Διαβάστε περισσότερα.. »
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
ΜΥΘΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΤΟΠΟ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟ (μέρος 1/4)
Μια φορά σε έναν καιρό σε μια μέση μικροαστή γειτονιά του Λοτζ στην Πολωνία, η 
Ανίτα και η Τάνια κατοικούν μαζί. Δεν είναι παρά ένα τυπικό απόγευμα Παρασκευής. Ο κόσμος μαζεύεται γύρω απ’ το τζάκι ή κάνει μια γρήγορη βόλτα ανάμεσα στις μικρές γραφικές γέφυρες που έχουν σκεπαστεί απ’ το χιόνι. Απ’ τα ηχεία της πόλης έχουν ήδη ξεκινήσει χριστουγεννιάτικες μελωδίες ενώ το στολισμένο τοπίο είναι γεμάτο χρώματα και αρώματα από γλυκά και ζεστή σοκολάτα. Η Ανίτα έχει μόλις γυρίσει απ’ τη δουλειά και η Τάνια απ’ την τελευταία μέρα σχολείου. Ξεκινούν οι διακοπές των Χριστουγέννων. Μόνες, χωρίς τους γονείς τους καλούνται να τα βγάλουν πέρα με όσα χρήματα κερδίζει η Ανίτα απ’ το ταξιδιωτικό γραφείο που εργάζεται. Είναι όμως δύο αγαπημένες αδερφές. Κατάξανθες με γαλανά μάτια έχουν 12 ολόκληρα χρόνια διαφορά καθώς πριν λίγες μέρες η Ανίτα έγινε 27 ετών.
Ανίτα και η Τάνια κατοικούν μαζί. Δεν είναι παρά ένα τυπικό απόγευμα Παρασκευής. Ο κόσμος μαζεύεται γύρω απ’ το τζάκι ή κάνει μια γρήγορη βόλτα ανάμεσα στις μικρές γραφικές γέφυρες που έχουν σκεπαστεί απ’ το χιόνι. Απ’ τα ηχεία της πόλης έχουν ήδη ξεκινήσει χριστουγεννιάτικες μελωδίες ενώ το στολισμένο τοπίο είναι γεμάτο χρώματα και αρώματα από γλυκά και ζεστή σοκολάτα. Η Ανίτα έχει μόλις γυρίσει απ’ τη δουλειά και η Τάνια απ’ την τελευταία μέρα σχολείου. Ξεκινούν οι διακοπές των Χριστουγέννων. Μόνες, χωρίς τους γονείς τους καλούνται να τα βγάλουν πέρα με όσα χρήματα κερδίζει η Ανίτα απ’ το ταξιδιωτικό γραφείο που εργάζεται. Είναι όμως δύο αγαπημένες αδερφές. Κατάξανθες με γαλανά μάτια έχουν 12 ολόκληρα χρόνια διαφορά καθώς πριν λίγες μέρες η Ανίτα έγινε 27 ετών.- “Πες μου. Πως θέλεις να περάσεις τις φετινές σου διακοπές. Διάλεξε κάτι που θέλεις να κάνουμε” η Ανίτα ρώτησε στοργικά την αδερφή της ενώ μαγείρευε.
- “Θέλω να κάτσουμε δίπλα στο τζάκι και να μου λες ιστορίες απ’ τους γονείς μας κι αν κάτι δε θυμάσαι, τότε θα το συμπληρώνουμε μαζί, με τη φαντασία μας” απάντησε με ενθουσιασμό μικρού παιδιού η Τάνια. Η Ανίτα σάστισε για λίγο. Δεν ήξερε τι να πει στην μικρή αγαπημένη της. Σίγουρα δικαιούνταν να ξέρει όλα όσα μπορούσε η ίδια να ανακαλέσει απ’ τη μνήμη της. Θα ήταν όμως μια πολύπονη διαδικασία.
- “Θέλω να κάτσουμε δίπλα στο τζάκι και να μου λες ιστορίες απ’ τους γονείς μας κι αν κάτι δε θυμάσαι, τότε θα το συμπληρώνουμε μαζί, με τη φαντασία μας” απάντησε με ενθουσιασμό μικρού παιδιού η Τάνια. Η Ανίτα σάστισε για λίγο. Δεν ήξερε τι να πει στην μικρή αγαπημένη της. Σίγουρα δικαιούνταν να ξέρει όλα όσα μπορούσε η ίδια να ανακαλέσει απ’ τη μνήμη της. Θα ήταν όμως μια πολύπονη διαδικασία.
Το βράδυ πραγματικά έκατσαν δίπλα στο τζάκι μασουλώντας αργά τα κάστανα που είχαν ψήσει δίπλα στη φωτιά σκεπασμένες με την μάλλινη κουβέρτα. “Η ιστορία που θα σου πω είναι μεγάλη, γιατί ο μπαμπάς και η μαμά έρχονται από τόπους μακρινούς. Εκείνος έρχεται απ’ τη μακρινή Αίγυπτο και η μαμά ήταν από τη Ρωσία τότε που ήταν τόσο όμορφο να είσαι ρώσος. Από πλούσιες οικογένειες και οι δύο έζησαν πολύ όμορφα παιδικά χρόνια. Να, όπως τα ονειρευόμασταν πάντα εμείς, με τους γονείς μας δίπλα και πολλούς φίλους και παιχνίδια και ξεγνοιασιά”. Η Ανίτα σταμάτησε για λίγο. Η Τάνια είχε ήδη δακρύσει, οπότε δεν είχε νόημα και για κείνη να κρύβει την ευαισθησία της. Βρήκε όμως τη δύναμη να συνεχίσει: “Μετά από χρόνια όμως η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και τα μικρά κράτη που δημιουργηθήκαν έπεσαν σε μαρασμό και φτώχια. Η οικογένεια της μαμάς μας έχασε όλα τα πλούτη όταν σκότωσαν τον παππού μας κλέβοντάς του πολύ απ’ την περιουσία του. Η γιαγιά, φτωχή πια, πήρε την κόρη της και έφυγαν απ’ τη χώρα για την Ευρώπη που τα πράγματα ήταν καλύτερα. Έφτασαν ως την Νάπολη της Ιταλίας όμως τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ονειρικά τελικά. Αναγκάστηκαν να καθαρίζουν σπίτια και να ζουν πολύ φτωχικά, μέχρι που μια μέρα ο πατέρας μας είχε έρθει από την Αίγυπτο σε ένα επαγγελματικό ταξίδι όπου και συνάντησε τη μαμά. Εκείνος νέος και δυναμικός. Εκείνη στην ηλικία του και εκθαμβωτικά όμορφη. Αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν. Έμειναν μαζί στην Ιταλία”. Η Τάνια απορημένη την ρώτησε: “Γιατί άφησε την πλούσια ζωή στην Αίγυπτο για την Ιταλία;” Η Ανίτα μη έχοντας μιαν απάντηση, αγκάλιασε την αδερφή της σφιχτά.
:[ το δεύτερο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή, 10 Δεκεμβρίου
ΜΥΘΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ.. στις 13:00
Ο μύθος του Δεκέμβρη ξεκινά σήμερα, Παρασκευή στις 13:00.
Η ιστορία δύο κοριτσιών που θέλησαν να ζήσουν Χριστούγεννα θαλπωρής όμως η αγάπη τους θα τις οδηγήσει στον μεγαλύτερο διχασμό
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΠΕΜΠΤΗΣ
σημερινή προσθήκη στην λίστα των καταχωρήσεων τσι μέρας
από ακτιβιστής
Σπίθα, «Σπίθα»…ΣπίθαςΜΑΣ έπεισε για τη μουσική του, δεν μας έπεισε η πολιτική του συμπεριφορά. Σπίθας ο Μίκης (στα γεράματα) και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τα ΜΜΕ στη διάθεσή του και το κλίμα να σηκώνει «αντίσταση», έκανε το μπάσιμο και περιμένει. Ό,τι περίμενε τότε που έκανε το «Χρέος» του με τους «Λαμπράκηδες» και, με εφαλτήριο την πολιτική έστησε το καλλιτεχνικό του πορτραίτο, ορατό παγκόσμια. Ήταν εποχή της αριστεράς (πριν την πάρει το ποτάμι) και «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει». Οξυδερκής και δραστήριος ο Μίκης, ωστόσο, το…
ζόρι τους (λέγε με Κωνσταντόπουλο) ήταν ένα(ς) και μοναδικό(ς): Ανδρέας Παπανδρέου! Μη τους προλάβει (και τους πρόλαβε), μη δεν ηγηθούν (και ηγήθηκε), μην αγνοηθούν (και αγνοήθηκαν).
ΜΑΣ πρόσφερε την εξαίσια μουσική του, έδωσε τους αγώνες του, αλλά το τρικ είναι δυσδιάκριτο και εξηγούμαστε. Ποια παράταξη τον είχε…ανάγκη, μετά την κατάρρευση της Χούντας; Αυτή που απ’ τα σπλάχνα της ξεπήδησαν «επαναστάτες». Πλακωμένοι απ’ την κραυγή «δώστε τη Χούντα στο λαό» χρειάζονταν προστασία, προστάτες και…δεξιά. Κι ήρθε ο αντίποδας της παραπάνω κραυγής το «Καραμανλής ή τανκς», εμπνεύσεως Θεοδωράκη. Για να χαθούν τα ίχνη της νεοφασιστικής βαρβαρότητας στην περίεργη μαλθακότητα μιας μεταχουντικής αριστεράς περίεργης, αυτοαναιρούμενης και αγνώριστης, με τον Μίκη να κρατάει (εμπορική) μπαγκέτα και (ειρηνικό) κλάδο ελαίας.
ΤΑ χρόνια πέρασαν και τον…χρειάστηκε η νεοδεξιά του κ. Μητσοτάκη. Ο Μίκης έσπευσε, ορκίστηκε υπουργός της Ν.Δ., η Αποστασία σκεπάστηκε με ένα ακόμα στρώμα λήθης και ο (αρχι)Αποστάτης εξασφάλισε το συγχωροχάρτι του. Με την έγκριση της «αριστεράς» και την υπογραφή του πραγματικού αρωγού των διωκτών της.
ΥΣΤΕΡΑ…εσιώπησε (πολιτικά). Δεν το…πρόσεξε πως (εσχάτως) η παρέα του κ. Κώστα Καραμανλή τα’ κανε λίμπα κι ούτε το σκέφθηκε ν’ αρπάξει τη σημαία της…επανάστασης. Το κάνει τώρα! Με τη…σπίθα που δεν έσβησε μέσα του, με το πάθος του αφανέρωτου συμπαραστάτη και του φανερού πολέμιου. Σήμερα, που ο τόπος χρειάζεται ενότητα (με οποιαδήποτε κυβέρνηση) και συνισταμένη από δυνάμεις παράλληλες και ομόρροπες. Δεν παίρνουμε φωτιά απ’ τη σπίθα σου, κ. Θεοδωράκη, κάνε το «Χρέος» σου στην Πατρίδα. Άλλως, «τίμα το γήρας, ου γαρ…).
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
από ακτιβιστής
Σπίθα, «Σπίθα»…ΣπίθαςΜΑΣ έπεισε για τη μουσική του, δεν μας έπεισε η πολιτική του συμπεριφορά. Σπίθας ο Μίκης (στα γεράματα) και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τα ΜΜΕ στη διάθεσή του και το κλίμα να σηκώνει «αντίσταση», έκανε το μπάσιμο και περιμένει. Ό,τι περίμενε τότε που έκανε το «Χρέος» του με τους «Λαμπράκηδες» και, με εφαλτήριο την πολιτική έστησε το καλλιτεχνικό του πορτραίτο, ορατό παγκόσμια. Ήταν εποχή της αριστεράς (πριν την πάρει το ποτάμι) και «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει». Οξυδερκής και δραστήριος ο Μίκης, ωστόσο, το…
ζόρι τους (λέγε με Κωνσταντόπουλο) ήταν ένα(ς) και μοναδικό(ς): Ανδρέας Παπανδρέου! Μη τους προλάβει (και τους πρόλαβε), μη δεν ηγηθούν (και ηγήθηκε), μην αγνοηθούν (και αγνοήθηκαν).
ΜΑΣ πρόσφερε την εξαίσια μουσική του, έδωσε τους αγώνες του, αλλά το τρικ είναι δυσδιάκριτο και εξηγούμαστε. Ποια παράταξη τον είχε…ανάγκη, μετά την κατάρρευση της Χούντας; Αυτή που απ’ τα σπλάχνα της ξεπήδησαν «επαναστάτες». Πλακωμένοι απ’ την κραυγή «δώστε τη Χούντα στο λαό» χρειάζονταν προστασία, προστάτες και…δεξιά. Κι ήρθε ο αντίποδας της παραπάνω κραυγής το «Καραμανλής ή τανκς», εμπνεύσεως Θεοδωράκη. Για να χαθούν τα ίχνη της νεοφασιστικής βαρβαρότητας στην περίεργη μαλθακότητα μιας μεταχουντικής αριστεράς περίεργης, αυτοαναιρούμενης και αγνώριστης, με τον Μίκη να κρατάει (εμπορική) μπαγκέτα και (ειρηνικό) κλάδο ελαίας.
ΤΑ χρόνια πέρασαν και τον…χρειάστηκε η νεοδεξιά του κ. Μητσοτάκη. Ο Μίκης έσπευσε, ορκίστηκε υπουργός της Ν.Δ., η Αποστασία σκεπάστηκε με ένα ακόμα στρώμα λήθης και ο (αρχι)Αποστάτης εξασφάλισε το συγχωροχάρτι του. Με την έγκριση της «αριστεράς» και την υπογραφή του πραγματικού αρωγού των διωκτών της.
ΥΣΤΕΡΑ…εσιώπησε (πολιτικά). Δεν το…πρόσεξε πως (εσχάτως) η παρέα του κ. Κώστα Καραμανλή τα’ κανε λίμπα κι ούτε το σκέφθηκε ν’ αρπάξει τη σημαία της…επανάστασης. Το κάνει τώρα! Με τη…σπίθα που δεν έσβησε μέσα του, με το πάθος του αφανέρωτου συμπαραστάτη και του φανερού πολέμιου. Σήμερα, που ο τόπος χρειάζεται ενότητα (με οποιαδήποτε κυβέρνηση) και συνισταμένη από δυνάμεις παράλληλες και ομόρροπες. Δεν παίρνουμε φωτιά απ’ τη σπίθα σου, κ. Θεοδωράκη, κάνε το «Χρέος» σου στην Πατρίδα. Άλλως, «τίμα το γήρας, ου γαρ…).
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
yannidakis - ΣΧΟΛΙΟ ΤΣΙ ΠΕΜΠΤΗΣ
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
yannidakis πέμπτης - Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΞΙΑ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΕΙ
Καληνωρίσματα. Λίγες μόνο ημέρες μετά την ανακοίνωση του νέου πολιτικού φορέα από την Ντόρα Μπακογιάννη, αρκετοί ήταν οι βουλευτές (και μη) που προσχώρησαν στο κόμμα της αναγνωρίζοντάς την ως ηγέτη ή ως την εκπρόσωπο μιας νέας προσπάθειας στην Ελλάδα. Όποιος κι αν είναι ο λόγος πολλοί είναι εκείνοι που για να συμμετέχουν στο κόμμα της Δημοκρατικής Συμμαχίας έπρεπε να αποχωρήσουν από την ως εκείνη τη στιγμή κομματική τους δραστηριότητα.
Πριν αλλά και κυρίως μετά την ανακοίνωση ίδρυσης του κόμματος, 
σημαντικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας προκάλεσαν την ηγεσία του κόμματος με τις δηλώσεις τους ή απλά φρόντισαν να αποχωρήσουν με διπλωματικό τρόπο. Έτσι ή αλλιώς ο κύριος Σαμαράς στην απεγνωσμένη του προσπάθεια να διατηρήσει τα ηνία του κόμματός του, άρχισε μια σειρά από διαγραφές. Αυγενάκης στο Ηράκλειο, Κοντογιάννης στην Ηλεία και η λίστα άρχιζε να μην χωρά σε μιαν Α4 κόλλα. Ο Σαμαράς ήταν και εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπος με την ολική καταστροφή της Νέας Δημοκρατίας. Θέλοντας πρώτα να ξεκαθαρίσει το τοπίο έστειλε μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις του κόμματος λέγοντας πως όποιος συμφωνεί μαζί του να μείνει κι όποιος όχι ας φύγει χωρίς πολιτικά παιχνίδια. Με αυτήν του τη δήλωση εγώ τον λυπήθηκα. Ίσως αν δάκρυζε κιόλας κατά τη δήλωσή του αυτή, να ανέβαινε και η δημοτικότητά του.
σημαντικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας προκάλεσαν την ηγεσία του κόμματος με τις δηλώσεις τους ή απλά φρόντισαν να αποχωρήσουν με διπλωματικό τρόπο. Έτσι ή αλλιώς ο κύριος Σαμαράς στην απεγνωσμένη του προσπάθεια να διατηρήσει τα ηνία του κόμματός του, άρχισε μια σειρά από διαγραφές. Αυγενάκης στο Ηράκλειο, Κοντογιάννης στην Ηλεία και η λίστα άρχιζε να μην χωρά σε μιαν Α4 κόλλα. Ο Σαμαράς ήταν και εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπος με την ολική καταστροφή της Νέας Δημοκρατίας. Θέλοντας πρώτα να ξεκαθαρίσει το τοπίο έστειλε μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις του κόμματος λέγοντας πως όποιος συμφωνεί μαζί του να μείνει κι όποιος όχι ας φύγει χωρίς πολιτικά παιχνίδια. Με αυτήν του τη δήλωση εγώ τον λυπήθηκα. Ίσως αν δάκρυζε κιόλας κατά τη δήλωσή του αυτή, να ανέβαινε και η δημοτικότητά του.Η Μπακογιάννη είναι η πρώτη πολιτικός που αντιλήφθηκε πως η πολιτική στην Ελλάδα αλλάζει. Πλέον οι κυβερνήσεις (αρχής γενομένης απ’ την επόμενη) θα είναι συμμαχικές και η Μπακογιάννη θέλει να πρωτοστατήσει σε αυτό εκπροσωπώντας μια νέα φιλοσοφία όχι προσκολλημένη σε δεξιές αντιλήψεις αλλά σε σύγχρονες πολιτικές. Το ΛΑΟΣ θα συνεχίσει να εκπροσωπεί μια πιο άκρα δεξιά αντίληψη που οφείλουμε να σταματήσουμε να ονομάζουμε φασιστική καθώς όχι απλά μεγαλώνει τη δύναμη της εκπροσωπώντας ένα σεβαστό κομμάτι του ελληνικού λαού, αλλά με βάση την γενική τάση στις Δυτικές χώρες, αυξάνει το πολιτικό κύρος της.
Τι μένει για την Νέα Δημοκρατία του κυρίου Σαμαρά; Ένας στριμωγμένος χώρος εκεί δεξιά που θα συνεχίσει να συρρικνώνεται μέχρι να εξαφανιστεί εν καιρώ. Μόνη ελπίδα για τη Νέα Δημοκρατία όταν χάσει και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα είναι ένας συνασπισμός με το ΛΑΟΣ με πρόεδρο τον μόνο πολιτικό που δεν έχει ακόμα ηττηθεί. Τον Κώστα Καρατζαφέρη.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ :[
καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
σημερινή προσθήκη στην λίστα των καταχωρήσεων τσι μέρας
από προεδρική δημοκρατία
Τι κοινό έχουν τα Ευρωπαϊκά κράτη που χρεοκοπούν;
Παρατηρώντας τα ευρωπαϊκά κράτη τα οποία, το ένα μετά το άλλο χρεοκοπούν, δηλαδή πρώτα η Ελλάδα, μετά η Ιρλανδία, καθώς και οι αναμενόμενες χώρες, Πορτογαλία, Ισπανία, βλέπουμε ότι είναι όλα Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες. Δηλαδή έχουν όμοια με το δικό μας πολιτικά συστήματα.
Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία όμως, δημιουργήθηκε ως ένα καθεστώς ολιγαρχικό. Ένα καθεστώς προεστών αντιπροσώπων οικονομικά ισχυρών. Ένα καθεστώς στην ηγεσία του οποίου ήταν οι ολιγάρχες μεγαλοαστοί, οι οποίοι.....
εκπροσωπούσαν διάφορες οικονομικές φατρίες που στη συνέχεια πήραν τη μορφή κομμάτων.
Αυτό το σύστημα, το οποίο καμία σχέση δεν έχει με την έννοια της δημοκρατίας, αλλά έχει σχέση πολύ περισσότερο με την έννοια της εταιρίας, όπου το ΔΣ εκπροσωπεί οικονομικά συμφέροντα μετόχων, λειτουργεί αποδοτικά όταν στην ηγεσία του βρίσκεται η οικονομική ηγεσία μιας κοινωνίας. Δηλαδή όταν στην ηγεσία αυτού του πολιτικού συστήματος είναι είτε οι ίδιοι μεγαλοαστοί μεγαλοβιομήχανοι, είτε άτομα απόλυτα ελεγχόμενα από τους πρώτους. Πολιτικοί υπάλληλοι, με λίγα λόγια και εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης.
Τι έχει συμβεί όμως με τα κοινοβουλευτικά κράτη που πτωχεύουν; Είτε οι «μεγαλοαστοί» που ελέγχουν την πολιτική εξουσία, δεν έχουν μακρά παράδοση και παραγωγική συνείδηση, αλλά είναι διάττοντα κρατικοδίαιτα παράσιτα (περίπτωση Ελλάδας), είτε δεν μπορούν να έχουν απόλυτη επιρροή στις κομματικές ελίτ και υπάρχει μια νόθα κατάσταση, όπως οι περιπτώσεις των άλλων πιο πάνω κρατών. Ας σημειωθεί μόνο η περίπτωση της Ιταλίας, όπου στην ηγεσία της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, είναι ο ίδιος ο κ. Μπερλουσκόνι, αυθεντικός μεγαλοαστός, χωρίς να «παίζει» πίσω από κάποια πολιτική μαριονέτα.
Στις περιπτώσεις αντίθετα των πλούσιων βιομηχανικών χωρών του Βορά, π.χ. Γερμανία κ.λ.π., εκεί υπάρχουν γνήσιες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Δηλαδή είτε οι ίδιοι οι μεγαλοαστοί μεγαλοβιομήχανοι μετέχουν στις κυβερνήσεις, είτε μετέχουν μέσω πολιτικών μαριονετών, οι οποίες όμως ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές των μεγαλοαστών. Και είναι γνωστό ότι ο γερμανός μεγαλοαστός, εκτός από παραγωγική συνείδηση έχει και εθνική συνείδηση, βάζοντας τη Γερμανία πάνω απ’ όλα, ακόμα και από την περιουσία του (κάτι που δεν κάνει το ελληνικό παράσιτο). Με τέτοια λοιπόν άρχουσα τάξη, σαν της Γερμανίας, ναι λειτουργεί η Κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με μεγαλοαστούς «κλεφτοκοτάδες» δεν λειτουργεί και την εξουσία θα πρέπει να την αναλάβει ο λαός.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
από προεδρική δημοκρατία
Τι κοινό έχουν τα Ευρωπαϊκά κράτη που χρεοκοπούν;
Παρατηρώντας τα ευρωπαϊκά κράτη τα οποία, το ένα μετά το άλλο χρεοκοπούν, δηλαδή πρώτα η Ελλάδα, μετά η Ιρλανδία, καθώς και οι αναμενόμενες χώρες, Πορτογαλία, Ισπανία, βλέπουμε ότι είναι όλα Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες. Δηλαδή έχουν όμοια με το δικό μας πολιτικά συστήματα.
Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία όμως, δημιουργήθηκε ως ένα καθεστώς ολιγαρχικό. Ένα καθεστώς προεστών αντιπροσώπων οικονομικά ισχυρών. Ένα καθεστώς στην ηγεσία του οποίου ήταν οι ολιγάρχες μεγαλοαστοί, οι οποίοι.....
εκπροσωπούσαν διάφορες οικονομικές φατρίες που στη συνέχεια πήραν τη μορφή κομμάτων.
Αυτό το σύστημα, το οποίο καμία σχέση δεν έχει με την έννοια της δημοκρατίας, αλλά έχει σχέση πολύ περισσότερο με την έννοια της εταιρίας, όπου το ΔΣ εκπροσωπεί οικονομικά συμφέροντα μετόχων, λειτουργεί αποδοτικά όταν στην ηγεσία του βρίσκεται η οικονομική ηγεσία μιας κοινωνίας. Δηλαδή όταν στην ηγεσία αυτού του πολιτικού συστήματος είναι είτε οι ίδιοι μεγαλοαστοί μεγαλοβιομήχανοι, είτε άτομα απόλυτα ελεγχόμενα από τους πρώτους. Πολιτικοί υπάλληλοι, με λίγα λόγια και εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης.
Τι έχει συμβεί όμως με τα κοινοβουλευτικά κράτη που πτωχεύουν; Είτε οι «μεγαλοαστοί» που ελέγχουν την πολιτική εξουσία, δεν έχουν μακρά παράδοση και παραγωγική συνείδηση, αλλά είναι διάττοντα κρατικοδίαιτα παράσιτα (περίπτωση Ελλάδας), είτε δεν μπορούν να έχουν απόλυτη επιρροή στις κομματικές ελίτ και υπάρχει μια νόθα κατάσταση, όπως οι περιπτώσεις των άλλων πιο πάνω κρατών. Ας σημειωθεί μόνο η περίπτωση της Ιταλίας, όπου στην ηγεσία της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, είναι ο ίδιος ο κ. Μπερλουσκόνι, αυθεντικός μεγαλοαστός, χωρίς να «παίζει» πίσω από κάποια πολιτική μαριονέτα.
Στις περιπτώσεις αντίθετα των πλούσιων βιομηχανικών χωρών του Βορά, π.χ. Γερμανία κ.λ.π., εκεί υπάρχουν γνήσιες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Δηλαδή είτε οι ίδιοι οι μεγαλοαστοί μεγαλοβιομήχανοι μετέχουν στις κυβερνήσεις, είτε μετέχουν μέσω πολιτικών μαριονετών, οι οποίες όμως ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές των μεγαλοαστών. Και είναι γνωστό ότι ο γερμανός μεγαλοαστός, εκτός από παραγωγική συνείδηση έχει και εθνική συνείδηση, βάζοντας τη Γερμανία πάνω απ’ όλα, ακόμα και από την περιουσία του (κάτι που δεν κάνει το ελληνικό παράσιτο). Με τέτοια λοιπόν άρχουσα τάξη, σαν της Γερμανίας, ναι λειτουργεί η Κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με μεγαλοαστούς «κλεφτοκοτάδες» δεν λειτουργεί και την εξουσία θα πρέπει να την αναλάβει ο λαός.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΕΤΑΡΤΗΣ (ΟΠΑΠ) ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
125. ΓΙΑΝΓΚ ΜΠΟΙΣ - ΣΤΟΥΤΓΓΑΡΔΗ (1) 4-2
127. ΜΕΤΑΛΙΣΤ - ΝΤΕΜΠΡΕΤΣΕΝ (1) 2-1
132. ΜΑΡΣΕΙΓ - ΡΕΝ (1) 0-0
135. ΑΤΛΕΤΙΚΟ Μ. - ΑΡΗΣ (1) 2-3
δελτίο: 0/1 :[ προβλέψεις: 2/4
125. ΓΙΑΝΓΚ ΜΠΟΙΣ - ΣΤΟΥΤΓΓΑΡΔΗ (1) 4-2
127. ΜΕΤΑΛΙΣΤ - ΝΤΕΜΠΡΕΤΣΕΝ (1) 2-1
132. ΜΑΡΣΕΙΓ - ΡΕΝ (1) 0-0
135. ΑΤΛΕΤΙΚΟ Μ. - ΑΡΗΣ (1) 2-3
δελτίο: 0/1 :[ προβλέψεις: 2/4
yannidakis - ΣΧΟΛΙΟ ΤΣΙ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
Τυχαίνει να έχω υπηρετήσει στην Λήμνο, οπότε θα μου επιτρέψετε να πω με σιγουριά πως κάθε άλλο παρά αποστρατικοποιημένο είναι το νησί, τα στρατόπεδα και οι κάτοικοί του. Αυτή η απόφαση του ΝΑΤΟ προσβάλλει ολόκληρο το Βόρειο Αιγαίο κι έτσι ορθώς το Υπουργείο Αμύνης απέχει ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Κινήσεις θάρρους σαν αυτή είναι το αντίδοτο στην "Ελλάδα της καρπαζιάς"
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)