Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010
yannidakis τετάρτης - ΠΑΙΔΙΑ ΘΥΜΑΤΑ, ΜΑΘΗΤΕΣ ΘΗΡΑΜΑΤΑ
Καληνωρίσματα. Ο Ραφαήλ είναι ένας μαθητής του Γυμνασίου με καλές επιδόσεις στο σχολείο και αν τον γνωρίσετε θα συμφωνήσετε πως είναι ένα εξαιρετικό παιδί και σπουδαίος συνομιλητής. Την άποψη μου όμως δεν φαίνεται να συμμερίζονται πολλοί από τους συμμαθητές του. Με αφορμή ένα νέο ηλεκτρονικό παιχνίδι το οποίο ανέπτυξαν φοιτητές πανεπιστημίου και ουσιαστικά δείχνει εναλλακτικές επιλογές για παιδιά που αποτελούν θύματα σχολικής βίας από συνομήλικους, συνάντησα τον Ραφαήλ ο οποίος βιώνει σχετικά συχνά παρόμοια προβλήματα.
Όπως ο ίδιος λέει “η ευγένεια και ο σεβασμός είναι άγνωστες λέξεις στο σχολείο. Εμείς εδώ έχουμε μια μικρή κοινωνία με δικούς μας κανόνες κι άλλοι είναι οι δυνατοί κι 
αλλιώτικοι οι αδύναμοι”. Όταν τον ρωτάω για το τι ακριβώς του κάνουν τα άλλα παιδιά, ο εφηβικός εγωισμός δεν τον αφήνει να μιλήσει ξεκάθαρα. “Εξαρτάται. Άλλα παιδιά τα βρίζουν ή τα σπρώχνουν κι άλλα δεν τα αφήνουν να συμμετέχουν σε παιχνίδια του σχολείου στα διαλείμματα ή τη γυμναστική. Μια φορά ένα παιδί είχε ματώσει στη μύτη”. Οι γειτονιές της Ελλάδα λίγο-πολύ ελέγχονται από τους γονείς, στο εξωτερικό όμως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Συμμορίες ανηλίκων που δρουν εντός του ιδρύματος αφαιρούν το χαρτζιλίκι του αδύναμου, το απομονώνουν και του επιτίθενται καταπνίγοντας κάθε εφηβική αυτοπεποίθηση που είναι πολύ σημαντική σε αυτήν την ηλικία.
αλλιώτικοι οι αδύναμοι”. Όταν τον ρωτάω για το τι ακριβώς του κάνουν τα άλλα παιδιά, ο εφηβικός εγωισμός δεν τον αφήνει να μιλήσει ξεκάθαρα. “Εξαρτάται. Άλλα παιδιά τα βρίζουν ή τα σπρώχνουν κι άλλα δεν τα αφήνουν να συμμετέχουν σε παιχνίδια του σχολείου στα διαλείμματα ή τη γυμναστική. Μια φορά ένα παιδί είχε ματώσει στη μύτη”. Οι γειτονιές της Ελλάδα λίγο-πολύ ελέγχονται από τους γονείς, στο εξωτερικό όμως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Συμμορίες ανηλίκων που δρουν εντός του ιδρύματος αφαιρούν το χαρτζιλίκι του αδύναμου, το απομονώνουν και του επιτίθενται καταπνίγοντας κάθε εφηβική αυτοπεποίθηση που είναι πολύ σημαντική σε αυτήν την ηλικία.Στην σύντομη συζήτησή μου με τον Ραφαήλ τον ρώτησα αν έχει σκεφτεί να αντισταθεί στα παιδιά αυτά. “Πολλές φορές. Καμιά φορά μέσα στην τάξη αφαιρούμε απ’ το μάθημα πιο πολύ πριν την γυμναστική, για να σκεφτώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι πολύ γενναίο κόντρα σε αυτούς που θα το εκτιμούσαν τα άλλα παιδιά και τα κορίτσια” τότε γέλασα από μέσα μου και θυμήθηκα τον εαυτό μου. Υπήρξα κι εγώ θύμα στις τρεις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Μια συνηθισμένη μέρα ο συσσωρευμένος θυμός μου διοχετεύτηκε κόντρα στον Μάριο, έναν από τους πιο “απαγορευτικούς” τύπους του σχολείου. Όταν σταμάτησα, ο Μάριος έκλαιγε! Το μέλλον μου στην μαθητική μου καριέρα υπήρξε λαμπρό έκτοτε.
Σε μια ευαίσθητη ηλικία σαν αυτή, ο γονιός έχει την ευθύνη να ενδυναμώνει την αυτοπεποίθηση του παιδιού του για να μην πέφτει θύμα περιστατικών που υποβαθμίζουν την αυτοεκτίμηση του. Αντίστοιχα συμπεριφορές βανδαλισμών οφείλουν να προβληματίσουν τους διάφορους γονείς που προφανώς έχουν επιλέξει το μονοπάτι της αδιαφορίας στην ανατροφή των τέκνων τους.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΠΡΟΣΘΕΣΕΤΕ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΡΙΤΗΣ
σημερινή προσθήκη στην λίστα των καταχωρήσεων τσι μέρας
από Δική μου Ευθύνη
The blogger and me
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνηθίζω πάντα με εκ βάθους συζήτηση με τον blogger , κάτι σαν προοίμιο του απολογισμού της χρονιάς. Φέτος απολογισμό δεν θα έχει, αφενός γιατί βαρέθηκα να κάνω απολογισμούς από το 2007 και αφετέρου διότι η φετεινή χρονιά είναι η πιο άχαρη χρονιά που έχω ζήσει μέχρι τώρα. Ούτε εύκολη, ούτε δύσκολη, απλά άχαρη.
Βέβαια έχω περάσει και πιο άχαρες, αλλά για ένα περίεργο λόγο τις αχαροσύνες των καιρών θέλω να τις αποφεύγω.
Οι συζητήσεις με τον blogger είναι αναρτήσεις που περιγράφουν πάνω κάτω τις σχέσεις μου με τη μπλογκόσφαιρα. Γιατί στη μπλογκόσφαιρα γι αυτές τις σχέσεις θα γράψω, δεν θα κάτσω να γράψω για τις σχέσεις μου με τα κεφάλαια και τα ρεύματα.
Κανονικά ούτε αυτό θα το έγραφα φέτος αλλά διάβασα κάποιες αναρτήσεις που αναφέρονταν στην εμπειρία οπότε ενέδωσα.
Λοιπόν.. η διαδικτυακή εμπειρία συνολικά πια είναι μια εμπειρία που μπαίνεις γυμνός, ανυποψίαστος και αθώος και στο τέλος βγαίνεις θωρακισμένος. Ωριμάζεις δηλαδή, με ένα τρόπο αργό, βασανιστικό αλλά αποτελεσματικό.
Η διαδικτυακή εμπειρία είναι μια εμπειρία που δίνει κάθε ελευθερία στο παιχνίδι. Δοθείσης της ευκαιρίας αυτά τα έγραφα χθες σε κάποια άλλη πλατφόρμα. Ακόμα και αν δεν θέλεις να παίξεις πρέπει να παίξεις, είναι μια μορφή μικρής επιβίωσης.
Το θέμα είναι το πώς και το γιατί. Θα σας το αναλύσω λίγο περισσότερο.
Έχοντας περάσει τη φάση του κλειστού μπλογκ ( ως σκέψη ), του κλειστού wall στο FB διαπίστωσα ότι ήταν μεγαλύτερα τα προβλήματα που θα δημιουργούνταν από αυτά πού ίσως είχα τη δεδομένη στιγμή ή προσπαθούσα να αποφύγω.
Και εκεί διαπίστωσα ότι με όσους ανθρώπους λόγω προγράμματος και υποχρεώσεων ήθελα να βρεθώ και να επικοινωνώ βρέθηκα και με όσους δεν ήθελα ή συναντήθηκα αλλά δεν μου έκαναν , συναντήθηκα μια φορά και άπαξ και το έκοψα εκεί. Αυτό που με ενόχλησε πιο πολύ ήταν η επιδίωξη , η φτηνή επιδίωξη. Καλώς ή κακώς δεν είμαι τύπος τωνν φτηνών επιδιώξεων
Και αυτό είναι το μέτρο μου: όσους βλέπω παραπάνω από μια φορά είναι οι άνθρωποι που θέλω να γνωρίσω , έχοντας εκτιμήσει στα πρώτο μισάωρο.
Δεν έχω ούτε το χρόνο , ούτε τη διάθεση για πειραματισμούς.
Δεν υπάρχει και λόγος εξάλλου.
Έλα μου όμως, που δεν έχουμε όλοι την ίδια άποψη; Και εκεί πια, χωρίς να έχω τη διάθεση και το χρόνο να αναλωθώ σε συζητήσεις προκειμένου να μπλοκάρω καταστάσεις τις ανοίγω και όποιος αντέξει αυτά που διαβάζει τα αντέχει.
Κοινώς 'ταίζω' το μουλωχτό θηρίο με την ελπίδα να μπουκώσει αλλά το βλέπω με αντοχές
Και ταυτόγχρονα παρατηρώ διαβάζοντας παράλληλα μαίηλς έμπλεα θαυμασμού και αφοσίωσης στα οποία δεν μπάινω στον κόπο να απαντήσω καν, τα τελευταία δυόμισυ χρόνια ούτε καν τα διαβάζω απλα τα βλέπω να φεύγουν στο delete.
Οπότε ξαφνικά διαγράφομαι από φίλη του Χ, - λες και θα κάτσω να αναρωτηθώ το γιατί - αλλά μου κάνει αίτηση φιλίας μετά από λίγες μέρες ο Υ, ο οποίος Υ είναι ο Χ αλλά δεν θέλει να το θυμάται ούτε ο ίδιος. Και το παιχνίδι συνεχίζεται τα τελευταία τρία χρόνια με παιδαριώδη τρόπο. Εκεί γελάω και επειδή και από κωλοπαιδαρισμό ξέρω όταν θέλω, λυπάμαι αλλά δε γίνεται να αδιαφορώ πάντα σε τόσο αρρωστημένη και ευρηματική ψυχολογία
Στοιχείο δεύτερο αρρωστημένων καταστάσεων: πριν από ένα χρόνο περίπου πάλι στο FB αποδέχομαι ένα αίτημα φιλίας - δεν τα πολυελέγχω πρέπει να ξέρετε, ούτε σκοπεύω - και ύστερα από ένα μήνα ανώδυνων σχολιασμών όπως συνηθίζεται, λαβαίνω ένα μαίηλ όπου - προσέξτε το αυτό - μου ζητήθηκαν πληροφορίες για συγκεκριμένο blogger που υπέθετε με ασφάλεια ότι γνώριζα.
Ψιλοπατούσε η δικαιολογία για το πώς απευθύνθηκε σε μένα αλλά δεν έστεκε το τόσο 'πίσω' χρονικά. Από μέσα μου αναγνώρισα το "υψηλό" επίπεδο έρευνας αλλά με μια πολύ αυστηρή απάντηση τα πράγματα μπήκαν στο σωστό δρόμο. Ευτυχώς για τον/την αποστολέα
Αποτέλεσμα : συνειδητά αποφεύγω το συγκεκριμένο blogger , έναν άνθρωπο που εκτιμώ ιδιαίτερα. Αυτή η μικρή χολυγουντιανού τύπου εμπειρία, μέσω Καζακστάν τότε ... ήταν πραγματικά αστείο από τη μια να με κυνηγάει ο εμπύρηνος βραχίονας και από την άλλη ... σουρεαλιστικό !
Δεν μπορώ να σκέφτομαι έντιμα σε αυτές τις περιπτώσεις που καταντούν προκλητικές από ένα σημείο και μετά.
Έντιμα θα σκεφτώ και θα συμπεριφερθώ σε ξεκάθαρα πράγματα,
για όσους εκτιμώ και σέβομαι και επικοινωνώ μαζί τους γιατί σε αυτή τη φάση μόνο αυτό μπορώ να δώσω, για όσους μπορώ να περάσω από τον ιστότοπό τους και να αφήσω ένα σχόλιο, με όσους έχω μοιραστεί περισσότερα πράγματα επειδή ήθελα και ένιωθα ανάλογα. Και αυτό φαίνεται.
Και σαφέστατα εδώ δεν γίνονται διακρίσεις. Πρέπει να σας πω ότι πάντα εισπράττω παράπονα. Κυρίως επειδή έχω πίεση χρόνου όποτε είμαι στην Αθήνα ή υπάρχουν και φορές όπως τώρα που όσο και αν το παλεύω δεν είμαι και στην καλύτερη ψυχολογία ή στην πιο θετική αντιμετώπιση των πραγμάτων και των καταστάσεων.
Σε αυτή την περίπτωση και χωρίς παρεξήγηση θα δω τους φίλους μου από τη μπλογκόσφαιρα που θα τους κάνω να ξεχαστούν και θα κάνουν και εμένα εκείνοι να ξεχαστώ. Εϊναι σαν οικονομία δυνάμεων. Ανάλογα έχει συμβεί και σε μένα , δηλαδή το να έχουν σκεφτεί και οι φίλοι μου έτσι για μένα κατά καιρούς. Απόλυτα σεβαστό και αποδεκτό.
Αυτά με αφορμή μια συζήτηση με την αγαπημένη μου e_diva χθες στο FBοι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
από Δική μου Ευθύνη
The blogger and me
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνηθίζω πάντα με εκ βάθους συζήτηση με τον blogger , κάτι σαν προοίμιο του απολογισμού της χρονιάς. Φέτος απολογισμό δεν θα έχει, αφενός γιατί βαρέθηκα να κάνω απολογισμούς από το 2007 και αφετέρου διότι η φετεινή χρονιά είναι η πιο άχαρη χρονιά που έχω ζήσει μέχρι τώρα. Ούτε εύκολη, ούτε δύσκολη, απλά άχαρη.
Βέβαια έχω περάσει και πιο άχαρες, αλλά για ένα περίεργο λόγο τις αχαροσύνες των καιρών θέλω να τις αποφεύγω.
Οι συζητήσεις με τον blogger είναι αναρτήσεις που περιγράφουν πάνω κάτω τις σχέσεις μου με τη μπλογκόσφαιρα. Γιατί στη μπλογκόσφαιρα γι αυτές τις σχέσεις θα γράψω, δεν θα κάτσω να γράψω για τις σχέσεις μου με τα κεφάλαια και τα ρεύματα.
Κανονικά ούτε αυτό θα το έγραφα φέτος αλλά διάβασα κάποιες αναρτήσεις που αναφέρονταν στην εμπειρία οπότε ενέδωσα.
Λοιπόν.. η διαδικτυακή εμπειρία συνολικά πια είναι μια εμπειρία που μπαίνεις γυμνός, ανυποψίαστος και αθώος και στο τέλος βγαίνεις θωρακισμένος. Ωριμάζεις δηλαδή, με ένα τρόπο αργό, βασανιστικό αλλά αποτελεσματικό.
Η διαδικτυακή εμπειρία είναι μια εμπειρία που δίνει κάθε ελευθερία στο παιχνίδι. Δοθείσης της ευκαιρίας αυτά τα έγραφα χθες σε κάποια άλλη πλατφόρμα. Ακόμα και αν δεν θέλεις να παίξεις πρέπει να παίξεις, είναι μια μορφή μικρής επιβίωσης.
Το θέμα είναι το πώς και το γιατί. Θα σας το αναλύσω λίγο περισσότερο.
Έχοντας περάσει τη φάση του κλειστού μπλογκ ( ως σκέψη ), του κλειστού wall στο FB διαπίστωσα ότι ήταν μεγαλύτερα τα προβλήματα που θα δημιουργούνταν από αυτά πού ίσως είχα τη δεδομένη στιγμή ή προσπαθούσα να αποφύγω.
Και εκεί διαπίστωσα ότι με όσους ανθρώπους λόγω προγράμματος και υποχρεώσεων ήθελα να βρεθώ και να επικοινωνώ βρέθηκα και με όσους δεν ήθελα ή συναντήθηκα αλλά δεν μου έκαναν , συναντήθηκα μια φορά και άπαξ και το έκοψα εκεί. Αυτό που με ενόχλησε πιο πολύ ήταν η επιδίωξη , η φτηνή επιδίωξη. Καλώς ή κακώς δεν είμαι τύπος τωνν φτηνών επιδιώξεων
Και αυτό είναι το μέτρο μου: όσους βλέπω παραπάνω από μια φορά είναι οι άνθρωποι που θέλω να γνωρίσω , έχοντας εκτιμήσει στα πρώτο μισάωρο.
Δεν έχω ούτε το χρόνο , ούτε τη διάθεση για πειραματισμούς.
Δεν υπάρχει και λόγος εξάλλου.
Έλα μου όμως, που δεν έχουμε όλοι την ίδια άποψη; Και εκεί πια, χωρίς να έχω τη διάθεση και το χρόνο να αναλωθώ σε συζητήσεις προκειμένου να μπλοκάρω καταστάσεις τις ανοίγω και όποιος αντέξει αυτά που διαβάζει τα αντέχει.
Κοινώς 'ταίζω' το μουλωχτό θηρίο με την ελπίδα να μπουκώσει αλλά το βλέπω με αντοχές
Και ταυτόγχρονα παρατηρώ διαβάζοντας παράλληλα μαίηλς έμπλεα θαυμασμού και αφοσίωσης στα οποία δεν μπάινω στον κόπο να απαντήσω καν, τα τελευταία δυόμισυ χρόνια ούτε καν τα διαβάζω απλα τα βλέπω να φεύγουν στο delete.
Οπότε ξαφνικά διαγράφομαι από φίλη του Χ, - λες και θα κάτσω να αναρωτηθώ το γιατί - αλλά μου κάνει αίτηση φιλίας μετά από λίγες μέρες ο Υ, ο οποίος Υ είναι ο Χ αλλά δεν θέλει να το θυμάται ούτε ο ίδιος. Και το παιχνίδι συνεχίζεται τα τελευταία τρία χρόνια με παιδαριώδη τρόπο. Εκεί γελάω και επειδή και από κωλοπαιδαρισμό ξέρω όταν θέλω, λυπάμαι αλλά δε γίνεται να αδιαφορώ πάντα σε τόσο αρρωστημένη και ευρηματική ψυχολογία
Στοιχείο δεύτερο αρρωστημένων καταστάσεων: πριν από ένα χρόνο περίπου πάλι στο FB αποδέχομαι ένα αίτημα φιλίας - δεν τα πολυελέγχω πρέπει να ξέρετε, ούτε σκοπεύω - και ύστερα από ένα μήνα ανώδυνων σχολιασμών όπως συνηθίζεται, λαβαίνω ένα μαίηλ όπου - προσέξτε το αυτό - μου ζητήθηκαν πληροφορίες για συγκεκριμένο blogger που υπέθετε με ασφάλεια ότι γνώριζα.
Ψιλοπατούσε η δικαιολογία για το πώς απευθύνθηκε σε μένα αλλά δεν έστεκε το τόσο 'πίσω' χρονικά. Από μέσα μου αναγνώρισα το "υψηλό" επίπεδο έρευνας αλλά με μια πολύ αυστηρή απάντηση τα πράγματα μπήκαν στο σωστό δρόμο. Ευτυχώς για τον/την αποστολέα
Αποτέλεσμα : συνειδητά αποφεύγω το συγκεκριμένο blogger , έναν άνθρωπο που εκτιμώ ιδιαίτερα. Αυτή η μικρή χολυγουντιανού τύπου εμπειρία, μέσω Καζακστάν τότε ... ήταν πραγματικά αστείο από τη μια να με κυνηγάει ο εμπύρηνος βραχίονας και από την άλλη ... σουρεαλιστικό !
Δεν μπορώ να σκέφτομαι έντιμα σε αυτές τις περιπτώσεις που καταντούν προκλητικές από ένα σημείο και μετά.
Έντιμα θα σκεφτώ και θα συμπεριφερθώ σε ξεκάθαρα πράγματα,
για όσους εκτιμώ και σέβομαι και επικοινωνώ μαζί τους γιατί σε αυτή τη φάση μόνο αυτό μπορώ να δώσω, για όσους μπορώ να περάσω από τον ιστότοπό τους και να αφήσω ένα σχόλιο, με όσους έχω μοιραστεί περισσότερα πράγματα επειδή ήθελα και ένιωθα ανάλογα. Και αυτό φαίνεται.
Και σαφέστατα εδώ δεν γίνονται διακρίσεις. Πρέπει να σας πω ότι πάντα εισπράττω παράπονα. Κυρίως επειδή έχω πίεση χρόνου όποτε είμαι στην Αθήνα ή υπάρχουν και φορές όπως τώρα που όσο και αν το παλεύω δεν είμαι και στην καλύτερη ψυχολογία ή στην πιο θετική αντιμετώπιση των πραγμάτων και των καταστάσεων.
Σε αυτή την περίπτωση και χωρίς παρεξήγηση θα δω τους φίλους μου από τη μπλογκόσφαιρα που θα τους κάνω να ξεχαστούν και θα κάνουν και εμένα εκείνοι να ξεχαστώ. Εϊναι σαν οικονομία δυνάμεων. Ανάλογα έχει συμβεί και σε μένα , δηλαδή το να έχουν σκεφτεί και οι φίλοι μου έτσι για μένα κατά καιρούς. Απόλυτα σεβαστό και αποδεκτό.
Αυτά με αφορμή μια συζήτηση με την αγαπημένη μου e_diva χθες στο FBοι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010
yannidakis τρίτης - ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Καληνωρίσματα… όχι και τόσο δηλαδή γιατί απόψε το βράδυ βρίσκεσαι στον αναπαυτικό σου καναπέ παρακολουθώντας στη μεγάλη σου τηλεόραση και τα καινούρια ηχεία κρατώντας μια πιατέλα pop corn, μια νέα τρομακτική ταινία. Η αγωνία κορυφώνεται και η κυνηγημένη πρωταγωνίστρια προσπαθεί να ξεφύγει απ’ τον δολοφόνο στην παλιά αποθήκη. Την ώρα του τρόμου χτυπάει ξαφνικά το κινητό σου. Τρομάζεις λίγο αλλά βασικά νευριάζεις γιατί σε διακόπτει ‘πάνω στο καλό’. Το σηκώνεις και ακούς μια τρομαγμένη φωνή να ψιθυρίζει: “είμαι παγιδευμένη στην αποθήκη, βοήθησε με να βγω έξω. Σε παρακαλώ!” Την ίδια ώρα παρατηρείς πως είχε ξεχάσεις να ‘παγώσεις’ την ταινία και η πρωταγωνίστρια μιλάει στο κινητό της… μαζί σου!
Η απόλυτη τρομάρα ή ο απόλυτος αιφνιδιασμός; Παρά ταύτα βλέπεις στην τηλεόραση 
σου ένα κενό και την καθοδηγείς προς τα κει. Βλέπεις ότι υπακούει και της λες να επιστρέψει για να επιβεβαιώσεις ότι σε υπακούει. Το κάνει! Δεν ξέρεις αν πρέπει να διασκεδάσεις ή να κοιτάξεις γύρω σου. Να τρομάξεις. Η πρωταγωνίστρια με τη βοήθειά σου ξεφεύγει, πετάει το κινητό της και χάνεται. Η γραμμή (σου) κλείνει. Το τηλέφωνο ξαναχτυπά όμως. Στην οθόνη βλέπεις τον δολοφόνο να (σου) λέει “Ξέρω το τηλέφωνό σου. Θα βρω και που μένεις. Είσαι ο επόμενος” και η ταινία ολοκληρώνεται.
σου ένα κενό και την καθοδηγείς προς τα κει. Βλέπεις ότι υπακούει και της λες να επιστρέψει για να επιβεβαιώσεις ότι σε υπακούει. Το κάνει! Δεν ξέρεις αν πρέπει να διασκεδάσεις ή να κοιτάξεις γύρω σου. Να τρομάξεις. Η πρωταγωνίστρια με τη βοήθειά σου ξεφεύγει, πετάει το κινητό της και χάνεται. Η γραμμή (σου) κλείνει. Το τηλέφωνο ξαναχτυπά όμως. Στην οθόνη βλέπεις τον δολοφόνο να (σου) λέει “Ξέρω το τηλέφωνό σου. Θα βρω και που μένεις. Είσαι ο επόμενος” και η ταινία ολοκληρώνεται.Δεν ξέρω αν ενθουσιαστήκατε ή τρομάξατε όμως μετά από τον έγχρωμο κινηματογράφο, τα ειδικά εφέ, τις οθόνες IMAX και τον τρισδιάστατο κινηματογράφο, νέα τηλεοπτική εταιρεία παραγωγής εισάγει την έννοια του διαδραστικού κινηματογράφου που θα βασίζεται στην αλληλεπίδραση με το κοινό και την υποστήριξη των απαιτήσεων του με ειδικό λογισμικό που θα αφορά εναλλακτικές συνέχειες στην κάθε σκηνή, αναγνώριση ομιλίας και νέες τεχνολογίες που θα μας κόψουν την ανάσα. η αρχή έγινε με την ταινία The Call.
Το μέλλον του κινηματογράφου ή μια δαπανηρή προσπάθεια εντυπωσιασμού χωρίς συνέχεια; Προφανώς αυτό θα το καθορίσουμε όλοι εμείς. Την επόμενη φορά που θα διαβάσεις το yannidakis κλείσε το τηλέφωνό σου…
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ :[
ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΡΙΤΗΣ
ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΡΙΤΗΣ (ΟΠΑΠ)
125. ΕΛΛΑΔΑ - ΙΣΡΑΗΛ (UNDER 2.5)
126. ITAΛΙΑ - ΣΕΡΒΙΑ (1)
δελτίο: 1 :[ προβλέψεις: 2
125. ΕΛΛΑΔΑ - ΙΣΡΑΗΛ (UNDER 2.5)
126. ITAΛΙΑ - ΣΕΡΒΙΑ (1)
δελτίο: 1 :[ προβλέψεις: 2
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
σημερινή προσθήκη στην λίστα των καταχωρήσεων τσι μέρας
από FREE-APOPSIS
Αύριο Ο Κορκονέας θα καταδικαστεί μάλλον με μεγάλη ποινή. Άραγε την αξίζει ;
Εδώ στην Ελλάδα απλά πράγματα όποτε άπτονται ειδικά πολιτικών συμφερόντων, και η λύση συνήθως είναι απλή τα αναγάγουμε σε σήριαλ για να μην αποσαφηνιστεί πρώτα η αλήθεια. Επώνυμα από το team apopsis Θα προσπαθήσουμε να βρούμε την αλήθεια. Γνωρίζουμε ότι θα δεχτούμε επιθέσεις. Να γνωρίζετε πάντως πως εμείς την αλήθεια των πραγματικών περιστατικών ψάχνουμε να βρούμε. Και αν κάποιος με επιστημονικά στοιχεία μας διαψεύσει, θα είμαστε οι πρώτοι που θα αναρτήσουμε το τυχόν λάθος μας.
Η Παρούσα ανάρτηση είναι απλώς μια πρόγευση των μελλοντικών αποκαλύψεων μας, και είναι ΜΟΝΟ ΕΔΩ.
Εχθρός με το ψέμα είναι η ορθή επιστημονική γνωμάτευση.
Αυτό που εξετάζει η Δικαιοσύνη ουσιαστικά τόσο καιρό είναι δύο διαφορετικά σενάρια. (εκλαϊκευτικά) :
Α) Ο Κορκονέας πυροβόλησε σε ευθεία γραμμή με το πλήθος των «διαδηλωτών – συμπλεκομένων» τους με σκοπό να τραυματίσει , πλήξει, ή και σκοτώσει
Β) Μέσα στον πανικό της σφοδρής συμπλοκής, πυροβόλησε προς τα πάνω για εκφοβισμό.
Οι ειδικοί επιστήμονες έτειναν ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ, παραδόξως στο πρώτο σενάριο.
Γιατί αυθαίρετα ; Γιατί τα μέχρι στιγμής επιστημονικά στοιχεία συνηγορούν υπέρ του δευτέρου !
Ι. Η σφαίρα έπληξε το θύμα αφού ΠΡΩΤΑ εξοστρακίστηκε – εποστρακίστηκε (άρα το μόνο σίγουρο είναι εδώ πως ΑΛΛΑΞΕ πορεία ειδάλλως θα καρφωνόταν και θα έμενε στο πρώτο σημείο επαφής)
ΙΙ. Το Θύμα δέχτηκε τη σφαίρα από τον ώμο (σημείο εισδοχής της). Μετά προχώρησε , πέρασε τη καρδιά και κατέληξε στη σπονδυλική στήλη του θύματος.
Οι επιστήμονες στη δίκη ισχυρίζονται για το πρώτο πως ο εξοστρακισμός – εποστρακισμός ήταν από κάτω προς τα πάνω, άρα σημάδευε στο πλήθος . Σχόλιο : Δεν μάθαμε ποτέ (ούτε εμείς αλλά ούτε και εκείνοι) τις αποστάσεις και το σημείο θύτη – θύματος. Όσοι έχουν τυπικές γνώσεις φυσικής Γυμνασίου μπορούν άφοβα να βγάλουν και αντικειμενικότατα συμπεράσματα για την αξιοπιστία ή μη των γνωματεύσεων τους. Δεδομένου φυσικά πως ΠΟΤΕ δεν κατάφεραν να βρουν το σημείο της πρώτης επαφής της σφαίρας εξοστρακισμού – εποστρακισμού ! Λαμπρά !
Όσο για το δεύτερο τη «πύλη εισόδου», το θύμα έσκυψε και μετά τον εξοστρακισμό – εποστρακισμό εδέχθη τη σφαίρα. Μάλλον η Χολιγουντιανή ταινία “Matrix”(sic) μπορεί να εξηγήσει (έστω και αντίστροφα) το φαινόμενο καλύτερα και από εμάς αλλά και από αυτούς…
Αυτά τα ολίγα εν αναμονή της αποφάσεως.
Να θυμάστε πάντως πως ΠΡΩΤΑ εδώ γραφτήκανε αυτά, και από τα «νέα» που θα προκύψουν σιγά – σιγά από την Ιστορία, από εδώ ήταν η αρχή τους !
Η Ιστορία στη συνέχεια της έχει ακόμα μεγαλύτερο πολιτικό ενδιαφέρον που θα αποκαλύψουμε στη συνέχεια.
Παραβολικά απλώς ας θυμηθούμε 3 περιστατικά άσχετα με το γεγονός σχετικά με τα μεγάλα επιστημονικά ψεύδη για να απόσυντονίζονται ενίοτε σοβαροί και τίμιοι δικαστές.
1) Υπόθεση Σάμινα (80 νεκροί) : Έφταιγε το πλοίο και όχι ο Ύπαρχος που έπρεπε λόγω βάρδιας να είναι στο τιμόνι αλλά έβλεπε το Ματς Αμβούργο – ΠΑΟ, στο σαλόνι του πλοίου. Πλήθος «επιστημόνων» λέγανε ο καθένας τη δική του «αλήθεια»
2) Μαρφίν Εμπρησμός (3, 1/2 νεκροί) Φταιει ο Ιδιοκτήτης επειδή μια πόρτα και ένα παράθυρο ήταν κλειστά, δεν βρέθηκε και ένας πυροσβεστήρας που έπρεπε να υπάρχει, και φυσικά όχι αυτός που τους έριξε τη μολότωφ και τους έκαψε, γιατί τα πρώτα τα βρήκανε, τον δολοφόνο ακόμα «ψάχνουν» να βρούν.
3) Sea Diamond (0 νεκροί από θαύμα λόγω καλοκαιρίας) Φταιει η λάθος χαρτογράφηση λένε. Δεν φταιει η πορεία του πλοίου δίπλα στα βράχια ως τουριστικό εφέ, έστω κι αν το πλοίο είχε ΔΙΚΗ ΤΟΥ ηλεκτρονική άμεση του βυθού χαρτογράφηση που του έδειχνε ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τι κάνει και που πάει να τα ρίξει…
Αυτά κοντολογίς είναι τα “reality” σήριαλ της Ελλάδας ! Νομίζετε πως δεν έχουν σχέση ; Αν το νομίζετε δεν χρειάζεται να κάνετε δεύτερο λάθος για να έχετε εσφαλμένη αντίληψη επί της πραγματικότητας. Αυτό αρκεί….
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
από FREE-APOPSIS
Αύριο Ο Κορκονέας θα καταδικαστεί μάλλον με μεγάλη ποινή. Άραγε την αξίζει ;
Εδώ στην Ελλάδα απλά πράγματα όποτε άπτονται ειδικά πολιτικών συμφερόντων, και η λύση συνήθως είναι απλή τα αναγάγουμε σε σήριαλ για να μην αποσαφηνιστεί πρώτα η αλήθεια. Επώνυμα από το team apopsis Θα προσπαθήσουμε να βρούμε την αλήθεια. Γνωρίζουμε ότι θα δεχτούμε επιθέσεις. Να γνωρίζετε πάντως πως εμείς την αλήθεια των πραγματικών περιστατικών ψάχνουμε να βρούμε. Και αν κάποιος με επιστημονικά στοιχεία μας διαψεύσει, θα είμαστε οι πρώτοι που θα αναρτήσουμε το τυχόν λάθος μας.
Η Παρούσα ανάρτηση είναι απλώς μια πρόγευση των μελλοντικών αποκαλύψεων μας, και είναι ΜΟΝΟ ΕΔΩ.
Εχθρός με το ψέμα είναι η ορθή επιστημονική γνωμάτευση.
Αυτό που εξετάζει η Δικαιοσύνη ουσιαστικά τόσο καιρό είναι δύο διαφορετικά σενάρια. (εκλαϊκευτικά) :
Α) Ο Κορκονέας πυροβόλησε σε ευθεία γραμμή με το πλήθος των «διαδηλωτών – συμπλεκομένων» τους με σκοπό να τραυματίσει , πλήξει, ή και σκοτώσει
Β) Μέσα στον πανικό της σφοδρής συμπλοκής, πυροβόλησε προς τα πάνω για εκφοβισμό.
Οι ειδικοί επιστήμονες έτειναν ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ, παραδόξως στο πρώτο σενάριο.
Γιατί αυθαίρετα ; Γιατί τα μέχρι στιγμής επιστημονικά στοιχεία συνηγορούν υπέρ του δευτέρου !
Ι. Η σφαίρα έπληξε το θύμα αφού ΠΡΩΤΑ εξοστρακίστηκε – εποστρακίστηκε (άρα το μόνο σίγουρο είναι εδώ πως ΑΛΛΑΞΕ πορεία ειδάλλως θα καρφωνόταν και θα έμενε στο πρώτο σημείο επαφής)
ΙΙ. Το Θύμα δέχτηκε τη σφαίρα από τον ώμο (σημείο εισδοχής της). Μετά προχώρησε , πέρασε τη καρδιά και κατέληξε στη σπονδυλική στήλη του θύματος.
Οι επιστήμονες στη δίκη ισχυρίζονται για το πρώτο πως ο εξοστρακισμός – εποστρακισμός ήταν από κάτω προς τα πάνω, άρα σημάδευε στο πλήθος . Σχόλιο : Δεν μάθαμε ποτέ (ούτε εμείς αλλά ούτε και εκείνοι) τις αποστάσεις και το σημείο θύτη – θύματος. Όσοι έχουν τυπικές γνώσεις φυσικής Γυμνασίου μπορούν άφοβα να βγάλουν και αντικειμενικότατα συμπεράσματα για την αξιοπιστία ή μη των γνωματεύσεων τους. Δεδομένου φυσικά πως ΠΟΤΕ δεν κατάφεραν να βρουν το σημείο της πρώτης επαφής της σφαίρας εξοστρακισμού – εποστρακισμού ! Λαμπρά !
Όσο για το δεύτερο τη «πύλη εισόδου», το θύμα έσκυψε και μετά τον εξοστρακισμό – εποστρακισμό εδέχθη τη σφαίρα. Μάλλον η Χολιγουντιανή ταινία “Matrix”(sic) μπορεί να εξηγήσει (έστω και αντίστροφα) το φαινόμενο καλύτερα και από εμάς αλλά και από αυτούς…
Αυτά τα ολίγα εν αναμονή της αποφάσεως.
Να θυμάστε πάντως πως ΠΡΩΤΑ εδώ γραφτήκανε αυτά, και από τα «νέα» που θα προκύψουν σιγά – σιγά από την Ιστορία, από εδώ ήταν η αρχή τους !
Η Ιστορία στη συνέχεια της έχει ακόμα μεγαλύτερο πολιτικό ενδιαφέρον που θα αποκαλύψουμε στη συνέχεια.
Παραβολικά απλώς ας θυμηθούμε 3 περιστατικά άσχετα με το γεγονός σχετικά με τα μεγάλα επιστημονικά ψεύδη για να απόσυντονίζονται ενίοτε σοβαροί και τίμιοι δικαστές.
1) Υπόθεση Σάμινα (80 νεκροί) : Έφταιγε το πλοίο και όχι ο Ύπαρχος που έπρεπε λόγω βάρδιας να είναι στο τιμόνι αλλά έβλεπε το Ματς Αμβούργο – ΠΑΟ, στο σαλόνι του πλοίου. Πλήθος «επιστημόνων» λέγανε ο καθένας τη δική του «αλήθεια»
2) Μαρφίν Εμπρησμός (3, 1/2 νεκροί) Φταιει ο Ιδιοκτήτης επειδή μια πόρτα και ένα παράθυρο ήταν κλειστά, δεν βρέθηκε και ένας πυροσβεστήρας που έπρεπε να υπάρχει, και φυσικά όχι αυτός που τους έριξε τη μολότωφ και τους έκαψε, γιατί τα πρώτα τα βρήκανε, τον δολοφόνο ακόμα «ψάχνουν» να βρούν.
3) Sea Diamond (0 νεκροί από θαύμα λόγω καλοκαιρίας) Φταιει η λάθος χαρτογράφηση λένε. Δεν φταιει η πορεία του πλοίου δίπλα στα βράχια ως τουριστικό εφέ, έστω κι αν το πλοίο είχε ΔΙΚΗ ΤΟΥ ηλεκτρονική άμεση του βυθού χαρτογράφηση που του έδειχνε ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τι κάνει και που πάει να τα ρίξει…
Αυτά κοντολογίς είναι τα “reality” σήριαλ της Ελλάδας ! Νομίζετε πως δεν έχουν σχέση ; Αν το νομίζετε δεν χρειάζεται να κάνετε δεύτερο λάθος για να έχετε εσφαλμένη αντίληψη επί της πραγματικότητας. Αυτό αρκεί….
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)