Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010
yannidakis τετάρτης - ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
Καληνωρίσματα. Αν υποστήριζα σήμερα πως υπάρχουν δεκάδες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και τον κόσμο που ψάχνουν υπαλλήλους να στελεχώσουν τις θέσεις τους σε μια εποχή αυξανόμενης ανεργίας, μάλλον που δε θα σας έπειθα. Κι όμως, η έρευνα της ManPower στην Ελλάδα και άλλες 35 χώρες έδειξε ακριβώς αυτό. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για καταρτισμένα άτομα. Το 31% παγκοσμίως και το 29% στην Ελλάδα κατέδειξε πως τα προσόντα που απαιτούνται για συγκεκριμένες διαθέσιμες θέσεις, δεν ικανοποιούνται από την σημερινή αγορά εργασίας.
Φυσικά ποιός εργοδότης είναι ποτέ ευχαριστημένος με τον υπάλληλό του και πότε ο δεύτερος δεν γκρινιάζει για τον εργοδότη; Αυτό όμως δεν είναι 
αρκετό. Ας αναλογιστούμε σήμερα τα τυπικά προσόντα ενός μέσου ανέργου. Στα τριάντα με ένα πτυχίο οικονομικών ή διοίκησης, μια βεβαίωση αγγλικών και εφόδιο προϋπηρεσίας μια εξάμηνη σύμβαση κάπου, κάποτε. Να εμβαθύνουμε λίγο; Ο νέος τελειώνοντας το σχολείο εισέρχεται σε κάποιο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με κυρίαρχο μέλημα να περάσει τέσσερα (ή περισσότερα) όμορφα χρόνια ξενοιασιάς με ένα πρόγραμμα σπουδών για το οποίο ενδιαφέρεται λίγο πριν την κάθε εξεταστική και απλά για να περάσει το κάθε μάθημα. Τελειώνοντας, ο απόφοιτος είναι αυτομάτως υποψήφιος για δουλειά. Στέλνει μερικά βιογραφικά και απολαμβάνει το ενδιάμεσο διάστημα στο σπίτι των γονιών του. Καμία προσπάθεια για σεμινάρια στο αντικείμενο του, καμία διάθεση για εθελοντική εργασία που θα εμπλουτίσει το βιογραφικό του, καμία προοπτική για ένα μεταπτυχιακό. Αποτέλεσμα; Μηδαμινή κατάρτιση σε ένα εργασιακό εργαλείο απόλυτης θεωρίας.
αρκετό. Ας αναλογιστούμε σήμερα τα τυπικά προσόντα ενός μέσου ανέργου. Στα τριάντα με ένα πτυχίο οικονομικών ή διοίκησης, μια βεβαίωση αγγλικών και εφόδιο προϋπηρεσίας μια εξάμηνη σύμβαση κάπου, κάποτε. Να εμβαθύνουμε λίγο; Ο νέος τελειώνοντας το σχολείο εισέρχεται σε κάποιο ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με κυρίαρχο μέλημα να περάσει τέσσερα (ή περισσότερα) όμορφα χρόνια ξενοιασιάς με ένα πρόγραμμα σπουδών για το οποίο ενδιαφέρεται λίγο πριν την κάθε εξεταστική και απλά για να περάσει το κάθε μάθημα. Τελειώνοντας, ο απόφοιτος είναι αυτομάτως υποψήφιος για δουλειά. Στέλνει μερικά βιογραφικά και απολαμβάνει το ενδιάμεσο διάστημα στο σπίτι των γονιών του. Καμία προσπάθεια για σεμινάρια στο αντικείμενο του, καμία διάθεση για εθελοντική εργασία που θα εμπλουτίσει το βιογραφικό του, καμία προοπτική για ένα μεταπτυχιακό. Αποτέλεσμα; Μηδαμινή κατάρτιση σε ένα εργασιακό εργαλείο απόλυτης θεωρίας.Το αύριο όμως ξεκινά σήμερα (όπως έχουμε παρουσιάσει και στο παρελθόν) και προστάζει ευελιξία και πολλαπλές γνώσεις σε επιμέρους καταρτισμένα άτομα που μπορούν να προσφέρουν άμεσα σε επιχειρήσεις που κλυδωνίζονται σήμερα από τον ανταγωνισμό, την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική κρίση και απαιτούν άμεση παραγωγικότητα και αποτελεσματικότητα. Ε, λοιπόν αυτά τα άτομα δεν υπάρχουν. Όχι στο βαθμό που χρειάζονται τουλάχιστον. Μάλιστα, τα επαγγέλματα που παρουσιάζουν τις περισσότερες απαιτήσεις και αντίστοιχα τις μεγαλύτερες ελλείψεις είναι οι πωλήσεις, οι εξειδικευμένοι τεχνίτες, οι μηχανικοί κλπ.
Οι επιχειρήσεις σήμερα επενδύουν στο υπάρχον προσωπικό δαπανώντας σημαντικά ποσά στην επιμόρφωση τους με τη μορφή σεμιναρίων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Αυτό όμως που κάθε διευθυντής ονειρεύεται είναι ένας ταλαντούχος εργαζόμενος με κατάρτιση στον κλάδο του και όρεξη να μάθει και να προσφέρει. Δεν είναι τυχαίο που στο Υπουργείο Παιδείας μειώνονται τα μαθήματα ώστε οι μαθητές να εμβαθύνουν ανά κατεύθυνση σε περισσότερο καταρτισμένες γνώσεις. Ως τότε όμως… υπάρχει κανείς εκεί έξω;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΕΛΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗΣ
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗΣ
από ΤΑ ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΜΟΥ
Τι περιέχει η ελληνική «μπλογκόσφαιρα»
H διαδρομή στα ελληνικά blog εμπεριέχει θεματικά τα πάντα. Aπό της «Βουλής τα έδρανα» και το βήμα πληροφόρησης και διαλόγου των κοινοβουλευτικών συντακτών (edrana.blogspot.com) και από τα blog πολιτικών και γνωστών δημοσιογράφων έως στο ψηφιακό «ημερολόγιο ενός τρελού» -«κάποτε βαριέμαι, κάποτε τρελαίνομαι, συνήθως τεμπελιάζω αλλά πάντα καταγράφω την ζωή μου εδώ» (diaries-of-a-madman. blogspot. com)- ή το «λογοτεχνικό ασκητήριο» του «γεράσιμου Μπερέκετη» (bereketis. blogspot.com) - «το μπλογκ μου είναι ένα λογοτεχνικό ασκητήριο, ως εκ τούτου οι χώροι και τα πρόσωπα είναι λογοτεχνικά πρόσωπα. Δεν μιλώ για την επικαιρότητα ακόμα και όταν κάνω αναφορές σε αυτήν...».
Eμβριθείς αναλύσεις περί τέχνης, ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις της επικαιρότητας (σκίτσα του Mωάμεθ και αντιδράσεις, υποκλοπές, αντικομμουνιστικό μνημόνιο, αθλητικά θέματα, τηλεόραση, κινηματογράφος), σχόλια προς πάσα κατεύθυνση, μέχρι και για το «μερίδιο της ελληνικής «μπλογκόσφαιρας» που αλληλοτρώγεται σε ίντριγκες και καβγάδες», στο οποίο ο Unique Fish αφιερώνει στίχους του Bαγγέλη Γερμανού: «Σίδερα, κοτρόνια, βρέχει ο ουρανός / παίξε το ταμπούρλο σου αρκουδιάρη / προκοπή δεν έχω κι είμαι μοναχός / σ' αυτόν τον κόσμο το ζηλιάρη...». Kείμενα πρωτότυπα, σαρκαστικά, πολύ προσωπικά. Eνίοτε αδιάφορα, βαρετά, εξυπνακίστικα...
H σύλληψη του διαδικτυακού καλλιτέχνη Δημήτρη Φωτίου για απάτη μέσω Iντερνετ προκαλεί έκρηξη οργισμένων αντιδράσεων και κειμένων που στρέφονται κατά του τρόπου που παρουσιάστηκε η είδηση. Oι δημοσιογράφοι κατηγορούνται για τεχνοφοβία και δείκτη ευφυΐας ραδικιού, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, «μπλογκίστες» καταργούν τις παραπομπές σε ελληνικά MME, εξαιρουμένων όσων κράτησαν ψύχραιμη στάση και ο δικτυακός τόπος του γλύπτη καταρρέει από τις δεκάδες επισκέψεις συμπαράστασης.
Ενα δελτίο Tύπου της Δίωξης Hλεκτρονικού Eγκλήματος με τίτλο «αποτροπή αυτοκτονίας εκδηλωθείσας μέσω Iντερνετ» δεν κατέδειξε μόνον την απόγνωση που μπορεί να κρύβει ένα blog, αλλά και την υπερβολή αρκετών που έσπευσαν αμέσως να δαιμονοποίησουν τη νέα ιντερνετική μόδα κάνοντας λόγο για περίπου 600 «σκοτεινά» blog Ελλήνων εφήβων. O 14χρονος blogger έγραφε επί διετίας σχεδόν καθημερινά στο ημερολόγιό του, αλλά τελευταία η διάθεση και οι σκέψεις του είχαν ξεπεράσει τα όρια της απαισιοδοξίας. «Δεν περνάω καλά στο σπίτι», έγραφε, «oι γονείς μου δεν με καταλαβαίνουν, δεν μου φέρονται καλά. Δεν έχω όρεξη για τίποτα». Το γεγονός έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη νεοσύστατη ελληνική «μπλογκόσφαιρα» και αποτέλεσε αφορμή για ορισμένα σοβαρά σχόλια και προσεγγίσεις σχετικά με τους κινδύνους που κρύβει το Διαδίκτυο για τους έφηβους χρήστες, αλλά δημιούργησε και μερικές απορίες για τα «σκοτεινά» blog εφήβων που ανακάλυψε καταναλωτική οργάνωση. «Πού ανακάλυψαν 600 blog ανηλίκων στο μικρό ελληνικό Ιντερνετ;», διερωτάται η ελληνική «μπλογκόσφαιρα».
Και καβγάδες
Ποσοτικά λίγα τα ελληνικά blog, συγκριτικά με την αλματώδη αύξησή τους στο εξωτερικό, ακολουθούν κι αυτά τη χαμηλή διεισδυτικότητα του Iντερνετ στα νοικοκυριά, όπως επισημαίνει ο κ. Nίκος Bασιλάκος, πρόεδρος της Ενωσης Eλλήνων Xρηστών Iντερνετ (www. eexi.gr), υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι ώς ένα βαθμό αποτυπώνουν «εθνικά» χαρακτηριστικά, όπως της προχειρότητας και της φιλαυτίας μας. «Yπάρχουν παραδείγματα blogger που γράφουν κυριολεκτικά ό,τι τους έρχεται, με περιτύλιγμα ένα δήθεν λογοτεχνικό στυλ και ρομαντική διάθεση. Kι όσο περισσότερο γίνεται της μόδας, βλέπουμε να ασχολούνται με τους άλλους, να νομίζουν ότι είναι οι μεγαλύτεροι blogger, να κουτσομπολεύουν, να διαγκωνίζονται, να ξεσπούν δικτυακοί καβγάδες. Eυτυχώς, υπάρχουν και εξαιρετικά blog».
«Ας μπλογκάρουμε!»
Aρκετά τα εξαιρετικά κείμενα στο ελληνικό blog· επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε ενός φοιτητή «μπλογκίστα» (freehost.stuff.gr/jim_hellas) που ανακαλύπτει ξαφνικά ότι όλοι γύρω του «μπλογκάρουν». Yπό τον τίτλο «ας μπλογκάρουμε...», γράφει: «Τελικά το blogging έγινε της μόδας; Σήμερα διαπίστωσα το βάθος στο οποίο έχει φτάσει η μπλογκατάσταση. Ολοι μπλογκάρουν τελικά! Το blogging έχει χτυπήσει περισσότερες πόρτες από όσες εγώ τουλάχιστον νόμιζα. Πώς έφτασα στο συμπέρασμα αυτό; Απλά από σήμερα το πρωί είδα αρκετά άσχετα άτομα γύρω μου να μπλογκάρουν. Μιας και κάθε Δευτέρα δουλεύω στα εργαστήρια των υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο βλέπω να κάνουν διάφορα με τους υπολογιστές. Αλλοι χαζεύουν, άλλοι παίζουν παιχνίδια, άλλοι διαβάζουν e-mail και άλλοι (το 1% ας πούμε) κάνουν εργασία. Σήμερα, όμως, πρόσεξα ότι μερίδα του φοιτητικού κοινού μπλογκάρει κιόλας. Αρχικά το πρωί, ενώ καθόμουνα και κοιτούσα στο monitor.vrypan.net, είδα δίπλα μου μια κοπέλα να ψάχνει στο blogger.com για ένα συγκεκριμένο blog από ό,τι κατάλαβα. Πιο κάτω είδα με την άκρη του ματιού έναν ακόμη τύπο να αφήνει σχόλια σε ένα περιβάλλον blogger.com Πριν από 10 λεπτά πήγα να κάνω έναν έλεγχο σε κάτι εκτυπωτές και είδα μια κοπέλα να δημιουργεί νέο λογαριασμό στο blogger.com Σκέφτηκα ότι μπορεί μερικά από αυτά τα άτομα να τα ξέρω ιντερνετικά και να τα έχω συναντήσει προσωπικά, αγνοώντας τη διπλή τους ταυτόητα. Είναι κακό αυτό;
Δεν ξέρω. Δεν το βλέπω αναγκαία ως κακό πάντως. Αυτή είναι η μαγεία στο Iντερνετ. Εκεί συναντάς σκέψεις και μόνο σκέψεις. Πολλά τείχη πέφτουν και μένει η ουσία πολλές φορές. Από την άλλη, όμως, ίσως έτσι χάνω την ευκαιρία να γνωρίσω τα άτομα αυτά offline»
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια .
από ΤΑ ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΜΟΥ
Τι περιέχει η ελληνική «μπλογκόσφαιρα»
H διαδρομή στα ελληνικά blog εμπεριέχει θεματικά τα πάντα. Aπό της «Βουλής τα έδρανα» και το βήμα πληροφόρησης και διαλόγου των κοινοβουλευτικών συντακτών (edrana.blogspot.com) και από τα blog πολιτικών και γνωστών δημοσιογράφων έως στο ψηφιακό «ημερολόγιο ενός τρελού» -«κάποτε βαριέμαι, κάποτε τρελαίνομαι, συνήθως τεμπελιάζω αλλά πάντα καταγράφω την ζωή μου εδώ» (diaries-of-a-madman. blogspot. com)- ή το «λογοτεχνικό ασκητήριο» του «γεράσιμου Μπερέκετη» (bereketis. blogspot.com) - «το μπλογκ μου είναι ένα λογοτεχνικό ασκητήριο, ως εκ τούτου οι χώροι και τα πρόσωπα είναι λογοτεχνικά πρόσωπα. Δεν μιλώ για την επικαιρότητα ακόμα και όταν κάνω αναφορές σε αυτήν...».
Eμβριθείς αναλύσεις περί τέχνης, ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις της επικαιρότητας (σκίτσα του Mωάμεθ και αντιδράσεις, υποκλοπές, αντικομμουνιστικό μνημόνιο, αθλητικά θέματα, τηλεόραση, κινηματογράφος), σχόλια προς πάσα κατεύθυνση, μέχρι και για το «μερίδιο της ελληνικής «μπλογκόσφαιρας» που αλληλοτρώγεται σε ίντριγκες και καβγάδες», στο οποίο ο Unique Fish αφιερώνει στίχους του Bαγγέλη Γερμανού: «Σίδερα, κοτρόνια, βρέχει ο ουρανός / παίξε το ταμπούρλο σου αρκουδιάρη / προκοπή δεν έχω κι είμαι μοναχός / σ' αυτόν τον κόσμο το ζηλιάρη...». Kείμενα πρωτότυπα, σαρκαστικά, πολύ προσωπικά. Eνίοτε αδιάφορα, βαρετά, εξυπνακίστικα...
H σύλληψη του διαδικτυακού καλλιτέχνη Δημήτρη Φωτίου για απάτη μέσω Iντερνετ προκαλεί έκρηξη οργισμένων αντιδράσεων και κειμένων που στρέφονται κατά του τρόπου που παρουσιάστηκε η είδηση. Oι δημοσιογράφοι κατηγορούνται για τεχνοφοβία και δείκτη ευφυΐας ραδικιού, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, «μπλογκίστες» καταργούν τις παραπομπές σε ελληνικά MME, εξαιρουμένων όσων κράτησαν ψύχραιμη στάση και ο δικτυακός τόπος του γλύπτη καταρρέει από τις δεκάδες επισκέψεις συμπαράστασης.
Ενα δελτίο Tύπου της Δίωξης Hλεκτρονικού Eγκλήματος με τίτλο «αποτροπή αυτοκτονίας εκδηλωθείσας μέσω Iντερνετ» δεν κατέδειξε μόνον την απόγνωση που μπορεί να κρύβει ένα blog, αλλά και την υπερβολή αρκετών που έσπευσαν αμέσως να δαιμονοποίησουν τη νέα ιντερνετική μόδα κάνοντας λόγο για περίπου 600 «σκοτεινά» blog Ελλήνων εφήβων. O 14χρονος blogger έγραφε επί διετίας σχεδόν καθημερινά στο ημερολόγιό του, αλλά τελευταία η διάθεση και οι σκέψεις του είχαν ξεπεράσει τα όρια της απαισιοδοξίας. «Δεν περνάω καλά στο σπίτι», έγραφε, «oι γονείς μου δεν με καταλαβαίνουν, δεν μου φέρονται καλά. Δεν έχω όρεξη για τίποτα». Το γεγονός έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη νεοσύστατη ελληνική «μπλογκόσφαιρα» και αποτέλεσε αφορμή για ορισμένα σοβαρά σχόλια και προσεγγίσεις σχετικά με τους κινδύνους που κρύβει το Διαδίκτυο για τους έφηβους χρήστες, αλλά δημιούργησε και μερικές απορίες για τα «σκοτεινά» blog εφήβων που ανακάλυψε καταναλωτική οργάνωση. «Πού ανακάλυψαν 600 blog ανηλίκων στο μικρό ελληνικό Ιντερνετ;», διερωτάται η ελληνική «μπλογκόσφαιρα».
Και καβγάδες
Ποσοτικά λίγα τα ελληνικά blog, συγκριτικά με την αλματώδη αύξησή τους στο εξωτερικό, ακολουθούν κι αυτά τη χαμηλή διεισδυτικότητα του Iντερνετ στα νοικοκυριά, όπως επισημαίνει ο κ. Nίκος Bασιλάκος, πρόεδρος της Ενωσης Eλλήνων Xρηστών Iντερνετ (www. eexi.gr), υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι ώς ένα βαθμό αποτυπώνουν «εθνικά» χαρακτηριστικά, όπως της προχειρότητας και της φιλαυτίας μας. «Yπάρχουν παραδείγματα blogger που γράφουν κυριολεκτικά ό,τι τους έρχεται, με περιτύλιγμα ένα δήθεν λογοτεχνικό στυλ και ρομαντική διάθεση. Kι όσο περισσότερο γίνεται της μόδας, βλέπουμε να ασχολούνται με τους άλλους, να νομίζουν ότι είναι οι μεγαλύτεροι blogger, να κουτσομπολεύουν, να διαγκωνίζονται, να ξεσπούν δικτυακοί καβγάδες. Eυτυχώς, υπάρχουν και εξαιρετικά blog».
«Ας μπλογκάρουμε!»
Aρκετά τα εξαιρετικά κείμενα στο ελληνικό blog· επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε ενός φοιτητή «μπλογκίστα» (freehost.stuff.gr/jim_hellas) που ανακαλύπτει ξαφνικά ότι όλοι γύρω του «μπλογκάρουν». Yπό τον τίτλο «ας μπλογκάρουμε...», γράφει: «Τελικά το blogging έγινε της μόδας; Σήμερα διαπίστωσα το βάθος στο οποίο έχει φτάσει η μπλογκατάσταση. Ολοι μπλογκάρουν τελικά! Το blogging έχει χτυπήσει περισσότερες πόρτες από όσες εγώ τουλάχιστον νόμιζα. Πώς έφτασα στο συμπέρασμα αυτό; Απλά από σήμερα το πρωί είδα αρκετά άσχετα άτομα γύρω μου να μπλογκάρουν. Μιας και κάθε Δευτέρα δουλεύω στα εργαστήρια των υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο βλέπω να κάνουν διάφορα με τους υπολογιστές. Αλλοι χαζεύουν, άλλοι παίζουν παιχνίδια, άλλοι διαβάζουν e-mail και άλλοι (το 1% ας πούμε) κάνουν εργασία. Σήμερα, όμως, πρόσεξα ότι μερίδα του φοιτητικού κοινού μπλογκάρει κιόλας. Αρχικά το πρωί, ενώ καθόμουνα και κοιτούσα στο monitor.vrypan.net, είδα δίπλα μου μια κοπέλα να ψάχνει στο blogger.com για ένα συγκεκριμένο blog από ό,τι κατάλαβα. Πιο κάτω είδα με την άκρη του ματιού έναν ακόμη τύπο να αφήνει σχόλια σε ένα περιβάλλον blogger.com Πριν από 10 λεπτά πήγα να κάνω έναν έλεγχο σε κάτι εκτυπωτές και είδα μια κοπέλα να δημιουργεί νέο λογαριασμό στο blogger.com Σκέφτηκα ότι μπορεί μερικά από αυτά τα άτομα να τα ξέρω ιντερνετικά και να τα έχω συναντήσει προσωπικά, αγνοώντας τη διπλή τους ταυτόητα. Είναι κακό αυτό;
Δεν ξέρω. Δεν το βλέπω αναγκαία ως κακό πάντως. Αυτή είναι η μαγεία στο Iντερνετ. Εκεί συναντάς σκέψεις και μόνο σκέψεις. Πολλά τείχη πέφτουν και μένει η ουσία πολλές φορές. Από την άλλη, όμως, ίσως έτσι χάνω την ευκαιρία να γνωρίσω τα άτομα αυτά offline»
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια .
Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010
yannidakis τρίτης - ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Καληνωρίσματα. Το μεγαλείο του ανθρώπινου είδους είναι ακριβώς η ιδιότητα του καθένα να είναι τόσο διαφορετικός από τον άλλο σε τόσες πολλές κατηγορίες κι όμως την ίδια στιγμή να χαρακτηρίζεται από τα κοινά του στοιχεία με άλλους. Άλλωστε αυτό είναι, ένα σύνολο από κοινά και διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον δίπλα τον παραδίπλα και πάει λέγοντας.
Παρά τις ιδιομορφίες μας, υπάρχει ένα σημείο, μια κόκκινη γραμμή αν θέλετε, που 
συναντάται σε όλους μας. Δεν είναι στο ίδιο σημείο, όμως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς οριοθετημένη μια γραμμή ψυχολογικής αντοχής. Είναι το σημείο πέρα από το οποίο ακολουθεί ένα ξέσπασμα από νεύρα, αψυχολόγητες ενέργειες, βία –σωματική, λεκτική, ψυχολογική- ενέργειες εκδίκησης, κλάμα και ένα σωρό άλλα τα οποία εδώ ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Υπάρχουν εκείνοι που λέμε πως συσσωρεύουν την πίεση που τους ασκείται διατηρώντας ένα ήρεμο χαρακτήρα για μεγάλο διάστημα και χαρακτηρίζονται από ηφαιστειακό συνολικό ξέσπασμα κι απ’ την άλλη εκείνοι που με κάθε αφορμή ξεσπούν στα πλαίσια μιας στιγμιαίας εκτόνωσης που συνιστάται μιας και έτσι, η ψυχή ηρεμεί γρήγορα. Η κόκκινη γραμμή είναι αλλού πιο κοντή κι αλλού πιο μακριά.
συναντάται σε όλους μας. Δεν είναι στο ίδιο σημείο, όμως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς οριοθετημένη μια γραμμή ψυχολογικής αντοχής. Είναι το σημείο πέρα από το οποίο ακολουθεί ένα ξέσπασμα από νεύρα, αψυχολόγητες ενέργειες, βία –σωματική, λεκτική, ψυχολογική- ενέργειες εκδίκησης, κλάμα και ένα σωρό άλλα τα οποία εδώ ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Υπάρχουν εκείνοι που λέμε πως συσσωρεύουν την πίεση που τους ασκείται διατηρώντας ένα ήρεμο χαρακτήρα για μεγάλο διάστημα και χαρακτηρίζονται από ηφαιστειακό συνολικό ξέσπασμα κι απ’ την άλλη εκείνοι που με κάθε αφορμή ξεσπούν στα πλαίσια μιας στιγμιαίας εκτόνωσης που συνιστάται μιας και έτσι, η ψυχή ηρεμεί γρήγορα. Η κόκκινη γραμμή είναι αλλού πιο κοντή κι αλλού πιο μακριά.Τι προηγείται όμως; Εδώ μπορούν να γραφτούν τόμοι, όμως συνοπτικά για να δοθεί το κλασικό ερέθισμα προβληματισμού του yannidakis θα διακρίνουμε περιπτώσεις όπου η πίεση ασκείται στο οικογενειακό περιβάλλον με απαγορεύσεις και περιορισμούς, στο εργασιακό με συνεχείς μεθοδεύσεις, στο κοινωνικό με κάθε είδους προδοσία, πίεση, διαμάχη ή εξαναγκασμό και φυσικά στο ευρύτερο περιβάλλον που οι αφορμές για ξεσπάσματα συναντώνται παντού: στο δρόμο, στις δημόσιες υπηρεσίες, στην αγορά, σε μια απλή συνάντηση κ.ο.κ.
Είμαι ο τελευταίος που θα δώσει τη συμβουλή της υπομονής. Δεν είναι η λύση να “δαγκώνεις τα χείλι σου” όμως πρέπει να βάλουμε έναν φραγμό στα αναίτια ξεσπάσματα. Λίγη δουλεία με τον εαυτό μας όπως η αυτοκριτική, η προσευχή κ.α. θα βοηθήσουν. Ας μην ξεχνάμε πως δεν πρέπει να κάνουμε αυτό που δε θέλουμε να μας κάνουν, άλλωστε ο απέναντι δεν είναι εχθρός και το αναγκαίο ξέσπασμα μπορεί να γίνει όχι εναντίον ανθρώπων, αλλά με κάποιο μέσο όπως η μουσική, η οδήγηση, το γράψιμο κλπ.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΑΛΛΕΣ ΑΦΟΡΜΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΟΣ :[
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)