Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
yannidakis τετάρτης - ΤΟΣΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΧΑΝΕΣΑΙ
Καληνωρίσματα. Αφορμή για το σημερινό είναι η πρόσφατη διάψευση του κυρίου Αλαβάνου για την δημιουργία κόμματος στον χώρο της Αριστεράς και μάλιστα με την αιτιολογία του ότι “υπάρχει ένα κενό στην αριστερά” και τα όσα διαβάσαμε αυτές τις ημέρες. Ο Αλαβάνος διέψευσε την είδηση όμως πότε ο καπνός δεν εμφανίστηκε ύστερα από φωτιά; Είτε λοιπόν “κάτι” συνέβη και… πνίγηκε εν όψη εκλογών, είτε κάτι αρχίζει να διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Ας αρχίσουμε όμως με το πρώτο ενδεχόμενο. Ο κύριος Αλαβάνος είναι σημαντικός παράγοντας αυτού που λέμε σήμερα, Πολιτική Αριστερά στην Ελλάδα. 
Ο Συνασπισμός όμως τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην χειρότερή του φάση κατά την μεταπολιτευτική περίοδο. Η πολλά υποσχόμενη εμφάνιση του Α. Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο έφερε αρχικά κύμα αισιοδοξίας στο κόμμα, όμως αδυνατώντας να πετύχει πολιτικά, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο. Να διοχετεύσει τη διχόνοια και πολλά αδιέξοδα στον Συνασπισμό με μεγαλύτερο παράδειγμα τις κόντρες με τον πρότινος σύντροφό του, Αλαβάνο. Η αριστερά διαλύθηκε; Όχι. Όμως αν σκεφτεί κανείς πως οι παγιωμένες τακτικές του Κουμουνιστικού Κόμματος το έχουν φέρει σε εκνευριστικές πολιτικές του κουμουνιστικού παρελθόντος χωρίς καμία πολιτική ανανέωση, τότε το συμπέρασμα είναι ένα: Η Αριστερά, η πολιτική που εκφράζει τον λαό περισσότερο απ’ οτιδήποτε όχι απλά πάσχει αλλά αργοπεθαίνει. Το μόνο που τη συντηρεί είναι το φανατικό κοινό της που ανεξάρτητα με κόμματα υπηρετεί πολιτικές θεωρίες και πολλές φορές με βίαιο και απαράδεκτο τρόπο. Ακόμα κι έτσι όμως, η εβδόμη Νοεμβρίου είναι μέρα εκλογών και ο εσωτερικός κανονισμός των κομμάτων θέλει ομόνοια, πόλωση και συσπείρωση. Ο Αλαβάνος κάνει πίσω στις όποιες προθέσεις του. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια της Αριστεράς.
Ο Συνασπισμός όμως τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην χειρότερή του φάση κατά την μεταπολιτευτική περίοδο. Η πολλά υποσχόμενη εμφάνιση του Α. Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο έφερε αρχικά κύμα αισιοδοξίας στο κόμμα, όμως αδυνατώντας να πετύχει πολιτικά, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο. Να διοχετεύσει τη διχόνοια και πολλά αδιέξοδα στον Συνασπισμό με μεγαλύτερο παράδειγμα τις κόντρες με τον πρότινος σύντροφό του, Αλαβάνο. Η αριστερά διαλύθηκε; Όχι. Όμως αν σκεφτεί κανείς πως οι παγιωμένες τακτικές του Κουμουνιστικού Κόμματος το έχουν φέρει σε εκνευριστικές πολιτικές του κουμουνιστικού παρελθόντος χωρίς καμία πολιτική ανανέωση, τότε το συμπέρασμα είναι ένα: Η Αριστερά, η πολιτική που εκφράζει τον λαό περισσότερο απ’ οτιδήποτε όχι απλά πάσχει αλλά αργοπεθαίνει. Το μόνο που τη συντηρεί είναι το φανατικό κοινό της που ανεξάρτητα με κόμματα υπηρετεί πολιτικές θεωρίες και πολλές φορές με βίαιο και απαράδεκτο τρόπο. Ακόμα κι έτσι όμως, η εβδόμη Νοεμβρίου είναι μέρα εκλογών και ο εσωτερικός κανονισμός των κομμάτων θέλει ομόνοια, πόλωση και συσπείρωση. Ο Αλαβάνος κάνει πίσω στις όποιες προθέσεις του. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια της Αριστεράς.Όμως αν όντως –έστω μετά τις εκλογές- ο Αλαβάνος ξεκινήσει τις διαδικασίες ίδρυσης κόμματος, πρέπει να μελετήσουμε αν πράγματι υπάρχει κενό στην Αριστερά. Θέλετε τη γνώμη μου; Το κενό είναι δυσθεόρατο. Τα δύο κόμματα όχι μόνο δεν έχουν πολιτικά στελέχη ικανά να σταθούν στο ύψος των αναγκών μιας μεγάλης Αριστεράς που θα εκφράζει το λαό, αλλά και οι αρχηγοί των κομμάτων υστερούν είτε από απειρία (Τσίπρας) είτε από πολιτικό κορεσμό και άρα έλλειψη οράματος (Παπαρήγα). Ο λαός στηρίζει συχνά τα δύο κόμματα της αριστεράς όχι κατ’ ανάγκη επειδή υποστηρίζει τους υποψηφίους τους, αλλά περισσότερο για να τιμωρήσει τον δικομματισμό στέλνοντας τα αντίστοιχα μηνύματα. Αυτό όμως ονομάζεται πολιτική προχειρότητα αν όχι ανευθυνότητα.
Υπάρχει λοιπόν κενό στην Αριστερά για ένα κόμμα με τον Αλαβάνο; Ίσως. Το ρίσκο όμως πάντοτε παραμένει. Το εκ νέου μοίρασμα στα τρία της πίτας της Αριστεράς θα σημάνει την διάλυσή της ή το νέο κόμμα θα καταφέρει να εκφράσει νέες και διαφορετικές απόψεις που θα εκφράζουν τον λαό και θα προσεγγίζουν νέα και ικανά στελέχη για να το απαρτίσουν; Αν και δεν ανήκω στον χώρο της Αριστεράς, ειλικρινά εύχομαι να συμβεί το δεύτερο.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗΣ
από GREEK ELECTIONS
Τα Blogs επικρίνουν και χλευάζουν την διακαναλική
Μια όχι ιδιαίτερα κολακευτική για τον πρωθυπουργό περιήγηση στην μπλογκόσφαιρα μετά την διακαναλική συνέντευξη. Τα περισσότερα blogs επικρίνουν και ορισμένα χλευάζουν τον Γιώργο Παπανδρέου για την μετριότατη εμφάνιση του. Ορισμένοι κάνουν λόγο για διάγγελμα χαρακτηριστικό των κομμουνιστικών καθεστώτων. Όλοι πάντως συμφωνούν ότι η είδηση της δίωρης συνέντευξης "βγήκε" στην αρχή: Το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στην κάλπη είναι υπαρκτό. Διαβάστε τι γράφουν τα blogs
Parapolitiki: Ελάχιστα σαφής και ξεκάθαρα φοβισμένος, ο Γιώργος Παπανδρέου επιβεβαίωσε σήμερα με τον πλέον...διακαναλικό τρόπο τον πανικό που εδρεύει εδώ και καιρό στο πρωθυπουργικό γραφείο. Έχοντας αποφασίσει ότι η μόνη του επαφή με την κοινωνία θα είναι η ανάλυση των δημοσκοπικών δεδομένων, ο Παπανδρέου απέσυρε από το σκονισμένο συρτάρι του παλαιοκομματισμού το τρικ των πρόωρων εκλογών επιχειρώντας να ανατρέψει το ναυάγιο της κυβερνητικής παράταξης στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης.
Fimotro: Eλάχιστα πράγματα βοήθησαν από την συνέντευξη για να μας πείσει ο Παπανδρέου ότι ούτε ο ίδιος πιστεύει πως θα βγούμε από το... τούνελ της κρίσης. Ευπρεπής όπως πάντα. Απολογητικός και ελάχιστα πειστικός, δεν επιτέθηκε προσωπικά στον Σαμαρά και τα έριξε όλα στον Καραμανλή. Συμπέρασμα. Τέτοιες συνεντεύξεις είναι προτιμότερες από τα στημένα ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών ακόμα και όταν ο πρωθυπουργός διαβάζει το σκονάκι του.
Antinews: Η μεγάλη και «μοναδική» είδηση έσκασε από τα πρώτα λεπτά της διακαναλικής συνεντευξης του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση της κ. Τρεμη απάντησε ευθέως ότι αν το αποτέλεσμα των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι δυσμενές για την κυβέρνησή του, τότε θα ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής. Κατά τα άλλα πρόκειται για μια τραγική εμφάνιση του πρωθυπουργου της Ελλάδος...Ο μοιραίος πρωθυπουργός του Μνημονίου ελιπαρεί τώρα την ψήφο του ελληνικού λαού.
Στοχασμός-Πολιτική: Απόψε ο Πρωθυπουργός έδωσε τη λύση για την πρόβλημα της Οικονομίας! Εάν δεν εκλεγούν οι υποστηριζόμενοι από το ΠΑΣΟΚ περιφερειάρχες, θα υπάρξει πρόβλημα στην πορεία ανόρθωσης της Οικονομίας! Δηλαδή εάν δεν εκλεγούν κυρίες Δήμου, Καρακλιούμη και Κισκύρα, ως αντί-περιφερειάρχησες στην Περιφέρεια Αττικής με τον συνδυασμό του κ. Γ. Σγουρού και ο κ. Η. Μπεριάτος, ως περιφερειάρχης Επτανήσου, τότε οι διεθνείς αγορές θα μας κρίνουν και θα μας καταδικάσουν και θα έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Δηλαδή εάν δεν εκλεγεί ο Τατούλης, τι θα γίνει; Θα φαλιρίσει η ΕΘΝΙΚΗ; Μην τρελαθούμε, ήμαρτον! Πρόεδρε ήρεμα και χαλαρά! Ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα και μία άσχημη βραδιά θα είναι. Θα περάσουν...
Veto 300: Η συνέντευξη στην πραγματικότητα τέλειωσε μετά την πρώτη ερώτηση της Τρέμη, όταν ο Παπανδρέου προανήγγειλε βουλευτικές εκλογές αν καταψηφιστούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ την 7η Νοεμβρίου. Αντε να πούμε, μετά την πρώτη ερώτηση της Χούκλη, όταν δεσμεύτηκε ότι δεν θα επιβαρυνθούν με νέα μέτρα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Από εκεί και μετά η συνέντευξη ήταν βαρετή. Ο Λιάτσος και ο Κωνσταντάντος προσπάθησαν να βγάλουν ειδήσεις, με εύστοχες ερωτήσεις, αλλά δεν είχε άλλα σημαντικά να πει ο πρωθυπουργός.
Anemos: Επιχειρείται από την κυβέρνηση να μετατραπούν οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση σε ψήφο εμπιστοσύνης στο μνημόνιο. Καταρχήν αυτό το γεγονός από μόνο του κρύβει έναν παραλογισμό. Ουδέποτε στο παρελθόν εξήχθησαν αξιόπιστα συμπεράσματα από δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Κι αυτό, διότι υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες από περιοχή σε περιοχή. Αν πράγματι οι δημοτικές εκλογές καθόριζαν τις εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή, τότε το ΚΚΕ θα ήταν στην κυβέρνηση από την δεκαετία του ΄80.
Kourdistoportokali: Η είδηση είναι ότι οι Πασόκοι στην Ιπποκράτους αναζητούν την ιδανική ημερομηνία για την προκήρυξη εθνικών εκλογών ως το τέλος Ιανουαρίου. Δίχως ν αποκλείεται αυτές να μας προκύψουν μέσα στον Δεκέμβρη. Ο Παπανδρέου δεν πρόκειται να ξαναπάει σε εθνικές εκλογές για να τις χάσει.
Και θα τις χάσει αν δεν τις κάνει ως το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου του 2011. Αυτή είναι η αλήθεια πίσω από τη διακαναλική. Οι εθνικές εκλογές είναι προ των πυλών...
Media Blog: Το σημερινό διάγγελμα του πρωθυπουργού – διαφήμιση των υποψηφίων του, μόνο σε σταλινικά καθεστώτα θα μπορούσε να συναντηθεί εν έτει 2010. Η παρουσία μάλιστα 7 δημοσιογράφων, που ανέχτηκαν αυτό το διάγγελμα (καλά που δεν χειροκρότησαν), αλλά και του Γ. Πεταλωτή σε ρόλο κονφερασιέ έκαναν το όλο θέαμα μοναδικό. Αν θέλει κάποιος από τους συναδέλφους να ξεπλύνει τη ντροπή του επαγγέλματος, ας τον ρωτήσει για τη γαργάρα του ειδικού φόρου, τα χρέη του Alter ή την κρίση στον τύπο...
newsbeast.gr: Πώς θα αντιδράσουν όχι τόσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης όσο τα κυβερνητικά στελέχη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο «γάντι» που πέταξε ο κ. Παπανδρέου με τις πρόωρες εκλογές. Διότι πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να έχουν επιφυλάξεις και να εκτιμούν ότι ο πρωθυπουργός αναλαμβάνει προσωπικά το ρίσκο αυτής της κίνησης. Και βέβαια, πώς θα αντιδράσουν οι ίδιοι οι πολίτες στις κάλπες της 7ης και της 14ης Νοεμβρίου.
greek-elections:
Σοκαρισμένος από τις δημοσκοπήσεις και την τεράστια μείωση της παράταξης του ο πρωθυπουργός σας προκάλεσε και προκάλεσε με τη διακαναλική. Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου άφησε ανοιχτό στο τραπέζι το χαρτί των πρόωρων εκλογών, λέγοντας ότι δεν είναι στην πρόθεσή του, αλλά αν το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, μαζί άλλα δεδομένα, δυσχεράνουν τη δυνατότητα της κυβέρνησης να κάνει αλλαγές, τότε θα πρέπει να υπάρξει απόφαση του ελληνικού λαού.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
yannidakis - ΣΧΟΛΙΟ ΤΣΙ ΤΡΙΤΗΣ
..κάτι το οποίο βρίσκω αδιανόητο. Φανταστείτε τα χαμένα χρήματα που θα δαπανηθούν, τον χαμένο χρόνο που θα επενδυθεί σε προεκλογικές ομιλίες αντί για επενδυτική πολιτική. Είμαι υπέρ της πολιτικής του μνημονίου, αν όμως ο Γ. Παπανδρέου έχει ανασφάλειες και ζητά επιβεβαίωση, πως γίνεται και ικανός "τιμονιέρης";
Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010
yannidakis τρίτης - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕ TΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
Καληνωρίσματα. Προσπαθήστε να θυμηθείτε τον τεχνολογικό εξοπλισμό ενός τυπικού σπιτιού πριν δέκα, είκοσι χρόνια. Μια έγχρωμη τηλεόραση με τηλεχειριστήριο, το “βίντεο” (VHS), ένα ραδιόφωνο και ένα κασετόφωνο ή CD player. Ξέχασα κάτι; Μάλλον όχι. Φυσικά η δεκαετία που μόλις τελείωσε άφησε μια εντελώς διαφορετική κληρονομιά που έκανε τις πρίζες να αναστενάξουν!
Κύριος υπεύθυνος; Ο υπολογιστής φυσικά. Φανταστείτε πόσες περιφερειακές 
συσκευές “συμμετέχουν” στον υπολογιστή. Από την οθόνη και τα ηχεία μέχρι κάρτες μνήμης και “φλασάκια” (φορητή μνήμη) έχουν κατακλύσει σήμερα την καθημερινότητά μας και επειδή δε θέλω να γίνω γραφικός δε θα αναφέρω τα είδη των τηλεοράσεων, των συσκευών ήχου, των blu-ray (το καινούριο μου ψώνιο). Δε θα αναφερθώ στη φορητότητα η οποία απαιτεί από κάθε τεχνολογία που σέβεται τον εαυτό της να μπορεί να χωρέσει στην τσέπη μας και να μας κάνει παρέα με μεγάλη αυτονομία. Ούτε για τα κινητά που ειδικά στην περίπτωση μου η τηλεφωνία είναι η τελευταία ιδιότητά τους!
συσκευές “συμμετέχουν” στον υπολογιστή. Από την οθόνη και τα ηχεία μέχρι κάρτες μνήμης και “φλασάκια” (φορητή μνήμη) έχουν κατακλύσει σήμερα την καθημερινότητά μας και επειδή δε θέλω να γίνω γραφικός δε θα αναφέρω τα είδη των τηλεοράσεων, των συσκευών ήχου, των blu-ray (το καινούριο μου ψώνιο). Δε θα αναφερθώ στη φορητότητα η οποία απαιτεί από κάθε τεχνολογία που σέβεται τον εαυτό της να μπορεί να χωρέσει στην τσέπη μας και να μας κάνει παρέα με μεγάλη αυτονομία. Ούτε για τα κινητά που ειδικά στην περίπτωση μου η τηλεφωνία είναι η τελευταία ιδιότητά τους!Εκεί που θέλω να εστιάσω είναι σε κάτι παραδείγματα τύπου Γαλλίας όπου πλέον τα “φλασάκια” έχουν πολυσύνθετο χαρακτήρα αφού πέρα από μέσο αποθήκευσης μπορούν να αποθηκεύουν συγκεκριμένες προσωπικές ή οικονομικές πληροφορίες που επιτρέπουν στον καταναλωτή να αγοράζει ψωμί, να πληρώνει λογαριασμούς ή να ενημερώνει για την κατάσταση της υγείας του έναν γιατρό. Σίγουρα –παρά τα ερωτήματα που προκύπτουν- ακούγεται ως κάτι που έρχεται να λύσει τα χέρια πολλών, όμως ο προβληματισμός μου παραμένει και έρχεται από μένα που δηλώνω άρρωστος με την τεχνολογία και την εξέλιξή της. Ο κατακλυσμός συσκευών και νέων δυνατοτήτων μας διευκόλυνε ή μας μπέρδεψε; Μήπως η παραγωγή γεννά νέες ανάγκες, αλλά συγχρόνως αποσυντονίζει από την κατεύθυνση της χρηστικότητας;
Είμαι πάντα της άποψης πως η τεχνολογία είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου, όμως δέχομαι από τους συντηρητικούς πως τη τελευταία δεκαετία η παραγωγή ήταν υπερβολική, καταιγιστική κι έτσι προσεγγίζω το ζήτημα με το κατά πόσο ο καταναλωτής είναι τεχνολογικά υπεύθυνος και ικανός να διαχειριστεί τις ανάγκες του σε αναλογία με το πορτοφόλι (και το ψώνιο) του.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΓΡΑΨΕΤΕ ΤΗΝ… ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΤΕ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
σημερινή προσθήκη στην λίστα των καταχωρήσεων τσι μέρας
από MassMedia
Ως blogger θα φωνάΖΩ!
Συμπλόγκερς ψυχραιμία!
Αν γίνει δικτυακός «πόλεμος», στο «αντάρτικο» του Διαδικτύου – γεγονός είναι – θα έχουμε το πλεονέκτημα. Ο διάλογος για τη νομιμοποίηση, τη δεοντολογία, τον τρόπο λειτουργίας και εργασίας στα Διαδικτυακά ΜΜΕ δε μας αφορά.
Τα blogs δεν είναι ΜΜΕ (αυτό, κάποια στιγμή, θα το καταλάβουν ακόμα και οι φελλοί του πολιτικού συστήματος). Τα blogs γεννήθηκαν μέσα στη Διαδικτυακή Δημοκρατία ως σύγχρονες προσωπικές (τηλέ-)επικοινωνιακές επεκτάσεις. Καλύπτουν την ανάγκη και το δικαίωμα του πολίτη στη Διαλογική Έκφραση που είναι (μαζί με την Αλήθεια του βίου) το κύριο συστατικό της πραγματικής Δημοκρατίας.
Η λειτουργία των blogs είναι νομιμότατη, ΤΟΣΟ ΟΣΟ η λειτουργία του Διαδικτύου.
Τα blogs δεν είναι «μέσα». Είναι υπηρεσία μέσου, η οποία παρέχεται δωρεάν σε χρήστες που ονομάζονται bloggers και οι οποίοι δικαιωματικά δύναται να είναι: ανώνυμοι, ψευδώνυμοι ή επώνυμοι εκφραστές υπερμεσικού λόγου. Είναι, αν το δούμε σχηματικά, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ψηφιακοί «τόποι» δημόσιας διαλάλησης και πνευματικής έκφρασης ή/και ενημέρωσης.
Με δεδομένο ότι το Σύνταγμα ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΙ την παθητική και ενεργητική ελευθερία της έκφρασης, η οποία αυτονόητα συνυφαίνεται με τη Δημοκρατία, συμβάλλοντας στην εδραίωση της, οποιαδήποτε προσχηματική προσπάθεια λογοκρισίας των bloggers ή αλλαγής του υφιστάμενου πλαισίου λειτουργίας των blogs θα θεωρηθεί φασιστική παρέμβαση και θα αντιμετωπιστεί αναλόγως.
Διαμηνύουμε, δε θα περάσει – με καμία κυβέρνηση – ο φασισμός που εκπορεύεται από τους ιδιοτελείς νταβατζήδες των Π(αρωχημένων)ΜΜΕ που διαπλέκονται με το φαύλο πολιτικό σύστημα. Μαζί κατέστρεψαν – προδοτικά – τη χώρα.
Το φακέλωμα των blogs είναι η «δολοφονία» της ελεύθερης Διαδικτυακής έκφρασης και θα μας βρει αντιμέτωπους. Ειδικά τώρα, που (και) η Ελληνική μπλογκόσφαιρα θρηνεί τον πρώτο νεκρό της, τον Σωκράτη Γκιόλια, που πλήρωσε με το αίμα του την «επωνυμοποίηση» που του έκανε ο «επώνυμος» – εθνικός καταδότης.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
από MassMedia
Ως blogger θα φωνάΖΩ!
Συμπλόγκερς ψυχραιμία!
Αν γίνει δικτυακός «πόλεμος», στο «αντάρτικο» του Διαδικτύου – γεγονός είναι – θα έχουμε το πλεονέκτημα. Ο διάλογος για τη νομιμοποίηση, τη δεοντολογία, τον τρόπο λειτουργίας και εργασίας στα Διαδικτυακά ΜΜΕ δε μας αφορά.
Τα blogs δεν είναι ΜΜΕ (αυτό, κάποια στιγμή, θα το καταλάβουν ακόμα και οι φελλοί του πολιτικού συστήματος). Τα blogs γεννήθηκαν μέσα στη Διαδικτυακή Δημοκρατία ως σύγχρονες προσωπικές (τηλέ-)επικοινωνιακές επεκτάσεις. Καλύπτουν την ανάγκη και το δικαίωμα του πολίτη στη Διαλογική Έκφραση που είναι (μαζί με την Αλήθεια του βίου) το κύριο συστατικό της πραγματικής Δημοκρατίας.
Η λειτουργία των blogs είναι νομιμότατη, ΤΟΣΟ ΟΣΟ η λειτουργία του Διαδικτύου.
Τα blogs δεν είναι «μέσα». Είναι υπηρεσία μέσου, η οποία παρέχεται δωρεάν σε χρήστες που ονομάζονται bloggers και οι οποίοι δικαιωματικά δύναται να είναι: ανώνυμοι, ψευδώνυμοι ή επώνυμοι εκφραστές υπερμεσικού λόγου. Είναι, αν το δούμε σχηματικά, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ψηφιακοί «τόποι» δημόσιας διαλάλησης και πνευματικής έκφρασης ή/και ενημέρωσης.
Με δεδομένο ότι το Σύνταγμα ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΙ την παθητική και ενεργητική ελευθερία της έκφρασης, η οποία αυτονόητα συνυφαίνεται με τη Δημοκρατία, συμβάλλοντας στην εδραίωση της, οποιαδήποτε προσχηματική προσπάθεια λογοκρισίας των bloggers ή αλλαγής του υφιστάμενου πλαισίου λειτουργίας των blogs θα θεωρηθεί φασιστική παρέμβαση και θα αντιμετωπιστεί αναλόγως.
Διαμηνύουμε, δε θα περάσει – με καμία κυβέρνηση – ο φασισμός που εκπορεύεται από τους ιδιοτελείς νταβατζήδες των Π(αρωχημένων)ΜΜΕ που διαπλέκονται με το φαύλο πολιτικό σύστημα. Μαζί κατέστρεψαν – προδοτικά – τη χώρα.
Το φακέλωμα των blogs είναι η «δολοφονία» της ελεύθερης Διαδικτυακής έκφρασης και θα μας βρει αντιμέτωπους. Ειδικά τώρα, που (και) η Ελληνική μπλογκόσφαιρα θρηνεί τον πρώτο νεκρό της, τον Σωκράτη Γκιόλια, που πλήρωσε με το αίμα του την «επωνυμοποίηση» που του έκανε ο «επώνυμος» – εθνικός καταδότης.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
yannidakis - ΣΧΟΛΙΟ ΤΣΙ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Οι λόγοι λίγο-πολύ γνωστοί. Και οι ακραίες απόψεις φιλελευθερισμού της, απέδειξαν πως κατά βάθος ο πατριωτισμός είναι μέσα μας. Παράλληλα φάνηκε και πάλι πως ο Α. Παπανδρέου επιθυμεί να διαφυλάξει την ηρεμία στην κυβέρνηση ειδικά στην δύσκολη αυτή πολιτική καμπή. Τι γίνεται όμως με την πεποίθηση των ριζοσπαστικών αλλαγών στην Παιδεία;
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΔΕΥΤΕΡΑΣ (ΟΠΑΠ) ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
483. ΕΡΕΜΠΡΟ - ΜΠΡΟΜΑΠΟΙΚΑΡΝΑ 1-1
δελτίο: 0 :[ πρόβλεψη: 0/1
483. ΕΡΕΜΠΡΟ - ΜΠΡΟΜΑΠΟΙΚΑΡΝΑ 1-1
δελτίο: 0 :[ πρόβλεψη: 0/1
ΒΑΤΜΑΝ ΝΕΑ - BATMAN BEYOND
Στην μέτρια συνέχεια της σειράς ο Batman-Τ. ΜcGinnis βρίκσεται μπροστά στον πιο ύπουλο εχθρό. Ο Hush θα φανερωθεί ότι ξέρει πολύ καλά τον B. Wayne κάτι που θέτει σε κίνδυνο τις ζωές τους. Παράλληλα σε αυτό το τεύχος αποκαλύπτεται η ταυτότητα της (νέας) Catwoman.
yannidakis δευτέρας - CASE STUDY ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΠΟΥ ΞΕΤΥΛΙΧΤΗΚΕ
Καληνωρίσματα. Πολλές φορές η εξέλιξη πολλών επιχειρήσεων θυμίζουν τα κλασικά σενάρια των παραμυθιών. Να, ας πάρουμε παράδειγμα την οικογένεια Κεφάλα που το 1937 ιδρύει την Αθηναϊκή Χαρτοποιεία η οποία εκείνη την περίοδο όχι μόνο προσέφερε προϊόντα χαρτιού αλλά τα είδη της ήταν άγνωστα ως προς τη χρήση στον ελληνικό λαό. Η κερδοφορία της μονοπωλιακής τότε εταιρείας ήταν εξασφαλισμένη καθώς λάνσαρε νέα προϊόντα στην ελληνική αγορά.
Τη δεκαετία του εβδομήντα όμως, το σκηνικό άλλαξε. Η κερδοφορία άρχισε να μειώνεται και τελικά να παρουσιάζει ζημιές. Τα κέρδη δεν επενδύθηκαν και ο ανταγωνισμός έφερε το υποτυπώδες management της εταιρείας προ εκπλήξεων. Ξαφνικά οι επιχειρηματίες δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν την εταιρεία και όπως συνέβαινε τότε, η κυβέρνηση ανέλαβε να κρατικοποιήσει την επιχείρηση ως προβληματική. Με το πέρασμα των χρόνων το κράτος προσπάθησε να πουλήσει την εταιρεία όμως οι υποψήφιοι αγοραστές δεν παρουσίασαν πειστικά επιχειρηματικά πλάνα. Τελικά το 1999 η επιχείρηση καταλήγει στην εταιρεία Bolton η οποία θα εφαρμόσει σύγχρονες μεθόδους διαχείρισης με πρώτη την απόλυση πολλών υπαλλήλων και το κλείσιμο εργοστασιακής μονάδας στη Δράμα. Αντιλαϊκή κίνηση που όμως έσωσε την εταιρεία.
Η οικογένεια Κεφαλά είχε εισάγει τα προϊόντα Softex στα οποία όχι μόνο στηρίχτηκε το νέο management αλλά έμελλαν να γίνουν ένα από τα πιο ισχυρά brand names στην Ελλάδα. Η Bolton είχε να διαχειριστεί μια ήδη γνωστή εταιρεία στην Ελλάδα με μηδενικά χρέη βάση της συμφωνίας που ανέλαβε την εταιρεία απ’ το κράτος, λιγότερο προσωπικό να διαχειριστεί με καλό σύστημα εφοδιαστικής (logistics) εξαιτίας των κατά τόπους αποθηκών και ένα ήδη ισχυρό μερίδιο αγοράς. Το επόμενο βήμα ήταν η επένδυση στις νέες τεχνολογίες με σκοπό την αύξηση στην πίτα του κλάδου. Συγκριτικά, η Αθηναϊκή Χαρτοποιεία είχε ήδη ένα πλεονέκτημα και η επένδυση σε υψηλής ποιότητας υλικά δημιούργησε δύσκολα ανταγωνίσιμα προϊόντα.
Πιο συγκεκριμένα οι πρώτες ύλες που δύναται να υπάρχουν στα προϊόντα μπορούν να είναι οι παρθένες χαρτόμαζες πετυχαίνοντας ισχυρή ποιότητα 
προϊόντος ή τα ανακυκλώσιμα υλικά που προτιμώνται τελευταία. Ο διαχωρισμός αυτός οδήγησε την εταιρεία στην εισαγωγή της φίρμας ‘Cotton Soft’ η οποία απευθύνεται σε πελάτες που επιθυμούν ανώτερη ποιότητα χαρτικών. Έτσι κι αλλιώς οι πελάτες σήμερα δεν επαναπαύονται σε ένα απλό χαρτί. Έχουν πολύπλοκες απαιτήσεις όπως το χαρτί με περισσότερα φύλλα των δύο, μεγαλύτερη απαλότητα, πρωτότυπο σχέδιο πάνω στο χαρτί, τον χρωματισμό του και προσφάτως τον αρωματισμό του προϊόντος. Η Softex δραστηριοποιήθηκε στο εκτυπωτικό χαρτί και τον θερμομηχανικό πολτό, όμως τα κύρια ήδη είναι από μόνα τους αρκετά πολύπλοκα. Το χαρτί υγείας, οι χαρτοπετσέτες και το ρολό κουζίνας αποτελούν ιδιαίτερα προϊόντα σε ότι αφορά την πώληση και τις απαιτήσεις. Στο πρώτο προϊόν απαιτείται απαλότητα και εκεί η Softex κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, όμως το ρολό κουζίνας απαιτεί απορροφητικότητα. Ανάλογα με τα παραπάνω κάθε ομοειδής επιχείρηση πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί υψηλό όγκο πωλήσεων ή υψηλή ποσοστιαία κερδοφορία που επιτυγχάνεται με διαφοροποιημένο management. Η Softex ενήργησε έξυπνα εκμεταλλευόμενη την ξένη ιδιοκτησία της κι έτσι μεγάλο κομμάτι του κύκλου εργασιών της γίνεται από τις αγορές της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Αιγύπτου και της Κύπρου.
προϊόντος ή τα ανακυκλώσιμα υλικά που προτιμώνται τελευταία. Ο διαχωρισμός αυτός οδήγησε την εταιρεία στην εισαγωγή της φίρμας ‘Cotton Soft’ η οποία απευθύνεται σε πελάτες που επιθυμούν ανώτερη ποιότητα χαρτικών. Έτσι κι αλλιώς οι πελάτες σήμερα δεν επαναπαύονται σε ένα απλό χαρτί. Έχουν πολύπλοκες απαιτήσεις όπως το χαρτί με περισσότερα φύλλα των δύο, μεγαλύτερη απαλότητα, πρωτότυπο σχέδιο πάνω στο χαρτί, τον χρωματισμό του και προσφάτως τον αρωματισμό του προϊόντος. Η Softex δραστηριοποιήθηκε στο εκτυπωτικό χαρτί και τον θερμομηχανικό πολτό, όμως τα κύρια ήδη είναι από μόνα τους αρκετά πολύπλοκα. Το χαρτί υγείας, οι χαρτοπετσέτες και το ρολό κουζίνας αποτελούν ιδιαίτερα προϊόντα σε ότι αφορά την πώληση και τις απαιτήσεις. Στο πρώτο προϊόν απαιτείται απαλότητα και εκεί η Softex κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, όμως το ρολό κουζίνας απαιτεί απορροφητικότητα. Ανάλογα με τα παραπάνω κάθε ομοειδής επιχείρηση πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί υψηλό όγκο πωλήσεων ή υψηλή ποσοστιαία κερδοφορία που επιτυγχάνεται με διαφοροποιημένο management. Η Softex ενήργησε έξυπνα εκμεταλλευόμενη την ξένη ιδιοκτησία της κι έτσι μεγάλο κομμάτι του κύκλου εργασιών της γίνεται από τις αγορές της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Αιγύπτου και της Κύπρου.Η Softex επέζησε και μάλιστα σήμερα παρουσιάζει κερδοφορία ως η βασίλισσα του χαρτιού! Όμως η ιστορία της αποτελεί αξιοπρόσεχτο παράδειγμα προς μελέτη. Μια οικογενειακή επιχείρηση που με κακό management δεν εκμεταλλεύτηκε το μονοπώλιό της, κατέρρευσε και πέρασε στα χέρια του κράτους για να ξαναιδιωτικοποιηθεί λειτουργώντας πλέον με νέο σύγχρονο management που όλα δείχνουν πως αποτελεί πρότυπο στον κλάδο.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
σημερινή προσθήκη στην λίστα των καταχωρήσεων τσι μέρας
από ακτιβιστής
Το δίλημμα των περιφερικών εκλογών φέρνει γενικές εκλογές
Εδώ και πολλούς μήνες ο συντάκτης αυτών των γραμμών, μέσω αρκετών και διαφορετικών διαδικτυακών προσεγγίσεών του, επιχείρησε να εξηγήσει, χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθοδολογίες, ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θα καταφύγει σε εκλογές ώστε να μην είναι αυτή και το ΠΑΣΟΚ, ή καλύτερα μόνον αυτοί, που θα υποστούν αποκλειστικά τις συνέπειες της παράδοσης της διακυβέρνησης της χώρας στην τρόικα, σε επίπεδο πολιτικής υποστήριξης.
Οι προσεγγίσεις μου αυτές δεν αποσκοπούσαν ασφαλώς στην ικανοποίηση κανενός είδους ματαιοδοξίας στον βαθμό που επιβεβαιωνόταν η εκτίμησή μου, αλλά αποκλειστικά στην δημιουργία μια γενικότερης συνείδησης για την λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος, τις τακτικές του και την ανάγκη να υπάρξει μία διαφορετική στρατηγική αντίληψη από τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις για την υπέρβαση της κρίσης, που ασφαλώς θα πρέπει να συνδέεται με την ριζική αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος. Δεν γνωρίζω αν πράγματι....
καλλιεργήθηκε μια τέτοια συνείδηση και σε ποιους ακριβώς χώρους, αλλά είμαι βέβαιος ότι ουδείς από τους πολιτικούς φορείς έδειξε ότι έχει την ικανότητα να ξεφύγει από την κυρίαρχη πολιτική δομή του καθεστώτος στην Ελλάδα. Το φαινόμενο δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς ήταν το φυσιολογικότερο αποτέλεσμα που θα έπρεπε να αναμένει κανείς, μελετώντας τις κομματικές συμπεριφορές μετά το τραυματικό 1989, αλλά και το μοντέλο της ύστερης μεταπολίτευσης εντός του οποίου αυτές αναπτύσσονται και εκλογικεύονται ως επιλογές.
Εντός αυτής, λοιπόν, της γνωστής μεταπολιτευτικής δομής, αναπτύσσεται και το σενάριο περί γενικών εκλογών ως αποτέλεσμα της καταψήφισης υποψηφίων στις περιφερειακές εκλογές, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζονται από τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες νομιμοποίησαν την άμεση εμπλοκή της τρόικας στα ελληνικά πράγματα και επέβαλλαν την εφαρμογή των πολιτικών του περίφημου μνημονίου. Ο πρωθυπουργός, στο κύριο άρθρο του Βήματος της Κυριακής (του Βήματος του ΔΝΤ, όπως δίχως φαντάζομαι παρεξήγηση, προτιμώ να το αποκαλώ αυτήν την περίοδο) σημειώνει ότι στις εκλογές του Νοεμβρίου, εκτός από το ξεκάθαρο αυτοδιοικητικό διακύβευμα, υπάρχει και ένα πολιτικό μήνυμα: «Οι πολίτες καλούνται να επιβεβαιώσουν την αποφασιστικότητά τους για αλλαγές. Τη βούλησή τους να στηρίξουν και να συμμετάσχουν στις αλλαγές αυτές».
Πράγμα που σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός ορίζει τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση ως δημοψήφισμα προς την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης. Εάν το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών ερμηνευθεί ως αμφισβήτηση της κυβερνητικής πολιτικής, τότε ο μόνος αποφασιστικός παράγοντας, ο Γιώργος Παπανδρέου, θα επιλέξει προδήλως την οδό των γενικών εκλογών, ώστε μέσω αυτών να υπάρξει η αναγκαία πολιτική νομιμοποίηση για την συνέχιση των εφαρμογών που προνοεί το μνημόνιο και επιτάσσουν οι νέες σχέσεις μας με την ΕΕ και τους δανειστές της χώρας, μετά την ενεργοποίηση του «μηχανισμού». Τούτο εκφράζεται μέσω του νέου διλήμματος που κομίζει στον πολιτικό διάλογο ο Γιώργος: «θα ακολουθήσουμε το δρόμο της μικροκομματικής μιζέριας ή το δρόμο των γενναίων αλλαγών;»
Επ’ αυτού το έτερο σκέλος του δικομματισμού, η ΝΔ, δια του αρχηγού της αντέδρασε θυμικά και «αλλοπρόσαλλα». Εκβιαστική μπλόφα βλέπει πίσω από αυτήν στάση του πρωθυπουργού ο Αντώνης Σαμαράς επισημαίνοντας «Αυτό είναι ένας εκβιασμός, ένα ψευτοδίλημμα που μπορεί να θέσει ή να υπονοήσει ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Δεν θα πιάσει όμως. Όπως δεν θα πιάσει το άλλο ανόητο ψευτοδίλημμα: σωτηρία ή χρεοκοπία. Γιατί η πολιτική του δεν έχει σωτηρία. Οδηγεί στη χρεοκοπία».
Είναι εμφανές ότι ο κ. Σαμαράς την «πάτησε». Ο κ. Παπανδρέου δεν μπλοφάρει. Ούτε στην πραγματικότητα μπλόφαρε ποτέ. Θέτει εξουσιαστικά διλήμματα ώστε να προκαλέσει μεταβολή στην συμπεριφορά του άλλου, που δεν είναι άλλος από το εκλογικό σώμα. Εάν ο λαός δείξει (δείχνει) μεταβολή στην συμπεριφορά του, δηλαδή συμμόρφωση στην πολιτική πρακτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση ή ανοχή σ’ αυτήν, ο κ. Παπανδρέου δικαίως εικάζει ότι υφίσταται πολιτική νομιμοποίηση της πολιτείας του. Εάν όχι, έχει απόλυτο δίκιο να θεωρεί ότι πρέπει να καταφύγει σε εκλογές.
Το ζήτημα είναι να μην κοροϊδευόμαστε, όμως. Να μην εξαπατάται ξεδιάντροπα και επανειλημμένως ο ελληνικός λαός. Εάν καταψηφιστούν οι υποψήφιοι των περιφερειακών εκλογών, τους οποίους υποστηρίζει έμμεσα ή άμεσα, αλλά επίσημα το ΠΑΣΟΚ, τότε δεν υπάρχει περιθώριο για κανενός άλλου είδους ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος, παρά μόνον αυτή που υπαινίσσεται με το σημερινό δίλημμά του ο πρωθυπουργός και που οδηγεί στην άμεση διάλυση της βουλής και στην προκήρυξη εκλογών. (Δεν μ’ αρέσει αυτή η προσέγγιση και η δημοψηφισματοποίηση περιφερειακών εκλογών καθώς διαπνέεται από ελεεινή πολιτική κουλτούρα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η γνώμη μου δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία.) Εδώ δεν υπάρχουν τέταρτοι δρόμοι, ούτε καν θα μπορούσε η δημοκρατία να ανεχθεί δεύτερες σκέψεις. Είναι δικαίωμα του πρωθυπουργού να θεωρεί τις περιφερειακές εκλογές ως δημοψήφισμα για την πολιτική του. Δεν είναι δικαίωμά του, όμως, για άλλη μια φορά, να επιχειρήσει την επομένη των τοπικών εκλογών να διασκεδάσει την εντύπωση αυτή. Είναι απολύτως αδιάφορο για τον ελληνικό λαό αν η προκήρυξη γενικών εκλογών συμφέρει ή δεν συμφέρει την ΝΔ ή τα άλλα κόμματα που υφίστανται ή θα δημιουργηθούν επ’ ευκαιρία της προκήρυξης των εκλογών. Το παιχνίδι μεταξύ των ηγεσιών στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά δεν θα πρέπει να καθορίζει την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών.
Το ζήτημα για τους Έλληνες είναι ότι το πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να διαχειριστεί την σημερινή μορφή της κρίσης, όπως φάνηκε δραματικά ανεύθυνο την προηγούμενη περίοδο, οδηγώντας στο δημοσιονομικό αδιέξοδο. Οι εκλογές είναι μία τακτική που θα μπορούσε συγκυριακά να βοηθήσει σε μια ομαλή μετεξέλιξη του καθεστώτος μέσω μιας κυβέρνησης εθνικής ανάγκης. Η «θεραπεία-σοκ» που υιοθέτησε το καθεστώς, σοκάρει πλέον το ίδιο και οι εκλογές θα μπορούσαν να το σώσουν από πιέσεις, οι οποίες το επόμενο διάστημα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην διάλυσή του. Είναι, λοιπόν, μία λύση ανάγκης για το καθεστώς, που θα μπορούσε να υπηρετηθεί καλύτερα για τα συμφέροντά του, μέσω μιας κυβέρνησης εθνικής ανάγκης μετεκλογικά. Επ’ αυτού έχω επιχειρηματολογήσει επανειλημμένως. Το θέμα μας λοιπόν, δεν θα έπρεπε να είναι εκλογές ή όχι, αλλά εάν υπάρχουν δυνάμεις έξω από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, οι οποίες θα μπορούσαν να συνεργαστούν και να συγκροτήσουν ένα εναλλακτικό ρεύμα ηγεμονίας, που θα αμφισβητήσει το καθεστώς. Αν υπάρχουν, θα πρέπει να εκδηλωθούν τώρα, έστω και αργά, καθώς πλέον, όπως φαίνεται, ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να επιταχύνει τις εξελίξεις. Αν δεν υπάρξει μία συμμαχία εναντίον του καθεστώτος και του πολιτικού συστήματος που το εκφράζει, η οποία να εμφανίσει μία εναλλακτική στρατηγική για την έξοδο από την κρίση και όχι ασφαλώς για την έξοδο από τον καπιταλισμό, τότε τα διλήμματα του Γιώργου θα πιάσουν τόπο, όχι με την έννοια που το εννοεί ο κ. Σαμαράς και άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά με αυτήν της χειραγώγησης του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με την βούληση του καθεστώτος και των παραγόντων που το στηρίζουν από το εξωτερικό.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
από ακτιβιστής
Το δίλημμα των περιφερικών εκλογών φέρνει γενικές εκλογές
Εδώ και πολλούς μήνες ο συντάκτης αυτών των γραμμών, μέσω αρκετών και διαφορετικών διαδικτυακών προσεγγίσεών του, επιχείρησε να εξηγήσει, χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθοδολογίες, ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θα καταφύγει σε εκλογές ώστε να μην είναι αυτή και το ΠΑΣΟΚ, ή καλύτερα μόνον αυτοί, που θα υποστούν αποκλειστικά τις συνέπειες της παράδοσης της διακυβέρνησης της χώρας στην τρόικα, σε επίπεδο πολιτικής υποστήριξης.
Οι προσεγγίσεις μου αυτές δεν αποσκοπούσαν ασφαλώς στην ικανοποίηση κανενός είδους ματαιοδοξίας στον βαθμό που επιβεβαιωνόταν η εκτίμησή μου, αλλά αποκλειστικά στην δημιουργία μια γενικότερης συνείδησης για την λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος, τις τακτικές του και την ανάγκη να υπάρξει μία διαφορετική στρατηγική αντίληψη από τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις για την υπέρβαση της κρίσης, που ασφαλώς θα πρέπει να συνδέεται με την ριζική αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος. Δεν γνωρίζω αν πράγματι....
καλλιεργήθηκε μια τέτοια συνείδηση και σε ποιους ακριβώς χώρους, αλλά είμαι βέβαιος ότι ουδείς από τους πολιτικούς φορείς έδειξε ότι έχει την ικανότητα να ξεφύγει από την κυρίαρχη πολιτική δομή του καθεστώτος στην Ελλάδα. Το φαινόμενο δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς ήταν το φυσιολογικότερο αποτέλεσμα που θα έπρεπε να αναμένει κανείς, μελετώντας τις κομματικές συμπεριφορές μετά το τραυματικό 1989, αλλά και το μοντέλο της ύστερης μεταπολίτευσης εντός του οποίου αυτές αναπτύσσονται και εκλογικεύονται ως επιλογές.
Εντός αυτής, λοιπόν, της γνωστής μεταπολιτευτικής δομής, αναπτύσσεται και το σενάριο περί γενικών εκλογών ως αποτέλεσμα της καταψήφισης υποψηφίων στις περιφερειακές εκλογές, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζονται από τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες νομιμοποίησαν την άμεση εμπλοκή της τρόικας στα ελληνικά πράγματα και επέβαλλαν την εφαρμογή των πολιτικών του περίφημου μνημονίου. Ο πρωθυπουργός, στο κύριο άρθρο του Βήματος της Κυριακής (του Βήματος του ΔΝΤ, όπως δίχως φαντάζομαι παρεξήγηση, προτιμώ να το αποκαλώ αυτήν την περίοδο) σημειώνει ότι στις εκλογές του Νοεμβρίου, εκτός από το ξεκάθαρο αυτοδιοικητικό διακύβευμα, υπάρχει και ένα πολιτικό μήνυμα: «Οι πολίτες καλούνται να επιβεβαιώσουν την αποφασιστικότητά τους για αλλαγές. Τη βούλησή τους να στηρίξουν και να συμμετάσχουν στις αλλαγές αυτές».
Πράγμα που σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός ορίζει τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση ως δημοψήφισμα προς την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης. Εάν το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών ερμηνευθεί ως αμφισβήτηση της κυβερνητικής πολιτικής, τότε ο μόνος αποφασιστικός παράγοντας, ο Γιώργος Παπανδρέου, θα επιλέξει προδήλως την οδό των γενικών εκλογών, ώστε μέσω αυτών να υπάρξει η αναγκαία πολιτική νομιμοποίηση για την συνέχιση των εφαρμογών που προνοεί το μνημόνιο και επιτάσσουν οι νέες σχέσεις μας με την ΕΕ και τους δανειστές της χώρας, μετά την ενεργοποίηση του «μηχανισμού». Τούτο εκφράζεται μέσω του νέου διλήμματος που κομίζει στον πολιτικό διάλογο ο Γιώργος: «θα ακολουθήσουμε το δρόμο της μικροκομματικής μιζέριας ή το δρόμο των γενναίων αλλαγών;»
Επ’ αυτού το έτερο σκέλος του δικομματισμού, η ΝΔ, δια του αρχηγού της αντέδρασε θυμικά και «αλλοπρόσαλλα». Εκβιαστική μπλόφα βλέπει πίσω από αυτήν στάση του πρωθυπουργού ο Αντώνης Σαμαράς επισημαίνοντας «Αυτό είναι ένας εκβιασμός, ένα ψευτοδίλημμα που μπορεί να θέσει ή να υπονοήσει ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Δεν θα πιάσει όμως. Όπως δεν θα πιάσει το άλλο ανόητο ψευτοδίλημμα: σωτηρία ή χρεοκοπία. Γιατί η πολιτική του δεν έχει σωτηρία. Οδηγεί στη χρεοκοπία».
Είναι εμφανές ότι ο κ. Σαμαράς την «πάτησε». Ο κ. Παπανδρέου δεν μπλοφάρει. Ούτε στην πραγματικότητα μπλόφαρε ποτέ. Θέτει εξουσιαστικά διλήμματα ώστε να προκαλέσει μεταβολή στην συμπεριφορά του άλλου, που δεν είναι άλλος από το εκλογικό σώμα. Εάν ο λαός δείξει (δείχνει) μεταβολή στην συμπεριφορά του, δηλαδή συμμόρφωση στην πολιτική πρακτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση ή ανοχή σ’ αυτήν, ο κ. Παπανδρέου δικαίως εικάζει ότι υφίσταται πολιτική νομιμοποίηση της πολιτείας του. Εάν όχι, έχει απόλυτο δίκιο να θεωρεί ότι πρέπει να καταφύγει σε εκλογές.
Το ζήτημα είναι να μην κοροϊδευόμαστε, όμως. Να μην εξαπατάται ξεδιάντροπα και επανειλημμένως ο ελληνικός λαός. Εάν καταψηφιστούν οι υποψήφιοι των περιφερειακών εκλογών, τους οποίους υποστηρίζει έμμεσα ή άμεσα, αλλά επίσημα το ΠΑΣΟΚ, τότε δεν υπάρχει περιθώριο για κανενός άλλου είδους ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος, παρά μόνον αυτή που υπαινίσσεται με το σημερινό δίλημμά του ο πρωθυπουργός και που οδηγεί στην άμεση διάλυση της βουλής και στην προκήρυξη εκλογών. (Δεν μ’ αρέσει αυτή η προσέγγιση και η δημοψηφισματοποίηση περιφερειακών εκλογών καθώς διαπνέεται από ελεεινή πολιτική κουλτούρα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η γνώμη μου δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία.) Εδώ δεν υπάρχουν τέταρτοι δρόμοι, ούτε καν θα μπορούσε η δημοκρατία να ανεχθεί δεύτερες σκέψεις. Είναι δικαίωμα του πρωθυπουργού να θεωρεί τις περιφερειακές εκλογές ως δημοψήφισμα για την πολιτική του. Δεν είναι δικαίωμά του, όμως, για άλλη μια φορά, να επιχειρήσει την επομένη των τοπικών εκλογών να διασκεδάσει την εντύπωση αυτή. Είναι απολύτως αδιάφορο για τον ελληνικό λαό αν η προκήρυξη γενικών εκλογών συμφέρει ή δεν συμφέρει την ΝΔ ή τα άλλα κόμματα που υφίστανται ή θα δημιουργηθούν επ’ ευκαιρία της προκήρυξης των εκλογών. Το παιχνίδι μεταξύ των ηγεσιών στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά δεν θα πρέπει να καθορίζει την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών.
Το ζήτημα για τους Έλληνες είναι ότι το πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να διαχειριστεί την σημερινή μορφή της κρίσης, όπως φάνηκε δραματικά ανεύθυνο την προηγούμενη περίοδο, οδηγώντας στο δημοσιονομικό αδιέξοδο. Οι εκλογές είναι μία τακτική που θα μπορούσε συγκυριακά να βοηθήσει σε μια ομαλή μετεξέλιξη του καθεστώτος μέσω μιας κυβέρνησης εθνικής ανάγκης. Η «θεραπεία-σοκ» που υιοθέτησε το καθεστώς, σοκάρει πλέον το ίδιο και οι εκλογές θα μπορούσαν να το σώσουν από πιέσεις, οι οποίες το επόμενο διάστημα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην διάλυσή του. Είναι, λοιπόν, μία λύση ανάγκης για το καθεστώς, που θα μπορούσε να υπηρετηθεί καλύτερα για τα συμφέροντά του, μέσω μιας κυβέρνησης εθνικής ανάγκης μετεκλογικά. Επ’ αυτού έχω επιχειρηματολογήσει επανειλημμένως. Το θέμα μας λοιπόν, δεν θα έπρεπε να είναι εκλογές ή όχι, αλλά εάν υπάρχουν δυνάμεις έξω από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, οι οποίες θα μπορούσαν να συνεργαστούν και να συγκροτήσουν ένα εναλλακτικό ρεύμα ηγεμονίας, που θα αμφισβητήσει το καθεστώς. Αν υπάρχουν, θα πρέπει να εκδηλωθούν τώρα, έστω και αργά, καθώς πλέον, όπως φαίνεται, ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να επιταχύνει τις εξελίξεις. Αν δεν υπάρξει μία συμμαχία εναντίον του καθεστώτος και του πολιτικού συστήματος που το εκφράζει, η οποία να εμφανίσει μία εναλλακτική στρατηγική για την έξοδο από την κρίση και όχι ασφαλώς για την έξοδο από τον καπιταλισμό, τότε τα διλήμματα του Γιώργου θα πιάσουν τόπο, όχι με την έννοια που το εννοεί ο κ. Σαμαράς και άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά με αυτήν της χειραγώγησης του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με την βούληση του καθεστώτος και των παραγόντων που το στηρίζουν από το εξωτερικό.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΟΠΑΠ) ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
399. ΣΤΟΟΥΚ - Μ. ΓΙΟΥΝΑΙΤΕΝΤ (1) 1-2
400. ΑΙΝΤΧΟΦΕΝ - ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ (1) 10-1
401. ΑΛΚΜΑΑΡ 0 ΒΙΛΕΜ (1) 3-0
404. ΚΑΒΑΛΑ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ (1Χ) 3-1
407. ΛΑΤΣΙΟ - ΚΑΛΙΑΡΙ (1) 2-1
014. Μ. ΣΙΤΙ - ΑΡΣΕΝΑΛ (313-να σκοράρουν και οι δύο) 0-3
429. ΑΡΛ - ΛΥΩΝ (2) 1-1
432. ΕΣΠΑΝΙΟΛ - ΛΕΒΑΝΤΕ (1) 2-1
462. ΑΕΚ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ (1) 1-0
473. ΓΚΡΕΜΙΟ - ΙΝΤΕΡΝΑΣΙΟΝΑΛ (1) 2-2
475. ΣΑΝΤΟΣ - ΠΡΟΥΝΕΝΤΕ (1) 2-3
δελτία: 2/7 :[ προβλέψεις: 6/11
399. ΣΤΟΟΥΚ - Μ. ΓΙΟΥΝΑΙΤΕΝΤ (1) 1-2
400. ΑΙΝΤΧΟΦΕΝ - ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ (1) 10-1
401. ΑΛΚΜΑΑΡ 0 ΒΙΛΕΜ (1) 3-0
404. ΚΑΒΑΛΑ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ (1Χ) 3-1
407. ΛΑΤΣΙΟ - ΚΑΛΙΑΡΙ (1) 2-1
014. Μ. ΣΙΤΙ - ΑΡΣΕΝΑΛ (313-να σκοράρουν και οι δύο) 0-3
429. ΑΡΛ - ΛΥΩΝ (2) 1-1
432. ΕΣΠΑΝΙΟΛ - ΛΕΒΑΝΤΕ (1) 2-1
462. ΑΕΚ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ (1) 1-0
473. ΓΚΡΕΜΙΟ - ΙΝΤΕΡΝΑΣΙΟΝΑΛ (1) 2-2
475. ΣΑΝΤΟΣ - ΠΡΟΥΝΕΝΤΕ (1) 2-3
δελτία: 2/7 :[ προβλέψεις: 6/11
yannidakis - ΣΧΟΛΙΟ ΤΣΙ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ακριβώς επειδή πρόκειται για τη Γαλλία, τα βλέμματα όλου του κόσμου είναι στραμμένα στις αντιδράσεις των Γάλλων πολιτών. Πολλοί βλέπουν μια νέα επανάσταση ενάντια στα νέα μέτρα που όλες οι κυβερνήσεις παίρνουν. Εγώ λέω πως όπως όλοι θα εξαθλιωθούν, θα ξεσπάσουν και θα ηρεμήσουν γυρνώντας στις δουλείες τους. Την Πέμπτη θα βρίσκομαι στο Παρίσι, στη μεγάλη απεργία
Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)