yannidakis - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΕΣΥ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΣΕΣ ΑΥΤΟΝ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 26/06/2010

Καληνωρίσματα. Σύντομα στη ζωή μας έρχεται η στιγμή της αυτοκριτικής. Γιατί τόσο άγχος; Γιατί τόση πίεση; Γιατί να πληρώνω για άλλους, για ποιόν σκύβω το κεφάλι; Ο άνθρωπος μαθαίνει να ακολουθεί ένα σύνολο από κανόνες, από περιορισμούς, να υπακούει σε άγραφους ή γραπτούς κανόνες και τελικά προσπαθεί να καταλήξει στο κέρδος του.

Ο κόσμος εξελίσσεται σαν τον άνεμο που φυσά προς ανώμαλες κατευθύνσεις κι είναι σαν κάποιος να στοιχηματίζει με τις ζωές μας και από μια γωνιά να μας κοιτούν με ένα γέλιο που κανείς δεν ακούει. Όποιος κι αν είναι αυτός, απολαμβάνει την ανατολή ενός ήλιου που μοιάζει με πανσέληνο κι ο άνθρωπος πίσω και κάτω απ’ όλα αυτά αγωνίζεται να ανταπεξέλθει. Ποιός παίζει με τη ζωή μας; Όποιος κι αν είναι αυτός, έρχεται η στιγμή που τίποτα από τη ζωή δεν περιμένεις γιατί όλα είναι πιθανά κι όπως το καλό μπορεί να συμβεί έτσι και το κακό υπάρχει παντού γύρω μας. Ναι, γύρω μας, σε εκείνους, στους άλλους και μέσα στις ψυχές μας.

Δε βαριέσαι; Εσύ κάνεις τον αγώνα σου και ξέρεις πως η δύναμη εκείνου θα σε κρατάει πίσω και κάτω απ’ όλα. Κι όταν κοντεύεις να δεις φως ακόμα και με σκιές, τότε πέφτει το σκοτάδι και σκέφτεσαι…

…Τι σκέφτεσαι; Σκάσε! Ποιός σου είπε να σκέφτεσαι; Συνέχισε να προσπαθείς μπας και ξεπληρώσεις εκείνον. Δεν υπάρχει η ελευθερία όπως την θέλεις. Ζεις για να ξεπληρώνεις εκείνον. Τουλάχιστον ζεις. Ζεις; :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΩΝ ΔΙΑΛΥΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 19/06/2010

Καληνωρίσματα. Στη ζωή πρέπει να ξέρεις να αντιμετωπίζεις τη μοναξιά σχεδόν όσο και την συναναστροφή σου με κάποιο άτομο, όσο κι αν τα δύο αυτά είναι παντελώς αντίθετα μεταξύ τους. Ποτέ βέβαια κανείς δεν πρόκειται να υπογράψει ένα έγγραφο πιστοποίησης της μοναξιάς και κανείς ποτέ δεν θα έχει το δικαίωμα να το προσθέσει στο βιογραφικό του.

Έτσι σε ανύποπτες για τον καθένα φάσεις στη ζωή διαβαίνει ένα μονοπάτι μοναξιάς. Μόνος αλλά όχι αδρανείς. Ο δρόμος πρέπει να διασχιστεί. Ένας δρόμος άδειος, χωρίς διαγραμμίσεις ή τοπία για να περνάς και να αλλάζεις παραστάσεις. Εκεί που κάθε λακκούβα ή ανωμαλία του σου θυμίζει διαλυμένα όνειρα που σε κάθε βήμα καταπονείς ή προκαλείς να απομακρυνθούν ανάλογα με την απόσταση που διανύεις. Ο δρόμος δεν έχει τέλος κι αν έχει σίγουρα κανείς δεν γνωρίζει που οδεύει, πως τερματίζει, είναι όμως μονόδρομος κι έτσι απλά διαλέγεις τον ρυθμό στο βήμα σου και συνεχίζεις. Έναν ρυθμό που μοιάζει με αυτόν της καρδιάς σου. Ναι, τον ακούς, γιατί δεν υπάρχει και τίποτα άλλο ρυθμικό ν’ ακουστεί σε αυτήν την ερημιά. Και είναι ερημιά όχι γιατί δεν υπάρχει κανείς άλλος, αλλά θαρρείς πως όλοι κοιμούνται κι αν όχι τότε σίγουρα δεν τους “βλέπεις” και κανείς απ’ αυτούς δε μπορούν να “δουν” εσένα. Ίσως το μόνο που ξεγελά αυτήν την ερημική σταθερότητα να είναι η σκιά. Η πιστή σου σκιά που ακολουθεί αλλάζοντας θέσεις κάθε τόσο μήπως και σε αφυπνίσει πριν να εξαφανιστεί κι αυτή μόλις το σκοτάδι πέσει, για να ξαναπροσπαθήσει πάλι αύριο.

Κι όμως, ανάμεσα στον βηματισμό σου παρατηρώ ένα βλέμμα με ελπίδα, μήπως κάποιος σε βρει, μήπως κάποιος εμφανιστεί για να δώσει χρώμα στην άτονη ασπρίλα, να δώσει μια στροφή στην μονότονη ευθεία και ως τότε σκέφτεσαι τι σκατά πήγε στραβά και τι είναι εκείνο που μπορείς να διορθώσεις. Στην τελική ξέρω πως ζω κι όχι επειδή ο γιατρός είπε πως οι εξετάσεις βγήκαν καλές. Και περπατώ μονάχος. Μονάχος περπατώ :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΗΛΙΟ… ΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ

Καληνωρίσματα. Σαντορίνη. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ηλιοβασιλέματος στον κόσμο. Ίσως η πιο χαρακτηριστική τοποθεσία ρομαντικών. Δεν ξέρω. Δεν έχω πάει. Όμως έτσι δεν είναι; Το ηλιοβασίλεμα συμβολίζει τον ρομαντισμό, τον έρωτα και πάει λέγοντας. Αν υπήρχαν κριτήρια του αθεράπευτα ρομαντικού, είμαι βέβαιος πως θα τα εκπλήρωνα σχεδόν όλα. Το σημερινό θέμα λοιπόν, να είστε σίγουροι πως παρουσιάζεται από κάποιον που κρίνεται ικανός.

Αλήθεια; Γιατί το ηλιοβασίλεμα αποτελεί το σήμα του ρομαντισμού; Είναι οι όμορφοι φωτισμοί, τα χρώματα που παίζουν με το μπλε του ουρανό και της θάλασσας; Είναι ο τρόπος που το σκοτάδι διαδέχεται το φως; Μήπως το σχήμα του ολοστρόγγυλου ήλιου λίγο πριν κρυφτεί πίσω απ’ το άγνωστο; Σίγουρα όλα αυτά. Όμως σας καλώ τώρα, αυτή τη στιγμή, να μου περιγράψετε τους συμβολισμούς του, γιατί εγώ δε βρίσκω. Αν και λάτρης της νύχτας και του σκοταδιού, απολαμβάνω κάθε στιγμή της ημέρας και του φωτός που απλόχερα προσφέρει ο ήλιος. Κάθε φορά που βλέπω έναν ήλιο να δύει, σκέφτομαι το τέλος της απερχόμενης ημέρας. Σκέφτομαι ένα τέλος.

Μπορεί ένα «τέλος» να είναι δείγμα ρομαντισμού; Τουναντίον. Σαν ερωτευμένος το τελευταίο που θα ήθελα να σκέφτομαι (ή να βλέπω) είναι κάτι όμορφο που τελειώνει και μάλιστα; Σε ένα ρεσιτάλ υποχθόνιας συμπεριφοράς, το κάνει με εντυπωσιακό τρόπο για να μας αρέσει κιόλας! Προσωπικά, μελαγχολώ κάθε φορά που δεν προλαβαίνω να αποφύγω ένα ηλιοβασίλεμα. Ξέρω πως σε λίγη ώρα η νύχτα που τόσο απολαμβάνω θα είναι κυρίαρχος του ουρανού, όμως αυτή η ολιγόωρη μάχη του απογεύματος είναι από τα απειροελάχιστα φαινόμενα που μου δένουν κόμπο στα σωθικά μου.

Αν η ετυμηγορία σας είναι πως δεν είμαι ρομαντικός, τότε δε θέλω να είμαι ρομαντικός. Αν το ηλιοβασίλεμα, ο δωδεκάωρος θάνατος του ήλιου, το σήμα του τέλους της ημέρας με θέτουν εκτός παιχνιδιού, τότε δε θέλω να παίξω. Προτιμώ λίγη μέρα ακόμη για να ελπίζω, προτιμώ να είμαι εκεί όταν η ανατολή θα με γεμίσει με καινούρια ελπίδα.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΙΑ ΕΥΧΗ, Η ΕΛΠΙΔΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ ΣΤΟΧΩΝ

Καληνωρίσματα. Σε λίγες ώρες φεύγει μια ακόμη πολύ ιδιόμορφη χρονιά για να δώσει τη θέση της στο 2010. Για κάποιους ξεκινά μια νέα δεκαετία στον 21ο αιώνα και για άλλους τα νούμερα δεν έχουν και τόση σημασία. Όλοι λίγο-πολύ είμαστε συνειδητοποιημένοι πως η ερχόμενη χρονιά θα είναι πιο δύσκολη από από άποψη υλικών αγαθών, αλλά ίσως να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στους στόχους μας.

Ο πρωταρχικός παράγοντας για να προσεγγίσουμε τους στόχους μας, είναι η ελπίδα. Και αυτό ακριβώς πρεσβεύει η αλλαγή του έτους, έστω και άτυπα. Να μπορούμε να ελπίζουμε. Να χρησιμοποιούμε την ελπίδα ως εργαλείο ενδυνάμωσης για όλα εκείνα που χρειάζονται να φτάσουμε στο στόχο μας. Μιλώντας βέβαια για στόχο προϋποθέτει πως έχουμε θέσει τέτοιους και πως έχουμε ασχοληθεί με τον προγραμματισμό του βραχυπρόθεσμου ή μακροπρόθεσμου μέλλοντος στη ζωή μας. Ξέρω ανθρώπους που δεν είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή τους και που ενώ δεν έχουν ανυπέρβλητα εμπόδια αδυνατούν για διάφορους λόγους, να θέσουν στόχους.

Κι όμως το χειρότερο όλων κατ’ εμέ παραμένει η έλλειψη ελπίδας. Άνθρωπος που δεν ελπίζει θεωρώ πως είναι “νεκρός”. Είναι μεγάλη ανάγκη να αντλεί ο καθένας ελπίδες αν όχι από τον ερχομό ενός έτους, τότε ίσως από τους ανθρώπους που θα του δώσουν κάποιο κίνητρο να συνεχίσει ή ακόμα από τις ίδιες τις ανάγκες. Έχει μεγάλη σημασία να μπορεί κανείς να δημιουργεί ανάγκες και φαντασιώσεις και αν το επόμενο βήμα είναι να τις ικανοποιεί τότε σίγουρα πρέπει να έχει πίστη και ελπίδα.

Αυτή ακριβώς είναι και η ευχή μου για όλους τους επισκέπτες, αναγνώστες και φίλους του yannidakis live για τον ερχομό της φετινής χρονιάς. Η ελπίδα! Ελπίδα για να αισιοδοξείτε πως θα μπορέσετε τελικά να πετύχετε όλους εκείνους τους εύλογους στόχους που κατά καιρούς θέτετε κι αν όχι απόλυτα, τότε να κάνετε βήματα προσέγγισης. Αύριο ξεκινά ο “Μύθος του Γενάρη” κι έτσι η ελπίδα εύχομαι να σας συντροφεύει από σήμερα.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ

Καληνωρίσματα. Οι περίοδος των εορτών είναι ιδιόμορφη από πολλές απόψεις. Πλήθος κόσμου σε όλον τον κόσμο βγαίνει έστω και για λίγο, εκτός προγράμματος ξεκινώντας μια μικρή περίοδο από διαφορετικές -συνήθως ευχάριστες- δραστηριότητες. Οι σπουδαστές έχουν κενό απ’ τα μαθήματα, οι εργαζόμενοι μερικές ημέρες αργίας και πάει λέγοντας.

Μια βόλτα στο κέντρο της πόλης θα αποτελεί αυτές τις μέρες ωραία εμπειρία με τους δρόμους στολισμένους απ’ την δημοτική αρχή, τις βιτρίνες να μοιάζουν σαν από παραμύθι, με ήχους να ακούγονται από δω κι από κει και τον κόσμο καλοντυμένο να περνά για βόλτα ή για ψώνια με αγαπημένα πρόσωπα σε μια χριστουγεννιάτικη θαλπωρή που κατακλύζει συναισθήματα και ορέξεις για αγάπη, στοργή, δώρα, ευχές και εγκάρδιες στιγμές. Σε όλα συντελεί αυτό το εορταστικό αλισβερίσι ευχών και δώρων που ανταλλάσουμε, αυτό είναι σίγουρο.

Ταξιδέψατε; Προσγειωθείτε τώρα. Γιατί διαβάζοντας τις προάλλες κάποιον αρθρογράφο που έλεγε πως δεν έχει καταλάβει Χριστούγεννα επειδή όλοι οι άνθρωποι είναι στην ένταση και στα νεύρα, σκέφτηκα πως τελικά μάλλον δίκιο έχει. Το διαπίστωσα κι εγώ και σας το μεταφέρω καθότι θα δείτε πως άνθρωποι μέσα από τα αυτοκίνητα τους, στην εργασία ή οπουδήποτε αλλού βρίσκουν συνεχώς αφορμές να μαλώνουν αδιαφορώντας για το εορταστικό των ημερών. Λέτε να φταίει η οικονομική στενότητα που δεν αφήνει να ανταπεξέλθει κανείς στις αυξημένες υλικές απαιτήσεις των ημερών; Ίσως. Όπως και να’ χει εγώ παρατηρώ συνεχώς αγενείς ανθρώπους να αδιαφορούν, να μην σέβονται ούτε καν τις ημέρες αυτές προκαλώντας, εφευρίσκοντας -αν θέλετε- αφορμές να προκαλέσουν, να στεναχωρήσουν, να φέρουν την καταστροφή σε κάτι που διορθώνεται εύκολα.

Η ανθρώπινη γκρίνια και μιζέρια δε δείχνει να γιατρεύεται από δυο εορταστικές εβδομάδες και τελικά όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει βία, στεναχώρια και διαμάχη. Ίσως τώρα είναι που πρέπει να σας προκαλέσω να ζητήσετε φέτος ένα συγγνώμη, να “ρίξετε πρώτος τα μούτρα σας” κι ας μην φταίγατε, να κάνετε εσείς το πρώτο τηλεφώνημα, να σώσετε εσείς την παρτίδα. Ίσως αισθανθείτε καλύτερα, ίσως διώξετε το... τέρας των Χριστουγέννων.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕ ΟΔΗΓΟ Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ

Καληνωρίσματα. Την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου ήταν μια ιδιόμορφη νύχτα. Ξημερώνοντας Πέμπτη θα είχαμε το φαινόμενο της “βροχής των Λεωντίδων” μιλάμε για υπολείμματα από την ουρά κομήτη σε μέγεθος κόκκου ρυζιού που καίγονται στην ατμόσφαιρα και μας χαρίζουν ένα σπάνιο θέαμα.

Εκείνο το βράδυ ο ουρανός στο Μεγάλο Κάστρο ήταν πεντακάθαρος σα να είχε συνεννοηθεί για την ημέρα διεξαγωγής του φαινομένου. Φρόντισα να κάνω έναν νυχτερινό περίπατο στην παραλία του Καράβολα μαζί με ωραία παρέα και ύστερα περίμενα το φαινόμενο που θα άρχιζε στην μία και θα κρατούσε ως τις τέσσερις τη νύχτα. Πράγματι, πήρα θέση σε σωστό σημείο να απολαύσω το φαινόμενο. Κρατούσα τσικουδιά και άναψα το πούρο μου.

Είναι αλήθεια πως το φαινόμενο ήταν πολύ εντυπωσιακό αν και αρκετά αραιό σε εμφάνιση. Όμως εκεί στο απόλυτο σκοτάδι, στην απόλυτη ησυχία την πιο ενδιαφέρουσα ώρα του εικοσιτετραώρου, ήταν κάτι άλλο που επισκίασε το φαινόμενο. Ήταν ο ίδιος ο ουρανός. Σύννεφα δεν υπήρχαν και αν κοιτούσες ψηλά για ώρα ένοιωθες πως βρισκόσουν σε μάθημα Αστρονομίας με τον πιο μεγάλο χάρτη στον κόσμο! Είναι δύσκολο να περιγράψω πόσο έντονα φαινόντουσαν οι αστερισμοί που κατάφερα να ξεχωρίσω, όπως την Μεγάλη Άρκτο και τον Ηνίοχο. Το θέαμα άρχισε να γίνεται πολύχρωμο όταν δεδομένης της απουσίας της Σελήνης, όλοι οι πορτοκαλί πλανήτες διεκδικούσαν όλη την ομορφιά του σύμπαντος. Τον Ερμή δεν κατάφερα να τον ξεχωρίσω, όμως η πάντα παρούσα Αφροδίτη ήταν πιο όμορφη από ποτέ, ο Άρης αχνοφαινότανε και φυσικά ο μεγάλος Δίας που παρά την απόσταση το πορτοκαλί του ήταν ορατό.

Λίγο πριν τις τέσσερις άφησα το υπερθέαμα. Το πούρο είχε τελειώσει ώρα και η καράφα είχε αδειάσει αφήνοντας το κρύο να διακόπτει το δέος του θεάματος. Έδωσα ραντεβού με τ’ αστέρια για την επόμενη φορά που θα κοιτάξω τον ουρανό από ψηλά και ετοιμάστηκα για τα βράδια που κοιτάω τη Γη και τους ανθρώπους της από το ίδιο ύψος.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Για κάθε χαρακτηρισμό υπάρχει τουλάχιστον ένα διάσημος εκφραστής του μέσα στην ιστορία. Ο Ιούδας Ισκαριώτης έμεινε στην ιστορία σαν την προσωποποίηση της προδοσίας. Πολλά χρόνια μετά, η λέξη έχει την ίδια ερμηνεία και οι μορφές εμφάνισής της αν και παρόμοιες, προβληματίζουν. Αν θέλαμε να δώσουμε μια ερμηνεία του όρου θα ανατρέχαμε σε λεξικό.

Όμως εγώ σκέφτομαι για την πιο παρεξηγημένη απόδοση της προδοσίας. Νομίζω πως είναι το μόνο που αξίζει να διασωθεί απ’ το θέμα. Πρόκειται για μια σχέση που αναπτύσσεται με τους καλύτερους οιωνούς και έχει όλα κείνα τα στοιχεία που θα την χαρακτηρίσουν πετυχημένη. Συντροφικότητα, ειλικρίνεια, βοήθεια, αληθινά συναισθήματα, κοινά βιώματα και βάσιμες προοπτικές. Το μέλλον είναι συχνά ύπουλο και ξέρετε... το μέλλον είναι τζάμπα. Ο καθένας το σχεδιάζει με τα δικά του μέτρα και τα δικά του σταθμά. Οι εξαργυρώσεις γίνονται εκ των πραγμάτων και εκεί κάνει κανείς ταμείο. Άλλοι μπορεί να έπεσαν μέσα κι άλλοι όχι.

Τι γίνεται όμως αν στους δυο (τρεις κλπ.) τα σχέδια διαφέρουν; Τι γίνεται αν το μέλλον δε μετουσιωθεί σε μια καλή ερωτική σχέση ή αν η ερωτική σχέση δεν γίνει γάμος; Τι γίνεται αν η αιώνια φιλία μείνει στις καρδιές επειδή κάποιος θα φύγει για πάντα για μια καλύτερη ζωή σε άλλο μέρος; Τι γίνεται αν ο συνεργάτης θα αφήσει τη θέση του για μια πολλά υποσχόμενη θέση αγνοώντας τα σχέδια ανάπτυξης της εταιρείας; Τι γίνεται αν το μέλλον δεν τους βρει όλους μαζί ή αν σε διαφορετική μορφή απ’ εκείνη που πάντα ονειρευόντουσαν; Προδοσία; Υπό προϋποθέσεις, μπορεί να απαντήσει κανείς. Και τώρα; Ποια η αντίδραση; Κατανόηση με την αγάπη να συμβαδίζει με το συμφέρον του φίλου και αγαπημένου; Μήπως ένταση, νεύρα; Λέξεις βαριές που καταστρέφουν μονομιάς τον πολύχρονο τοίχο και αφήνουν όλους χαμένους;

Η έννοια της προδοσίας θα μπορούσε να είναι τελικά μετρήσιμη. Ανάλογα με το πώς ανατρέπονται τα σχέδια του άλλου. Θα μπορούσε να μην υφίσταται. Ανάλογα με το πόσο ειλικρινείς ήταν κανείς στις προθέσεις του. Ακόμα κι αν ο άλλος παρεξηγήθηκε :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

Σήμερα περπατούσα στη βροχή. Ναι, στο κατά τ’ άλλα ηλιόλουστο Ηράκλειο, βρέχει εδώ και πολλές μέρες. Ο δρόμος βρεγμένος, το ίδιο και τα σπίτια, οι πινακίδες, τα μνημεία, τα δέντρα. Ο κόσμος να περπατά με πιο γρήγορο ρυθμό, να τρέχει για να γλιτώσει μερικές στάλες βροχής παραπάνω, από το ακριβό του σακάκι ή την καινούρια ομπρέλα.

Η βροχή μπορεί να αποκαλύψει σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα των ανθρώπων. Βλέπεις ατάραχους να περπατούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα, να προφυλάσσονται κάτω από τα μπαλκόνια και αναρωτιέσαι πόσες σκοτούρες μπορούν να έχουν. Σε μια γωνία χωρίς φόβο άστεγοι που σα να μην έχει αλλάξει τίποτα συμμερίζονται τη διαφορετικότητα της μέρας με τους περαστικούς. Η βροχή είναι σαν το τύμπανο σε ένα συγκρότημα. Ο ρυθμός πτώσης της καθορίζει και την ταχύτητα κινήσεων στο δρόμο. Ίσως τα αυτοκίνητα να είναι ακινητοποιημένα, όμως το άγχος, η αγωνία και η ανάγκη για «πιο γρήγορα» διαβάζεται εύκολα στα πρόσωπα όλων.

Εγώ συνεχίζω ατάραχος να παρατηρώ καθώς περπατάω και να βλέπω αδέσποτα ζώα να έχουν βρει ένα προσωρινό καταφύγιο για να προστατεύσουν τη γούνα τους. Εκείνα δε θα έχουν την ευκαιρία να τη στεγνώσουν σε κάποιο σπίτι. Μελετώ τα δέντρα και τα φυτά της πόλης. Δείχνουν να είναι τα μόνα που απολαμβάνουν το νερό! Χορεύουν στους ρυθμούς του αέρα, πίνουν την υγρασία και πρασινίζουν δείχνοντας τη χαρά τους. Στο βάθος κάτι φοίνικες τα «πειράζουν» λέγοντας πως δεν έχουν ανάγκη από βροχή. Κρίμα που πρέπει να βρω κι άλλους ανθρώπους. Ταραγμένους, διστακτικούς. Πολλοί έχουν αγανακτήσει. Η βροχή σα να παίζει με τα συναισθήματά τους. Ο ρυθμός της καθορίζει πιο πολλά και ακόμα περισσότερα.

Το βράδυ οι νυχτερίδες θα πετάξουν και πάλι. Μπορεί το φεγγάρι να μη φαίνεται απόψε και η βροχή να γυαλίζει το ανάγλυφο δέρμα τους, όμως τίποτα δε σταματήσει το πέρας του χρόνου.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ

Καληνωρίσματα. Εγκαινιάζουμε σήμερα την νέα κατηγορία με τίτλο “ΠΑΙΔΕΙΑ” στην οποία θα ασχολούμαστε με θέματα που αφορούν την Παιδεία και επ’ αφορμής της νέας συνεργασίας του yannidakis live με το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο ξεκινά με ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο εφαρμογής αυτού που λέμε “Δια Βίου Μάθησης” το οποίο αφενός πρεσβεύει πως η εκπαίδευση δεν ολοκληρώνεται σε καμία ηλικία και μπορεί να συνεχίζεται στο πέρασμα των χρόνων ενός ανθρώπου με διάφορους τρόπους που θα ταιριάζουν στις ανάγκες του καθένα, άλλωστε ο Σόλωνας είπε πρώτος “Γηράσκω αεί διδασκόμενος”. Αφετέρου είναι σημαντικό να υπάρχει η δυνατότητα στην πρόσβαση στην πληροφορία και την εκπαίδευση από το σύνολο του πληθυσμού. Φυλακισμένοι ή νοσηλευμένοι, άνθρωποι με πολιτικά ή κοινωνικά προβλήματα.

Από την άλλη μεριά ένας στρατηγικός και επιθυμητός στόχος του Υπουργείου είναι ο συντονισμός των διαπιστευμένων εκπαιδευτηρίων όπως τα ανώτατα ιδρύματα, τα σχολεία κλπ. Φυσικά ο στόχος του συντονισμού μπορεί να είναι ένα θέμα μόνο του μιας και αφορά την άρτια λειτουργία των εκπαιδευτηρίων, την ποιότητα της εκπαίδευσης, την κατάρτιση του προσωπικού, τις συνθήκες του περιβάλλοντος και η λίστα μπορεί να συμπληρωθεί από τον κάθε σπουδαστή, τον κάθε γονιό που έχει άμεσο συμφέρον την ανάπτυξη της εκπαίδευσης.

Ο επόμενος άξονας που χαράσσει το Υπουργείο αφορά τις θεματικές ενότητες της Δια Βίου Μάθησης ή αν θέλετε τις μορφές που μπορεί αυτή να λάβει και ασφαλώς συζητάμε για συνιστώσες πέρα της κλασικής του σχολείου, όπως είναι ο ψηφιακός εγγραμματισμός και η πρόσβαση στις τεχνολογικές εκπαιδευτικές δυνατότητες ή η περιβαλλοντολογική ευαισθητοποίηση των σχετικών φορέων, η ενέργεια. Τομείς που γελιέται κανείς αν θεωρεί πως ανήκουν εκτός του φάσματος της εκπαίδευσης.

Για όλα αυτά, η Υπουργός κα. Άννα Διαμαντοπούλου και το επιτελείο της έχουν κινητοποιήσει όλα τα συναρμόδια υπουργεία σε μια δυναμική προσπάθεια ανάπτυξης ενός ουσιαστικά αναπτυξιακού μοντέλου εκπαίδευσης που πάραυτα θα περάσει από δημόσια διαβούλευση για την περαιτέρω τελειοποίησή του κι εμείς όλοι έχουμε χρέος να συμμετέχουμε στη μεγαλύτερη επένδυση στον τόπο μας. Την Παιδεία :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΝΑΣ YANKEE ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Καληνωρίσματα. Έχω ξαναγράψει για το πάθος μου για το baseball. Το μακρινό αυτό άθλημα και τους συμβολισμούς που το συνδέουν με την αγνή παράδοση ως το λιγότερο διεφθαρμένο σύγχρονο άθλημα. Σήμερα όμως το κείμενο αφορά την ιστορικότερη εκπρόσωπο του αθλήματος, τους New York Yankees. Την ομάδα που ανέδειξε θρύλους του παγκόσμιου αθλητισμού και ξεπέρασε τα όρια της χώρας ή του αθλητισμού.

Αφορμή, το 27ο πρωτάθλημα που κατέκτησαν ύστερα από εννιά χρόνια σε μια σειρά τελικών που συγκλόνισε, σε μια περιπετειώδη χρονιά όπου κατατρίφθηκαν πολλές προηγούμενες πρωτιές και δόθηκε το έναυσμα για μια νέα ένδοξη συνέχεια στην δοξασμένη ιστορία. Φέτος, είχα πολλούς λόγους να ξενυχτάω ως το πρωί για να παρακολουθώ τους 177 καθημερινούς αγώνες του πρωταθλήματος με ένα νέο γήπεδο ακριβώς δίπλα από το παλιό Yankee Stadium που φιλοξένησε θρύλους του beaseball. Πρώτος αγώνας εντός, τελευταίος αγώνας πάλι εκεί, στη Νέα Υόρκη.

Είχα την ευκαιρία να μοιραστώ την αγωνία μου με τέσσερις παίκτες που αποτελούν

την σύγχρονη ιστορία της ομάδας όντας πρωταγωνιστές στο τελευταίο πρωτάθλημα, το 2000 που έζησα από κοντά στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ και σήμερα το 2009 να αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας για τη νέα κατάκτηση φτάνοντας τις προσωπικές πέντε, όλες στην ζεστή οικογένεια με μέλη απ’ όλον τον κόσμο όπου υπάρχει το διάσημο σήμα τους. Μεσ’ τη χρονιά έγινα μάρτυρας πολλών ρεκόρ, είδα τη μισητή Βοστόνη να μην μπορεί να ανταγωνιστεί φέτος και τη Νέα Υόρκη να γίνεται μια μεθυσμένη πολιτεία σαν ένα γνωστό ελληνικό πανηγύρι οπαδών.

Μπορεί να ξέχασα τι σημαίνει ύπνος, μπορεί να μην κατάφερα να βρεθώ στις νέες κερκίδες (λόγω ευχάριστου εμποδίου), όμως έζησα κάθε στιγμή αυτού του νέου θριάμβου και ξέρετε κάτι; Ένοιωσα ότι ο αθλητισμός δεν έχει εθνικά σύνορα. Χρόνια τώρα τραγουδώ τα τραγούδια των Yankees γιατί παρά τον έρωτα με την πατρίδα μου, είμαι ένας yankee, σιγοτραγουδάω με τον Sinatra “New york, New York” and I root for my love team!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΑΛΛΟΙ ΝΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΘΕΟ

Καληνωρίσματα από την Ευρώπη. Την ήπειρο που για δεκάδες αιώνες αποτελεί το κέντρο του πολιτισμού, των γραμμάτων, του πνεύματος. Πνεύμα που μεσ’ τα χρόνια δέχτηκε πολλές επιρροές όμως αναρωτιέμαι κατά πόσο κλυδωνίστηκε στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού και της παγκοσμιοποίησης.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη θρησκεία. Η Ευρώπη είναι μια κατά βάση «χριστιανική ήπειρος» (δόκιμος ο όρος). Πόλεμοι για τη θρησκεία, άλλοι αμυντικοί όπως στην άλωση της ευρωπαϊκής Κωνσταντινούπολης, άλλοι επιθετικοί όπως οι σταυροφορίες ή η βάναυση ιερά εξέταση. Σήμερα εκατομμύρια μουσουλμάνοι διαμένουν κυρίως ως μετανάστες –νόμιμοι και μη- στα ευρωπαϊκά κράτη έχοντας αφομοιωθεί στην ευρωπαϊκή κουλτούρα και έχοντας προσθέσει τη δική τους σε αυτήν της Ευρώπης. Άλλωστε η Ευρώπη δε συμμετέχει πλέον σε… ιερούς πολέμους.

Να όμως που η έξαρση της τρομοκρατίας τα τελευταία χρόνια με θύτες μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής έχουν αλλάξει τη συμπεριφορά πολλών ευρωπαϊκών περιοχών και δεν αναφέρομαι στην Ελλάδα που με σταθερά βήματα δίνει χώρο με τζαμιά και χώρους λατρείας στους μουσουλμάνους. Το παράδειγμα που σκέπτομαι έρχεται από την Ιταλία, όπου στο βορρά πολλά έχουν αλλάξει τελευταία. Τοπικοί νόμοι απαγορεύουν το ολόσωμο μαγιό(!), αναγκάζουν τα καταστήματα που πωλούν κεμπάπ να κλείνουν αμέσως μετά τη λειτουργία των τζαμιών ή έχουν απαγορέψει εντελώς την ύπαρξη της μαντήλας. Το παράδοξο είναι πως εκεί, κοντά στο Τρεβίζο ουδέποτε οι μουσουλμάνοι κυκλοφορούσαν με μαντήλα, τέτοιοι όμως κανονισμοί έχουν προκαλέσει αντιρατσιστικές αντιδράσεις και πλέον οι μουσουλμανικές οργανώσεις έχουν κινηθεί νομικά ενάντια των νόμων!

Παρατηρώ δεξιές συντηρητικές κυβερνήσεις να επιλέγουν λάθος τρόπο να προστατεύσουν τους πολίτες τους, την ίδια ώρα που οι ίδιοι οι πολίτες διατηρούν αρμονικές σχέσεις συμβίωσης με το ξένο στοιχείο. Εγώ παρατηρώ τις εκάστοτε κυβερνήσεις να προκαλούν εσκεμμένα ή από απλή βλακεία, ρατσιστικό κλίμα, αντί να πράξουν το αυτονόητο. Να οριοθετήσουν την εισροή μεταναστών επενδύοντας στη φιλοξενία τους και εκμεταλλευόμενοι ότι μπορούν να προσφέρουν στον τόπο που αποτελεί το νέο τους σπίτι :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis δευτέρας - ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ;

Καληνωρίσματα. Σε μια εκ των μεγαλύτερων διοργανώσεων παγκοσμίως, αυτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου που για φέτος διεξήχθη στην Νότιο Αφρική, οι προβολείς έσβησαν. Λίγα ακόμα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων που κάνουν τον απολογισμό και όλα θα είναι μερικά στατιστικά νούμερα που θα θυμηθούμε σε τέσσερα χρόνια από τώρα. Κάποιοι χάρηκαν, άλλοι στεναχωρήθηκαν, κάποιοι κέρδισαν φήμη ή χρήματα κι άλλοι έχασαν πολλά λεφτά στον τζόγο.

Και ίσως το ποδόσφαιρο να συνεχίζεται όπως η ζωή, όμως η Νότια Αφρική παραμένει εκεί. Μια χώρα σαράντα εννιά και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων που μετά το απαρτχάιντ προσπάθησε να βρει ισορροπίες ανάμεσα στους φτωχούς μαύρους (79,5% του πληθυσμού) και τους πλούσιους λευκούς (9%) και μάλλον δεν τα κατάφερε. Η Νότια Αφρική στο κομμάτι που κατοικούν ή δραστηριοποιούνται οι λευκοί θυμίζει μια ευημερούσα δυτική χώρα, όμως τα άλλα κομμάτια όπου η μαύρη εξαθλίωση υφίσταται είναι εκεί και δεν μπορείς να τα αγνοήσεις. Το παγκόσμιο κύπελλο όπως πριν από λίγα χρόνια η αντίστοιχη διοργάνωση στο rugby αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία αλλαγών. Ο τουρισμός για πάνω από ένα μήνα αυξήθηκε κατά πολύ. Η χώρα ήταν στο παγκόσμιο επίκεντρο, οι εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν αποτελούν στολίδια για τις εκάστοτε πόλεις. Γήπεδα, πλατείες, δρόμοι, κτίρια, ήταν η αιτία για πτώση της ανεργίας και σε συνδυασμό με την εισροή κεφαλαίων από πολυεθνικές-χορηγούς της FIFA η οικονομική ανάπτυξη της Νοτίου Αφρικής άγγιξε και τα “μαύρα” νοικοκυριά.

Το νέο πρόβλημα της χώρας όμως έρχεται την επόμενη μέρα κι επειδή το’ χουμε ζήσει το παραμύθι εδώ στην Ελλάδα το 2004, προβληματιζόμαστε στο κατά πόσο ικανή θα είναι η Νότια Αφρική στο να εκμεταλλευτεί όλες αυτές τις υποδομές, την κληρονομιά της μεγάλης αυτής διοργάνωσης. Το παρελθόν (της) δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας αφού και στην μεγαλύτερη διάκριση της ενωμένης Νοτίου Αφρικής, την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου rugby, η χώρα δεν κατάφερε να κάνει βήματα προόδου.

Οι προβολείς, ναι, έσβησαν. Ποιός ξέρει αν θα σκουριάσουν; Ακόμα και με τον εκνευριστικό ήχο της βουβουζέλας η Αφρική έδειξε πιο ενωμένη από ποτέ αυτό το καλοκαίρι. Οι αφρικανοί μοιράστηκαν τον ενθουσιασμό τους με την Ευρώπη και τις άλλες Ηπείρους. Ήταν ένα θαυμάσιο επίτευγμα που πολλοί (όπως το 2004 σε εμάς) αμφισβήτησαν πως μπορούν να φέρουν σε πέρας. Τα κατάφεραν. Και εν καιρώ θα φάνει αν θα κερδίσουν από αυτό. Πολιτισμικά, οικονομικά, αναπτυξιακά :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: ΗΜΕΡΑ (ΠΡΟΣ)ΕΥΧΩΝ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25 Δεκεμβρίου 2008

Η λειτουργία των Χριστουγέννων έχει τελειώσει. Κάποιοι προετοιμάστηκαν γι’ αυτή τη μέρα με νηστεία, άλλοι όχι. Η ελπίδα γεννήθηκε πριν δυο χιλιάδες χρόνια ή το κάνει κάθε χρόνο.

Για κάποιους σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτα, για κάποιους δεν είναι δα και κάτι σπουδαίο, άλλοι πάλι γεύονται κάθε στιγμή αυτής της γιορτής για να τονίσουν την κοινωνικότητά τους. Οι οικογένειες σμίγουν, οι ευχές περισσεύουν.

Για μένα τα Χριστούγεννα τελείωσαν. Ο Κύριος με αξίωσε να γευτώ το Σώμα και Αίμα Του. Θα φάω με τους δικούς μου και θα απολαύσω μια μέρα χωρίς δουλειά.

Σκέφτομαι όμως ότι κάποιος δεν έχει καταλάβει καν πότε είναι αυτά. Θα γυρεύει συσσίτιο για να βγάλει τη μέρα. Μπορεί να ψάχνει για ένα πιάτο φαΐ, ίσως όμως και για μια τονωτική ένεση αυτοπεποίθησης και ψυχολογικής ανάτασης.

Οι άστεγοι θα παραμείνουν άστεγοι και ίσως να περάσουν και καλύτερα απ’ ότι χθες. Εγώ σήμερα σκέφτομαι εκείνους που τα έχουν όλα, αλλά έχουν χάσει τον εαυτό τους. Γιατί σήμερα δε γιορτάζουν τα φώτα, αλλά η ευλογία που μας προσέφερε η Θεία Γέννηση. Και είναι κάποιοι που έχουν χάσει το δρόμο ή δεν τον βρήκαν ποτέ. Έχουν παρατήσει τη ζωή και νομίζουν πως περνούν μια κρίση (ακόμα κι αν αυτή διαρκεί δεκαετίες).

Άνθρωποι που θα ανταλλάξουν δώρα και θα χαμογελάσουν ανταλλάσοντας άλλες τόσες ευχές. Θα βγουν, θα πιουν και θα ξενυχτήσουν. Μέσα τους όμως η ανάσα θα δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο. Γιατί έχουν ανάγκη μια διέξοδο, γιατί είναι εγκλωβισμένοι σε μια κοινωνικότητα που δεν επέλεξαν, γιατί πρέπει να κατανοούν, αλλά ποιος ξέρει πότε θα βρεθεί εκείνος που θα τους κατανοήσει; Κι αν βρεθεί, πως θα ξέρουν να ρίξουν τα τείχη της άμυνας μου δημιουργεί η ανασφάλεια;

Ο άστεγος έχει όλη την πολυτέλεια να προσευχηθεί και να συνειδητοποιήσει τον αγώνα του. Δεν τον φοβάμαι. Σήμερα θέλω να προσευχηθώ για εκείνον που τα έχει όλα μέχρι να κλείσει το φως της λάμπας. Χριστέ μου ευλόγησε. Ας προσευχηθούμε στον Άνθρωπο που σήμερα γεννήθηκε για μας. Έτσι κι αλλιώς, εμείς θα Τον Σταυρώσουμε…

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑΤΕΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 31/05/2010

Καληνωρίσματα. Το τέλος της “σεζόν” όπως συνηθίζουμε να λέμε αυτήν την περίοδο περίπου, η έναρξη του καλοκαιριού και γενικά αυτό το χρονικό σημείο, προσφέρεται πολλές φορές για απολογισμό της περιόδου που πέρασε για πολλούς. Για άλλους αποτελεί την απαρχή μιας νέας ιδιόμορφης περιόδου όπως είναι το καλοκαίρι και οι 3-4 μήνες του. Εδικά φέτος πολλοί οικογενειακοί προϋπολογισμοί θα πρέπει να επανεξεταστούν και σήμερα με το “Ερώτημα της Εβδομάδας” θα προτείνουμε και μια καθοριστική αλλά ενδιαφέρουσα λύση.

Λύση που πρώτοι προσέφεραν στον εαυτό τους πολλοί συνάνθρωποί μας, αφήνοντας τις πόλεις στις οποίες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ή στις οποίες μετακόμισαν για σπουδές και ένα καλύτερο αύριο, για να εγκατασταθούν μόνιμα σε χωριά της νησιωτικής ή ηπειρωτικής Ελλάδας. Για να αξιολογήσουμε το εγχείρημα, αρκεί να μελετήσουμε τον τρόπο διαβίωσής τους τότε και τώρα. Προφανώς η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. υγείας) είναι σημαντική. Η διασκέδαση και η εύρεση εργασίας χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό. Οι σπουδές και η πρόσβαση στην πληροφορία και τις εξελίξεις είναι άμεση. Όμως όλα υποβαθμίζονται όταν το βιοτικό επίπεδο υποβαθμίζεται. Οι μετακινήσεις γίνονται αγκάθι κόντρα σ’ όλα τα παραπάνω, ο κόσμος αποξενώνεται και η έννοια του περιβάλλοντος χάνει την ουσιαστική της μορφή στους ρυθμούς ζωής του ανθρώπου.

Μια εγκατάσταση σε ένα χωριό συνδέει το καλώδιο της διαβίωσης του ανθρώπου με τη φύση. Η εύρεση εργασίας είναι δυσκολότερη και σίγουρα μακριά από τα περισσότερα επιστημονικά πεδία κατάρτισης. Χρήσιμο είναι να υπάρχει περιουσία (σπίτι ή κάποια καλλιεργήσιμη έκταση) και το μόνο που μένει μετά είναι η προσαρμογή στους νέους πιο αργούς, ανθρώπινους ρυθμούς ζωής. Η επαφή με την φύση στην αρχή ξυπνά ρομαντικά ένστικτα, όμως σύντομα ξεκινούν τα πρακτικά προβλήματα όπως είναι ο αποκλεισμός λόγω καιρικών συνθηκών ή περιορισμού των δρομολογίων και οι περιορισμένες επιλογές στο καθετί. Και πάλι όμως, αυτά τα λίγα που υπάρχουν τελικά, είναι αυθεντικά, αληθινά και άμεσα προσβάσιμα.

Κι εδώ ξεκινά το δίλημμά μας για μια νέα αρχή εν μέσω καλοκαιριού και οικονομικής κρίσης. Μια ευκαιρία για μια νέα μόνιμη ζωή θα σας έβρισκε

Α :[ σε μια πόλη

Β :[ σε ένα χωριό/νησί

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΓΚΕΡΕΚΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/05/2010

Καληνωρίσματα. Έδωσα μάχη με τον εαυτό μου για το αν θα έπρεπε να βάλω το κείμενο στην κατηγορία της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ όμως “Το Ερώτημα της Εβδομάδας” με κέρδισε μιας και η άποψη των αναγνωστών μου είναι πάντα σημαντικότερη από το όποιο δικό μου συμπέρασμα. Και φυσικά ο λόγος για τη σημαντικότερη πολιτική αναστάτωση της κυβέρνησης εκ των έσω. Την αποπομπή της Άντζελας Γκερέκου από το κυβερνητικό σχήμα.

Η βουλευτής Κέρκυρας δεν είναι μια απλή ηθοποιός (ακόμα κι αν έχει σημαντικές διεθνείς επιτυχίες στο καλλιτεχνικό στερέωμα) που αποφάσισε να ασχοληθεί ξαφνικά με την πολιτική εκπληρώνοντας ένα φιλόδοξο όραμα επιτυχίας, όπως τόσοι και τόσοι άσχετοι με την πολιτική που ξαφνικά βαφτίστηκαν βουλευτές εξαργυρώνοντας τις επιτυχίες τους στον αθλητισμό, το τραγούδι, την ηθοποιία κλπ. Η Άντζελα Γκερέκου πριν να γίνει διάσημη για τις καλλιτεχνικές της ικανότητες είχε φροντίσει να αναπτύξει μια ποιοτική προσωπικότητα βασισμένη σε σημαντικές σπουδές και με δραστηριότητες στον εθελοντισμό και το κοινό καλό. Αυτό ήταν και το εισιτήριο εισαγωγής της στην πολιτική και το ΠΑΣΟΚ.

Η εργατικότητά και η ενεργητικότητά της την ανέδειξαν κι έτσι στην πολλά υποσχόμενη κυβέρνηση Παπανδρέου ανέλαβε να μεταδώσει την λάμψη της ανά τον κόσμο με κύριο σκοπό την προσέλκυση τουριστών. Οι αναλύσεις και οι ειδήσεις δείχνουν πως εκτός από αφοπλιστικό χαμόγελο είχε και αποτελεσματικό τρόπο να πετυχαίνει τους κυβερνητικούς –πλέον- στόχους της μέχρις ότου προδόθηκε από την ίδια την πολιτική που υπηρετούσε. Έγινε θύμα των χρεών προς το δημόσιο (!) του συζύγου της. Τα κουτσομπολιά αναφέρουν πως καιρό τώρα πίεζε τον διάσημο σύζυγό της να τακτοποιήσει τις οφειλές του, όμως τι σημασία έχει εφόσον εκείνος την πρόδωσε πίνοντας τον καφέ του στους γραφικούς καφενέδες της όμορφης Κέρκυρας, αξύριστος, άνεργος κατ’ επιλογή (…) και σε σωματική φόρμα αφού δεν χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο του; Ο γάμος ορίζει πως οι σύζυγοι μοιράζονται τα πάντα. Από χρέη μέχρι πολιτικές αποτυχίες, όμως ο Τόλης Βοσκόπουλος μπορεί να πανηγυρίζει πως θα βλέπει τη σύζυγό του πιο συχνά πλέον.

Η ίδια παραμένει βουλευτής Κέρκυρας με το ΠΑΣΟΚ. Εκλεγμένη από τους συμπολίτες της και προδομένη από τον άντρα της οφείλει να ξεκινήσει από το μηδέν. Για άλλους θα έχει πάντα βεβαρημένο πολιτικό ιστορικό εξαιτίας του χρέους του Τόλη, για τους υπόλοιπους μια πλούσια υπουργική εμπειρία για την επόμενη φορά που η χώρα θα χρειαστεί τις πολύτιμες υπηρεσίες της. Για εσάς

Α :[ η Α. Γκερέκου δικαιούται μια εν καιρώ ευκαιρία να συνεχίσει το έργο της

Β :[ τα χρέη είναι ανεπίτρεπτα και πρέπει να τερματίσουν την πολιτική της καριέρα

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΑ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 17/05/2010

Καληνωρίσματα. Θα ήταν ένας ενδιαφέρον κοινωνικός προβληματισμός να ασχοληθούμε με το κατά πόσο ένας φυλακισμένος που εξέτισε την ποινή του και ελευθερώθηκε, είναι πλέον πλήρως μετανοημένος έχοντας αφήσει κάθε είδους εγκληματικής σκέψης πίσω του. Η ιστορία μας δείχνει πως πολλές φορές αυτό συμβαίνει, πολλές άλλες όμως ο εγκληματίας παραμένει και η απελευθέρωση του, είναι απλά το έναυσμα για… νέες περιπέτειες. Τι κάνεις σε αυτήν την περίπτωση;

Το ίδιο ερώτημα είχαν και στην ΙΒΜ οπότε και δαπάνησαν υπέρογκα ποσά για να αναπτύξουν ένα πρόγραμμα το οποίο θα περιέχει μια πληθώρα μεταβλητών για κάποιον άνθρωπο από τον οποίο και θα παρακολουθεί συγκεκριμένες δράσεις του ικανοποιώντας τις μεταβλητές και χρησιμοποιώντας σύστημα τεχνητής νοημοσύνης για να τις εξισώνει. Οι μεταβλητές αυτές θα παράγουν αποτελέσματα ικανά να προειδοποιούν τις αρχές αν ένα συγκεκριμένο άτομο, όπως ένας πρώην κατάδικος, έχει αυξημένες πιθανότητες να υποτροπιάσει στο έγκλημα, πότε και που. Το όλο τρομακτικό σενάριο μου θυμίζει κινηματογραφική ταινία επιβεβαιώνοντας θεωρίες συνωμοσίας της μητέρας μου που έλεγε πως τα σενάρια του Hollywood είναι εμπνευσμένα από μυστικά των κυβερνήσεων!

Έτσι ή αλλιώς, τίθενται σοβαρά ερωτήματα που αφορούν τα κοινωνικά δικαιώματα των ανθρώπων. Μπορούν οι αρχές να ερευνούν τις ζωές ανθρώπων ακόμα κι αν αυτοί είναι πρώην κατάδικοι; Η αποφυλάκιση τους δεν συνεπάγεται με την ελευθερία τους και την ενσωμάτωση στην κοινωνία; Μια μέση λύση δίνει η κυβέρνηση της Βρετανίας που ήδη εφαρμόζει ένα υπολογιστικό σύστημα της ΙΒΜ. Ο σκοπός δεν είναι να παραβιαστούν τα κοινωνικά δικαιώματα και το απόρρητο ενός ανθρώπου αλλά να αποφευχθούν απειλές στην κοινωνία. Και τα στατιστικά λένε πως το σύστημα δουλεύει! Πολλές τρομοκρατικές ενέργειες από πρώην κατάδικους ή ύποπτους έχουν αποφευχθεί με τη χρήση του συστήματος κι αυτό αφήνει ένα αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη.

Κι έτσι καταλήγουμε στον σπουδαίο προβληματισμό για αυτήν την εβδομάδα. Ένα αμερόληπτο υπολογιστικό σύστημα που θα αναλύει στοιχεία ελεύθερων ανθρώπων με σκοπό την πρόληψη εγκλημάτων αλλά με υπαρκτή την πιθανότητα του στατιστικού λάθους σας βρίσκει

Α :[ σύμφωνους, αφού η προστασία του πολίτη είναι πάνω απ’ όλα

Β :[ αντίθετους, γιατί η παραβίαση της προσωπικότητας των ελεύθερων ανθρώπων είναι αδιαπραγμάτευτη

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 10/05/2010

Καληνωρίσματα. Φανταστείτε τον Γιώργο που γεννήθηκε σήμερα, στα τριάντα του. Δυναμικός, άγαμος ακόμα, στο δικό του διαμέρισμα, με καλές σπουδές και πολλά διπλώματα. Ο Γιώργος επιστρέφει από τη δουλειά 13:00 και ξεκινά τη ζωγραφική στο πανάκριβο καβαλέτο του. Είναι η δραστηριότητα του ελεύθερου χρόνου του, αν και πολλές φορές βγάζει χαρτζιλίκι από κει. Αναρωτιέμαι αν στην παραπάνω περιγραφή σας έκανε εντύπωση κάτι. Όπως για παράδειγμα, το ότι ο Γιώργος δούλεψε σήμερα ως τη μία το μεσημέρι. Συγκεκριμένα δε δούλεψε πάνω από 4-5 ώρες!

Αυτή την εργασιακή πραγματικότητα προβλέπουν οι μελέτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Ειδικευμένοι νέοι και μεγαλύτεροι που δε θα είναι μόνιμοι σε καμία εργασία, θα απολύονται, θα προσλαμβάνονται και στο ενδιάμεσο κενό θα πληρώνονται ικανοποιητικά για το διάστημα που παραμένουν άνεργοι. Σε μια συνεχώς εξελίξιμη διαδικασία στο εργασιακό σκηνικό οι επιχειρήσεις θα απασχολούν πολλά άτομα χωρίς να δεσμεύονται στο ζήτημα της απόλυσης. Το μοτίβο που θα επικρατεί θα είναι λιγότερες ώρες δουλειάς, περισσότερος ελεύθερος χρόνος.

Αυτό δε σας κρύβω πως με ξενίζει κάπως. Εδώ και χρόνια είμαι θύμα της εργασιομανίας που πλήττει πολλούς ανθρώπους σήμερα και οι ώρες εργασίας μου είναι ακατάλληλες για να γραφτούν εδώ. Το ίδιο συμβαίνει με τους περισσότερους και όλοι μαζί προβληματιζόμαστε για το πως έχει εξελιχθεί η κοινωνία έτσι ώστε να μην έχουμε χρόνο πλέον για διαπροσωπικές σχέσεις. Δε σας ακούγεται αυτή η πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από τις εκτιμήσεις; Κι όμως. Σε Δανία και Ολλανδία το μοντέλο λειτουργεί ιδανικά. Ο κόσμος δε διαμαρτύρεται και έχει συνηθίσει στην ιδέα πως μπορεί να αλλάζει πολλές δουλειές, να αποκτά νέα ενδιαφέροντα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως ίσως να χρειάζεται και δεύτερη δουλειά μες’ την ημέρα.

Με ενδιαφέρον αναμένουμε την πραγματικότητα που θα ζήσει ο Γιώργος εν καιρώ και ενώ όλοι μας θα συμφωνούσαμε πως προτιμούμε μια μέση λύση, εντούτοις αν έπρεπε να επιλέξουμε τι προτιμάμε έστω και λίγο παραπάνω, θα λέγαμε

Α :[ περισσότερη δουλειά και λιγότερος χρόνος

Β :[ λιγότερη δουλειά και μεταβλητό μέλλον

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 03/05/2010

Καληνωρίσματα. Εν μέσω κρίσης και προσπάθειας εξεύρεσης χρήματος από την κυβέρνηση για την κάλυψη του τεράστιου ελλείμματος προϊόν κακής διακυβέρνησης του κράτους, γίνονται αιματηρές προσπάθειες να αποφευχθούν περισσότερο επίπονες πολιτικές λιτότητας. Δε μένουμε στο ότι οι μισθωτοί και κατ’ επέκταση ολόκληρη η κοινωνία, καλούνται να ζοριστούν περισσότερο.

Εξετάζουμε σήμερα μια πολιτική ευκαιρία που θα επιφέρει χρήματα στο κράτος. Κι αυτό είναι το κεφάλαιο των αποκρατικοποιήσεων. Από την ειδησεογραφία της εποχής μαθαίνουμε για τον ΟΣΕ, τη ΔΕΗ και πολλούς μεγάλους κρατικούς οργανισμούς που αναμένεται να επιφέρουν πολλά εκατομμύρια ευρώ στο κράτος με την πώληση τους. Πολλοί μίλησαν για ξεπούλημα του κράτους. Υποστήριξαν πως είναι το πρώτο βήμα για να πουλήσουμε αργότερα τα νησιά μας και την κληρονομιά μας. Επιχειρηματολόγησαν στηριζόμενοι πως θα υπάρξουν πολλές απολύσεις και περικοπές. Θα ήταν άτοπο να αξιολογήσουμε αν έχουν απόλυτο δίκιο ή εντελώς άδικο, όμως αξίζει τον κόπο να μελετήσουμε την κατάσταση στο εξωτερικό όπου καμιά παρόμοια επιχείρηση δεν είναι πλέον κρατική. Μεγάλες επιχειρήσεις διαχειρίζονται τους αντίστοιχους κλάδους προκαλώντας νέες να εισέλθουν στην αγορά ως ανταγωνίστριες, δημιουργώντας περισσότερες θέσεις εργασίες και με τον ανταγωνισμό να είναι φυσικά προς όφελος του καταναλωτή. Άλλωστε επιχειρήσεις που διαχειρίζονται ιδιώτες χαίρουν αποδοχής και από τους έλληνες πολίτες. Σκεφτείτε την Αττική Οδό, το Αττικό Μετρό ή το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, που αποτελούν στολίδια του κράτους.

Ένα βασικό ζήτημα που τίθεται βέβαια, είναι το τι θα συμβεί με τα χρήματα των αποκρατικοποιήσεων. Όσοι σκέφτεστε ακόμα ότι θα καταλήξουν σε κάποιες τσέπες, παρακαλώ κλείστε το παράθυρο. Το ζήτημα είναι αν τα χρήματα θα κλείσουν κάποιες πρόσκαιρες “τρύπες” ή θα αποτελέσουν ενίσχυση σε λαϊκά στρώματα σε μια κίνηση εντυπωσιασμού. Από την άλλη, αν θα χρησιμοποιηθούν για το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης που είναι η ανάπτυξη. Η επένδυση στην παιδεία και ύστερα στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, νέες θέσεις εργασίας κ.α. αποτελεί την τροχοπέδη για την έξοδο από το τέλμα και αυτό το είναι πλέον κοινά παραδεκτό.

Βάση αυτών τίθεται το σημερινό “Ερώτημα της Εβδομάδας” με εσάς να αποφασίζετε για την ιδέα των αποκρατικοποιήσεων

Α :[ υπέρ

Β :[ κατά

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΦΘΕΙΡΟΥΝ ΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΑΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 19/04/2010

Καληνωρίσματα. Συμβαίνει αυτήν την περίοδο ένα από τα φλέγοντα ζητήματα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να είναι η διατροφή και οι κανόνες που διέπουν την παραγωγή, διάθεση και κατανάλωση των προϊόντων εντός της Κοινότητας. Ουσιαστικά γίνεται μια προσπάθεια να προστατευτεί ο καταναλωτής από τις τάσεις των παραγωγών και πωλητών να κερδίζουν περισσότερα χρήματα υποβαθμίζοντας την ποιότητα των προϊόντων. Αυτό δεν είναι άγνωστο στους έλληνες μιας και πόσες φορές τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα και τα βλαβερά χημικά που χρησιμοποιούνται αλλοιώνουν τη γεύση και τη διατροφική αξία.

Η αλήθεια είναι πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα τη Μεσόγειο και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα το τραπέζι χαρακτηρίζεται από πολύ περισσότερη ποιότητα απ’ ότι σε άλλες περιοχές. Ας μην ξεχνάμε πως τα μεταλλαγμένα προϊόντα άργησαν κατά πολύ να εισέλθουν στην Ευρώπη και πλέον η εισροή τους είναι αυστηρά ελεγχόμενη και συγκεκριμένη. Όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν όμως τους υπαρκτούς κινδύνους για την υγεία μας από τις μεθοδεύσεις στις οποίες υπόκεινται σήμερα τα προϊόντα. Εν μέσω πολλών αντιδράσεων οι ευρωβουλευτές ψήφισαν το “Σύμφωνο Ποιότητας” το οποίο θα θέτει αυστηρά κριτήρια στα προϊόντα τα οποία πιστοποιεί. Ως καταναλωτής ευχαριστήθηκα από την είδηση μέχρι που αποφάσισα να μπω στη θέση των επαγγελματιών. Τι γίνεται για τους καλλιεργητές που δε θα λαμβάνουν την πιστοποίηση; Τα προϊόντα τους δε θα είναι απαραίτητα ακατάλληλα, απλά δε θα ικανοποιούν μια σειρά από αυστηρές απαιτήσεις.

Ύστερα σκέφτηκα το πλήγμα στον ανταγωνισμό στην αγορά. Προϊόντα με την πιστοποίηση θα πωλούνται πιο ακριβά και καταστήματα πώλησης θα διαμορφώνουν τιμολογιακές πολιτικές με γνώμονα το συμφέρον και την κατατρόπωση των ανταγωνιστών τους. Το κατά πόσο οικονομικά κερδισμένος μπορεί να βγει ο καταναλωτής δεν το γνωρίζω. Σημασία έχει πως οι έμποροι θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα σοβαρό δίλημμα σχετικά με το αν θα επιλέξουν την ποιότητα έναντι του ανταγωνισμού. Αν διατίθενται να θυσιάσουν μερίδιο αγοράς για να κρατήσουν υψηλά πρότυπα ποιότητας. Αυτό το δίλημμα αφορά εκείνους. Εσείς ως καταναλωτές

Α :[ θα επιλέγατε ακριβά προϊόντα με το σήμα της πιστοποίησης

Β :[ θα ρίχνατε τον πήχη των απαιτήσεων σας προκειμένου να μην επιβαρύνετε (κι άλλο) το πορτοφόλι

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ΜΕΤΡΑΩ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 18/05/2009

Χριστός Ανέστη! Για πολλούς λόγους στους βαριά άρρωστους οι γιατροί δεν ανακοινώνουν την πρόβλεψη, βασισμένη πάνω σε ιατρικά δεδομένα για το υπόλοιπο της ζωής τους. Θα είναι κρίμα να τα παρατήσουν χάνοντας την ελπίδα ακόμα και σε ένα θαύμα. Γενικά η συμπεριφορά τους είναι απρόσμενη και ίσως το ρίσκο να μην αξίζει.

Κι αν όμως είχε την ευκαιρία κάποιος να γνωρίζει το υπόλοιπο κατά προσέγγιση, της ζωής του, πως θα το εκμεταλλευόταν; Για παράδειγμα θα μπορούσε κανείς να σταματήσει την εργασία του. Κανείς δε θέλει να δουλεύει τις τελευταίες μέρες της ζωής του, σωστά;

Ίσως κάποιος θα συμφωνούσε πως είναι μια ευκαιρία να ζήσει όλα εκείνα που για τόσο καιρό τοποθετούσε στο μέλλον. Ένα ταξίδι, ένα ακριβό δείπνο, μια όμορφη εμπειρία, όπως το να οδηγήσει το αυτοκίνητο που πάντα ονειρευόταν.

Θα ήταν μια καλή αφορμή για να πλησιάσει την οικογένεια του, να περάσει παραπάνω στιγμές με την κόρη που συνέχεια παραμελούσε για τη δουλειά, να ξανακοιτάξει τη γυναίκα του στα μάτια όπως τότε. Να ζητήσει συγγνώμη από τον πατέρα του ή τον αδερφό του για τις διαφορές τους.

Ίσως αν και τα χρόνια έχουν περάσει, να έκανε εκείνη τη ερωτική εξομολόγηση στην συμφοιτήτριά που τόσο είχε ερωτευτεί στα χρόνια της νιότης.

Η βασική προτεραιότητα ίσως να ήταν η μετάνοια, η έστω και προσωρινή επιστροφή στην εκκλησία και τα Άγια Μυστήρια της. Θα έφευγε τώρα προετοιμασμένος!

Τώρα θα ήταν ελεύθερος, δε θα είχε λόγο να φοβάται το θάνατο. Γιατί να προσέχει την υγεία του πια;

Κι αν όμως έπεφτε σε βαθιά κατάθλιψη; Έχανε το χρώμα και το ενδιαφέρον για αυτή τη ζωή; Άρχιζε και έπινε, έκλαιγε, γινόταν επιθετικός; Κι αυτό θα ήταν ένα ενδεχόμενο.

Το ζήτημα είναι εάν θα προλάβαινε να γεμίσει και ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος. Θα ήταν προτιμότερο να είναι γνωστό το υπόλοιπο της ζωής (ή όχι) και τι θα έπρεπε να γίνει σε αυτό το διάστημα;

 Διαβάστε περισσότερα.. »