Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

yannidakis - Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 21/04/2010


Χριστός Ανέστη και Καληνωρίσματα. Θυμάμαι κάποτε στην Αγγλία να παρατηρώ διώροφο λεωφορείο της γραμμής να διαφημίζει την εταιρεία nintendo. Η διαφήμιση τότε μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση γιατί ουσιαστικά αναφερόταν στην τότε παιχνιδομηχανή της εταιρείας sega. Η διαφήμιση ήταν αρνητική και απλά υπέγραφε ως nintendo για να έχει κανείς υπόψη του ποιός κάνει τη διαφήμιση.

Πολλά χρόνια αργότερα, επιθετική ή αρνητική διαφήμιση είδαμε και στην Ελλάδα. Πρόσφατα η εταιρεία vodafone διαφήμισε το καλύτερο της προϊόν συγκρίνοντάς το ανοιχτά με συγκεκριμένα προγράμματα ανταγωνιστικών εταιρειών. Η πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα, κίνηση αυτή άναψε φωτιές στις εταιρείες διαφημιστών και μη γελιέστε, η Ελλάδα διαθέτει πολύ επιτυχημένες και πολλές φορές βραβευμένες εταιρείες διαφημίσεων. Έτσι λοιπόν γεννάται το ερώτημα του αν πρέπει να υπάρχουν όρια στην ανταγωνιστική διαφήμιση και ποιά θα πρέπει να είναι αυτά. Είναι προφανές πως στις διαφημίσεις δεν συμφέρει κανέναν να πει ψέματα για το προϊόν ή την υπηρεσία, αντίθετα με τις μεγαλοποιήσεις, παραποιήσεις ή υποβαθμίσεις στην οποία μπορεί να υπόκειται η αλήθεια.

Προβληματίζομαι ακόμα περισσότερο όταν μπαίνω στη διαδικασία να σκεφτώ πως ο άνθρωπος ταυτίζεται καθημερινά στη ζωή του με την έννοια και τη φιλοσοφία της διαφήμισης. Συνεχώς προσπαθεί να επιβληθεί των ανταγωνιστών του, των συναγωνιστών του και συχνά των φίλων και συγγενών του. Κι όταν αυτό γίνεται με θεμιτά μέσα προσπαθώντας ο καθένας να αξιοποιήσει τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα για την επίτευξη ενός σκοπού έχει καλώς, όταν όμως χρησιμοποιούνται δυσφημιστικές συγκρίσεις και αθέμιτα μέσα; Τότε; Τότε και πάλι θα έπρεπε να επιχειρήσουμε να καθορίσουμε ένα πλαίσιο ορίων μέσα στα οποία θα επιτρέπεται αυτού του είδους η προώθηση του εαυτού μας.

Το μόνο σίγουρο είναι πως καμία επιθετική ή συγκριτική διαφήμιση δεν είναι παράνομη και όλα επιτρέπονται στην ανταγωνιστική κοινωνία της αγοράς. Εκείνο που τελικά καθορίζει την επιτυχία της είναι η ανταπόκριση του κόσμου κι αυτό πάλι σχετίζεται με την ιδιοσυγκρασία του καθενός, ότι δηλαδή προείπαμε για τον χαρακτήρα του ανθρώπου :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ. ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/03/2010


Καληνωρίσματα από το σκοτεινό δωμάτιο με τη μεγάλη οθόνη, την κονσόλα της παιχνιδομηχανής και τα πολλά χειριστήρια. Βάλε το παιχνίδι μέσα και πάτα το play. Σήμερα παίζουμε το παιχνίδι που οδηγείς προσπαθώντας να φτάσεις στον προορισμό σου, χωρίς χρονόμετρο, χωρίς να σε κυνηγούν, χωρίς να χρειάζεται να πυροβολείς τους κακούς. Απλά να φτάσεις σπίτι σου. Ακούγεται βαρετό; Θα σας αποδείξω το αντίθετο.

Αλήθεια έχετε παρατηρήσει πως είναι να οδηγείς στους ελληνικούς δρόμους; Με το συμπάθιο άλλα βάση πιθανοτήτων είστε κι εσείς μέρος του προβλήματος. Γιατί μια διαδρομή σήμερα είναι σαν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που προσπαθείς να αποφύγεις τις κακοτοπιές της διαδρομής. Κι αυτές μπορούν εύκολα να χωριστούν σ’ εκείνες που ευθύνεται το κράτος ή ο δήμος και σε εκείνες που ευθύνεται η απολίτιστη συμπεριφορά των ελλήνων οδηγών.

Στην πρώτη κατηγορία συναντούμε φανάρια που δε λειτουργούν, προβλήματα στο οδόστρωμα, κακή σήμανση, στενούς δρόμους και είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να βρούμε περισσότερα. Στη δεύτερη όμως θα διαπιστώσετε πως το πρόβλημα το δημιουργούν οι πολίτες: Παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα σε σημεία που εμποδίζουν τη διέλευση, παραβίαση STOP και φωτεινών σηματοδοτών, αντίθετη διέλευση σε μονόδρομους, αντίθετη διέλευση ακόμα και σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας όπως μου μαρτύρησε φίλη μου στη Θεσσαλονίκη, προσπέρασμα απ’ τα δεξιά, παντελή άγνοια κυκλοφοριακών κανόνων απ’ τους δικυκλιστές, ασέβεια προς τις κυκλοφοριακές λωρίδες και την θέση στο οδόστρωμα, αγενέστατη συμπεριφορά προς τους πεζούς και τις διαβάσεις τους και η λίστα ατελείωτη.

Προσωπικά ήμουν από αυτούς που έβριζα στις κακοτοπιές που βίωνα στο δρόμο, καθότι μεγάλος “ψειριάρης” στην τήρηση των νόμων και κανόνων, όμως πλέον έχω αποστασιοποιηθεί και απλά προσπερνάω τα… εμπόδια κάνοντας το σταυρό μου και κερδίζοντας πόντους στο παιχνίδι του δρόμου που έχει μια σημαντική διαφορά απ’ το εικονικό. Χάνονται ζωές από το αλκοόλ, την υπερεκτίμηση δυνατοτήτων και παραβίασης των κανόνων οδικής συμπεριφοράς. Πάλι το κράτος φταίει και εδώ; Αφού όλοι είστε/είμαστε μέρος του παιχνιδιού :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis – ΕΓΩ ΨΗΦΙΖΩ ΕΛΛΑΔΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 04/03/2010


Καληνωρίσματα. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για το μέγεθος του κειμένου. Δε θα περιπαίξω το ζήτημα και δε θα το γαρνίρω με κοσμητικά επίθετα. Τα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση προ ημερών δεν αφορούν μόνο τους δημοσίους υπαλλήλους, μα όλους μας. Για όσους δεν έχετε υπόψη σας, θα τα βρείτε εδώ. Νομίζω πως η ανακοίνωση τους έφερε μεγάλη αναστάτωση στους έλληνες και έτσι με αίσθημα ευθύνης θα τοποθετηθώ εξ αυτών.

Είναι προφανές πως εφόσον μιλάμε για τόσο σοβαρά μέτρα θα πρέπει όλοι να περιορίσουμε κάποιες από τις ως τώρα συνήθειές μας. Πρέπει να αντιληφθούμε πως ναι, θα μας επηρεάσουν έμπρακτα τα μέτρα αυτά. Αρχίζω όμως με τη σωστή σειρά. Πρώτος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας δήλωσε πως παραιτείται πολλών εκ των οικονομικών του αποδοχών ακολουθούμενος από την Ν. Μούσχουρη που ανακοίνωσε πως παραιτείται του βουλευτικού της μισθού σε μια καθαρά συμβολική κίνηση. Σειρά είχε η κυβέρνηση με τον πρόεδρο της Βουλής να μην αξιώνει 14ο μισθό και πολλοί βουλευτές να ακολουθούν. Εκτός αυτού, τα επιδόματα (κάποια από τα οποία μας προκαλούν γέλιο οργής) βουλευτών και υπαλλήλων τους περικόπτονται όχι απλά γενναία αλλά και βίαια! Σωστά. Έτσι ξεκινάς όταν θες να πλήξεις τον μικρομεσαίο.

Πάραυτα πολλοί εκφράζονται άσχημα για το τι συνέβη. Αισθάνονται προδομένοι που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Πολλοί απ’ αυτούς δε θα ακυρώσουν τις διακοπές στη Μύκονο, αλλά θα ζοριστούν να πληρώσουν την επόμενη δόση στο δάνειο. Το ξέρω. Η κα. Διαμαντοπούλου στο Υπουργικό Συμβούλιο επισήμανε στον Γ. Παπανδρέου πως τα μέτρα αυτά αγγίζουν τα όρια της ιδεολογίας του κόμματος για να λάβει την αποστομωτική απάντηση πως είναι πολύ πέρα από την ιδεολογία. Αυτήν την κουβέντα εγώ την εκτίμησα πολύ. Ξέρω πως η κυβέρνηση έχει κόμπο στο λαιμό. Ξέρει πως χάνει πολιτικά. Ίσως πέσει στις δημοσκοπήσεις. Ίσως χάσει τη στήριξη του κόσμου. Και τότε σκέφτομαι: Τελικά δε μας αρέσει η αλήθεια, ε; Όσο καιρό κρυβόμασταν πίσω από το ψέμα του μαγειρέματος και της διαφθοράς στην οποία συναινούσαμε με τον τρόπο μας, ζούσαμε (σχετικά) καλά. Όταν κάποιος… γενναίος είπε την αλήθεια σε εμάς και την Ευρώπη, τότε όλα άλλαξαν. Έγινε κακός. Μισητός!

Με έκπληξη διάβασα πως ο κος. Καρατζαφέρης στηρίζει την κυβέρνηση. Το γράφω κι ανατριχιάζω ότι ένας φανατικά αντιπολιτευόμενος της κυβέρνησης ξεπέρασε τη μικροπολιτική σκοπιμότητα εξυπηρετώντας το κοινό καλό. Δε θα γράψω για τα αριστερά κόμματα που ετοιμάζουν τον κόσμο να βγει στους δρόμους για να αποκαταστρέψουν την κοινωνία. Σε αριστερό blog προχθές, σχολίασα πως “όταν το αμάξι σου τρέχει με χαλασμένα φρένα στο γκρεμό, μην στρίψεις το τιμόνι, πάρε την αυτοκινητοβιομηχανία να ζητήσεις ευθύνες για το πρόβλημα”... Η ΝΔ επέλεξε να κατακρίνει τα μέτρα χωρίς καμία άλλη συμμετοχή. Περιμένει την πολιτική ήττα του ΠΑΣΟΚ για να είναι η επόμενη κυβέρνηση που όλοι αγαπήσαμε!

Ζητάω από όλους να συμμετέχετε στη μακρά περίοδο πίεσης. Να επανεξετάσετε τους οικογενειακούς σας προϋπολογισμούς και να ελαττώσετε τα έξοδά σας. Το yannidakis live στηρίζει την κυβέρνηση και καλεί όλους σας να πιστέψετε στην εθνική προσπάθεια. Είμαι σίγουρος πως πάνω από το άγχος της πληρωμής του λογαριασμού σας έχετε το φιλότιμο μιας Ελλάδας άξιας να ζήσουν τα παιδιά μας χωρίς το δικό μας άγχος :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΕΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΙ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 03/03/2010


Καληνωρίσματα. Μία και πλέον εβδομάδα μετά το προκλητικό δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Focus σκέφτηκα πως ενώ ο ντόρος έχει καταλαγιάσει, είναι καλή στιγμή να προβληματιστούμε στις συνέπειες του αντι-αφιερώματος. Για τους ελάχιστους που δε γνωρίζετε, μπορείτε να δείτε το εξώφυλλο παρακάτω ενώ το περιεχόμενο του άρθρου περιείχε ειρωνική κριτική για τον τρόπο ζωής των ελλήνων. Από τη θρησκεία ως την αρχαία ελληνική γλώσσα και από την ελληνική κοινωνικότητα ως την προσκόλληση στις παραδόσεις.

Αρχικά, εξοργίστηκα όσο όλοι οι έλληνες. Έστειλα το κείμενο σε επαφές μου στην ομογένεια. Στις ΗΠΑ δραστηριοποιήθηκαν στέλνοντας σκληρά μηνύματα διαμαρτυρίας από απλούς ομογενείς ως συλλόγους και οργανώσεις ελλήνων του απόδημου ελληνισμού. Το γεγονός ότι πρώτος αντέδρασε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Βουλής δείχνει τη σημαντικότητα του θέματος. Ακολούθησαν τα blogs με δεκάδες αφιερώματα άλλοτε πολιτικού περιεχομένου που έστελναν μιαν απάντηση στο περιοδικό, άλλοτε συσπείρωσης ώστε να γίνει μια συντονισμένη διαμαρτυρία κι άλλοτε ειρωνικών απαντήσεων με παραποιημένες φωτογραφίες, σίγουρα όχι τόσο χυδαίες όσο του ίδιου του εξώφυλλου. Εκείνο όμως που ξεχώρισα ήταν η σκέψη ενός blogger που έδωσε μιαν άλλη διάσταση στο θέμα. Βρήκε μια ευκαιρία. Έναν λόγο να ευχαριστήσει το περιοδικό γιατί κατάφερε –έστω για λίγο- να πετύχει ότι δεν κατάφερε κανείς έλληνας: να συσπειρώσει τους έλληνες όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Να δώσει την ευκαιρία στον έλληνα να ξεσπάσει την οργή του σε ένα περιοδικό! “Ευχαριστούμε Focus” έκλεινε το άρθρο.

Κι έτσι άρχισα να αναρωτιέμαι. Έχει δίκιο; Αμέσως θυμήθηκα έναν αξιωματικό μου στο στρατό που μας έλεγε πως όσο ξεπεσμένος και να είναι ο ελληνικός πολιτισμός σήμερα, αν έρθει η ώρα της απειλής θα γίνει μια γροθιά για το εθνικό συμφέρον. Λες; Λες να ήταν το δημοσίευμα ένα ήπιο παράδειγμα της θεωρίας αυτής; Η “φωνακλάδες” έλληνες φώναζαν όλοι τα ίδια λόγια και αυτό πρέπει να το κρατήσουμε τη μνήμη μας ως ένα από τα χαρακτηριστικά της κρίσης που περνάμε. Ίσως αυτό να είναι το μυστικό της αντιμετώπισης της κρίσης. Όλοι ενωμένοι! :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΘΝΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΑΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25/02/2010

Καληνωρίσματα. Έχω γράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου πως ο αθλητισμός είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και της πολιτικής κάθε χώρας. Δε θα εξηγήσω σήμερα αυτό, αντίθετα θα θέσω ως δεδομένα τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή οι αθλητικοί σύλλογοι σήμερα αποτελούν ανώνυμες εταιρείες με επενδυτές και οικονομικά συμφέροντα πέρα από τα αθλητικά ιδεώδη και την υγιή άμυλα. Δεν αρνούμαι τίποτα απ’ όλα αυτά και αναγνωρίζω την ανάγκη οικονομικής επιβίωσης κάθε ομάδας.

Δε θα βρούμε πολλά παραδείγματα σαν της ποδοσφαιρικής ομάδας της ισπανικής Barcelona που το 2000 προχώρησε στην πρωτοποριακή κίνηση να αφαιρέσει κάθε χορηγό από τη φανέλα της ομάδας σε ένδειξη τιμής για τη σπουδαιότητα της ιστορίας της. Μην ανησυχείτε, η ομάδα έχει υπέρογκα έσοδα από άλλους πόρους. Στη συνέχεια τύπωσε το λογότυπο της UNICEF για καθαρά κοινωνικούς λόγους, χωρίς οικονομικές συναλλαγές. Αν σήμερα θα βρείτε ομάδες χωρίς χορηγό στη φανέλα είναι επειδή δε βρίσκουν χορηγό. Εκεί ανησυχήστε, η οικονομική κρίση βλέπετε.

Ο ΟΠΑΠ αποτελεί βασικό χορηγό όχι μόνο σε αμέτρητες ελληνικές ομάδες που φτάνουν τα τοπικά πρωταθλήματα, αλλά και σε ολόκληρες διοργανώσεις. Από την άλλη, μεγάλες πολυεθνικές διαφημίζονται στις πιο… εμπορικές φανέλες της κάθε χώρας. Το Μαρούσι πάλι, αποτελεί ένα οξύμωρο παράδειγμα. Ομάδα καλαθοσφαίρισης που εντυπωσιάζει στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που συμμετέχει έχοντας νίκες απέναντι σε πολύ μεγάλες ομάδες, ξαφνικά κέντρισε το ενδιαφέρον όλων. Κι εκεί που δεν είχε χορηγό στη φανέλα, ξαφνικά είδαμε τους αθλητές με το μεγαλοπρεπές “TURKISH AIRLINES”! Στη φανέλα, στο γήπεδο, στην ιστοσελίδα, δίπλα στους μεγάλους χορηγούς. Και ναι λοιπόν, η τουρκική αεροπορία, βασική ανταγωνίστρια των δικών μας μεγάλων εταιρειών διαφημίζεται σε μια ελληνική ομάδα που συμμετέχει σε ολόκληρη την Ευρώπη!

Οι έλληνες τώρα διαφημίζουν τους τούρκους κόντρα στους έλληνες κι όλα στο βωμό του χρήματος που εξ αρχής ξεκαθάρισα πως είναι απαραίτητο στα σωματεία. Αλλά ρε παιδιά; Όχι κι έτσι. Όχι τέτοιο ξεπούλημα μιας ομάδας με έλληνες παίκτες που κατέκτησε κάποτε ευρωπαϊκό τίτλο για λογαριασμό της Ελλάδας. Απόψε παίζει στο Βελιγράδι με την Partizan. Να ευχηθούμε καλή επιτυχία; :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΑΠΑΡΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΟ ΑΥΡΙΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 18/02/2010

Καληνωρίσματα. Εκτός από τα μέσα ενημέρωσης, παντού στα blogs θα βρείτε πολυδιάστατες καταχωρήσεις για την κρίση στη χώρα μας. Οι αριστεροί κατηγορούν το κράτος, οι δεξιοί τους χειρισμούς του, οι μη κομματικοποιημένοι την κατάντια μας και πάει λέγοντας. Η σύνοψη αποτελείται από μια ατελείωτη γκρίνια απ’ όλους λες και ήρθαν τώρα στην Ελλάδα.

Ας πάμε λίγο πίσω. Καμιά δεκαριά χρόνια που όλα –κατά πως λένε οι περισσότεροι- ήταν καλύτερα με τη δραχμούλα. Τότε που οι τουρίστες μεθούσαν τόσο ώστε να μην καταλαβαίνουν το “γδύσιμο” απ’ τη διαφορά στο συνάλλαγμα, τότε που ελέω διαφορετικού νομίσματος δεν ασχολούμασταν με στατιστικές που έδειχναν πόσο μεγάλη διαφορά είχαμε με τους εταίρους ευρωπαίους σε μισθούς, συντάξεις, υπηρεσίες κλπ. Τότε που η διαφθορά ήταν λέξη θαμμένη στα λεξικά, γιατί (η άλλη λέξη) οι “εξυπηρετήσεις” βόλευαν τους έχοντες που φοροδιέφευγαν, αλλά κι εμάς μας συνέφερε γιατί είχαμε χαμηλότερες τιμές. Βόλευαν τους έχοντες γιατί βασίλευε η μίζα και η “κάτω απ’ το τραπέζι” επίτευξη επιθυμιών. Και στην αλυσίδα βρίσκονταν και οι μικρομεσαίοι που είχαν έναν γνωστό, που είχε έναν γνωστό που δούλευε στο δημόσιο και θα παρέγραφε τα χρέη, την κλήση, το πρόστιμο, θα μετέθετε το γιο σε ευνοϊκή μονάδα, την κόρη στο τοπικό πανεπιστήμιο. Στάση. Πριν συνεχίσω, θυμηθείτε τη φορά που υπήρξατε μέρος της αλυσίδας.

Ωραία. Συνεχίζω. Και συνεχίζω γιατί η ελπίδα μπορεί να δώσει κίνητρο προσπάθειας ακόμα κι όταν όλα είναι εναντίον σου. Όπως η Ελλάδα, όπως η –θέλω να πιστεύω- ειλικρινής- κυβέρνηση, όπου μάχεται ενάντια στις τιμωρίες της Κοινότητας, στα καρφιά των δημοσιογράφων, στις κατηγόριες της αντιπολίτευσης, μα πάνω απ’ όλα ενάντια στο λαό που βολεμένος στον καιρό της δραχμούλας, αδυνατεί να συνεργαστεί αντιλαμβανόμενος πως η μάχη για την Ελλάδα έχει νικητή το κοινό καλό κι εκείνος ανήκει σ’ αυτό όπως όλοι. Κι όμως. Είναι τόσο κακομαθημένος που βάζει συνεχώς αυτογκόλ κατηγορώντας, μιζεριάζοντας και αναπολώντας τις εποχές της “εξυπηρέτησης”. Αυτό λέγεται έλλειψη συνείδησης που προέρχεται από την έλλειψη παιδείας, που προέρχεται από την έλλειψη υποδομών που προέρχεται ακριβώς από κείνη την εποχή της “δραχμούλας”.

Αντιλαμβάνομαι πως καλούμαστε να πληρώσουμε περισσότερα απ’ όσα ενδεχομένως “φάγαμε”, όμως στον πόλεμο ο πλούσιος έχει το ίδιο όπλο με τον φτωχό κι αν κάποτε νικήσει παίρνει το ίδιο παράσημο αντρείας, ακόμα κι αν συνεχίσει να είναι φτωχός αργότερα. Η κρίση λένε ότι είναι ευκαιρία κι εγώ συμπληρώνω πως είναι πόλεμος. Εγώ λέω να συμμετέχω στον πόλεμο, συμμαχώντας με το κράτος για να νικήσω, αν όχι για μένα, για τα παιδιά μου, το κοινό καλό, την Ελλάδα. Έρχεστε; :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΣΜΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 17/02/2010

Καληνωρίσματα. Όσο κι αν δεν το πιστεύουμε ή δεν μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι έτσι, είμαστε πολιτισμός της Δύσης και έτσι φερόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Εδώ που οι παραδόσεις “ξεβάφουν” γιατί η μόδα είναι trendy, θυμάμαι πως υπήρχαν φορές που περνούσα από μια εκκλησία και ντρεπόμουν να κάνω το σταυρό μου μπροστά σε άλλους ανθρώπους. Ύστερα ντράπηκα στο Θεό που Τον αρνήθηκα και εκ τότε η ομολογία αποτελεί αφορμή για ένα σωρό συζητήσεις κυρίως κόντρα σε αντιρρησίες ή δύσπιστους.

Την ίδια ώρα στη Μέση Ανατολή και σε περιοχές της Αφρικής διαβάζουμε στην ειδησεογραφία πως χριστιανοί πέφτουν καθημερινά θύματα θρησκευτικής βίας από συμπολίτες τους, κυρίως μουσουλμάνους. Τα επεισόδια, κακοποίησης, εμπρησμών, βιασμών και δολοφονιών είναι πλέον καθημερινά και η τοπική εκκλησία προσπαθεί να προφυλαχτεί αδυνατώντας να προφυλάξει. Τίποτα απ’ όλα αυτά βέβαια δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση όταν η θρησκευτική βία ποτέ δεν εξαλείφτηκε από την ιστορία. Είτε είχε σχέση με σταυροφορίες, είτε με τη δύση, είτε με τον κουμμουνισμό, τα δόγματα, τις αιρέσεις ή τους φανατισμένους πολιτισμούς της Ανατολής. Φυσικά αυτό προϋποθέτει από τους χριστιανούς να ομολογούν την πίστη τους και να μην φοβούνται ή πολύ περισσότερο ντρέπονται για το θρησκευτικό τους πιστεύω. Έχω διαβάσει μια ιστορία ενός ιερέα αιχμαλώτου σε στρατόπεδο κουμουνιστών. Αρχικά είχε δηλώσει αγρότης, αυτό όμως δεν τον γλίτωσε από άγριους βασανισμούς. Στη μετάθεση του σε άλλη φυλακή ερωτήθηκαν όλοι αν υπάρχει κανείς που να πιστεύει στην ηλιθιότητα του χριστιανισμού. Ο ιερέας σήκωσε αμέσως το χέρι και ακολούθησαν κι άλλοι με αποτέλεσμα να κερδίσουν όλοι λίγο καλύτερες συνθήκες διαβίωσης εξαιτίας της αντρειωμένης ομολογίας τους.

Είναι γεγονός πως η ομολογία της πίστης, της ιδέας, της πεποίθησης αντανακλά έναν άνθρωπο με αυτοπεποίθηση, με δυναμική και με αρχές. Η άρνηση από φόβο ή ανασφάλεια αποτελεί αρνητικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Πολύ φοβάμαι πως σήμερα ακόμα και σε πολιτισμένες κοινωνίες, η ομολογία κοντράρεται ή συνδέεται με βία ή χλευασμό, οπότε γιατί να μιλάμε για την Ανατολή :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΕΤΡΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 20/02/2010

Καληνωρίσματα. Μαθαίνουμε από την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών πως πέθανε ο φιλόσοφος –λέει- Κώστας Αξελός. Στα 86 του ο άνθρωπος ζούσε στη Γαλλία καθώς ήταν επικηρυγμένος απ’ το κράτος και διέφυγε να σωθεί. Πέρασε την εφηβική του ηλικία διαβάζοντας αρχαίους και νεότερους φιλόσοφους ενηλικιώθηκε προσπαθώντας να εφαρμόσει τις… φιλοσοφίες ενάντια στην αντίσταση ως μέλος των κουμουνιστών. Μη με παρεξηγήσετε. Δεν κάνω αφιέρωμα στον άνθρωπο, απλά προσπαθώ μαζί σας να καταλάβω πως γίνεται κανείς στις μέρες μας φιλόσοφος.

Μη βιαστείτε να δώσετε απάντηση. Μετά τους φιλόσοφους και στοχαστές της χρυσής εποχής της Ελλάδας με τα ονόματα των “σταρ” που ακόμα διαφημίζουν την Ελλάδα και τις θεωρίες τους που διδάσκονται σε σχολεία και σχολές, αλλά και ύστερα από τους διαφωτιστές και επαναστάτες γάλλους (κι όχι μόνο) εκεί περί της γαλλικής επανάστασης που άφησαν το στίγμα τους στις επόμενες γενιές, τι γίνεται; Μα… τίποτα! Ξέρετε εσείς τον (Θεός ‘σχωρέσ’ τον) Κώστα Αξέλο; ή οποιονδήποτε άλλο εν ζωή φιλόσοφο; Κι αν τους ξέρετε θυμάστε τα λόγια του; Την κληρονομιά του δηλαδή στην κοινωνία; Εδώ θα ζορίζεστε σίγουρα, ε;

Δε σας κρύβω πως με όλο το σεβασμό στις σπουδές και στα βιβλία που έγραψε ο κύριος Αξελός αμφισβητώ τον τίτλο του ως φιλόσοφο. Δηλαδή αν τον ρωτούσε κανείς τι επαγγέλλεται απαντούσε “φιλόσοφος”; Ήμαρτον! Βρισκόμαστε στην εποχή της τεχνολογίας και της κοινωνίας της πληροφορίας. Η όποια είδηση θέλει λίγα λεπτά για να φτάσει σε κάθε γωνιά του κόσμου και η κάθε θεωρία ενός μορφωμένου, διάσημου ή απλά παθόντα κρίνεται από εκατοντάδες σε λίγες ώρες και είτε απορρίπτεται αμέσως, είτε γίνεται η νέα ατάκα στα στόματα των νέων. Η πληροφορία έχει ξεχειλώσει και αποτελεί αγαθό –κακοποιημένο μεν- που διακινείται ελεύθερα, από όλους προς όλους χωρίς διακρίσεις ή περιορισμούς.

Και ενώ ο καθένας έχει απεριόριστη πρόσβαση στην εισροή και εκροή ιδεών, απόψεων ή… φιλοσοφιών, τολμάτε σήμερα να μου ανακηρύξετε κάποιον φιλόσοφο; Εγώ βλέπω πολλούς φαφλατάδες ή αμέτρητους φιλόσοφους :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΜΕ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Καληνωρίσματα. Σήμερα ξεκινούν οι καλοκαιρινές εκπτώσεις στα εμπορικά καταστήματα όλης της Ελλάδας. Οι πρώτες μετά την σημαντική αύξηση του ΦΠΑ και των γενικών μέτρων που αλλάζουν τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα στη χώρα μας.

Εκατοντάδες καταστηματάρχες αναμένεται να προσφέρουν τα προϊόντα τους σε τιμές που μάλλον δε θα έχουμε ξαναδεί τα τελευταία χρόνια. Τα ποσοστά των εκπτώσεων θα ξεπερνούν το 50% ενώ θα γίνει μεγάλη μάχη ώστε ο πελάτης να κατέβει στην αγορά και να ψωνίσει τελικά κάτι. Για να συμβεί αυτό απαιτείται συνεργασία. Τα τοπικά καταστήματα ξεχνούν τον ανταγωνισμό μεταξύ τους και συναγωνίζονται με σκοπό την επίτευξη του κοινού σκοπού που είναι ακριβώς αυτός: να κατέβει ο καταναλωτής στην αγορά. Όλοι ξέρουμε πως κατεβαίνοντας στην αγορά περνάει κανείς από πολλά μαγαζιά πριν καταλήξει στην τελική αγορά προϊόντος. Ειδικά φέτος οι καταστηματάρχες είναι το ίδιο απεγνωσμένοι με τους καταναλωτές κι έτσι οι φετινές εκπτώσεις θα είναι ουσίας.

Από την είναι το ζητούμενο. Ο καταναλωτής. Ο άνθρωπος που φέτος περισσότερο από ποτέ αναπροσαρμόζει τα έξοδά του, περιορίζει τις δαπάνες, αναδιοργανώνει τον προϋπολογισμό του. Πολλοί φέτος δεν θα έχουν την ευκαιρία να πάνε διακοπές, όμως ακόμα και οι υπόλοιποι ίσως αποφασίσουν να απέχουν από την αγορά προκειμένου να καταφέρουν να ξεφύγουν για λίγες μέρες από την ρουτίνα τους. Ακόμα κι εκείνοι που τελικά θα καταφέρουν να φτάσουν στην αγορά, φέτος θα είναι πιο απαιτητικοί από ποτέ. Θα μελετούν τις τιμές, θα συγκρίνουν τα προϊόντα, θα μετράνε την εξυπηρέτηση και τις ευκολίες ή το ύψος της έκπτωσης πριν τελικά καταλήξουν να αγοράσουν.

Φέτος, καταστηματάρχες και πελάτες είναι σύμμαχοι. Οι πρώτοι θα ρίξουν τις τιμές για να εξυπηρετήσουν την αγορά και να επιβιώσουν των υποχρεώσεων τους σε εφορία, ενοίκια, υπαλλήλους κλπ. οι δεύτεροι έχουν χρυσή ευκαιρία να ικανοποιήσουν αγοραστικές τους ανάγκες. Και ο κανόνας είναι σαφής. Τα λεφτά σας στην τοπική αγορά που θα είναι πολύ ανταγωνιστική στις φετινές εκπτώσεις. Μακριά από τις μεγάλες πολυεθνικές, μακριά από τα καταστροφικά κινέζικα, μακριά από τους πλανόδιους με τα μαϊμού προϊόντα. Φέτος στηρίζουμε την τοπική αγορά, την τοπική οικονομία, την τοπική κοινωνία. Φέτος ενισχύουμε την αλυσίδα της ανακύκλωσης χρήματος. Ότι ξοδεύουμε, μας επιστρέφεται :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - AVATAR: ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Ή ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 03/02/2010

Καληνωρίσματα. Πριν μερικές ημέρες παρακολούθησα την γνωστή ταινία του James Cameron, Avatar. Ο σκοπός μου ήταν να δικαιολογήσω τον πανικό ενθουσιασμού που επικρατεί στις δυτικές κοινωνίες αναφορικά με την ταινία αυτή. Κάποιοι είπαν πως πρόκειται για τον καθρέφτη της κοινωνίας μας, ενώ η NASA απεφάνθη πως ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να αποδειχτεί πραγματικότητα στο μέλλον!

Η πρόθεσή μου δεν είναι να κάνω κριτική της ταινίας, αλλά να αναδείξω τα όποια κοινωνικά μηνύματά της. Και ναι, είναι πολλά. Έχουμε το κλασικό κεντρικό θέμα της μάχης του καλού ενάντια στο κακό, έχουμε τον κεντρικό ήρωα που αναζητά μια ελπίδα (καθότι ανάπηρος) δοκιμάζοντας μια πρόκληση που ίσως του εξασφαλίσει τα χρήματα για να θεραπευτεί. Ο ήρωας λοιπόν είναι άνθρωπος και ως τέτοιος συμμετέχει σε σχέδιο αποπλάνησης της εξωγήινης φυλής που ζει ειρηνικά. Μεταμορφώνεται σε έναν απ’ αυτούς και κερδίζει την εμπιστοσύνη τους με τον πιο ύπουλο τρόπο, όπως πολύ καλά οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν. Στην πορεία ο ήρωας ερωτεύεται την εξωγήινη πρωταγωνίστρια και όλα κυλούν ρομαντικά.

Όχι για πολύ όμως, αφού η ανθρώπινη φυλή αποφασίζει να εισβάλει στρατιωτικά καταστρέφοντας τα πάντα για να κατακτήσει τον νέο αυτό τόπο. Ο ήρωας που μεταμορφωμένος στο avatar του έχει τα πόδια του, έχει πλέον έναν νέο έρωτα και μια ζωή πολύ πιο ενδιαφέρουσα από την παλιά, αποφασίζει πως θέλει να απαρνηθεί το είδος του και να βοηθήσει τους ντόπιους στη μάχη για την άμυνα του τόπου τους. Η μάχη γίνεται με τους ιθαγενείς να διώχνουν τους… ανθρώπους, όμως αναρωτιέμαι, αυτό ήταν; Οι άνθρωποι είναι οι κακοί, οι εξωγήινοι οι καλοί και ο μάγκας της υπόθεσης είναι αυτός που πήγε με τους καλούς προδίδοντας το είδος του επειδή βολεύτηκε καλύτερα;

Εγωισμός, προδοσία και ο πλήρης εξευτελισμός του ανθρώπινου είδους. Αυτές τις αρχές πρεσβεύει ο κύριος Cameron (σκηνοθέτης του ψεύτικου ντοκιμαντέρ για την δήθεν ανακάλυψη του τάφου του Ιησού που ήταν –λέει- ένας απλός οικογενειάρχης) ωθώντας αμέτρητους νέους να ταυτίζονται με κάτι φανταστικό που αντιμάχεται το ανθρώπινο γένος σε μια εποχή που έτσι κι αλλιώς οι αρχές αμφισβητούνται. Απαντώντας στην ερώτηση του τίτλου του άρθρου μου, ελπίζω πως ναι είναι καθαρά επιστημονική φαντασία που σύντομα το σενάριο της θα ξεχαστεί από μια επόμενη 3D ταινία, γιατί τέτοιους είδους κοινωνικά φαινόμενα αποτελούν κίνδυνο για τη νεολαία μας. Η απόλυτη θυσία υφίσταται όταν δεν κάνει καμία διάκριση κι όταν δεν υπάρχει ίχνος προσωπικού οφέλους.  :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΟΠΛΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 28/01/2010

Καληνωρίσματα. Έχω υπηρετήσει τη στρατιωτική μου θητεία χρόνια τώρα σε τρία στρατόπεδα της Ελλάδος. Δεν είμαι από αυτούς που είχαν θετικές αναμνήσεις απ’ το στρατό μιας και κατατάχθηκα σε περίοδο πολλών προσωπικών εκκρεμοτήτων.

Την παραμεθόριο θητεία την υπηρέτησα στη Λήμνο. Συγκεκριμένα στη Διοίκηση Άμυνας Νήσου Αγίου Ευστρατίου, όμως η μονάδα μας ήταν στη Λήμνο κι όχι στο νησάκι. Οι στρατιώτες εκεί αποτελούν την κύρια έκφραση οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής όταν οι τουρίστες αραιώσουν. Καφετέριες, φτηνές ταβέρνες, internet cafe, πλυντήρια κ.α. αποτελούν χρήσιμες επιχειρήσεις για τους ξενιτεμένους. Οι περισσότεροι αναλώνονται στο να χλευάζουν αυτό το οποίο κάνουν και ίσως η ψυχολογική πίεση που δέχονται από τους αξιωματικούς, να τους δικαιολογεί εν μέρη.

Μπορεί στο στρατό να μην αφυπνίζεται το πατριωτικό αίσθημα, αλλά στις παραμεθόριες μονάδες κάποια πράγματα είναι πιο πρακτικά. Θυμάμαι στο “σχολείο μαχητή” που πέρασα πως μας εκπαίδευαν με κριτήριο ενδεχόμενη επίθεση του νησιού από τους τούρκους. Όταν είχα βγει πρώτος στο θεωρητικό μέρος ο αξιωματικός μας έκανε κήρυγμα για το πως ο νους εφαρμόζει στις σωστές τακτικές.

Τον τελευταίο χρόνο όμως διαβάζαμε για μια κλιμακωτή αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Από το 2006 ο Καραμανλής είχε συμφωνήσει να μη συμμετέχουν τα νησιά σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ και αναρωτιέμαι αν θα έφτανε να κλείσει τις μονάδες νήσων. Ανακουφισμένος διαβάζω πως ο πρωθυπουργός όχι μόνο αιτείται συνεχώς την συμμετοχή νησιών σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις, αλλά κατάφερε να το περάσει και σε ατζέντα συνομιλιών που θα έχει με αμερικανούς προσεχώς. Αυτό σημαίνει πως μάλλον επιστρέφουμε στα όπλα. Τουλάχιστον έτσι διαρρέει.

Δεν φοβάμαι πως η τουρκία είναι τόσο πολιτικά ανίκανη ώστε να επιτεθεί σε ελληνικό νησί, όμως ο στρατός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη νησιωτική ιστορία της Ελλάδας και οι μονάδες μας σήμερα κουβαλούν ένδοξη ιστορία βαμμένη με ελληνικό αίμα. Καλό είναι να το συνειδητοποιήσουν αυτό και οι πολιτικοί και οι μπαμπούλες-αξιωματικοί, μα και οι αδιάφοροι στρατιώτες του σήμερα :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - 2010 ΧΩΡΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 20/01/2010

Καληνωρίσματα. Σ’ όλη την Ελλάδα μαθαίνουμε από την ειδησεογραφία και τις τοπικές ενώσεις, πως οι αγρότες βγήκαν στους δρόμους για να διεκδικήσουν. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν ένα ειρωνικό χαμόγελο, μετά η οργή. Οι αγρότες λοιπόν πήραν τα τρακτέρ τους και κατηφόρισαν προς τη Θεσσαλία, εκεί που περιμένουν οι άλλοι αδικημένοι της ζωής, οι αγρότες της Στερεάς Ελλάδας. Όλοι μαζί κλείνουν την Ελλάδα στα δύο (ή μάλλον στα τρία αν συνυπολογίσουμε τη ζημιά που προκαλεί το προσωρινό κλείσιμο των Τεμπών) και χύνουν στο δρόμο γάλα, καίνε βαμβάκι και μόλις οι δημοσιογράφοι φεύγουν ψήνουν σουβλάκια και θα χορεύουν βλάχικα.

Κάπως έτσι κυλά η ζωή στην μετά Χριστουγέννων, Ελλάδα. Είχαν προηγηθεί πριν τα Χριστούγεννα οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και οι μαθητές που έκαναν καταλήψεις, βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν για ότι είχε πρόσφορο η εφηβική αγανάκτησή τους. Συγχωρέστε με που κάνω το διαχωρισμό με βάση τα Χριστούγεννα, δεν είμαι προσηλυτισμένος, αλλά να, τα Χριστούγεννα έχουν πολλές αργίες για θρησκευόμενους και μη και ποιός τρέχει τώρα στα κρύα (εντάξει, δεν ισχύει για φέτος, αλλά προσπαθώ να φτιάξω ένα διαχρονικό κείμενο εδώ) να διαδηλώνει μακριά απ’ τη σπιτική του θαλπωρή.

Σε μια κυβέρνηση που μόλις ανέλαβε και σε μια Ελλάδα που όλοι πλέον ξέρουμε ότι είναι τόσο βαθιά χωμένη στον πάτο που ανεξάρτητα με το ποιός την σφήνωσε, πρέπει όλοι μαζί να την αναδύσουμε και με μπροστάρη μια διακυβέρνηση που τουλάχιστον ανέλαβε με διάθεση και ενθουσιασμό πραγματοποιώντας μια πρωτοφανή εκκίνηση για την ως τώρα πολιτική εμπειρία της χώρας μας, νομίζω πως οι απεργίες φαντάζουν διακοπές δημοσιότητας και οι καταλήψεις, ευκαιρίες για περισσότερο ελεύθερο χρόνο παιδικών φλερτ και playstation.

Κρίνω όλες τις κινητοποιήσεις του 2010 άτοπες και καταχρηστικές, ειδικά τη στιγμή που η νέα κυβέρνηση έχει προσκαλέσει όλους τους πολίτες να στέλνουν τις παρατηρήσεις τους στην κυβέρνηση και να συνεργαστούμε όλοι μαζί μετά την επανάσταση του ‘21 (υπερβολικός) για το καλό αυτού του πολύπαθου τόπου. Χωρίς γκρίνια και μιζέρια, μα με ενθουσιασμό και αισιοδοξία! :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΨΑΝ. ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΣΒΗΣΕΤΕ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 16/12/2009

Καληνωρίσματα. Δεν έχετε αρχίσει να κρυώνετε σιγά-σιγά; Χειμώνας γαρ που σε παραπέμπει σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Μάλιστα εδώ στο Ηράκλειο οι πρώτες στολισμένες βιτρίνες παρατηρήθηκαν πριν τα μέσα του Νοέμβρη! Δεν είναι όπως στις ΗΠΑ που αρχίζουν απ’ τον Οκτώβρη όμως οι άνθρωποι θέλουν να μας βάλουν στο άγιο κλίμα. Καλά-καλά έχετε δίκιο, να προσελκύσουν γρηγορότερα τον κόσμο θέλουν μπας και πληρώσουν καμιά δόση, από κει και η αρχή του θερινού ωραρίου.

Όμως για πρώτη φορά φέτος οι καταναλωτές θα έχουν μια διαφορετική προσέγγιση και φιλοσοφία στον τρόπο που θα σπαταλήσουν το δώρο Χριστουγέννων (από μισθό, συντάξεις, φιλοδωρήματα, σπάσιμο κουμπαρά κλπ.) βλέπετε η οικονομική κρίση χτύπησε πρώτα την ψυχολογία και μετά την τσέπη των πρωταγωνιστών της αγοράς. Για φέτος τα ταμπελάκια των προσφορών αναμένεται να φιγουράρουν δίπλα στα πολύχρωμα λαμπιόνια και ο ανταγωνισμός θα είναι πιο μακάβριος από ποτέ. Για το τελευταίο δεν ορκίζομαι. Μια βόλτα στην αγορά για επαγγελματικούς λόγους με έκανε να μιλήσω με μερικούς καταστηματάρχες στο κέντρο της πόλης και όλοι συμφώνησαν πως παρά τις “δύσκολες μέρες” προσπαθούν να συμπεριφερθούν συναγωνιστικά συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο μιας και το πρόβλημα είναι αναλογικά, γενικό.

Για τον καταναλωτή αυτό είναι λεπτομέρειες. Και φέτος είναι πολλές οι υποχρεώσεις. Δώρα σε παιδιά, σε μεγάλους, σε νέους, σε οικογένεια, σε συναδέλφους και στο έτερο ήμισυ. Εξοπλισμός για το επερχόμενο ρεβεγιόν σε ρούχα, στολισμό και… φαγοπότια! Και όλες αυτές οι “υποχρεώσεις” που αγαπάμε να εκπληρώνουμε απαιτούν πολύ χρόνο και περισσότερο χρήμα. Φέτος οι καταναλωτές θα παρουσιαστούν πιο “σφιχτοί”; Και σε τι; Στην πληθώρα των δώρων; στην ποιότητα τους ή σε μερικά δανεικά (ή δόσεις) για να βγει αλώβητος από αυτές τις υποχρεώσεις;

Τα ίδια ερωτήματα έχουν και οι καταστηματάρχες και στην πλειοψηφία τους φέτος θα είναι σύμμαχοι σας. Έτοιμοι να βοηθήσουν κι εκείνοι όσο μπορούν να εκπληρώσετε τις υποχρεώσεις σας. Μην το παρακάνετε (προφανώς), όμως λύσεις τύπου κινέζικα σας εκθέτουν, υποτιμούν το πρόσωπο που τιμάτε και καταστρέφουν την τοπική μας αγορά. Και είπαμε: φέτος είμαστε όλοι σύμμαχοι! :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 26/10/2009

Καληνωρίσματα. Έχει πλέον περάσει αρκετός καιρός μετά τις ιστορικές κοινοβουλευτικές εκλογές που πανηγυρικά κέρδισε το Πα.Σο.Κ. με αυτόματο πιλότο δεδομένης της αγανάκτησης που επικρατούσε (και εξακολουθεί) στο σύνολο του ελληνικού πληθυσμού σε φτωχούς, πλούσιους, εργάτες και εμπόρους.

Κι αν η κυβέρνηση έχει πολύ σοβαρά θέματα να λύσει, κάτι διαφορετικό συμβαίνει με τα άλλα κόμματα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με πρώτο φυσικά τη Νέα Δημοκρατία η οποία είναι η πρώτη φορά που φαίνεται τόσο βυθισμένη στην εσωστρέφεια από τότε που δημιουργήθηκε σαν πολιτική “ιδεολογία” και τα στελέχη της χάσκουν ανάμεσα στην εύρεση μιας νέας σύγχρονης πολιτικής ταυτότητας και στην επιστροφή σε δεξιές πολιτικές που φαίνεται να κερδίζουν κόσμο τελευταία, όπως μαρτυρά το 5% των ψηφοφόρων της που απορροφήθηκαν από το ΛΑ.ΟΣ.

Το κείμενο αυτό όμως δεν αφορά τη Ν.Δ. γιατί και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Για καιρό υπήρχαν προβλήματα και η φυγή του Αλαβάνου τα έφερε όλα στην επιφάνεια και μάλιστα προεκλογικά, με αποτέλεσμα τα ποσοστά να μειωθούν και το εσωκομματικό χάος να παρουσιαστεί μετεκλογικά. Ένας ιδιόμορφος νέος που ακούει στο όνομα Τσίπρας προσπαθεί να καινοτομήσει, προς το παρόν όμως έχει αναστατώσει όλο το κόμμα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα φαίνεται μόνο σε καμιά απεργία και οι Οικολόγοι έχουν πάει διακοπές στο νησί της μπανάνας και της ανακύκλωσης!

Τα δεδομένα μου δίνουν την ευκαιρία να μιλήσω για αντιπολίτευση. Μ’ αρέσει να μιλάω για αντιπολίτευση. Ήταν απ’ τα πρώτα θέματα του yannidakis live κάποια χρόνια πριν, όμως σήμερα δεν έχω τι να γράψω διότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Ο καθένας κοιτάει να σωθεί απ’ τον εσωτερικό του βούρκο και η κυβέρνηση μόνη παλεύει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα των τελευταίων ετών παράλληλα με έναν άνισο αγώνα να φανεί αντάξια των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Δεν ξέρω αν στηρίζετε ή ελπίζετε στο κυβερνών κόμμα, αλλά θα συμφωνείτε πως κανένα άλλο αυτή τη στιγμή δε θα μπορούσε να σταθεί στις σημερινές προκλήσεις. Μόνο του μιας και η αντιπολίτευση είναι γυμνή και τυφλή :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 18/11/2009

Καληνωρίσματα. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να αρχίσουμε να γράφουμε για τη διαφθορά παγκοσμίως και στη χώρα μας. Οι αποδείξεις βρίσκονται προκλητικά μπροστά μας και κανείς πλέον δεν είναι τόσο αφελής στον κόσμο που το’ χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι!

Είναι αρκετός καιρός τώρα που μια σεισμική δόνηση τάραξε το παρακράτος της διαφθοράς. Συνέβη στις Σέρρες με έναν ιατρό γυναικολόγο που πιάστηκε επ’ αυτοφώρω όταν χρηματιζόταν από σύζυγο ασθενούς με τη μορφή της πασίγνωστης μεθόδου με το “φακελάκι”. Το πειθαρχικό αποφάσισε να αφαιρέσει οριστικά την άδεια του γιατρού για τον οποίο δεκάρα δε δίνω, όμως σκέφτομαι την αξία του παραδειγματισμού αυτής της απόφασης σε συναδέλφους του ανά την Ελλάδα. Σαν ρομαντικός που είμαι σκέφτηκα προς στιγμήν: “λες να είναι το τέλος της διαφθοράς”. Και σαν ρεαλιστής που είμαι, μου απάντησα αμέσως αρνητικά.

Κι όμως, θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους της. Φανταστείτε να ακουστούν μερικά ακόμα παρόμοια περιστατικά τα οποία θα καταλήξουν σε παραδειγματική αυστηρότατη τιμωρία στον χρηματιζόμενο. Οι τομείς διαφθοράς ξέρουμε πως είναι ανεξάντλητοι. Δεν είναι μόνο οι γιατροί, αλλά και η κάθε μέρα που ο πολίτης αντιμετωπίζει το δημόσιο και τους υπαλλήλους-φαντάσματα-δράκοι που το απαρτίζουν. Ας σκεφτούμε ένα σχέδιο ομαδικής συνεργασίας των… απροστάτευτων πολιτών όπου θα προσέρχονται στις δημόσιες υπηρεσίες με όπλο την ουσιώδη καταγγελία. Υπό την απειλή της δημοσιοποίησης της κάθε παρασπονδίας γιατροί και δημόσιοι υπάλληλοι θα πασχίζουν για τις καλύτερες επιδόσεις τους!

Τι χρειάζεται; Μα ένας καλός συντονισμός και κάποιος δημοσιογράφος με όρεξη να το κυνηγήσει. Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, απλά προϋποθέτει όρεξη. Κι όμως τη στιγμή της κρίσης όλοι κοιτούμε το συμφέρον μας και αφήνουμε παράμερα την μικρή μας επανάσταση που θα εξυπηρετούσε το κοινό καλό. Άλλωστε ποιός ρισκάρει για την επιτυχία της, όταν διακυβεύεται η υγεία της οικογένειάς του :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΟ… ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 22/10/2009

Ίσως πολλοί από εμάς να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει, όμως η κατοχή ενός ιστολογίου αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο με προεκτάσεις μακράν εκτός του κλειστού διαδικτυακού χώρου καθαυτού. Οι περισσότεροι θα έχετε διαβάσει κάποιες ειδήσεις από ιστολόγια. Και όλοι θα έχετε διαβάσει ειδήσεις σε ιστολόγια που είναι πιστή αντιγραφή από την πρωτότυπη ιστοσελίδα και συχνά χωρίς καν αναρτημένη την πηγή. Δε θα εξετάσω τη νομικά παράνομη δραστηριότητα των αντιγραφών, αλλά το κατά πόσο ένα ιστολόγιο μπορεί να έχει δημοσιογραφικό χαρακτήρα. Αν το αναλύσουμε λίγο πιο πρακτικά θα φτάσουμε να συγκρίνουμε ένα ιστολόγιο με μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα. Υπάρχουν ομοιότητες; Επιβάλλεται. Υπάρχουν διαφορές. Τυπικά ναι, ουσιαστικά πολύ!

Ο ιδιοκτήτης του ιστολογίου δεν έχει την υποχρέωση να παρέχει μια είδηση με αντικειμενικό τρόπο, άλλωστε ο επισκέπτης ενδιαφέρεται για την οπτική του στο θέμα. Στο ιστολόγιο δεν είναι σίγουρο ούτε καν ότι θα βρούμε μια σφαιρική προσέγγιση του θέματος, όμως αντ’ αυτού μελετάμε το κομμάτι της είδησης με το οποίο ο γράφων επιλέγει να ασχοληθεί και εκεί αρχίζει η μεγάλη διαφορά. Στο ιστολόγιο θα διαβάσουμε μια καυστική περιγραφή ενός γεγονότος βασισμένη στην ιδιοσυγκρασία, την ψυχοσύνθεση και το ύφος του ιδιοκτήτη του. Αν επιλέξουμε να ενημερωθούμε λοιπόν, αποκλειστικά και μόνο από ένα ιστολόγιο για μια είδηση, κινδυνεύουμε να πέσουμε θύματα μεροληψίας και υποκειμενισμού. Μήπως αυτό όμως δε συμβαίνει στις «αντικειμενικές» και «ανεξάρτητες» σελίδες; Τελικά το ζητούμενο είναι ο σεβασμός στην είδηση, στον αναγνώστη αλλά και στα πνευματικά δικαιώματα που αποτελούν βασική πληγή του blogging.

 
Όσο υπάρχουν ιστολόγια που αντιγράφουν μια είδηση, η δημοσιογραφία και το επίπεδο του ελληνικού blogging θα είναι πολύ πίσω. Για μένα κάθε είδηση σε ιστολόγιο είναι μία διαρκής αναζήτηση για τις πηγές της. Άλλωστε για ένα καθαρό... avatar ζούμε όλοι! :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/10/2009
Παρακολουθώ σε αισιόδοξα ντοκιμαντέρ, ωραία μουσική να ακούγεται και την εικόνα να εστιάζει σε μια πεταλούδα να κάθεται για λίγο στο πιο όμορφο λουλούδι του κήπου. Ωραία εικόνα, ε; Σταματήστε!

Εσείς χαλαρώσατε, εγώ αηδίασα. Γιατί με τον κατάλληλο παραλληλισμό μου θυμίζει εκείνη την κοπέλα που έπαιρνε τηλέφωνο έναν φίλο μου όποτε χρειαζόταν κάτι. Μου θυμίζει τους πολιτικούς που στην προεκλογική περίοδο γίνονται τόσο ευγενικοί, φορείς ελπίδας. Μου θυμίζει κάθε άνθρωπο που σε περίοδο ανάγκης στράφηκε στο κατάλληλο πρόσωπο την κατάλληλη στιγμή για βοήθεια, για να κερδίσει ότι ο άλλος μπορούσε να προσφέρει.

Το παράδειγμα με την πεταλούδα μου θυμίζει όλους εκείνους που κατά καιρούς έδιναν σε χρήματα, σε προστασία, σε σπίτια, σε ύλη ή σε συναισθήματα επ’ αφορμή προκαταβολών μονάχα που τους γέμιζαν με ελπίδες. Έκαναν υπομονή, μεγαλοποιούσαν τις ψεύτικες προκαταβολές και υποσχέσεις που λάμβαναν ταΐζοντας ψέματα τον εαυτό τους και τελικά διαπίστωσαν πως μια μέρα δεν τους είχε μείνει τίποτα. Ούτε λεφτά, ούτε όρεξη, ούτε ενέργεια, ούτε άλλη αγάπη. Κάποια πεταλούδα με πολύχρωμα και πανέμορφά φτερά τους είχε ρουφήξει όλο το μεδούλι, τους είχε απορροφήσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και διάθεσης ή ευχέρειας για προσφορά. Κι όπως η πεταλούδα, έφυγε απ’ τη ζωή του χωρίς πολλές εξηγήσεις, αφήνοντας τον πικραμένο, θλιμμένο κι άλλες φορές οργισμένο, όμως σίγουρα πιο σοφό.

Σε εκείνα τα ντοκιμαντέρ ποτέ δεν δείχνουν το λουλούδι μετά τον χωρισμό, αλλά ακολουθούν και πάλι την πεταλούδα. Έτσι είναι. Το θύμα δεν έχει τίποτα χρήσιμο, τίποτα αρεστό πια. Τα έχει χάσει όλα και ίσως μαζί και τον αυτοσεβασμό του. Πως θα μπορέσει να ανθίσει ξανά; Και αν τα καταφέρει θα είναι αρκετά προσεκτικός ώστε να μην πέσει θύμα εκμετάλλευσης; Τουλάχιστον να μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του, ακόμα κι αν δεν προκαλεί νέα ενδιαφέροντα.

Ποιος μπορεί να βρεθεί για εκείνον που μένει πίσω; Πως μπορεί να κερδίσει πίσω το χαμένο έδαφος σε χρόνο συναισθήματα και υλικά αγαθά; :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΞΙΦΟΣ TOY ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΛΑΜΠΕΡΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/09/2009

Καληνωρίσματα απ’ τον ηρακλειώτικο νότο που στηρίζει όσο λίγες τοπικές βιομηχανίες τη χώρα αυτή. Δεν είναι η ναυτιλία ή η αεροπλοΐα μονάχα, μα και οι συνολικές υπηρεσίες πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα.

Απ’ την άλλη μεριά συναντάμε ένα καλοαναθρεμμένο παιδί των βορείων προαστίων με αγάπη στην ξιφομαχία και το χρήμα. Τόσο μεγάλη η αγάπη που έγινε πρωταθλητής ξιφασκίας και πλέον μεγαλομέτοχος του ομίλου Marfin Investment Group (MIG). Σας παρουσιάζω τον Ανδρέα Βγενόπουλο.

Ναι, τον επιχειρηματία που εξαγόρασε κάθε προσπάθεια υγιούς επιχείρησης στην Ελλάδα διανέμοντάς την στην MIG και τους μετόχους της, δηλαδή σε πάνω από 55% ξένους επενδυτές και λιγότερο από 2,5% έλληνες θεσμικούς, στους οποίους ανήκει η MIG. Θύματα; Από την Vivartia (ΔΕΛΤΑ, Life κλπ.), ως την Blue Star και Superfast Ferries, τα μαιευτήρια ΥΓΕΙΑ, τη Singular Logic, ξενοδοχεία, καζίνο, καταστήματα ηλεκτρονικών, μεσιτικά, ναυτιλιακά στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Τώρα και στις τηλεπικοινωνίες και την αεροπλοΐα με την εξαγορά της Ολυμπιακής.

Το απόλυτο πούλημα διάσημων ελληνικών επιχειρήσεων σε ξένους επενδυτές και μπροστάρη έναν έλληνα βρήκε έναν φραγμό στην Κρήτη. Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο που εγκαινίασε στη γραμμή “Πειραιάς-Ηράκλειο” (κάποιοι λένε για ξέπλυμα χρημάτων) καταποντίστηκε απ’ τον υγιή ανταγωνισμό των τοπικών κολοσσών των Μινωικών Γραμμών και ΑΝΕΚ Lines. Ο κόσμος γύρισε την πλάτη του στην αυθάδεια του Βγενόπουλου και εκείνος θέλησε να εκδικηθεί κατηγορώντας την κρητική Aegean Airlines για αθέμιτο ανταγωνισμό αναφορικά με τα δρομολόγια της στην Πόλη. Δηλώσεις τύπου “Θα πρέπει να καταλάβουν ότι το πάρτι τελείωσε” και “Μέχρι τώρα η Aegean πέρασε καλά αλλά[…]” από επιχειρηματίες του κύρους του Βγενόπουλου είναι γελοίες και προκλητικές.

Καλό λοιπόν είναι να λάβει υπόψη του ότι στην παγκοσμιοποιημένη αγορά στην οποία δραστηριοποιούμαστε υπάρχουν ορισμένες σταθερές και μια απ’ αυτές βγαίνει απ’ τη ζωή: “κάνε τον κρητικό φίλο σου κι όχι εχθρό σου”. Εγώ ως καταναλωτής μελετώ και το ύφος και τη φιλοσοφία της κάθε επιχείρησης πριν την προτιμήσω. Εσείς; :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΟΝΣΕΡΒΑΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 10/09/2009
Ένα ζήτημα που με έχει απασχολήσει πολύ τελευταία αφορά την κλοπή στο διαδίκτυο και ειδικά στα διάφορα ιστολόγια πολλών εταιρειών δικτύωσης, ανάμεσα τους και εκείνη των Windows Live Spaces.

Αμέτρητες φωτογραφίες κυκλοφορούν παρμένες από ιστοσελίδες και τις βρίσκουμε αναρτημένες σε πολλές καταχωρήσεις. Άλλωστε ελεύθερα διακινούνται και ελεύθερα αποκτώνται.

Κάπως έτσι συμβαίνει με τα κείμενα. Με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω ολοένα περισσότερες καταχωρήσεις που απαρτίζονται από μέρος ήδη υπαρκτών κειμένων ή πιστή αντιγραφή ολόκληρων, χωρίς να υπάρχει η πηγή από κάτω. Μα αυτό, είναι μια κανονική κλοπή!

Συνήθως οι πηγές αποτελούνται από κάποιο άρθρο ιστοσελίδας ή ηλεκτρονικής έκδοσης εφημερίδας. Το αστείο είναι ότι και η «πηγή» μπορεί να είναι αντιγραφή από μια άλλη πηγή. Αυτό που επίσης συνηθίζεται είναι να αντιγράφονται κείμενα από βιβλία και το χειρότερο; Από άλλα ιστολόγια ίσως διαφορετικής εταιρείες δικτύωσης, όπως το blogspot.

Η πηγή δεν μπαίνει από κάτω ή δίπλα είτε για τη δημιουργία εντυπώσεων («παίρνω τη δόξα πάνω μου»), είτε από εγκληματική αμέλεια γιατί υπάρχουν πολλοί που δεν γνωρίζουν ότι οφείλουν να παραθέσουν την πηγή τους. Ω, τι αφέλεια!

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι έχουμε χάσει το νόημα (το μπούσουλα εννοώ) για τα καλά, γιατί ο κάτοχος ενός ιστολογίου είναι δημιουργός. Αν επιθυμείτε να διαβάζετε ειδήσεις, επικοινωνήστε μαζί μου, θα σας δώσω δεκάδες συνδέσμους που θα βρείτε πολύ ενδιαφέροντες.

Όμως το ιστολόγιο αποτελεί ηλεκτρονική σελίδα αυθεντικότητας. Ο κάτοχος της γράφει ή δημιουργεί. Μπορεί να στηριχτεί σε μια είδηση ή ένα γεγονός, όμως δεν έχει νόημα να δώσει στους αναγνώστες του μασημένη τροφή ακόμα κι αν την ανακάλυψε κάπου δύσκολα και είναι εντυπωσιακή. Εγώ σαν αναγνώστης τουλάχιστον , προσβάλλομαι.

Με όλο το σεβασμό σε όλους, ανακοινώνω πως στο εξής στη λίστα του yannidakis live «καταχώρηση τσι μέρας» δε θα συμμετέχουν κείμενα με αναδημοσιεύσεις και πως από μένα δε θα σχολιάζονται λόγω φόρτου εργασίας. Περιμένω δικές σας δημιουργίες που με χαρά θα τους αφιερώσω το χρόνο μου. Σημασία δεν έχει η συχνότητα, αλλά η (ποιοτική) αυθεντικότητα καταχωρήσεων :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

yannidakis - ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 28/06/2010

Καληνωρίσματα. Δεν απαιτεί πολιτική νοημοσύνη η κριτική της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Όλοι γνωρίζουν πως πρόκειται για ένα καζάνι που σιγοβράζει. Ενίοτε όμως οι πολιτικές εξελίξεις περισσότερο απ’ ότι οι τρομοκρατικές εκδηλώσεις ή επιθέσεις των ανταρτών, δυναμώνουν την φωτιά και η αναστάτωση που προκαλείται πολλές φορές αγγίζει και τα όρια των γεωπολιτικών αλλαγών. Καθόλου πρωτότυπο αν αναλογιστεί κανείς τον προπέρσινο πόλεμο του Ισραήλ στην Γάζα και τους παλαιστίνιους.

Το τελευταίο όμως επεισόδια ήταν πολυσήμαντο. Εμπεριείχε δολοφονίες, πολεμικές εισβολές, ηρωικές επιχειρήσεις και φυσικά πολιτικά και διπλωματικά επεισόδια.Το τι συνέβη στον Στόλο της Ελευθερίας με την επίθεση των ισραηλινών σε ακτοπλοϊκό κομβόι ακτιβιστών που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, το γνωρίζουμε πλέον καλά. Τα δεδομένα όμως είναι συγκεκριμένα. Τούρκοι πολίτες νεκροί. Χιλιάδες τόνοι βοήθειας που δεν έφτασαν στον προορισμό τους και μια τουρκία που –δικαίως- απάντησε με διπλωματικό επεισόδιο. Στο σημείο αυτό θέλω να ξεμπερδέψω απλά παραθέτοντας μια φήμη που λέει πως οι ΗΠΑ συντόνισαν την επιχείρηση σε συνεννόηση με τούρκους και ισραηλινούς, εξού και γιατί σκοτώθηκαν μονάχα τούρκοι πολίτες. Γιατί όμως να πρέπει να αναστατωθούν δύο βασικές συμμαχικές δυνάμεις των ΗΠΑ; Σίγουρα η πολιτική σύνοψη εδώ θα μπορούσε να αφορά πολλές ακόμα θεωρίες συνωμοσίας, δεν μου αρέσει όμως να κινδυνολογώ απλά για να κατασκευάζω εντυπώσεις και να προκαλώ επισκεψιμότητα στο yannidakis live κι έτσι προχωρώ σε νέα δεδομένα.

Όπως αυτό της νέας απόφασης του Ισραήλ να επιτρέψει μέρος ανθρωπιστικής βοήθειας αν περάσει τα σύνορα, να στείλει στους παλαιστίνιους αναψυκτικά και πρόχειρο φαγητό και προσφάτως να επιτρέψει τη διέλευση προϊόντων που αφορούν ανθρωπιστικούς και πολιτικούς λόγους. Ο γάιδαρος δάγκωσε το καρότο, αλλά δεν το έφαγε κιόλας! Εκεί είναι που αναρωτιέμαι αν μας δουλεύουν εντελώς. Η μερική άρση έγινε κατόπιν πίεσης πολιτικών δυνάμεων της Δύσης κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια επιτυχία –για να είμαστε δίκαιοι- όμως είναι φανερό πως το Ισραήλ έχει τον πλήρη έλεγχο του παιχνιδιού αφού αποφάσισε να μετριάσει την διεθνή κατακραυγή απλά και μόνο για να ξεχαστεί το επεισόδιο στην Μεσόγειο, όμως δηλώσεις όπως “ο αποκλεισμός διατηρεί τις πιέσεις στην Χαμάς” και “η κατάσταση στη Γάζα είναι καλή”, δείχνουν πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει εφόσον μια ηρωική προσπάθεια και η διεθνή κατακραυγή που την ακολούθησε, δεν ήταν αρκετή.

Κανείς δεν θέλει να τα βάλει με το Ισραήλ σε ουσιαστικό επίπεδο (το επικοινωνιακό πέτυχε) κι αυτό δεν το καταδικάζω. Εν μέσω οικονομικής και πολιτικής κρίσης ποιός θέλει μπελάδες με τους προστάτες στην ΗΠΑ, όμως είναι καλό να έχουμε διάκριση. Καλή η μπουκιά απ’ το καρότο, αλλά δεν χορτάσαμε στο ελάχιστο :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »