Τα δεύτερο και τρίτο άρθρο της συμμετοχής μου στο τεύχος 38 της
ΞΗΜΕΡΩΣΕ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΑΘΗΝΑ
Οι πρόσφατες Δημοτικές εκλογές στην Αθήνα ανέδειξαν μια πολύ σημαντική συνιστώσα. Ο λαός της πρωτεύουσας έδωσε στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου μία έδρα στο κόμμα της Χρυσής Αυγής με ποσοστό 5,3%. Το εντυπωσιακό είναι πως στα εκλογικά κέντρα του Αγίου Παντελεήμονα το ποσοστό του ακροδεξιού κόμματος έφτασε το 20%!
Σκεφτόμενος κανείς σήμερα την Χρυσή Αυγή συνειρμικά το μυαλό πηγαίνει σε ομάδες νεαρών που με δικαιολογία την πατρίδα καταστρέφουν, προκαλούν και βανδαλίζουν οτιδήποτε προωθεί τη δημοκρατία και την πάταξη των ανισοτήτων. Εφαρμογές και παραδείγματα σε όλο αυτό μπορεί κανείς να βρει άπειρα και πάντα πίσω απ’ αυτά, τα μέλη του εθνικιστικού κόμματος έχουν κάτι να κάνουν. Φυσιολογικά όλα τούτα είναι καταδικαστέα. Άλλωστε ο έλληνας ξέρει πολύ καλά από μετανάστευση. Ο ίδιος μεταναστεύει εδώ και πολλά χρόνια για μια καλύτερη ζωή, ενώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έμαθε να ζει με τους αλλοδαπούς που ήρθαν στη χώρα του, ειρηνικά και παραγωγικά.
Αυτό όμως δεν είναι και ο κανόνας. Όλοι γνωρίζουμε το πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας το οποίο είναι αποκαρδιωτικό. Δεν είναι απλά ότι αλλοδαποί μετανάστες και λαθρομετανάστες κατακλύζουν το ιστορικό κέντρο των Αθηνών, αλλά έχουν καταφέρει την απόλυτη γκετοποίησή του. Οι κινέζοι είναι διακινητές ναρκωτικών, οι αφρικανοί προωθούν την πορνεία και μαζί με τους χρήστες ναρκωτικών και τους μικροεγκληματίες συνιστούν ένα σκηνικό απείρου κάλλους στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Γιατί σ’ αυτήν την περιοχή όμως; Ιστορικά, οι μετανάστες προσπαθούν να εγκατασταθούν στο κέντρο της κάθε πόλης καθώς εκεί υπάρχουν οι περισσότερες ευκαιρίες εργασίας. Αυτό οδηγεί τους ντόπιους να μετακομίζουν στα προάστια. Το πρόβλημα ήταν επίσης αφόρητο σε μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου. Στην Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και αλλού, όταν το φαινόμενο έφτασε στο απροχώρητο, οι αρχές αποφάσισαν να κατεδαφίσουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα ξεκινώντας από την αρχή την οικοδόμηση του κέντρου και μετατρέποντάς το ξανά σε πόλο έλξης για τουρίστες και επιχειρηματίες. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Αθήνα στα σπίτια γύρω απ’ το κέντρο. Επιχειρήσεις κλειστές, ντόπιοι κάτοικοι κλειδαμπαρωμένοι από νωρίς στα σπίτια τους και οι μετανάστες στοιβαγμένοι κατά δεκάδες κάτω από άθλιες συνθήκες υγιεινής.
Δίνω μεγάλη βαρύτητα στα της Αθήνας επειδή ακριβώς εκεί εντοπίζεται και το σημαντικό πρόβλημα. Τα αστικά κέντρα προσελκύουν παραδοσιακά όλους εκείνους που ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή. Πόσοι έλληνες της περιφέρειας δεν στοχεύουν εν καιρώ μια μετακόμιση στην Αθήνα; Αντίστοιχα και με τη θεωρία της κλιμάκωσης, το ίδιο συμβαίνει και με τις μικρότερες πόλεις. Εδώ στην Κρήτη, η πρωτεύουσα, το Ηράκλειο, συγκεντρώνει πολίτες όχι μόνο απ’ όλο το νησί, αλλά και απ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Έχω την τύχη να γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που άφησαν τον τόπο τους για να έρθουν στο Ηράκλειο. Άλλες φορές εξαιτίας ενός γάμου, άλλες από κάποια επαγγελματική ευκαιρία κι άλλες για μια νέα αρχή, με νέες συνθήκες στην Περιφέρεια που κατά κανόνα ευημερεί περισσότερο στην Ελλάδα. Το Ηράκλειο είναι πλέον μια «Πόλη των Πάντων» όπως την ονομάζω και απ’ αυτήν δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι αλλοδαποί οι οποίοι δείχνουν να αφομοιώνονται με την κοινωνία ακριβώς επειδή δεν είναι ανεξέλεγκτη. Οι ντόπιοι ελέγχουν την πόλη από κάθε άποψη κι έτσι οι ξένο αν και συνασπίζονται, δημιουργούν ομάδες (βλ. μουσουλμανική κοινότητα στην περιοχή Καμινίων) εντούτοις κατά κανόνα δεν δημιουργούν προβλήματα. Το ίδιο συμβαίνει και στα χωριά στα οποία πολλοί αλλοδαποί έχουν γίνει μόνιμοι κάτοικοι απασχολούμενοι σε γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Ντόπιοι και ξένοι διασκεδάζουν σε κοινές παρέες στα καφενεία ξεπερνώντας φυλετικές διαφορές.
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν η κατάσταση στην Αθήνα οφείλεται στην αδιάφορη κοινωνία των ντόπιων που άργησαν να αντιδράσουν ή να ελέγξουν τις γειτονιές τους. Δεν ξέρω τι θα προσφέρει η νέα ιδιαίτερη φωνή της Χρυσής Αυγής στο δημοτικό συμβούλιο των Αθηνών, όμως η κατάσταση δεν λύνεται με τις συγκινητικές επιχειρήσεις “σκούπα” της Αστυνομίας. Ποιά θα είναι η λύση στην οποία θα εργαστεί στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο πριν νέες επιθέσεις ρατσισμού ή εγκληματικότητας στιγματίσουν το πολύπαθο κέντρο της πρωτεύουσας; Και κυρίως πως εμείς, οι κάτοικοι περιοχών εκτός της Αθήνας θα διαφυλάξουμε τις γειτονιές μας με γνώμονα το σεβασμό στο διαφορετικό και την ασφάλεια των παιδιών μας;
Η ΕΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΣΙΝΗ ΟΙ ΡΙΖΕΣ (ΤΗΣ) ΜΠΛΕ;
Καληνωρίσματα. Μπροστά σε 5000 παρευρισκόμενους, τους τηλεθεατές των τοπικών κρητικών καναλιών και σε εκατοντάδες χρήστες του διαδικτύου, η Ντόρα Μπακογιάννη παρουσίασε τη Δημοκρατική Συμμαχία αναλύοντας παράλληλα τι σημαίνει πρακτικά το όνομα του νέου κόμματος.
Συμμαχία λοιπόν κι όλοι περιμένουν ποίες θα είναι οι συμμαχικές προθέσεις της Μπακογιάννη. Αλλά πριν ξεκινήσουμε να συζητάμε για συμμαχίες ας μιλήσουμε για διασπάσεις. Η αλήθεια είναι ότι το νέο κόμμα διαιρεί την Δεξιά στην Ελλάδα σε τρία μέρη. Ιδεολογικά αν το ΛΑΟΣ ανήκει στην άκρα Δεξιά, η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται πιο κεντρικά και τώρα η Δημοκρατική Συμμαχία δείχνει να κλείνει πιο αριστερά (της Δεξιάς). Είναι αυτό η διάλυση της Νέας Δημοκρατίας; Στατιστικά, ναι. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το ΛΑΟΣ κατάφερε να διχάσει τους γαλάζιους ψηφοφόρους, τότε ένας εκ των πυρήνων της ΝΔ που ήταν η Μπακογιάννη, δίνει ένα χτύπημα κάτω απ’ τη μέση για το σκουριασμένο κόμμα που εκπροσωπεί ο Αντώνης Σαμαράς. Η Μπακογιάννη αν και κάθε άλλο παρά το νέο, εκπροσωπεί στην πολιτική σκηνή, δείχνει να μεταφέρει έναν άνεμο αλλαγής όπως προσφάτως έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου στον δικό του πολιτικό φορέα. Η ιστορία έχει δείξει πως κάθε νέο κόμμα είναι καταδικασμένο από τον φανατισμό που καλλιεργούν τα παραδοσιακά 3-4 στην Ελλάδα. Έτσι η “Πολιτική Άνοιξη” του Σαμαρά δεν περπάτησε, το ίδιο και η προσπάθεια του Στέφανου Μάνου λίγο αργότερα. Εδώ όμως δεν μιλάμε για ένα απλό πολιτικό πιόνι όπως είναι ο σημερινός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για μια γυναίκα συνώνυμη της πολιτικής. Η ζημιά στην αξιωματική αντιπολίτευση είναι βέβαιη.
Και οι συμμαχίες όμως δεν αποτελούν κανένα εύκολο σενάριο. Ο Αντώνης Σαμαράς πανικοβλημένος και προσπαθώντας να διασώσει όση απ’ την πίτα της δεξιάς μπορεί, κατηγόρησε την Μπακογιάννη πως προσεγγίζει τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ επειδή στην ομιλία της τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του Μνημονίου. Η πρόεδρος του νέου κόμματος όμως φρόντισε να κρατήσει αποστάσεις στην πολιτική αυτή επιλογή της. Κατηγόρησε την κυβέρνηση για κακή διαχείριση του Μνημονίου. Λάθος διαπραγματεύσεις με την τρόικα και υπερβολικά δημοσιονομικά μέτρα. Οι προτάσεις του νέου πολιτικού φορέα ήταν φυσικά ενθουσιώδεις και έτυχαν πολλών χειροκροτημάτων, αλλά έχω ξαναγράψει πως έξω απ’ το χορό πολλά τραγούδια ξέρουν.
Η (Δημοκρατική) Συμμαχία που πρεσβεύει η Μπακογιάννη δεν προβλέπει συνοδοιπορία με κάποιο κόμμα, όμως ακολουθώντας Σκανδιναβικά, Γερμανικά και άλλα Ευρωπαϊκά μοντέλα η Μπακογιάννη προσβλέπει σε συμμαχική κυβέρνηση. Ξέρει ότι είναι το μέλλον της πολιτικής και θέλει να πρωταγωνιστήσει σ’ αυτή. Μόνη ελπίδα για τη Νέα Δημοκρατία; Η επιστροφή Καρατζαφέρη σ’ αυτή (ίσως από τη θέση του προέδρου…), ενώ το ΠΑΣΟΚ μένει να χειριστεί έξυπνα τα νέα δεδομένα.
Λαμβάνετε ΔΩΡΕΑΝ την εφημερίδα FREEVOX στο σπίτι, το κατάστημα ή το γραφείο σας σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας κι αν βρίσκεστε αποστέλλοντας ονοματεπώνυμο και διεύθυνση στο info@freevox.gr
ακατανόητη για μένα. Πρόκειται για τη χρήση των διάφορων συσκευών τεχνολογίας και την λειτουργία τους ξεχωριστά ή σε συνδυασμό. Αρκετά με τη θεωρία. Ας ξεκινήσουμε με παραδείγματα για του λόγου το αληθές. Θυμηθείτε CDs με μουσικά αρχεία σε mp3 τύπο που δεν αναπαράγονται σε κοινά CD players, αρχεία εικόνων που δεν ανοίγουν στον δικό μας υπολογιστή επειδή δεν έχει το κατάλληλο πρόγραμμα, καλώδια σύνδεσης συσκευών οι οποίες όμως δεν αλληλοϋποστηρίζονται μεταξύ τους, συσκευές bluetooth που δεν αναγνωρίζονται από το κινητό μας τηλέφωνο, ολόκληρα προγράμματα (λογισμικό) που δεν υποστηρίζονται από το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή. Η λίστα μπορεί να είναι ατελείωτη και σας καλώ στον προβληματισμό σας παρακάτω να την συμπληρώσετε.
