Καληνωρίσματα. Ξεπερνώντας εξ αρχής την -δικαιολογημένη- αναστάτωση που προκαλούν οι φετινές αλλαγές εξαιτίας των αλλαγών που φέρνει ο “Καλλικράτης”, η ουσία παραμένει μία και είναι ότι έχουμε εκλογές. Και εκλογές σημαίνει κόμματα. Πολιτικές παρατάξεις που διεκδικούν μέρος της πίτας των ψηφοφόρων. Ειδικά φέτος θα παρατηρήσουμε πως η κομματική διαμάχη με φόντο της επερχόμενες εκλογές είναι ίσως πιο έντονη από ποτέ.
Η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να πείσει το εκλογικό σώμα να καταψηφίσει τους υποψηφίους του Πα.Σο.Κ στέλνοντας έτσι μήνυμα προς την κυβέρνηση κατά του Μνημονίου και κατακρίνοντας τις κυβερνητικές επιλογές. Στην αρχή η κυβέρνηση αποστασιοποιήθηκε από το προκλητικό αυτό κάλεσμα. Στη συνέχεια όμως υπέπεσε στην ίδια τακτική χρωματίζοντας την εκλογική διαδικασία και επιζητώντας έτσι εμμέσως ενός είδους επιβεβαίωση των επιλογών της ως μια ανανέωση της εμπιστοσύνης που επέδειξε πέρσι στις βουλευτικές εκλογές ο ελληνικός λαός. Τα κόμματα της αριστεράς εντόπισαν την κομματική συσπείρωση που παραδοσιακά προσφέρουν οι προεκλογικές περίοδοι, ως μια ευκαιρία να ξεπεράσουν τα καίρια εσωκομματικά τους προβλήματα. Φυσικά το κάλεσμα των ψηφοφόρων να καταψηφίσουν τα δύο μεγάλα κόμματα (κι όχι τους υποψηφίους που τα εκπροσωπούν!) τέθηκε εξ αρχής ως γνώμονα της πολιτικής τους. Για πρώτη φορά όμως εκείνο που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι η στάση της ανεξάρτητης βουλευτή, κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη η οποία προτίμησε να ασχοληθεί με τα πολιτικά πράγματα κυρίως της Κρήτης χρησιμοποιώντας τις εκλογές αυτές ως δοκιμασία για να μετρήσει τις πολιτικές τις δυνάμεις εν όψει της σύστασης του νέου της κόμματος.
Ωραία όλα αυτά, όμως έχουμε αντιληφθεί τι πάμε να ψηφίσουμε στις 7 Νοεμβρίου; Αν όχι, τότε ήρθε η ώρα να το αποσαφηνίσουμε. Ψηφίζουμε για
Δημάρχους και Περιφερειάρχες που θα ασχολούνται με τα ζητήματα και τα προβλήματα της γειτονιάς, της πόλης, της περιοχής, της περιφέρειας μας. Εγώ δεν βρίσκω θέση σε κομματικές πεποιθήσεις σε όλο αυτό. Διαβάζω καθημερινά ιστολόγια (blogs), εφημερίδες και αφουγκράζομαι την κοινή γνώμη γύρω μου. Και πάλι όμως, όλοι συνδέουν τις εκλογές αυτές με τις κομματικές τους πεποιθήσεις ή κατευθύνσεις. Δεν φταίνε λοιπόν τα κόμματα (μόνο). Είναι η γενική φιλοσοφία που συνοδεύει στο υποσυνείδητο όλων τις εκλογές της αυτοδιοίκησης. Οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα έπρεπε να είναι παντελώς διαφοροποιημένες από τα κόμματα διότι εδώ επιλέγουμε πρόσωπα που κατά τη γνώμη μας είναι ικανά για να υπηρετούν τα συμφέροντα του τόπου. Όταν ένα πρόσωπο είναι ικανό, μπορεί να διεκδικήσει από την όποια κυβέρνηση πέραν κομμάτων. Αναρωτιέμαι βέβαια, κατά πόσο αυτό θα γίνει και πράξη. Και σε κάθε περίπτωση αν μια προσπάθεια αλλαγής νοοτροπίας θα γίνει σεβαστή από τα Μέσα Ενημέρωσης ή τα αποτελέσματα την επόμενη μέρα θα έχουν τη γνωστή έντονη κομματική ανάλυση.
Η κρίσιμη μέρα έρχεται και σίγουρα η αποχή δε θα στείλει κανένα αξιοσημείωτο μήνυμα. Δεν έχει νόημα να χαραμίσουμε το δικαίωμα μας στον βωμό ενός μηνύματος που κανείς δε θα πάρει στα σοβαρά. Ήρθε ο καιρός να ασχοληθούμε με τον τόπο μας, το κοινό καλό και να δώσουμε το χρίσμα σε ανθρώπους που θα συνεργαστούν με τους πολίτες για την ευημερία του τόπου μας μακριά από χρώματα και κομματικές πεποιθήσεις. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας στον τόπο μας, στο μέλλον μας, στα παιδιά μας.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕΤΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ :[
Διαβάστε περισσότερα.. »