ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25/09/2009
Μια φορά σε έναν καιρό ήταν ο Λάκης, το καλύτερο παιδί της γειτονιάς. Λογικό ήταν με τέτοιους θαυμάσιους γονείς που του ανέπτυξαν την ευγένεια, το ήθος και το σεβασμό.
Ο πολλά υποσχόμενος νέος έχασε τον πατέρα του στο Λύκειο. Ο Λάκης ένοιωσε την καρδιά του να συνθλίβεται, όμως στην κηδεία δεν δάκρυσε καν. Έπρεπε να παλέψει για το αύριο κάνοντάς τον περήφανο.
Πραγματικά! Πέρασε στη σχολή που θα του έλυνε τα μυστικά του υπολογιστή. Λάτρευε τους υπολογιστές. Η φοιτητική του ζωή άρχισε ονειρεμένα. Σύντομα ήταν με την πιο όμορφη κοπέλα στη σχολή. Εκείνη, οι φίλοι του, έδιναν πλέον νόημα στη ζωή.
Όλα κυλούσαν υπέροχα μέχρι που έμαθε πως η μητέρα του είχε αρρωστήσει και πέθανε. Ο Λάκης δεν είχε αδέρφια κι έτσι στην κηδεία ήταν και πάλι η τραγική φιγούρα που κοίταζαν όλοι. Το δάκρυ είχε παγώσει στα μάτια και πάλι δεν ξανακύλησε.
Ο Λάκης έδειξε να το ξεπερνά γρήγορα, τουλάχιστον εμφανισιακά και όταν πήρε το πτυχίο του άρχισε να δουλεύει στο αντικείμενο του πληρώνοντας για τα προς το ζην. Περιουσία δεν είχε κι έτσι ξεκίνησε απ’ το μηδέν. Στο μεταξύ η όμορφη κοπέλα των ονείρων του έφυγε για πάντα απ’ τη ζωή του. Και μόνος ξεκίνησε απ’ την αρχή.
Η εργατικότητα και οι ικανότητές του ήταν εμφανείς, έτσι γρήγορα προόδευσε μέχρι που έμαθε πως η εταιρεία που εργαζόταν θα έκλεινε σε κάποιους μήνες. Θεέ μου, γιατί όλα σε εκείνον;
Πάλι όμως. Δεν το έβαλε κάτω. Άρχισε να ψάχνει για δουλειά από νωρίς έως ότου μια πολυεθνική εταιρεία τον δέχτηκε στο παράρτημά της στην πόλη του. Μια νέα σελίδα ανοίχτηκε για εκείνον. Οι ευχαριστημένοι εργοδότες του, του έδωσαν την ευκαιρία να γραφτεί σε μερικά απ’ τα πιο ακριβά σεμινάρια πληροφορικής, ώστε να αναλάβει μεγαλύτερη θέση στην εταιρεία.
Ακριβώς στο χώρο εργασίας του, γνώρισε την Ελπίδα. Την κοπέλα στην επιτέλους θα αφηνόταν. Η Ελπίδα ήταν το μήνυμα που πάντα πρέσβευε παρά τον πόνο του. Εκείνος βρήκε την Ελπίδα και η ελπίδα νίκησε για πάντα στη ζωή του :[
