yannidakis - GREEKLISH, Η ΝΕΑ ΑΠΕΙΛΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 23/12/2009

Καληνωρίσματα και πάμε να θίξουμε για πολλοστή φορά το ζήτημα της παιδείας, αυτή τη φορά χωρίς να κατηγορήσουμε το σύστημα ή την κυβέρνηση. Ας δούμε σήμερα τη νέα απειλή του λεκτικού μας πλούτου. Τα greeklish. Μιλάω για απειλή διότι χρόνια τώρα συζητάμε για την τάση των νέων να οικειοποιούνται ξένες λέξεις, να αλλοιώνουν ελληνικές δίνοντας στην λεγόμενη αργκό περίοπτη θέση στην καθημερινότητά τους.

Κάπου στο 1995, όταν πρωτομπήκα στο διαδίκτυο σε ταξίδι μου στις ΗΠΑ δεν είχα ιδέα τι και πως γίνεται το οτιδήποτε. Σιγά-σιγά έμαθα πως μπορώ να γράφω και να αλληλεπιδρώ. Εξαιτίας του περιορισμού των υπηρεσιών τότε και ειδικά στο ελληνικό κοινό, οι πλατφόρμες δεν υποστήριζαν ελληνικούς χαρακτήρες κι έτσι ήταν μια πολύ έξυπνη τακτική να γράφουμε τις ελληνικές λέξεις ακουστικά με λατινικούς χαρακτήρες. Η ιστορία όμως μόλις άρχισε. Προφανώς κάποιοι έμαθαν έτσι, κάποιοι άλλοι το βρήκαν πιο εύκολο, δεδομένου ότι στα greeklish δεν υπάρχει ορθογραφικό λάθος κι όλα επιτρέπονται, άρα αυτομάτως η γραφή αυτή έγινε και πιο προκλητική. Και είναι.

Και θα, είναι όταν σε έρευνα του πανεπιστημίου της δυτικής Μακεδονίας διαπιστώθηκε πως πολλά γραπτά μαθητών σε σχολεία έχουν λατινικούς χαρακτήρες και σημεία στίξης, άφθονα ορθογραφικά λάθη, προβλήματα στους διφθόγγους (‘πσ’ αντί για ‘ψ’), χρήση συντομογραφιών και πολλά προβλήματα σύνταξης και επιλογής χρόνων. Όλα αυτά σε σχολεία γυμνασίου και λυκείου. Τα ποσοστά αυξάνονται όσο οι τάξεις μεγαλώνουν, ενώ η διασημότερη αιτία χρήσης των greeklish απ’ τους μαθητές είναι η συνήθεια, η εξοικονόμηση χρόνου, τα ορθογραφικά λάθη και η μόδα!

Σε αυτό που θα μείνω όμως εγώ είναι ότι ενώ τα παιδιά σε ποσοστό 58,5% συμφωνούν ότι τα greeklish αποτελούν απειλή για την ελληνική γλώσσα, οι καθηγητές το συμμερίζονται κατά 64%. Αυτό εμένα μου λέει πάρα πολλά για το επίπεδο των καθηγητών που αδιαφορούν στη νέα αυτή τάση. Και απευθύνω έκκληση σε όσους έχουν απομείνει με την ελάχιστη συνείδηση. Σταματήστε τα greeklish. Χρησιμοποιήστε τους ελληνικούς χαρακτήρες που άλλοι πληρώνουν για να μάθουν να τους χρησιμοποιούν :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΘΕΡΕΤΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 23/09/2009

Καληνωρίσματα. Αν φιλτράρουμε την ειδησεογραφία της εποχής εξαιρώντας τα εκλογικά, θα δούμε πως αναβρασμός υπάρχει με το ζήτημα της μετανάστευσης και μάλιστα όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο αλλά σε πανευρωπαϊκό.

Εφόσον η Γαλλία αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέμα και να συμβάλλει σε αυτό, διαδικασίες κινήθηκαν ακόμα και επί σουηδικής προεδρίας στην Ένωση που είναι γνωστό πως έχει πολύ αυστηρή πολιτική στο ζήτημα. Όμως όταν εβδομήντα χιλιάδες μετανάστες σε ένα χρόνο κατακλύζουν τη Μεσόγειο με την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία, τη Μάλτα και την Ισπανία να δέχονται τον κύριο όγκο μεταναστών, τότε υπάρχει συλλογικό πρόβλημα.

Το πρόβλημα οξύνεται όταν η πολιτική είναι κατά τόπους διαφορετική και είναι χαρακτηριστικό πως οι χώρες της νότιας και νοτιοανατολικής Ευρώπης δεν έχουν ικανό νομοθετικό πλαίσιο ώστε να οχυρωθούν από την αλόγιστη εισροή μεταναστών. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως διαδικασία που ακολουθείται όταν μια βάρκα μεταναστών αποπλεύσει σε κάποια ευρωπαϊκή ακτή είναι δεδομένη. Οι μετανάστες περιμένουν μια πολυπόθητη βίζα παραμονής στη χώρα που όμως δεν ισχύει για τη μετάβαση τους σε άλλες χώρες. Τι συμβαίνει λοιπόν; Όσοι έρχονται περιορίζονται στις χώρες που πρωτοβρέθηκαν χωρίς ελπίδες να περάσουν σε άλλα κράτη της Ένωσης με νόμιμο τρόπο.

Το ζήτημα γίνεται πιο έντονο όταν μαθαίνουμε πως στην τουρκία κάνουν τα στραβά μάτια για να φεύγουν μετανάστες. Αυτό το διάστημα γίνεται προσπάθεια στις τάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θεσπιστεί μια κοινή πολιτική που θα προφυλάσσει τις χώρες του νότου μοιράζοντας την ευθύνη υποδοχής των μεταναστών και στις βόρειες. Ας μην ξεχνάμε πως ενώ τα μεγάλα κόμματα δεν πήραν σαφή στάση για το θέμα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ μίλησε για αναλογική εισροή μεταναστών στην Ελλάδα.

Το φαινόμενο της μετανάστευσης αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πληγές της χώρας μας. Η οικονομική εξαθλίωση πλήττει πρώτα αυτούς. Αστυνομικός της Σήμανσης Ηρακλείου με ενημέρωσε πως η εγκληματικότητα αυξάνεται απ’ τους μετανάστες και μειώνεται απ’ τους ντόπιους. Τα συμπεράσματα δικά σας :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 17/09/2009

Καληνωρίσματα. Μιλάμε για την πληροφορία και ότι η ανταλλαγή της είναι σήμερα ένα από τα πιο αναγκαία και εύκολα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας. Εδώ στο Ηράκλειο είμαστε περήφανοι που ο Δήμος εγκαινίασε πριν καιρό την ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο σε κεντρικές περιοχές της πόλης μέσω WiFi.

Στο San Francisco προχώρησαν λίγο παραπέρα. Συνέλλεξαν τις βάσεις δεδομένων από ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες της περιοχής και πλέον θα τις διαθέτουν στο κοινό! Μια επανατροφοδότητση θα έλεγε κανείς, του κράτους –έστω της τοπικής διοίκησης- προς τους πολίτες του.

Η αστυνομία πλέον θα διαθέτει στοιχεία που αφορούν εγκληματικές ενέργειες, πρόσφατα δυστυχήματα ή και τροχαία που αφορούν την εξέλιξη της κυκλοφορίας σε πραγματικό χρόνο. Ο πολίτης από τον υπολογιστή του, το «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο ή ακόμα και από τη συσκευή GPS του αυτοκινήτου του, θα μπορεί να αποφεύγει συγκεκριμένους δρόμους ή ως πεζός, δρομάκια που έχουν κακή φήμη βάση του ιστορικού εγκληματικότητας.

Στο πρόγραμμα εμπλέκεται και η υπηρεσία υγιεινής που θα προσθέσει τα αρχεία της για τις αναφορές από όλους τους ελέγχους σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως είναι τα εστιατόρια βοηθώντας έτσι σε μια ποιοτική επιλογή διασκέδασης στους κατοίκους και επισκέπτες.

Ακόμα και οι υπηρεσίες που σχετίζονται με τις μεταφορές στην περιοχή, θα ενημερώνουν το κοινό για δρομολόγια, εισιτήρια, έκτακτες διακοπές και οτιδήποτε θα μπορούσε να ενδιαφέρει τον καθένα.

Συνολικά αναμένεται να συμμετέχουν άνω των εκατό υπηρεσιών δίνοντας ένα καλό παράδειγμα σε όλες τις τοπικές αυτοδιοικήσεις για κάτι αντίστοιχο. Ο δήμαρχος του San Francisco, Gavin Newsom κάλεσε όμορες περιοχές να κάνουν το ίδιο ώστε να συνδέσουν τις βάσεις δεδομένων τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.

Ίσως φαντάζει λίγο μακρινό για μικρότερες περιοχές σαν της Ελλάδας, όμως ήδη βλέπω τη χρησιμότητα του στους δήμους της Αττικής. Ένα μέτρο που θα βελτιώσει κατά πολύ την ποιότητα ζωής των ολοένα περισσότερων χρηστών της τεχνολογίας και στην Ελλάδα :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 09/09/2009

Καληνωρίσματα. Το αντικαπνιστικό μέτρο στην Ελλάδα εφαρμόζεται εδώ και λίγους μήνες και είναι αλήθεια πως λίγο η υψηλή θερμοκρασία που βγάζει τον κόσμο έξω, λίγο τα συντριπτικά ποσοστά παράνομων καταστημάτων που δεν εφαρμόζουν το μέτρο, δε φαίνεται να έχει αλλάξει κάτι ιδιαίτερο στη ζωή μας.

Αυτά για σήμερα. Γιατί το αύριο δείχνει να αλλάζει άρδην, ακόμα και στη χώρα μας. Το κάπνισμα θα γίνει κριτήριο κοινωνικού αποκλεισμού και αυτό φαίνεται ήδη από τις απόψεις των νέων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Σύμφωνα με έρευνα του ΑΠΘ οι νέοι που δεν καπνίζουν θα προτιμούσαν να συναναστρέφονται με άτομα που επίσης δεν καπνίζουν, ενώ σε ότι αφορά τις σχέσεις τους γίνονται ακόμα πιο αυστηροί.

Δεδομένου ότι η επόμενη ή επόμενες γενιές αναμένεται να καπνίζουν λιγότερο αν βασιστούμε στο παράδειγμα των ΗΠΑ που δύσκολα ίσως, αλλά έκοψε το κάπνισμα, συμπεραίνουμε πως το κάπνισμα θα αποτελεί κριτήριο κοινωνικού αποκλεισμού.

Σκέφτομαι την ιστορία φίλου μου που ταξίδεψε σε διεθνές αεροδρόμιο της Ισπανίας στο οποίο απαγορεύεται το κάπνισμα και για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο είχαν δημιουργήσει ένα γυάλινο κλειστό κιόσκι στη μέση του διαδρόμου στο οποίο τελικά ακόμα κι αν είχε κανείς την ανάγκη να καπνίσει, ένοιωθε ντροπή να γίνει περίγελος των περαστικών.

Ας μην ξεχνάμε ότι ειδικά σήμερα το κάπνισμα αρχίζει από την ηλικία των δώδεκα στην Ελλάδα και ο κυριότερος λόγος είναι η ώθηση από συμμαθητές και φίλους, είναι η φροντίδα για την κοινωνική εικόνα που δεν πρέπει να υστερεί, ακόμα κι αν όλοι πλέον είναι ενημερωμένοι για τα θέματα που σχετίζονται με την υγεία.

Αυτό αναμένεται να αλλάξει τα προσεχή χρόνια. Ακριβώς τα κοινωνικά πρότυπα. Σύντομα ο νέος θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο κορίτσι των ονείρων του ή τον εθισμό της νικοτίνης. Σύντομα οι φωριαμοί των νέων στα γυμναστήρια δε θα έχουν πακέτα από τσιγάρα. Το μέλλον ανήκει στα νέα κοινωνικά πρότυπα που δε συμπεριλαμβάνουν το σιγάρο :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΗΜΕΡΑ (ΠΡΟΣ)ΕΥΧΩΝ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25/12/2008

Η λειτουργία των Χριστουγέννων έχει τελειώσει. Κάποιοι προετοιμάστηκαν γι’ αυτή τη μέρα με νηστεία, άλλοι όχι. Η ελπίδα γεννήθηκε πριν δυο χιλιάδες χρόνια ή το κάνει κάθε χρόνο.

Για κάποιους σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτα, για κάποιους δεν είναι δα και κάτι σπουδαίο, άλλοι πάλι γεύονται κάθε στιγμή αυτής της γιορτής για να τονίσουν την κοινωνικότητά τους. Οι οικογένειες σμίγουν, οι ευχές περισσεύουν.

Για μένα τα Χριστούγεννα τελείωσαν. Ο Κύριος με αξίωσε να γευτώ το Σώμα και Αίμα Του. Θα φάω με τους δικούς μου και θα απολαύσω μια μέρα χωρίς δουλειά.

Σκέφτομαι όμως ότι κάποιος δεν έχει καταλάβει καν πότε είναι αυτά. Θα γυρεύει συσσίτιο για να βγάλει τη μέρα. Μπορεί να ψάχνει για ένα πιάτο φαΐ, ίσως όμως και για μια τονωτική ένεση αυτοπεποίθησης και ψυχολογικής ανάτασης.

Οι άστεγοι θα παραμείνουν άστεγοι και ίσως να περάσουν και καλύτερα απ’ ότι χθες. Εγώ σήμερα σκέφτομαι εκείνους που τα έχουν όλα, αλλά έχουν χάσει τον εαυτό τους. Γιατί σήμερα δε γιορτάζουν τα φώτα, αλλά η ευλογία που μας προσέφερε η Θεία Γέννηση. Και είναι κάποιοι που έχουν χάσει το δρόμο ή δεν τον βρήκαν ποτέ. Έχουν παρατήσει τη ζωή και νομίζουν πως περνούν μια κρίση (ακόμα κι αν αυτή διαρκεί δεκαετίες).

Άνθρωποι που θα ανταλλάξουν δώρα και θα χαμογελάσουν ανταλλάσοντας άλλες τόσες ευχές. Θα βγουν, θα πιουν και θα ξενυχτήσουν. Μέσα τους όμως η ανάσα θα δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο. Γιατί έχουν ανάγκη μια διέξοδο, γιατί είναι εγκλωβισμένοι σε μια κοινωνικότητα που δεν επέλεξαν, γιατί πρέπει να κατανοούν, αλλά ποιος ξέρει πότε θα βρεθεί εκείνος που θα τους κατανοήσει; Κι αν βρεθεί, πως θα ξέρουν να ρίξουν τα τείχη της άμυνας μου δημιουργεί η ανασφάλεια;

Ο άστεγος έχει όλη την πολυτέλεια να προσευχηθεί και να συνειδητοποιήσει τον αγώνα του. Δεν τον φοβάμαι. Σήμερα θέλω να προσευχηθώ για εκείνον που τα έχει όλα μέχρι να κλείσει το φως της λάμπας. Χριστέ μου ευλόγησε. Ας προσευχηθούμε στον Άνθρωπο που σήμερα γεννήθηκε για μας. Έτσι κι αλλιώς, εμείς θα Τον Σταυρώσουμε…

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Ο ΤΑΔΕ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΣΑΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/12/2008

Με αφορμή το χιλιοστό σχόλιο που δέχτηκα στο βιβλίο επισκεπτών μου χθες από τη χρήστη ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, γράφω με θέμα ακριβώς αυτό.

Δε χρειάζεται να αναλωθούμε σε υπολογισμούς για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάθε μέρα προστίθενται στα βιβλία επισκεπτών εκατοντάδες καταχωρήσεις. Αμέτρητες λέξεις και φαντασμαγορικές εικόνες.

Συνήθως στα μηνύματα στα βιβλία επισκεπτών, συναντάμε ευχές καλημέρας, καληνύχτας και άλλες, αλλά και συνοπτικά σχόλια για μια σελίδα, για μια αλλαγή σ’ αυτήν ή για μια ενημέρωση.

Ο λόγος που αποφάσισα σήμερα να γράψω για αυτήν την ενότητα των σελίδων μας στα spaces, είναι επειδή όπως θα έχετε παρατηρήσει δεν είμαι ιδιαίτερα ένθερμος επισκέπτης* της. Φροντίζω να γράφω εκεί για να καλωσορίσω ένα νέο μέλος της ενότητας φίλων μου, για να σχολιάσω κάποια προσθήκη στη λίστα της σελίδας που επισκέφτηκα ή κάποια άλλη αλλαγή, αλλά και για να παρουσιάσω την «καταχώρηση της ημέρας» σύμφωνα με το yannidakis live. Πολύ πιθανό να βρεθώ εκεί για να προωθήσω κάτι ενδιαφέρον, αλλά πολύ σπάνια θα στείλω την καλησπέρα μου από εκεί.

Αντίθετα, παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενθουσιασμό τις καταχωρήσεις σας στο δικό μου βιβλίο επισκεπτών. Υπέροχες εικόνες και όμορφα μηνύματα. Άλλες φορές τα βλέπω καταχωρημένα και αλλού και χαίρομαι γιατί σκεφτήκατε και εμένα και άλλες, διαπιστώνω πως έχετε κάτι πολύ προσωπικό. Κάτι που ξέρετε ότι θα ταιριάζει στην προσωπικότητα μου και του yannidakis live.

Φροντίζω πάντα να δίνω το παρόν στις σελίδες των φίλων μου κρατώντας ενεργή τη διαδικτυακή φιλία μου με όλους εσάς. Αυτό το κάνω με τα σχόλια μου στις καταχωρήσεις σας. Προσωπικά διατηρώ το yannidakis live με μια καταχώρηση ιστολογίου ανά ημέρα, όμως σε εσάς προσπαθώ να βρίσκομαι με τις απόψεις, τις εντυπώσεις και τις ιδέες μου σχεδόν σε κάθε σας καταχώρηση.

Θεωρώ το βιβλίο επισκεπτών ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο ανταλλαγής μηνυμάτων, έναν ακόμη επιμέρους τρόπο επικοινωνίας και έκφρασης του κάθε επισκέπτη. Μια επιπλέον μορφή στήριξης του ενός προς τον άλλο που χαρακτηρίζεται από φαντασία, ευρηματικότητα, ρομαντισμό και δημιουργία!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΦΛΕΡΤΑΡΟΝΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 20/09/2008

Μια μέρα μετά από Σαββατοκύριακο που κάποιοι από εσάς δεν εργάζεστε, είναι η καλύτερη μου ευκαιρία να μιλήσω για φλερτ.

Μια από τις πιο ρομαντικές και συνάμα επικίνδυνες δραστηριότητες μεταξύ δύο ανθρώπων διαφορετικού φύλλου. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φλερτάρεις, που διαφέρουν σε πρακτικές και στον τρόπο που θα εφαρμόσει κανείς τις πρακτικές αυτές.

Από τη φύση μου θεωρώ ως αυτονόητη την πρώτη κίνηση από τον άντρα, όχι πως δεν απολαμβάνω το γυναικείο φλερτ. Δεδομένου αυτού, έχω σκεφτεί κάποιες παραμέτρους από τις οποίες απορρέουν όλες οι πρακτικές του φλερτ.

Η γυναίκα είναι ένα τριαντάφυλλο. Ανθισμένο ή όχι, είναι πολύ εύθραυστο και κατά συνέπεια πρέπει να έχεις την ικανότητα να το «αγγίξεις» χωρίς να το καταστρέψεις. Παράλληλα έχει και τα αγκάθια του. Ο άντρας οφείλει να μπορεί να ελιχθεί ανάμεσά τους για να μην πληγωθεί.

Περνώντας σε πιο πρακτικές θεωρίες, τονίζω πως ο άντρας πρέπει καταρχάς να είναι περιποιημένος, τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά με διαύγεια πνεύματος, ετοιμολογία, εγρήγορση, ανοιχτό πορτοφόλι και μερικές έξυπνες φράσεις που να μην αποτελούν κλασικές ανοησίες μα ούτε και πρωτότυπα ρίσκα που μπορούν να αποβούν μοιραία.

Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνά (ο άντρας) πως αν σκοπός του είναι να επιδείξει την εξυπνάδα του, τότε να είναι έτοιμος για πολλά εμπόδια. Οι γυναίκες τότε παίρνουν μια αμυντική στάση που φέρνουν σε δύσκολη θέση τον άντρα (με διάφορες φράσεις). Σε τέτοια περίπτωση καλό είναι να σιωπήσει και προσεκτικά να αλλάξει θέμα.

Σκοπός είναι να αναδειχθούν τα προτερήματα του τριαντάφυλλου. Επίκεντρο της συζήτησης είναι η γυναίκα. Είναι και πρέπει να το καταλάβει ότι εκείνη είναι το σημαντικότερο πράγμα. Αν εκείνη θέλει να μάθει κάτι για σένα (ένδειξη ότι όλα βαίνουν καλώς), θα σε ρωτήσει μόνη της.

Κύρια συστατικά της προσπάθειας του άντρα είναι ο σεβασμός, η προστασία της προσωπικότητας της γυναίκας και πολύ περισσότερο η καλή εντύπωση στην παρέα της. Κανένα ρίσκο για προσβολή ή έκπληξη. Όχι απόψε. Όχι ακόμα.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΦΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 29/09/2008

Είναι λίγο ακόμα πιο σοβαρό απ’ όσο βάζει ο νους σας. Η φιλία αποτελεί θεμέλιο ζωής στα χρόνια της δημιουργίας, της επανένταξης ή της προετοιμασίας για το επίγειο τέλος. Οι 300 λέξεις μου δεν επαρκούν για να περιγράψεις το μεγαλείο της φιλίας, όμως ας ταράξουμε λίγο τα νερά.

Φιλίες δημιουργούνται υπό αναπάντεχες και απρόσμενες συνθήκες. Ασφαλώς και το σχολείο, το πανεπιστήμιο, η εργασία δίνουν γερές αφορμές δημιουργίας φίλων, όμως αυτό δεν σημαίνει και πολλά. Συχνά το σχολείο μας προσφέρει μια άλλη «υπηρεσία» στην οποία οι φίλοι μετατρέπονται σε… μη φίλους στο πέρασμα των χρόνων και των δυσκολιών, με αποτέλεσμα να είναι η καλύτερη ευκαιρία να αναπτύξει ο καθένας τον προσωπικό του ορισμό δημιουργίας φίλων.

«Φίλος; Γιατί να γίνω φίλος με κάποιον; Κάθε σχέση είναι αμφίδρομη. Με χαρά λοιπόν να κάνω το πρώτο βήμα εφόσον εντοπίσω κάποιο ενδιαφέρον -κατ' εμένα- πρόσωπο, το επόμενο στάδιο όμως είναι η ανταπόκριση. Βαδίζοντας στα στάδια μιας σχέσης διακρίνεις αμφίδρομες "δραστηριότητες" ανάμεσα στα άτομα, αν στη διάρκεια αυτών αναπτυχθεί -μεταξύ άλλων- και η λεγομένη χημεία, τότε μπορεί να υπάρξει ΦΙΛΙΑ», είχα γράψει πριν από αρκετά χρόνια και συμφωνώ με τον εαυτό μου!

Γιατί, πραγματικά οι παρέες ανάλογα και με το χαρακτήρα του καθενός, ή κοινωνικές συναναστροφές, εύκολα ή δύσκολα, δημιουργούνται, όμως από εκεί και πέρα πρέπει να υπάρξουν πολλά και ίσως διαφορετικά από φιλία σε φιλία, στοιχεία. Το κοίταγμα στα μάτια πρέπει να είναι αρκετό. Το πρόβλημα, όσο προσωπικό και να είναι, πρέπει να γίνεται κοινό. Η κάθε δραστηριότητα πρέπει να προϋποθέτει δύο. Δύο φίλους!

Στους φίλους δεν υπάρχει δε θέλω ή δε μπορώ. Μονάχα αλληλοκάλυψη, εξευτελισμός και πλήρης καταπόνηση για το συμφέρον του άλλου.

Οι φίλοι δε μαλώνουν στις διαφωνίες, γελάνε δυνατά! Δεν ονομάζονται, αποδεικνύονται. Λειτουργούν ως μονάδα για να εξυπηρετήσουν την παρέα ή ως μέσο να εξυπηρετήσουν το/τη σύντροφο του ενός. Αν κάποια από τα παραπάνω δεν υπάρχουν, ξανασκεφτείτε το. Και προπαντός.. μην μπερδεύουμε τις έννοιες φιλία και παρέα!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΩΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΖΩΗΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 30/06/2010

Καληνωρίσματα. Λεωφόρος Μίνωος. Στο ρεύμα καθόδου προς τη θάλασσα. Έχει μόλις νυχτώσει και ένα απότομο φρενάρισμα ξεσηκώνει την ήσυχη εκείνη την ώρα, γειτονιά. Λίγα δευτερόλεπτα μετά και πολύ ξαφνικά ένας μεσήλικος κύριος σπαράζει στο κλάμα και ξεσπά σε δυνατούς λυγμούς. Βγαίνοντας έξω για βοήθεια βλέπω πολλά αίματα πάνω στο δρόμο και τον κύριο να έχει αγκαλιά ένα μικρό σκυλάκι που συνέχιζε να αιμορραγεί αν και νεκρό. Μπροστά του, ένα συντετριμμένο ζευγάρι νέων να απολογείται ότι δεν έτρεχε κι ότι το άτυχο ζωάκι πετάχτηκε απότομα. Κανείς δεν ζήτησε ευθύνες. Τα αίματα ήταν πάρα πολλά για να αναλωθείς σε κουβέντες.

Την άλλη μέρα το πρωί τα αίματα ήταν ακόμα εκεί, η ζωή συνεχίστηκε κι αν κάνεις μια προσεκτική βόλτα θα δεις πιο πριν, πιο μετά ή σε άλλο δρόμο βιαστικές γάτες να κείτονται νεκρές μέχρι τα συνεργεία καθαρισμού να τις μαζέψουν. Άλλωστε τι διαφορά έχουν τα αδέσποτα με τα κατοικίδια; Δεν ξέρω αν αυτός ο κύριος θα έκλαιγε για μια νεκρή γάτα στο δρόμο ή για έναν νεκρό μετανάστη πιο κάτω. Και ακριβώς αυτή η υποψία φανερώνει τη σχέση των ανθρώπων με τα ζώα και πάμε λίγο παραπάνω για τη σχέση των μοναχικών ανθρώπων με τα κατοικίδια τους, τον σύντροφο, την παρέα, τη χαρά, την ελπίδα που έχουν και ίσως αρκεί για να τους κρατά στη ζωή. Υπερβολικό;

Κι όμως ειδικοί ψυχολόγοι αναφέρουν πως ένα κατοικίδιο, από ψαράκι έως… φίδι(!) και ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του καθένα, μπορεί να αποτελέσει ειδικό σύντροφο ζωής σε μοναχικά άτομα, αποτελώντας βασικό τρόπο καταπολέμησης της κατάθλιψης. Και τελικά ίσως τα ζωάκια να έχουν αυτήν την ιδιότητα που δεν φαντάζει αμέσως αυτονόητη, όμως είναι ικανή να δημιουργήσει μια σχέση αλληλεξάρτησης υψηλού επιπέδου. Σκεφτείτε ένα δωράκι για έναν μοναχικό τύπο, σκεφτείτε ένα σύντροφο ζωής, αρκεί να μην τελειώσει τόσο άδοξα όπως στη Λεωφόρο Μίνωος στο Ηράκλειο :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΕΧΝΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 13/12/2008

Εγκαινιάζω σήμερα μια νέα στήλη παρουσίασης ανθρώπων που θαυμάζω και από τους οποίους έχω επηρεαστεί ποικιλοτρόπως. Και φυσικά είναι η κατάλληλη μέρα να ξεκινήσω με την παγκόσμια πρεμιέρα της μακάβριας ταινίας κινουμένων σχεδίων «The Nightmare Before Christmas» ή μάλλον την επανέκδοσή της, σε τρισδιάστατη μορφή (3-D). Δημιουργός φυσικά, ο διάσημος σκηνοθέτης, Tim Burton.

Ο άνθρωπος που μεγάλωσε βλέποντας παλιές ταινίες και βάφοντας το δωμάτιο του μαύρο, ενώ ζωγράφιζε σχέδια για ένα από τα οποία βραβεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Το μαύρο ήταν και είναι το χαρακτηριστικό του. Σκοτεινός, κλειστός και μάλλον απρόσιτος όπως οι ταινίες του, κατάφερε να μεταμορφώσει το παραμύθι σε ρεαλιστικό και μακάβριο βίωμα. Ο σκηνοθέτης που δε φοβήθηκε να στεναχωρήσει τους θεατές του στην πλοκή της ταινίας του.

Ίσως να άρχισε από φωνητικά στο διάσημο The Muppet Movie το 1979, όμως σύντομα σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία: το «Beetle Juice», ενώ το 1989 έκανε την ταινία σταθμός για εμένα προσωπικά και για τον ίδιο καθώς αποτέλεσε τη μεγαλύτερη εισπρακτικά επιτυχία του: «BATMAN». Μετά από αυτό το αριστούργημα του ανέθεσαν να κάνει μια ταινία όπως αυτός θα την ήθελε. Το αποτέλεσμα; «Edward Scissorhands» (ο Ψαλιδοχέρης). Μια ταινία που πρέπει να δείτε. Είχε ήδη δείξει ποιος είναι. Ακολούθησε το «Batman Returns», την ταινία που έχω παρακολουθήσει 49 φορές! Και μετά από αυτό δημιούργησε το πρώτο «The Nightmare Before Christmas». Ακολούθησαν κλασικές ταινίες Burton, όπως: «Mars Attacks!», «Sleepy Hollow», «Planet of the Apes», «Big Fish», «Charlie and the Chocolate Factory». Μέχρι που δημιούργησε την επόμενη ταινία κινουμένων σχεδίων «Corpse Bride» (η νεκρή νύφη), εκεί που το παραμύθι έγινε μαύρο, μακάβριο, σκοτεινό, τρομακτικό. Αποτέλεσμα; Προτεινόμενος για Όσκαρ. Εκτός από τον Εφιάλτη των Χριστουγέννων, σύντομα θα δούμε και τη μεταφορά του μιούσικαλ «The Demon Barber of Fleet Street» η οποία θα γίνει με το δικό του σκοτεινό τρόπο.

Δικά του παιδιά ο Johnny Depp και ο Michael Keaton, ενώ η συνεργασία του με τον Danny Elfman που «ντύνει» ηχητικά της ταινίες του, αποτελεί μαγεία στις αισθήσεις του θεατή.

Κανείς δεν έχει την ικανότητα να κάνει ταινίες του Tim Burton. Τον ευχαριστώ που έφερε το Batman στην επιφάνεια, τον ευχαριστώ που δε φοβάται να στεναχωρεί το κοινό του μαυρίζοντας την οθόνη με ατμοσφαιρικές και στενάχωρες σκηνές.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Ο ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΝΙΚΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 14/01/2009

Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Έχουμε όλοι ακούσει περισσότερο σε νεότερη ηλικία, για την αξία ενός αγώνα. Οποιοδήποτε αγώνα, ανεξάρτητα από τη νίκη, σημασία έχει ο δίκαιος αγώνας.

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ως τώρα. Όμως ας αφήσουμε σήμερα τις φιλοσοφίες κατά μέρος και να μιλήσουμε ωμά, ρεαλιστικά και ουσιαστικά. Όλοι έχουν συμμετάσχει σε κάποιον αγώνα, έστω άτυπο. Σε ένα γεγονός που απαιτεί συναγωνισμό ή μάλλον, ανταγωνισμό. Η διασκέδαση, η εμπειρία και λοιπά είναι αξίες σημαντικές, όμως η νίκη είναι αυτή που σου προσδίδει τη μέγιστη χαρά. Ο σκοπός είναι η νίκη. Εξαρχής είναι ο λόγος που συμμετέχει κανείς σε ένα τέτοιο γεγονός. Γενικά στη ζωή οι νίκες μας φτιάχνουν την ημέρα, οι ήττες είναι που μας απογοητεύουν και νομίζω κανείς μετά από μια ήττα δε σκέφτεται: «τι ωραία που ήταν».

Η νίκη είναι το κίνητρο και ο λόγος που πάει κανείς να (δι)αγωνιστεί. Ειδικά όταν ο (δι)αγωνιζόμενος έχει κοπιάσει και προετοιμαστεί σκληρά, τότε η νίκη έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτόν.

Ασφαλώς και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά σε αθλητικά δρώμενα, αλλά στην ίδια τη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι γράφω αυτό το άρθρο ορμώμενος από την παρουσία μου χθες στο γήπεδο παρακολουθώντας όπως κάθε εβδομάδα την αγαπημένη μου ομάδα, τον Εργοτέλη με την οποία φέτος δεν είχα πανηγυρίσει ακόμα μια νίκη. Βέβαια και απολάμβανα την κάθε μου επίσκεψη στο γήπεδο για τις πολλές και διάφορες συγκινήσεις που σου προσφέρει, όμως η χαρά της νίκης είναι αυτή που τελικά διαφέρει περισσότερο από καθετί!

Και διαισθάνομαι ότι μάλλον θα παρεξηγηθώ, όμως αν ψάξουμε όλοι βαθιά μέσα μας, η νίκη είναι ο αυτοσκοπός, ο λόγος που αρχικά συμμετέχεις στο όποιο παιχνίδι, ασχέτως που ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα απολαμβάνεις κέρδη όπως ο ευγενής συναγωνισμός, το ευ αγωνίζεσθε και η χαρά της συμμετοχής.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 14/06/2010

Καληνωρίσματα. Δεν έχω καμία πρόθεση να σας γράψω για την Κίνα, αλλά πως να κλείσει κανείς τα μάτια του στην οικονομία – μεγαθήριο που βασίστηκε στην πυρηνική ανάπτυξη και στα φτηνά εργατικά χέρια δημιουργώντας τη νέα οικονομική δύναμη του πλανήτη. Και είναι τόσα πολλά που οι πολυπληθείς κινέζοι έχουν δημιουργήσει, που ίσως κάποια θα έπρεπε κάποτε να τα κρίνουμε. Δεν αναφέρομαι στα προϊόντα “μαϊμού” ή στο νέο ταχύτερο τρένο του κόσμου, αλλά στην πόλη φάντασμα του Όρδος.

Το Όρδος είναι μια μεγάλη πόλη που δημιουργήθηκε από το μηδέν στην επικράτεια της Μογγολίας με κινεζικές χρηματοδοτήσεις. Πρόκειται για μια πόλη που δημιουργήθηκε με κάθε πολυτέλεια. Ωραία σπίτια, άνετοι δρόμοι και ποδηλατοδρόμια, όμορφες πλατείες, δημόσια κτίρια και οτιδήποτε μια σύγχρονη πόλη πρέπει να έχει. Όλα αυτά το 2001, γιατί αμέσως μετά έπρεπε να πάνε κατοικήσουν άνθρωποι! Ως τότε όλα ήταν κενά. Τα πρώτα βήματα έγιναν με δημόσιους υπαλλήλους να μετατάσσονται στα εκεί γραφεία και με τους πρώτους ιδιώτες να αγοράζουν σιγά-σιγά σπίτια στην πόλη αυτή. Είναι λίγο ανατριχιαστικό αν σκεφτείτε πως σήμερα υπάρχουν 17,8 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (στη Μαδρίτη η αναλογία είναι 5293,69/χλμ2). Όλα αυτά μου θυμίζουν την προσπάθεια που είχε κάνει τη δεκαετία του ‘90 ο επιχειρηματίας Μιχάλης Τροχανάς που έφτιαχνε ένα μικρό τουριστικό χωριό ακριβώς απέναντι απ’ την Σητεία στο Λασίθι. Σκοπός ήταν να προσελκύσει τουρίστες και ύστερα να πουλήσει τα σπίτια σε αυτούς ή έλληνες ιδιώτες. Τελικά η ιδέα δεν προχώρησε και το Όρδος του ενάμιση εκατομμυρίου κατοίκων απέδειξε πως με χορηγό την Κίνα μπορείς να βαδίσεις στα χνάρια της με την τρομακτική ραγδαία αύξηση σε ανάπτυξη και ευημερία ακόμα κι αν μέχρι χθες δεν ήσουν απλά ασήμαντος, αλλά ανύπαρκτος.

Δεν μπορώ να ξέρω γιατί οι κινέζοι αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια νέα πόλη στο χάρτη, όμως έδειξαν ότι έχουν τη δύναμη για οτιδήποτε και σήμερα οι κάτοικοι της πόλης ευημερούν στο όνομα της εγγύησης που εδώ και λίγα χρόνια συνοδεύει την Κίνα στις δραστηριότητές της :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ MADE IN EUROPE ΠΡΟΙΟΝΤΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 10/06/2009

Καληνωρίσματα. Έχουμε γράψει για την παγκοσμιοποίηση και κάποια επιχειρήματα υπέρ ή κατά, όμως ακόμα κι έτσι πρέπει κάποια στιγμή να υπάρχουν και όρια σε αυτήν και ακριβώς αυτό έρχεται να διασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση που σχεδιάζει την επιβολή ετικέτας που θα αναγράφει “made in Europe” σε όλα τα προϊόντα που φτιάχνονται εντός της Ένωσης. Ο σκοπός είναι προφανής αφού έτσι διασφαλίζεται η αυθεντικότητα παραγωγών γνωστής ετικέτας (φανταστείτε οίκους μόδας του Παρισιού, του Μιλάνου ή του Λονδίνου) αλλά και των μικρών κατασκευαστών που χρειάζονται την αναγνώριση αυτή για να ανταγωνιστούν εισαγόμενα προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας και προελεύσεως (όπως τα κινέζικα).

Ο κανονισμός αυτός μελετάται από το 2005 όμως υπάρχουν πολλές δικλείδες που δεν αφήνουν την εφαρμογή του να περάσει στο εμπόριο. Πραγματικά ένα προϊόν της Βουλγαρίας ίσως θεωρηθεί κατώτερης ποιότητας από ένα άλλο της Ιταλίας και αυτό μπορεί να υποβαθμίσει το κύρος της ετικέτας. Τίθεται λοιπόν ένα σοβαρό ζήτημα διαπίστευσης των παραγόμενων προϊόντων που θα παράγονται και που θα πρέπει να διατηρούν κάποιες συνιστώσες ποιότητας. Λογικό ακούγεται αυτό, αλλά την ίδια στιγμή αναρωτιέμαι αν αυτό διασφαλίζεται από τα διακριτικά της εταιρείας παραγωγής και η ετικέτα “made in Europe” θα πρέπει να περιοριστεί καθαρά στην ανάδειξη της προέλευσης χωρίς καμία άλλη πληροφόρηση άμεση ή έμμεση που να σχετίζεται με την ποιότητα ή κάτι άλλο.

Ο κανονισμός θα εστιάσει σε πρώτο στάδιο στην κλωστοϋφαντουργία, τα υποδήματα, τα κοσμήματα και τα κεραμικά και βάση αυτού αναρωτιέται κανείς αν ο ενδιαφέρον αυτός κανονισμός θα ωφελήσει περισσότερο τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις διαχωρίζοντας τα προϊόντα τους απ’ τα ξένα ή τους καταναλωτές που είναι δεδομένο πως θα επωφεληθούν τουλάχιστον σε ότι αφορά το δικαίωμά τους να γνωρίζουν την προέλευση των προϊόντων που αγοράζουν.

Νομίζω το “made in Europe” μάλλον καλό παρά κακό θα κάνει στην αγορά. Άλλωστε γιατί να μην υποστηρίξουμε τα ευρωπαϊκά προϊόντα έναντι των αμερικανικών συμφερόντων και των κινεζικών αμφιλεγόμενης ποιότητας; :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 22/04/2009

Χριστός Ανέστη! Έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να γιορτάζουμε διάφορες επετείους. Από τις πολύ προσωπικές, όπως τα γενέθλια, ο γάμος και η ονομαστική εορτή, έως κάποιες πιο γενικές, όπως η μέρα της γυναίκας, η μέρα κατά του ρατσισμού και άλλα φανταχτερά.

Σαν σήμερα λοιπόν, η χώρα που συνήθως θεσπίζει αυτές τις… παγκόσμιες επετείους ξεκίνησε το 1970 μια συγκινητική επανάσταση για το περιβάλλον. Σκεφτείτε πως τότε και ειδικά στις ΗΠΑ δε θα υπήρχε απολύτως καμία ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον και έτσι η πρωτοβουλία ενός γερουσιαστή (G. Nelson) να βγάλει στους δρόμους τον κόσμο για την προάσπιση των περιβαλλοντολογικών συμφερόντων φάνταζε σαν επανάσταση.

Από τότε πολλά έχουν αλλάξει. Το περιβάλλον βάλλεται από παντού, όμως ο κόσμος –έστω και στη θεωρία– είναι συνειδητοποιημένος περισσότερο από ποτέ. Πολλές οι περιβαλλοντολογικές οργανώσεις και ακόμη περισσότερες οι μικρές επαναστάσεις των «μικρών» ανθρώπων ενάντια στους «μεγάλους» οργανισμούς παραγωγής δηλητηρίου της Γης.

Στο όνομα της πρώτης επανάστασης του 1970, σήμερα γιορτάζουμε την «Παγκόσμια Ημέρα της Γης», όμως αν ρίξουμε μια ματιά στις πληγές της φύσης, μάλλον θα συμφωνήσουμε πως δεν έχουμε κανένα λόγο να γιορτάζουμε.

Υπερθέρμανση και ξηρασία, ρύπανση υδάτων και ατμοσφαιρικού αέρα, συνεχόμενες κλιματικές αλλαγές, είναι μονάχα το μοτίβο εκατοντάδων προβλημάτων, όπως ο κίνδυνος έκλειψης που φτάνει ως και το 50% πολλών ειδών ζωής στον πλανήτη.

Ο ΟΗΕ μας ενημερώνει πως τους τελευταίους δύο αιώνες, από τις ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν προστεθεί στην ατμόσφαιρα 2,3 τρισεκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα, εντείνοντας τις κλιματικές αλλαγές.

Απ’ την πρώτη αντίδραση του Nelson ως σήμερα πολλές είναι οι προσπάθειες του κόσμου και η αλήθεια είναι πως επίσης πολλά και τα μέτρα υπέρ του περιβάλλοντος από κυβερνήσεις και οργανισμούς, ίσως όχι όμως αρκετά, τουλάχιστον προς το παρόν.

Σήμερα μάλλον τιμούμε, παρά γιορτάζουμε την πρώτη αντίδραση των ανθρώπων στην καταστροφή του πλανήτη, που την ονομάσαμε «Ημέρα της Γης». Λέτε να έγινε πολύ αργά;

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΜΑΥΡΟ, ΣΥΝΟΛΟ ΟΛΩΝ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 30/05/2009

Δε θα έλεγα ότι έχω κατηγορηθεί ποτέ, όμως για πολλούς η εμμονή μου με το μαύρο δεν αποτελεί και το καλύτερο μου προτέρημα! Άλλωστε χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια και εγωκεντρισμό. Χάος, άγχος, σκοτάδι. Πένθος, έλλειψη ελπίδας και άλλα. Με πολύ μεγάλη χαρά ανακοινώνω σε όλους ότι δεν έχω κανένα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά (εκτός από το άγχος).

Καταρχάς ξέρουμε ότι το άσπρο, που υποθέτω έχει όλα τα θετικά χαρακτηριστικά, είναι η πλήρης απουσία χρωμάτων. Αντίθετα το μαύρο σχηματίζεται από την πλήρη ένωση όλων των βασικών χρωμάτων.

Θέτοντας αυτό ως βάση, φανταστείτε όλα όσα κατά καιρούς έχετε γράψει για τα χρώματα: Το πάθος του κόκκινου, η θηλυκότητα του πράσινου, το μπλε του ουρανού και της θάλασσας, το πράσινο της φύσης, το κίτρινο της φωτιάς, μα και όσα άλλα έχω διαβάσει κατά καιρούς στους χώρους σας. Φανταστείτε λοιπόν, ότι όπως το μαύρο αποτελείται από όλα τα χρώματα, έτσι αποτελείται και από τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Χαρακτηριστικά που ενιαία εναρμονίζονται κάτω από ένα χρώμα, το οποίο εξαιτίας της μονότονης μορφής του, έχει τη δυνατότητα να εγκρατείται όταν κρίνεται αναγκαίο, απ’ όλες τις παρορμήσεις.

Η σοβαρότητα που το χαρακτηρίζει δίνει τη δυνατότητα μιας αφ’ υψηλού προσέγγισης των πραγμάτων η οποία δεν είναι φανταχτερή και εκκωφαντική, μα ταπεινή και άρα πιο αντικειμενική.

Το μαύρο έχει την ικανότητα να προστατεύει, περικλείοντας στο μη-διάφανο σώμα του όποιον έχει ανάγκη, μα και όποια αλήθεια είναι δυνατό να πληγώσει. Αποτελεί ένα τοιχίο που στα χέρια του ικανού να το εκτιμήσει, μπορεί να λειτουργήσει σαν οχυρό για πολύ περισσότερους.

Στην Κρήτη το μαύρο είναι ιερό χρώμα. Το σαρίκι συμβολίζει τα δάκρυα για το θάνατο και το μαύρο, το ότι προτιμά κανείς να παραμένει ταπεινός στους συνανθρώπους του και στο Θεό, παρά παρορμητικός. «το μαύρο το πουκάμισο έχει μεγάλη αξία, γιατί το φόριεν’ ο Θεός στου γιου του την κηδεία».

Το σκοτάδι συναρπάζει και κρύβει ότι χρειάζεται. Με ευγένεια και αισιοδοξία δίνει κάθε μέρα τη θέση του, στο φως…

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Η "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ"

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 21/11/2008

Εγκαινιάζω την πολιτιστική μου στήλη (Τετάρτη σήμερα), με ότι πιο επίκαιρο. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Και πριν καν σκεφτείτε ότι έγινα κουλτουριάρης κλπ. πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι είμαι ο τελευταίος που βλέπει Ευρωπαϊκό κινηματογράφο και κάποιες ταινίες που παίρνουν βραβεία, που εμένα τελικά με κοιμίζουν! Ναι, είμαι φανατικός φίλος, αλλά του Bruce Willis, Harrison Ford, Johnny Depp και γενικά της βιομηχανίας του Hollywood. Λατρεύω τα εφέ και τις ψευτιές που προσφέρουν αυτές οι ταινίες.

Σίγουρα τέτοιου είδους ταινίες δε θα βρείτε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όμως αυτό αποτελεί μια Τεράστια ευκαιρία προβολής της χώρας μας. Αποτελεί, την κυριότερη ανάλογη εκδήλωση των Βαλκανίων και φέτος είχε την ευκαιρία να φιλοξενεί τον σπουδαίο (και για το Hollywood), John Malcovich. Το Φεστιβάλ αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη χώρα μας να προβάλει την καλλιτεχνικής της φύση και να δείξει ότι είναι παρούσα στα δρώμενα της 7ης τέχνης. Γιατί όπως έλεγα προχθές στο άρθρο μου για την Εθνική Ελλάδος του ποδοσφαίρου, έτσι και η Εθνική Ελλάδος του κινηματογράφου προς το παρόν αν και προσπαθεί («Νύφες», «Πολίτικη Κουζίνα», «El Greco») παίρνει μηδέν από τους ειδικούς.

Κι όμως. Το διάσημο Φεστιβάλ των Καννών πριν γίνει.. όπως έγινε, τι θαρρείτε ότι πρόβαλε; Ποια ήταν η φήμη του; Η κρατικές επιχορηγήσεις και η τεράστια στήριξη των ιδιωτικών πόρων του τοπικού λαού, έφεραν τα «αστέρια», την αίγλη και τη διασημότητα. Μια απ’ τα ίδια και το Φεστιβάλ της Βενετίας.

Τι μένει; Η στήριξη (ακόμα περισσότερο) από το κράτος και περισσότερο ακόμα από τους ιδιώτες και τον κόσμο και σιγά – σιγά θα έρχονται και τα ονόματα. Ακούγεται ότι χάρη στο Φεστιβάλ γυρίστηκε εδώ «Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι».

Άρα; Ας στηρίξουμε (ακόμα και αν δεν.. τρελαινόμαστε για το είδος) το Φεστιβάλ, να βοηθήσουμε να γίνει το Φεστιβάλ των Βαλκανίων, της Ευρώπης, του κόσμου!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΙΣΑΙ BLOGGER; ΚΡΥΨΟΥ ΤΩΡΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 26/05/2009

Καληνωρίσματα. Ένα από τα κύρια θέματα που απασχόλησαν την επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, αν όχι τόσο πολύ στην τηλεόραση και τον τύπο, σίγουρα στον κλάδο της ηλεκτρονικής ενημέρωσης αν μου επιτρέπεται τον όρο. Διέρρευσε, λοιπόν η φήμη ότι η κυβέρνηση εξέταζε να επιβάλει από τους ιδιοκτήτες ιστολογίων να δηλώνουν σε αρμόδια κρατική αρχή ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο επικοινωνίας. Οι αντιδράσεις ήταν εντονότατες μέχρις ότου κυβερνητικό στέλεχος διέψευσε τις φήμες αυτές.

Όλοι όσοι ασχολούνται με το blogging έχουν γράψει ή έχουν προβληματιστεί κατά καιρούς για την ανωνυμία του χώρου τους. Πολλοί δεν μπήκαν ποτέ στην διαδικασία να αναζητήσουν ένα ηλεκτρονικό ψευδώνυμο, avatar, κλπ. Υπογράφουν τα κείμενά τους με το όνομα τους χωρίς.. φόβο και πάθος. Αυτοί όμως είναι η εξαίρεση. Και αναλύοντας όλους τους υπόλοιπους και ρίχνοντας μια θεωρητική ματιά στα χαρακτηριστικά του blogging θα διαπιστώσουμε πως η ανωνυμία είναι το βασικότερο. Ας μη μείνουμε εκεί όμως. Γιατί και η υποκειμενικότητα και η έκθεση απόψεων είναι χαρακτηριστικά. Εγώ θα προσέθετα και την δυνατότητα προσθήκης σχολίων από τους αναγνώστες, γεγονός που προσφέρεται για ανταλλαγή απόψεων και περαιτέρω προβληματισμό.

Ωραία τα χαρακτηριστικά σε θεωρητικό επίπεδο όμως ποιοί είμαστε εμείς; Οι άνθρωποι που πρεσβεύουμε ή εξυπηρετούμε τα χαρακτηριστικά αυτά; Ας μην ξεχνάμε πως σπάνια είμαστε αντικειμενικοί και όταν αντιπαθούμε κάτι οπλίζουμε (το πληκτρολόγιο) και αρχίζουμε και πυροβολούμε ασύστολα πίσω από την κάλυψη της ανωνυμίας και της υποκειμενικότητας. Δικαίωμά μας άλλωστε. Όταν όμως προωθούμε τα blogs μας ως μέσα ενημέρωσης εκεί χαλάει η συνταγή γιατί τότε οφείλουμε να είμαστε αντικειμενικοί. Και δεν είμαστε. Κι αν μας κατηγορήσουν και έρθουν τα δύσκολα, τότε παίρνουμε την ασπίδα μας και διατυμπανίζουμε πως δεν είμαστε δημοσιογράφοι. “Αδέσμευτοι bloggers” είμαστε!

Διαβάζοντας εκατοντάδες άρθρα που στοχοποιούν, επιτίθενται, παράγουν αρνητική διαφήμιση, προσβάλλουν ή επηρεάζουν αρνητικά την κοινή γνώμη, αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί θα είχαν το θάρρος να τα γράψουν επωνύμως, αν η ανωνυμία για εκείνους είναι όπλο ή ασπίδα και αν τελικά η ανωνυμία αναπτύσσει το blogging ή την λασπολογία από τζάμπα μάγκες. Θυμίζω πως δεν είμαστε δημοσιογράφοι. Δεν ερευνούμε στους δρόμους. Κι αν γράφουμε για ένα γεγονός οφείλουμε να αναφέρουμε την πηγή γιατί… δεν είμαστε δημοσιογράφοι! :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 01/01/2009

Θα έχετε ακούσει πως στην εκκλησία κάθε πρώτη του μήνα γίνεται λειτουργία και ευλογείται αγιασμός για τους πιστούς. Από αυτή την παράδοση δεν εξαιρείται κανένας μήνας.

Από την άλλη, εμείς παραδοσιακά βγάζουμε το άχτι μας την πρώτη μέρα του πρώτου μήνα του κάθε χρόνου! Την ίδια ώρα η εκκλησία γιορτάζει αυτή τη μέρα βασικά τον Άγιο Βασίλειο, παράλληλα με την καθιερωμένη πρωτομηνιά.

Σε όλο τον κόσμο η παράδοση θέλει την πρωτοχρονιά να αποτελεί αργία για σχεδόν όλους και από την παραμονή της μέχρι και το βράδυ αυτής, ο κόσμος να ξεφαντώνει διασκεδάζοντας.

Προσωπικά εργάζομαι αρκετές ώρες στο γραφείο την ημέρα αυτή και ενώ φροντίζω να διασκεδάσω με τον ένα ή άλλο τρόπο την παραμονή της (συνήθως πάω στο γραφείο χωρίς λεπτό ύπνου), δε συμμερίζομαι τον πανικό αυτής της ημέρας.

Ο κόσμος μιλάει για μια νέα αρχή, για απολογισμό, ανασκοπήσεις, καθορισμό νέων στόχων για το μέλλον, επιδιώξεις σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά ακόμα και στη συμπεριφορά στην οικογένεια, το συνάνθρωπο, το Θεό. Αυτό για μένα φαντάζει λιγάκι ρομαντικό: Περιμένουμε τριακόσιες τόσες μέρες για να κάνουμε μια νέα αρχή!

Όχι πως εγώ ξεφεύγω από τον ορισμό της δύναμης της συνήθειας, αλλά προς Θεού, δεν περιμένω την αρχή ενός έτους, του μήνα ή κάποιας εβδομάδας για να ξεκινήσω κάτι. Λέω εν καιρώ και αρχίζω έγκαιρα χρονοδιαγράμματα χωρίς να δίνω σημασία στον αριθμό της ημέρας του μήνα.

Το σίγουρο είναι πως η ημέρα του Αγίου Βασιλείου, σήμερα στέλνει το μήνυμα του βίου του Αγίου. Να φροντίζουμε τα παιδιά, τη νέα γενιά και όσους χρειάζονται κάτι που μπορούμε να δώσουμε. Ο Άγιος Βασίλειος (ή Νικόλαος)* δεν το έκανε την πρώτη του χρόνου, το έκανε όλες τις ημέρες του χρόνου που μπορούσε!

Για σήμερα δε θα ευχηθώ τα τυπικά. Έχετε από καρδιάς όλες τις συνετές ευχές που επιθυμείτε. Σήμερα προτιμώ να σας/μας θυμίσω πως πρέπει να φροντίζουμε την ψυχή μας, τα παιδιά και όσους έχουν ανάγκη όσες περισσότερες μέρες του χρόνου είναι δυνατό.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008

Μιλώντας σήμερα για Ολυμπιακούς Αγώνες, ο κλασικός Έλληνας γκρινιάρης διαχωρίζει τις απόψεις του στα ιδεώδη του παρελθόντος που πρέσβευαν στο παρελθόν οι αγώνες και στο σημερινό σκηνικό των εθισμένων σε φάρμακα, αθλητών και πολυεθνικών που έχουν διεισδύσει ως χορηγοί.

Εγώ δε μπορώ να αμφισβητήσω τίποτα από τα παραπάνω, όμως απεχθάνομαι τη μιζέρια και δέχομαι τους αγώνες ως είναι. Τη μεγαλύτερη και ιστορικότερη διοργάνωση παγκοσμίως! Θα παρακολουθήσουν οι περισσότεροι τηλεθεατές, θα συμμετέχουν οι περισσότεροι αθλητές, θα την τιμήσουν οι πλέον σημαντικότεροι άνθρωποι.

Η επιτυχία ενός αθλητή ή μιας ομάδας συνοδεύεται και με επιδοτήσεις από χορηγούς και το κράτος. Όμως κανείς δε μπορεί να υποβαθμίσει τα δάκρυα του αθλητή για την άτυχη στιγμή ή αυτά της συγκίνησης που ολόκληρη η οικουμένη θα ακούσει –προς τιμήν του- τον εθνικό ύμνο της χώρας του.

Εγώ θα έλεγα πως χαίρομαι την ύπαρξη των χορηγών, γιατί επενδύουν τεράστια ποσά στην προώθηση των αγώνων και κατ’ επέκταση των προϊόντων τους, χωρίς να μας αναγκάζουν να τα καταναλώνουμε. Ο καθένας μπαίνει πιο εύκολα στο Ολυμπιακό κλίμα και συμμετέχει με το δικό του τρόπο στη μεγάλη γιορτή που οι Έλληνες πρωτοξεκίνησαν.

Εκατοντάδες αθλητές ξεκινούν την τίμια (ή όχι και τόσο τίμια) προσπάθεια τους για ένα ατομικό ρεκόρ, για μια καλύτερη επίδοση, για ένα μετάλλιο, για να δοξαστεί η χώρα τους μέσα από τους ίδιους. Ας μην ξεχνάμε την εθνική περηφάνια μας κάθε φορά που κάποια ελληνική ομάδα διακρινόταν σε κάποιο άθλημα. Δε νομίζω ότι απασχολούσε κανέναν το αν οι παίκτες θα κέρδιζαν πολλά λεφτά.

Η Αθήνα το 2004, πέτυχε παγκόσμια εκεχειρία ανάμεσα στις χώρες που ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση, κατάφερε να προσεγγίσει το παρελθόν της διοργάνωσης κατά το δυνατό. Οι Κινέζοι δεν το κατάφεραν τόσο πολύ, όμως εμείς τους παραδώσαμε την Ολυμπιακή Φλόγα και είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να τους στηρίξουμε και να δεχτούμε με περηφάνια τη σύγχρονη μορφή των αγώνων. Καλή επιτυχία Πεκίνο. Καλή επιτυχία Έλληνες. Καλή διασκέδαση σε όλους μας!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 28/01/2009

Μια νέα εβδομάδα ξεκίνησε και αποφάσισα να μην αρχίσω με βαριά θέματα , αλλά με κάτι πολύ επίκαιρο ακόμα και αν άργησα! Διανύουμε εξεταστική περίοδο και είμαι σε θέση να ξέρω ότι πολλές σελίδες στα spaces αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από χρήστες-φοιτητές.

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που έδωσα την τελευταία μου εξεταστική και οι αναμνήσεις από το άγχος, τις συζητήσεις, τις φήμες για τα θέματα και τα.. σκονάκια, μου είναι νωπές. Χρειάζομαι ένα μονάχα παλιόφιλο για να τα θυμηθώ και να τρέχει η γλώσσα μου ροδάνι! Στιγμές και εμπειρίες που θα μείνουν αξέχαστες.

Και αν αρχίσω να μιλώ για αυτή τη ζωή; Θα αρχίσω από ένα χαρακτηριστικό που είχα εγώ και οι κολλητοί μου όπου δεν χάναμε θεωρία για θεωρία. Ναι, καλά ακούσατε! 08:30 το πρωί εμείς είμαστε οι πρώτοι που ανοίγαμε την αίθουσα. Και πριν προλάβετε να σχολιάσετε για τις επιδόσεις μας, να τονίσω ότι το χαμόγελο και η χαρά μας για να τρέξουμε εκεί ήταν απερίγραπτη. Την ώρα του μαθήματος να γελάμε, να ειρωνευόμαστε με τρόπο τον διδάσκοντα, να κάνουμε κάθε λογής παιδική σκανταλιά αλλά με τρόπο που στα 3,5 χρόνια μας δε δεχτήκαμε πάνω από 2-3 παρατηρήσεις! Αντίθετα ήμασταν δακτυλοδεικτούμενοι από τους μεν καθηγητές μας για την συνέπεια των παρουσιών μας, από τους δε συμφοιτητές μας για το χαβαλέ εντός και εκτός αιθουσών!

Και επειδή άρχισα με το σκεπτικό να στείλω και ένα μήνυμα σε όλους τους φοιτητές-αναγνώστες, ήθελα να καταλήξω στο ότι παρόλα αυτά πηγαίναμε στα μαθήματα, όλο και κάτι έπαιρνε το αυτί μας και πιστέψτε με, την περίοδο της εξεταστικής ποτέ δε μας έπιασε ο πανικός του τερματισμού της κοινωνικότητάς μας επειδή ακριβώς ποτέ δε χάναμε επαφή μέσα στο εξάμηνο και το προτείνω ανεπιφύλακτα για όλους εσάς.

Ίσως να σας φαίνεται υπερβολικό και θεωρητικό (όπως και μένα πριν χρόνια) όμως είναι όντως από τα καλύτερα χρόνια και μην γυρίσετε πλάτη σε αυτά!

 Διαβάστε περισσότερα.. »