στο μετοχικό κεφάλαιο μεταφράστηκαν σε επενδύσεις. Δημιουργήθηκε η θυγατρική φάρμα Θεσσαλίας (820 στρέμματα) και το 2006 αγοράστηκαν ή επενδύθηκαν φάρμες αξίας €5770000.Το 2001 δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη καινοτομία στην ιστορία των αλλαντικών. Η οικογένεια Δομαζάκη αντικατέστησε το ζωικό λίπος με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης, αφομοιώνοντας χαρακτηριστικά της παγκοσμίου φήμης κρητικής διατροφής στα προϊόντα τους. Αποτέλεσμα; η σειρά αλλαντικών “Εν Ελλάδι”, πατέντα που κατοχυρώθηκε σε 38 χώρες σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία. Και αυτή ήταν η αρχή δημιουργίας μια τεράστιας επιχείρησης. Με επενδύσεις σε φάρμες στην Κύπρο το 2004 και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και την μεγάλη είσοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 2007 πρώτα με στρατηγική συμμαχία τοπικής εταιρείας και τελικά ως η 6η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής κρέατος στις ΗΠΑ απευθυνόμενη σε 280 εκατομμύρια καταναλωτές ενώ δεν είναι τυχαίο πως πιστοποιήθηκε από την American Heart Association.
Η Creta Farm το 2008 φρόντισε να προβεί σε εκ νέου επένδυση στο Ρέθυμνο και τελικά να ανοιχτεί και στην Ισπανία σε μια μεγάλη αγορά διαβατήριο για την υπόλοιπη Ευρώπη. Η εταιρεία είναι πιστοποιημένη με ISO:9001 από το 1999, ISO:14001 από το 2000, AGRO:3.1, 3.2, 3.3, 3.4 από το 2006 και HACCP, ενώ 80 φορτηγά εξυπηρετούν 1600 σημεία πώλησης με διευρυμένο δίκτυο. Το εργατικό δυναμικό είναι συνεχώς αυξανόμενο ώστε να εξυπηρετούνται οι ανάγκες τις εταιρείας ενώ 500 εργαζόμενοι κάθε χρόνο παρακολουθούν σεμινάρια αξίας €58000 στους τομείς της μηχανογράφησης, εφοδιαστικής, αλλά και σε θέματα παραγωγής.
Η CretaFarms –πλέον- αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας εταιρείας που δεν διέφερε σε τίποτα από άλλες ομοειδείς της. Εκμεταλλεύτηκε όμως δύο βασικά χαρακτηριστικά. Την παρθένα γη του Ρεθύμνου που είχε την δυνατότητα να εξυπηρετήσει προϊόντα με πρότυπα κρητικής διατροφής και την αξιοθαύμαστη οικονομική αυτοσυγκράτηση μιας δεμένης οικογένειας όπου το κέρδος κάθε χρονιάς το μετέτρεπε σε επένδυση στην ίδια την εταιρεία. Οι άνθρωποι αυτοί δικαιωμένοι σήμερα, απολαμβάνουν μια κρητική εταιρεία που διαφημίζει την Κρήτη σ’ όλο τον κόσμο, παράδειγμα για κάθε νέο επιχειρηματία σήμερα.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
από PRESS-GR
Οι άλλοι είμαστε ...και εμείς
Κάποιοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των όσων γράφουν δημοσιοποιώντας το όνομα τους σε κάθε τους ανάρτηση γιατί υποτίθεται ότι στην πολύπαθη αυτή χώρα ακόμα έχουμε την ελευθερία του λόγου.
Κάνουν κριτική στην κυβέρνηση για τα προεκλογικά ψέματα που μας είπε και το ξεπούλημα της Ελλάδας στους ΔουΝουΤάδες και βγαίνουν κάποιοι κομματικοί εντολοδόχοι και τους χαρακτηρίζουν δεξιούς, πληρωμένους, πράκτορες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε χωρίς να μπαίνουν στην διαδικασία να αντικρούσουν με επιχειρήματα και...
ευπρέπεια τα γραφόμενα...
Τα ίδια παθαίνουν αν γράψουν κάτι για την κοιμώμενη αντιπολίτευση και τις ευθύνες που της αναλογούν από την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από αυτήν.
Δηλαδή με λίγα λόγια σώνει και καλά θα πρέπει όσοι γράφουν να ανήκουν στον ένα ή στον άλλο ή στην αριστερά ή όπου μπορεί να φαντάζετε ο καθένας.
Όχι κύριοι υπάρχουν και κάποιοι ανένταχτοι που αγωνιούν για το μέλλον αυτής της χώρας.
Πάψτε λοιπόν να συμμετέχετε στο διαμελισμό και στους διαχωρισμούς που μας επέβαλαν εντέχνως σαν κοινωνία ...σε Πασόκους. Δεξιούς, Αριστερούς Δημοσίους υπαλλήλους, Ιδιωτικούς υπαλλήλους, σε Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς κ.τ.λ και τρωγόμαστε μεταξύ μας σαν τα σκυλιά!!!
Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι εμείς οι απλοί άνθρωποι η μη προνομιούχοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι και αυτοί κάνουν την δουλειά τους ανενόχλητοι.
Ας πάψουμε να εχθρευόμαστε ο ένας τον άλλο γιατί αυτό αποδυναμώνει την δύναμη μας και μας κάνει ευάλωτους στα απεχθή σχέδια που έχουν για .. όλους μας!!!!!!!.
Φίλες/οι αν συνεχίσουμε αυτό το αλληλοφάγωμα, την καχυποψία και την ταμπελοποίηση μεταξύ μας, το σίγουρο είναι ότι τα δικά μας τα παιδιά θα φύγουν σιγά σιγά και θα πάρουν των ομματιών τους από τον τόπο που γεννήθηκαν, εμείς οι ίδιοι έχουμε μείνει ή ίσως αύριο θα μείνουμε χωρίς δουλειά, ενώ όλοι μας θα κινδυνεύσουμε πλέον βάσιμα να έχουμε ακόμη πιο άσχημα γεράματα από αυτά που βιώνουν τώρα οι ηλικιωμένοι γονείς μας.
Ας κάνει λοιπόν ο καθένας μας κάτι για όλα αυτά και ας μη τα περιμένουμε όλα από τους άλλους γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι "Οι άλλοι είμαστε .. και εμείς".!!!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
από PRESS-GR
Οι άλλοι είμαστε ...και εμείς
Κάποιοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των όσων γράφουν δημοσιοποιώντας το όνομα τους σε κάθε τους ανάρτηση γιατί υποτίθεται ότι στην πολύπαθη αυτή χώρα ακόμα έχουμε την ελευθερία του λόγου.
Κάνουν κριτική στην κυβέρνηση για τα προεκλογικά ψέματα που μας είπε και το ξεπούλημα της Ελλάδας στους ΔουΝουΤάδες και βγαίνουν κάποιοι κομματικοί εντολοδόχοι και τους χαρακτηρίζουν δεξιούς, πληρωμένους, πράκτορες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε χωρίς να μπαίνουν στην διαδικασία να αντικρούσουν με επιχειρήματα και...
ευπρέπεια τα γραφόμενα...
Τα ίδια παθαίνουν αν γράψουν κάτι για την κοιμώμενη αντιπολίτευση και τις ευθύνες που της αναλογούν από την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από αυτήν.
Δηλαδή με λίγα λόγια σώνει και καλά θα πρέπει όσοι γράφουν να ανήκουν στον ένα ή στον άλλο ή στην αριστερά ή όπου μπορεί να φαντάζετε ο καθένας.
Όχι κύριοι υπάρχουν και κάποιοι ανένταχτοι που αγωνιούν για το μέλλον αυτής της χώρας.
Πάψτε λοιπόν να συμμετέχετε στο διαμελισμό και στους διαχωρισμούς που μας επέβαλαν εντέχνως σαν κοινωνία ...σε Πασόκους. Δεξιούς, Αριστερούς Δημοσίους υπαλλήλους, Ιδιωτικούς υπαλλήλους, σε Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς κ.τ.λ και τρωγόμαστε μεταξύ μας σαν τα σκυλιά!!!
Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι εμείς οι απλοί άνθρωποι η μη προνομιούχοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι και αυτοί κάνουν την δουλειά τους ανενόχλητοι.
Ας πάψουμε να εχθρευόμαστε ο ένας τον άλλο γιατί αυτό αποδυναμώνει την δύναμη μας και μας κάνει ευάλωτους στα απεχθή σχέδια που έχουν για .. όλους μας!!!!!!!.
Φίλες/οι αν συνεχίσουμε αυτό το αλληλοφάγωμα, την καχυποψία και την ταμπελοποίηση μεταξύ μας, το σίγουρο είναι ότι τα δικά μας τα παιδιά θα φύγουν σιγά σιγά και θα πάρουν των ομματιών τους από τον τόπο που γεννήθηκαν, εμείς οι ίδιοι έχουμε μείνει ή ίσως αύριο θα μείνουμε χωρίς δουλειά, ενώ όλοι μας θα κινδυνεύσουμε πλέον βάσιμα να έχουμε ακόμη πιο άσχημα γεράματα από αυτά που βιώνουν τώρα οι ηλικιωμένοι γονείς μας.
Ας κάνει λοιπόν ο καθένας μας κάτι για όλα αυτά και ας μη τα περιμένουμε όλα από τους άλλους γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι "Οι άλλοι είμαστε .. και εμείς".!!!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΟΠΑΠ) ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
444. ΜΠΡΕΝΤΑ - ΒΙΛΕΜ (1) 2-1
468. ΕΣΜΠΙΕΡΓΚ - ΡΑΝΤΕΡΣ (1Χ) 2-2
509. ΜΠΟΤΑΦΟΝΓΚΟ - ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΠΑΡΑΝΑΕΝΣΕ (2) 1-1
δελτίο: 0/1 :[ προβλέψεις: 2/3
444. ΜΠΡΕΝΤΑ - ΒΙΛΕΜ (1) 2-1
468. ΕΣΜΠΙΕΡΓΚ - ΡΑΝΤΕΡΣ (1Χ) 2-2
509. ΜΠΟΤΑΦΟΝΓΚΟ - ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΠΑΡΑΝΑΕΝΣΕ (2) 1-1
δελτίο: 0/1 :[ προβλέψεις: 2/3
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010
yannidakis - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25 Φεβρουαρίου 2009
Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ
Πολλές φορές μας έχει απασχολήσει το ζήτημα της συμπεριφοράς ενός ανθρώπου. Δε συνεχίζω, το ειδικεύω ευθύς αμέσως λέγοντας πως αναφέρομαι στην πιθανότητα κάποιος να είναι διπλωμάτης στις σχέσεις του.
Στο άκουσμα αυτής της λέξης, ο μέσος άνθρωπος αντιδρά αρνητικά. Υποκριτής, ψεύτης, εγωιστής. Χαρακτηρισμοί που προσάπτονται σε κάποιον που κατά κανόνα είναι διπλωμάτης. Γιατί έχει επικρατήσει αυτός αρνητισμός;
Όπως και να’ χει είναι βέβαιο πως η διπλωματία συναντάται σε σχέσεις μεταξύ κρατών, σε παντός είδους διαπραγματεύσεις, σε πωλητές ή εμπόρους κατά την εργασία τους, αλλά και σε ανθρώπους που απλά κατέχουν την τέχνη της διαχείρισης διαπροσωπικών σχέσεων.
Πόσο κακό είναι το παραπάνω δε γνωρίζω, σίγουρα όμως μπορώ να σας πείσω πως είναι χρήσιμο! Διότι η διπλωματία χρησιμοποιείται στο να προστατεύσει κάποιον από μια άχρηστη αλήθεια που στο τέλος μπορεί να τον πληγώσει. Είναι εκείνη η προαναφερθείσα τέχνη που μπορεί να διατηρήσει μια ισορροπία σε ένα σύνολο διαφορετικών ανθρώπων, κάτω από ποικίλες περιστάσεις και συνθήκες. Είναι η τέχνη του να είναι όλοι ευχαριστημένοι και να θίγονται τα συμφέροντα τους όσο το δυνατό λιγότερο.
Οι περισσότεροι βροντοφωνάζουν πως θέλουν να ξέρουν την απόλυτη, ωμή αλήθεια, όμως σχεδόν όλοι θα διαπίστωναν πως μάλλον δεν την αντέχουν.
Από την άλλη βέβαια, ο φερόμενος ως διπλωμάτης οφείλει να έχει οριοθετήσει τα προσωπικά του περιθώρια. Είναι πολύ εύκολο να μεταλλαχτεί σε έναν κοινό ψεύτη, να εξυπηρετήσει εγωιστικά συμφέροντα και να εκμεταλλευτεί καταστάσεις. Η δύναμη του διπλωμάτη έγκειται στο να διαμορφώνει και να διατηρεί ειρηνικό κλίμα απονέμοντας δικαιοσύνη και δρώντας για το κοινό καλό.
Οι επιχειρήσεις σήμερα στηρίζονται στα οφέλη των διπλωματικών συναναστροφών αποσκοπώντας στις καλύτερες δυνατές συμφωνίες και ευκαιρίες που ενδέχεται να παρουσιαστούν.
Στη διπλωματία άδικα προσάπτονται αρνητικοί χαρακτηρισμοί, μπερδεύοντας τον όρο με τους ίδιους τους διπλωμάτες που ενδέχεται να τον υποθάλπουν.
yannidakis - ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ: ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ
Μια φορά σε έναν καιρό έφτασε ο καιρός να πραγματοποιήσουμε τη συμφωνία μας. Θα πηγαίναμε για διακοπές στην Κρήτη, το νησί που όλα μπορούν να συμβούν. Ήταν το δώρο μας στους εαυτούς μας. Εγώ, ο Αλέξης και ο Τάσος φεύγαμε επιτέλους για διακοπές! Νέοι, ελεύθεροι και ανοιχτοί σε προκλήσεις. Η τέλεια συνταγή.
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο βράδυ και το μόνο που μας έκανε εντύπωση ήταν η ζέστη και πως ο κόσμος μιλούσε δυνατά. Δεν είχαμε κουράγιο για τίποτα πέρα από το ξενοδοχείο. Μέναμε κάπου έξω από το Ηράκλειο, ακόμα και σήμερα δυσκολεύομαι να θυμηθώ το όνομα της περιοχής. Την πρώτη μέρα ξυπνήσαμε και πήγαμε αμέσως στην παραλία. Δεν χάσαμε χρόνο φλερτάροντας τις ντόπιες και παίζοντας μαζί τους. Α! κι αυτό θυμάμαι, το πόσο ζόρικες γκόμενες ήταν. Νομίζω πως με τις ξένες θα είχαμε καλύτερα ποσοστά… Όλα ως το βράδυ.
Εκεί μάθαμε τι σημαίνει διασκέδαση. Μετά τα μεσάνυχτα όπου όλα κανονικά θα έπρεπε να ηρεμούν εδώ όλα ζωντάνευαν. Οι γυναίκες κυκλοφορούσαν με λίγα ρούχα, καθόλου εσώρουχα και οι άντρες με μπουκάλια μπύρας που έρρεε ασταμάτητα από μαγαζί σε μαγαζί. Εκείνο το βράδυ τα βλέπαμε όλα διπλά, μα δεν ήμασταν οι μόνοι. Όταν για πλάκα αρχίσαμε να πιάνουμε τις γυναίκες σε όποιο μέρος του σώματος πετυχαίναμε κι εκείνες γελούσαν, καταλάβαμε πως βρισκόμαστε στον παράδεισο. Αυτά τα δύο-τρία βράδια κάναμε έρωτα συνέχεια. Όρθιοι, στις τουαλέτες, στα bars, στους δρόμους, τις πλατείες, ο ένας δίπλα στον άλλο κι άλλοι άγνωστοι δίπλα μας. Δεν υπήρχε όριο. Από τη μια γυναίκα στην άλλη χωρίς όρια, χωρίς περιορισμούς.Σταματήσαμε μόνο όταν ο Αλέξης παρατήρησε μια διαφήμιση για μια εκδρομή του τρόμου στα Μάταλλα. Κάπου κοντά φανταστήκαμε και περιμέναμε ως το επόμενο μεσημέρι οπότε και το λεωφορείο αναχωρούσε. Δεν ξέρω αν στο μεταξύ πήγα με άλλη γυναίκα. Για να είμαι ειλικρινής ακόμα και με άντρα να είχα πάει δε θα είχα καταλάβει διαφορά. Το ξημέρωμα όμως είχε έρθει και η ‘εκδρομή του τρόμου’ ήταν έτοιμη να αρχίσει. Πόσο πιο τέλεια μπορεί να γίνει;
Την επόμενη μέρα το λεωφορείο δεν έφυγε πρωί. Οι περισσότεροι απ’ όσους θα ταξιδεύαμε κοιμόντουσαν ή ψάχνανε τα ρούχα τους σε κάποια γωνιά. Οπότε το δρομολόγιο καθυστέρησε ενώ σ’ όλη τη διαδρομή έκανε στάσεις για να πάρει άτομα από κοντινές παραλίες. Μας είπαν πως είμαστε νότια του 
νησιού και πως η παραλία βρίσκεται στο Λιβυκό Πέλαγος. Απορώ πως θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως επειδή φτάνοντας μας έδειξαν τις σπηλιές που υπήρχαν στο πλαϊνό βουνό, σκεπάζοντας την παραλία. Εκεί, μας είπαν πως κάποτε κατοικούσαν οι hippies και το τι γινόταν κάθε βράδυ δεν είχε προηγούμενο. Ήταν όμως ήδη αργά και μας οδήγησαν ακριβώς μπροστά στη θάλασσα. Στην παραλία είχαν στήσει μεγάλες σκηνές. Μας είπαν να ξεκουραστούμε γιατί το αύριο θα ήταν ατελείωτο. Οι τρεις μας ξαπλώσαμε. Ακούγαμε από τις διπλανές σκηνές να γελούν, να κάνουν έρωτα και να διασκεδάζουν, όμως εμείς δεν είχαμε κουράγιο.
νησιού και πως η παραλία βρίσκεται στο Λιβυκό Πέλαγος. Απορώ πως θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως επειδή φτάνοντας μας έδειξαν τις σπηλιές που υπήρχαν στο πλαϊνό βουνό, σκεπάζοντας την παραλία. Εκεί, μας είπαν πως κάποτε κατοικούσαν οι hippies και το τι γινόταν κάθε βράδυ δεν είχε προηγούμενο. Ήταν όμως ήδη αργά και μας οδήγησαν ακριβώς μπροστά στη θάλασσα. Στην παραλία είχαν στήσει μεγάλες σκηνές. Μας είπαν να ξεκουραστούμε γιατί το αύριο θα ήταν ατελείωτο. Οι τρεις μας ξαπλώσαμε. Ακούγαμε από τις διπλανές σκηνές να γελούν, να κάνουν έρωτα και να διασκεδάζουν, όμως εμείς δεν είχαμε κουράγιο.Το άλλο πρωί κάναμε μπάνιο στην ονειρεμένη θάλασσα και ακολουθώντας τους υπόλοιπους φτάσαμε κολυμπώντας απέναντι στο βουνό. Από ένα βράχο σκαρφαλώσαμε και φτάσαμε σε έναν χώρο που ήταν πιο πλατύς πάνω στο βράχο απ’ όπου και βουτούσαμε στη θάλασσα. Ήταν γύρω στα πέντε μέτρα βουτιά. Αφού το έκαναν όλοι, μπορούσαμε κι εμείς. Με ένα διάλειμμα για φαγητό περάσαμε την ημέρα κάνοντας βουτιές από κει πάνω. Είχε πλέον πια νυχτώσει και οι βουτιές συνεχίζονταν. Τώρα ο κόσμος είχε ανάψει φωτιές σε κάθε σπηλιά κι όποιος κουραζόταν ξάπλωνε μέσα στη σπηλιά. Άλλοι κοιμόντουσαν κι άλλοι κάνανε έρωτα. Ένας τύπος μας είπε πως απόψε θα κοιμηθούμε όλοι σε αυτές τις σπηλιές. Δεν ακούστηκε άσχημο. Έτσι κι αλλιώς ήταν όλα τόσο διαφορετικά σ’ αυτό το ταξίδι.
Λίγο πριν αποφασίσουμε να βρούμε κι εμείς τη δική μας σπηλιά ή κάποια γυναίκα που θα παίρναμε μαζί μας στη σπηλιά σκεφτήκαμε να βουτήξουμε λίγες φορές ακόμα. Περιμέναμε να ανέβει ο Τάσος για να βουτήξει ο επόμενος. Εκείνος όμως αργούσε και έτσι αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τον βράχο ανάποδα μήπως και κάπου γλίστρησε. Εγώ ήμουν σίγουρος πως είχε βρει κοπέλα και αποχώρησε διακριτικά, όμως ο Αλέξης επέμενε κι έτσι ψάχναμε ενώ φωνάζαμε στους γύρω οι οποίοι δεν μας έδιναν καμία σημασία.
Το βράδυ έμοιαζε ατελείωτο. Εγώ κι ο Αλέξης αποφασίσαμε να κατέβουμε ακόμα περισσότερο τα βράχια φτάνοντας στο επίπεδο της θάλασσας μα το μόνο που συναντούσαμε ήταν μεθυσμένους να ανεβαίνουν το βουνό απ’ το νερό. Σ’ εκείνο το σημείο είδαμε από την παραλία απέναντι μια φωτιά να κουνιέται. Να ήταν μήνυμα επιστροφής; Ότι κι αν ήταν δεν είχαμε τρόπο να το μάθουμε. Αφού σταματήσαμε για λίγο, φτιάξαμε με δύο ξύλα από δέντρο, κοντάρια στα οποία βάλαμε φωτιά για να βλέπουμε, άλλωστε δεν είχε νόημα να ζητήσουμε βοήθεια. Κανείς δεν μας άκουγε.
Ξαφνικά σταμάτησε να είναι αστείο και αφού έδωσε ο ένας κουράγιο στον άλλο ψάξαμε εκεί χαμηλά στον βράχο. Ξέραμε ότι είναι εκεί γιατί τον είδαμε να πέφτει βουτώντας. Το φως της φωτιάς μας έδειξε μια μικρή σπηλιά που έδειχνε να έχει βάθος. Πράγματι, ήταν ένα δρομάκι που το ακολουθήσαμε. Την ίδια περιέργεια θα είχε και ο Τάσος, σκεφτήκαμε. Καθώς περπατούσαμε ο Αλέξης είδε φως στο βάθος κι έτσι σκεφτήκαμε να σβήσουμε το δικό μας. Περπατούσαμε πλέον αργά κι αθόρυβα. Πλησιάζοντας ακούστηκαν θόρυβοι. Στο βάθος της σπηλιάς που ανακαλύψαμε αποκαλύφτηκε μια μεγάλη σπηλιά όπου πτώματα ανθρώπων καιγόντουσαν στη φωτιά, ενώ παράξενοι ψαλμοί ακούγονταν.
Είχαμε δει και οι δυο αρκετά όταν κάναμε νόημα να φύγουμε αμέσως. Στο γύρισμα του ποδιού ένα μικρό πετραδάκι κύλησε κι ο θόρυβος έγινε αντιληπτός απ’ το εκεί πλήθος. Πλέον… τρέχαμε. Ένα μαχαίρι που πετάχτηκε από μακριά βρήκε τον Αλέξη στον σβέρκο. Το είδα με την άκρη του ματιού μου. Δεν ήθελα να σταματήσω και συνέχισα το τρέξιμο ώσπου ένα δεύτερο μαχαίρι με βρήκε στη μέση. Έβγαλα μια κραυγή μα συνέχισα, δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Φτάνοντας πάλι στους βράχους βούτηξα ελπίζοντας να μην έχει πέτρες εκεί και κατέληξα στο σκοτεινό νερό. Κολυμπούσα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Δεν είχα άλλες δυνάμεις μα ούτε κι επιλογή. Εν τέλει έφτασα στην παραλία όπου με υποδέχτηκε ένας νεαρός που φρόντιζε τις σκηνές. Του ζήτησα σε κατάσταση σοκ να με πάει στο σταθμό των λεωφορείων όπως κι έγινε.
Σε λίγες ώρες ξημέρωσε και το πρώτο λεωφορείο με προορισμό το Ηράκλειο, έφυγε. Από κει πήρα την πρώτη πτήση για το σπίτι μου. Δεν το είπα σε κανέναν μέχρι τώρα και δεν πρόκειται να το ξαναπώ. Τον Αλέξη και τον Τάσο δεν τους ξαναείδα ποτέ. Μα κι εγώ δεν ξαναπήγα ποτέ ξανά διακοπές. Δεν ήθελα να προκαλέσω την τύχη μου ξανά. Ξέφυγα μια φορά απ’ το νησί του τρόμου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)