(0:00-0:36) Έλα τώρα και παραδώσου σε έναν κόσμο ανύπαρκτο ως τώρα για σένα, αυτόν της ελευθερίας. Αν θέλεις να ξεσπάσεις, τώρα είναι η ευκαιρία σου. Πάρε ως έναυσμα ένα φανταστικό σκηνικό. Σκέψου πως όλα σου τα προβλήματα, οι έννοιες, ο θυμός, όλες εκείνες οι αδικίες που πρέπει να “καταπιείς”, έχουν συσσωρευτεί μέσα στο σώμα σου σαν αέρας που γέμισε πια απ’ την κορφή ως τα νύχια. Ξεχειλίζοντας ο αέρας σε παρασύρει ψηλά. Το σώμα σου αιωρείται κι εσύ δεν έχεις κανέναν απολύτως έλεγχο καθώς πετά ολοένα και ψηλότερα αφήνοντας όλες σου τις σκοτούρες να πέφτουν σε ελεύθερη πτώση και βγάζοντας μόνο δυνατά επιφωνήματα σε γρήγορους ρυθμούς.
(0:37-1:16) Όλα ιδανικά μέχρι που ακούς ένα δυνατό θόρυβο. Σε χρόνο μηδέν ένα τεράστιο αεροπλάνο υπερατλαντικών πτήσεων έρχεται κατά πάνω σου και συγκρούεται με το κεφάλι σου. Ναι, έχεις τρομοκρατηθεί από τη σύγκρουση όμως αυτά που φεύγουν από το κεφάλι σου δεν είναι αίματα, μα έννοιες και προβλήματα που χύνονται στο κενό. Σίγουρα, πονάς. Δεν είναι εύκολο, μα τίποτα δεν είναι. Και τότε συμφιλιώνεσαι με την ιδέα του ατυχήματος και απολαμβάνεις αυτό το ξαλάφρωμα γιατί έχεις διάθεση εικονικού ξεσπάσματος, θέλεις επιτέλους να σταματήσεις να ανησυχείς για το μέλλον, θέλεις να σταματήσεις να φυλάγεσαι λέγοντας ψέματα και επιτέλους να χαλαρώσεις. Επιτέλους να σκεφτείς όλες τις φορές που δεν ήσουν σίγουρος γιατί την χρειάζεσαι κι έτσι ποτέ δεν της το είπες.
(1:17-2:07) Και τώρα το θυμήθηκα. Το κεφάλι μου είναι άδειο (από σκοτούρες). Είχα να νοιώσω έτσι από νέος. Τότε που δεν με ένοιαζε τίποτα. Τότε που τα προβλήματα, δεν ήταν δικά μου. Προβλήματα των άλλων που κρατούσα μακριά και δικά μου που απέκρουα ώστε να μείνουν μακριά. Αυτό είναι! Αισθάνομαι και πάλι νέος. Γεμάτος όρεξη για να χορέψω και να τρέξω με όλη μου την ενέργεια. Δεν αγχώνομαι πλέον για το μέλλον και τώρα νοιώθω πιο αληθινός όσο ποτέ. Ξέρω πως είμαι αυθεντικός και θα το εκμεταλλευτώ ξεκινώντας από εσένα, γιατί τώρα ξέρω γιατί σε χρειάζομαι και θα στο πω, μετά από αυτό το εικονικό ξέσπασμα
:[
Διαβάστε περισσότερα.. »